Anlarsın olunca heba tüm emek
Ömür çarkı boşa dönermiş meğer
Muhannet elinden yenilen yemek
Ağılı bir aşa dönermiş meğer
Değişsin dilerse kaderi çizen
Altüst olur cümle kurulu düzen
Mevsimler sırayı şaşırır bazen
İlkbahardan kışa dönermiş meğer
Can candan soğursa türlü sebepten
Yürek et parçası olurmuş hepten
Sevgiyle merhamet çıkınca kalpten
Mermerden bir taşa dönermiş meğer
Paça sıvanırsa dere görmeden
Kanarmış ayaklar suya varmadan
Menzile maksuda daha ermeden
Yol yeniden başa dönermiş meğer
Tezgâhını kursan gülün dalından
İlmek ilmek örsen zülüf telinden
Aşk kumaşı cahil terzi elinden
Kırpılıp da kuşa dönermiş meğer
Yüzüne vurunca acı gerçekler
Daha gonca iken solar çiçekler
Umut bağladığın -“cak”larla “-cek”ler
Bir gün gelir “-mış”a dönermiş meğer
Herkes ömür sürer kendi halince
Yazılan yaşanır vakti gelince
Rakibin doğuştan şanslı olunca
Yek atsa da şeşe dönermiş meğer
Rotayı emanet edersen köre
Kaybolup gidersin göz göre göre
Kanıp görünüşe basma her yere
Kuru tahta yaşa dönermiş meğer
Kara yazılmışsa bahtın ezelden
Farkın kalmaz yelde uçan gazelden
Mülkî der ki nasip yoksa güzelden
Çirkinler de hoşa dönermiş meğer
05.07.2018-Eskişehir