Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
O yurdda bir gözəl yiyəsiz öldü,
Bir kimsə yetmədi onun hayına,
Soldu çiçək kimi, soldu gül kimi,
Belə qismət düşdü onun payına,
Saçından yapışıb sürüdü cəllad,
Çəkdi bağ içinə, cırdı donunu,
Açdı sinəsini, abrı qızardı,
Açıq yerlərini tutdu əliylə,
Naləsi bir yerə çatmadı onun,
O vəhşi o qızın döşünü kəsdi,
Ağzını bağladı, səsini kəsdi,
Min oyun gətirdi onun başına,
Baxmadı gözündən axan yaşına,
Özünü qoruya bilmədi o qız,
Çığırdı, yalvardı, ha çapaladı.
Hirsindən ürərəyi, bağrı çatladı.
Töküldü torpağa qırmızı qanı,
Yalığı başından sürüşdü, düşdü,
Quransız, duasız tükəndi canı,
Beləcə dünyadan əzabla köçdü.
Cəlladın əlində öldü beləcə,
O bağın içində qaldı beləcə,
O yurdu sattanlar harın kişilər,
Görmədi o qızın faciəsini,
Qaçqını, köçkünü itə bənzədən,
Yazarlar, naşirlər utanın barı.
Ölün xəcalətdən, dinməyin barı.
Sizə kim veribdi bu ixtiyarı.
Sizi tutacaqdı o nalə o ah.
Nə qədər qeyrətsiz, şərəfsizsiniz.
Nə tez yaddan çıxdı o qanlı günlər,
Erməni tulası elə sizsiniz.
ƏZİZ MUSA.