QALMAZ
Bu gün qara geymişәm, qara günümdür mәnim,
Dünyanı silkәlәyәn ahım, ünümdür mәnim,
Şәhidlәr xiyabanı qiblәm, yönümdür mәnim,
Öz dәrdimi çәkmәsәm, özgәlәr dәrdә qalmaz!
Tale mәni köklәdi bir qәmli zaman üstә,
Yatan yatır mәzarda, qalan qalıb can üstә.
Ağladaram dünyanı saz üstә, kaman üstә,
Bu gün әlim dәymәmiş sim qalmaz, pәrdә qalmaz!
Çox uzaq gedә bilmәz bu qurğular, hoqqalar,
Dönәr Misri qılınca, yüz yalanı şaqqalar.
Lap dünya dağılsa da, öz yerini haqq alar,
Heç vaxt xeyrin qisası böhtanda, şәrdә qalmaz!
Xәyanәt külәklәri harın-harın әssә dә,
Ölüm, hәsrәt, ayrılıq qapıları kәssә dә,
Dәrdli könül inciyib ruzigardan küssә dә,
Mәrdlәr arxayın olsun, dünya namәrdә qalmaz!
Vicdanın işığında hәyat duru görünәr,
Hәr addımda dünyanın bir uğuru görünәr.
Şәhidin torpağında haqqın nuru görünәr,
Cәlladın sifәtindә ismәtdәn pәrdә qalmaz!
Sınar dağların beli, bu qәdәr ah götürmәz,
Adı insan olan kәs belә günah götürmәz.
Yerdә bәndә götürsә, göydә Allah götürmәz,
Qәm yemә, dәli könlüm, nahaq qan yerdә qalmaz!
ÖMRÜN YOLLARI
Allah! Ömrün yolları nә daşlı-kәsәklidi,
Addımbaşı yolumda qar gördüm, şaxta gördüm.
Sinәlәrin altına diqqәt ilә baxanda,
Çoxlarının qәlbini daş gördüm, taxta gördüm.
İnsan sınır, alçalır, sәrt ehtiyac olanda,
Şah kimi fәrman verir başında tac olanda.
Dünyanın zillәtini lüt, yoxsul, ac olanda –
Dünyanın lәzzәtini mәzәsi toxda gördüm.
Od özümün olsa da, özgәlәr isindilәr,
Hәyalılar susdular, hәyasızlar dindilәr.
Yalançılar doğrunu heyvan kimi mindilәr,
Haqqın belindә palan, başında noxta gördüm.
Yasım yas üstә gәldi, toyumu çaldıranda,
Düşmәn gәlib başımı ayağa saldıranda.
“Haqqımı verin deyib” sәsimi qaldıranda
Yolların sinәsindә qanımı laxta gördüm.
Hәr adamın ürәyi el yolunda şam deyil,
Bütöv gördüklәrim dә bütöv deyil, tam deyil.
Dünyaya gәlәnlәrin hamısı adam deyil,
İnsanın azını saf, çoxunu saxta gördüm!
DAYANIR
Şәhid qәbri, hüzurunda lal-kar kimi dayanmışam,
Nifrәtimdәn, qәzәbimdәn damarımda qan dayanır.
Elә bil ki, daş asılıb burda vaxtın ayağından,
Dan sökülmür, Günәş doğmur, zaman durur, an dayanır.
Haqq bilir ki, sizdәn ayrı heç ürәkdәn şad olmadım,
Minbir dәrdә tuş olsam da, bir sevincә tәn olmadım.
Xәcalәtәm, niyә sizin cәrgәnizdә mәn olmadım,
Mәnim kimi hәr gün burda çoxları peşman dayanır.
Tarix sizi zaman-zaman hörmәt ilә anar, qardaş,
Bu dağların qarşısında polad olsa sınar, qardaş.
Dәmir olsa külә dönәr, qaya olsa yanar, qardaş,
Dәmir dözmür, polad dözmür, ürәk dözmür, can dayanır.
Sәkkiz yaşlı şәhid balam! De, günahın nәydi sәnin,
Qızıl güllә oxa döndü, ürәyinә dәydi sәnin.
Atan, anan innәn belә bir yanıqlı neydi sәnin,
Daş da olsa dayanmazdı, tәk buna insan dayanır.
Gözümüzdә acı nisgil, başımızda duman, tüstü,
Ölәn öldü, itәn itdi, yanan yandı, küsәn küsdü.
Dәrd qәlbini göynәdәndә sәhәr vaxtı, axşamüstü,
Dönür burda başdaşına, gәlir Zәlimxan dayanır!