Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini
*
Oturub yazıram bu şeiri mən,
Nə vaxtsa oxuyub, başa düşərsən.
Saxla yaddaşında sözlərimi sən,
Faydasın görərsən, qədrin bilərsən.
*
Mən yaşa dolduqca anladım bunu,
Ki, dost da, yoldaşlıq da boş bir xəyalmış…
Əvvəli torpaqdır, torpaqdır sonu,
Bircə söz insanı gözdən salarmış…
*
Xəyanət – ən acı bir hiss deyildir,
Söz yarası ondan daha da kəskin.
İnsanı yaşadan varlıq SEVGİDİR
Bundansa xəbərin heç yoxmuş sənin.
*
Peşiman olmadım heç bir rəyimə,
Amma, fələk məni aldatdı yaman.
Elə bir dağ çəkdi mənim qəlbimə,
Sorğusuz-sualsız ötüşən zaman.
*
Bəlalar çəkməkdən səngiməyirdim,
Ürək parə-parə paralanmışdı…
Hisslər ölüb gedir, mən bilməyirdim.
Anladım, gec oldu…
Pak bildiyim sevgi qaralanmışdı…