Biri girər həyatıma biri çıxdığı zaman,
Bir insan silinir, o birisi yaddaşa yazılarkən,
Biri unudulmayan, başqa birisi unudulan insan…
Sevən də insan, sevilən də, sevməyən də, sevilməyən də…
“Girmə həyatıma, tənhalığımı çox sevirəm, özümü sevirəm!” dedim,
Eşitmədin, eşitmək istəmədin, qəbul etmədin, keçdi zaman, dəyişdi məkan,
Məndən hamıya şikayət etdin ki, eqoistəm…
Mən də sənin kimi bir insanam, amma başqalarına inanmayan bir insan…
Bağlanmaq istəməyən, sevmək istəməyən, sevgiyə güvəni olmayan…
Mən özümə ancaq inanıram, özümü tanıyıram, özümü qəbul edənəm…
Dostum dostdur bir gün, bir günsə yadlaşar, bir günsə olar düşmən…
Tənhayam, tənhalığım mənə zərbə vurmur insanlar vurduğu zaman…
Yıxıldığım zaman tənhalığım qaldırar məni yenə zirvələrə, özüm özümə nümunəyəm, özümə bağlıyam, özümü anlayıb dəstək birisiyəm mən…
Tənha həyatım qane edirsə məni, sən nigaran qalma məndən…
Səni unutdum, yeni həyata başladım özümlə, o məni aldatmaz, o xəyanət etməz…
Mənəm mənəm, özümü sevirəm, başqasını sevən deyiləm…
06.07.2015