Nə olub, yenə də eynin açılmır?
Ey mənim qubarlı, qəhərli könlüm.
Elə bil üstündən tufanlar keçib
Vurulub salınmış kədərli könlüm.
Olmazın dərdlərin düşüb yadına,
Təbib olmayanlar baxıb halına.
Duzu dərman bilib basıb yarana,
Göz yaşların axıb zəhərli könlüm.
Bayquşlar nə bilər gülün ətrini,
At arısı çəkməz şəmin qəhrini.
Kafir səccadəni, ellər qədrini,
Bilməz, a bağlardan bəhərli könlüm.
Üzün elə döndü, getdi qatarlar,
Geri dönərmi heç ötən baharlar?
Körpə uşaq kimi hıçqırıb ağlar,
Bir vaxt şad gördüyün fərəhli könlüm.
15-X-2014