Gözlərim yol çəkər
Sənə qədər.
Həyatında yerim yox.
Kaş biləydim xəyalında yerim nə.
Arzunda arzunammı?
Kaş biləydim o arzuda
yumruq boyda çırpınan
ürəyində yerim nə
Kaş biləydim o ürəyin
niyyətində yerim nə
Qorxum tənhalıq deyil,
Tək qalmağa nə var ki,
Dörd divar arasında
sakit səni dinləyən
məzlum qonaq olarsan.
Hərdən özün də bezib
Onlara qulaq dostu,
Sakit sirdaş olarsan.
Qorxum insan arzusu,
Görəsən qorxulumu
arzudan arzu olmaq.
Bu arzudan o arzuya
sadəlövh uşaq kimi
“hop” deyərək hoppanmaq.
Bir, iki deyərək,
zəfər bayraq əlində
” urra ” səslənərək
sonunda qalib olmaq
görəsən qorxulumu?
Atamın ağ saçında,
Anamın gözlərində,
günahlarım gizlənir.
Savabımla rəqibdir.
Demək qorxulu deyil!
Sındırılan taleyin
elə sınıq yerində,
Məni səntək gözləyən
xoşbəxtlikdən soraq var.
O soraqda hardasa
ya yolun başındadı,
ya da tən ortasında
Məni səntək gözləyən
Elə səndən xəbər var…