KÜSKÜN DÜNYA
Nehirler yataklarına küsmüş,
Nicedir güneşle kavgalı yıldızlar,
Biri “gece” der,
Diğeri “gündüz”
İlkbahar bitmezken yüreklerde;
Sonbahar yaprakları gibi
Hüzün yüklü, sarışın;
Takvimden düşen yapraklar!
Adı ayet olmuş dillerde,
Küsler onu bekler hasretle,
Kuşlar “özgürlük” diye öter.
Çivisinden ayrılmış tablo gibi harita,
Herkes bir parçasını koparır,
Doğmamış bebekler ağlaşır,
Kara/bağlı
Analarının gözyaşlarını çalarak…
Gün biter, gece biter,
Kavgalar da biter sonunda!
Yeter ki kalmasın geriye
Kirletilmiş, küskün bir dünya!
Adana.24 Mart 2009.Saat: 08.30
ÇINAR YAPRAĞI
Çınardan ödünç aldım yaprağını
Ömür yazdım kendime
Oysa
Asırlar öncesinden
Yazılmıştı yazgım!
Düşlerimi ben boyadım.
Umutlarımı, beklentilerimi,
Acılarımı
Molasız
Katıksız ve katışıksız!
Çınar yaprağını suya attım;
Üşüyen ellerimle…
Gözyaşı nehrinden uzaklaşarak
Özgürlüğe, sonsuzluğa
Yol alsın diye!
Adana.16 OCAK 2008