“Günəşli” yatağında həlak olmuş əzizlərimizin xatirəsinə
(Gedən hər can bizdəndi, bir parçamızdı)
Atmayın,
Qərənfil atmayın dənizlərə
Baxın!
Baxın, güllər belə
üzüb getmir dərinliklərə…
Gözü yaşlıdı dənizin,
Qoynunda bir qucaq
yas havası var…
Gözü yaşlıdı dənizin,
Atdığınız güllər onu ovutmaz!
Qərənfil atmayın dənizə,
qırmızı ləçəklər ölüm doyurmaz,
Duyub sulardakı qan qoxusunu
Qərənfil bir daha qırmızı açmaz.
Çiçək atmayın dənizə,
Dənizdə qarışıb bütün qoxulıar…
Qan, ölüm, tüstü,
neft, çiçək…
bu qədər qoxuya ruhlar dayanmaz!
Dayanmaz!
Çiçək atmayın dənizə,
Atmayın…
Dənizin qoynunda
indi gül ətirli,
neft qoxulu balaları var…
P.S. Daha artıq dözmədim, ən çox da əlimdən bir şey gəlməməsinə üzülürəm…