Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Beyaz bir kuğunun
Boynundan mı dökülüyor
Yoksa
Ağaran saçları mıdır gökyüzünün
Bir beyaz sessizlik ki
Bir sevdayı uyandırıyor tekrar içimde
Yüreğim üşüyor yeniden
Unutmuştum, çıkardınız onları, kar taneleri
Yine sarıverdi her yanımı bu sevda
Kar beyazı bir gelinlikti
Ne kadar da yakışmıştı üstüne
Tez düştü ayrılık, yağan kar gibi
Ağaçları kucaklamış ellerin
Sanır mısın ki üşümezler böylece!
Bir çocuk gibi işte, bükük boyunları
Kar beyazı, hiç de göründüğün gibi değilsin!
Bütün şehir kar altında yeniden
Tüten bacalar da olmasa
İşte diyecekler
Koca bir şehir kayboldu
Ve kar yağdığında
İçim daralır, derin kuyular gibi
Sıkar boynumu iyice
Geriye dönen bütün hatıralar