Sevgini vərəqə pıçıldamaq istəyirəm
Sevgini vərəqə pıçıldamaq istəyirəm
sətir-sətir
Varlığında əriyib ölmədən.
Əlində ağ göyərçin uçmaq istəyir.
Qanadına gəlinlik sarılıb ümidlərin.
Yazmaq istəyirəm nəfəsimi
sətirlərə.
Yaza bilmədiyim səhifədən.
payız yarpağı tək saralan təbəssümü
həsrətin dodağından endirərək
bəzəmək istəyirəm qızılı rəngdə.
Birdə gözümdəki kədəri
gülabla yumaq!
Sabahın üzündən tökülən aydınlıqdan
doğulmaq!
Uzanır əlim, sənə aidd xəyallarıma.
Gözümə həkk olub rəsmi
Gülün solmuş ləçəyində
ətir qoxlamaq istəyirəm.
O isə çoxdan ətrini itirib…
Bir yay gecəsində üzülüb tağından.
Göz yaşları suvarır kökününü
pöhrələmək üçün.
Bəlkədə göz yaşları qurutdu pöhrələri.
Bəlkədə solmuş ümidlər
Ümid solmaz, ölməz deyiblər ama…
O çiçək qədər zərif.
Ölən çiçəyin matəmi bitmədi ürəkdə.
Doğuldu, gəncləşdi, qocaldı dərd.
Saçlarına dən düşdü dağların qarı kimi.
Qırışdı üzü…
Göz yaşını silən olmadı.
Əlimin rəngi ağardı dən-dən.
Göz yaşını silməkdən.
Qopmayacam, üzülməyəcəm.
Baş-başayıq şam yeməyində,
Göz-gözəyik qəm mən.
Sevdiyi üçün tərk etmir məni.
Mən də onu tərk etməyəcəm
Gözümə həkk olub rəsmi…