Bu dünyanı talan-saldı düyünə,
Allı-güllü yalan saldı düyünə.
Köçən köçdü,qalan qaldı bu günə,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Kimə baxsan-ürək dolu,göz dolu,
İş görəndən vəd verən çox-söz dolu,
Sevinənim,gülənim yox göz dolu,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Nə insaf var,nə mürvət var dünyada,
Haqqı danan hərəkət var dünyada,
Daşdan çıxan bərəkət var dünyada,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Əsəbini çəkmə belə tarıma,
Ölüm haqdır-Haqqı danıb zarıma!..
Bu dünyada bu üz ki var-qarımaz,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Ürəkli yox dayaq olsun birliyə,
Yersiz gəlib divan tutur yerliyə.
Dünya dərdmi,dərdmi dönüb sərgiyə?!
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Yaxşı nə var-yığışır əl-ayağı,
Məzarlaşır mərd böyüdən qucağı.
Dərd üyüdən dəyirmandır ocağım,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla.
Bu dünyanın əzabı bol qəbirdən,
Kəfəni al,mayası tərs xəmirdən,
İkiəlli yapışdığım səbirdən,
Tanrım,məni o dünyaya bağışla!
Azərbaycan.Quba.
16.09.2000.
Ps. 21-23.07.2001-ci ildə “Ekspress” qəzetində çap olunmuşdur.