Şeytanın əməlindən qorunduq hər an, fəqət,
Başımız yandı daim insanın əməlindən.
Bizim inancımız da avamlıqdan ibarət,
Qorxsaq da qorunmadıq Allahın qəzəbindən.
Gözümü kor etdik, qulağımız kar oldu,
Uzaq qaça bilmədik pulun şirinliyindən.
Şeytanı dəli saydıq, bu bir ixtiyar oldu,
Bizə bəla göndərdi yerin dərinliyindən…
Necə də isti idi arzuların qucağı,
Məsum uşaqlar idik, tanımırdıq günahı.
Böyüdü bizlə birgə insan nəfsi, tamahı,
“Gəl, unudaq Allahı”,-bir dəli şeytan deyir…