-Sündüs Arslan Akça’ya ithafen-
Hırçın deli dalgaların,
Kayalara vurduğu,
Tuzun kayayı öptüğü,
Çılgın bir an gibiydin.
Suskun,
Lal olmuş,
İnzivaya çekilmiş,
Bir deli yanardağ üstünde,
Lavları alevleyen
Sek sek oyunu gibiydin
Tüm bilinmeyenleri bilen,
Sır içinde sır olan
Acılar denizinin
Hüzün dehlizlerini
Doldurupta taşıran
Hüzün gülü gibiydin.
Sen geldin.
Ve yolumun orta yerinde durdun.
Sonra,
Gümrah orman karası
Gözlerin geldi.
Gözlerinle gözlerimden
Kalbime indin.
Kalbimdeki çocuk ülkemi,
Ülkemde üşüyen canları gördün.
Gözyaşı yağmurları ile ıslandı her yer.
Gözyaşlarınla ısıttın
Buz tutan çocuk düşlerini
Gündüz yürüyüşleri gibi sessiz ve sakin
Gece ayazında üşüyen bir ten gibiydin.
Gözlerin yitik coğrafyamda unuttuğum,
Beni bana getiren,
Beni sana götüren,
Gümrah bir kara orman
Sonsuz bir an gibiydin.