Destanlar bu toprağa düzülendi bildim ki,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Göz yaşına dönüştürülüp süzülende bildim ki,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
“Sübhanallah” deyince nurlu gözleri dolan,
Rumi’nin meclisinde yine ilk bahar olan,
Derin bir felsefenin karanlığına dalan,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Her mısraı gevherdin, topraktan daha dolgun,
Yanakları laleden, inciden daha solgun.
Türk’ün evladı yine baktığımızda gizli-gizli,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Yılların arkasında candakı ruhu gördüm,
“Kur’an-ı Kerim” de ben Adem’le Nuh’u gördüm.
Harayı arşa ulaşan figanla ahu gördüm,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Ahmed’in mektupları sızıldadı tar gibi,
Bağlandı Hak dinine Hakkı seven yar gibi.
Allah’ı seven kalbe elendi bir kar gibi,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Dağılanda gözümden özlem, ayrılık, üzüntü,
Sevdim Seni toprağa akan göz yaşı kadar.
Bir öyle, bir obaya yaygınlaşsın bu hoş haber:
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Azerbaycan türkcesinden Türkiye türkcesine çeviren:
Kamran MURQUZOV
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Sözcüsü ve Çevirme bölümünün Baş editörü