Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü
ALIB GEDİR
Bu dünya çox dayazlaşıb,
Elə hey boşalıb gedir.
Nə etsəkdə düzəliş yox,
Paxıllığ baş alıb gedir.
Sevgisi az, nübarı az,
Zəhimi çox, vüqarı az.
Gözlənilən baharı az,
Ömrü qar, qış alıb gedir.
Çoxalıb müh yeyənlərdə,
Özün lovğa üyənlərdə.
Şeytanı görməyənlər də,
Əlində daş alıb gedir.
Bu nə dövr, bu nə zaman?
Bilinməyir yaxşı yaman.
Dərd içində qoca, cavan,
Üzünə yaş alıb gedir.
Nə yer dindi, nə göy dindi,
Hamı deyir, bu mənimdi.
Bilimmir qızdı, gəlindi,
Hamısı qaş alıb gedir.
Zeynəbdə gəlibdi dilə,
Dərddən içi dönüb külə.
Dalaşıb bu həyat ilə,
Dünyadan baş alıb gedir.
MƏHƏBBƏT KAZIMOVUN
XATİRƏSİNƏ
Səsi ilə ürəkləri oxşayıb,
Ürəklərdə yuva qurdu Məhəbbət.
Bu dünyada bir bəy kimi yaşayıb,
Muğamata möhür vurdu Məhəbbət.
Laçınım deyirdi, Laçınsız getdi,
Ürəyində Vətən dərdi apardı.
Məhəbbəti sevənlərin qəlbindən,
Acı ölüm, yaraları qopardı.
Zeynəbəm, səsinin vurğunu idim,
Vətən naləsi idi, onun səsində.
Elə ah çəkirdi, fəryad edirdi,
Muğam ağlayırdı, qəm nəfəsində.
25 01 2016.