TORPAĞIN DA SƏSİ VAR
Duy, ey vətən övladı,
Vətən çəkən fəryadı,
Səndən umur imdadı,
Məgər özgə kəsi var?
Torpağın da səsi var…
Vətən görən gözümdür,
Ən duyğulu sözümdür,
Anamtək əzizimdir,
Onun xoş nəfəsi var.
Torpağın da səsi var.
Göz yaşları tökülən,
Bayrağına bükülən,
Adı şəhid çəkilən,
O daşın yiyəsi var.
Torpağın da səsi var…
Səni kim ana bilib,
Səmalara yüksəlib,
Sənin yolunda ölüb,
Yaşamaq həvəsi var…
Torpağın da səsi var!
09.05.2018
VƏTƏNİN
Könlümə hökm eləyən sevgisidir tək vətənin,
Aşiqəm hüsnünə ancaq bu mübarək vətənin.
Bu fəna yerdə ölümsüzlüyə çatmaq diləsən,
Tut müqəddəs adını eşq ilə yüksək vətənin.
Qoyma bir dəm qoya düşmən qədəmin torpağına,
Nə qədər var nəfəsin, qeyrətini çək vətənin.
Vətən azadlığının naminə can ver, necə ki,
Etdi uğrunda fəda canını Babək vətənin.
Qəhrəmanlar yetirən ölkə yetirmiş səni də,
Yaşamaqdır, ey oğul, uğruna ölmək vətənin.
Çox müsibət gətirilmiş başına yurdumuzun,
Eləmiş dərdi, qəmi qəlbimi kövrək vətənin.
Sənə şəfqətlə, hərarətlə açıbdır qucağın,
Bəsləmiş, Mehri, səni doğma anantək vətənin.
02.06.2018
ANALAR AĞLAYAN GECƏ
Susur zülmət, susur hər yan,
Zülmət qəlbimə nur boyan,
Dayan biraz, ağrı, dayan,
Analar ağlayan gecə.
Qundaqdakı körpə susar,
Hıçqırığın qəlbə basar,
Gecə boynuna yük asar,
Analar ağlayan gecə.
Göylərin yoxdur bir əli,
Deyən yox uzat, ver əli,
Bükülüb mərhəmət beli,
Analar ağalayan gecə.
Kağız üstə nəm islanır,
Gözümdəki qəm islanır,
Yazdıqca qələm islanır,
Analar ağlayan gecə.
“Ayaq səsi” kitabından… / 2017
ÇOX GEC ÇIXDIN QARŞIMA…
Həsrətin özündən öncə yetişdi,
Bir yanım qovuşdu, bir yanım ayrı…
Nə gəl deyə bildim, nə də get dedim,
Ruhum səndə qaldı, bir canım ayrı…
Gözümdən bir yaşı silməyə gəldin,
Bir yandan ağladıb sel kimi etdin.
Əbədi var olmaq istədin, amma,
Nə gələnim oldun, nə də ki getdin…
Sökük ürəyimin yaralarından,
Özümə məlhəmi tapa bilmədim.
Sənə qovuşmağa üzüm gəlmədi,
Nə də adam kimi qopa bilmədim…
Elə bir zamanda gəldin ömrümə,
Həsrəti özündən öncə gətirdin.
Sevinc aləmindən alıb ruhumu,
Xəyal dünyasında küncə gətirdin…
Geri zamanlarım səni hayqırır,
Gələcək yas tutub yoxluğun üçün.
İndi əbədiyyət bağçasındakı,
Hər mələk yas tutub yoxluğun üçün…
21.07.2017
İKİ YALANÇIYIQ…
Yıxıq, sökük evimiz var sevgilim,
Ürək yurdumuzda, bacasız, damsız…
Nə sən sahibləndin bu evə, nə mən,
Qurduğumuz yuva qalıb adamsız.
Bir yalan evimiz vardı sevgilim,
Mən orda anayam, sən isə ata.
Xəyal beşiyində körpəmizə bax,
İnsan qucaqlayıb bərabər yata…
Sən də yalançısan, mən də yalançı,
Biz ki yalanların dünyasındayıq.
Nə gərçəyi bəlli, nə bir ümidi,
Biz ki arzuların xülyasındayıq…
Mən sənə xəyalam, sən isə mənə,
Gəl bu xəyallara başlayaq yenə,
Bir yeni mənzilə daşınaq, bəlkə,
Ümidi bağlayaq xoşbəxt bir günə…
22.07.2017
QALMAZ ƏBƏDI EŞQIN…
İnsan ona mehmansan, bağlanma bu dünyayə,
Surətlərə meyl etmə, ver könlüvü mənayə,
Bənzət bu fəna mülkü ilğım dolu səhrayə,
Gər sevməsən Allahı, şövq etməsən Üqbayə,
Qalmaz əbədi eşqin, fikrində nə bir qayə.
Dünyayə görə, insan, salma ləkə vicdana,
İzzətli ömür sürmək lazımdı hər insana,
Acgözlük edib uysan hər zinəti dövrana,
Əlbət də batar cismin, hüsnün vəli rüsvayə,
Qalmaz əbədi eşqin, fikrində nə bir qayə.
Qaç sən bu fəna mülkün hər cahu-cəlalından,
Sərf etməyə səy eylə hər vaxtı halalından,
Allah buyurub xüms et öz əldəki malından,
Gərçi nəzər etməzsən Qur’anda gəlib ayə,
Qalmaz əbədi eşqin, fikrində nə bir qayə.
Cəhd eylə zəlil insan qurtulmağa zillətdən
Gəl haqqa, təfəkkür et, əl çək daha qəflətdən,
Bir ləhzə Vüsalə sən ayrılma həqiqətdən,
Göz dikmə bu dünyayə, ömrün gedəcək zayə,
Qalmaz əbədi eşqin, fikrində nə bir qayə.
24.12.2016
SEVGI NƏDİR?
Sevgi mənim üçün çox şeydir, hətta hər şeydir. Ən dəyərli
olan var-lıqdır sevgi. Həyatdan əbədiyyətə aparan bir yol, ya da
duyğudur sevgi… Yağmurlu havada yağış torpağa döyərkən
kiçik bir qarışqanın qaçıb bir daşın altına sığınması kimidir
sevgi. Daşın istisinəsığınıb, onu qo-ruyacağına əmin və inamlı,
etibarlı, güvənli bir duyğu kimidir sevgi…
Ya da soyuq bir havada çırpınan kiçik bir quşun ağzında
öz balasına yem daşıyarkən yuvasına çatdığında qonub sevinərək qanadlarını çırpa-çırpa yağmurdan qalan nəm damlacıqları ətrafa səpələyən o mi-nicik quşun şükür duyğusudur
sevgi…
Sevgi bahara tələsən qaranquşlardakı həsrətdir.
Sevgi günəşin çıxmasını gözləyən torpaqdakı həsrətdir.
Sevgi ümiddir insanı yaşatmağa çalışan.
Sevgi mənim üçün çox şeydir, ən uzaq olan yerdə mənə
hər kəsdən yaxın olandır sevgi, əlin çatmadıqda, toxunmadıqda
belə varlığını hiss etməkdir…
Sevgi, xəyalında canlandırdığın mümkünsüz olandır.
Sevgi, hər şeye rəğmən sevməkdir, əzabına dözmək, çətinliyini
hə-diyyə bilməkdir.
Sevgi qışın bahara, baharın qışa tələsməsidir. Dilsiz, ağızsız
danış-maqdır sevgi…
Sevgi qarşılıq istəmədən ardınca getməkdir. Sevgi bir tək
ürəkdədir ki, yalansız və ixtiyarsız.
Sevgi ölçülməzdir, dəyəri axtarılmaz və qədərsizdir.
Mənim üçün sevgi, uca Allahın Yaradıcı adı altında hər şeyi sevməkdir, sevə bilməkdir.
“Ayaq səsi” kitabından. / 2017
GETDİN
Atdın məni ey dilbər, səssizcə çıxıb getdin,
Öldürdüyün insanə fəxr ilə baxıb getdin.
Arxanca gözüm yaşlı, görməzcə dönərkən sən,
Rəftarın ilə qəlbi bir anda yaxıb getdin.
Neyçün eləyib peşman qəlbimdəki sevdamı?,
İllərcə olan eşqi bir gündə yıxıb getdin.
Mən dağ kimi eşqimlə qarşında sipər oldum,
Dəryasayağı məndən leysantək axıb getdin.
Əfsus ki inanmışdım ömrüm sənə bağlanmış,
Sənsə bu geniş ömrü dərd ilə sıxıb getdin.
Qürrənlə baş aldın sən, divanəliyin tutdu,
Bildim ki bu yol ilə əfsus karıxıb getdin.
Ayrıldı Vüsaləndən həqqin üfürən ruhu,
Dünyanı görüb tənha, sən də darıxıb getdin.
07.06.2018
QƏZƏL
Ey fikrimi ram etmiş könlüm bürüyən kaşlar,
Qopduqca qiyamətlər tənimdə, əcəl başlar.
Hissimdən olar bariz gözlərdən axan yaşlar,
Qəlb içrə fəğan eylər ruhum kimi qəllaşlar.
Etmiş sinəmi zindan, eşqin acı həsrətdir,
Sönmüş ürəyin nuru, gör bir necə zülmətdir.
Yoxdur ürəyə çarəm, hər çəkdiyi zillətdir,
Çün bitməz acı həsrət, bu ah necə illətdir?
Onsuz qaralır dünyam, zülmət bürüyür aləm,
Yox məndə dözüm əfsus, aləmdə bütün naləm.
Qopsun xəyalım başdan, qalmış yuxusuz didəm,
Tənha bu məhəbbətdən hər gün doğular bir qəm.
Ey ömrü xəzan qılmış həsrət dolu dildarım,
Hüsnümdən olan vaqif ruhumdakı əsrarım.
Gəlməz baharım neyçün, açmaz gülü gülzarım,
Donmuş əbədi əfsus qəlbimdəki ah-zarım.
Ey Mehri, sığın qəlbən, eşqin evi azaddır,
Çün dünyada hər zərrə eşq ünvanına yaddır.
DÜŞÜN
Düşün ey insan, əzəldən cahanı xəlq eləyən var,
Gümana düşmə ki əsla, gümanı xəlq eləyən var.
Bəsirətü-lədünü-eşq, kəramətü həmi hikmət,
Ədalətü bütün aləm, mizanı xəlq eləyən var.
Qılmışam səcdə o yüzdən fəxarətü icz ilə,
Nə mübarək kərəm ilə imanı xəlq eləyən var.
Kim verib əqlini zinhar şübhəvü-zənnü-gümana,
Bilsin heçdən bəni-Adəm, İsanı xəlq eləyən var.
Sınmaram dəhrdə heç vaxt, nə müsibət olur olsun,
Müşgülüm varsa da, əlbət asanı xəlq eləyən var.
Ömrə etibarı qılma, topla axirət ruzisin,
Bunca saleh əməl üçün zamanı xəlq eləyən var.
Vermərəm canımı qurban, cahanu zinətə çünki,
Şahidəm, şövq ilə Mehri, bu canı xəlq eləyən var.
21.10.2018
MƏDFƏNİM OLMAZ
Qəmi dünya çəkən könlüm xəzandır gülşənim olmaz,
Ucalmış ərşə ruhum, çün bu yerdə məskənim olmaz.
Bədəndən ayrılıb fikrim, nə dad bilməm, nə ehsas mən,
Bu nə ölməkdir ey Pərvərdigara, mədfənim olmaz.
Qəmin zülmündən ömrüm qarə zülmətdir, nə illətdir
Ki doğmaz gün, bahartək qəlbə sübhi rövşənim olmaz.
Mənə bəxş etdiyin ya Rəb, vəcahətdən, gözəllikdən,
əna mülkündə bir zərrə özümçün məxzənim olmaz.
Olan qafil həqiqətdən, deyil hali bəsirətdən,
Vüsalə bil nəzər etsən günahdan cövşənim olmaz.
09.04.2018
BOYUN ƏY
İnsan, o uca Xaliqi-Sübhanəboyun əy,
Xəlq eyləyən aləmləri Rəhmanəboyun əy.
Zillətdədir ol kəs ki edir nəfsinə taət,
İzzət diləyirsənsəO Sultanə boyun əy.
Əxz eylə ibadət yolunu həzrət Əlidən,
Tək haqq ilə ol, Rəbbinə mərdanə boyun əy.
Cəhd eylə rəzalətlə ömür sürmə, ey insan,
Əxlaqu ədəb, ürf ilə ərkanə boyun əy.
Əhkamına Qur’anın elə daim itaət,
Haqqın sözüdür, sidq ilə Quranə boyun əy.
Səccadəyə candərdi yaxınlaşma, ey insan,
Könlünlə Xuda verdiyi fərmanə boyun əy.
Eşq ilə Vüsalə, güzər et kuyi-nigarə,
Ver könlüvü dildaruva, məstanə boyun əy.
10.09.2015
ƏHZANIM VAR
Ey könül, sanma ki hər ləhzədə xoş anım var,
Kimsə bilməz dili zarımda nə əhzanım var.
Saralıb hicr xəzanıyla həyatım çəməni,
Həsrəti vəsl ilə hər dəmdə min əfğanım var.
Bülbüli-qüdsiyəm, etməm güli-dünyayə nəzər,
Gülşəni qeybdə bir qönçeyi xəndanım var.
Özgə varım yox ola vəsl günü qurbanın,
O günün həsrəti ilə alışan canım var.
Çarəsiz dərdə düçar etdi məni ayrılığın,
Qalıb ümmid əcələ, qeyri nə dərmanım var?
Ey Vüsalə, nə edim özgə behiştin fikrin?
Kərbəlatək mənim öz rövzeyi rizvanım var.
11.11.2017