Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü.
ŞƏHRİYARIN HARAYI
Şəhriyarın o taydakı harayı,-
Süleymanın harayına qarışır.
“Azərbaycan” yenə doğma vətənə,
Məğrurluqdan, azadlıqdan danışır.
Yəhər üstə at belində igidlər,
Doğma yurdda, doğma eldə yarışır.
ŞİMAL-CƏNUB HƏSRƏTİ
Deyəsən, ay ustad, şimal həsrəti,
Cənub həsrətinə qardaş olacaq.
Dağ boyda bir dərdi tarixə yazan,
Yanaqdan süzülən bir yaş olacaq.
Mənzum məktubunun cavablarını,
Şimala yollayan dağ, daş olacaq.
Qorxuram, sonunda qılınc qaldıran,
Ərənlər yurdunda göz, qaş olacaq.
USTADA KİÇİK SUAL
Heydərbaba dağlarının yaşıl-yaşıl ətəkləri,
Ya yaxından, ya uzaqdan söylə görək görünürmü?!
Zərrə-zərrə şirə çəkən arıların pətəkləri,
Doğma kəndin, el-obanın arxasınca sürünürmü?!
Qarlı gündə oğrun-oğrun güllərinin çiçəkləri,
Al qumaşa, qızıl rəngə bəs yayda da bürünürmü?!
Savalının ətəyindən ordan bura görünürmü?!
YOLUNU GÖZLƏYİR
BU TORPAQ SƏNİN
Bağlanan sərhədə dirəklər çəkmək,-
O tayın, bu tayın həsrəti oldu.
Ustad Nizaminin böyük heykəli,-
Bir qəlbin bir qəlbə hörməti oldu.
Üstündən nə qədər ötüşdü illər,
Nə sözün kəsildi, nə də əsərin.
Tökdü göz yaşını əsrlər boyu,
Geniş xatirəli ayna Xəzərin.
Tehran da, Təbriz də yanaşı durub,
Yolunu gözləyir, yolunu, şair!
O tay da, bu tay da unudarmı heç,
Bir şair oğlunu, oğlunu, şair?!
İnan ki, torpağın ehtiyacı var,
Sənin tək alovlu yanar bir cana.
Bəs niyə qayıdıb gəlmirsən, denən,
“Şairlər torpağı Azərbaycana?!”.
Gərək ki, şerinin hər bir kəsəri,
Bir elin-obanın dağ-daşı olsun!
Haraylı şeirin Kövkəb ananın,-
Yanaqdan süzülən göz yaşı olsun!