Mənim öz cəbhəmdi sözün cəbhəsi,
Hədəfi düz tutdum söz döyüşündə…
Yaltağın kələyi, bicin hiyləsi, –
Özünə xoş gələr “öz döyüşündə”…
Könlümdə dil açan həyacanımı,
Açıb-ağartmağa həvəsim çatmır.
Necə islatdısa kədər canımı, –
İndi qurutmağa nəfəsim çatmır.
Gözümün altına alıb dərdimi, –
Gözümün üstündə şirin saxladım.
Düz şumun içində kəsib şərtimi, –
Xırmanda könlümü sərin saxladım.