Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü
Vətən adlı günəş doğdu bir igidin gözlərində,
Gözlərinə qəlpə dəyən zaman, günəş utandımı?
Görən varmı əvvəlkitək o taqəti dizlərində?
Bu zülmətin ağuşunda çarə tapıb, tutundumu?
O pak eşqin beşiyində, vətəninin keşiyində,
Tutunmağa bircə yeri onun qəlbindəki yerdir.
İnsanlığa örnək verən məhəbbəti var igidin,
Vətən ilə anasına sığındığı qucaq birdir.
Gözlərini bu vətənə qurban verən qazilərin,
Sevincini itirdiyi gözlərinə qurban olum.
Haq döyüşdə səngərlərdə gecə-gündüz yorulmadan,
Zərəf ilə addımlayan dizlərinə qurban olum.
İtirdiyi günəşini, hər işıqlı sabahını,
Mərd oğullar yerdə qoymaz igidimin bu ahını.
Qürur duyub, fəxr elədi vətən torpağı sizlərlə,
Uca Allah, əksik etmə igidlərdən pənahını!
Uca Allah, əksik etmə igidlərdən pənahını!