MAZİYİ ARALAMAK
“Değerli kardeşim.A.Turan ERDOĞAN’a”
Hani bir şarkı vardı kardeşim
Dillerden düşmeyen:
“Ömrümüzün son demi sonbaharıdır artık
Maziye bir bakıver neler neler bıraktık
Küserek ayrılık olmaz olur inan ki yazık
Maziye bir bakıver neler neler bıraktık”
İşte bir gemi dümeninde
Senin de dudaklarından
Bir Nisan sabahında Bodrum’da
Aynı nağmeler dökülür mutlak
Anlamı mı var saklamanın
Tozlansa da hatıralar biraz açıver
Hangi iskelede,hangi limanda
Gizli kalmasın denize saçıver.
Geleceğini çizer bu dümen
Yeni dalgalar arasında koşar
Ve deniz susar gözler konuşur
Masum bakışlarla kaybolmadan
Gülümser hayata tatlı tatlı
Ufkun bittiği yere odaklanır.
Gemiyol alır
Yolcu alır kıyılardan sessizce
Hatırlanır işte o an geçmiş derince
Sonrasonda duyguların ıslanır
Sensiz yakamoza niyetlenir deniz
Yüreğinde eski bir yara sızlanır.
Dümen kırarsın yeniden maziye
Avlunlar’dan gök koşar
Bodrum’dan deniz
Sırılsıklam aşık olur Bites’te Halil’le
Buluşurlar el ele tutuşarak maviye.
Hasan AKAR