Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı

Blog

  • Fidan ABBASOVA.Türkiye türkcesinde şiir

    907355_510197512390983_1574309761_n-1-300x200

    Kader yazmış yazımı
    yarim çeksin nazımı
    ekmeyimi ,tuzumu
    senle bölmeye geldim
    bir ömür boyu seni
    her an sevmeye geldim.

    Hayatımda tek dilek
    bu canda vuran yürek
    aşka bir emek gerek
    senle bölmeye geldim
    bir ömür boyu seni
    her gün sevmeye geldim.

    Sana hayran bu gözler
    dilimde güzel sözler
    kalbimde senli izler
    Fidan bu günü gözler
    seni sevmeye geldim
    aklında heç çıkarma
    her an yazmaya geldim.

  • Tural ADIŞİRİN.”XIX yüzil və XX yüzilin önlərində Azərbaycan yazıçılarının əsərlərində “erməni” mövuzusu” (Məqalə)

    1781993_639501202777774_172401749_a

    XIX yüzil və XX yüzilin önlərində Azərbaycan yazıçılarının əsərlərində “erməni” mövuzusu

    XIX yüzil və XX yüzilin önləri Azərbaycan xalqının ictimai-siyasi,mədəni həyatında mühüm önəm daşıyan bir mərhələdir.Ədəbiyyatımızın bu dönəmi ədəbiyyat tariximizdə çoxsaylı tədqiqatlarla müşayət olunur.Lakin bu tədqiqatarda elə məsələlər vardır ki,zamanın tələbləri ilə bağlı olaraq öz məzmunu və forması etibarı ilə dəyişdirilibdir.Bütün tarixi dövrlərdə türkün qəddar düşməni olan ermənilərə münasibət bu qəbildəndir.Tarixdən bildiyimiz kimi,milli faciəmizi qanuniləşdirən,iki qardaşı bir-birindən ayrı salan Türkmənçay müqaviləsinin XV maddəsi ilə İrandan Qarabağa ermənilər köçürüldükdən sonra bu düşmənçilik gizli və açıq şəkildə özünü göstəribdir.Uzun illər Azərbaycan yazıçıları öz əsərlərində saxta xalqlar dostluğu ideyasına sadiq qalaraq bu mənfur xalqın nümayəndələrini ədalət və demokratik nöqteyi nəzərdən göstərməyə çalışıblar.Hazırki araşdırmamın məqsədi XIX yüzil və XX yüzilin önlərində yazılmış əsərlərdə erməni obrazına münasibət bildirməkdir.Ümumilikdə bu dövrün mənəzərəsinə nəzər saldıqda erməni məsələsi,ermənilərin iç üzü həm XIX yüzil,həm də XX yüzilin önlərində yazıb-yaradan yazıçılarımızın əsərlərində özünü açıq şəkildə biruzə verir.XIX yüzil yazıçılarımızdan M.Ş.Vazehin şeirlərində,dramaturgiyamızın banisi M.F.Axundzadənin “Sərgüzəşti mərdi-xəsis”(Hacı Qara) komediyasında,həmiçinin “Aldanmış Kəvakib” povestində,N.Vəzirovun “Yağışdan çıxdıq,yağmura düşdük” komediyasında kefli Qıdının timsalında,o cümlədən,XX yüzilin önlərində realist nəsrimizin ən görkəmli nümayəndələrindən olan C.Məmmədquluzadənin “Kamança” pyesində kamançaçı Baxışın,”Usta Zeynal” hekayəsində Muğdusi Akopun timsalında,eləcə də felyotonlarında,xüsusən “Erməni və müsəlman övrətləri” başlıqlı felyetonunda,N.Nərimanovun “Bahadır və Sona” romanında və başqa əsərlərdə üzdə dost görünən,arxadan isə quyu qazan bu murdar xalqın iç üzü,qorxaqlığı,hiyləsi və.s hər cür insanlığa sığmayan iyrənc hərəkətləri üstöürtülü də olsa ustalıqla göstərilibdir.Bundan əlavə erməni xisləti,erməni məkri,hiyləsi neçə-neçə azərbaycanlının görən gözlərinin,düşünən beyinlərinin başında çanaq kimi çatlayıbdır.Belə ki,Azərbaycan mədəniyyətinin görkəmli simalarından biri,istedadlı alim,filosof və şair olan A.Bakıxanovun bir növ rus çarının gözündən salınmasında,ona qarşı hər cür pisliyin göstərilməsində erməni Mirzəcan Mədətovun məgər rolu olmayıbdırmı?Bu haqda biz görkəmli ədəbiyyatşünas Vəli Həbiboğlunun “Abbasqulu Ağa Bakıxanov” monoqrafiyasında rast gəlirik.Kitab A.Bakıxanov haqqında məlumat almaq üçün ən dəyərli sənət incisidir.Burada A.Bakıxanovun uşaqlığından tutmuş ta ölümünə qədər həyatı verilmiş,əsərlərinin adı qeyd edilibdir.Ancaq bu monoqrafiyada “Erməni generalı Mədətov” başlıqlı sərlövhə xüsusi maraq doğurur.Burada erməni generalının öz sələfləri kimi vəzifəsindən sui-istifadə edərək müsəlman əhalisinə divan tutması göstərilir.Qafqazda bu kimi erməni generallarının vasitəsilə çarizmin müstəmləkəçilik siyasətinin həyata keçirilməsində və bu siyasətin erməni uzaqgörənliyi ilə aparılmasında bilavasitə Çar Rusiyasının xüsusi əli olubdur.Məgər A.Bakıxanovun “Müsəlman polkuna nə üçün başqa dinə biət edən şəxs başçılıq edir” fikri düşündürücü deyilmi?Və yaxud,A.Bakıxanovun çarın gözündən salmaq üçün gizli onun otağına girib seyfindən təmiz tərcümçə sənədlərini alıb onun yerinə qaralama,dəyişdirilmiş sənədlərin qoyulması erməni iç üzünü açıb göstərmirmi?Bu kimi faktları nə qədər istəsək göstərə bilərik.Buna bənzər başqa bir azərbaycanlı oğlunun-F.Köçərlinin başına gətirilən müsibəti də qeyd etmək yerinə düşər.Dövrünün açıq fikirli ziyalılarından olan bu azərbaycanlı oğlunu təəssüf ki,erməni xisləti nəticəsində əcəl vaxtsız apardı.Hələ sağlığında bu görkəmli Azərbaycan alimi “Ey qardaşlar,həyatın qədrini biliniz,ayılınız,hərəkət ediniz,qapı-bacalarınızı açınız,evinizə işıq düşsün.Gözlərinizin tozunu silib diqqət ilə ətrafa baxınız” kimi xalqı ayıltmağa çalışan dəyərli fikirləri ilə öz ölüm fərmanını imzalayıbdır.Təbii ki, bu cür fikirlər nə Çar Rusiyasını,nə də erməni daşnaklarını razı sala bilərdi.Ona görə də belə insanların aradan götürülməsi vacib şərt idi.Necə deyək,onlar qaranlıq beyinlərə işıq saalan məhz belə insanları aradan götürməklə xalqın düşünən beyinlərini məhv eləmək istəyirdilər.Onlar xalqın tanınmış şəxsiyyətlərinin sanki qan içənləri idilər.
    XIX yüzildə mənfur erməni obrazını ilk dəfə ədəbiyyat tariximizdə işıqlandıran hələlik araşdırılmayan,geniş oxucu kütləsinə məlum olmayan Xürrəminin “Salman ilə Sərkis” poemasından daha aydın görmək olar.Poema haqqında məlumatı biz Yolçu Piriyevin “XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında poema janrı”kitabından əldə edirik.”Kəşkül” qəzetinin 1888-ci il 65,66,67 və 68-ci nömrələrində hissə-hissə çap olunan bu əsər Azərbaycan və erməni xalqlarının həyatına və məişətinə həsr edilib.Əsərdə göstərilir ki,azərbaycanlı Salman və erməni Sərkis yol yoldaşı olur.Onların hər biri öz millətində olan şərafətdən,nəcabətdən bəhs edir.Salman öz xalqını tərifləyir və ermənilərdən şərəfli olduğunu qeyd edir.Salmanın aşağıdakı sözlərinə fikir verək:”Dağıstanda xanlıq olanda ermənilər bizə qul imişlər.Sizdə vüqar,təmkin,böyük-kiçik gözləmək yoxdur.Sizin millət arasında “təsvir və hiylə” geniş yer tutur.”(9,78).Salmanın bu sözü Sərkisin xoşuna gəlmir,o da müsəlmanları pisləməyə başlayır.Müsəlmanların tərifi çox xoşladıqlarını söyləyir.Sonra qeyd edir ki,bəs nə üçün belədirsə,Qafqazda şöhrət qazanan ermənilərdir,ən yaxşı şeylər bizim xalqdan yetişir,badəpərəst bizik məst olan siz.
    Ermənilər əgərçi çox azdır.
    Leyk çeşmi-çırağı Qafqazdır.
    Əlbəttə ki,Sərkisin sözlərində məna vardır.İkiüzlülük,hiyləgərlik erməni xalqından başqa hansı xalqdan çıxa bilər.Ermənilərin ən böyük hiyləsi də xalqının qədrini,qiymətini bilməsidir.Bunu biz Sərkisin timsalında da görürük.O,dövlətin qüvvətlənməsi üçün hər ay Üçkilsəyə dini vergi verir.”Salman və Sərkis” poeması maraqlı məzmuna malik,dövr üçün aktual olan bir məsələyə həsr edilmiş bir əsərdir.
    XIX yüzildə “erməni” mövzusuna ədəbiyyatımızın ilk maarifçi nümayəndəsi olan M.Ş.Vazehin yaradıcılığında rast gəlirik.M.Şəfinin əsərləri içərisində onun azərbaycanca “Süsəni” rədifli müxəmməsi və farsca nəzmlə yazılmış aşiqanə məktubu xüsusilə diqqəti cəlb edir.Hər iki əsər Susanna adlı bir erməni qızına həsr olunub.Böyük şair görünür sələfi Molla Pənah Vaqifin öz gözəl vətən qızlarımızı vəsf etmək ənənəsi əvəzinə yanlışlıqla poetik səhvə yol verərək,erməni qızını vəsf edərək,onu bütün dünya gözəllərindən üstün tutubdur.Şeirdə erməni qızının bu cür vəsf edilməsi həqiqətən başa düşülməzdir.Erməni məsələsi XIX yüzildə daha bir görkəmli sənətkarımızın-M.F.Axundzadənin yaradıcılığında vardır.Ədəbiyyatımızda komediyanın,yeni nəsrin,realizm məktəbinin əsasını qoyan bu böyük sənətkarın “Hekayəti mərdi-xəsis” və ya “Hacı Qara” komediyasında və “Aldanmış Kəvakib” povestində erməni məsələsinə toxunulubdur.”Sərgüzəşti mərdi xəsis” və ya “Hacı Qara” komediyası həyat həqiqətlərini dərindən əksetdirmə etibarı ilə M.F.Axundovun dramaturgiyasının şah əsəridir.Bu komediya sanki XIX əsr cəmiyyətini və onun qayda-qanunlarını,eyiblərini əks etdirən bir güzgüdür.Komediyada erməni obrazlarına Ohan,Sərkis,Qəhrəman,Karapet,Mkrtıç və Arakel sürətləri daxildir.Onlardan Ohan,Sərkis,Karapet erməni qaravulları,Mkrtıç və Arakel isə adi əkinçilərdir.Ədib komediyanın üçüncü və dördüncü məclisində bu erməni nümayəndələrinin ifşaedici obrazlarını yaradıbdır.Komediyanın üçüncü məclisində Ohan,Sərkis,Qəhrəman və Karapet adlı erməni qaravullarının qorxaqlığı canlandırılır.Onlar qorxaq,ikiüzlü erməni vətəndaşlarıdır.Onlar əvvəlcədən ağız dolusu danışır,qaçaqları gəlməklərinə peşman edəcəklərini,əllərində nə varsa soyacaqlarını bildirirlər.Ancaq işə gəldikdə isə yerlərində tir-tir əsirlər.Onları öldürməmələri üçün qaçaqlardan aman istəyirlər.Buradan da yazıçı oxucuya bu xalqın necə qorxaq,ikiüzlü və riyakar olduğunu açıq-aydın göstərir.Bu faktı biz Heydər bəylə Ohanın dialoqunda bir daha görürük.Fikrimizi daha aydın çatdırmaq üçün dialoqdan bir parçanı qeyd edək:
    Heydər bəy-Adə qırışmal,ermənisən,nəsən,nə kəsdiribsən yolumuzu?Çıxın yoldan.Yoxsa hamınızı bu saat yarpaq kimi biçib-tökərəm.
    Ohan-Çıxırıq,çıxırıq darıxma balam.Sərkis,Karapet,Qəhrəman qayıdın balam.Bunlardan qan iyisi gəlir.
    Artıq bu dialoqdan görünür ki,hər şey açıq-aydındır.Dialoqun bir tərəfində dediyi sözdən dönməyən,bircə qaşıq qandan belə qorxmayan igid türk oğlu türk obrazı,digər tərəfində isə öz həyasızlığı dünyaya səs salan,türkün qabağında tir-tir əsən erməni obrazı canlandırılır.
    Bundan başqa əsərdə ermənilərin lap rüsvayçı halı Ohanla Sərkisin dialoqunda da özünü göstərir.Belə ki,Sərkisin papağı qaçdığı yerdə başından düşür.Sərkis papağını əyilib götürmək istəyəndə Ohan yüzbaşı onu qoymur.”A gədə,Sərkis, bu yana dön.Bizi qana çalxalama,qoy qalsın-deyir”.Buradan da artıq ermənilərin nə qədər “qeyrətçil” bir xalq olduğu görsənir.Can hayında olan erməninin gözündə qeyrətin tapdaqlar altında olması onu heç maraqlandırmr.
    Dahi mütəfəkkir ədəbiyyatımızda yeni nəsrin(povest janrının) əsasını qoyduğu “Aldanmış Kəvakib” əsərində də “erməni məsələsi”nə toxunubdur.O,XIX yüzildə Rusiyanın əli ilə ermənilərin ayrı-ayrı yerlərə səpələnməsi məhz “Aldanmış Kəvakib” povestində mollabaşı Axund Səmədin dili ilə aşağıdakı kimi vurğulayıbdır:
    “Hətta mən istədim ki,cühutlara və ermənilərə dəxi əl qatıb onları da şiə məzhəbinə döndərim.Amma bir para xeyrəndiş kimsələr məsləhət görmədilər ki,lüzumu yoxdur.Çünki hər torpaqda cühutdan və ermənidən bir az var,bizim torpağımızda da bir az olmaqları məsləhətdir”
    “Erməni” mövzusu” ədəbiyyatımızın görkəmli nümayəndəsi N.Vəzirovun yaradıcılığında da öz əksini tapır.Ədibin 1895-ci ildə yazıb qurtardığı “Yağışdan çıxdıq,yağmura düşdük” komediyasında bunu sübut etmək mümkündür.Komediyanın Kefli Qıdı surəti timsalında dırnaqarası ermənilərlə azərbaycanlıların dostluğu,mehribanlığı göstərilir.Komediyada Kefli Qıdı gününü eyş-işrətdə keçirən harın erməni obrazıdır.Onu öz qarnından başqa heç nə maraqlandırmır.O,hətta əsərdə arvadbaz və cimrinin biridir.Uşaqlıq dostu Hacı Qəmbərə bir tikə çörəyi çox görür.Komediyanı oxuduqca yazıçı erməni obrazının hansı sifətlərə malik olmasını oxucunun nəzərinə çatdırır.Bundan əlavə bir şeyi də qeyd etmək lazımdır ki,N.Vəzirovun hər iki qonşu xalqı keçmişdəki kimi mehriban yaşamağa çağırması fikri də o qədər ürəkaçan deyil,əksinə ədib ermənilərin tarixən Azərbaycan xalqına qarşı törətdiyi vəhşilikləri nəzərə alıb,erməni obrazına daha tənqidi yanaşmalı,belə fikirlər irəli sürməməli idi.Hər halda o dövrün qayda-qanunlarını nəzərə alıb ədibin bu cür yanaşması başa düşüləndir.
    Ədəbiyyatımızda erməni mövzusu,erməni obrazına münasibət XIX yüzil yazıçılarımızın əsərlərində öz əksini tapdığı kimi,XX yüzil yazıçılarımızın əsərlərində də işıqlandırılıbdır.Bu dövr yazıçılarımızdan C.Məmmədquluzadənin “Kamança” pyesində,”Usta Zeynal” hekayəsində,N.Nərimanovun “Bahadır və Sona”,M.S.Ordubadinin “Dumanlı Təbriz”,Y.V.Çəmənzəminlinin “Qan içində” romanında “erməni məsələsi”nə ustalıqla yanaşılıbdır.Qeyd edilən əsərlərdə dırnaqarası erməni-Azərbaycan dostluğu,ermənilərin fırıldaqçılığı,Azərbaycana qarşı torpaq iddiaları və.s məsələlər göstərilir.İlk olaraq C.Məmmədquluzadənin “Kamança” pyesindəki erməni obrazına münasibət bildirək.Bu pyes Azərbaycan ədəbiyyatında Qarabağ münaqişəsinə həsr olunmuş birinci bədii əsərdir.Pyesin qəhrəmanı Qəhrəman yüzbaşı vətənin müdafiəsi üçün erməni quldurlarına qarşı mübarizə aparan igid azərbaycanlı oğludur.Əsərin ən maraqlı hissəsi Qəhrəman yüzbaşı ilə erməni-kamançaçı Baxışın qarşılaşdırılması hissəsidir.Həmvətənlərinin ermənilər tərəfindən vəhşiliklə öldürülməsinə baxmayaraq o böyük humanistlik göstərərək ermənini-kamançaçı Baxışı bağışlayır.Bununla da müəllif üstörtülü də olsa göstərir ki,Azərbaycan xalqı hər zaman bağışlayan,mərhəmət edən xalqdır.Halbuki qarşısındakı qaniçən erməni olsa belə.Böyük sənətkarın “Usta Zeynal” hekayəsində də Muğdusi Akopun simasında erməni obrazına rast gəlirik.Əsərdə avam,cahil Usta Zeynalın dilindən ermənilərin necə murdar bir xalq olduğu bədii ustalıqla oxucunun nəzərinə çatdırılır.Usta Zeynalın dilindən adicə bir fakta diqqət yetirək:”Qurban,belə fərz elə,ermənilərin hamısı dönüb müsəlman oldu.Onda Allah cəhənnəmi kimdən ötrü xəlq edib?”.Buradan gözəl bir məntiq ortalığa çıxır ki,erməni və erməni xalqı nəinki bu dünyaya,heç cəhənnəmin yeddinci qatına da layiq deyillər.Əsərdə yazıçı ermənini o qədər murdar hesab edir ki,küp vasitəsilə bunu lap gözəl ifadə edir.Aşağıdakı parçaya da diqqət etsək,dediyimiz fikri lap aydın başa düşərik:”Qurban,Allah sənə lənət eləsin!.Erməninin küpəsində su gətirib gəc qayırdın,btün aləmi murdar elədin”.Görünür böyük yazıçının erməni xalqına o qədər dərin bifrəti olub ki,əsərdə belə bir priyoma əl atıb.
    Tarixi romanların mahir qələm sahiblərindən olan böyük yazıçı M.S.Ordubadinin “Dumanlı Təbriz” romanında erməni surətinə rast gəlirik.Təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki,yazıçı erməni Arşaq Sürenyanı əsərin müsbət surətlərindən biri kimi təqdim edir.Guya müəllif bu surət vasitəsilə xalqlar dostluğunu,ermənilərlə-azərbaycanlıların qədim tarixə malik “qardaşlığını” əks etdirmişdir.Bir şey başa düşülməyəndir ki,daima türkün qanını içən,”türk sənin yeganə düşmənindir” deyən,adda qardaş adlandırdığı Azərbaycan xalqının ahılına,qocasına,beşikdəki körpəsinə belə acımayan,onu qılıncdan keçirən,faşistdən belə yüz dəfə qatı faşist olan erməni xalqının azərbaycanlılara qarşı hansı dostluğundan söhbət gedə bilər?.Hər halda bu o dövr üçün digər yazıçılarımızda başa düşülən olduğu kimi,M.S.Ordubadidə də başa düşülən idi.Çünki bu dövrdə ölkəyə Çar Rusiyasının əmanətçisi olan Sovet İmperiyası ağalıq edirdi.Azərbaycan xalqının başı üzərində daima ermənilərin simasında rusların “Demokl qılıncı” var idi.
    Erməni məkri,erməni hiyləsi XX əsrdə daha bir yazıçımızın-Y.V.Çəmənzəminlinin “Qan içində” romanında mühüm yer tutur.Romanı tarixi sənədlərə,mənbələrə əsaslanmış yazıçı Mirzə Adıgözəl bəyin “Qarabağnamə” və Mirzə Camalın “Qarabağ tarixi” əsərlərindən geniş istifadə edibdir.Romanda Ohan yüzbaşının timsalında ermənilərin Azərbaycan xalqına qarşı torpaq iddialarının ilk rüşeymlərini görürük.Belə ki,Qarabağ ərazisində yerləşən erməni məliklikləri böyük ağaları Rusiyanın havadarlığı ilə Qarabağ xanlığına qarşı pozuculuq edir,xanlığın nüfuzunu Rusiyanın nəzərindən aşağı salmağa çalışırdılar.
    Ümumiyyətlə,ermənilərin həm istər o dövr üçün-XIX,XX yüzil,həm də müasir dövrümüzdə-XXI yüzildə Azərbaycan xalqının başına gətirmədiyi bəla,müsibət qalmamışdır.1918-ci il mart soyqırımı,1990-cı ilin 20 yanvarı,Sumqayıt hadisələri,1992-ci ilin Xocalı soyqırımı,Qarakənd faicəsi və bundan başqa saya bilmədiyimiz Azərbaycana qarşı haqsız törədilən yüzlərlə terror aktları erməninin-bu mənfur xalqın türkün,ümumilikdə türk dünyasının qorxulu kabusu,düşməni olduğunu bir daha göstərir.Bu mövzu ədəbiyyatımızın ağrılı-acılı səhifələrində özünəməxsus yer tutur və erməni məkrini,hiyləsini daha dərindən öyrənmək üçün gələcəkdə tədqiqə böyük ehtiyacı vardır.
    ƏDƏBİYYAT
    1.Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi.II cild.Bakı.1960.AMEA-nın nəşriyyatı
    2.Axundov.Y.”Azərbaycan Sovet tarixi romanı”.Bakı,Yazıçı,1979
    3.Axundov M.F.”Bədii və fəlsəfi əsərləri”.Bakı,Yazıçı,1987
    4.F.Köçərlinin şəxsi arxivi.Bakı,Nurlan,2005
    5.Həbiboğlu Vəli.”Abbasqulu ağa Bakıxanov”.Bakı,Gənclik,1992
    6.Məmmədquluzadə C.”Seçilmiş əsərləri”.I cild.(Pyesləri və nəsr əsərləri)
    7.Məmmədquluzadə C.”Seçilmiş əsərləri”.II cild.(felyotonları və məqalələri)
    8.Məmmədquluzadə C.”Seçilmiş əsərləri”.IV cild.(Memuarlar,məqalələr,məktublar).Bakı,Öndər,2004
    9.Piriyev Y.”XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında poema janrı”.Bakı,yazıçı,1988
    10.Vəzirov.N.”Seçilmiş əsərləri”(Povest və hekayələri).Şərq-Qərb.Bakı,2005
    Tural Adışirin Şəki–2014

  • Debüt: Məhərrəm CƏLİLABADLI (Cəlilabad).Yeni şeirlər

    1391512070_1624332_388999581244754_333230097_n

    Məhərrəm CƏLİLABADLI (Bağırov Məhərrəm Əlikömək oğlu) 1989-cu il avqust ayının 12-də Cəlilabad rayonunda anadan olub. 2005-ci ildə orta məktəbi bitirib. 2009-cu ildə Astat Pedoqoji şöbəsinin Cəlilabad rayon şöbəsini bitirib. Hazırda Cəlilabad rayon Həsənli kənd orta məktəbində müəllim işləyir. Beş il musiqi təhsili alıb. Şeirlər yazır, musiqi bəstələyir… Bu, onun ÖZ dünyasıdır…

    Nə yaxşı sən varsan…

    Gözlərim əbədi gözünə həsrət,
    Qulağım bir şirin sözünə həsrət.
    Özüm bu dünyanın özünə həsrət,
    Nə yaxşı sən varsan, sevirəm səni.

    Bilmirəm gözlərin necədir sənin,
    Saçların bir zülmət gecədir sənin.
    Gülüşün, yerişin incədir sənin,
    Nə yaxşı sən varsan, sevirəm səni.

    Dünya dağılmaz ki, sən mənim olsan,
    Gəlib ürəyimi, könlümü alsan.
    Bəlkə bir yuxusan, şirin xəyalsan,
    Nə yaxşı sən varsan, sevirəm səni.

    Sən hara gedirsən, yolun haradır,
    Bəlkə də ürəyin, qəlbin yaradır,
    Bəlkə saçların tək bəxtin qaradır,
    Nə yaxşı sən varsan, sevirəm səni.

    Əzizsən, ata

    (Atam Əlikömək kişiyə ithaf)

    Ailə başçısı, işgüzar adam,
    Allahdan sənə mən ən gözəl payam.
    Sənə həm arxayam, həm də övladam,
    Bizə canımızdan əzizsən, Ata!

    Övlad əziyyətin çəkən də sənsən,
    Qədir-qiymətini bilən də sənsən.
    Əzabkeş də sənsən, gülən də sənsən,
    Bizə canımızdan əzizsən, Ata!

    Apardın məktəbə tutub əlimdən,
    Hər an bəlli oldun dərdi-sərimdən.
    Gündə yüz yol düşür bu söz dilimdən,
    Bizə canımızdan əzizsən, Ata!

    Sənsizəm

    Gözümdən uzaqsan, ayrı yerdəsən,
    Xəyallar içində indi sənsizəm.
    Bilmirəm nə halda, hansı gündəsən,
    Ürəyim darıxır, çünki sənsizəm.

    Eşqinin yolunda yanıb kül oldum,
    Ay məni kül edən eşqim, sənsizəm.
    Ayrılıq üzündən solan gül oldum,
    Ürəkdə çoxalıb dərdim, sənsizəm.

    Günəşim batıbdır, çıxmaq bilməyir,
    Gündüzüm gecəyə dönüb, sənsizəm.
    Gözümdən xəyalın bir an getməyir,
    Ömrümün işığı sönüb, sənsizəm.

    Sevgilim deyəndə cavab verərdin,
    Cavabsız qalıbdır sözüm, sənsizəm.
    Sən mənə həyatım, canım deyərdin,
    Hardasan həyatım, gözüm, sənsizəm.

  • Hasan AKAR (Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Makale

    11500_502041269904553_659262226_n

    TOKAT’TA YAVUZ BÜLENT BÂKİLER RÜZGÂRI ESTİ

    Tokat Belediyesi, Tokat Kent Konseyi-Eğitim Kültür ve Sanat Çalışma Grubu, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce VI. Yeşilırmak Şiir Şöleni çerçevesinde Türk Edebiyatının üstatlarından Yavuz Bülent BÂKİLER’e Vefa Gecesi düzenlendi.
    14 Kasım 2013 Perşembe günü Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce Merzifon’da karşılanarak ilimize teşrif eden BÂKİLER, Erbaa’da ve Niksar’da Belediye Başkanlarını ziyaret ederek Niksar’da Erol TURAÇLI Anadolu Öğretmen Lisesi’nde öğrencilerle kısa bir söyleşide bulundu. Cuma günü Tokat Valisi Mustafa TAŞKESEN ve Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK’i makamında Yazar Halistin KUKUL, Şair M. Ali Kalkan, Tokat Kent Konseyi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği yöneticileriyle birlikte ziyaret eden BÂKİLER’e ve diğer misafirlere plaket ve hediyeler takdim edildi.
    Aynı gün saat 11.00’da Tokat Mehmet Akif ERSOY Anadolu Lisesi’nde kendi adının konulduğu “YAVUZ BÜLENT BÂKİLER KÜTÜPHANESİ”nin açılışına katıldı. Açılışa Tokat Valisi Mustafa TAŞKESEN, İl Milli Eğitim Müdürü Levent YAZICI, daire amirleri, öğretmen ve öğrenciler katıldı.
    Saat 14.00’da da Tokat Anadolu Lisesi öğretmen ve öğrencileriyle buluşarak ”Türk Dilinin Önemi” konulu konuşma yaparak kitaplarını imzaladı.
    15 Kasım 2013 Cuma akşamı 26 Haziran Atatürk Kültür Merkezi’nde düzenlenen etkinliğe Tokat Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK, Erbaa Belediye Başkanı Ahmet YENİHAN, Reşadiye Belediye Başkanı Rafet ERDEM, GOP Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Ali KASAP, İl Kültür ve Turizm Müdürü Abdurrahman AKYÜZ, İl Eğitim Denetmenleri Başkanı Halis NUROL, Kent Konseyi Başkanı Abdullah GÜRBÜZ, Kent Konseyi Genel Sekreteri Ali POLAT, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Remzi ZENGİN, Bem-Bir-Sen Tokat Şube Başkanı Kadir İŞBİLİR, üniversite öğretim üyeleri ve öğrencileri, kültür ve sanata ilgi duyan vatandaşlarımız, öğretmenler ve öğrenciler katıldılar. Sunumunu Tokat Anadolu Lisesi Müdür Başyardımcısı ve KÜMBET Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Hasan Akar ve Tokat Anadolu Lisesi’nden Beyza Hergün’ün yaptığı gecede Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK açılış konuşması yaptı. Başkan ÇİÇEK konuşmasında; “Uzun süre devam eden bu tür etkinliklerimizde belediyemizin farklı katkılarıyla Kent Konseyimizin öncülüğünde, sivil toplum kuruluşlarımızın birlikteliğinde birçok etkinliği gerçekleştirdik. Birçok şiir şöleni gerçekleştirdik, dilimize ve kültürümüze sahip çıkmaya çalışıyoruz. Toplumumuza, gençliğimize, geleceğimize ve medeniyetimize sahip çıkmaya çalışıyoruz. Yavuz Bülent BÂKİLER üstadımız bizi aydınlatacaklar. Toplumların en karanlık dönemlerinde bir takım insanlar vardır ki onlar göklerdeki yıldızlar gibidir, hepsi birbirinden parlak, hepsi birbirinden berrak, insanlar onlara bakarak yol bulmaya çalışırlar. Bir toplum kaybolmaya yüz tuttuğu zaman o yıldızlar önemini daha fazla kazanır. O yıldızlardan birisi şu anda aramızda. Günümüze kadar Türk diline, Türk şiirine emek vermiş bütün dostları rahmetle minnetle şükranla anıyorum, katılımlarınız için hepinize teşekkür ediyorum” dedi. Eskişehir Şairler ve Yazarlar Derneği’nden Şair Mehmet Ali KALKAN, Yavuz Bülent BÂKİLER’le ilgili bazı hatıralarını anlatırken Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Emekli Öğretim Üyesi Halistin KUKUL; “Yavuz Bülent BÂKİLER Bir Milli Şuur Abidesi” konulu konuşmasını sundu.
    Tokat Anadolu Lisesi öğrencilerinden Beyza Hergün, BÂKİLER’in “Anadolu Gerçeği”, Batuhan Kurtul “Sana Geldim Mevlânâ”, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nden Eğitimci – Şair Sündüs Arslan Akça “Anne”, Eğitimci Mesut Durmuş da “Sen Sen Sen” şiirlerini Neyzen Taha İçeloğlu’nun nefis üflediği ney eşliğinde yorumladılar. GOP Üniversitesi Tarih Bölümü Yüksek Lisans Öğrencisi Bahar Kocabaş’ın hazırladığı “Yavuz Bülent BÂKİLER’e Vefa” sunumundan sonra sahneye davet edilen Yavuz Bülent BÂKİLER “Türk Şiiri ve Günümüz, millî Birlik ve Beraberliğimiz” konulu konuşmasında şiirlerinden örnekler vererek katılımcıları büyüledi.
    Program sahnede fotoğraf çekimleri ve şairin kitaplarını imzalaması ile sona erdi. Etkinliğe katılan misafirler Cumartesi günü Mevlevihane Vakıf Müzesi’ni gezdikten sonra ilimizden ayrıldılar.

  • Gülten ERTÜRK (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Muhteşem şiirler

    1899168_10152195435946506_1744398885_n

    GÖZ YAŞARTANIM

    Efkârlandı deli gönül daraldı
    Sende kaldım yine göz yaşartanım
    Aşkın kanununda bu bir kuraldı
    Sende kaldım yine göz yaşartanım…

    Neler geldi neler geçti gözümden
    Deryalar akıttım bu can özümden
    Ne olursa olsun dönmem sözümden
    Sende kaldım yine göz yaşartanım…

    Sensiz dolaşmıyor damarda kanım
    Dinmiyor nedense acır sol yanım
    Göğüs kafesimde sen benim canım
    Sende kaldım yine göz yaşartanım…

    Azrail geldi de gelemem dedim
    Ben yâri görmeden ölemem dedim
    Onsuz hiç bir zaman gülemem dedim
    Sende kaldım yine göz yaşartanım…

    Ey Gülten Sultan’a hoş gelen seda
    Bir değil milyon can canına feda
    Sürç-ü lisan ile desem de veda
    Sende kaldım yine göz yaşartanım

    ÖĞRETMEN NASİHATİ

    Bak yavrum! Deseler ki yeniden geleceksin
    Cehaletin izini tamamen sileceksin
    Ne olmak istediğin yine sen bileceksin
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! Dağ gibi ol asla bükme ha boyun
    Diş geçirmesin sana katiyen kirli oyun
    Bir dünyaya bedelsin asildir senin soyun
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! Güzel vatan senden özveri bekler
    Sen çaba gösterirsen boşa gitmez emekler
    Seni örnek alacak kundaktaki bebekler
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! Güneş gibi aydınlat dört bir yanı
    Geleceğe yürürken geçmişi iyi tanı
    En zorlu zamanlarda rehber eyle Ata’nı
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! Ay yıldızı göğsüne iyi kazı
    Senin için inlesin ozanların gür sazı
    İlmin ile ateş ol korksun kışın ayazı
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! İstikbalde vatan sana emanet
    Bu aşk ile çabala asla duyma nedamet
    Sana en güzel miras Ata’ndaki metanet
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

    Bak yavrum! Sakın ola saygıda kusur etme
    Gülten Sultan diyor ki; kini nefreti gütme
    Eğer dostun düşerse asla bırakıp gitme
    Bu vatana millete kutlu evlat ol yavrum

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Qara saçlar” (Hekayə)

    sefa1-450x300

    -İnsan zamana əsirdi… Ya da yox… Zaman-məkan anlayışı duyğular üçün mənasızdır… Özümüzdən elə tablolar uydururuq ki, obrazları realda bizə tamam yad olan insanlardı. Bəlkə, onlar bizə maraqlı, bu qədər əziz olduğu halda biz onlar üçün mənasızıq… Maraqsızıq… Bəzən, hətta, dəyər verib özümüzdən çox istədiyimiz insanlar bizə yuxarıdan baxır… Oradan bizi necə görürsə, təbəssümündəki kinayədə əzilirik, qırılırıq… Çilik-çilik oluruq… Amma, öz xəyalımızda çox tez küsüb-barışırıq xəyali obrazımızla… Ondan incimək də, küsmək də darıxana qədərdi… Lap azca darıxana qədər…Ağılla ürəyin vuruşması başlayır…Hərəsi öz qılıncını sıyırır… Uzun mübarizədən, nəhayət, qalib çıxan zaman-məkan anlayışı olur. Yəni, ağıl zəfər bayrağını başı üstünə qaldırır, ürək isə acılarla dolur, daşır… Gözdən süzülür bu acılar…Ağlayarıq…Belə, sağolun… Anlatmağa çalışdım…
    Telefonu keçirib gülümsədi. Yox, deyəsən, bu qızın sözləri xoşuna gəlmişdi. “Bəlkə, onlar bizə maraqlı, bu qədər əziz olduğu halda biz onlar üçün mənasızıq…” Cümləni özlüyündə təkrarladı Tural…Dilinə gətirməsə də, açıq deməsə də o qızın “əziz adam”ının özü olduğunu anlamışdı…Bunun səbəbini tapmırdı. Cəmi bir dəfə üz-üzə gəlmişdilər. Adı təsadüf, özü zərurət olan bu bircə dəfə qarşılaşmaq hər ikisinin həyatında qəribə bir təzad yaratmışdı. Onlar iki yad, doğma insan idilər… “Doğma yad”… Hər ikisi bir-biri üçün “sirli qırxıncı otaq” idi. Bu otağın açarını özlüyündə hər ikisi gizlətmişdi. Ancaq hər ikisi də bu sirri bilməyə can atırdı.
    Tural özünü anlaya bilmirdi. Ancaq deyəsən, o qızı anlamağa başlamışdı. O qız Turala böyük dəyər verirdi. “Onu özündən çox istəyirdi”… Dediyindən belə anlamışdı Tural…Bəs Tural? Bax bunu bilmirdi…Bu sualın cavabını tapmırdı…
    Çətin sualın qarşısında özünü yormaq istəmədi belə…Sevdiyini düşündü…Aysel üçün darıxdığını hiss etdi. Dörd gün olardı ki, görüşmürdülər. O, işi ilə əlaqədar rayona getmişdi. Bu gün qayıtmışdı, hələ görüşməmişdilər. Telefonu açınca ilk zəngi Ayseldən gözləsə də, yad qız onu qabaqlamışdı. Özlüyündə hər ikisini müqayisə elədi. Ayselin uzun, qara saçları vardı. O qızın isə saçları elə bil gəlincik saçı idi. Açıq palıdı, nazik…Nənəsi belə saçlar haqqında danışanda “hörüyəgəlməz” deyirdi.
    Yenə darıxdı Aysel üçün. Sevimli rəqəmləri sığalladı…Ayselin telefonu məşğul idi. Gələndən bəri divanda uzanıb qalmışdı. Yolun yorğunluğunu çıxarırdı canından. Ancaq Aysel üçün darıxmağı mürgülü gözlərini oyatdı, dumanlı beynini aydınlatdı. Ayağa durub cəld geyindi. Qaçaraq qapıdan çıxdı. Həyəcanlıydı. İlk dəfə idi ki, Ayseldən bu qədər-dörd gün ayrı qalmışdı. Bu dörd gündə bəlkə dörd yüz dəfə Ayselin saçlarını xəyalında tumarlamışdı.
    Qarşıdakı binanın həyətinə çataraq balaca şam ağacının yanında dayandı. Ayselgil məhz bu binada, üçüncü mərtəbədə yaşayırdılar. Onların qonaq otağının pəncərəsi düz bura açılırdı. Burdan o pəncərəyə baxmaq belə onu xoşbəxt edirdi. Tural yenə Ayselin nömrəsini yığdı. Yenə xətt məşğul idi. Gözlərini pəncərəyə dikdi. Açıq çəhrayı rəngli pəncərəni külək yelləyirdi. Düşündü ki, bu pərdəni Aysel, görəsən, necə ütüləyib? Yəqin onun anası kimi qatlaya-qatlaya ütüləyib ki, qırışmasın. Amma külək necə də zalımdır…İndi pərdəni pəncərənin çərçivəsindən eşiyə-içəri atıb qırışdıracaq…
    Tural hiss etdi ki, zaman çox asta keçir…Bəlkə də dayanıb…Aysel üçün darıxdığı hər an zaman anlayışı gen gəlirdi ona…Aysellə yaşadığı zamanlara isə sığa bilmirdi. Elə tez keçirdi ki, saatlar…Yenə Ayselə zəng etdi. Bu dəfə telefon çağırırdı.
    -Alo?
    -Ayselim…
    -Ürəyim…Gəlmisən?
    -Necəsən? Axı sən bilirdin bu gün gəlməyimi…
    -Şükür…Darıxmışdım…
    -Pəncərəyə bax…
    -Uzanmışam…Yorğunam…
    -Külək pərdələrinizi qırışdırır…Əziyyətlə ütüləmisən…
    -Dəli…Gəlirəm…
    Beş dəqiqədən sonra şam ağacıyla sağollaşıb əl-ələ həmişəki doğma ünvana, yaxınlıqdakı kiçik restorana gedirdilər…Eyni yerdə, qapıdan girincə soldakı ikinci stolda oturardılar…Tural üzü qapıya oturardı həmişə…Bu dəfə də elə oturdular…Pendirli, toyuq ətiylə pizza sifariş verdilər…
    Tural əlini atıb Ayselin uzun, qara saçlarını sığlladı…Fikrindən keçdi ki, qızın saçını azacıq dartıb onu cırnatsın…Lakin, tez əlini çəkib gülümsündü…İki il idi ki, bir-birlərini sevirdilər. Ancaq bir dəfə də olsun beyninə bu fikir gəlməmişdi. Çox darıxdığındandı deyəsən…Ancaq saçlar Ayselin üzünün sağ tərəfindün sürüşür, azacıq qıvrılır, elə bil Turalın acığına qızın gözlərini örtməyə çalışırdı. Yenə əlini uzatdı. Qara saçları sığalladı, sonra Ayselin boynunun ardına atdı:
    -Belə yaxşıdı-dedi…
    Aysel isə sakitcə gülümsəyirdi. Onun da darıxdığı hiss olunurdu. Ala gözləri sevgiylə parıldayırdı. Bu parıltı üçün də darıxmışdı Tural…Qızın saçını əlindən buraxmayaraq başını azca irəli əydi, pıçıldamağa başladı:

    Yenə qılıncını çəkdi üstümə,
    Qurbanı olduğum o ala gözlər.
    Yenə cəllad olub durdu qəsdimə,
    Qələm qaş altında piyalə gözlər!

    Aysel qəhqəhə çəkdi:
    -Sən canın, bunu da rayondamı öyrəndin?
    -Hə…Mən də Qazaxdanam axı…
    -Qazaxlılar oxuyur bunu?
    -Hə…Səməd Vurğunun şeiridi…
    -Mənə yazıb yəqin…
    -Yox, mən sənə həsr edirəm.
    -Mən sənə nə həsr edim bəs?
    -Sən də mənə bir şeir yaz…
    -Mən? Get fanatlarına de yazsın…-Aysel yenə bərkdən güldü. Qonşu stoldakı qızlar dönüb baxdılar. Aysel gülərək pıçıldadı:
    -Bax, o da fanat ordusu…
    Tural özünü elə xoşbəxt hiss edirdi ki…Artıq söz tapmırdı. Ofisiantın yaxınlaşmasına sevindi. İndi də pizzanı yeyə-yeyə gülürdülər.
    Restorandan çıxanda da Tural əlini qara saçlardan çəkmədi. Elə bil bu saçlara dolanmaq, ordaca ölüb qalmaq istəyirdi. Bu saçlar onu ölümə səsləsə də gedəcəyinə and içmişdi ürəyində. Ayseli evlərinə yola salanda da həmişəki kimi alnından deyil, saçlarından öpdü Tural…
    Evə gəlincə də saçları düşündü…Yatdı, yuxuda da qara saçları gördü. Çox qəribə yuxu idi.
    Elə bil ağlayırdı qara saçlar. Utanırdı ondan. Elə bil böyük bir günaha batmışdılar, indi yağış kimi göz yaşları yağdırırdılar ki, təmizlənsinlər, günahlardan arınsınlar. Amma olmurdu. Tural əl atıb o saçları tutmaq istədi. Əli çatmadı. Ha can atdısa barmağı ilə də toxuna bilmədi. Saçlar elə bil dil açıb yalvarırdı ki, məni bağışla…
    Yuxudan ayıldı. Ürəyi bərk döyünürdü. Soyuq tər bürümüşdü Turalı. Qorxmuşdu yuxusundan. Səhərin açılmağına çox vardı. Ayselə zəng vurmaq istədi. Sonra fikrindən daşındı. Yəqin yatır, oyatmaq istəmədi. Durub geyindi, həyətə düşdü. Şam ağacının yanına gəldi, Ayselgilin pəncərəsinə baxdı…Qaranlıqda bircə pərdənin yellənməsini seçə bildi. Bir az durub geri qayıtdı. Evə girmək istəmədi. Ürəyindəki narahatlıq keçmirdi. İstər-istəməz Ayselin nömrəsini yığdı. Xətt məşğul idi. Elə bil bədənindən cərəyan keçdi. Qaçaraq şam ağacının altına gəldi. Pəncərəyə gözünü dikib baxdı. Az sonra Aysel özü ona zəng etdi. Telefonu açınca səsindən özü də diksindi:
    -Kimlə danışırsan?
    -Heç…
    -Heç nədi, Aysel?
    -Ürəyim, sən mənim ürəyimsən, mən də sənin ruhun…Səni yığırdım…
    -Niyə?
    -Yuxumu qatmışdım…
    Turalın səsi yumşaldı:
    -Mən də pis yuxu gördüm…
    -Nə gördün?
    -Saçların ağlayırdı…
    -Saçlarım əlin üçün darıxır…
    -Onlara əlim çatmadı…
    -Bəlkə də…
    -Sən də eyni yuxunu görürdün?
    -Yox…Amma əlin çatmadı…
    -Nədən bildin bəs?
    -Nəyi?
    -Əlim çatmadı saçlarına…
    -Tural…Sabah restorana gəl…Həminki yerə, saat 2-də…
    -Axı mən işdə olacam…
    -Tamam…İşdən çıxanda gəl…Saat 7-də…
    -Oldu…Yat…
    -Sən də…
    Səhər işdə qara saçların xəyalıyla günü başa vurdu Tural…Amma, ürəyində narahatlıq vardı. Qara saçların göz yaşları gözünün önündə canlanırdı tez-tez…İşdən vaxtından tez çıxdı ki, 7-də restoranda olsun.
    Qapını açınca “öz yerləri”nə baxdı…Aysel arxası qapıya oturmuşdu həmişəki kimi…Onunla üzbəüz oturan oğlanı isə tanımırdı. Oğlan onu görüncə əlini Ayselin sağ yanağına apardı…Onun yanağını sığallayıb saçlarını boynunun ardın atdı:
    – Belə yaxşıdır, Aysel-dedi.
    Tural yerindəcə donmuşdu. Bu saçlar… Qara saçlar günaha batmışdı… Yuxusunu indi anladı… Sağ tərəfdə dönər hazırlayan oğlanın əlindəki bıçağı almaqla stola tərəf cummağı bir oldu. Oğlan diksinib ayağa qalxdı. Qorxusundan rəngi ağardı… Aysel isə arxaya dönməyə imkan belə tapmadı. Tural cumub Ayselin saçlarından yapışdı. Bir çəngə bıçaqla kəsib bıçağı yerə tulladı. Saç əlində qapıdan eşiyə çıxdı. Sürətlə oradan uzaqlaşdı… Beynində isə bu sözləri təkrar edirdi:
    – “Bəlkə, onlar bizə maraqlı, bu qədər əziz olduğu halda biz onlar üçün mənasızıq… Maraqsızıq…”
    – “…ağıl zəfər bayrağını başı üstünə qaldırır, ürək isə acılarla dolur, daşır… Gözdən süzülür bu acılar…Ağlayarıq…”

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n-1-300x200

    Bulud dolar yağış üçün
    şehdə düşər çəmən üçün
    bu dünyada mənim üçün
    səndən əziz kimim varki
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

    Gözlərimdə dəyişibdir
    gülüşümdə dəyişibdir
    ürəyimdə böyüyübdür
    arzularım nə qədərki
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

    Körpə kimi məsum baxan
    saçlarıma çələng taxan
    bir qəlb evin vurub yıxan
    fələk olsa nə vardı ki,
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

    Qonaq kimi çıxıb getmə
    bir gün olub bir gün itmə
    durna kimi burdan ötmə
    payız gələr bilirəmki,
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

    Sən sevgidən daha gözəl
    bəsdir artıq böyü düzəl
    bir ömürə sonsuz əzəl
    yazılmısan o varaq ki,
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

    Əllərimdən bərk – bərk yapış
    Fidan olsun adi tanış
    keçib gedər bu soyuq qış
    bahar gələr unutmazki,
    ayrılıqdan qorxmuram mən
    ölüm deyil bir günahdır o sabahkı………..

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n-1-300x200

    * * *

    Susqun ürəyimi açıram sənə
    sanma ki unudub sevəcəyəm mən
    bir söz tapsam əgər ağlar qəlbimə
    yenidən dünyaya göz açaram mən.

    Bu həsrət nə qədər incitsə məni
    günahı özümdə axdaracağam
    demirəm unudub məndə dünəni
    sabahdan günəşlə yarışacağam.

    Əllərim soyuyub buza dönsədə
    o isti nəfəsin gözlərimdədir
    ömrümün çırağı daha sönsədə
    sevgin əbədiyən ürəyimdədir.

    Fidan bir ürəyə qonaq olma heç
    sonunu ayrılıq yazır bu kədər
    bir xoş xatirə tək anıb səndə keç
    bir gün gəldiyi tək o dönüb gedər…………….

    Bir rəsimə görə sevirlər indi

    Bir rəsimə görə sevirlər indi
    neyləsin zəmanə insanlıq ölüb
    indi ən bahalı qəlbin cibindi
    kasıbda pul olmur cibi sökülüb.

    Axdarır ağ atlı oğlan yerinə
    indiki qizlarin çoxu ” ağ nissan”
    nə bir söz tapılır nə də bir cümlə
    ən çox pulu olan sayılır insan.

    Sevgilər düşübdür qiyməti yoxdur
    hərkəsin öz tərzi öz sevgisi var
    soruşma heç kimdən qiyməti nədir
    o qədər ucuzdur alan tapılar.

    Nə deyək hər insan bir cür yaşayır
    bəlkəmdə ən rahat yoluda budur
    nə deyək sizlərə ay saxtakarlar
    sizinkimilərdən hər yan doludur.

    Ay Fidan bəsdir bu yalanları sən
    vecinə aldıqca gücün tükənər
    ən gözəl qoy qalsın hər kəs özüyçün
    kim kimi isdəyir onu da sevər.

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n-1-300x200

    Bu dünyada vəfa yoxdur

    Bu dünyada vəfa yoxdur olsa – olsa qəm gətirər
    gül sandığın tikan olub çəmənlikdə kol bitirər
    sevən insan vicdan bilib ürəyində yar götürər
    niyə mənim taleyimi belə yazdım ulu tanrım?
    yəqin məndə günhakaram öz yolumu bir az azdım……………..

    Qəlbində bir insaf varsa doğru görüb doğru düşün
    nə mənası acı sözlə , təhqir edib pis söyüşün
    yaxşılığı savab üçün gösdər deki budur işim
    niyə həyat amansızdır bizə qarşı ulu tanrım?
    ürəyimdə insafsıza özü boyda məzar qazdım.

    Məni dost bil deyən kəslər gün gəlincə qaçıb getdi
    bir yuxu tək yatmış olan arzularda gözdən itdi
    bir gün varam , bir gün yoxam kim axdardı mərak etdi
    niyə insan övladının sözü belə ulu tanrım?
    yalan olan yerdə məndə doğru olan şer yazdım.

    Ürəyimi üzən qəmdən sevinc bilib tutan Fidan
    hər kölnünü yaxın bilib sonra səni yalan yozan
    qulağıma səhər tezdən dinlədiyim duam Azan
    məni daha sınaq etmə yorulmuşam ulu tanrım
    yaşadığım bu ömürdə kaş heç birdə olmayaydım………………

    Artıq o günlərim geridə qalıb

    Nəyin cəzasını çəkdirdin mənə?
    Guya ki sən özün əzab çəkmədin
    İsdəsən daha çox sevə bilərdin
    Sevməyə cəsarət edə bilmədin.

    İndi düşünürsən sənsiz ölmüşəm
    unutma o sevgi nağılda qalıb
    danmıram bir zaman məndə sevmişəm
    artıq o günlərim geridə qalıb.

    Səni dünənimdə qoyub gedirəm
    sabahım yeni gün gətirəcəkdir
    sanmaki bir daha sevə bilmərəm
    bu qəlb sənsiz belə seviləcəkdir.

    Duyğular bitəndə insan soyuyur
    ətrafda min insan olsada belə
    ürək yalanlardan o qədər doyur
    sevirəm kəlməsin gətirmir dilə.

    Təssüf bu dünyamın qonağı oldun
    Fidan hər gedişin bir dönüşü var
    bir gün hər şeyimdin indi yox oldun
    gedənin yerini zaman doldurar…………………

  • Tural SAHAB.”Kişi qırığı” (Məqalə)

    1495484_497576120351809_180516868_n

    Bizdə- Gədəbəydə balaca oğlan uşaqlarını əzizləmək üçün onlara “kişi qırığı” deyilir.Yəni, hələ balaca kişidi, tam kişi deyil, ancaq bəzi adamların yaşı artsa da onlar heç vaxt kişi ola bilmirlər. Ömürlərini elə “kişi qırığı” olaraq başa vururlar. Bu yazımda cəmiyyətimizdə kişilik kimi qəbul edilən, lakin əclaflıq olan bəzi məsələlər haqqında danışmaq istəyirəm.
    1.On nəfərin birini təkləyib döyməsi- güclünün gücsüzü əzməsi.
    Heyvanlar aləmində belə bir qanun var ki, güclü olan zəifi məhv etməlidir. Axı, biz insanıq. Bizim öz insani qanunlarımız var və bunlarla heyvanlardan fərqlənirik. Bu gün gənclər arasında qruplaşmalar gedir. Hərə başına özü ağılda beş- on nəfəri toplayıb olur bir dəstə. Vay tək başına qalanların halına o, qruplardan bir nəfərlə sözü düz gətirməsə ağzı ilə burnu yer dəyişdirəcək. Bunun günahkarı elə yaşadığımız bu cəmiyyətin özüdür. “Qanuni oğruları” reklam edən saytlar, yazarlar onlara ayırdıqları zamanı və yeri daha xeyirli yazılara ayırmalıdırlar ki, bu cür fəsadlar olmasın.
    Hərdən eşidirik ki, orduda əsgər, əsgər yoldaşını ya döyüb şikəst edib, ya da daha pisi, öldürüb.
    1.Təzə gedən bir əsgər döyülür, əgər şikayət etsə olur “suka”.
    2.Köhnələr, yeniləri döyməklə “sınayır”
    3.Və bütün bunları o, gənclərə elə yaxınları, qohumları aşılayır.
    Haqqını tələb etmək, zalimi cəzalandırmaq üçün qanuna təslim etmək nakişilik, zülm etmək, anasını- bacısını qorumaq üçün gələn əsgərin ana- bacısına söymək kişilik adlandığı sürəcə bu işlər düzəlməyəcək, ölüm xəbərlərini isə yenə ürək ağrısı ilə eşidəcəyik.
    2.Ailəsi dağılmış qadınlarla ilişki qurmaq- “gəlin tutmaq”
    Deməli oğlan uşaqları müəyyən yaşdan sonra fahişə yanına getmirsə kişi adlandırılmır bu cəmiyyətdə. Bir az böyüyəndən sonra isə mütləq “gəlin”-i olmalıdır. Bax o, zaman onlar olur əsl kişi- əslində isə əclafın yekəsi. Bir zaman qeyrətimiz vardı bizim. Gəlinliklə gətirdiyimiz qız, ancaq kəfənlə çıxa bilərdi evimizdən. Bəs indi?
    Niyə qadınların həyatını məhv edirik. Bir neçə ayın gəlini olmuş o gözəl, incə varlıqları ömürlük ləkələyirik. Bununla qalsaq dərd, yenə bir az, az olar. Bu qadınlara yenidən ailə qurmaq şansını vermirik. Belələri ilə evlənənləri nakişi çıxarırıq, cəmiyyət olaraq. Və bu insanlar:
    Ya fahişəlik etməlidir,
    Ya, kiminsə ikinci xanımı olmalıdır,
    Ya da ki, evdə çürüməlidir.
    Bax bunlara görə günü- gündən mavilərin, qatillərin, oğruların sayı artır.
    Bax, buna görə elə “kişi qırığı” olaraq ölür bəziləri.
    KİŞİLİK KİMİ İSƏ GÖZÜ YAŞLI QOYMAQ DEYİL, AXAN BİR GÖZ YAŞINI SİLMƏKDİR.
    Tural

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.Yeni şeir

    1558877_1434551783429120_209165756_n
    ŞƏRƏFİNİ SATANLAR

    Şərəfini satanlar
    Şərəfdən danışırlar
    Qara gecə icinə
    Qaralıb qarışırlar.

    Oturacağa söykəyir
    “Kirlətdiyi kürəyi
    Qara kəlmələr doğur
    ləkələnmiş ürəyi.

    Belələri vətənin
    Ürəyini göynədir.
    Qiz gəlinə dil tökür.
    Namusunu çeynədir.

    Düşünün bu qadınlar
    Şəhidin anasıdır.
    Şəhidin bacısıdır
    Şəhidin tökdüyü
    Qanının damlasıdır.

  • Riyaz Demirçi.Yeni şiir

    1485004_1430172863867012_1687380679_n

    Sen Öldün Artık

    Dağlandım ah neyazık bir vefasız elinden
    Yüce Allah sayetti hiç bir suçum olmadan
    Sen öldün artık öldün hep ölüler dalından
    Yazıklar ki soldun yar bahar gülü solmadan

    Ogün bugündür sana bana bugün ogündür
    inan senin hasretin yüreğimde düğündür
    Sen ölmeden ölüsün bana bir toy düğündür
    Yazıklar ki soldun yar bahar gülü solmadan

    Geçmişin hatırası canlandırır yüreğim
    Unutulmasın budur yaşamda tek dileğim
    Yetişmeden murada korkum kırsın bileğim
    Yazıklar ki soldun yar bahar gülü solmadan

    Gecenin saatların beraberce sayardık
    Hatırımdan hiç çıkmaz yüzü yüze dayardık
    Bizi kimse ayırmaz hoşgünümüz anardık
    Yazıklar ki soldun yar bahar gülü solmadan

    Dönderdin ak bulutu gece gibi siyaha
    Karanlıklar aşılmaz dayanmışam Allaha
    Bahanı ucuz sattın kal zalim hasret aha
    Yazıklar ki soldun yar bahar gülü solmadan

  • Nazim HİKMƏT.Həyatı və Yaradıcılığı

    1326952863_nazim_hikmet_717026163-41

    Nazim Hikmət (Nazim Hikmət Ran) (15 yanvar 1902, Saloniki — 3 iyun 1963, Moskva) — türk şair, yazıçı, rəssam, ssenarist və dramaturq, ictimai xadim, Beynəlxalq Sülh Mükafatı laureatı (1950) və türk inqilabi poeziyasının banisi.

    Həyatı

    Nazim Hikmət 1902-ci il yanvar ayının 15-də zadəgan ailəsində anadan olmuşdur. 1918-ci ildə İstanbulda Hərbi Dənizçilik məktəbinə daxil olmuş, Türkiyənin xarici müdaxiləçilər tərəfindən işğalı əleyhinə şer yazdığı üçün 1919-cu ildə oradan xaric edilmişdir. “Sərvliklərdə” adlı ilk şeri 1918-ci ildə “Yeni məcmuə” jurnalında dərc olunmuşdur. 1920-ci ildə o, işğal olmuş İstanbuldan milli azadlıq uğrunda vuruşan Anadoluya getmişdir. 1921-ci ildə Sovet Rusiyasına gəlmiş, 1922-1924-cü illərdə Moskvada Şərq Zəhmətkeşlərinin Kommunist Universitetində oxumuşdur.
    1924-cü ildə Türkiyəyə qayıtmış, inqilabi “Oraq-çəkic” qəzetində, “Aydınlıq” jurnalında Lenin ideyalarını tərənnüm edən əsərlərlə çıxış etmişdir. Həmin orqanlar bağlandıqdan sonra təqib olunan və 1925-ci ildə qiyabi surətdə 15 il həbsə məhkum edilən Nazim Hikmət 1927-ci ildə yenidən gizli olaraq SSRİ-yə gəlmişdir. 1928-ci ildə Bakıda şairin “Günəşi içənlərin türküsü” adlı ilk şerlər kitabı çapdan çıxmışdır. 1938-ci ildə yenidən Türkiyəyə qayıtdıqdan sonra həbs olunan Nazim Hikmət 8 ay həbsxanada yatmış və işdə heç bir dəlil-sübut olmadığına görə azad edilmişdir.
    1929-cu ildə “835 sətir”, 1930-cu ildə “Baron-3”, 1930-cu ildə “1+1=1”, 1931-ci ildə “Səsini itirmiş şəhər” kitablarındakı şerlərdə xalqın ağır həyatı, inqilabi mübarizəyə çağırış öz əksini tapmışdır. 1924-cü ildə yazdığı “Cokonda və Şi-Ya – u” poeması, 1932-ci ildə yazdığı “Benerci özünü niyə öldürdü” mənzum romanı imperializmin müstəmləkə siyasətinə qarşı yönəlmişdir. Onun “Kəllə”, 1932-ci ildə “Bir ölü evi, yaxud mərhumun naləsi”, “Bayramın ilk günü”, 1935-ci ildə “Şöhrət və ya unudulan adam” pyeslərində kapitalizm quruluşu kəskin şəkildə ifşa edilmişdir. 1932-ci ildə türk kommunistlərini yekdil mübarizəyə səsləyən “Gecə gələn teleqram” şer toplusuna görə 5 il həbs cəzasına məhkum olunmuşdur. Bir ildən sonra amnistiya əsasında azad edilmişdir. Sonralar şair demək olar ki, hər yeni kitabın nəşrindən sonra həbsə məhkum olunmuşdur.
    1935-ci ildə yazdığı “Taranta Babuya məktublar” poemasında, 1936-cı ildə qələmə aldığı “Alman faşizmi və irqçiləri” publisistik əsərlərində faşizm və onun Türkiyədəki tərəfdarları ifşa olunur. 1936-cı ildə şairin Türkiyədə sağlığında son kitabı – “Şeyx Bədrəddinin dastanı” çapdan çıxmışdır. 1938-ci ildə sübut olunmamış ittiham əsasında 28 il 4 ay həbs cəzasına məhkum edilən Nazim Hikmət məşhur “İnsan mənzərələri” epopeyasını, “Həbsxanadan məktublar” silsiləsini, “Məhəbbət əfsanəsi”, “Yusif və Züleyxa” pyeslərini və s. əsərlərini həbsxanada yazmışdır. 1950-ci ildə mütərəqqi dünya ictimaiyyətinin tələbi ilə Türkiyə hökuməti N.Hikməti azad etməyə məcbur olmuşdur.
    1951-ci ildən ömrünün sonunadək ikinci vətəni sayılan SSRİ-də yaşayan və bu dövrdə 1952-ci ildə “Türkiyədə”, 1955-ci ildə “Qərib adam”, 1956-cı ildə “İvan İvanoviç vardımı, yoxdumu”, 1960-cı ildə “Domokl qılıncı” və s. pyeslərini, şer və poema, poeziyaya və dramaturgiyaya dair məqalələrini yazmışdır. SSRİ-də Nazim Hikmətin ssenariləri və əsərlərinin süjetləri əsasında kinofilmlər (“Bir məhəlləli iki oğlan”, “Sevdalı bulud”, “Yaşamaq gözəldir, qardaşım”, “Məhəbbətim, kədərim mənim”) çəkilmişdir.
    Novator şair olan Nazim Hikmət türk ədəbiyyatını yeni forma və mütərəqqi məzmunla zənginləşdirmişdir. Onun poeziyasına kəskin publisistika ilə yanaşı dərin lirizm xasdır. Türk poeziyasına sərbəst şer vəznini Nazim Hikmət gətirmişdir. Yaradıcılığı müasir türk ədəbiyyatına güclü təsir göstərmişdir. Əsərləri dünya xalqlarının çoxunun dilinə tərcümə olunmuş, pyesləri bir sıra ölkələrdə tamaşaya qoyulmuşdur.
    1951-ci ildə Ümumdünya Sülh Şurası Bürosunun və 1959-cu ildən sonra isə onun Rəyasət Heyətinin üzvü olmuşdur.
    Nazim Hikmət Azərbaycan xalqının və ədəbiyyatının yaxın dostu idi. O, dəfələrlə Bakıya gəlmiş, Azərbaycan şair və yazıçılarının bir çoxu ilə şəxsən dost olmuş, onlarla yaradıcılıq əlaqəsi saxlamışdır. Azərbaycana həsr olunmuş şerləri, Azərbaycan mədəniyyətinə dair məqalə və xatirələri vardır. Əsərləri Azərbaycanda dönə-dönə nəşr olunmuş, pyesləri tamaşaya qoyulmuşdur. Bəstəkar A.Məlikov şairin “Məhəbbət əfsanəsi” pyesi əsasında eyniadlı balet yazmış, Azərbaycanın digər bəstəkarları şerlərinə romanslar bəstələmişlər. R.Babayev “Kəllə” pyesinə illüstrasiyalar çəkmiş, M.Rzayeva şairin büstünü yaratmışdır. Azərbaycan ədəbiyyatşünasları şairin həyat və yaradıcılığına dair bir sıra sanballı əsərlər yazmışdır.
    Nazim Hikmət 1963-cü ildə Moskvada vəfat etmişdir.

    BİR AYRILIŞ HİKAYESİ

    Erkek kadına dedi ki:
    -Seni seviyorum,
    ama nasıl,
    avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
    parmaklarımı kanatarak
    kırasıya
    çıldırasıya…
    Erkek kadına dedi ki:
    -Seni seviyorum,
    ama nasıl,
    kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
    yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
    yüzde hudutsuz kere yüz…
    Kadın erkeğe dedi ki:
    -Baktım
    dudağımla, yüreğimle, kafamla;
    severek, korkarak, eğilerek,
    dudağına, yüreğine, kafana.
    Şimdi ne söylüyorsam
    karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
    Ve ben artık
    biliyorum:
    Toprağın –
    yüzü güneşli bir ana gibi –
    en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
    Fakat neyleyim
    saçlarım dolanmış
    ölmekte olan parmaklarına
    başımı kurtarmam kabil
    değil!
    Sen
    yürümelisin,
    yeni doğan çocuğun
    gözlerine bakarak..
    Sen
    yürümelisin,
    beni bırakarak…
    Kadın sustu.
    SARILDILAR
    Bir kitap düştü yere…
    Kapandı bir pencere…
    AYRILDILAR…

    Nazım Hikmet Ran

    BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM

    Ben
    senden önce ölmek isterim.
    Gidenin arkasından gelen
    gideni bulacak mı zannediyorsun?
    Ben zannetmiyorum bunu.
    İyisi mi, beni yaktırırsın,
    odanda ocağın üstüne korsun
    içinde bir kavanozun.
    Kavanoz camdan olsun,
    şeffaf, beyaz camdan olsun
    ki içinde beni görebilesin…
    Fedakârlığımı anlıyorsun :
    vazgeçtim toprak olmaktan,
    vazgeçtim çiçek olmaktan
    senin yanında kalabilmek için.
    Ve toz oluyorum
    yaşıyorum yanında senin.
    Sonra, sen de ölünce
    kavanozuma gelirsin.
    Ve orda beraber yaşarız
    külümün içinde külün,
    ta ki bir savruk gelin
    yahut vefasız bir torun
    bizi ordan atana kadar…
    Ama biz
    o zamana kadar
    o kadar
    karışacağız
    ki birbirimize,
    atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
    yan yana düşecek.
    Toprağa beraber dalacağız.
    Ve bir gün yabani bir çiçek
    bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
    sapında muhakkak
    iki çiçek açacak :
    biri sen
    biri de ben.
    Ben
    daha ölümü düşünmüyorum.
    Ben daha bir çocuk doğuracağım.
    Hayat taşıyor içimden.
    Kaynıyor kanım.
    Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
    ama sen de beraber.
    Ama ölüm de korkutmuyor beni.
    Yalnız pek sevimsiz buluyorum
    bizim cenaze şeklini.
    Ben ölünceye kadar da
    bu düzelir herhalde.
    Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
    İçimden bir şey :
    belki diyor.

    18 Şubat 1945

    Nazım Hikmet Ran

  • Hasan AKAR (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).”On şehir-On şair ya da Simurğ ateşi” (Makale)

    simurg

    “Karadeniz ve Akdeniz’in Mavi Yürekli İki İnsanı Şafak Nur Yalçın ve Süleyman Altunbaş’a”

    Hasan AKAR

    “On Şehir -On Şair Buluşması” kapsamında 17-18 Ocak 2014 tarihleri arasında Antalya Kaleiçi Karatay Medresesi’nde katıldığım kültür-sanat etkinliğinde, Tokat’a gittiğimde gazetedeki yazımın başlığı böyle olacak demiştim. Bu projeyi uzun çabalar neticesinde iki değerli dost hayata geçirmişti. Biri Karadeniz’in hırçın dalgaları arasında duygularını geliştirip, şiir dünyamızda basamakları emin adımlarla tırmanan Samsun’dan Süleyman Altunbaş, diğeri Akdeniz’in durgun sularında kültür sanata sessizce kulaç atan, etkinliğe ev sahipliği yapan Antalya’dan Şafak Nur Yalçın Hanımefendi. Bu mavi yürekli iki değerin diğer bir ortak özelliği de başarılı birer eğitimci olmaları.
    Projenin ilk basılı ürünü on şehri temsilen on şairin şiirlerinin yer aldığı “Simurg Ateşi-On Şehir On Şair Şiir Seçkisi” adlı eserin Antalya’da oldukça iyi hazırlanan bir program ve imza töreni ile tanıtımı yapıldı.18 Ocak 2014 Cumartesi günü 1250 yılında Selçuklu Veziri Celaleddin Karatay tarafından iki eyvanlı olarak inşa edilen Antalya Kaleiçi Medresesi kültür ve sanata değer veren insanlarla dolup taştı. Biz de naçizane Tokat adına selam ve saygılarımızı sunup, şehrimizdeki bu alanda yapılan faaliyetlerden, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği ve bünyesinde yayınlanan KÜMBET Dergisinden bahsettikten sonra şiir dağarcığımızdan birkaç şiiri yorumlamaya çalıştık.
    Bize göre etkinlikte verilen mesajlar oldukça önemliydi. “Ben” olmayacağız, “Baş” olmayacağız aksine “Biz” olacağız denildi. Belki de bu yüzden bütün katılımcıların yüzleri gülüyor, kısa sürede oluşan dostlukları dışa vuruyordu. Program sadece şiirle sınırlı değildi. Şehrin tanınmış bestekârları ve müzisyenlerinden Ayşe Pekcan Turan, Yıldız İrengün, Ali Özparlar ve Demet Emen’den oluşan bir grup da Türk halk ve sanat müziğinden seçilmiş bir repertuarla dinleyicileri mest etmeyi başardılar.
    Etkinliğe Antalya’dan Şafak Nur Yalçın, Kayseri’den Ali Özkanlı, Yozgat’tan Ahmet Sargın, Manisa’dan Mehmet Metin Baş, İzmir’den Birgül Sevil Tekinay, Samsun’dan Süleyman Altunbaş, Ankara’dan Gülay Altınsoy, Nevşehir’den Ayşe Paslanmaz ve Tokat’tan bendeniz katıldık. Gaziantep’ten Zekeriya Efiloğlu ise mazereti sebebiyle gelemedi. Sunumunu ev sahibi olarak Şafak Nur Yalçın’la Süleyman Altunbaş’ın yaptığı şiir dinletisinde şairler, slayt eşliğinde biyografileri sunularak kürsüye davet edildiler. Dinleyicilere bu tarihi mekânda Osmanlı şerbeti, gül lokumu ve gül suyu ikram edildi.
    Akşam dokuz şairin katılımıyla Blue Sea Garden’de gerçekleşen değerlendirme toplantısı ve alınan kararlar geleceğe kültür ve sanat alanında yeni bir ışığın doğacağını müjdeliyordu.
    Antalya’daki katılımcılar arasında Burdur 21.Dönem MHP Milletvekili Yard. Doç. Dr. Süleyman Coşkuner ve eşi Şair Dr. Ayşe Coşkuner, İLESAM Antalya Temsilcisi Mustafa Ceylan, Gelişim Sanat Kültür Merkezi Kurucu üyesi-Şair Türk Öğer Koç, Şair Necati Orakçı, Özel Antalya Envar Eğitim Kurumları Liseler Müdürü M. Ali Sarıca, Bucak Kanal 15 TV Program Yapımcısı Abbas Şenel, Şairler Yusuf Özcan, Ozan Çam Hasan, Ayhan Çevik, Harun Yiğit, Mahmut Karanfildağı, Ökkeş Öztürk, Afife Demirtaş da yer aldı.
    Etkinliğe ve esere adını veren on şairin duygularını yansıtan Simurg, efsanevi bir kuştur. Farsça Zümrüd-ü Anka Kuşu, Türkçe’de Tuğrul kuşu olarak biliniyor. Efsaneye göre kuşların hükümdarı olan Simurg Kaf Dağı’nın üzerindeki bir tepede bilgelik ağacının dallarında yaşar. Nerde bir huzursuzluk varsa oraya gider düzeltirmiş. Simurg ne zaman uçuşa kalksa bu bilge ağacının yaprakları titrer tohumları dökülerek her tarafa saçılırmış. İşte bu tohumlarda dertlerin devası olurmuş. Yine efsaneye göre büyük mücadelelerden sonra hayatta kalmayı başaran Simurg otuz kuşluk bir kafileymiş.
    Hazırlanan projede bundan esinlenilerek birkaç yıl içinde kademeli olarak il ve şair sayısının otuza çıkarılması hedefleniyor. 2014 yılında ise her ay içinde bir ilde bu eserde yer alan şairlerle o ilde yaşayan diğer şairlerin buluşması gerçekleşecek. Otuz Simurg bu güzel vatanın topraklarına Hoca Ahmet Yesevi’nin, Hz. Mevlâna’nın, Yunus’un, Hacı Bektaş Veli’nin, Mehmet Akif Ersoy’un, Orhan Veli Kanık’ın Arif Nihat Asya’nın, Necip Fazıl Kısakürek’in, Âşık Veysel’in, Cahit Külebi’nin ve daha nice şairin yolundan koşarak Türk şiiri adına gökyüzüne kanat açacaklar.
    Yazımızın bu bölümünde bu değerli eserde yer alan ve Antalya Buluşmasını gerçekleştiren şairlere kısaca değinerek şiirlerinden birer dörtlük aktaralım.
    Yiğitlerin harman olduğu diyarlardan Yozgat’ta 1954 yılında doğan Ahmet Sargın hâlen Yozgat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanlığını, İLESAM Yozgat Temsilciliğiyle birlikte yürütüyor. Herkes onu Yozgat’ın kültür elçisi olarak tanıyor. Sürmeli Şiir Etkinliklerinin mimarı ve on dört eser sahibi olan Sargın, mahalli televizyonlarda program yapımcılığını başarıyla götürüyor.

    “Kaderin elinde oyuncak oldum,
    Hâlden hâle sürüklüyor yar beni.
    Aşkın ile yandım, sararıp soldum,
    Ağladığım gecelere sor beni”

    Erciyes’in karlı zirvelerinden Mimar Sinan’ın sanat ve Seyyid Burhaneddin tasavvuf ruhlu insanlarından 1956 Kayseri doğumlu Ali Özkanlı bir emekli eğitimci. Ülkemizin değişik dergilerinde yazılara imza atan şair mahalli televizyonlarda kültür programları yapıyor. Türkiye Yazarlar Birliği üyesi olan Özkanlı’nın beş yayınlamış eseri bulunuyor.

    “Uslanmaz ayaklar hayra gitmiyor
    Buğulanan gözler yârini arar
    Gönüle yerleşen derler bitmiyor
    Duygu yüklü sözler ruhları sarar”

    Kapadokya’nın peri bacaları arasında doğan Kapadokya Şairler Ve Yazarlar Birliği Derneği Başkanı Ayşe Paslanmaz şiir dünyasında Peri Kızı olarak biliniyor. Ürgüp FM’in sahibi olan paslanmaz, Kapadokya Şiir Şölenlerinin organizesini yıllardır başarıyla sürdürüyor.

    “Sabah ezanında kapılar çaldı,
    Yüreklerde sızı Kırım sürgünü.
    Ruslar tüfeklerle içeri daldı,
    Yüreklerde sızı Kırım sürgünü”

    İzmir Kadife Kalenin kadife yürekli insanı 1962 doğumlu Birgül Sevil Tekinay, İzmir BAYŞAD Temsilciliği görevini sürdürmekte, şiir dünyasına farklı bir tarzda umutla kanat açmaktadır.

    “Bir ömre bedel mutluluk vardır bir çift gözde
    Pek çok mana vardır
    Aşk, vefa kalpte kalandır
    Eğer ki eğer kalpte kalan bir şey yoksa
    Bir anı ya da sili de olsa bir hatıra
    Ama cefa ama vefa yoksa
    İşte o zaman bil ki sevda denen şeyde yoktur
    Bilesin”

    İstiklal Güneşinin doğduğu Samsun’da 1960 yılında gözlerini sevgiyle açan- Bafralı- Gülay Altınsoy yıllardır biriktirdiği duygularını “Ekmek Arası Sevgi” adlı eserde topladı.

    “Kelimelerden kuleler yaptım
    Bir varmış iki de varmış sevmek de varmış…
    Kurumuş kahve telvelerinin üç vakit masallarında
    Gözlerinin elası düştü yine gözlerime,
    Zifiri heyecanlarım göçmen kuşlarla,
    Bilinmez diyarlara taşındı”

    Gakkoşların memleketi Elazığ 1966 doğumlu Mehmet Metin Baş, “Şiirle Çaldım Kapını” “ve Şiir Düştü” eserleriyle şiir dünyamızda tanındı. Hâlen Soma SEAŞ İşletmesinde memuriyet görevine devam etmektedir.

    “Sana küsersem,
    Yüreğimin kalıntıları sarı bir kelebeğe döner
    Begonyalar boynu bükük bekler,
    İbrahim’in bıçağı boynuma iner,
    Sana küsersem
    Eyüp sabrını nasıl yener
    O yaraları nasıl diner…”

    Karadeniz’in deli dalgaları arasında 1957 yılında Trabzon-Çaykara’da doğan munis yürekli insanı Süleyman Altunbaş hâlen Bafra Atatürk Anadolu Lisesi Müdür yardımcılığı görevini sürdürüyor. Mahalli bir radyoda kültür sanat programı yapan ve Bafra Kültür ve Sanat Derneği Başkanı olan Altunbaş’ın beş yayınlanmış eseri bulunuyor.

    “Asi mavim,
    Gökyüzüne bir kement atalım bu gece
    Mavi uçurtmalarımızı bağışlayalım sokak çocuklarına
    Mesela,
    Satılmayan, elde kalan taş plaklar olalım
    Biraz Münir Nurettin, çokça Safiye Ayla…
    Komşuların zillerini çalıp, nefes nefese kaçalım
    Saçma sapan küsüşlerimizi bir çuvala koyup,
    Karadeniz’in en lacivert yerine fırlatalım”

    Akdeniz’in sessiz martısı 1963 Mersin Tarsus doğumlu Şafak Nur Yalçın Antalya Kız Teknik Ve Meslek Lisesi İngilizce Öğretmeni olarak görev yapıyor. Şiirleri KÜSADER tarafından çıkarılan “Mavi Yürekler” ve “Maviye Yolculuk” şiir antolojilerinde yayınlanmıştır.

    “Severken unutmak kolay mı söyle
    Gözlerim görünce bu gönül sevdi
    Severken unutmak kolay mı böyle
    Tenine değince kalbim titredi
    Severken unutmak kolay mı söyle”

    Zekeriya Efiloğlu, Hekimoğlu türküsünün dillendiği topraklarda 1972 yılında Ordu-Akkuş’ta doğdu. Halen Gaziantep Gülşen Batar Anadolu Lisesi Müdürlüğünü yürütmektedir. Mahalli bir televizyonda program yapımcılığını sürdüren Efiloğlu’nun sekiz yayınlanmış eseri bulunmaktadır.

    “Yağmurlar yağarken kavuştuk senle
    Sanki bir bedendik inan yeminle
    Sus artık sadece kalbimi dinle
    Seninle atmazsa dursun Firuze “

    Ve bu fakir 1957 Tokat doğumlu. Hâlen Tokat Anadolu Lisesi Müdür Başyardımcılığı görevini yürütüyor. İLESAM Tokat İl Temsilcisi ve KÜMBET Dergisi Genel Yayın Yönetmeni. Yayınlanmış beş eseri bulunmakta.

    “Sönmüş sandığın volkan saklıymış yüreğinde meğer
    Görsem rüyasını, hayal olsa da yaşamaya değer.
    Ellerini ellerimden hiç ayırma ne olur
    Bir gün deniz kıyısında buluşursak eğer”

    Evet, Antalya’dan güzel duygularla dönüyoruz. Konya Selçuk Eğitim Enstitüsü’nden arkadaşım kadim dostum M. Ali Sarıca, Ahmet Sargın Ağabeyle bizi bir mihmandar gibi terminalden alıp Antalya’yı karış karış gezdirip terminalden yolcu edişine kadar yanımızdan ayrılmadı. Yeni tanıştığımız Süleyman Coşkuner Bey bir pervane gibi etrafımızda döndü bizi kendisine yeni bir dost olarak bağladı. Hemşerim Türk Öğer Koç, Gelişim Sanat Kültür Merkezi-İLESAM Antalya Temsilciliğinde bizleri ikramları ve güzel sohbetiyle ağırladı.
    Teşekkürler Antalya. Teşekkürler “On Şehir On Şair” Projesinin mimarları, Simurg Meşalesi’ni tutuşturan Süleyman Altunbaş ve Şafak Nur Yalçın kardeşim. Teşekkürler vefalı M. Ali Sarıca ailesi. Kaliteli Yaşam Öncüsü, güzel insan Süleyman Coşkuner Bey, Karatay Medresesi İşletmecisi Bekir Çakal, Blue Sea Garden Otel (Mavi Deniz Bahçesi) sahibi Yılmaz Özbay ve diğer emeği geçenler binlerce teşekkür sizlere.
    Sözlerimi Antalya Tünek Tepe’de yazdığım bir dörtlükle bitiriyor, geleceğe, maviye kanat çırpmak için yollara düşen mavi yürekli, güzel insanların buluşacağı programlara merhaba diyorum.

    “Yandıkça içimizde hâlâ o kor,
    Dağlardan inse buzlar erimesi zor.
    Çok güçmüş buluşması dalgaların,
    Sen hasreti bir de çekenlere sor.”

  • Harika UFUK (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    301157_10150360353333921_584704160_n

    ARIYORUM ALLAH’IM

    Zaman söz dinlemiyor, son süratle geçiyor,
    Ayda, mevsimde, yılda arıyorum Allah’ım.
    Yaş ilerledikçe göz bin zorlukla seçiyor,
    Gönülde açan gülde arıyorum Allah’ım.

    Doğduğum gün başladı bendeki bu arayış,
    Yaz mevsimi yaksa da, dondursa da kara kış,
    Ahirden de ahrete süregelen bu akış,
    Aşkla çağlayan selde arıyorum Allah’ım.

    Bu dünyada insana yegâne gerçek yarsın,
    Günahları affeder, sevapları sayarsın,
    Kâinatı yarattın, her tarafta sen varsın,
    Dağda, yamaçta, belde arıyorum Allah’ım.

    Küçücük bir çocukken anneme sordum seni,
    Yaşlandıkça anladım hayatı yeni yeni,
    Artık sana adadım bu yüreği, bu teni,
    Saçımdaki ak telde arıyorum Allah’ım.

    Beraat gecesinde, günah sevap kefende,
    Ölenin üstündeki helâl olan kefende,
    Yer ile gökyüzünde, müspet bilimde, fende,
    İzninle esen yelde arıyorum Allah’ım.

    Ramazan’da, Kurban’da, kandil gecelerinde,
    Dilimin döndüğünce Kur’an hecelerinde,
    Dağların, tepelerin hem en yücelerinde,
    Petek üstünde balda arıyorum Allah’ım.

    Harika’yım emelim; kavuşmak Rabbim sana,
    Aşkın kalbime düştü gezerim yana yana,
    Himmetinden, affından bir damla düşse bana,
    Adını kalpte, dilde arıyorum Allah’ım.

    HARİKA UFUK
    26 TEMMUZ 2010
    BERAAT KANDİLİ
    SAAT: 17.25

    CAN AZERBAYCAN

    Kafkasya’nın gülü Azerbaycan’ım,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!
    Feda olsun size varlığım, canım,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    Bayrak rengi mavi, yeşil, kırmızı,
    Bayrağıma benzer, ayla yıldızı,
    Merttir Azerî’nin oğlu ve kızı,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    Dokuz çeşit iklim sende görülür,
    Sevgi, dostluk, barış sende örülür,
    Düşmanın defteri sende dürülür,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    Özümden bir parça Dağlık Karabağ,
    Bereket fışkırır üzüm üzüm bağ,
    Hazar Denizinde petrol sanki yağ,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    Azerbaycan çarpar kalbim seninle,
    İpek kozasından nazik teninle,
    Örnek oldun geçmişinle, yeninle,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    Harika hayrandır Azeri’m sana,
    Yüreği hep akar Azerbaycan’a,
    Anavatan sizlere her zaman ana,
    Türk’üm, Kafkaslarda Azerbaycan’ım!

    HARİKA UFUK
    ADANA
    2009

  • Leyla ARSAL (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Yeni şiir

    1782028_813161995377619_1063679068_n

    İNTİBAH

    Hasretin hücrelere “tek” “tek” damıtılmış tufeyli cezbesi…
    Damlayan her hale, hücre hapsinde bekleşen âmâ gözleri…

    Âmâ, kör olduğunu bilmezdi, hasretinle derdest olmadan önce…
    Tahayyül etmezdi renkleri, teslimdi “an”a körü körünce…

    Siyah tek renkti, teslimiyetti ve rengarenk bilinirdi…
    Gökkuşağından bihaber olan, yağmuru nasıl izah edebilirdi…

    Yine de yağdı yağmur, olanca kudretiyle ve İbrahim bereketiyle…
    Her bir cemre’nin toprağa meyyal, seyr-i süluk himmetiyle…

    O “an”da başladı azâmet, karışan her cemre’de Aşk-ı Letafet!
    Süzülen her kuyudan yükselen, sadece Cezbe ve Muhabbet!

    Müridler bir bir sıralandılar huzura, edepten başları önde…
    İçlerinden sadece bir tanesi geride, köz’de ve dahi çile’de…

    Bir zaman gelişinle renklenen gözler, şimdi esir sadece yeşile…
    Kutb’un dairesinde “Sâfa” sürerek, döndün başladığın “Merve”ye…

    Git, Gel… Gel, Git… Bir ömrün tezâhüründe tutsak med-cezir…
    Nefs’in çelik burçlarını nefesimle zorlayıp, olacaksın Mihman-ı Vezir…

    Gönül, işte bu ızdıraba ve zehr-i figana serfiraz bir müptelâ…
    Vuslat, muhabbet iktizâsı ızdıraba Aşk’la “ram” oluşumuzda…

    Döndüm baktım da ihlâs ile geriye, yok Huzur’da bizden b/aşka kimse…;
    Tutuştuk Zat-ı Mukaddesin füruzânıyla ve elele kapandık Secdelere…

    Artık açma sakın gözlerini Yar/im…
    Sürur ve Kurtuluş muttâki bu dem’de…

    /Leyla Arsal/
    07.12.2011-Tokat
    Minyatür eser: Reza HEMMATİRAD

  • Riyaz DEMİRÇİ (İrak, Erbil).Yeni şiir

    1485004_1430172863867012_1687380679_n

    Naz Etme

    Olaşmaz yara elim
    isterim ona dalım
    Severim digel alım
    Yeter güzel naz etme
    Beni bırakıp gitme

    Sevgilim güzel ogün
    Sözlidir bana bugün
    şan olur bu toy düğün
    Yeter güzel naz etme
    Beni bırakıp gitme

    Bekledim gelmez oldu
    Gözlerim yaştan doldu
    Dert çekip benzim soldu
    Yeter güzel naz etme
    Beni bırakıp gitme

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Cengiz Aytmatov

    Gazeteci, politikacı, çevirmen
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov
    Hep kültür adamı hem veteriner
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Kırgızca, Rusça’yla eserler yazdı
    Genç yaşlarda “Lenin ödülü” aldı
    Edebiyatta “Tipik İnsan” oldu
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Sovyet Devlet Edebiyat Ödülü
    Alıp, oldu Talas Millet Vekili
    Büyük elçilik yaptı tatlı dili
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Şiir, öykü, roman yazıp ta verdi
    Kırkızistan için gönlünü serdi
    Yüreklerde yaşamaktı tek derdi
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Münevver Düver
    26.12.2010-Adana

    Rauf Denktaş

    Bin dokuz yüz yirmi dört ocak ayı
    Dünyaya geldi güzel Rauf Denktaş
    Kıbrıs kurtuluşunda var çok payı
    Kurtarmak için geldi Rauf Denktaş

    Her konuda vardır irfanı, ilmi
    Kültürde, sanatta buldu bilimi
    Kıbrıs’ı paylayıp aldı dilimi
    Vatandaşına verdi Rauf Denktaş

    Hem Devlet Başkanı hem de bir şair
    Çok şeyler yazıldı özüne şiir
    Edebiyatını insana dair
    Okuttu, okutturdu Rauf Denktaş

    Usta bir yazardır çoktur kitabı
    Nazik, centilmendir güzel hitabı
    Fotoğraf çekmeye yeter adabı
    İnsanlar hep sundu Rauf Denktaş

    Münevver Düver
    25.12.2010-Adana

  • Ahmet DİVRİKLİOĞLU (Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Yeni şiirler

    294986_147984975329598_1905161564_n

    DİLİM

    Atamın dilidir anamın dili
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım
    Dünyada en yaygın dillerin piri
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım

    Orhun anıtından başlar yazılı
    Heceler bir kural ile dizili
    Dillerin içinde dillerin gülü
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım

    Oğuz Atam öğüt vermiş dilimle
    Dedem Korkut soy soylamış dilimle
    Hoca Ahmet yol öğretmiş dilimle
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım

    Nemçe diyarından,Çinin seddine
    Dilim konuşulur dil yok üstüne
    Çok diller dilimden almış kelime
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım

    Anam sütü gibi ak,paktır dilim
    Neler diyeceksem on’la söylerim
    Tarihle,ilimle,dilimle birim
    Türkçe konuşurum türkçe yazarım

    TUFAN senin dilin kutsal herşeyden
    Kıymetlidir altın,inci,zümrütten
    Dilini kaybeden kopar kökünden
    TÜRKÇE KONUŞURUM TÜRKÇE YAZARIM

    ZİLELİYİZ

    Marazlı hastalıktır gurbetin dakikası
    Yabancı diyarlarda bir yabancı olması
    Geçince uzun yıllar hele dön gel Zile’ye
    Neleri kaybetmişsin koyamazdın sıraya
    Aşina yüzler gitmiş,gencecik yüzler gitmiş
    Tarih ,ay,gün kocamış her yer her yan değişmiş
    ÇİFTE HAMAM önünde şadırvandan eser yok
    PATIRDAK’ta damla yok,kırılmış yok ki oluk
    SAKİLER MAHALESİ kalkmış göç eylemiş
    ODUN PAZARI dardı amma da genişlemiş
    Sıradan leblebici idi yok ki birisi
    Er sabahtan başlardı MAFRAĞIN gürültüsü
    HAZNEDAR SOKAĞI’nda kapanmış meyhaneler
    Yok gayrı HAMİ Ağa,yok KULAĞI KESİK’ler
    HAVUZLU KAHVELE’lerin ,TEKAÜD’ün kahvenin
    Yerinde yeller eser ÜÇ LÜLELİ ÇEŞME’nin
    İhtişamlı o TAŞ HAN görkemli SAĞLIK EVİ
    Hele kalede KIŞLA onlardan daha iri
    Buharlaşıp uçmuşlar,nedense yikılmışlar
    Nereye gitmişler ki KALE deki ağaçlar
    Çeşit,çeşit kirazlar,elmalar,armut,vişne
    Çocukluktu çalardık biz bekçisi vermeyince
    Kale başlı başına kocaman bir alemdi
    AĞBABA ÇAYIRI,ysaHIDIRELLEZ de şendi
    Peşinden ULUKAVAK ,bağlarda KİRAZ SEYRİ
    GEZİR SEYRİ doyumsuz zevki doyulmaz idi
    Darbuka cümbüş sesi tutardı dörtbir yanı
    Sarhoşlar efendiydi azdı nara atanı
    ESVAB ÇAYI’nda tokaç sesi dinme bilmezdi
    Kabak sapıyla üfler herkes mısır közlerdi
    BİMBİRFO,KELFOTAK’lar SAKLANBAÇLAR oynanır
    Böylesi seyirlerde bir kaç genç sevdalanır
    Sevdalanmada öyle aşikarca olmazdı
    Bir kaçamak bakıştan bile gençler korkardı
    Düğünlerde ki sazda kılarnet NİYAZİ de
    Kaşıklarla oynayan cümbüş vardı NECİP ‘te
    Gece LÜKÜS,FENER ler yanar İDARE,LAMBA
    PAZVAT lar sokaklarda gezerdi elde sopa
    MARAŞLOĞLU üflerdi fersizce düdüğünü
    Her köşeden bir düdük duyardık öttüğünü
    Kavga,mavga olmazdı olsada iki büyük
    Girince ki araya gelirdi hemen sukut
    Sukut deyince gece amma sessiz.olurdu
    HIDIRLIK tan seslensen SİNNE de duyulurdu
    Her cuma akşamında minarede selalar
    ULUCAMİİ de HACI SALİH,’i herkes duyar
    İdi,ARİF HOCA yı bulsakta bir dinlesek
    Hem dini,hem Milleti ,Tarihimi öğrensek
    Öğrensek A,B,C, yi AYŞE TEKKÖKOĞLU ndan
    Bir nasihat dinlesek ,sertti CEMAL HOCA dan
    Bayramlarda trampet çalsa yine coşkuyla
    Çıksaydı GALOV DAYI ortaya zurnasıyla
    Zurnalar çalar iken PANAYIR alanında
    Boyunları muskalı pehlivanlar tutuşsa
    ALACA dan at gelse PANAYIR YARIŞI na
    KÜLAFLAR ın at koşsa ÇOPUR unki kazansa
    Bahtında var ise ki yolun düşer gurbete
    Gurbet seni el eder doğduğun memlekete
    Doğduğum memleket ki ZİLE benim her şeyim
    Hasretten yandı yürek KEPİR den su içeyim
    KEPİR söndürmez ise çıkayım ŞEYHAHMET ‘e
    DEVECİ soluk versin yanan şu yüreğime
    Hasretlik böyle dostlar özlüyoruz her şeyi
    Sılaya dönünce de bulamayız eskiyi
    Eskiyi özlüyoruz şendi bizim mazimiz
    ZİLE de eskiler yok neleri kaybettik biz

  • Hasan AKAR (Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Makale

    11500_502041269904553_659262226_n

    TOKAT’TA YAVUZ BÜLENT BÂKİLER RÜZGÂRI ESTİ

    Tokat Belediyesi, Tokat Kent Konseyi-Eğitim Kültür ve Sanat Çalışma Grubu, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce VI. Yeşilırmak Şiir Şöleni çerçevesinde Türk Edebiyatının üstatlarından Yavuz Bülent BÂKİLER’e Vefa Gecesi düzenlendi.

    14 Kasım 2013 Perşembe günü Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce Merzifon’da karşılanarak ilimize teşrif eden BÂKİLER, Erbaa’da ve Niksar’da Belediye Başkanlarını ziyaret ederek Niksar’da Erol TURAÇLI Anadolu Öğretmen Lisesi’nde öğrencilerle kısa bir söyleşide bulundu. Cuma günü Tokat Valisi Mustafa TAŞKESEN ve Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK’i makamında Yazar Halistin KUKUL, Şair M. Ali Kalkan, Tokat Kent Konseyi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği yöneticileriyle birlikte ziyaret eden BÂKİLER’e ve diğer misafirlere plaket ve hediyeler takdim edildi.

    Aynı gün saat 11.00’da Tokat Mehmet Akif ERSOY Anadolu Lisesi’nde kendi adının konulduğu “YAVUZ BÜLENT BÂKİLER KÜTÜPHANESİ”nin açılışına katıldı. Açılışa Tokat Valisi Mustafa TAŞKESEN, İl Milli Eğitim Müdürü Levent YAZICI, daire amirleri, öğretmen ve öğrenciler katıldı.

    Saat 14.00’da da Tokat Anadolu Lisesi öğretmen ve öğrencileriyle buluşarak ”Türk Dilinin Önemi” konulu konuşma yaparak kitaplarını imzaladı.

    15 Kasım 2013 Cuma akşamı 26 Haziran Atatürk Kültür Merkezi’nde düzenlenen etkinliğe Tokat Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK, Erbaa Belediye Başkanı Ahmet YENİHAN, Reşadiye Belediye Başkanı Rafet ERDEM, GOP Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Ali KASAP, İl Kültür ve Turizm Müdürü Abdurrahman AKYÜZ, İl Eğitim Denetmenleri Başkanı Halis NUROL, Kent Konseyi Başkanı Abdullah GÜRBÜZ, Kent Konseyi Genel Sekreteri Ali POLAT, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Remzi ZENGİN, Bem-Bir-Sen Tokat Şube Başkanı Kadir İŞBİLİR, üniversite öğretim üyeleri ve öğrencileri, kültür ve sanata ilgi duyan vatandaşlarımız, öğretmenler ve öğrenciler katıldılar. Sunumunu Tokat Anadolu Lisesi Müdür Başyardımcısı ve KÜMBET Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Hasan Akar ve Tokat Anadolu Lisesi’nden Beyza Hergün’ün yaptığı gecede Belediye Başkanı Doç. Dr. Adnan ÇİÇEK açılış konuşması yaptı. Başkan ÇİÇEK konuşmasında; “Uzun süre devam eden bu tür etkinliklerimizde belediyemizin farklı katkılarıyla Kent Konseyimizin öncülüğünde, sivil toplum kuruluşlarımızın birlikteliğinde birçok etkinliği gerçekleştirdik. Birçok şiir şöleni gerçekleştirdik, dilimize ve kültürümüze sahip çıkmaya çalışıyoruz. Toplumumuza, gençliğimize, geleceğimize ve medeniyetimize sahip çıkmaya çalışıyoruz. Yavuz Bülent BÂKİLER üstadımız bizi aydınlatacaklar. Toplumların en karanlık dönemlerinde bir takım insanlar vardır ki onlar göklerdeki yıldızlar gibidir, hepsi birbirinden parlak, hepsi birbirinden berrak, insanlar onlara bakarak yol bulmaya çalışırlar. Bir toplum kaybolmaya yüz tuttuğu zaman o yıldızlar önemini daha fazla kazanır. O yıldızlardan birisi şu anda aramızda. Günümüze kadar Türk diline, Türk şiirine emek vermiş bütün dostları rahmetle minnetle şükranla anıyorum, katılımlarınız için hepinize teşekkür ediyorum” dedi. Eskişehir Şairler ve Yazarlar Derneği’nden Şair Mehmet Ali KALKAN, Yavuz Bülent BÂKİLER’le ilgili bazı hatıralarını anlatırken Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Emekli Öğretim Üyesi Halistin KUKUL; “Yavuz Bülent BÂKİLER Bir Milli Şuur Abidesi” konulu konuşmasını sundu.

    Tokat Anadolu Lisesi öğrencilerinden Beyza Hergün, BÂKİLER’in “Anadolu Gerçeği”, Batuhan Kurtul “Sana Geldim Mevlânâ”, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nden Eğitimci – Şair Sündüs Arslan Akça “Anne”, Eğitimci Mesut Durmuş da “Sen Sen Sen” şiirlerini Neyzen Taha İçeloğlu’nun nefis üflediği ney eşliğinde yorumladılar. GOP Üniversitesi Tarih Bölümü Yüksek Lisans Öğrencisi Bahar Kocabaş’ın hazırladığı “Yavuz Bülent BÂKİLER’e Vefa” sunumundan sonra sahneye davet edilen Yavuz Bülent BÂKİLER “Türk Şiiri ve Günümüz, millî Birlik ve Beraberliğimiz” konulu konuşmasında şiirlerinden örnekler vererek katılımcıları büyüledi.

    Program sahnede fotoğraf çekimleri ve şairin kitaplarını imzalaması ile sona erdi. Etkinliğe katılan misafirler Cumartesi günü Mevlevihane Vakıf Müzesi’ni gezdikten sonra ilimizden ayrıldılar.

  • KÜMBET DERGİSİ 3O.SAYISIYLA OKUYUCULARIYLA BULUŞUYOR

    kapak_30k

    EDİTÖRDEN

    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği bünyesinde yayınlanmakta olan KÜMBET Dergisi 30. sayısıyla sizlerin ilgi ve desteğiyle, güçlü kalemleriyle Türk kültür ve sanatına hizmet etmeye devam ediyor. 2013 yılını geride bırakırken 2014 yılının yüce milletimize hayırlar getirmesi en büyük dileğimizdir.
    Bu yıl beğeni ile takip ettiğiniz bütün sayılarımızı sizlerden aldığımız güçle renkli ofset çıkarmaya gayret ettik. Özel dosyaların itina ile işlendiği Cemal SAFİ, Abdullah SATOĞLU, Yahya AKENGİN gibi değerli şahsiyetlerden sonra Kümbet’tin bu sayısında Türk Edebiyatının usta kalemlerinden Yavuz Bülent BAKİLER’i konuk ettik.

    Kümbet Ailesinin saygın temsilcileri imkânları ölçüsünde ülkemizde düzenlenen bazı kültür sanat etkinliklerine katılarak Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin sesini duyurmaya çalıştılar. Elazığ-Harput 1.Kültür Sanat Şöleni, Yozgat Sürmeli Şiir Şöleni, Osmaniye –Düziçi 1. Haruniye Kaplıcaları Müzik ve Şiir Şöleni, Kayseri 1. Ulusal Halk Âşıkları Şöleni bunlardan bazılarıydı. Derneğimiz üyelerinden Eğitimci-Şair Sündüs AKÇA’nın “Fırat’ın Kızı “adlı ilk şiir kitabı, yapılan bir tanıtım toplantısıyla okuyucularla buluştu.
    Ülkemizin yetiştirdiği devlet adamlarından Vali Recep YAZICIOĞLU, derneğimiz ve dergimiz işbirliğiyle düzenlen bir programla ölümünün 10 yılında anıldı.
    14-15 Kasım 2013 tarihi Tokat için unutulmaz bir etkinliğe ev sahipliği yaptı. Haziran 2013’teki “Cemal SAFİ’ye Vefa Gecesi”nden sonra Tokat Belediyesi-Kent Konseyi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nin davetlisi olarak Erbaa ve Niksar’ı ziyaret ederek ilimize gelen üstat Yavuz Bülent BAKİLER kendi adına düzenlenen “Yavuz Bülent BAKİLER’e vefa Gecesi”nde Tokat 26 Haziran Atatürk Kültür Sarayı’nda kültür ve sanata değer veren insanlarla buluştu. Mehmet Akif ERSOY Anadolu Lisesi’nde adının konulduğu kütüphaneyi Tokat Valisi Mustafa TAŞKESEN’le birlikte açtıktan sonra okurlarına kitaplarını imzaladı.
    Kümbet’in bu sayısında Yavuz Bülent BAKİLER Dosyası ile birlikte Tokat’ın yakın dönem eğitim tarihinde önemli bir yere sahip olan Eğitimci Dursun BAYBURTLU ve Tokat’ın başarılı belediye başkalarından Niksar Belediye Başkanı Duran YADİGAR’ın kültür, sanat ve turizm çalışmalarını içeren röportajlar yer alacak.
    Ayrıca her biri apayrı bir değer olan kalem sahipleri sizler için makalelerini, araştırmalarını ve gönül dünyasından taşan manzumelerini paylaştılar.
    İşte sizlerle yazılarıyla bu sayımızda buluşan değerlerimiz: Prof. Dr. Ertuğrul Yaman, Prof. Dr. Tamilla Abbashanlı, Halistin Kukul, Mehmet Yardımcı, Mahir Adıbeş, Muhsin Durucan, Sadun Köprülü, Aynure Seferova, Nevin Balta, A. Turan Erdoğan, Levent Konyar, Muhsin Demirci, Mualla Yamanoğlu, Hasan Akar, Mahmut Hasgül, Nihat Aymak, Abdulkadir Türk, Burhan Kurddan, Cihat Taşkın, M. Necati Güneş, Ülkü Taşlıova, Neslihan Yücedağ, Hasan Mahir, Semanur Kahraman, İlhan Aybek, Bahar Kocabaş, Çağrı Onar, Niyazi Emre Kum, Merve Nur Maden.
    Ve şiirleriyle: Yavuz Bülent Bakiler, Vedat Fidanboy, Talat Özer, Ali Özkanlı, Remzi Zengin, Ebubekir Tahiroğlu, Mahmut Hasgül, Ali Bal, İlahe Bayandur, Leyla Arsal, Sündüs Arslan Akça, Sabiha Serin, Ahmet Divriklioğlu, Niyazi Mısrî, Halil Güleroğlu, Rıza Tevfik Bölükbaşı, Metin Falay, Zuhal Ekici, İlhan Kurt, Celalettin Çınar, Kenan Aydınoğlu, Mehmet Özdemir, Recep Hakan Açıkel sizin için duygu bahçelerinden birer demet sundular.
    2014 yılında buluşmak dileğiyle selam, sevgi ve saygı ile.
    Remzi ZENGİN
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı

  • Osman KARAARSLAN (Türkiye Cümhuriyyeti, Simav).Yeni şiirler

    1616239_10202030497896834_1238411400_n

    Kurşuna Dizer Beni

    Hiç kimseye boyun eğmem
    Tek göz yaşı ezer beni
    Vız gelir de tüm silahlar
    Toz kurşuna dizer beni

    Nice sırrı var herkesin
    Boş ver kim ne derse desin
    Felek davul zurna çalsın
    Saz kurşuna dizer beni.

    Kudret acze mahkum olsa
    Ağrı Dağı yüküm olsa
    Karşılıksız aşkım olsa
    Naz kurşuna dizer beni

    Siyah, ela ne fark eder
    Sevgi dolu göz güzeldir
    Kem bakmasın bana yeter
    Göz kurşuna dizer beni

    Tanrım gülen kullar yarat
    Hamuruna muhabbet kat
    Hiç gülmeyen asık surat
    Yüz kurşuna dizer beni

    Ağır yükle yorulmam ben
    Kolay kolay kırılmam ben
    Mermi ile vurulmam ben
    Söz kurşuna dizer beni

    İki Kar Tanesi
    İki kar tanesi yola çıkmışız
    Vuslat ya kar ormanında ya suda
    Köprüleri çoktan-çoktan yıkmışız
    Yolun sonu bir yanardağ olsa da.

    Her çiğ tanesinde zümrüt misali
    Gül dalında saklar güneşi şebnem
    Yarin gamzesinde bin cennet gizli
    Çatık kaşlarında yüz bin cehennem

    Gökyüzünü yırtan şimşeğe inat
    Boşlukları diker bir ak güvercin
    Kuş yüreğine sığar da kâinat
    Kâinata sığmaz kömür gözlerin

    Yıllar sonra doğru çaldı saatler
    Tam zamanı diyor artık zamanı
    Yoksa hep mahşere kalır muratlar
    Bu son fırsat bu son gönül kervanı

  • Xəyal RZA.”Məmməd dayı” (Məqalə)

    1184777_664491616931063_471212439_a

    İnsanlar şəxsiyyət doğulmurlar… şəxsiyyətləri zaman yetişdirir… və hər kəsin bəxtinə şəxsiyyət olmaq yazılmayıb! Şəxsiyət olmaq üçün bir çox üstünlüklərin, fərqli tərəflərin olmalıdır. Susmağı və danışmağı bacarmalısan! Pozmağı və yazmağı bacarmalısan! Son sözün bir başlanğıc olmalıdlr! “Mən” kəlməsindən uzaq, təkəbbürdən uzaq, Allaha yaxın olmalısan!
    İnsanlar şəxsiyyət doğulmurlar… və şəxsiyyətlər doğulmadıqları kimi, ölmürlər də… şəxsiyyətləri öldürmək də mümükün deyil! Dünya durduqca, şəxsiyyətlər də olacaq, yaşayacaq! Cəmi əlli il yaşayıb, min illərdir həyat sürən şəxsiyyətlər var. Otuz il yaşayıb, tarixə əbədi yazılan şəxsiyyətlər var. Kim nə deyir desin, bu dünyada ən böyük xoşbəxtlik elə şəxsiyyət ola bilməkdir!

    İnsanlar şair olmurlar… şair doğulurlar! Şairi zaman yetişdirmir! Şair zaman yetişdirir… şeir zamanı!
    Qələmlə dost, kağızla sirdaş olmaq da hər kəsə nəsib olmur!

    İnsanlar şair olmurlar… şair doğulurlar! Amma şairi də öldürmək mümkün deyil… əgər özü-özünü öldürməsə! Bir ömür boyu yazmasan, yazdığını kimsəyə göstərməsən, çap olunmasan, özünü öldürmüş olarsan! Şairi öldürmüş olarsan!

    Məmməd Dayının ölüm təhlükəsi yoxdur… O, şairi öldürsə belə, şəxsiyyətdir! Amma sevindirici tərəfi odur ki, biz dostları ona şairi öldürməyə də izn vermədik. Yola gətirdik və onun şeirlər, qəzəllər kitabı işıq üzü gördü. Bayaq dedim axı, şəxsiyyət susmağı və danışmağı, pozmağı və yazmağı bacarandır!

    Məmməd, elə öz canını sən mərdlərə qurban,

    Şimşək kimi namərd başına çaxmalı olduq.

    Canını mərdlərə qurban etmiş şəxsiyyətin kitabını oxumaq isə bizim hər birimizin borcumuzdur!

    İndi şeir zamanıdır!

  • Kənan AYDINOĞLU.Fidan ABBASOVA haqqında düşüncələr

    Kənan AYDINOĞLU

    Fidan Abbasova-Yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycanın istedadlı gənc xanım yazarı.Şeirləri yetişməkdə olan bir gənc xanımın könül dünyasından xəbər verir.Qəlbindən süzülüb gələn misraların hər birində romantika var.Məhz bu ali keyfiyyət gənc xanım yazarın şeirlərini daha da şux, ovqatlı, əsrarəngiz, ecazkar edir.
    Şeirlərin hər birini oxuyanda “həqiqətən də istedadlı gənc xanım yazardı”-deməmək, doğrusu, düzgün olmazdı.Məncə, Fidan xanımın şeirləri bu gündən sonra da istər Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafına xidmət edən ədəbiyyat yönümlü qəzetlərdə, dərgilərdə, almanaxlarda, antologiyalarda, kitablarda, portallarda dərc olunmalı, istərsə də dövri mətbuat səhifələrində haqqında məqalələr yazıılmalıdı.Çünki Fidan xanımın şeirlərini Çağdaş dönəmdə gənclərə aşılamamaq, şeirlərini təbliğ etməmək ən azı doğru addım olmaz.Məhz buna görə də hesab edirəm ki, Fidan xanımın şeirləri bir neçə gənc yazarın ədəbi-bədii ideya istiqamətinin doğru müəyyən olunmasında mühüm rol oynaya bilər.
    Son zamanlar Fidan xanımın şeirlərini Çağdaş Azərbaycan ədəbi elektron məkanında fəaliyyət göstərən ədəbiyyat yönümlü portallarda (edebiyyat-az.com, gundelik.info, eqoist.net, dokkuziklim.net, shahbulaq.az, ayb.az, dgtyb.org) yayınlanması gənc xanım yazarın uğurlarındandır.
    Lirik əsərlərinin əsas tərkib hissəsini təşkil edən sevgi, məhəbbət, kədər və sevinc dolu misralar qəlbi yol tapmaqla bərabər, həm də həsrətin göz yaşlarından yoğrulub yanaqdan süzülən inci tanesi kimidir.”Uğur olsun, bacım!”-deməyi özümə qardaşlıq borcu bilirəm.

    Dərin hörmət və ehtiramla:

    Kənan AYDINOĞLU.
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin Fəxri üzvü.
    28 ocak, 2014 yıl.Bakü şehri.

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.Yeni şeirlər

    1558877_1434551783429120_209165756_n
    Suriyada baş verən çatışmadan!

    Səs çıxarma yat bala!

    Anasını atasını
    İtirən uşaq!
    Üzünü soyuq daşa qoyub…
    İsti qucaq əvəzinə.
    İki məzar arasında,
    Yatan uşaq.
    Əllərini başı altda qoşa qoyub.
    Anasının atasının nəfəsini,
    Duymaq üçün.
    Gecə-gündüz yatır orda.
    Göz yaşını, ahına qatır orda.
    Bu uşaqın taleyini düşünəcək ,
    Bir kimsə yox.
    Mərmi yağır göy üzündən,
    Yağış kimi.
    Səs çıxarır, zülmlərə
    Əl çalınan alqış kimi.
    Şak, şak ,şak…
    Bu cənnətmi, cəhhənnəmmi,
    Qiyamətmi…
    Yoxsa bütün insanların,
    Göz yumduğu cinayətmi…
    Sadə bir ad qoyublar,
    Vətəndaş müharibəsi.
    Yaxşı addır…
    Yatımlıdır qulağa…
    Yat iki məzar arasında,
    Səs çıxarma, yat bala!

    Verəcəyim əzabsa çəkmə!

    Zülm buludundan yağan yağış
    Gözümə yağır.
    Titrək nəfəsim susur.
    Sevgimin əli ilə
    Birini qandallayıram.
    Gecənın qoynuna sığınıb
    ağlayıram.
    Saralıb-solur ümidim…
    Sehirləyən gözlərimi yumuram
    Axır içimə qaynar sular…
    Əlvida demək üçün ağlayıram
    Zülümümə.
    Qandallar qarğış həlqəsi, boynumda.
    Rəzil, zəlil günə salır,
    Sevgi dünyamda.
    Yapışıram ətəyindən qarğışın,
    Əlindən qopmağa.
    Bir kərə baxdığında
    Baxışlarında yanıram.
    Gecə, alovun pəncəsində
    Mən və xəyallarım.
    Sevmək istəyəndə.
    Yoxsa sevgini özümə
    Haram etməliyəm?
    Bir çox qidalar kimi.
    Bu zamanəninmı sevgisi?
    Bəlkə mənim sevgimlə,
    Zamanənin sevgisinə fərq var…
    Bu doğru bir sevgi,
    Mənim sevgim qədimdən qalmış.
    Qandalları da, ağır yük,
    Qollarında.
    Mənim sevgim bu…
    Verəcəyim əzabsa, çəkmə.

  • Tural SAHAB.Yeni şeir

    1495484_497576120351809_180516868_n

    İNDİ GÜLÜRƏM AYRILIQLARA

    İndi gülürəm ayrılıqlara
    Gülürəm
    Dalğaların vurduğu qayalıqlara
    Hündür binalara
    Gülürəm, alçaqlıqlara
    Yaşananlara, yaşanmayanlara
    Yumub gözlərimi, atıram ümidlərimi
    Boşluqlara, qaranlıqlara

    Baxışların özgə gözlərə toxunanda
    Daha mən də gülürəm acılara, ayrılıqlara
    Sən güldüyün tək, el qapısında
    Vağzalı oxunanda
    Bax uzaq bir diyarda ayrıldı yenə sevənlər
    Qoca, pullu bir ayqırın yatağında
    Solur, yorulur – ölür güllər
    Baxır oğlam bir ayqıra, bir sevdiyinə
    Gülür, gülür- nifrət edir onu sevdiyinə
    Sevməyi bildiyinə
    Və atır özünü bir əxlaqsızın qollarına
    Və and içir
    Və həsr edir qalan ömrünü
    Pullu bir ayqır olmağa
    Bir daha solmayıb
    Qucağında güllər soldurmağa
    İndi gülürəm ayrılıqlara
    Atıb sevgini
    Qayalıqlardan- qaranlıqlara
    Gülürəm – dodaqlarımdan axır göz yaşlarım.

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n-1-300x200

    Ən doğru yolumuz elə bu olar

    Ömrün yollarına səpilən gül tək
    bir gün çiçək açar bir gün də solar
    bu yolda gərəkdir birlikdə gedək
    ən doğru yolumuz elə bu olar.

    Ayıra bilməsin bizi kimsələr
    həsrədlə baxsınlar qoy sevgimizə
    oyanıb düşündüm hər gün hər səhər
    bu sevgi yazılıb ürəyimizə.

    Mən xoşbəxt kəslərin arasındayam
    yanımda sən varsan milyonlar kimi
    bilmirəm zirvənin harasındayam
    bax necə dillənir qəlbimin simi.

    Həsrət qonaq olmaz daha bizlərə
    gəl birgə əll-ələ keçək bu yolu
    qulaq assaq əgər yalan sözlərə
    o zaman gələcək sevginin sonu.

    Mən sevdim ,sevəcəm ömrüm boyunca
    sən mənim dünyamın şah əsərisən
    sarılıb boynuna bir gün doyunca
    Fidandır , sevgidir və birdəki sən………………………

    Sən məni unut

    Bəzən yoxluğuna alışsamda mən
    sanki bir il olur görüşmiyəli
    tamamən dəyişib üz cizgilərin
    artıq unutmuşam deməli səni.

    Bəlkəmdə bu sözlər oxuduğun an
    qəlbinə bir bıcaq saplayacaqdır
    o mənli günlərdən xatirimizdə
    ən acı ən, iyrənc gün qalacaqdır.

    Nə qədər taleyi bədbəxt olanalar
    sonradan ayağa qalxıb dirilib
    deməli bir insan sevmir yalandır
    onun məhəbbəti kinə çevrilib.

    Ehtiyac duyduğun zamanlarda mən
    sənin yorğanındım soyuqdan kəsə
    deməli başqası gəlib qəlbinə
    mənim əvəzimdən doğmadır nəsə.

    Nə deyə bilirəm acı bir kəlmə
    nə etdin qarşılıq olacaq bir gün
    bir arzum qalıbdır heç vaxt sevilmə
    peşman ol yaşayıb sən hər gün deyin.

    Bitirib cümləmi sona yazıram
    bəlkə bu sözlərdə artıqdır sənə
    verdiyim əhdimi indi pozuram
    o saxta xəyalar yaraşmır mənə.

    Fidan sanma səni xatırlayacaq
    bu gediş son gediş ağılında tut
    mənim əvəzimdə mən olmayacaq
    onunçun ömürlük sən məni unut………………

  • Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

    1017057_10202489930625807_1904002247_a
    Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
    Association of New Writers and Artists
    Организация Новых Писателей и Деятелей Исскуства

    Hüqüqi ünvan: Bakı şəhəri Xaqani 25, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi, 4 mərtəbə
    Yazışma: 331-ci otaq, Mətbuat pr., 529-cu məhəllə, Bakı, Az 1073, Azərbaycan R
    Tel.: (+99412) 418 93 58; 538 03 17; (0-50) və (070) 213 40 43; e-mail: aydinxan@mail.ru , artyazar@yahoo.com , xanaydin@gmail.com. Sayt: www.kitabxana.net

    Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu haqqında məlumat

    1.YYSQ-nin yaranma tarixi: 11 dekabr 1998-ci il.
    2.YYSQ-nin dövlət qeydiyyatı tarixi: N 1086 Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyi, 24.02.1999
    3.Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu 1998-ci ildən Azərbaycan Respublikası Gənclər Təşkilatları Milli Şurasının üzvüdür.
    4.YYSQ-nin rəhbərinin soyadı, adı və atasının adı: Aydın Xan (Aydın Əhməd oğlu Əbilov), Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumunu sədri, yazıçı-kulturoloq

    1.Hüquqi ünvanı:
    4 mərtəbə, Xaqani küçəsi 25, Bakı şəhəri, Az 1073, Azərbaycan Respublikası
    2.Əsas fəaliyyət istiqaməti (missiyası):
    Mədəniyyət və ədəbiyyat hadisələrinin təşkili, Azərbaycan ədəbiyyatını, mədəniyyətini inkişaf etdirmək, zənginləşdirmək və dünyada tanıtmaq istiqamətində yeni nəsil yaradıcı insanları səfərbər etmək və b.
    Təşkilat 14 ildir ki, respublika əhəmiyyətli və beynəlxalq səviyyəli mədəniyyət, ədəbiyyat, sənət, kitab nəşri və təbliği, elektron kitabxana, elektron kitab, e-oxu, e-yazı vərdişlərinin populyarlaşdırlıması, yeni sosial media və İnternet resurslarının inkişafı, kreativ innovasiyalar, kulturologiya kimi fəaliyyəti sahələri ilə məşğul olur. 13 dəfə Bakı Kitab Bayramı – illik Milli Kulturoloji layihə həyata keçirmiş, 10 kitab nəşr etmiş, çoxsaylı mətbuat-ədəbiyyat layihələri həyata keçirmişdir. Hazırda İnternetdə və ictimai düşüncədə “Virtual Azərbaycan” Layihəsini gerçəkləşdirir. YYSQ-nun bu dəyərli layihəsi əsasında www.kitabxana.net ünvanlı Milli Virtual (Elektron) Kitabxana – Sadələşdirilmiş Milli e-Axtarış Sistemi” İnternet portalı yaradılıb və fəaliyyət göstərir.
    3.YYSQ-nin məqsədi:
    YYSQ-nin əsas fəaliyyəti milli, eləcə də dünya mədəniyyətini və ədəbiyyatını həm ölkə daxilində, həm də xaricdə təbliğ etmək, yeni nəsil yaradıcı insanların əqli-intellektual, sosial və müəlliflik hüquqlarının qorunması istiqamətində fəaliyyət göstərmək, sənət adamlarının yaradıcılığını cəmiyyətə tanıtmaq, çağdaş mədəniyyəti və ədəbiyyatı inkişaf etdirməklə milli kulturoloji-intellektual düşüncənin zənginləşməsinə yardımçı olmaq, mədəniyyətlərarası dialoqu, sivilizasiyaların inteqrasiyanı gücləndirməklə qloballaşan dünyada Azərbaycanın inkişafına, estetik-bədii irsini yüksək səviyyəyə çatdırmaqdır. YYSQ fəaliyyət istiqamətlərinə uyğun olaraq ədəbi-mədəni, kulturoloji hadisələr gerçəkləşdirir, hüquqi-mədəni maariçilik, gənc yaradcı insanlarin ictimai maraqlarını ifadə edir, mədəniyyətlə, ədəbiyyat, İnternet, sosial şəbəkələr, virtual resurslar, elektron kitabxanalar, kreativ innovasiyalarla bağlı kulturoloji layihələri hazırlayır və həyata keçirməklə qarşısına qoyduğu məqsədlərə çatmağa çalışır.
    4.YYSQ-nin əsas tərəfdaşları:
    Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi, ARPY QHT Dövlət Dəstəyi Şurası, ARPY Gənclər Fondu, Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi, Təhsil Nazirliyi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi, Milli QHT Forumu, AR Gənclər Təşkilatları Milli Şurası, M.F.Axundov adına Milli Kitabxana, “Təhsil” Nəşriyyat-Poliqrafiya Birliyi və b.
    5.Üzv olduğu yerli koalisiyalar:
    Milli QHT Forumu, Azərbaycan Respublikası Gənclər Təşkilatları Milli Şurası
    Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi nəzdində fəaliyyət göstərən İctimai Şura
    6.Üzv olduğu beynəlxalq qurumlar:
    “GUAM-PEN” GUAM Ölkələri Yazıçıları Şəbəkəsi, Türk Dünyası Gənclər Təşkilatları Birliyi İslam Ölkələri Təşkilatının Gənclər Platforması
    7.Üzvlərinin sayı 145 (aktiv 40 nəfər)
    8.Strukturu:
    Təşkilatın üzvləri yaradıcı insanlar – yazıçılar, şairlər, jurnalistlər, publisistlər, tənqidçilər, tərcüməçilər, filoloqlar, sənətin müxtəlif sahələrinin adamları və sadə ədəbiyyatsevər şəxslərdən ibarətdir.
    YYSQ-nin icraedici orqanı: sədr və 7 nəfərlik İdarə Heyəti, qanunverici orqan: 9 nəfərlik Məclis, nəzarətedici orqan: 3 nəfərlik Mərkəzi Nəzarət-Təftiş Komissiyası
    9.Regional şöbələri:
    Respublikanın əsas 6 bölgəsində (Sumqayıt, Quba, Cəlilabad, Lənkəran, Gəncə, Naxçıvan) bölmələri fəaliyyət göstərir. Daha geniş məlumatlar bu saytlarda: www.kitabxana.net

    YYSQ-nin həyata keçirdiyi bəzi layihələr

    1 – 4 www.kitabxana.net

    Milli Virtual Kitabxana

    Bakı şəhəri 2010-2012 (II, III və V mərhələ)

    Bakı şəhəri 2012 (IV mərhələ)

    6 ay

    6 ay

    6 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası (I , II, III və V mərhələ).
    AR Gənclər və İdman Nazirliyi (IV mərhələ).
    AR Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi, AYB.
    5 “Azərbaycan – Ümumi Evimiz və İrsimiz” ədəbi layihə 1 il Açıq Cəmiyyət İnstitutu – Yardım Fondu. “Sənət və mədəniyyət” Şəbəkə proqramı, Budapeşt
    6 I – XII Bakı Kitab Bayramı,
    Bakı şəhəri
    (Hər il keçirilən Ümumrespublika Kulturoloji tədbirlər silsiləsi) 5 ay AR Gənclər və İdman Nazirliyi, AR Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi, AYB, “Təhsil” nəşriyyatı və b.

    7 “Azərbaycan: müxtəlif mədəniyyətlərin birləşdiyi Ümumi Evimiz” Kulturoloji Layihə 4 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası
    8 Azərbaycan Yazıçılar Birliyi ilə birgə 3 yazarın kitablarının nəşri 6 ay Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi
    9-11 Heydər Əliyev – 90 yubileyinə həsr olunmuş XIII Bakı Kitab Bayramları,
    Bakı şəhəri mart- noyabr 2013
    (Hər il keçirilən Ümumrespublika Kulturoloji tədbirlər silsiləsi) 5 ay

    AR Gənclər və İdman Nazirliyi, AYB.
    12 “Orta nəsil Azərbaycan yazarlarının əsərlərinin rəqəmsal formatda nəşrə hazırlanaraq Virtual Kitabxanada yerləşdirməklə, anadilli İnternet resurslarımızı zənginləşdirmək” Kulturoloji Layihə. Bakı şəhəri – 2011 5 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası
    13-16 Ədəbi saytların yaradılması:
    1) www.firuza.az
    2) www.fikretsadıq.az
    3) www.simuzer.az
    4) www.evezsuleyman.net
    Bakı şəhəri, 2011 – 2013 5 ay
    4 ay
    4 ay
    6 ay AYB,
    YYSQ
    Milli Virtual Kitabxana
    17 “Eurovision-2012” mahnı müsabiqəsinə gələn xarici qonaqlar, turistlət və soydaşlarımız üçün Azərbaycan kitablarını, eləcə də yazıçılarımızın əsərlərini müxtəlif dillərdə, rəqəmsal – e-kitab formatında hazırlamaq. Kulturoloji-şəbəkə Layihəsi. Bakı şəhəri – 2012 6 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası
    18. “Rusdilli gənclər üçün Azərbaycan e-kitablarının hazırlanması, təqdimatı”
    Bakı və İnternet. 2013 5 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondu
    19 Azərbaycanda yaşayan milli azlıqların ədəbiyyat antologiyasının elektron variantının hazırlanması Kulturoloji Layihəsinin 5 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası
    20 “Fəal gənclər və QHT liderləri üçün İnternet jurnalistikası (sosial media), blogerliklə bağlı real, eləcə də virtual (distant-məsafəli) təlimin təşkili, yeni mediaya aid elektron dərsliklər, e-kitab formasında elmi-praktik ədəbiyyatın hazırlanıb portalda yerləşdirilməsi, sosial şəbəkələrdə geniş fəaliyyət” Bakı, İnternet. 2013 5 ay Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi
    21 “Ümummili lider Heydər Əliyevin 90 illik yubileyinə həsr olunmş XIII Bakı Kitab Bayramı – Kulturoloji Tədbirlər vasitəsilə gənclərdə mütaliəyə marağın artırılması, elektron oxu, e-yazı mədəniyyətinin formalaşdırılması, Azərbaycan kitabının sosial şəbəkələrdə, daxildə və xaricdə təbliği” Kulturoloji – İnnovativ Layihə.
    Bakı. 2013 6 ay Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi
    22 “Dünya ədəbiyyatını gənclərə tanıdaq. Kreativ-innovativ e-Akademiya” 2 ay Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondu

    5.YYSQ üzvlərinin sayı: 145 (aktiv 40 nəfər)

    6.YYSQ-də daimi çalışan işçilərin sayı: 5 nəfər (könüllülük əsasında)

    7.YYSQ-nin ünvanı: 331-ci otaq, 9 mərtəbə, Mətbuat pr., 529-cu məhəllə, Bakı şəhəri, Az 1073, Azərbaycan Respublikası. Hüquqi ünvan: 4 mərtəbə, Xaqani küçəsi 25, Bakı şəhəri, Az 1073, Azərbaycan Respublikası

    8.YYSQ-nin telefonları: (+99412) 418 93 58, (+99412) 538 03 17, (+99450) 213 40 43, (+99470) 213 40 43
    Elektron poçt ünvanı: xanaydin@gmail.com , aydinxan@mail.ru , artyazar@yahoo.com
    İnternet səhifəsi: www.kitabxana.net
    (YYSQ barədə geniş məlumat: http://kitabxana.net/?oper=showdata&id=2)

    9.Feysbuk və başqa sosial şəbəkələrdəki resurslarımız:

    Aşağıdakı sosial şəbəkələrdə YYSQ və onun layihələrinə, fəaliyyətinə aid fəaliyyətin qurulması, səhifələrin açılması və izləyicilərin cəlb edilməsi, portalının genişləndirilməsi, əlavə proqramının yazılması, materialların elektron variantlarının hazırlanması, kitabların rəqəmsal formatda şəbəkə üçün hazırlanması, davamlı zənginləşdirilməsi işləri təbliğ olundu. Sosial şəbəkələrdə bir sıra ədəbi səhifə və resurslar yaradıldı, e-təlimlərin materialları virtual olaraq yayımlandı.
    Kitabxananın və başqa elektron daşıyıcıların təqdimat-tanıtım tədbirlərinin təşkili, Virtual Kitabxananın ölkə daxilində və xaricdə təbliği, xarici qonaqlar, turistlər və dünyada yaşayan soydaşlarımız arasında məlumatların paylanması, elektron ünvanlarına tanıtım məlumatların göndərilməsinə diqqət ayrıldı.
    Müxtəlif sosial şəbəkələrdə fəallıq göstərməyə çağırılıb. Veb-təlimlər və hazırlanmış yeni elektron kitablar http://kitabxana.net/?oper=e_kitabxana&cat=168 saytında, https://www.facebook.com/groups/kitabxana/ (16 350 üzv),
    Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumunun Feysbuk səhifəsi: https://www.facebook.com/YYSQAX (585 üzv), “Yeni Yazarlar” Ədəbi-kulturoloji kursun Feysbuk səhifəsi: https://www.facebook.com/YeniYazarlar (558 üzv), eləcə də https://www.facebook.com/Aydinxan.ebilli (6500 üzv) ünvanlı Feysbuk profil, qrup və səhifələrimizdə, habelə Virtual TV-miz:http://www.youtube.com/user/Artyazar2012 , Tvviter: https://twitter.com/Aydinkhan, https://plus.google.com/u/0/115539998703794612860/posts Google+ kimi ən məhşur sosial şəbəkələrdə – yaratmış olduğumuz ciddi resurslarımızda tanıdılır, yayılır, təbliğ olunur.

    10. YYSQ-nin starategiyası.
    YYSQ nəzdində hazırda struktur dəyişikliklər gedib və hazırda aşağıdakı bölmə və mərkəzlər fəaliyyət göstərir.
    – Gənc yazarlarla iş bölümü
    – Kreativ innovasiyalar Mərkəzi;
    – Hüquq, müəllif hüquqları və ədəbi agentlik bölməsi
    – Milli Kulturologiya Mərkəzi;
    – Gənclər və tələbələrlə iş bölümü;
    – İctimai Qurumlarla əlaqə və Analitik-İnformasiya bölməsi;
    – Sənət bölməsi;
    – Beynəlxalq ədəbi-mədəni əlaqələr bölümü;
    – İnternet və elektron kitabxana, sosial media və şəbəkələr bölməsi.

    YYSQ hazırda virtual ədəbiyyat, milli İnternet resurslarının inkişafı, yeni e-oxu və e-metaliə mədəniyyətinin, eləcə də virtual yazı vərdişlərinin formalaşdırılması, yeni ədəbi saytların yaradılması, elektron kitabxanaların inkişafı, e-kitab nəşri. Kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxananın zənginləşdirilməsi, kreativ innovasiyalarla bağlı tədqiqat və araşdırmaların dəstəklənməsi, milli kulturologiya elminin təşəkkülünü sürətləndirilməsi, sosila media və yeni medianın möhkəmləndirilməsi, beynəlxalq ədəbi-mədəni hadisələrin təşkili, yeni humanitar-estetik texnologiyaların Azərbaycana gətirilməsi, Azərbaycan dəyərlərinin xaricdə təbliği, elektron və səsli kitab nəşrinin artırılması, yeni nəsil yazarların intellektual-kulturoloji bilgilərlər əhatələnməsi və peşəkarlıqlarının artırılması, müəlif hüquqlarının qorunması, ədəbi agentliklərin yaradılması kimi istiqamətdə strategiyalar hazırlayıb gerçəkləşdirməkdədir.

  • Debüt: İlkin ƏHMƏDOĞLU (Oğuz).Yeni şeirlər

    Ilkin EHMEDOGLU

    İlkin ƏHMƏDOĞLU ( Babakişiyev İlkin Əhməd oğlu) 1984-cü i yanvar ayının 23-də Oğuz rayonunun Padar kəndində Azərbaycan Yazıçılar və Juranalistlər Birliklərinin üzvü, “Qızıl qələm” mükafatı laureatı, “Azad Qələm” qəzetinin və “Ali Ziya” jurnalının təsisçisi və baş redaktoru Nəcibə İlkinin ailəsində anadan olub.İbtidai və orta təhsilini Mingəçevir şəhər 2 saylı orta məktəbdə alıb.Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Mingəçevir Filialının Filologiya ( İngilis dili) fakültəsində bakalavr, Odlar Yurdu Universitetinin Bank işi üzrə isə magistr pilləsində ali təhsil alıb.
    Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərir.Dövri mətbuat səhifələrində şeirləri dərc olunub.Şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunmuşdur.2012-ci ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.
    2011-ci ildə gənc yazar İlkin Əhməoğlunun “Gözlə söyləmişdim…” adlı ilk şeirlər kitabı işıq üzü görüb.

    ANANIN

    Arzumdur anasız olmasın heç kəs,
    Ana həsrətiylə solmasın heç kəs,
    Sağ ikən biganə, qalmasın heç kəs,
    Nə qədər ki, canı sağdır, ananın.

    Olsaq da, a dostlar, əlli yaşında,
    Körpəyik ananın biz yaddaşında,
    Diz çökür, baş əyir dünya qarşında,
    Qüdrətinə misal dağdır, ananın.

    Kəbə tək başına dolan min kərə,
    Qoymayaq tuş gəlsin qəmə-kədərə,
    Ayaqları dəyən hər daş, dağ,dərə,
    İnanın cənnətli bağdır, ananın.

    GÜLÜM

    Bilsəydim, hardasan qaçıb gələrdim,
    Baxmazdım küləyə, yağışa, gülüm.
    Dağları, daşları qucub gələrdim,
    Möhtacam o süzgün baxışa, gülüm.

    Bəlkə də yol çəkir həsrət gözlərin,
    Kədərə bürünüb şirin sözlərin,
    Məni haraylasa tənha əllərin,
    Qoymaram od tutub alışa, gülüm.

    Çox dedim sevgimiz düşməsin dilə,
    Baxmadın sözümə sən bilə-bilə,
    Küsdürdün İlkini ta indən belə,
    O, çətin səninlər barışa, gülüm.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Yunus Əmrə yaradıcılığında Allah və “Quran” inamı” (Məqalə)

    Kənan AYDINOĞLU

    Zaman etibarı ilə Oğuz dillərinin ilk böyük şairi Yunus Əmrənin ədəbi-bədii yaradıcılığında istər xalq şeiri üslubunda ( qoşma, gəraylı), istərsə də klassik üslubda ( qəzəl, məsnəvi) qələmə aldığı şeirlərində ALLAH, “Quran”, Həzrət MƏHƏMMƏD peyğəmbər ( səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) tərənnümünə aid nümunlərə rast gəlmək mümkündür.Nəzərə alsaq ki, XIII əsrdə Türk dili Türk-İslam dünyasının üçüncü dili idi və məhz həmin illərdə Türkiyə təsəvvüf ədəbiyyatı formalaşaraq yeni yaranırdı.İslam dini ilə bağlı ədəbi-bədii nümunlərin yaranması əslində normal bir hal olaraq Türkiyə ədəbiyyatında cərəyan edirdi.
    Təmiz türk dilinin bayraqdarı, “Vəhdəti-vücud” fəlsəfəsinin qaranlıqlarına dələn Türk-Müsəlman dünyasının ən böyük şairlərindən biri Yunus Əmrənin xalq şeiri üslubunda (xüsusən qoşma və gəraylılarında) Allah təalanın, müqəddəs və təməl kitabımız “Qurani-Kərim”in, Peyğəmbər Əfəndimiz Həzrət Məhəmmədin ( səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) adlarının dəfələrlə işlənməsi təsəvvüf şairinin qəlbinin dərinliyindən qopub gələn və gələcəyə hayqıraraq üsyan qoparan bir nidanın-Allahın təkliyini, “Qurani-Kərim”in qiyamət gününə qədər bəndələrə doğru yol göstərən rəhbər olduğunu, Peyğəmbər Əfəndimiz Həzrət MƏHƏMMƏD ( səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) hər bir bəşər övladı üçün nümunə olduğunu təsdiqləyən növbəti faktorlardan biri olaraq oxucu diqqətini özünə cəlb edir.Təsəvvüf şairinin “Allah”, “Adı gözəl, özü gözəl Məhəmməd” şeirləri deyilənləri bir daha ədəbi fakt kimi təsdiqləyir:
    Yunus söyler bu sözleri, efgan eder bülbülleri
    Dost bağçesinde gülleri, koka geldi, koka gider
    Və ya
    Canım kurban olsun Senin yoluna
    Adı güzel, kendi güzel Muhammed
    Şefaat eyle bu kemter kuluna
    Adı güzel, kendi güzel Muhammed
    Yunus Əmrə sonuncu peyğəmbər Həzrət MƏHƏMMƏD ( səlləllahu əleyi və alihi və səlləm) “Haqq peyğəmbəri”, “mələklər mülkünün sultanı”, “Tanrı elçisi”, “nur mənbəyi” kimi qiymətləndirir:
    Aşık Yunus n’eder dünyayı Sensiz
    Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümansız
    Sana uymıyanlar gider imansız
    Adı güzel, kendi güzel Muhammed
    Yunus Əmrənin ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini səciyyələndirən əsas xüsusiyyətlərdən biri də müxtəlif üslubda ərsəyə gətirdiyi, obrazlılığı və emosionallığı özündə birləşdirən ədəbi-bədii nümunələrində “Qurani-Kərim”in ayələrinə yaxınlaşmaq və qiyamət günündən öncə dünyada baş verəcək bir çox hadisələrdən məlumat kimi istifadə edərək insanları gələcəkdə baş verəcək bir çox hadisələrlə bağlı məlumatlandırmasıdır.Təbii ki, Yunus Əmrənin belə bir tədqirəlayiq yaradıcılıq yolu keçməsi əslində məqsədyönlü bir amalın gələcəkdə də yazarlar tərəfindən davam etdirilməsi ilə bağlıdır.
    Din-ilahiyyətlə bağlı ərəb-fars mənşəli alınma sözlərin, terminlərin ədəbi-bədii nümunələrində işlənməsi Yunus Əmrə kimi böyük Türk təsəvvüf şairinin mükəmməl dini biliklərə yiyələnməsini göstərən növbəti faktor kimi oxucunu gözündə canlanır.Zaman-zaman Türk-İslam mədəniyyətinin formalaşaraq inkişafı üçün öz töhfələrini həm Türk-Müsəlman, həm də Dünya ədəbiyyatına bəxş etmiş Yunus Əmrənin yaracılığı ədəbiyyatşünas alimlər tərəfindən yüksək qiymətləndirilir.
    Müsəlmanların ziyarətgahı Səudiyyə Ərəbistanın Məkkə şəhərindəki Kəbə evi haqqında da misralara rast gəlmək mümkündür:
    Yene sordum çiçeğe, sen Kebeni gördünmü?
    Çiçek aydur, ey derviş, Kebe Allah evidir.
    Türk ədəbiyyatının ilk mütəsəvvüf şairi Yunus Əmrə şeirlərində ruhun candan ayrılandan sonra insan taleyi ilə bağlı baş verən faktı dəqiqliyinə qədər əks etdirməsi, Münkər və Nəkir adlı sorğu-sual mələklərinin adlarını işlətməsi, qiyamətlə bağlı faktların və həqiqətlərin əks olunması XIII-XIV əsrlər Türk təsəvvüf ədəbiyyatının yeni bir ədəbi-bədii istiqamət alaraq daha çox sufizmə meyl etdiyini göstərir.Yunus Əmrənin və ondan əvvəl və sonra gələn Türk sufi şairlərinin-Mövlana Cələləddin Rumi, Xoca Əhməd Yəsəvi, Hacı Bəkdaş Vəli, Qaracoğlan, Dadaloğlan ədəbi-bədii nümunələrinin sayının artması təbii ki, sufizmin XIII-XIV əsrlər Türk təsəvvüf ədəbiyyatının formalaşması və inkişafı üçün yaranana ilk zəminlərdən hesab olunmalıdır.
    Yunus Əmrənin yaradıcılığı boyu davam edən və eyni ardıcılıqla şeirlərinin bir qismində təkrar olunan sufi-ürfani ideyalar çağdaş dövrdə də öz əhəmiyyətini itirmir və aktuallığını qoruyub saxlayır.
    “Vəhdəti-vücud” fəlsəfəsinin əsas konsepsiyalarının periodik olaraq şeirlərində işlətməsi Türk-sufi şairinin XIII-XIV əsrlər Türk təsəvvüf və Çağdaş dövr Türkiyə ədəbiyyatları üçün bəxş etdiyi yeniliklərdən biri olmaqla bərabər, həm də eyni faktı dəfələrlə təkrarlaması bügünkü gənclərin, o cümlədən yaşlı nəslin Allaha və “Quran”a hər zaman inanmaq lazım olduğunu göstərən, reallığa, gerçəkliyə uyğun ideyalar olduğunu mənimsəməyə və qavramağa köməklik edir.
    Yunus Əmrə üçün ən böyük nemətin Allah sevgsini olduğunu nəzərə alsaq, deyə bilərik ki, Türk sufi-şairinin təsəvvüf sufi ədəbiyyatının qanunlarına sadiq qalaraq dünya nemətlərindən imtina edir.
    “Biz dünyadan gedər olduq” misrası ilə başlanan şeirində din, ilahiyyətlə bağlı məqamlara nəzər salıb “xəstə ikən halı soranlara”, “Allaha doğru yol gedənlərə” və s. “Salam olsun!” deməyi qiyamət günündə məhz Allahın mömin bəndələrinə deyiləcək ifadənin işlənməsi təsadüfi hal deyil.Əksinə, Türk-İslan əxlaqının daşıyıcısı və qoruyucusu olaraq şeirlərində çıxıç etməsi xoş bir haldır.

    Dərin hörmət və ehtiramla:

    Kənan AYDINOĞLU.
    “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü.
    25 dekabr, 2012-ci il.Bakı şəhəri.

  • Tural SAHAB.Yeni şeir

    1495484_497576120351809_180516868_n

    UNUDACAQSAN MƏNİ

    Unudacaqsan məni
    bir gecə
    iki gecə
    bir neçə heca keçsin
    hələ aradan
    şeir yazıb, atacaqsan
    yuxularında məni
    birlikdə gəzdiyimiz
    qayalıqlardan atacaqsan
    satacaqsan
    mənə olan nifrətini- hansısa sayta
    köşə yazılarında
    gün gələcək
    itəcək izi
    əl- ələ gəzdiyimiz yazların da

    unudacaqsan məni
    sonra evlənəcək
    sonra boşanacaqsan
    unuda- unuda məni
    bir köhnə şeir kimi
    qocalacaqsan
    solacaqsan.

  • Debüt: Şəfa EYVAZQIZI (Gədəbəy).Yeni şeirlər

    1506526_502809703168579_285716566_n

    Şəfa EYVAZQIZI (Kazımova Şəfa Eyvaz qızı) 1987-ci ildə Gədəbəy rayonunun Qoşabulaq kəndində dünyaya gəlmişdir. İlk təhsilini doğma kəndində almışdır. 2003-cü ildə Bakı Qızlar Universitetinə daxil olmuş, həmin universiteti fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2007-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinə magistraturaya qəbul olmuş və 2009-cu ildə həmin universiteti də fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2012-ci ildən Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin dissertantıdır. Təhsil Problemləri İnstitutunun Kurikulum Mərkəzinin böyük elmi işçisidir.
    Bədii yaradıcılığa hələ uşaq yaşlarında başlamış, heca vəznində bir çox şeirlər yazmışdır. Universitetdə təhsil aldığı müddətdə “Humay” poeziya dərnəyinin fəalarından olmuş, bir sıras mətbu orqanlarda şeirləri çap olunmuşdur. 2006-cı ildə “Keçə bilsəm bu sınağı” adlı ilk şeir kitabı çapdan çıxmışdır. Yaradıcılığının ilk illərində heca vəznində şeirlər yazmağa üstünlük versə də, sonralar sərbəst vəzndə daha çox yazıb yaratmışdır.

    ***
    Kağız gəmilər kimi
    Didilir ümidlərim
    Gözlərimin yaşında.
    Mən görürəm taleyin
    Sonu necə olacaq
    Ömrümün bu başında.
    Varsa aclıq, səfalət
    Sevinc qərar tutarmı
    Yurdumun yurddaşında?
    Torpaq hələ əsirsə,
    Yadın dırnaq altında
    Söylə, nələr qalacaq
    Gəncliyin yaddaşında?!

    02.01.2014.
    ***
    Adam…

    Hələ nə yazmışam, mən sənə dair?!
    Bütün sətirlərin ünvanı, adam.
    Yenə gəl, bu yollar sevinsin bir az,
    Salxaq xatirələrin mehmanı, adam.

    Sən ümid yerisən yetən arzumun,
    Korun ocaqlarda tütən arzumun,
    Bir rəsmin xəttində itən arzumun
    Zərrədən başlayan ümmanı, adam.

    Ünvansız şeirlər bitəcək səndə,
    Ömür bir gün kimi ötəcək səndə,
    Nəm çəkən nəzərlər itəcək səndə,
    Bu günün sabahkı gümanı adam…
    07.12.2013
    ***
    Məzəmmət edirsən məni,
    “Necə acılaşıb dilin” deyirsən.
    Sənə ağır gəlir acı sözlərim?
    Şükr elə, ay bəxtəvər,
    Bu nədir ki görürsən?!

    “Necə acılaşıb dilin” deyirsən,
    Deyəsən yatmısan fil qulağında.
    Ay insan, büsbütün dəyişən sənsən…
    Durmusan yad ömrün astanasında.

    Deyəsən yatmısan fil qulağında,
    Əllərin bir başqa əl içindədi.
    Dəyişib səsinin yumşaq tonu da,
    Saxta təbəssüm də el içindədi.

    Əllərin bir başqa əl içindədi,
    Baxışın borc alıb zirvədən buzu.
    Sən bütün dəyişib özgə olmusan,
    Mənim dilim acılaşıb çoxdumu?!
    2013.
    ***
    Balıq yaddaşlı
    Yaddaş kitabçasından sil nömrəmi,
    Onsuzda izim yox sənin ömründə.
    Verdiyin sözləri unutmusan, bilirəm…
    Unut elə keçmiş kimi məni də.
    Sən mənim ömrümdə əsas pərdəsən,
    Harasa tələsən ömrü təlaşlım.
    Unuda-unuda yaşadığı hər şeyi…
    Unudacaq özünü balıq yaddaşlım…
    2013
    ***
    Məhəbbət
    Nə qədər qaçsan da küncə bucağa,
    Gəlib düz içindən keçər məhəbbət.
    Doldurar badəyə şərbət əvəzi,
    Axan göz yaşını içər məhəbbət.

    İcazə istəməz, çalar qəlbini,
    Göz yaşı gətirər, verməz səadət.
    İçində cücərən yaşıl ümidi,
    Qazıyar kökündən, biçər məhəbbət.

    Qapayar, gözlərin doğrunu görməz,
    Dilində bal dadar acı həqiqət.
    Getmək istədimi əliboş getməz,
    Ruhunla dünyadan köçər məhəbbət.

    Dəlib ürəyini keçsə də gözəl,
    Axan göz yaşını içsə də gözəl.
    Ruhunla dünyadan köçsə də gözəl…
    Nəğmədi, haraydı, haydı məhəbbət
    Tanrıdan insana paydı məhəbbət…

    16.04.2013

  • Gülten SULTAN (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Yeni şiir

    1616424_10152161816726506_1415303580_n

    SANA’DAN SANA GELİYORUM

    Ey gönlümü yeniden alevlendirenim
    Ey özleminden sarhoş olduğum hoş sadam,
    Gecelerimi sabaha çevirenim
    Yokuşlarımı düze devirenim
    Sana’dan sana geliyorum

    Ey kırkikindi zamanlarımın ışığı
    Ey mutluluğun sarmaşığı
    Kanatlanıp yükseklerden uçuranım
    Varlığınla huzur bulur her anım
    Gönlümün yücesi, kulağımın hoş sesi…
    Sana’dan sana geliyorum

    Ey mehtapdaki hayallerimi süsleyen
    Ey ruhumu sevgisiyle besleyen
    Kınalı bardağımdaki çayımın tadı
    Senle özleşir sevginin adı
    Nur yüzlüm, üzüm gözlüm
    Sana’dan sana geliyorum

    Ey karamsar gecelerime nur saçanım
    Ey kilitli kalbimi yeniden açanım
    Allahın izni ile tanıdığım
    Ekmeyimdeki katığım
    Adınla zenginleşir adım
    Dünyam, ahiretim, kaderim, her şeyim
    Sana’dan sana geliyorum
    Yemen’den sana geliyorum…
    GÜLTEN SULTAN (GÜLTEN ERTÜRK)
    14.12.2013

  • Əziz MUSA.”İYİRMİ YANVAR GECƏSİ” (Poema)

    QANLI YANVAR GECƏSİ
    (poema)

    O gecə , qanlı gecə,
    Güllələndi bir səhər.
    Bakı qana büründü,
    Azadlıq doğdu səhər.

    Bakının üstə gəldi,
    O gecə qan içənlər.
    Durdu şərlə üz-üzə,
    Vətənə and içənlər.

    Güllələr yağış kimi,
    Yağırdı hər tətəfə.
    Düşmənlərin əlinə,
    Keçmişdi bir girəvə.

    Soxulmuşdu şəhərə,
    Ağır tanklar, maşınlar.
    Şəhərə axışırdı,
    Dörd tərəfdən qoşunlar.

    Haqq deyən adamlara,
    Yox idi rəhm eyləyən.
    Qanına bələnirdi,
    Azadlıq, Vətən deyən.

    Qoşun hücum edirdi,
    Dənizdən, həm qurudandan.
    Od-alov tökülürdü,
    Qış gecəsi havadan.

    O gecə hava soyuq,
    Göylər əl çatmaz idi.
    Yollara qəm yağırdı,
    Insaf, mürvət az idi.

    O gecə bu millətin,
    Şər gəlmişdi üstünə.
    Əli yalın kütlənin,
    Qəm durmuşdu qəstinə.

    Bakının küçələri,
    Dönmüşdü qan selinə.
    Cəlladlar öldürürdü,
    Kim keçirdi əlinə.

    O gecə sinələrdən,
    Qızıl qan fışqırırdı.
    Körpələr top səsindən,
    Oyanıb qışqırırdı.

    Göylərdə uçuşurdu,
    Ölüm saçan qəlpələr.
    Barıt iyi verirdi,
    Qorxunc səsli güllələr.

    Vətən deyən oğullar,
    Durmuşdu şərə qarşı.
    O gecə qurumurdu,
    Anaların göz yaşı.

    Kafirlər baxmırdılar,
    Nə qocaya, nə gəncə.
    Görünməmişdi hələ,
    Belə zülüm, işgəncə.

    Göylər çaşıb qalmışdı,
    Ucalan ah-nalədən.
    Ya azadlıq, ya ölüm,
    Söyləyirdi hər yetən.

    Qorxu bilməz igidlər,
    Vermişdilər əl-ələ.
    O qanlı müsibəti,
    Gətirmək olmur dilə.

    Ölümdən qorxmurdular,
    Vətən deyən oğullar.
    O gecədən keçirdi,
    Haqqa uzanan yollar.

    Daha bu haqsızlığa ,
    Dözəmmirdi igidlər.
    Onları bezdirirdi,
    Yalan sözlər, boş vədlər.

    Hamı bir nəfər kimi,
    Atılmışdı meydana.
    O gecə qatillər də,
    Susamışdı al qana.

    O gecə haqla nahaq,
    Dayanmışdı üz-üzə.
    O gecə qeyrət dərsi,
    Keçirdi zaman bizə.

    Silirdi qorxuları,
    Ürəklərdən şəhidlər.
    Ürəklərə köçürdü,
    Qurban gedən şəhidlər.

    Moskva anlamırdı,
    Görmürdü bu axını.
    Caynağından buraxmaq,
    Istəmirdi Bakını.

    Qorbaçov düşünürdü,
    Erməniləri ancaq.
    Bilmirdi yansa sönməz,
    Türkün qəlbində ocaq.

    Qarabağda erməni,
    Bildiyini edirdi.
    Moskvanın əliylə,
    Torpaq əldən gedirdi.

    Topxanada ağaclar,
    Doğranıb, kəsilirdi.
    Əskərandan, Laçından,
    Bəd xəbərlər gəlirdi.

    Zəngəzurdan, Göyçədən,
    Adamlar qovulurdu.
    Xalq qalxmışdı ayağa,
    Hər gün meydan dolurdu.

    Çadırlar qurulurdu,
    Azadlıq meydanında.
    Orda gecələyirdi,
    Çoxlu adamlar onda.

    Etiraz edirdilər,
    Haqsızlığa adamlar.
    Dəstə-dəstə gedirdi,
    Qarabağa adamlar.

    Tonqallar alışırdı,
    Azadlıq meydanında.
    Qan coşub, qaynayırdı,
    O gün ürəkdə, canda.

    Millət öz qəzəbini
    Beləcə bildirirdi.
    Saqqallılar mərkəzin,
    Qərarını bilirdi.

    Iki başlı oyunlar,
    Çaşdırmışdı milləti.
    Sual altında idi,
    Şuşanın aqibəti.

    Azadlıq meydanında,
    Xalqın istəyi coşdu.
    Millətin qəzəbindən,
    Moskva özü çaşdı.

    Qarabağ dedi hamı,
    Azadlıq dedi millət.
    Şərə üsyan eylədi,
    Xalq meydanda nəhayət.

    Əsarətə yox dedi,
    Xalqımız gur səsiylə.
    Belə birlik, həmrəylik,
    Görünməmişdi hələ.

    Millət ayağa qalxdı,
    Qarabağ deyiləndə.
    Moskva aciz qaldı,
    Bu birliyin önündə.

    Qərar verdi Qorbaçov:
    -Söndürün yanar odu.
    Bu istəyi beşikdə,
    Qoy boğsun qızıl ordu.

    Dünya susdu, dinmədi,
    Bu qanlı olaylara.
    Millətin sinəsinə,
    Vurulanda yüz yara.

    Dostlar haya gəlmədi,
    Ucalanda səsimiz.
    Əli yalın döyüşə,
    Atıldıq bax, onda biz.

    O gecə məhəbbətə,
    Sevgiyə güllə dəydi.
    Güllələnən körpənin,
    Axı günahı nəydi?

    Beşiklər al qan oldu,
    Soldu qönçə çiçəklər.
    O soyuq qış gecəsi,
    Əsdi qara küləklər.

    Ilhamın sevən qəlbi,
    Qanına qəltan oldu.
    Səxavətin istəyi,
    Qəlbində qönçə qaldı.

    Larisanın köksünə,
    Sancıldı odlu güllə.
    Fərizənin harayı,
    Bizi göynədir hələ.

    Qanlı Yanvar gecəsi,
    Millət döndü özünə.
    Qalxıb sözünü dedi,
    Moskvanın üzünə.

    O gecə qurd uladı,
    Azadlıq dedi hamı.
    Birliyə şahid oldu,
    O günlərin adamı.

    O gecə qan-qadaya,
    Şəhidlər gərdi sinə.
    Bütün dünya mat qaldı,
    Bu xalqın hünərinə.

    Qızıl qana boyandı,
    Bakının hər küçəsi.
    Kəsilmədi, susmadı,
    Mirzə Xəzərin səsi.

    Xəzərə qan çiləndi,
    Dalğalar şahə qalxdı.
    Boğuldu göz yaşından,
    Kür, Araz qanlı axdı.

    Türkmənçay dilə gıldi,
    Gülüstan dindi o gün.
    Təbriz ah-nalə çəkib,
    Ağladı için-için.

    Şəhid oldu o gecə,
    Yüz otuz yeddi insan.
    Yeddi yüz insan isə,
    Yaralandı o zaman.

    Öldü çox uşaq, qadın,
    Dağıdıldı bir şəhər.
    Qan rənginə boyandı,
    O günaçılan səhər.

    Şəhidlərin adını,
    Vətən yazdı qəlbinə.
    Şəhidlər bir tac oldu,
    Bu yurda, bu Vətənə.

    Şəhidlərə baş əydi,
    O gün bütün xalqımız.
    Vətən dedik, yurd dedik,
    Bir ağızdan hamımız.

    Qorxu, hürkü bilmədi,
    Od-alovdan keçənlər.
    Ölməzlik qazandılar,
    El yolunda köçənlər.

    Yağdı çiçək yağışı,
    Səhər-səhər o günü.
    Qərənfilə büründü,
    Bütün şəhər o günü.

    Döndü qərənfil o gün,
    Azadlıq simvoluna.
    Nur çilədi günəş tək,
    Igidlərin yoluna.

    Qərənfillər ağladı,
    O səhər yollar boyu.
    O səhər yasa döndü,
    Neçə igidin toyu.

    Anaların ahından,
    Dağ da, daş da ağladı.
    Baxıb axan qanlara,
    Qar da, qış da ağladı.

    Məmməd Aslan ağladı,
    Məmməd Araz ağladı.
    Bəxtiyarın harayı,
    Ürəkləri dağladı.

    Şəhidlər xiyabanı,
    Döndü Bəzz qalasına.
    Analar ağı dedi,
    Öz şəhid balasına.

    Qalama bax, qalama,
    Sinəmə od qalama.
    Ay Allah, necə qıydın,
    Mənim bircə balama.

    Əziziyəm bu dağı,
    Dolan gəl bağça, bağı.
    Namərd əlin qurusun,
    Getməz sinəmin dağı.

    Ana fəryad qoparır,
    Atasız oğul qalıb.
    Bu dərd ürəyə sığmır,
    Yarımçıq nağıl qalıb.

    Vətən başın sağ olsun,
    El-oba batıb yasa.
    Bu dərdi çəkə bilməz,
    Dağ da, daş da ağlasa.

    Yumruq kimi birləşir,
    Bütün millət, bütün xalq.
    Narahatdır Moskva,
    Işlər olub baş-ayaq.

    Laxlayır Qorbaçovn,
    Səltənəti, taxt-tacı.
    Baxıb sevinir yağı,
    Əsən küləklər acı.

    Azadlığa gedən yol,
    Ürəkdən, qandan keçir.
    Şəhidlər yatan yerdə,
    Millət indi and içir.

    Bu gün qeyrət yolumuz,
    Zirvələrə ucalır.
    Vətən deyən oğullar,
    Bu torpaqdan güc alır.

    Gül-çiçəyə bürünür,
    Qara mərmərlər hər gün.
    Şəhidlər xiyabanı,
    Əzizdir hamı üçün.

    Qanla suvarılsa da,
    Müqəddəs torpağımız.
    Hər zaman ucalacaq,
    Üç rəngli bayrağımız.

    Bu millət azadlığı,
    Əldən verməz heç zaman.
    Hər qızımız bir igid,
    Hər oğlumuz qəhrəman.

    Vətənin hər qarışı,
    Candan əzizdir bizə.
    Tanrı gözəllik verib,
    Bu torpağa, bu düzə.

    Bu yurdun altı qızıl,
    Bu yerin üstü cənnət.
    Niyə yada baş əysin,
    Bu millət, bu məmləkət.

    Şəhid olmaq şərəfdi,
    Qılınc çalmaq hünərdi.
    Biz Vətəni sevməsək,
    Günəş çoxdan sönərdi.

    Şəhid el balasıdı,
    Şəhidlər ölməz heç vaxt.
    Şəhid qurban gedir ki,
    Daim yaşasın həyat.

    Qanlı Yanvar gecəsi,
    Unudulmaz heç zaman.
    Bizim azadlığımız,
    Keçib ölümdən, qandan.

    Şəhidlər xiyabanı,
    Bir tarix kitabıdı.
    Günəş doğan bu zirvə,
    Azadlığa qapıdı.

    Şəhidlər xiyabanı,
    Nur saçan bir mayaqdı.
    Vətənin qürur yeri,
    Haqqa, sülhə dayaqdı.

    Şəhidlər uca zirvə,
    Düşmənə göz dağıdı.
    Şəhidlər xiyabanı,
    Bir qərənfil bağıdı.

    Vətən hələ dardadı,
    Hələ də tökülür qan.
    Ey igidlər birləşin,
    Böyüməsin xiyaban.

    Burda səfərbər olaq,
    Burdan çıxaq səfərə.
    Atılaq döyüşlərə,
    Imza ataq zəfərə.

    Qarabağ alınmasa,
    Gülməz şəhid ruhları.
    Gəlin azad eyləyək,
    O doğma torpaqları.

    Qarabağ yol gözləyir,
    Yolu tutub duman, çən.
    Indi gecikmək olmaz,
    Bizi çağırır Vətən.

    Gəlin səfərbər olaq,
    Gəlin verək əl-ələ.
    Gəlin bir gün ağlayaq,
    Bu torpağa, bu elə.

    O gecə alovlanan,
    Məşəl sönməz heç zaman.
    Həmişə yaşayacaq,
    Müstəqil Azərbaycan.

  • Eyvaz ZEYNALOV.Həyatı və Yaradıcılığı

    ez

    Eyvaz Zeynalov (Zeynalov Eyvaz Mahmud oğlu) 18 yanvar 1950-ci ildə Ağdam rayonunda anadan olub.
    S. Bayramov adına Ağdam 1 nömrəli orta məktəbi 1969-cu ildə, V. İ. Lenin adına APİ-nin dil-ədəbiyyat fakültəsini 1973-cü ildə bitirib.
    “Qəlibə sal” adlı ilk hekayəsi hələ orta məktəbin 9-cu sinfində oxuyarkən “Lenin yolu” qəzetində çap olunub.
    1990-cı ildə “Yazıçı” nəşriyyatında “Rəngsiz yuxu” (povest, hekayələr) adlı ilk kitabı çapdan çıxmıb. 1999-cu ildə “Bahalı şokolad qutusu”, 2007-ci ildə “Qırmızı almalar” (uşaqlar üçün) kitabları, 2006-cı və 2009-cu illərdə “Qarabağ hekayələri” (təkmilləşdirilmiş, artırılmış iki nəşr), 2007-ci ildə “Hekayələr”, 2008-ci ildə “Qış günəşi” (povestlər, hekayələr), 2013-cü ildə “Bələdçi” (iki roman: “Bələdçi” və “Qisas”) kitabları çap edilib.
    2010-cu ildə Tiflisdə iki dildə – azərbaycan və gürcü dilində “Uşaq hekayələri və nağıllar” adlı kitabı çap olunub.
    2011-ci ildə Türkiyədə, Ankarada Türkiyə türkcəsində “Kara(b)ağlayan Hikayeler” kitabı çıxıb.
    2012-ci ildə Amerikada ingiliscə çap olunan “Müasir Azərbaycan nəsr antologiyası” kitabında 4 hekayəsi gedib.
    Orta məktəblərin Azərbaycan dili və Ədəbiyyat kitablarında hekayələri tədris olunur.
    2007-ci ildə “Avropa Nəşr Mətbu Evi”nin keçirdiyi müsabiqədə “Ən yaxşı vətənpərvər yazıçı” Beynəlxalq Qızıl mükafatına layiq görülüb, 2008-ci ildə Mahmud Kaşğari adına Beynəlxalq hekayə müsabiqəsinin qaliblərindən biri olub.
    2010-cu ildə Azadlıq radiosunun “Ədəbi azadlıq” kiçik hekayə müsabiqəsinin qalibi olub, 1-ci yer.
    Əsərləri rus, türk, ingilis, gürcü, qırğız, krımtatar və s. dillərə tərcüm edilib.
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasiya Yazarlar Birliyinin üzvüdü.
    Shahbulaq.az müstəqil ədəbiyyat portalının təsisçisidi.

  • Astan QASIMOV.Yeni şeir

    1389723258403

    * * *

    Cənnət ayağının altındadırsa,
    Mən səni de necə sevməyim, Ana?!
    Dodaqda gülüşü, gözdə sevinci,
    De necə, de necə görməyim, Ana?!

  • Tural SAHAB.”Fərqimiz olsun” (Esse)

    1495484_497576120351809_180516868_n

    Fərqimiz olsun

    Fərqimiz olsun, günəşin nazına kövrələn buludlardan…
    Yaz yağışına oxşayan nazlı umudlardan..
    Biz, biz olaq
    Qaranlığın gözündə buz olaq, donaq
    Sayını bilmədiyimiz yarpaqların hər biri, digərindən fərqli isə
    Hər yağış, qar dənəsi fərqli- fərqli bəzəyirsə dodaqlarımızı
    Biz niyə eyni olaq ki?
    Fərqimiz olsun, uca dağlardan
    Yıxılanda yenidən qalxa bilək, əlindən tutaq başqa zirvələrin.
    Ürəyimizdən keçsin sevdiklərimizin gedəcəyi yollar, gözlərimizdə açsın güllər- çiçəklər.
    Fərqimiz olsun, dərələr boyu axan nəhirlərdən.
    Bir yağmur çıxarmasın bizi yolumuzdan, yatağımızdan.
    Vuraq özümüzü qayalara, əridək ürəklərdən kini, nifrəti.
    Buludlar baş əysin, dağlar qibtə eləsin güllərin bizə olan sevdasına.
    Fərqimiz olsun, uçan qartallardan, dumandan- çəndən
    Fərqimiz olsun, sürünən ilandan, parçalayan qurddan.
    Bir gül olaq, biz
    Ətrimiz gətirsin gözlərimizə baharı
    Bir yarpaq olaq, biz
    Yuva quran Qaranquşun dimdiyində
    Yüz il yaşı olan xan çinarın, sevgililərin həyanı qoca söyüdün budağında
    Fərqimiz olsun, insan olaq biz
    Fərqimiz olsun, biz olaq biz.

  • Debüt: Vasif ZÖHRABOĞLU (Şəki).Yeni şeirlər

    files

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Vasif ZÖHRABOĞLU (Mustafayev Vasif Zöhrab oğlu) 1986-cı il aprel ayının 19-da Şəki şəhərində anadan olub.1993-2004-cü illərdə Şəki şəhər Nur Paşa Hümmətov adına orta məktəbdə təhsil alıb.2004-2005-ci ildə ordu sıralarında hərbi xidmətdə olub.
    Şeirləri “Zərif beytlərimiz” almanaxında, “Türk dünyası şairlər antologiysı”nda, “Söz odası” qəzetində, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
    2014-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.

    Gozləməliydim

    Artıq az qalmışdı qaranlıq düşə,
    Yolları görməyə göz işləmirdi.
    Ya sən gecikmişdin o gün görüşə,
    ya mənim saatım düz işləmirdi.

    Eh, necə şirindi o vaxti həyat,
    Xoşbəxtlik başımın üstündə idi.
    Bəlkə imtahandı bəlkə zarafat,
    Bilmirdim gözlətmək qəsdin nə idi.

    Arada təsəllin yetərdi dada,
    Yenə də, ürəyə döz deməliydim.
    Bir yolmu var idi, canim çıxsa da,
    Mən axi sevirdim gözləməliydim.

    Mənə bel bağlama

    Mənə bel bağlama, kəs əhdini, kəs,
    Qoyma gözlərində sevgini sıxam.
    Bir günlük məhəbbət həvəsdir, həvəs,
    Bir də görərsən ki, yanında yoxam.

    Ömründə dəvətsiz qonaq bil məni,
    Əbədi yanında qala bilmərəm.
    Bu evdən, ocağdan uzaq bil məni,
    Qəlbinin sakini ola bilmərəm.

    Gedərəm həsrətlə sıxıb köksünü,
    Axar göz yaşların kiriyə bilməz.
    Gülüm, ayağından şikəst sevginin,
    Əlindən tutsan da, yeriyə bilməz.

    Ömrünə yeni bir sevgi soraqla,
    Demə ki, bağlanıb bütün qapılar.
    Saxla, ürəyində məhəbbət saxla,
    Sənin də, üzünə gülən tapılar.

    Yandır bu tilsimi, qır bu tilsimi,
    Düşünmə əlində çıraq olacam.
    Bəlkə də, yanından ayrılan kimi,
    Kiminsə ömründə qonaq olacam.

    Mənə bel bağlama, kəs əhdini, kəs,
    Qoyma gözlərində sevgini sıxam.
    Bir günlük məhəbbət həvəsdir, həvəs,
    Bir də görərsən ki, yanında yoxam.

    Bəxt ulduzum

    Bəxtinə düşən ulduzam,
    Qopar məni göy üzündən.
    Gəl görüşək gecəyarı,
    Apar məni göy üzündən.

    Dadım şirin ləblərini,
    Noğul kimi, nabat kimi.
    Sinən altda ürək olum,
    Yaşa məni həyat kimi.

    Hicranını qıyma, gülüm,
    Həsrətin dəli at kimi…
    vurub eşqin qamçısını,
    çapar məni göy üzündə.

    Bəxtimizi birgə yazan,
    Səni məndən soruşarmı?
    Vüsalına ümüd etsəm,
    Bu dərd məndən sovuşarmı?

    Dünya sonsuz, göylər geniş,
    Ulduzumuz qovuşarmı?
    Bəlkə də, əkiz ulduzum
    Tapar məni göy üzündə.

    Kiriyərsən, qadası

    Çoxu baxıb uşaq deyər yaşına,
    Zaman-zaman böyüyərsən, qadası.
    Bu həyatdı düşsən ömrün qışına,
    Ört üstünü üşüyərsən, qadası.

    Bu dünyada nə olacaq məramın? –
    Qoy halala qarışmasın haramın.
    Bütöv olsa Yaradana inamın,
    Su üstündə yeriyərsən, qadası.

    Yanmaq üçün çalışarsan, yanarsan.
    Taleyinlə barışarsan, yanarsan.
    Öz içində alışarsan, yanarsan.
    Öz içinə əriyərsən, qadası…

    Neçə yol gedərsən, yol dəyişərsən,
    Bu dünyanın sonuna yetişərsən,
    Öz əksinin tilsiminə düşərsən,
    Bir gülüşə kiriyərsən, qadası.

    Bahar qızı

    Ömrümün baharı dönür nəhayət,
    Sevən gözlərimin yuxusu gəlirş
    Yenidən canlanır ölen təbiət,
    Torpaqdan bənövşə qoxusu gəlir.

    Məhəbbət üstündə qurulub həyat,
    Sevməyən insanlar daş olur, ancaq,
    Ovutmaz ürəyi ləl-cəvahirat,
    Həyat sevdiyinlə xoş olur ancaq.

    Sən bahar qızısan yaşıl geyimli,
    İsti nəfəsin də günəş odu var,
    Çiçəyin ətirli, meyvən yeyimli,
    Şirin leblerinde vüsal dadı var.

    Biz belə yaşadiq öten günləri,
    Gör neçe fesiiller adladıq, keçdik.
    Ömürden saymadıq itən günləri,
    Payızda ayrıldıq, yazda görüşdük.

    İndi bir yerdəyik, qoşayiq, gülüm,
    Hələ ki, uzağıq hicrana, dərdə.
    Hər ani bahar tək yaşayaq, gülüm,
    Ömrü fəsillərə bölməyək bir də.

    Hələ ki, ayrılıq havası deyil,
    Qoymaram arzumu puç eyləyəsən.
    Ürəyim qaranquş yuvası deyil,
    Hər payız gələndə köç eyləyəsən…

  • Debüt: Şəfa VƏLİYEVA (Göyçə mahalı).Yeni şeirlər

    1600201_376431219168257_2092149089_n

    Şəfa VƏLİYEVA (Şəfa Elxan qızı Vəliyeva) 1988-ci il iyulun 15-də Göyçə mahalının Dərə kəndində dünyaya göz açıb. Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Gəncə filialının “İbtidai təhsilin metodikası və pedaqogikası” fakültəsini 2009-cu ildə bitirib. İlk kitabı kiçik həcmli hekayələrdən ibarət olan “Ümiddən olan qurbanlar” 2010-cu ildə işıq üzü görüb. Şeirlərində sadəcə düşüncələrini qələmə alır…
    “BUTA” -2012 Qadın yazarlar seminarının iştirakçısıdır.

    “Sən şagird ol, mən müəllim”…

    Gəl, sənə bir dərs keçim…
    “Sən şagird ol, mən müəllim”…
    Bura Gəncədir…
    Yeri-yurdu gencədir…
    Bilirsənmi? İndi Gəncə düzündə
    Lalələr tək-tək bitir?
    Lalələrin yanıq bağrı
    Şəhid məzarlarındakı
    qırmızı-qaralı lentlər fonunda itir…
    Bilirsənmi? İndi Gəncədə
    universitetlərin qabağında oğlanlar dəstə-dəstədir…
    Dərs qurtarınca bu dəstəyə al-əlvanlıq qarışır…
    Xan bağı “sevgililərlə” coşur-daşır…
    Bilirsənmi?
    Gəncədə hündürdaban ayaqqabılar yaman bahadır…
    Burda qızların çoxu boyu bəstədir…
    Burda insanların xəstəxanası var,
    Amma, bilən yoxdur ki, ağaclar daha xəstədir…
    Gəl, sənə bir söz deyim…
    “Sən şagird ol, mən müəllim”…
    Burda “çoxbilmiş” biri var…
    Ayrılıqdan qorxaraq
    açmamış solan çiçəklərlə
    Gözündəki yaşları silmiş biri var…
    Bu gün axtardım onu…
    Gəncənin ən romantik küçəsiylə getdim…
    Getdim “Keçmiş Sabir küçəsi”ni…
    Orda neçə xatirənin bahar nəfəsini duydum…
    Neçə ayrılığın ayaq səslərini eşitdim…
    Axtardığım “çoxbilmiş”i,
    Arzularından itmişi
    Çantamdan çıxardığım kiçik güzgüdə gördüm…

    “Apardı sellər Saranı”

    Bir gün qapın döyüləcək,
    Sənə bir söz deyiləcək
    Ruhun yaman üşüyəcək…
    “Apardı sellər Saranı”…

    Hardan düşdü yada? Hardan?
    Axı unutmuşdun çoxdan…
    Günahkarı ölən sevdan
    Qınadı ellər Saranı…

    Qorumağa söz vermişdin…
    Elin dilindən demişdin…
    Təkcə özün bilməmişdin,
    Söylədi dillər Saranı…

    Yatdın, Xançoban, yatdın…
    Ömrü ucuzuna satdın…
    İllərin o üzünə atdın…
    Atmadı illər Saranı…

    Demə ki, ürəyi daşdı,
    Dərd çağladı, aşdı-daşdı…
    Bəxtin kirinə bulaşdı
    Yumadı sellər Saranı…

    Bir gün qapın döyüləcək,
    Sənə bir söz deyiləcək
    Ruhun yaman üşüyəcək…
    “Apardı sellər Saranı”…

  • Debüt: Əfsanə BAYRAMQIZI (Bakı şəhəri).Yeni şeirlər

    Efsane-B.-E.

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Əfsanə BAYRAMQIZI (Əfsanə Bayram qızı Ələsgərli) 1985-ci il dekabrın 29-u Bakı şəhərində anadan olub. 2003-cü ildə Bağça-Məktəb-lisey kompleksinin nəzdindəki 43-saylı liseyi bitirib. Elə hə-min il Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsinə daxil olub, 2007-ci ildə oranı fərq¬lənmə diplomu ilə bitirib.
    2007-2009-cu illərdə Xəzər Universitetində beynəlxalq jurnalistika üzrə magistr təhsili alıb.2010-cu ildən “Xalq qəzeti”nin humanitar şöbəsində işləyir.
    Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin layihəsi əsasında, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Yanında QHT-lərə Dövlət Dəstəyi Şurasının maliyyəsi ilə Ankarada 2012-ci il-də işıq üzü görmüş “Bir kış günü vahşeti Hocalı” (“Eko Avrasya”) kitabının həmmüəlliflərindən biridir. Kitab Xocalı soyqırımından bəhs edir və Türkiyə türkcəsində çap edilib. Digər kitabı “Türksoylu xalqların elektron me¬dia kataloqu” 2013-cü ildə işıq üzü görüb.

    Kaş ki…

    Bir quş dimdiyində saman olaydım,
    İsti bir yuvaya təpiləydim kaş,
    Soyuq baxışlardan qaçıb könlündə,
    Özümə bir ocaq çatan olaydım.

    Bir çiçək olaydım, dizlərin üstə,
    Yazda bənövşəni xatırladaydım,
    İçinə çəkdikcə ətrini onun,
    Könül həmdəmini yada salaydım.

    Saçının bəzəyi qarı olaydım,
    Düm ağ səpiləydim, şirnilik kimi,
    Hər bəyaz saçını gördükcə sənin.
    Ömrü mən sayaydım bir anlıq kimi.

    Bir külək olaydım, əsib-coşaydım,
    Səssiz ürəyini dilləndirərdim.
    Budaqdan yellənən son yarpaq kimi.
    Sənin ümidinə ümid verəydim.

    Ömrünün ilk bəxti ola biləydim,
    Bəxtimiz yoğrulub qarışardı kaş.
    Tale yazısında qoşa xətt kimi.
    Adımız yanaşı yazılaydı kaş.

    Sevgi

    Bir baxışla sevdiyini anlamaqdır sevmək,
    Əllərini tutunca ürəyindəkiləri duymaqdır.
    Xəfif təbəssümlə baxışmaqdır bir-birinə.
    Zamanı gəldiyində güvənməyi bilməkdir.
    Başını çiyninə qoyub “ölüncəyədək səninəm” deməkdir.
    Ən son anda belə bu sevdanı ölümüylə də yaşatmaqdır.
    Yovşan qoxulu dərələrdə azad yaşamaqdır sevmək.
    Havanın saflığı, suyun duruluğu qədər təmiz qəlblə sevməkdir sevmək.
    Çəmənlərin rəngli güllərindən sevdiyinə tac düzəltməkdir sevmək.
    Onu bütün dünyanın ən gözəl şahzadəsi elan etməkdir.
    Onu obaların ən güclü və mərd igidi saymaqdır sevmək.
    Zamanı gəldiyində onu qorumaqdır, sevda yolunda şəhidlikdir sevmək.
    Şəhid olub sevda yolunda ucalmaqdır Sevmək.
    Sevənlərə, sevib sevda yolunda ucalanlara Eşq olsun!

    Kədər fəlsəfəsi

    Kədər..Uzaqlara boylanan ümidsiz baxışlarım,
    Kədər… Küçə tinində duran dilənçinin son quruşu,
    Bir ilahi bəndənin bir isti toxunuşu.
    Kədər…Bir tənha məzar üstə dolub boşalan yağış,
    Ölümün düz üzünə şillə çəkilən baxış.
    Kədər…Sinəsində gəlincik qana boyanmış körpə,
    Durub öpəsən bəlkə?
    Kədər…Boş beşiyə zillənmiş bir ananın gözləri,
    Pəncərəyə boylanmış kimsəsiz körpə qəlbi.
    Kədər…Müdrikliyin son çağı və tənha divarları,
    “Unudulmuşam” deyə doluxan baxışları.

    Kədər…Sevgi dilənçisi tək qəlbləri soraqlayan sonsuz arzu və dilək.
    Onun qədrini bilək.
    Kədər…Bir tikə çörək üçün satılan dolu başlar,
    Ziyalılar, aydınlar.
    Kədər…Somalidə başmaq əvəzinə ümidsizlik geyinən uşaqlar,
    Yemək əvəzinə qan qoxusu yeyən insanlar.
    Kədər…Üzeyir və Natəvanın güllələnmiş heykəli.
    “Bizi nə vaxt Şuşaya aparırsız”-deyən
    Qulaqlarda səssizcə pıçıldayan 20 ilin həsrəti.
    Kədər…

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI-“Həzrət Rəsulu -Əkrəmin gətirdiyi dini tanısanız yetər!” (Məqalə)

    1558877_1434551783429120_209165756_n

    Günorta idi səhərdən evdən çıxmışdıq. Bilgisayarın qabağındə boğazımız qurumuşdu. Xanımlara təklif etdim ki, gəlin gedək aşağıda çay içək onlarda qəbul etdilər. Əvvəlki həftələrdə təmizlik işinə baxan Xalidə xanımdan mətbəxdə çay içməyə icazə almışdım. Xalidə xanım olarmı burda çay içək demişdi niyə olmur gəlib içərsiz. Bu xanımların da, heç birinin imkanı yox idi ki, hər dəfə iyirmi qəpik verib çay alsınlar çünki, biri atasız dörd yaşında uşağa baxırdı. Uşaq da, bərk xəstə idi. Iki gün əvvəl Qurani-kərim müəlliməsi bu xanımın ağladığını görüb soruşur; Samirə sənə nə olub?! Samirə cavab verir: Əli bərk xəsdədir. Bu gün kiçik bayıra gedəndə uşağın daxilindən qan gəldi pulumda yoxdur ki, həkimə aparım. Müəllimə deyir xahiş edirəm uşağı gətir həkimə aparaq. Uşağı götürüb həkimə apardıqda bərk soyuqladığını deyir həkim. Elə dərmanları da, müəllimə alır. Bir az öncə bu məsələni də Samirə mənə danışmışdı. Digər qızımızın da, əlil bacısı, ata qayğısından uzaq ailəsi vardı. Nə isə aşağı düşüb yenicə stəkanları yumuşdum ki, Müdir köməkçisi Azad gəldi. Dedim; biz gəlmişdik çay içək elə bu sözü demişdim ki, sözüm ağızımda yarımçıq qaldı.
    Bilirsiz xanım əslində sizin burda çay içməyiniz düzgün deyil. Soruşdum niyə? dedi: müdriyyət içazə vermir. əgər siz icazəsiz burda çay içirsizsə? bilinki, bu mal qəsbidir (halalığı yoxdur) dedim mən Xalidə xanımdan icazə almışam. Həmidəki, biz buranın tələbəsiyik axı… Nə olsun ki, siz buranın tələbəsisiz çay içirsiz çıxın yuxarı pul ilə alıb için dedim; bizim pulumuz yoxdur ki, hər dəfə iyirmi qəpik verib çay içək, belə də, pis çıxmasın bir yerdə işləmirəm bir şey eləmirəm pulu hardan alım? Həmin pulu yol pulu edərəm. İçməyin!!! Nə məcburdur ki, siz çay içəsiniz zəruridir ki, sizin çay içməyiniz. Xanımlar qapının ağızında quruyub qalmışdılar nə bir addım dala nədə qabağa yeriyə bilirdilər. Mən çayı süzüb qabağıma qoydum. Amma bunun da, düzgün olmadığını da, bilirdim. Sual etdim axı nədən Müdriyyət icazə vermir?! Çünki ayda yüz manat çaya pul verəsi deyilki…dedim başa düşmədim bu nədir ki, yüz manat pul tutsun bu su Allahın suyudur, çaya gəldikdə isə alıb gətirərik, siz Allah rizası üçün içərsiniz. Birdə ki, buranın baş müdiri ağayi-Nuridən halallığını alaram. Qiyamət günündə də, bunun cavabını Allaha verərəm deyib qapıdan çıxdım. Bu məsələnin şəri hökm olduğunu bilirəm amma əxlaqı yöndən yanaşdıqda belə bir islam dinin olmasına inanmıram Hz. Əli(ə) gecələri səhərə qədər yuxu yatmaz, yetimlərə, aclara, miskinlərə kürəyində yemək daşıyıb paylayardı. Heç kəs bilməzdi ki, bu Hz. Əlidir. Bu işi saleh insanlar, Peyğəmbər və Peyğəmbər övladlarının hamısı öz növbəsində həyata keçirib. Anlamıram bu qədər xüms pulundan imkanı olmayan tələbələr niyə yararlana bilmirlər?!. Bəlkə xüms pulu düzgün ünvana çatdırılmır?! Ya da, fətva verən müctehidlər imkanı olmayan tələbələri nəzərə almayıb…məni düşündürən bir məsələ var. Bu həftə vəhdət həftəsidir. Görəsən Hz. Rəsulu- Əkrəm s.a.s -in doğum gununu təmtəraqlı qarşılayanda bir stəkan çayı digər bir insana qıymayan insanlardan necə razı qalacaq??? Bu mübarək Allahın elçısı, yer üzünün xəlifəsi, yetimlərin atası… Mən sadəcə şəri hökm üzərində qurulmus islamı tanımıram tanımaq da, istəmirəm. Dinin üş əsas sütunu var. 1.Əqidə, 2.Əxlaq. 3.Əhkam. bunlardan sadəcə biri ilə yaşamaq tək ayaqlı yeriməyə bənzəyir. Belə insanlar isə heç vaxt Allaha doğru gedə bilməzlər. Belələrini görəndə islam dininə qarşı içinizdə ikrah hissi oyanmasın din başqa dindar başqadır. Həzrəti Rəsulu Əkrəmin gətirdiyi dini tanısanız yetər. Çünki O Allahın insanlar üçün xeyirli bildiyi şeylərdən başqa bir şey söyləmədi. Allah mənə çay alıb aparmağı, Azada isə insan olmağı nəsib etsin. Amin!

  • Osmanlı DƏYANƏT.Həyatı və Yaradıcılığı

    deyanet-bayramov

    Bayramov Dəyanət Osman oğlu – şair-publisist, 1996-cı ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü.

    Dəyanət Osmanlı 1965-ci il iyunun 15-də Gürcüstanda, Bolnisi rayonunun Saraclı kəndində anadan olmuşdur. Burada kənd orta məktəbini bitirdikdən bir il sonra Azərbaycanda Sumqayıt Xovlu iplik fabrikində işləmişdir. Ordu sıralarında xidmət etmişdir (1983-1985). M.Ə.Rəsulzadə adına Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsində təhsil almışdır (1986-1991). Əmək fəaliyyətinə “Mübariz” qəzetində şöbə müdiri kimi başlamışdır. “Fəryad” qəzetində şöbə redaktoru (1990-1992), “Azərbaycan” qəzetində müxbir, parlament müxbiri (1992-2005) vəzifəsində çalışmışdır.
    Bədii yaradıcılığa 80-ci illərdə başlamışdır. “Köhnəlir ayaq izlərim”, “Yarı yolda qalan məktub”, “Söhbət” adlı ilk şeirləri “Ulduz” jurnalında (1990, №4)və s. dərc olunmuşdur. Bundan sonra “Ulduz”, “Azərbaycan” jurnallarında və “Ədəbiyyat və incəsənət”, “Dədəm Qorqud”, “Yol”, “Oğuz eli” və digər mətbuat orqanlarında öz şeirləri, publisistik məqalələri ilə vaxtaşırı çıxış etmişdir. 1992-ci ildə yaranan “2+” ədəbi cərəyanın yaradıcılarından biridir.1992-1998-ci illərədə gənc yazıçıların “Avanqard” Ədəbi Birliyini yaradaraq ona rəhbərlik etmişdir.
    1996-cı ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunub.1997-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin İdarə Heyətinin üzvüdür . “Ağ kitab” (1997), “İlk… Və… Son…” (2009) adlı şeir kitabları və altı publisistik kitabı nəşr edilib. 2008-ci ildə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin təqaüdünə layiq görülüb. 2006-cı ildən Azərbaycanda Atatürk Mərkəzinin baş redaktorudur.

    “4”

    Həyatım darıxır, hara aparım,
    sonu yazılmayan ömür – yarımçıq.
    Nə bir gedən vardır, nə bir qayıdan,
    hər iki dünyanın qapısı açıq.

    O yurd çox qocalıb tanıyammıram,
    Yuxarı Şenniyi aşağı köçüb.
    Oğullu, uşaqlı ocaq başının
    tifağı dağılıb, tüstüsü uçub.

    Saraylar xaraba, qəbirlər durur,
    orda sevinc ölmüş, qəmsə diridi.
    Yurdsuzun, qəribin, dostun, düşmənin
    sağ bəndədən rəhmət umduğu yerdi.

    Yasəmən kolları içində itən,
    səmtin unutduğum o məzarlıqdan
    atam yorğun gələr yuxularıma.
    Xəyalı yaşayan bir bayatıdan
    boylanıb, yolumu açar uzaqdan.

    O qəbrin yanından ötən cığırla
    bəlkə min il əvvəl keçib getmişəm.
    Aramızda yollar, şəhərlər durur.
    Ruhum uyğudadı öz odasında,
    mənsə hey gedirəm, mənzilin başı
    qarışmış həyatın düz ortasında.

    ***
    Yuxumdan
    üzüm bağları keçir,
    içində payız bayramı.
    Səni görmək umudum olmasa da,
    payızın rəsminə baxıb ovundum.
    Bu payız bayramı
    Tut ağajıtək çırpır
    istəkliləri,
    dostları,
    tökülür sevinj və jan əzabı
    xəzəl kimi.

    Sən gedən yollar
    çoxlarını aparmış,
    kimsə sevgisindən yarımamış,
    kimsə doya bilməmiş
    Tanrı verdiyi ömürdən.

    ***

    Şairlərin doğulduğu,
    öldüyü
    yurddan da soyuğam.
    Sənə məktublar yazıram
    ayrılıq qorxusundan.
    İnanma,
    nə də gözləmə.

    Məndən umduğun sevgi
    sonunju yay günüdü.
    Yenə soyuqlar düşəjək,
    üşüyəjək janımın dərdi
    ayrılıq qorxusundan.

    İnanma və gözləmə,
    burda sevgidən savayı
    kimsə salamat qalmadı.

    ***

    Qardaşım,
    kəndimiz yazıq olur axşamlar.
    Sən tanıdığın o viranə ürək
    bir az da talandı sevdalarla.
    Unutdum ayrılığı və səni,
    yağışın,
    küləyin,
    qaranlığın altında.

    Bir də məni gözləsən
    daha günlər bitməz.
    Tanrı yaşayan yerdə
    sözə dönməyə ürək yox.

    Tökülür ilğım-ilğım istilər
    quşların qanadlarından.
    Amma ərimir bir divanənin
    oxuduğu duaların buzu.
    Qar çiçəyitək titrəyir hər təzə gün,
    nağıla dönərüm xatirəndə.

    Gözlədim,
    Novruz bayramında
    gələsən səməni kimi.
    Asdım tapa bilmədiyim şəklini
    susqun süfrəmizin başından.
    Gözəl keçirdik bayramı,
    sən varsan,
    sən varsan,
    fərqi yox harda.

    ***

    Məzarlıq güllərinin
    qoxusu qalmış hüznlü yollarla
    yorulmadan uzaqlaşıram
    Adəmin viranə vətənindən.
    Burda karvanyeriş şairlər itmiş.

    Hər qəzadan sovuşub yaşayanda
    nəmli və solğun uğurum
    məzarlıq çiçəyi qoxuyur.
    Sinə dağlarım sükut ujaldır.

    Yönü o dağlara tənha yolçuyam,
    göylər qocalır çiyinlərimdə.
    Gözlərim maviliyə toxunmadan
    dikilir Qiblənin açıq qapısına.

    ***

    Yaşadım doyunja,
    boşaldı balaja könlüm.
    Janımı gün vurdu,
    qurudu bütün günahlar.

    Səndən gizlətdiyim
    utanjaq sözlər damır
    uşaqlığımın yeganə şahidi
    nimdaş şəkillər üstə
    ürəyim dolanda.

    Biz dünyanın
    üzünə çəkilmiş
    doğulub,
    ölən şəkillərik.
    Şəkillərdə oxlanan
    igidlər kimi göründük
    son anlarımızda.

    Amma deyəsən,
    surətimizi köçürərkən
    fotoçu da sarsılıbmış,
    baxışlarımızdakı qara xəbərdə
    öz adını oxuyubmuş kimi.

    ***

    Günlər çox köhnədi,
    yaşamaq olmur.
    Yolu başa vurub qayıdammadım.
    Yaşadım,
    itirdim,
    qazandım, amma
    bir xatirə həyat uydurammadım.

    Mənə kim öyrətdi bu qədər sevim,
    ya bir dərviş olum, ya şəhid düşüm.
    Kimsə yox, uğrunda janımdan keçim,
    ömür çox uzandı, heç usanmadım.

    Jənnətdə dirilik suyu içmədim,
    göz yaşıydım Tanrı gözündən gəldim.
    İstədim yaşayam, amma ki, öldüm,
    təndə öz ruhumla yollaşammadım.

    Jənnət qismətimdən quş kimi uçdu,
    hər şey ilk mənzildə qalası oldu.
    Ölüm yalquzaqtək tənha dolaşdı,
    dərgah çox soyudu, qovuşammadım.

    ***

    Hər səhər
    üzümdən yuyuram günahlarımı,
    daha da nurlanır.
    Qəmlənirəm,
    sevinirəm,
    bu köhnə dərd,
    sevinj
    daha da təzələnir.

    Min ilin yağmurları
    aramsız şütüyür
    dünyanın üzündən.
    Amma ömür təzələnmir.

    Bu tozlu həyatın içində
    dalıyja qaçıram
    məni gözləməyən
    bir aqibətin.

    ***

    Ömür yaman uzandı,
    yaşamağa gün qalmadı.
    Torpağın özü jan verir,
    bir məzar qazmağa yer də yox.

    Xoşja günlərim jan verməkdə,
    payız qoxuyan
    səbirli ağılar salamat.

    Getdim göy üzündə yaşayım,
    ordan da ruhum qovdu.
    Ölən sonunju umudun
    qəbri buğda zəmisində.

    ***
    Mən inamsız yaşayıb,
    imansız öldüyüm
    ömrün vadisində
    gün düşməyən uzaqların
    kölgəsiz ağacıyam.
    Nə ruzgar üzümü öpər,
    nə yolcular kölgəmi.

    Min ildi bitmiş kimiyəm,
    kölgəmə yürüyən bir yolcu yox.
    Görəsən kimi gözləyirəm
    axirətə aparan bu yolda.

    ***

    Bir soyuq ismarıjın ajısı qalıb
    darıxdığım məmləkətdən.
    Burda ujaltdım məhşərin heykəlini.

    Quşlar qanad-qanad
    bahardan-bahara əsib qayıtmaz.
    Bura azadlığın qanad saldığı yerdi.

    Mən gözümü qapasam
    yenə də yaşarmısız
    sevdaların qəzasından sonra
    dərdindən öldüyüm günahlar.

    ***

    Həsrətin bu üzünə aşıb,
    yolu sona varıram.
    Ayaqlarımın altında
    xınjılır təzə günlər.

    Qaçıram
    həyatın xəlvət yerindən
    Və mənim arxamja
    əjəlin yanıqlı səsi
    həyatın tozunu qaldırıb
    örtür ömrün jəsədini.

    Yuxularıma çilənmiş qanımın
    üstündən sellər yürümüş,
    hələ də ömrün ağzı qan dadır.
    Daha dualarım geri qayıdıb
    örtür ömrün jəsədini.

    ***

    23 yaşımdan
    təkjə sözlər qalıb
    kiminsə toz basmış
    xatirə dəftərində.

    Başımdan ağır sözlər
    boynumu bükmüş.
    O sözləri
    qatarda,
    avtomobildə,
    təyyarədə
    bir-bir salıb itirdim
    Bakı-Borçalı yolunda.

    Və unutduğum şeylər
    məni qaytaranda yolun yarısından,
    gördüm
    gənjliyimin evində
    anamın göz yaşlarından savayı
    diri qalan heç bir şey yox.

    ***

    Adıma kim nə diləmişsə,
    gejəli-gündüzlü
    yaşanmış olsun.

    Nə vaxtsa qapımdan
    qayıdan ismarıjın
    sözləri pozulmuş artıq.

    Yenə də qənşərmidə
    qara niqablı və
    doluxsunmuş bir həyat.

    Göz yumduğum qaranlıq,
    göz açdığım sabahlar
    yaşasın qələmimdən çıxan sözlərdə.

    Ufajıq bir nar kolu göyərsin,
    üstündə oxusun quşlar
    unutduğum qojahəsrət xatirəni.

  • Nizami Xaliq MƏMMƏDLİ.”Şəhid taleyim” (Hekayə)

    430590_259884104085801_1025675037_n

    Müqəddəs şəhidlər xiyabanı. Bığ yeri təzəcə tərləmiş, üzündə, çöhrəsində hələ uşaqlıq cizgisi itməmiş Məzahir gözlərini anasına dikib baxır, hey baxır. Ömrünün hələ ümidli bir çağında Ümid adlı məfhumdan məhrum olan Züleyxa ana. Ana…beşikdən qəbir evinədək hər bir insan övladının deyə biləcəyi ən müqəddəs söz…
    Bəli, Züleyxa ana da öz oğlu Məzahirə baxır, hər ikisi gözlərini bir – birinə tuşlayıb hey baxışırlar. Heç biri tərpənmir. Heç birinin gözündə ümid çırağı parlamır.
    Ana bir anlıq öz balasının dünyaya gəlməyini xatırlayır. Körpə dil açır, ana deyir. Ömür gün yoldaşını itirən Züleyxa ana öz körpəsini bir qarın ac, bir qarın tox böyüdür. Əlindən tutub məktəbə aparır. Körpə övladının mərifət və qanacağı, gözəl biliyə və bacarıqlara yiyələnmək həvəsi anaya kimsəsizliyini, arxası , dayağı olmamağı unutdurur. Anada yeni arzular baş qaldırır. Xəyallar onu lap zirvələrə aparmağa başlayır. Zaman isə qaçır, tələsirdi. Körpə Məzahir isə bir göz qırpımında böyüyür, boy – buxunlu bir gəncə çevrilirdi. Ananın sonsuz arzuları həyata keçir, gerçəkləşirdi. Onun həyatda yeganə simsarı, kimsəsi olan oğlu indi ali məktəbə daxil olmuşdu. Ana xəyalının gerçəkliyi oğlunu bacarıqlı, vətənpərvər bir insan pilləsinə aparıb çıxarmışdı. Ehh… Fikirlər, Arzular, Xəyallar… siz doğrudan da əlçatmazsınız. Siz doğrudan da elə olduğunuz kimisiniz.
    Ana xəyallarında uçduğu zaman özü də hiss etmirdi ki, gözlərindən gilə – gilə yaş süzülüb dərddən, kədərdən qırışmış solğun çöhrəsini isladıb. Ən müqəddəs. ən qiymətli olan göz yaşları əbədi yoldaşı və əbədi simsarı kimi indi də onu yalnız buraxmadı. Xəyallar ananın fikirlərini uzaqlara apardı, bir anlıq keçmişə qayıtdı ana. Öz qara bəxtini həsrətlə, ağrı acı ilə vərəqləməyə başladı…
    – Ana, ay ana bu gün birinci kursu bitirdim, özü də əla qiymətlərlə. Ay ana baxarsan mən millətimin keçmişini tarixini öyrənən, onu gələcək nəsillərə ötürən bir körpü olacam.
    – Ol, ay bala ol. Sənin boyuna qurban, sənin ağlına qurban ay oğul. Sən bilsən ki, sənin xoşbəxt gələcəyini görmək üçün bu 20 ildə mən nələr çəkmişəm.
    – Bilirəm ay ana – deyə Məzahir dilləndi. Mənim də arzum budur ki. Sənə çəkdiyin bütün əzab – əziyyətləri, dərdləri unutdurum. Düzdür, dərd insana vurduğu zərbə ömrü boyu unudulmaz olur. Amma mən bütün səylərimlə çalışacağam ki, səni heç olmasa bundan sonra xoşbəxt edim. Axı analar xoşbəxt olmaq üçün yaranıblar. Bütün analar dərd yükünü daşıyan olur… Məzahir bir anlıq fikrə getdi. Axı insan xoşbəxt olacaqsa bu qədər dərd, qübar, əzyyət çəkməyi nəyə lazımdır ? Yox, yaradan yaratdığı kimsəyə əziyyət verirsə yəqin ki, onu xoşbəxt edəcək. Bəlkə bu bir sınaqdır…Məzahir özünə təskinlik vermək istəsə də alınmadı. Həyata gələn gündən bu günədək anamda, mən də zülm – zillət içində yaşamışıq. Elə axıracan da belə gedəcək.
    – Mənə nə olub belə ? Mən ki, gələcəyə ümidlə baxmışam. Ümidli arzularla yaşamışam. Qorxuram nədi ? Əsla ! Mən məqsədimə çatacam ! Mən məğlub olamayacam ! Məqsədə çatmaq üçün bir yol var – Zəhmət. Mən o yolu qət edəcəm. Öz- özündə mübahisə aparan Məzahiri anasının səsi fikirdən ayırdı.
    – Ay oğul sən fikirləşmə ki, mənim dərdlərimi unutdurmaq üçün nə isə etməlisən. Sən məktəbini oxuyub qurtarsan inşallah bir işin sahibi olarsan. Evlənərsən. Mən də nəvələrimlə, gəlinimlə başımı qataram. Bax bu mənə hər şeyi unutduracaq. Züleyxa ana bundan sonrakı cümləni demədi. Ürəyində nisgil edib köks ötürdü. Ancaq qəlbində Allahına səsləndi : Allahım bu nə işdir, dərd var insanı ağladır, mənim dərdim özü ağlayır… Lakin, tez özünü ələ alıb ümidli sabahının arzularını davam etdirdi.
    – Sənin toyunu demirəm hələ. Sən dünyaya gəlməmiş rəhmətlik atan övladının elə bir toyunu arzulayırdı ki, misli bərabəri görünməmiş olsun. Nə isə…görünür qismət beləymiş …amansız ölüm onu tez aldı bizim əlimizdən. Çox gördü onu mənə. Lap körpəlikdən bir həyətdə böyümüşdük onunla. Bir yerdə məktəbə getmişdik. Məktəb yaşlarından bağlanmışdıq bir – birimizə. Dost, həmdəm, sirr yoldaşı olduq bir – birimizə. Gənclik yaşlarına dolanda mən valideynlərimi itirdim. Ailənin yeganə övladı olduğun üçün, kimsəsiz yetim qaldım. Bütün varlığımla, bütün ümidlərimlə atana arxalandım. Ona sığındım. Elin adəti ilə məni bu evə gəlin gətirdi. Hər şeyi onda tapmışdım. O, mənim yeganə ümidim idi.
    Züleyxa ananı qəhər boğdu. Özünü göz yaşları axıtmaqdan güclə saxladı. Gülümsədi… Amma bu gülüş saxtalığını asanlıqla biruzə verdi.
    – Ana, qurban olum bəsdir. İndi mən varam. Atamın yadigarıyam sənə. Sən də mənə. Atamın üzünü görməsəm də onun nece insan olduğunu bilirəm. Mən onun yerini tuta bilməsəm də, çalışıb onun adını doğruldacağam – deyərək Məzahir anasının boynunu qucaqladı.
    Köksünə sıxıb, öz göz yaşlarını gizlətmək üçün boynunu yana çevirdi. O, anasına təsəlli vermək istədi. Amma kimsəsizliklərindən, arxalarında heç kimin olmadığını düşünüb özüdə kövrəldi. Səsinin boğulduğunu görüb daha danışmadı. Danışmadı ki, doğma anası da onun aciz, gücsüz olmasını görməsin. Axı gücsüzlük elə kimsəsizliyin təsdiqi idi… Bir müddət beləcə qaldı ana bala. Həyat necədə cansıxıcı, darıxdırıcı və ümidsiz idi. Bu zaman için – için ağlayırdılar… Hər ikisi öz xəyalında bunu düşünür, hey için – için ağlayırdılar. Ağlayırdılar … Bu isə ümidlərin sonuncu közərtisini də söndürdü. Sanki həyatın işığı sönməkdə idi bu iki kimsəsiz insanlar üçün. Deyirlər insanın dərdi üzündə əks olunur. Kim deyibsə doğru deyib. Dərd insanın üzündə şer sətri kimi misra – misra həkk olunur.
    İçin – için ağlayıb dərdlərini bölüşən ana bala sükutun əsiri olmuşdular elə bil. Dillənmirdilər. İstəmirdilər bu sükutu pozmağı. Dillənməyə qorxurdular ele bil. Sükut dərdlilərin əvəzsiz zamanıdır. Bu zamanı belə insanlar yəqin ki, hec bir şeylə dəyişməzlər. Çünki, hec nə onlara sükutun verdiyi fikir düşüncələrini bu qədər keyfiyyətli verə bilməz. Yaşada bilməz…
    Züleyxa ana cürət edib sükutu pozdu. Oğluna indiyədək həyatında yaşanan bir neçə anı nəql etməyə başladı.
    – Oğlum mənim, atan sənin xoşbəxt gələcəyini görmək üçün nələri qurban vermədi ? Bunu bir allah bilir. Hər şeydən faydalanırdı ki, sənə lazımi şəraiti qursun Amma alınmadı. Cəmi yeddi ay on üç gün ailə həyatı sürdük. Necədə müqəddəs və əvəzsiz günlər idi o günlər. Gənc ailə olsaq da qayğılarımız çox idi. Rəhmətlik olacaq övladı haqda düşünərdi. Elə övlad ki, qayğısız, cəfasız, dərd səri olmadan yaşasın. Nə biləydi ki, fələk onun arzularını ürəyində qoyacaq. Nə biləydi ki, gecə – gündüz üzünü görmək, səsini eşitmək, qulluğunda durmaq istədiyi körpə balasının üzünü görməmiş ölüm onu ağuşuna alacaq…
    – Ehh… ölüm..! Necə qıydın ona, necə ? Heç öləsi insan idimi o ? Heç kimə pisliyi keçməmişdi. Heç kimin büdrəməsini istəməzdi. Çalışardı ki, zəiflərin əlindən tutsun, kömək etsin. Ehh… Göz yaşları… Nə yaxşı ki, göz yaşları var bu dünyada. Yoxsa kimsə əsla əllidən yuxarı yaşaya bilməzdi acımasız, zalım dünyada…

    – Ana qurban olum sənə, ay ana ağlama – bu səs Züleyxa ananı kədər yağışı yuxusundan ayıltdı sanki. Tez özünü ələ almağa çalışsa da bunu bacarmayan anaya kimsə təsəlli verməyə cəhd elədi : – Allah o dünyasını rəhmət nuru ilə işiqlandırsın ana. Səbrli ol. Və daha nələr… nələr…
    Təsəllilərin sonu olmaz bu dünyada. Lakin, dərdə dərman olanı da olmaz bu dünyada təsəllilərin. Yalnız ovudar, unutdurar bir müddət bizə kədərimizi. Ancaq əvəzləməz həyatı və həyat anlarını.
    Yanında gənc, cüssəli bir zabitin təsəlli səsinə ayılan Züleyxa ana bir anlıq duruxsa da, özünü ələ alıb dilləndi : – çox sağol oğlum, sadəcə xəyallar öz ağuşuna aldı məni, ağlatdı. Ağlatdı ki, yenidən gülməyə güvvətim olsun.
    – Ağlama ay ana. Mən elə yarım saat olar ki, Bakıya çatmışam. Şınıxdan gəlirəm, cəbhədən.Bu torpağın uğrunda hər gün onlarla, yüzlərlə sənin övladların şəhid olur. Uzun illər oyuncağına çevrildiyimiz bir oyunun qurbanına çevrilir. Anam mənim ! Allaha şükürlər olsun ki, bax bu qəbirdə yatan şəhidimizin. Məzahirin arxasınca ağlaya biləcək gücə sahib olan iki göz var. Hər gün şəhid olan qardaşlarımızın çoxunun adını belə xatırlayacaq kimsələri yoxdur. O ki, qalsın göz yaşı axıtmağa… Anam mənim, elə bir zamanda yaşamaq nəsibimiz oldu ki, ailəsi şəhid olan bir qadının bir tikə çörək xatirinə diləndiyinin də şahidi oldu gözlərim. Budurmu şəhidlik ? Budurmu Vətən sevgisindən doğan şəhidlik zirvəsinə qoyulan dəyər ? Baxın, ana oğlunuz Məzahirin məzarının yanında olan bu şəhid məzarı həmin vətən fədaisinin son qərargahıdır. Bu gün onun ölüm günüdür. Ancaq ziyarətinə gələni yoxdur… Yoxdur… indi onun yaşamaq həvəsindən bezib intihar edən xanımı da yoxdur. Bu gün acılara sinə gələ bilməyən, zamanın yükünə tab gətirmək taqətini itirən bu şəhid qardaşımın özünə və 2 yaşlı körpəsinə qəsd edən xanımının dəfn günüdür. Dözümsüzlükdən ölümün ağuşuna atdı özünü və kiçicik körpəsini…

    Qəribə həyat, sən nə qəribəsən demirəm. Biz qəribik sənin gərdişində. Bizi yaşadan ümidlərimiz tükənəndir sənin fələyinin çərxində. Həyat isə davam edir…Ümidlər tükənən də belə…

    Mən vətənəm,
    Vətən də mən,
    Vətənsiz mən heç kiməm..!
    Kəfənsizəm..!
    Vətən şəhid qanıdır…
    Şəhidsə mən…EY VƏTƏN !!!

    Bakı şəhəri.1993 cü il.8 yanvar.
    Ümidlərin tükəndiyi bir zamanlar.
    14 yaşlı gəncin şəhidlər xiyabanında
    yaşadığı bir günün xatirəsi…

  • Kənan AYDINOĞLU.”ALLAHDAN SAVAYI SIĞINACAQ YOX” (Poema)

    Kənan AYDINOĞLU

    Bismillahir-rəhmanir-rəhim!

    ALLAHIN BİRLİYİNİN TƏRƏNNÜMÜ
    (Tövhid)

    Salehə,möminə bir də qullara,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Əməldə Allaha yaxın olana,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Mayadan yoğrulan təmiz diləyə,
    “Quran” oxunanda əsən ürəyə,

    Əməl dəftərini yazan mələyə,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Nazil ediləni bilən kəslərə,
    Sevinci Allahla bölən kəslərə,

    Din,iman uğrunda ölən kəslərə,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Şükürlər eyləyib,oruc tutana,
    Saleh zirvəsinə gəlib çatana.

    Aşını savabla hər an qatana,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Dünyada göyü də, yeri də bilən,
    Bu qədər dünyada sirri də bilən.

    Əməldə mini də,biri də bilən,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Gizlini,aşkarı bir yerdə bilən,
    Hər işdən bəndəni agah eyləyən.

    Şəninə hə zaman tərif deyilən,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    Tanrı dərgahına çatan xoşbəxtə,
    Müqəddəs torpaqda yatan xoşbəxtə.

    Şeytana çay daşı atan xoşbəxtə,
    Allahdan savayı sığınacaq yox.

    ALLAHIN FƏZİLƏTLƏRİNİN TƏRƏNNÜMÜ
    (Minacat)

    Cilovlayım hissiimi buxovlu bir at kimi,
    Dinsin doaqlarımda nəğmə bir həyat kimi.

    Qoy ensin dərgahından ulu mərhəmət hər an,
    Axı sənsən dünyanı dünən, bu gün yaradan.

    Zaman-zaman, anbaan gəlməsin cana qada,
    Zikr edə-edə səni yenə də salaq yada.

    Külə çevrilsin hissim yönəlsin sənə sarı,
    Həsrətimdən dağların ərisin dümağ qarı.

    Bu yolda şeirlərim dəstə-dəstə düzülsün,
    Dağların arasından haqqın nuru süzülsün.

    Qüdrətli mələklərin yol gəlsin qatar-qatar,
    Sən olmasa denən kim köməyimizə çatar?!

    Bağışla günahımı Muhəmmədin*1 xətrinə,
    Qərq eylə bu ömrümü gül-çiçəyin ətrinə.

    Möhlət ver mənə yenə sənin səcdəndə durum,
    Dan yeri söküləndə şeir mülkünü qurum!

    Qərq eyləyib ömrümü nura boyadın bütün,
    Yenə cana gətirdin şair qəlbimi bu gün.

    Bax, beləcə hərdən də düşünəndə özümə,
    Qayğıların içində şölə gələr gözümə.

    Bilirəm ki, cahanda ixtiyarım səndədir,
    Yığılan dərdi-sərim dumandadır, çəndədir.

    Hədərdən qazanılan günahların hamısı,
    Nəfsimin ucbatından yenə, yenə məndədir.

    Ehtiyacsız olduğun qavrayıb analyıram,
    Səhvlərim də artdıqca özümü danlayıram.

    Sevinirəm, düzü, mən QUL BƏNDƏ doğulmuşam,
    Atam, anam üçün mən şair oğul olmuşam.

    Sevməliyim ömrümün sonuna qədər səni,
    Allah, şükür hökmünə şair yaratdın məni.

    *Həzrəti Muhəmməd peyğəmbər ( s.ə.s.) işarədir

    PEYĞƏMBƏRİN TƏRİFİ HAQQINDA
    ( Nət)

    Həzrəti Muhəmməd-sadiq peyğəmbər,
    Qövminə seçildi yeni bir rəhbər.

    Çağırdı bəndəni haqqın yoluna,
    Namazda baxmadı sağı-soluna.

    O, haqqın nurunu gətirdi bizə,
    Rukuda qoyardı əlini dizə.

    Səhərdən-axşama namaz qılardı,
    Qıldığı namazdan ilham alardı.

    Fəqət o heç zaman qeybət etməzdi,
    Şeytanın yolunu tutub getməzdi.

    Yaradan Allaha bel bağlayardı,
    Düşünüb, düşünüb,hey ağlayırdı.

    Üzündən, gözündən nur tökülərdi,
    Günəş oyanmamış dan sökülərdi.

    Səcdə ibadətlə keçərdi günü,
    Hələ də qalıbdı dillərdə ünü.

    Varlığı, vücudu heç solmamışdı,
    Onun tək peyğəmbər heç olmamışdı
    .
    Dilində, sözündə “Allahu Əkbər”,
    Qövminə seçildi yeni bir rəhbər.

    Allahın adını eşidən zaman,
    Fəqət titrəyərdi bədəni, inan.

    BİLİRƏM Kİ, ALLAHDAN SAVAYI TANRI YOXDU

    (Mədhiyyə)

    Haqqı inkar eyləyən tayfanın yüzü keçdi,
    Dağı dolaşıb bir-bir aranı, düzü keçdi.
    Çox şükür ki, ay Allah, peyğəmbər sözü keçdi,
    Fitnə-fəsad törədən bəndənin sayı çoxdu.
    Bilirəm ki, Allahdan savayı Tanrı yoxdu!

    Mömin bəndələrin də cənnətçün çalışacaq,
    Sonda dünya özünün dərdini danışacaq.
    Bəs kafirlər nə vaxtı təkliklə barışacaq,
    Qəlbləri yarıb keçən: kamandı, neydi, oxdu.
    Bilirəm ki, Allahdan savayı Tanrı yoxdu!

    Zəlimxanın dilində unudulmaz qəzəl var,
    Yaradana səcdəyə neçə mömin, gözəl var.
    El-obanın içində sınanılmış məsəl var:
    “Kafirin gözü acdı, möminin gözü toxdu!”.
    Bilirəm ki, Allahdan savayı Tanrı yoxdu!

    Din, imana gələnin titrədi qəlbi əsdi,
    Yolunu nə şaxta, qar, nə də ki, boran kəsdi.
    Bilməm, bu ömür niyə sonluğuna tələsdi,
    Yenə namaz əhlinin gözləri haqdan qorxdu
    Bilirəm ki, Allahdan savayı Tanrı yoxdu!

    Haqqı inkar eyləyən tayfanın yüzü keçdi,
    Dağı dolaşıb bir-bir aranı, düzü keçdi.
    Çox şükür ki, ay Allah, peyğəmbər sözü keçdi,
    Fitnə-fəsad törədən bəndənin sayı çoxdu.
    Bilirəm ki, Allahdan savayı Tanrı yoxdu!

  • Nəzakət BƏDİROVA.”Bədbinlik, ümidsizlik, qəm-kədər kimi cəhənnəmə xas vəsflər şeytanın bir hiyləsidir” (Məqalə)

    1383294326_1383287226_foto0044

    Bəzi insanlar həyatlarında qəm-kədər olmadıqda həyatın dadının və zövqünün olmadığını düşünərək yanılırlar. Daima bu əhval-ruhiyyədə olmağın zərər və sıxıntı verdiyini düşünmədən bu cür yaşamaqda davam edirlər. Bu isə şeytanın ən böyük yalanlarından biridir. Şeytan bu halı insanlara cəlbedici göstərərək dərk etmələrinə və həqiqəti görmələrinə mane olur. Allah insanların düşdüyü bu vəziyyəti Quranda belə bildirir:
    … Şeytan onlara etdikləri əməlləri gözəl göstərib onları haqq yoldan çıxartdı. Halbuki, onlar gözüaçıq adamlar idilər. (Ənkəbut surəsi, 38)
    Göründüyü kimi, şeytan ağlı zəif adamların qəmgin olmalarına və sıxıntılı həyat yaşamalarına böyük təsir edir. Şeytan verdiyi vəsvəsələrlə insanları aldadır və sıxıntılara salır. Onu dinləyənləri qəmginlik təlqini ilə Allah’dan və Onun ayələrindən daima uzaqlaşdırır və onların (Allah’ı tənzih edirik) Allah’a üsyan etməsinə nail olur.Şeytan gün ərzində verdiyi təlqinlərlə insanlarda diqqət dağınıqlığı, unutqanlıq, diqqəti cəmləmə pozuntusu meydana gətirir. Ona görə, bəzi insanlar dünyaya gəliş məqsədlərini unudur, Allah’a qulluq etməli olduqlarını qavramırlar. Şeytanın bədbinlik, ümidsizlik, qəm-kədər kimi cəhənnəmə xas vəsfləri qəmginlik psixologiyası təlqini ilə onların beyninə yeritdiyini anlamırlar. Bu təlqinlə bəzi insanlar Allah’a təvəkkül edərək rahat yaşamaq əvəzinə özlərini sonsuz sıxıntılara salırlar. Halbuki, diqqət və şüur açıqlığı ağıl və fərasət, problemi sezib həll etmə qabiliyyəti, gözəl əxlaq, nitq və hərəkətlərdə hikmət, güclü şəxsiyyət, daimi sevinc və nikbinlik qazandırır.Qəmgin əhval-ruhiyyə insanda şüurlu və ya şüursuz təlqinlə formalaşır. Ona görə, hisslərə qapılmağın – ağlamağın, kədərlənməyin, qəzəblənməyin – iradədən kənar olduğunu, bunun öhdəsindən gəlməyə gücü çatmadığını iddia edənlər də səmimi düşündükdə bunun əsassız olduğunu görərlər. Məsələn, ağlayan, kədərli insana böyük məbləğdə pul və ya başqa ciddi mənfəət təklif etdikdə bu insan istəyərsə, birdən-birə sevinə bildiyini və bu əhval-ruhiyyədən asanlıqla çıxa bildiyini göstərir. Ona görə, insanın şeytanın təlqini ilə düşdüyü romantik əhval-ruhiyyə həm ətrafına qarşı vicdansızlıqla davranması, həm də Allah’ın Quranda xəbər verdiyi kimi, özünə zülm etməsidir.Ancaq romantik insanlar bu həqiqəti qavramırlar. Onlar daima kədərli və ümidsiz əhval-ruhiyyədədirlər. Həmişə kədərlənməyə, sıxıntı keçirməyə səbəb tapırlar. Əslində, bu insanlar öz əlləri ilə özlərinə zülm edirlər.Bu cür insanlar romantik əhval-ruhiyyədən çıxmaq, bu xəstəlikdən xilas olmaq üçün şeytanın vədlərinə, yalanlarına qarşı ayıq olmalı, ağılları və vicdanlarını açıq tutmalıdırlar. Bu isə ancaq insanın imanı ölçüsündə mümkündür.Qəmgin, həddindən artıq romantik, bədbin insanlar dünyadakı gözəllik və nemətlərin fərqinə varmırlar. Ətraflarında min bir cür gözəllik var ikən onlar hər şeyin daima mənfi tərəflərini görür, daha da kədərlənirlər. Halbuki, Allah rəhməti və şəfqəti ilə insanlar üçün dünyada bir çox nemət yaratmışdır. Ağıllı və vicdanlı möminlər bunları dərhal görüb nemətlərin sevinci ilə Allah’a şükür edirlər. Bir insan bütün həyatını ya çox kəskin, açıq şüurla və ya da yarıaçıq və ya tam qapalı şüurla keçirə bilər. Ancaq Allah Quranın bir çox ayəsi ilə iman gətirənləri diqqətli olmağa çağırır. Quran əxlaqı ilə yaşamaq ancaq tam açıq şüurla mümkündür. Mömin ancaq kəskin ağıl və açıq şüurla vicdanən həssas ola bilər. Allah’ı çox sevmək, Allah’dan qorxub-çəkinmək, gözəl əxlaqı təfərrüatı ilə mənimsəmək, İslam əxlaqını layiqincə təbliğ etmək, yaxşılığı əmr edib pislikdən çəkindirmək, xeyir işlərdə yarışıb önə keçmək və müsəlmanlara təqvada örnək olmaq üçün bu şərtdir.Şüuru yarıaçıq və ya tam qapalı yaşayan insanlar da var. Bu cür insanların əsl mənada imanı qavraması və Allah’ın razı olduğu kimi üstün əxlaqlı olması mümkün deyil. Bu, ancaq səmimi müsəlmanın həyat tərzidir. İman gətirən hər insan bu həqiqət üzərində lazımınca düşünüb Allah’ın lütf etdiyi bu imkandan tam istifadə etmək üçün səy göstərməlidir. Unutmamalıdır ki, qapalı şüur insana heç bir fayda gətirməz. Şüurun qapanması insana rahatlıq, dincəlmə vermədiyi kimi, nəfsin də işinə yaramır. Əksinə, insanın həyat səviyyəsinə çox mənfi təsir edir. Üstəlik, insanın Quran əxlaqı ilə layiqincə yaşamamasına və Allah’ın sevdiyi əməli etməməsinə səbəb ola bilər. Kəskin diqqət və tam şüur açıqlığı isə həm dünyada böyük rahatlığa, həm də – Allah’ın izni ilə – axirətdə nemətə vəsilə olacaq.Allah çətinlik və sıxıntını insanlara ona görə verir ki, Ondan başqa sığınılacaq güc olmadığını görsünlər və doğru yolu tapsınlar. Ancaq şeytan insanların bu hikməti görməsinə mane olur və onların qəlblərini sərtləşdirir. Əslində, bu, Allah’ın rəhmətidir. Belə vəziyyətdə dərhal Allah’ı xatırlayıb, Ona yönəlib yardım istəmək və müsibətə qarşı səbir etmək Allah’ın razı qaldığı əməldir. Allah səmimi şəkildə Ona sığınan qullarını yardımı ilə dəstəkləyəcəyini bildirmişdir. Hz. Muhəmmədin (s.ə.v) dostu ilə birlikdə arxasınca düşən inkarçılardan gizlənmək məqsədilə mağaraya sığındığı vaxt etdiyi üstün əməl bu sahədə bütün insanlara gözəl nümunədir. Allah Quranda Peyğəmbərimizin (s.ə.v) bu əməlini belə bildirir:
    Əgər siz ona kömək etməsəniz, Allah ona kömək göstərmişdir. Necə ki, kafirlər onu iki nəfərdən biri olaraq çıxartdıqları, hər ikisi mağarada olduğu və öz dostuna: “Qəm yemə, Allah bizimlədir!” –dediyi zaman (göstərmişdi). O vaxt Allah ona bir arxayınlıq nazil etmiş, onu sizin görmədiyiniz əsgərlərlə müdafiə etmiş, kafirlərin sözünü alçaltmışdı. Yalnız Allah’ın sözü ucadır. Allah yenilməz qüvvət, hikmət sahibidir! (Tövbə surəsi, 40)

  • Nəzakət BƏDİROVA.”Adnan Oktar kimdir?” (Məqalə)

    1383294326_1383287226_foto0044

    1956-cı ildə Ankarada doğulmuş Adnan Oktar Türkiyənin tanınmış mütəfəkkirlərindən biridir. Milli və mənəvi dəyərlərinə çox bağlı olan və inandığı müqəddəs dəyərləri digər insanlara çatdırmağı insanlıq vəzifəsi qəbul edən Adnan Oktar ideoloji mübarizəsinə 1979-cu ildə Memar Sinan Universitetinin incəsənət fakültəsində təhsil aldığı müddətdə başlamışdır. Universitet dövrü ərzində ətrafında hakim olan materialist fəlsəfi cərəyan və ideologiyaların yanlışlığı haqqında həmin nəzəriyyələrin tərəfdarlarından da artıq məlumatlanaraq hərtərəfli tədqiqatlar aparmışdır. Bu məlumatlar işığında milli və mənəvi dəyərlərə təhlükə törədən darvinizm və təkamül nəzəriyyəsinin dünyaya verdiyi zərərlər və bu nəzəriyyənin müasir elmə məğlubiyyəti ilə bağlı əsərlər yazmışdır. “New Scientist” jurnalının 22 aprel 2000-ci il tarixli sayının ifadəsi ilə təkamül nəzəriyyəsinin yanlışlığını və yaradılışın doğru olduğunu cəmiyyətə çatdırılmasında cənab Adnan Oktar beynəlxalq qəhrəmana çevrilmişdir. Bundan əlavə, müəllif sionizm və masonluğun dünya tarixi və siyasətinə mənfi təsirləri ilə bağlı kitablar da yazmışdır. Bu əsərlərlə yanaşı, Quran əxlaqını və imani mövzuları təbliğ edən əsərlərlə birlikdə 300-dən çox kitabın müəllifidir.
    “Cavid Yalçın” təxəllüsündən də istifadə edən Adnan Oktar əsərlərinin böyük əksəriyyətini Harun Yəhya təxəllüsü ilə nəşr etdirmişdir. Bu təxəllüs inkarçı dünyagörüşünə qarşı mübarizə aparan iki peyğəmbərin xatirələrinə hörmətlə onların adlarını yad etmək üçün Harun və Yəhya adlarından götürülüb.
    Müəllifin kitabların üz qabığında Rəsulullahın (s.ə.v) möhüründən istifadə etməsinin simvolik mənası isə kitabların məzmunu ilə əlaqədardır. Bu möhür Qurani-kərimin Allah`ın son kitabı və son sözü, Peyğəmbərimizin (s.ə.v) də xatəmül-ənbiya (son peyğəmbər) olmasının rəmzidir. Müəllif də nəşr etdirdiyi bütün əsərlərində Quranı və Rəsulullahın (s.ə.v) sünnəsini özünə rəhbər tutaraq inkarçı ideologiyaların bütün təməl iddialarını bir-bir təkzib etməyi və dinə qarşı etirazları tam susduracaq şəkildə son sözü deməyi hədəfləyir. Çox böyük hikmət və kamal sahibi olan Rəsulullahın (s.ə.v) möhürü bu son sözü söyləmək niyyətinin duası kimi istifadə olunur.
    Müəllifin bütün əsərlərindəki ortaq hədəf insanlara Quranın təbliğini çatdırmaq və beləliklə, onları Allah`ın varlığı, birliyi və axirət kimi əsas imani mövzular üzərində düşünməyə sövq etmək və bəzi mühüm mövzuları xatırlatmaqdır.
    Harun Yəhyanın əsərləri Hindistandan Amerikaya, İngiltərədən İndoneziyaya, Polşadan Bosniya və Hersoqovinaya, İspaniya və Braziliyaya qədər dünyanın bir çox ölkəsində rəğbətlə oxunur. İngilis, fransız, alman, italyan, ispan, portuqal, urdu, ərəb, alban, rus, bosnyak, uyğur, indonez kimi bir çox dillərə tərcümə edilən əsərlər dünyada geniş oxucu kütləsi tərəfindən oxunur.
    Dünyanın hər tərəfində çox bəyənilən bu əsərlər bir çox insanın iman gətirməsinə, bir çoxunun da imanda dərinləşməsinə vəsilə olur. Kitabları oxuyan, təhlil edən hər insan bu dərin fərqin və faydanın, əsərlərdəki hikmətli, ağıllı, anlaşıqlı və səmimi üslubun fərqinə varır. Bu əsərlər sürətli təsir, qəti nəticə, təkzibedilməzlik xüsusiyyətləri daşıyır. Əsərlərin hər birində heç kimin təkzib etmədiyi, səmimi, açıq üslub və dəlillər var. Şübhəsiz ki, bu xüsusiyyətlər Allah`ın nəsib etdiyi hikmət və təsirli izahatdan qaynaqlanır.
    Bu həqiqətləri nəzərə aldıqda insanların görmədiklərini görmələrini təmin edən, hidayətlərinə vəsilə olan bu əsərlərin oxunmasına təşviq etmək, əlbəttə, mühüm xidmətdir.
    Bu dəyərli əsərləri tanıtmaq əvəzinə, insanlara şübhə verən, qarışıqlıq törədən, heç bir faydası olmayan əsərləri müdafiə edənlər də var. Bu insanlar müsəlmanların vəziyyətini, çəkdiyi əziyyətləri düşünməlidirlər. Unudulmamalıdır ki, dünyada davam edən zülm və qarışıqlıqdan xilas olmağın yeganə yolu Quran əxlaqı ilə yaşamaq və Quran əxlaqını təbliğ etməkdir. Müəllifin əsərləri bu xidmətdə əsas vəzifəni üzərinə götürmüşdür və bu əsərlər, Allah`ın izni ilə, XXI əsrdə dünyadakı insanları Quranda tərif edilən sülh və əmin-amanlığa, doğruluğa və ədalətə, xeyir və xoşbəxtliyə qovuşdurmağa vəsilə olacaq.

    Adnan Oktar nə üçün təxəllüsdən istifadə edir?

    Cənab Adnan Oktarın əsərləri qələmə almaqdakı məqsədi Allah`ın rizasını qazanmaq və oxucularını ancaq Qurana və Peyğəmbərimizin (s.ə.v) nümunəvi əxlaqına tabe olmağa dəvət etməkdir. Cənab Adnan Oktarın şəxsini ön plana çıxarmaq kimi məqsədi yoxdur. Əsərlərində də öz adı əvəzinə təxəllüsdən istifadə etməsi Cənab Adnan Oktarın bu xüsusiyyətinin bir dəlilidir.

    Adnan Oktar ona tez-tez ünvanlanan sualları cavablayır:

    Nə üçün qeyri-müsəlman xanımları televiziya verilişlərinizə çıxarırsınız? Bu, dinə uyğundurmu?

    Müsəlmanın vəzifəsi bütün insanları İslam əxlaqına dəvət etmək, İslam dininin gözəlliklərini, Allah`ın sonsuz gücünü və qüdrətini hər kəsə təbliğ etməkdir. Müsəlman hər inancdan olan insana, məsələn, xristianlara, yəhudilərə, buddistlərə, hindulara və ateistlərə belə təbliğ etməlidir. Allah`ın kainatdakı yaradılış dəlillərindən, Quran əxlaqı və Peyğəmbərimiz hz. Muhəmmədin (s.ə.v) sünnəsindən bəhs etməlidir. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) də öz dövründə hər dinə mənsub, hər cür düşüncə tərzinə malik insanı İslam dininə dəvət etmiş, onlara sevgi və anlayışla yanaşmış, üstün əxlaqla davranaraq səbirlə onlara İslam əxlaqını təbliğ etmişdir. Biz də verilişlərimizdə hər dindən və inancdan olan insanları qonaq edir, onlara İslam əxlaqının gözəlliklərini və əsl müsəlmanın necə olmasını həm söz ilə, həm də əyani şəkildə göstərməyə çalışırıq. Təbliğdə məqsəd məhz İslam əxlaqını bilməyən, tanımayan bir insanı doğru yola dəvət etməkdir. Əgər “İslam əxlaqı ilə yaşamayan insanla danışmaram, münasibət qurmaram” şəklində yanlış anlayış mənimsənilsə, onda Quranda müsəlmanlara fərz edilmiş təbliğ ibadəti layiqincə yerinə yetirilməz.
    Peyğəmbərimizin dövründə də müsəlmanlar və səhabələr hər cür həyat tərzinə malik insana dinimizi təbliğ edirdilər. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) Ukaz bazarında açıq geyimli xanımlara təbliğ edirdi. Hz. Süleymanın Səba məlikəsi Bəlqisə öz sarayında necə təbliğ etməsindən Quranda ətraflı bəhs olunur. Ona görə, bir müsəlmanın açıq geyimli xanımlarla danışmaması, görüşməməsi və ya onlara təbliğ etməməsi Quran əxlaqına uyğun olmayan yanlış inancdır.

    İnsanların qarşısında musiqi çalınmasını və rəqs edilməsini dinə əsasən necə açıqlayarsınız?

    Müsəlman Allah`ın halal etdiyi bütün nemətlərdən ən gözəl şəkildə faydalanmalıdır. Çünki Allah dünya nemətlərini müsəlmanlara halal edib. Musiqi və rəqs də İslama əsasən halal olan cənnət nemətlərindəndir. Musiqini, mahnıları, musiqi alətlərinin hamısını, gözəl geyimləri, zinətləri, rəqsi və bütün gözəl şeyləri yaradan Allah`dır. Bunların hamısını insanlara sevdirmiş, ruhu bu gözəlliklərdən zövq alacaq şəkildə yaratmışdır. Müsəlmanlar dünyada bu nemətlərdən halallar çərçivəsində faydalanar, axirətdə isə cənnətdə əbədiyyən bu nemətlərdən zövq alaraq yaşayarlar.
    Tövratda hz. Davudun lira, dəf, qumrov kimi musiqi alətlərinin müşayiəti ilə nəğmə oxuyaraq Allah`ın hüzurunda rəqs etdiyindən bəhs edilir. Hətta hz. Davudun bu rəqsinə paxıllıq edən insanların olduğu da bildirilir. Rəqsi, musiqini, estetikanı, incəsənəti, elmi müsəlmanların əlindən alan və haram kimi göstərən xurafatçı düşüncə tərzidir. Bu nemətlərin haram göstərilməsi İslamın əleyhinə oynanmış oyundur.
    Müsəlman dünya həyatındakı bütün gözəlliklərə ən çox layiq olan insandır. Mahnıların sözlərində dinə və müqəddəs dəyərlərə zidd, mənfi sözlərin olmamasına diqqət etdikdən sonra musiqi Allah sevgisini coşduran, insanı fərəhləndirən, qəlbi rahatladan nemətdir. Musiqi də, rəqs də insanın gündəlik həyatındakı nemətlərdəndir. Bundan əlavə, bizim verilişlərimizdə musiqinin, rəqsin, Quran söhbətinin, siyasətin və ya digər mövzuların eyni anda yer alması dinlə həyatın iç-içə olduğunu göstərmək, dinin həyatın hər anına hakim olduğunu insanlara göstərmək məqsədini daşıyır.

    Qurana əsasən, bir qadının bu qədər kosmetikadan istifadə etməsi uyğundurmu?

    Müsəlmanın ən böyük xüsusiyyətlərindən biri çox keyfiyyətli, tər-təmiz və baxımlı olmasıdır. Müsəlman kişilər də, qadınlar da dünyanın ən gözəl geyimli, ən kübar görünüşlü, ən baxımlı, ən bilikli, ən müasir insanları olmalıdırlar. Kosmetika da baxımlı və gözəl görünməyin halal yollarından biridir. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) dövründə də xanımlar kosmetikadan istifadə edirdilər. Ancaq həmin dövrün imkanları çərçivəsində edirdilər. O dövrdə müsəlman xanımlar ənlik, kirşan, dodaq boyasından istifadə edir, əllərini və dırnaqlarını xına ilə rəngləyir, saçlarını xüsusi boyalarla boyayırdılar. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) dövründə xanımların dırnaq lakı əvəzinə əllərini və dırnaqlarını xına ilə boyadıqlarından və Peyğəmbərimizin də (s.ə.v) xanımları buna təşviq etdiyindən bir çox rəvayətdə bəhs edilir.
    Kosmetikadan az və ya çox istifadə edilməsi də tamamilə şəxsi zövqə bağlıdır. Bəzi xanımlar kosmetikadan çox istifadə etməyi xoşlayır, bəzilər isə xoşlamırlar. Bunun ölçüsü tamamilə şəxsi istəyə bağlıdır. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) dövründə də müəyyən ölçü qoyulmamışdır. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) sürməni nə qədər çəkdiyini, ölçüsünün nə qədər olduğunu da kimsə bilmir.

    Qurana əsasən, qadınlar lider ola bilərlərmi?

    Qurana əsasən, qadınlar həm lider, həm idarəçi, həm də hakim ola bilərlər. Allah qullarını bərabər yaradıb. İslamda qadının da, kişinin də yeri eynidir. Üstünlük qadın və ya kişi olmaqda deyil, üstünlük təqvaya görədir. Hətta qadınlar bəzi məsələlərdə daha həssas, mərhəmətli, sevgi və şəfqət dolu varlıqlar olduqlarına görə, mükəmməl idarəçilik qabiliyyəti ilə və ədaləti bərqərar etmək sahəsində əhil yaradılıblar.
    Ancaq xurafatçı düşüncə tərzində qadınlar alçaldılır. Xurafatçı düşüncə tərzində qadının ağlına güvənməmək, hər sözünə müxalif olmaq kimi yanlış anlayış var. Quran bu batil anlayışı tamamilə aradan qaldırır. Quranda qadınlar hörmət edilən, sözünə etibar olunan, bitki kimi etina ilə davranılan dəyərli qullar kimi tərif edilir. Allah Quranda qadınları hər cür çətin işdən uzaqlaşdırır, hər məsələdə qadınlara asanlıq yaradır, qadınlar hər sahədə qorunurlar. Quranın kişilərə xitab etdiyini bildirərək bunu kişilərin üstünlüyünə dəlil göstərənlər Quranı doğru şərh etməyən insanlardır. Quranın kişilərə daha çox məsuliyyət yükləməsi qadınlara verilən dəyərdəndir. Bu, qadınlar üçün nemətdir. Allah qadınların rahat olması, gözəl həyat yaşaması üçün bir çox xüsusi hökm nazil edib. Bu, Allah qatında qadınlara verilən dəyəri göstərir, kişilərin üstünlüyünü deyil.
    Hz. Süleymanın sarayına dəvət edərək təbliğ etdiyi Səba məlikəsinin Quranda mühüm yeri var. Səba məlikəsi öz ölkəsində hökmdardır, həm sərkərdə, həm hakim, həm də lider hökmündədir. Səba məlikəsindən bəhs edən ayələr Quranda qadının lider ola biləcəyinə dair ən gözəl nümunələrdən biridir. Bu ayələr dövlət orqanlarındakı bütün səlahiyyətli şəxslərin və əsgərin bir qadına necə itaət etdiyini və əmrinə tabe olduğunu göstərir.

    Nə üçün verilişlərinizdə iştirak edən qadınların saçları sarıdır?

    Verilişlərimizə çıxan sarışın xanımlarla yanaşı, bir çox qara, qızıl saçlı və ya qumral xanımlar da var. Saç rəngləri xanımlarımızın öz seçimidir. Sarı saç dünyada da bir çox xanımın üstünlük verdiyi, xanımlara yaraşan gözəl rəngdir. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) dövründə də xanımlar saçlarını xına və kətəmlə boyayırdılar. Bundan əlavə, Peyğəmbərimizin (s.ə.v) bütün saç rəngləri arasında xüsusilə sarı saçı bəyəndiyinə dair bir çox hədis var. Odur ki, bir çox müsəlman xanım Peyğəmbərimizin (s.ə.v) bəyəndiyi bu rəngi sevir və üstünlük verir.

    Mehdinin xüsusiyyətləri sizə çox uyğundur, eyhamla özünüzə işarə etdiyiniz bir söhbətiniz var, bu, dinə zidd deyilmi?

    İnsanlarda mənim fiziki xüsusiyyətlərimdən qaynaqlanan, Mehdi olduğuma dair şübhələr və ya hüsnü-zənn ola bilər. Hədislərdə izah edilən hz. Mehdinin (ə.s) fiziki xüsusiyyətlərinə baxdıqda, həqiqətən, eynilə bənzərlik olduğunu görürük. İstər üzüm, istər bədənim hədislərdəki hərtərəfli təriflərə tam uyğundur, bu, doğrudur. Mən dürüst insanam, bənzədiyimi deyirəm, ancaq bu, Mehdilik iddiası deyil. Qurana əsasən, bir müsəlman “Mən Mehdiyəm” – deyə bilməz. Belə bir iddia etmək haramdır. Çünki bu insan cənnətə də gedə bilər, cəhənnəmə də. Əgər bir şəxs Mehdi olduğunu desə, cənnətlik olduğunu iddia etmiş olar. Bir insan Mehdilik iddia etmək üçün vəhy almalıdır. Qurana əsasən, yeni bir kitab və ya kitablı peyğəmbər gəlməyəcəyinə görə, mənim belə bir şeyi iddia etməyim qeyri-mümkündür. Belə bir şey olsa, insan dindən çıxar, müsəlman olmaz. Ancaq təbii ki, hər müsəlman Mehdi olmaq istər. Mehdi olmaq böyük nemətdir. Müsəlman Allah dostu olmaq, cənnətə getmək istər. Ancaq mehdilik iddia etmək olmaz.
    Mən Mehdi deyiləm və mehdilik iddiam yoxdur. Heç vaxt belə iddiam olmaz. Ömrüm boyu belə bir iddia etməyəcəyimə dair Allah`ın adına and içmişəm. Ancaq açıq-aydın deyirəm: hz. Mehdi (ə.s) gəlib. Bu barədə Peyğəmbərimizin (s.ə.v) hədisləri, Quranın işarələri Mehdinin gəldiyini göstərir.

    Əsasən, xarici modelyerlərin marka geyimlərini geyinirsiniz. Qeyri-müsəlmanların istehsal etdiyi şeylərdən istifadə etmək dinimizə görə uyğundurmu?

    Quranda xurafatçı İslam anlayışı yoxdur. Müsəlmanlar musiqiyə, əyləncəyə, ən gözəl evlərə, ən gözəl yeməklərə, ən gözəl mühitlərə layiqdirlər. Allah Quranda “…Bunlar dünyada iman gətirənlər üçündür, qiyamət günündə (axirətdə) isə yalnız möminlərə məxsusdur…” (Əraf surəsi, 32) – buyurur. Halbuki, xurafatçılara görə, bir müsəlman daima miskin olmalı, pis geyinməlidir. Xurafatçı baxımsız olur, estetikaya, incəsənətə, hər cür gözəlliyə qarşı olur. Xurafatçı məntiqinə əsasən, bir müsəlman keyfiyyətli, müasir, təmiz ola bilməz. Halbuki, peyğəmbərlər, səhabələr dövrün ən keyfiyyətli, ən müasir, ən təmiz insanları olublar. Quran bizi buna təşviq və tövsiyə edir.
    “Müsəlman xarici marka məhsullardan istifadə etməməlidir” düşüncəsinin heç bir əsası yoxdur. Bu, tamamilə xurafatçılıqdır, halalı haram etməkdir. Bunu praktikada tətbiq etmək də qeyri-mümkündür. Çünki gündəlik həyatda istifadə edilən bir çox məhsulun emal mərhələsində əxlaqsız həyat tərzi keçirən, qanunsuz gəlir əldə edən, faiz yeyən və bir çox haram işlər görən insanlar işləyə bilər. Müsəlmanın yaşadığı, oxuduğu, işlədiyi yerdə əxlaqsız həyat tərzi keçirən, Quran əxlaqı ilə yaşamayan insanlar yaşaya bilər. Bu məntiqə görə, heç bir məhsuldan istifadə etmək lazım deyil, bu isə ağıldankənardır.

    Kanalınızın adı nə üçün A9-dur?

    A9 TV kanalı bizim qardaşlarımızın, bizi sevən insanların qurduğu kanaldır. Hər kəs kanalın adına bir məna verməyə çalışır. Bu, təvafüqən seçilmiş addır. Qədərdə A9 olmalı imiş. Ancaq əlbəttə, A9 adının çoxlu hikmətləri var. Məsələn, hz. Mehdinin (ə.s) doqquz xüsusiyyəti var. Biz də Mehdi tələbələri olduğumuza görə, A9 ona olan həsrətin simvolik mənası ola bilər. Hz. Əli (r.ə) də Mehdidən bəhs edərkən əli ilə 9 işarəsi verir. Ona da işarə edə bilər. Firon dövründəki rəsmlərdə də A9 loqosuna bənzərliklər var. Mason loqolarında da belə bənzərlik var. 3000-4000 il əvvəl Allah A9-un dəccalı, dinsiz fəlsəfi cərəyanları məhv edəcəyini onlara ilham edib. Digər tərəfdən, Allah`ın adı “A” hərfi ilə başlayır. Bu cəhətlərə görə A9 adı mənalıdır. Daha çox məna çıxarmaq olar.

    Müasir cəmiyyətdə bu qədər danışılmalı problem var ikən daima Mehdi mövzusunu gündəmdə saxlamağınız bu qədər vacibdirmi? Bunu necə açıqlaya bilərsiniz?

    Söhbətlərimdə İslam əxlaqının yer üzünə hakim olmasına və mehdiyyət mövzularına xüsusi yer verməyim Quran əxlaqının tələbidir. Hz. Mehdidən (ə.s) danışmaq, hz. Mehdinin (ə.s) gəlişini müsəlmanlara müjdələmək, eyni zamanda, Peyğəmbərimizin (s.ə.v) sünnəsidir. Allah Quranda İslam əxlaqının yer üzünə hakim olması üçün cəhd etməyin bütün müsəlmanların məsuliyyəti olduğunu bildirir. Quranda bu mövzuda bir çox ayə var. Allah`ın adətullahına uyğun olaraq tarixin hər dövründə haqq dinin təbliğ edilməsində müsəlmanlara rəhbərlik edən, onları hidayətə yönəldən mənəvi lider olub. Axırzamanda müsəlmanları Quran əxlaqına və hidayətə yönəldəcək, onları birləşdirəcək şəxs hz. Mehdidir (ə.s). Peyğəmbirimizin (s.ə.v) səhih hədisləri ilə bu mövzu 14 əsr əvvəl insanlara müjdələnib. Peyğəmbərimmiz (s.ə.v) bu mövzunun əhəmiyyətini hədislərində açıq-aydın vurğulayır. Müsəlmanların da bu mövzunu gündəmə gətirib müjdələməsini bildirir.
    Əgər mehdiyyət əhəmiyyətsiz mövzu olsaydı, Peyğəmbərimizin (s.ə.v) söhbətlərində bunu görməzdik. Ancaq əksinə, həm Peyğəmbərimiz (s.ə.v) bu mövzuya əhəmiyyət vermiş, həm də müsəlmanları hər dövrdə bu mövzunu gündəmdə saxlamağa təşviq etmişdir. Mən də Peyğəmbərimizin (s.ə.v) tövsiyəsini yerinə yetirirəm. Hz. Mehdinin (ə.s) gəlişini müsəlmanlara müjdələyirəm, hz. Mehdini (ə.s) insanlara tanıdıram.
    Bundan əlavə, Peyğəmbərimizdən (s.ə.v) başqa, 1400 ildən çoxdur ki, bütün böyük İslam alimləri də müsəlmanlara hz. Mehdinin (ə.s) gəlişini müjdələyiblər. Hər biri əsərlərində, söhbətlərində bu mövzuya çox geniş yer ayırıblar. Əhli-sünnənin böyük alimləri olan hədis alimlərimiz, məzhəb imamlarımız da mehdiyyət mövzusuna böyük əhəmiyyət veriblər.

    Verilişlərinizdəki xanımların geyimləri dinə uyğundurmu?

    İstər qadın, istər kişi olsun – hər müsəlman həmişə xarici görünüşünə çox diqqət etməli, gözəl geyinməli, tər-təmiz olmalıdır. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) və yanındakılar da istər təbliğ edərkən, istərsə də gündəlik həyatda çox gözəl geyiniblər, ən keyfiyyətli paltarlara üstünlük veriblər.
    Bundan başqa, İslam dinində məcburiyyət yoxdur. Biz hər kəsin anlayışına və fikrinə hörmətlə yanaşırıq. Xanım dostlarımız da öz istədikləri kimi, inanclarına uyğun şəkildə geyinirlər. İstəyən hicab taxır, istəməyən taxmır və istədiyi kimi geyinir, istəyən çarşaf geyinir, istəyən kosmetikadan istifadə edir – fərq etməz, hamısı bizim üçün nur kimi dəyərli müsəlmandır, heç bir ayrı-seçkilik etmirik.

    Yəhudi və xristianlarla nə üçün görüşürsünüz?

    Müsəlmanlarla xristianlar və yəhudilər arasında süni gərginlik yaratmağa çalışırlar, buna mane olmaq, bölgədə sülhün bərqərar olmasını təmin etmək üçün görüşlərin keçirilməsi şərtdir.
    Müsəlmanlar və yəhudilər hz. İbrahimin (s.ə.v) övladlarıdır, bir tərəf İsmail oğulları, digər tərəf Yəqub oğullarıdır. Ona görə, iki qrup arasında qarşıdurma olması və münasibətlərin pozulması çox mənasız və yersizdir. Peyğəmbərimizin (s.ə.v) dövründəki kimi, yəhudi və xristian qardaşlarımızın qorunması Qurana və hədislərə uyğundur. Bəzi şəxslər Qurandakı “xristianları və yəhudiləri dost tutmayın” ayəsini yanlış anlayırlar. Bu ayədəki ərəbcə “vəli” sözü rəhbər, idarəçi mənasındadır. Müsəlman cəmiyyətdə müsəlman, xristian cəmiyyətində xristian, yəhudi cəmiyyətində də yəhudi rəhbər olması xalqın rahatlığı baxımından da təbiidir. Yəhudi və xristianlar bizim dünyada qardaşlarımızdır, onları sevir, hörmət edir və müdafiə edirik.

  • Tural SAHAB.Yeni şeirlər

    1495484_497576120351809_180516868_n

    (Suriyalı uşaq)

    Hər şeyi, hər şeyi deyəcəm Allaha
    “Allahu-əkbər” deyə- deyə məni öldürdülər, deyə
    Və deyəcəm ki,
    Uşaqları öldürənlər gedəcəksə cənnətə
    O, cənnəti istəmirəm deyə
    Atamın kəsilən başı ilə top kimi oynadıqlarını
    Cihad, cihad deyə- bacımı zorladıqlarını
    Hər şeyi, hər şeyi deyəcəm Allaha

    Uçurtma əvəzinə, raketləri seyr etdik
    Ulduzların görsənmədi, səmamızda
    Köksümüzü qana bulayan
    Mərmilərin işiğında
    Tutduq son diləyimizi, deyə- deyəcəm.
    Şikayət edəcəm hamınızı
    Şikayət edəcəm, atamın başına dəyən ayaqları
    Hə birdə, ölərəkən silə bilmədim göz yaşlarımı
    Cənnətdə yenidən bitirəcənmi?
    Əlimdən qopan barmaqları, deyəcəm.

    Hər şeyi, hər şeyi deyəcəm Allaha
    Əgər, dinləsə məni.

    Yeni şeirlər

    Dəli kimi sevmək istərdim
    və insan kimi yaşamaq
    gözəl güllərin olduğu
    gözəl bir məmləkətdə

    Qaçıb getmək istərdim
    və susub, dayanmaq
    Və səssizcə yaşamaq
    dolaşıb baxışlarına

    gəlsə baharlar, yazlar
    qaranquşların qanadında
    sınsa qanadı ölümün
    dodaqlarıma qonmuş adında

    Sən ölsən

    Sən ölsən
    ölərəm mən də, məzarındakı güllərin ətrində
    Allahın əmri
    şeytanın üsyanı olan
    insan həyatında
    ölmə sən,
    hələ balacayam mən
    əmcəyi bərkiməyib sözlərimin
    bax, hər sözə kövrəlir
    İradəsi özündə deyil gözlərimin

    Ölərik illər keçsin, hələ
    Yazı qarşılayaq
    Çiçəklər şeir yazsın sənə
    Çiçəklər böyüsün
    mən böyüyüm
    boynu bükük çiçəklər əllərimdə
    sən gözlərimdə
    ölməyək, ölmənə.

    Sil məni, qadın

    Sənə şeir yazmaq istəyirəm, qadın
    Sənin dilin ilə özümü ağlamaq
    Məhv olan gəncliyimi
    məhv olan həyatına qatıb
    sənə olan sevgimi
    sənə olan nifrəti
    göylərdən atıb
    torpaq altında sənə sarılıb
    yatmaq istəyirəm qadın.

    Oxumayacaq, sənə yazılan şeiri
    səni ağladanlar
    göz yaşlarını
    doldurub badələrə
    bədənini satın alıb
    ruhlarını satanlar

    Ağla məni, qadın
    silim özümü, sənin yanaqlarında
    sonra, gəl de- mənə
    yazım özümü, yenidən
    sənin dodaqlarında.

  • Riyazi DEMİRÇİ (Türkiye Cümhuriyyeti).Muhteşem şiir

    1485004_1430172863867012_1687380679_n

    Deprem Ateşi

    Felaketler geldi başa
    Deprem vurdu dağa taşa
    Ana vatan Türkiye yaşa
    İzmir’lere başağlıklar.

    Ağlamayın anne bacı
    Tanrı dertlerin ilacı
    Yeter çekmeyin siz acı
    Ankara’ya başsağlıklar.

    Başınız sağ olsun kardeş
    Yurda kurban binlerce baş
    Yare bitenleşir yavaş
    Marmara’ya başsağlıklar.

    Çocuk şehit ana ağlar
    Baba yürek ciğer dağlar
    ‘Erbil’ size kara bağlar
    İstanbul’a başsağlıklar.

    Atatürk’ün yurdu şendi
    Şanı büyük bir gülşendi
    Türkücülük bir nişandı
    Türk millete başsağlıklar.

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.Yeni şeirlər

    1558877_1434551783429120_209165756_n

    Balacam!

    Neyin göz yaşlarını
    Silən torpaqlar,
    Dərdini duyan,
    Donmuş incə barmağlar
    O körpə məsum
    Onun cizgilərində
    Ananın göz yaşları…
    Həyatın qarğışları.
    Oturmuş dizi üstə.
    Naləsinə qarışır.
    Özü də, anlamadan…
    İçindəki alovu
    Söndürməkçün
    Alışır.
    Laqeydcə kecirəm.
    Digər insanlar kimi
    Bu uşağın önündən.
    Dönsəmdə gecdir,
    Artıq…
    Düşünürəm
    O mənim kiçik parçam
    Sahib çıxa bilmədiyim
    Balacam.

    Qəbir Götürməyəcək!

    Minlərlə insanların
    Qanını axıtmağa,
    Səbəb nə?
    Torpağı kim yığacaq
    Ovcuna,
    Ətəyinə
    Özünü verib
    Dünyanın yedəyinə
    Dalınca gedənlərə
    Dünya, öz torpağından,
    Bir ovuc verməyəcək…
    Cəsədini
    Qəbir götürməyəcək!
    Üzərində yeridiyin torpağın
    Ağırlığını..
    Çiyninə götürəcək!
    Qətl etdiyi uşağın
    Qanını…
    Verdiyi əzabların,
    Ağrısı
    Ruhunu, varlığını,
    Tərk etməyəcək,
    Heç bitməyəcək,
    Qəbir götürməyəcək..

  • “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin növbəti toplantısı keçirildi

    resad_mecid

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin yaydığı məlumata görə, 8 yanvar 2014-cü il tarixdə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin “Natəvan” klubunda “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin növbəti toplantısı keçirildi.Düzənlənən tədbir saat 14:00-dan-17:00-a qədər davam etdi.Tədbiri giriş sözü ilə açan Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin gənclər üzrə katibi, “525-ci qəzet”in baş redaktoru Rəşad Məcid ilk növbədə tədbir iştiakçılarını salamladı, rəhəbri olduğu “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin yaranma tarixindən bu günə qədər keçdiyi inkişaf mərhələsindən, məktəbin fəal üzvlərindən, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdünə layiq görülən gənc yazarlar haqqında söhbət açdı, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv olmaq üçün gənc yazarlara köməklik edəcəyini, gənc yazarlara məktəbin facebook sosial şəbəkəsində olan səhifəsində fəal iştirak etməyə, ədəbi-bədii nümunələrini oxumağa çağırdı.Sonra sözü tənqidçi Əsəd Cahangirə verdi.Əsəd Cahangir də öz növbəsində tədbir iştirakçılarını salamladıqdan sonra Azərbaycan xalqının istedadlı xalq olduğunu, dünyada Azərbaycan qədər istedadlı bir xalqın olmadığını iştirakçıların diqqətinə çatdırdı.
    “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin rəhbəri Rəşad Məcid düzənlənən tədbirə toplaşan gənc yazarların hər biri üçün beş dəqiqə ayırdığını nəzərə çatdırıb hər bir gənc yazara uğurlar dilədi.Sonra Azərbaycanın müxtəlif şəhər və bölgələrindən gələn gənc istedadlı gənc yazarlar Nəzakət Bədirova, Günel Gün, Tural Sahab, Gülnarə İsrafilqızı, Kənan Aydınoğlu, Bahadur Əlizadə, Elçin Aslangil və digər gənc yazarlar öz şeirlərini, məqalələrini, esselərini tədbir iştirakçıları üçün oxudular.Tənqidçi Əsəd Cahangir də gənc yazarları dinlədikdən sonra öz fikirlərini bildirdi.
    “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin 10-a yaxın üzvlərinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzvlər qəbul olunması qərara alınıb.
    Hal-hazırda “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin 150-yə yaxın üzvü var.Son bir il ərzində 20-yə yaxın üzvü Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul edilib, 10-a yaxın üzvü isə Prezident təqaüdünə layiq görülüb.
    Qeyd edək ki, “Gənc Ədiblər Məktəbi” 2008-ci ildə Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi və Azərbaycan Yazıçılar Birliyi tərəfindən yaradılıb.”Gənc Ədiblər Məktəbi”nin rəhbəri Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin gənclər üzrə katibi, “525-ci qəzet”in baş redaktoru Rəşad Məcid, Məsul katibi isə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü Emin Piridir.

  • Ramiz QUSARÇAYLI.Həyatı və Yaradıcılığı

    1507969_175052592704102_1336503134_n
    Ramiz Qusarçaylı (Həmzəyev Ramiz Mürsəl oğlu) 1958-ci ilin dekabr ayının 25-də Quba rayonunun Çartəpə kəndində anadan olmuşdur. 8 illik təhsilini Çartəpə kəndində, orta təhsilini isə Bakıdakı fizika-riyaziyyat təmayüllü məktəbdə (1974-1976) almışdır. 1977-1979-su illərdə ordu sıralarında xidmət etmişdir. Xidmət zamanı Piyada Döyüş Maşınında (BMP) atıcı-operator olmuş, təlimlərdə göstərdiyi şücaətlər barədə Moskvanın “Krasnaya Zvezda”, Zaqafqaziya Hərbi Dairəsinin “Leninskaya Znamya” qəzetlərində oçerk və məqalələr dərc edilmişdir. Ç.İldırım adına Azərbaycan Politexnik İnstitutunun (indiki Bakı Politexnik Universiteti) mexanika, Moskva Dövlət Sosial Universitetinin hüquqşünaslıq fakultələrində təhsil almış, Bakı Baş Tikinti İdarəsində, “Elm və Həyat” jurnalı redaksiyasında, “Zaman” Beynəlxalq qəzetində. Tula və Donetsk vilayətlərində müxtəlif vəzifələrdə çalışmışdır. Erkən uşaqlıq illərindən yaradıcılığa başlamış, “Bağban” adlı ilk mətbu şeiri 1975-ci ildə “Azərbaycan gəncləri” qəzetində dərc edilmişdir. 17 yaşında ikən xalq şairi Osman Sarıvəlli ona “Qusarçaylı” təxəllüsünü vermiş, mətbuat səhifələrində yaradıcılığı barədə məqalə ilə çıxış edərək uğurlu yol diləmişdir. 1993-cü ildə Qubada bölgə yazarlarını özündə birləşdirən “Ay işığı” adlı ədəbi məclis yaratmış, 1994-cü ildə həmin məclisin bazasında AYB–nin Quba bölməsi təsis edilmişdir.. 1996-cı ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, 2002-ci ildən isə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Quba bölməsinin sədridir. Osman Sarıvəlli, Bəxtiyar Vahabzadə, Nəbi Xəzri, Məmməd Araz, Söhrab Tahir, Musa Yaqub, Famıl Mehdi, Məmməd Aslan, Şahmar Əkbərzadə, Zəlimxan Yaqub, Vaqif Arzumanlı, Şahin Fazil, Vaqif Yusifli, Nazif Qəhrəmanlı, Həmid Abbas, İlham Abbasov, Əjdər Ol, Əli Rza Xələfli, Firuzə Məmmədli, Zakir Məmməd,Aynur Cəfərqızı və başqaları onun yaradıcılığına həsr edilmiş məqalələrlə respublika mətbuatında çıxış etmişlər. “Çörəyim daşdan çıxır”, “Ömür qapıları”, “Bir çiçək axşamı”, “Nə ğözəldi yolun, Allah”, ”Almalı kitab” və “Eşşəknamə” adlı şeirlər, “Göyəm ağacı” adlı tərcümə kitablarının, “Quba” adlı foto-albomun, “Ay işığı” adlı beş almanaxın, onlarla elmi, bədii və publisistik məqalənin müəllifidir. Professor Vaqif Arzumanlı Ramiz Qusarçaylının həyat və yaradıcılığına həsr etdiyi “Təbiət, qeyrət, həqiqət şairi” adlı, şair-tənqidçi Zakir Məmməd “Haqqın cəlalı Qusarçaylı şeirində” adlı, Gülarə Aydın isə “Məni yaman tutub şeir havası” adlı kitablarını dərc etdirmişlər. Şeirləri ingilis, rus, ukrayna, fars və Dağıstan xalqlarının dillərinə tərcümə edilmiş, Donetsk şəhərində “Buz örtüyü” adlı topluda dərc olunmuşdur. Kitabları Rusiya, Ukrayna, Iran və Türkiyədə nəşr olunmuşdur. Macar, italyan, ingilis, rus, ukrayna dillərindən tərcümə etdiyi şeirləri “Göyəm ağacı” adlı kitabda dərc olunmuşdur. “Ay işığı” ədəbi məclisinin rəhbəri kimi Dərbəndin ədəbi qüvvələri ilə sıx əlaqələr yaratmış, bu da milli tərkibi müxtəlif olan bir bölgədə dostluğa, qardaşlığa və sivil mədəniyyətimizin işıqlı sabahına xidmət edən ədəbi mühitin yaranmasına gətirib çıxarmışdır. 2009-2010-cu il üçün Prezident təqaüdünə layiq görülmüşdür. *** Bir ölüm günüdü hər doğum günü, dünyaya gəlmək də özünə qəsddi. Beşik də məzardı, ana bətni də, Dünya ömür-ömür qırılan səsdi… Nə ürəyim təzə, nə ağlım təzə, ağlın adı ağır, ürəyin yükü. Ürəyə, ağıla işığa bənzər bir-iki misranın sarısı çöküb. Daha bu yollara nə sirr düşəcək, nə də heyrətimi yol aparacaq. Ürəyim bir sözə əsir düşəcək, bir söz ürəyimi qul aparacaq.. YUXU Bu yuxu gör harda haqladı məni, Torpağın altında, Yerin gözündə. Bu yuxu gör harda ağladı məni , Ağlaya bilərdim elə özüm də… …Gecələr yuxumu ərşə çəkənlər Səhərlər yuxuma bal qatıb mənim. Ayıq baxışlara yuxu əkənlər Yuxu becərənlər aldadıb məni. O xəzəl illərin sarısı dən-dən, Yerində inadım yarpaqlayıbdı. Yuxulu günlərim quyu dibində Özü öz üstünü torpaqlayıbdı. Nə çıxar təzədən kükrəyəm,daşam, Yuxulu əllərim heç yana çatmır , Özüm illər boyu yatıb qalmışam, Sinəmdə hisslərim qiyamı yatmır… Məni fikir-fikir geyən qayğılar, Məni misra-misra soyunur indi. Günəş işığında ölən duyğular Fanar işığında yuyunur indi. Yarımçıq əmrə də,günə də yadam, Fərqi yox,budaqda çürü,ya tökül… Özüm öz əlimi yandıran odam- Özüm öz gözümə səpələnən kül. Ayırıb özümü duyğudan ,hissdən Başımı yuxu ilə qatan deyiləm. O qədər yatmışam torpağın üstdə Torpağın altında yatan deyiləm…

  • Debüt: Gülnar SƏMA (Tovuz).Yeni şeirlər

    522840_226065284166369_1398022798_n

    Gülnar SƏMA 1986-cı il aprel ayının 22-də Tovuz rayonunun Dondarquşçu kəndində anadan olub.1992-2003-cü illərdə Tovuz rayon Dondar quşçu kəndində orta təhsil, 2003-2008-ci illərdə Bakı Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.2013P-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.

    * * *

    Məhəbbətim həsrət çəkir könlümə,
    Bir yol buldu çox-çox şükür, könlümə.
    Nə sirri var özü bükür könlümə,
    Sevənləri sevilənlər sevmiş ki.

    Bitməzləri becərməyə gücüm yox,
    Xam torpaqda cücərməyə gücüm yox,
    Ağır gələn bu cərməyə gücüm yox,
    Axı mənim haqqımı kim yemiş ki?!

    Nuxulular misdən gümüş yapmadı,
    Çox “şeyxlər” yollarından sapmadı,
    Qızıl sözlər qızıl qiymət tapmadı,
    “Şahnamə”nin qiyməti də gümüş ki.

    Dayanmadan elə çıxır səfərə,
    Başımıza dolandıqca bu kürə
    Gözlərim böyüdü çox əbəs yerə,
    Dünya elə özü boyda imiş ki.

    Bar verdikcə baş aşağı əyərsən,
    Vaxtlı-vaxtsız haqq qapısın döyərsən,
    Gecikdinsə xurcunundan yeyərsən,
    Bu sözləri atalar da demiş ki.

    Olacaqdan geri qaça bilməkçün,
    Olanlardan baş da aça bilməkçün,
    Səmalarda rahat uça bilməkçün,
    Tanrı bizə hər bir şeyi vermiş ki.

    GEDƏSƏN

    Mənim ürəyimdir, sənin məskənin,
    Qoymaram, qəlbimdən çıxıb, gedəsən.
    Özgə bir könüldə taxt qurmaq üçün,
    Mənim qəlb evimi yıxıb, gedəsən.

    Qoymaram bu eşqə çökə qaranlıq,
    Yaxşılıq əvəzi, etmə yamanlıq,
    Eşqimlə gəldiyin yola bir anlıq.
    Bəs niyə, dəhşətlə baxıb gedəsən?!

    Eşqin göylərdədir, ey Səma, öyün,
    Onu parçalama, verərsən, bütün,
    Məhəbbətin səndən üz döndərən gün,
    Sevgi əllərini sıxıb gedəsən!

  • Debüt: Sevinc YUNUSLU (Qazax).Yeni şeirlər

    sevinc-yunuslu

    Sevinc Yunuslu 1990-cı il may ayının 12-də Qazax rayonunda anadan olub.1996-2007-ci illərdə Gəncə şəhər 18 saylı orta məktəbdə təhsil alıb.2007-2011-ci illərdə Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbəsidir.
    Şeirləri müxtəlif mətbu orqanlarda, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.

    YAZ GƏLƏ

    Otən qış ötdü şaxtal
    Dedim, dedim ki yaz gələ.
    Unut məni çıxım gedim
    Gedim, gedim ki yaz gələ.

    Göz yaşımdı yağan yağış
    Sevgi bəzək, sevgi naxış.
    Gərək vüsalına bu qış
    Yetim, yetim ki yaz gələ.

    Qışdan qışı dərib bahar
    Ömrünə göndərib bahar.
    Bu qışı döndərib bahar
    Edim, edim ki yaz gələ.

    ***

    Bu yatdığım quş yuvası,
    Yuxulardan oyat məni.
    Hər gecə yaz yağışıyla
    Gözlərində yu, yat məni.

    Bitib pir olan inamım,
    İtib sir olan inamım…
    Yalvarıram, qoy inanım,
    Bir yalan de, uyut məni.

    Ağlayır, gözüm qanayır,
    İçimdə dözüm qanayır…
    Gedirəm, izim qanayır,
    Unut, unut, unut məni.

    GİZLƏNMİŞƏM

    Payızın kölgəsində
    Qış olub gizlənmişəm.
    Yarpaqlar arasında
    Quş olub gizlənmişəm.

    Gəlmişəm ki, qəm yeyəm.
    Nə bilmişəm cəm deyəm?
    Qara gözlərindəyəm,
    Yaş olub gizlənmişəm.

    Göz yaşımdı bulaqda
    Qalmışam bir qıraqda.
    Mən burdayam, bu dagda
    Daş olub gizlənmişəm.

    YOXA VARDIN

    Bu sevdanı qanmadım,
    Yuxuydun, yoxa vardın.
    Sən hec zaman yanımda
    Yoxuydun, yoxa vardın.

    Tutammadıq əl-ələ,
    Aglama görək hələ,
    Sevdasız ürəklərə
    Çox uydun, yoxa vardın.

    O göy buluda köcdün,
    Gəlib könlümdən kecdin.
    Göz yaşlarımı içdin,
    Toxuydun, yoxa vardın.

    GƏTİRDİN

    Gəldin də,yağış gətirdin.
    Ömrün yağışlı olmasın.
    Gözlərimə yaş gətirdin,
    Gözlərin yaşlı olmasın.

    Sənsiz qalıb könül xanam,
    Qıyma ki, həsrətdə yanam.
    Sən gələn yola qurbanam
    Yolların daşlı olmasın.

    Bu nə yagış tökur göydən?
    Göz yaışmı götur göydən.
    Bir az günəş gətir göydən
    Baharım qışlı olmasın..

  • Debüt: Elməddin NİCAT (Kəlbəcər).Yeni şeirlər

    elmeddin nicat

    Elməddin Nicat 1982-ci il sentyabr ayının 1-də Kəlbəcər rayonunun Zeylik kəndində anadan olub.1999-2003-cü illərdə Gəncə Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.2007-ci ildə ailə həyatı qurub.
    2013-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.
    Şeirləri müxtəlif mətbu orqanlarda, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.”Dağlar, yuxunuz çin olsun” şeirlər kitabının müəllifidir.

    ***

    Qayğılar zamana yükdü,
    Saatım geriyə dönmür.
    Məndən ona sevda yolu,
    Ondan bəri yol görünmür.

    Kimsə düşüb dalımıza,
    Hay-haraynan kimdi elə.
    Qara bəxtim, qara vaxtım
    Əvvəlim, ilkimdi elə.

    Yolumu ağlım aparır,
    Ürək məni sənə çəkir.
    Ağardın ağlım, bilmədin,
    Nə çəkir ürək, nə çəkir.

    Hərdən bir qız əl eyləyir,
    İllərin o tərəfindən.
    Yaman tez-tez ağrı qalxır,
    Sinəmin sol tərəfindən.

    ELƏ GÖZƏLDİ Kİ

    Bəzən dünya tarimardı,
    Bəzən elə gozəldi ki!…
    Bu nizamı yerbəyernən,
    Düzən elə gözəldi ki!…

    Ürəkdən, candan oxuyan,
    Damardan, qandan oxuyan.
    Əhli-irfandan oxuyan,
    Ozan elə gözəldi ki!…

    Xəyalım dağda, aranda,
    Nələr olmur bircə anda.
    İçini boşluq saranda
    Azan elə gözəldi ki!…

    Tanrı soyuq baxdı bizə,
    Qarğadı kim bəxtimizə?!
    Bu dərdi kəm bəxtimizə
    Yazan elə gözəldi ki!…

    OTUZ YAŞIN İLK ŞEİRİ

    Bu günlərin qara günü,
    Dünənin ağ yolu dərdim.
    Doluların boş ünvanı,
    Boşluqlardan dolu dərdim.

    Kök-köməcli sal qara daş,
    Kəsərli dil, havalı baş.
    Qapısında qul-qaravaş—
    Özü sevda qulu dərdim.

    Səpilməyib qan toxumu,
    Ruhum qada, qan qoxumur.
    Ürəyimin qan qohumu,
    Ululardan ulu dərdim.

    Arzularım bala quşdu,
    Ağrın, acın bala tuşdu.
    Səndən gələn bəla xoşdu,
    Nə göndərsən olu dərdim.

    Yellər əsdi başındaca,
    Kəklik oxur daşındaca.
    Ömrün otuz yaşındaca,
    Sipsilə, dopdolu dərdim.

    BU AXŞAM…

    Bu axşam səmada buludlar saya,
    Boylanır gecədən ulduzlar qərib.
    Ya qismət, bir daha ola-olmaya,
    Yaxşı ki, bəxt bizə xoş üz göstərib.

    Bəlkə də bir ömür bəs edər bizə.
    Bu siyah gecədə doğulan sevgi.
    Açılar sabaha , çıxar gündüzə,
    Ən acı qəhərdən boğulan sevgi.

    Xurmayı saçların sığala yatar,
    Zərif əllərində bir əl yeri var.
    İlahi sevgilər nağıla yatar,
    Ürəyin bir aləm dərdi-səri var.

    Bəyaz sifətinə baxıb bu ayın,
    Min sevda nəğməsi oxumaq olar.
    Qara gözlərinə baxıb arxayın,
    Sevgini hüsnünə toxumaq olar.

    BU DƏRDİ KİMƏ DANIŞSAM…

    Bu dərdi kimə danışsam,
    Göynəyib göylərə çıxar.
    Dilində sızlar bayatı,
    Yanğısı neylərə çıxar.

    Qar tutdu eşqin gədiyin,
    Bircə səndin güvəndiyim.
    Ah tutar, qoca kötüyün
    Ağrısı şüylərə çıxar.

    Dərdin acı dərdin atmaz,
    Dərdbiləni dərd unutmaz.
    Sevdalanan qərar tutmaz
    Baş alıb köylərə çıxar.

    QARAGÖZLÜM

    Başlayar yaz yağışları,
    İslanarsan, qaragözlüm.
    Bir yağışnan sığallanıb—
    Süslənərsən, qaragözlüm.

    Həsrətiyik gör nələrin,
    Yaz yağışlı gecələrin.
    Ölərəm olmaz xəbərin
    Yaslanarsan, qaragözlüm.

    Bəhsə girib dərd ölümnən,
    Zara gəlib dərd əlimnən.
    Uzaqlaşma, dərd ələmnən—
    Bəslənərsən, qaragözlüm.

    Tuşmu gəldik qarğışlara,
    Bəd nəzərli baxışlara.
    Məni yazda yağışlara
    Qısqanarsan, qara gözlüm.

    GETMƏ

    İçimdəfırtına, bayırda tufan,
    Üstümə bir acı yel əsib, getmə.
    Bu yolu gecikə-gecikə gəldin,
    Bu yolu tələsib, tələsib getmə.

    Qıyma ki, xəyalım sürgünlük olsun,
    Körpə duyğularım süngülük olsun.
    Gedişin birgünlük, beşgünlük olsun
    Aradan bir uzun il asıb getmə.

    Heç mənə gəlmədi səndən gedənlər,
    Ömürdən gedənlər, gündən gedənlər.
    Yaman uzaq gedir məndən gedənlər,
    Yol çəkən gözümdən yol asıb getmə.

    KÖNLÜMÜN ƏFƏNDİSİ

    İbrahim İlyaslıya

    İlahi eşqin yolçusu,
    Dərd əhli, dərdiş əfəndim.
    Könlü haqqa bağlamaqdan
    Olmaz ki, mərd iş, əfəndim.

    Şam gözləyir bu ağ şamdan
    Nağıl olmaz bu oxşamdan.
    Bu sabahnan, bu axşamnan
    Fırlanır gərdiş, əfəndim.

    Can istər sədam olmağı,
    İçimdə edam olmağı.
    Adamnan adam olmağı
    Eylədim vərdiş əfəndim.

    Dünyanın kölgə yönümü
    Pozmaya keşgə yönümü.
    Tutub da eşqə yönümü
    Etdim pərəstiş, əfəndim.

    Sən, o eşqin ta kəndisi,
    Səndə qalıb tükəndisi.
    Ay könlümün əfəndisi
    Sevdalı dərviş əfəndim.

    DƏRDİNİ YAĞIŞA DANIŞ

    Dərdini yağışa danış,
    Yuyub acısın aparsın.
    İçini kəsib doğrayan
    Qara sancısın aparsın.

    Cücərməz içimdə sevinc,
    Soyuq döyür, şaxta kəsir.
    İynə ucu ümüdim var,
    Ondan tale, baxt da kəsir.

    Dərd içini yandırdımı,
    Qamışa de neyə dönsün.
    Budağı puçurlamasın
    Saralmış güneyə dönsün.

    Haqqa yol alsın sevdalar,
    Qayıtmasın yer üzünə.
    Çöküb dərdin boğazına
    Elədiyin vur üzünə.

    Mən də səndən gələn yolam,
    Tükənərmi məndə yolun?!
    Bir məktub var eşqimə ver
    Nə vaxt düşsə kəndə yolun.

  • Mais TƏMKİN.Yeni şeirlər

    48095_107722192758552_1897880626_a

    Deyirik

    Bu torpaq üstündə gəzib,
    Verək əl-ələ deyirik.
    Əməlimiz olmasa da,
    Sözdə ki belə deyirik.

    Duz basırıq yaramıza,
    Ox atırıq sıramıza.
    Sonra nədən aramıza
    Düşdü vəlvələ deyirik.

    Bir çəkən tək yüz yükünü,
    Könül çəkir söz yükünü.
    Yer boşaldır öz yükünü
    Buna zəlzələ deyirik!

    Avqust 2013

    Dünya

    Yaxşının ömrünü yetirər sona,
    Yol verməz çiyninə yamanlar qona.
    Hiyləgər qarı tək girər min dona,
    Gəzdirər özündə hər adı dünya.

    Zəngini acgözdü, kasıbı toxdu,
    Namərdə məlhəmdi, comərdə oxdu.
    Canında bir qarış saf yeri yoxdu,
    Hamısı düyündü, yaradı dünya.

    Zərgərin əlindən alıbdır zəri,
    Qatıra diz üstə çökdürüb nəri.
    Koroğlu piyada gəzir hər yeri,
    Bəxş edib Həmzəyə qıratı- dünya.

    Analar gözləri qan-yaşla doldu,
    Övlad həsrətindən yanağı soldu.
    Ismətli gözəlin saçını yoldu,
    Ifritin başını daradı dünya!

    Hər işi tərsinə, bax, aş-ayaqdı,
    Xeyirə zərbədi, şərə dayaqdı.
    Kiminsə gözündə nurdu, mayakdı,
    Təmkinəm , gözümdə qaradı dünya!!

    21.06.2013

  • Saqif QARATORPAQ.Yeni şeir

    Saqif QARATORPAQ

    * * *

    Əriyib gedirəm sənsiz şam kimi,
    Özüm kor olmuşam öz işığımdan.
    Xəbər apardımı sənə zalımlar
    Ütülü,ütüsüz qırışığımdan?

    Güzəran dolanma qatıb başımı,
    Hardadı könlümü ovudan səsin?
    Görən baxıb deyir:-Yaxşıdır işin!
    Görüm işim-gücüm başıma dəysin.

    Məni soruşubsan o gün birindən,
    Şükür yaşayıram yıxıla-dura.
    Şükür,Gedib-gəlir hələ nəfəsim,
    Şükür,alışıram təzə bazara.

    Bir azca toxdadım ,sağ ol buna da,
    Nə yaxşı yadından çıxmayıb adım.
    Yamanca kövrəltdi məni bu xəbər,
    Ötən günlər üçün elə susadım…

    Ölüb dirilirəm gündə min dəfə,
    Cavab tapammıram neçə suala.
    Dostlar əhvalımı soruşur hərdən,
    Şikayət etmirəm,deyirəm:-Əla!

  • “Vətən dünyadan genişdir.” – Eluca Atalı

    ELUCA

    Yazıçı-filosof Eluca Atalı uzun illərdi ki, Stokholmda yaşayır. Azərbaycandan qıraqda yaşasa da, Azərbaycanla, Türk Dünyası ilə bağlı kifayət qədər səmərəli işlər görür, əməlləri və yazıları ilə mənsub olduğu millətin və ölkənin adına genişmiqyaslı fəaliyyət göstərir. Eluca Atalının özünəməxsus düşüncə sahibi olduğunu nəzərə alaraq, onun Azərbaycanla və türk dünyası ilə bağlı düşüncələrinin oxucular üçün maraqlı olduğunu düşündüyüm üçün bu mövzuda ondan müsahibə götürməyi gərəkli saydım.
    Namiq Hacıheydərli
    25 noyabr 2013-cü il

    – Hazırda səni rahatsız edən düşüncələr və ümumilikdə həyatın boyu səni daha çox düşündürən məsələlər…
    – İstedadli və zəhmətkeş xalqımın öz mahiyyətini bir xalq kimi gerçəkləşdirə bilməməsi mənim beynimi hər an məşğul edir. Azad xalq, azad torpaq, azad ölkə görmək istəyi ilə yaşayıram, sözsüz ki, saydığım bu üç azadlığa çatası şey adamın fərd kimi özünü yetişdirməsindən başlayır.
    – Qürbət sənə nə verdi, nə aldı? Qürbətdən Vətənin necə görünür?
    – Qürbət mənə bütün ağrı-acısı ilə birgə yaxşı da dərs verdi: “Vətən dünyadan genişdi, bu səbəbdən də insan dünyaya sığmır, Vətənə sığır!” Asif Atanın bu fikrini Vətəndə oxudum, qürbətdə sübuta yetdi öz ömrümdə və həm də mənə tam mənası ilə çatdı ki, insan hara getsə də, Vətənin adını üstündə daşıyır. İlbiz öz yuvasını kürəyində daşıdığı kimi. Yeri gəlmişkən, “Bir udum azadlıq” kitabımda “İlbizin vətəni” hekayəm var ki, orda Vətənin nə olduğunu bədii şəkildə açmışam. Mənim aləmimdə biz insanlar balca ilbiz kimi ömür sürürük, amma onların yükü görünür, bizimki yox. Çünki, onların yükü fizikidi, bizimki mənəvi. Əgər ikinci sualla Vətənin bu gününü nəzərdə tutursansa, deyəcəm, elə bil Vətən bir almadı, bir üzü şirin, bir üzü acı. Biz hər iki üzünü dadıb, daha çox şirini dilə gətiririk, amma Vətənimzdən olmayanlar ancaq acı dadı ilə onu ölçürlər. Ona görə bütün cəhdimiz Vətəni doyumsuz şirin almaya çevirməkdir. “Bir udum azadlıq” kitabının redaktoru Əntiqə Qonaq Vətənlə bağlı sətirləri qalın qara hərflərlə verib ki, oxucunun diqqətin çəksin. Onu olduğu kimi sizə çatdırıram:
    “Zamanı yadımıza salan təkcə saat deyil, əgər belə olsaydı, onda biz onun əqrəblərindən asılardıq.
    Ömrün ayrı-ayrı zamanlarını yadda qalan edən müəyyən zamanlarda yadda qalan əməllər etməyi¬miz¬dir. O, əməllə də zamanı haşiyələyir, gah qara, gah da qırmızı çərçivəyə salıb özümüzünkü edirik.
    İlbiz yuvası bu dəqiqə məndən ötrü dəniz ha¬vasın¬da bir günlük bazar gəzintisini xatırladan qır¬mı¬zı haşiyəli zaman idi. İndi o, çərçivəni qırıb otağıma sərin meh gətirmişdi. Hava, meh, dalğa, qum, nəfəs, sədsiz mavi səma, ümmanlıq, daha nələr duyurdum, o sürüşkən, xırda canlının vətənini vətənimin başladığı otağımda görəndə. Hər canlının vətəni özündən başla¬nır. Əslində özünü dərk edəndə bu anlayış olur, dərk etməyəndə isə hər yan “vətəndi”, təki olduğun yerdə günün cansıxıcı olmasın…
    Xırda, cansız ilbiz yuvasını ovcuma alanda həm günümün xoş keçən məqamları idi, həm də xoşbəxt¬liyin varlığına inanırdım. Əslində, xoşbəxtliyin dərki üçün xüsusi hadisəyə ehtiyac yoxdur, sadəcə bu an¬layışa fitrətən inanmaq lazımdır. Mənə qalsa, ürəyi istə¬yən hadisə ilə rastlaşan yox, hadisəni doğruldan mənaya inanan xoşbəxtdir, axı, insan inamı ilə yaşayır.
    Həyatda hər şey olur keçir. O şey ki, yalnız hadisədir və mənaya çatmır, o, ötür və unudulur.
    Amma biz inamımızda hadisədən yüksəyə qalxırıq.”
    Yurd – müqəddəsləşən torpaqdı! Muğana olan sevgim mənim müqəddəslik duyğumla bağlıdı, Muğan ülvi duyğularımın gerçəkləşdiyi məkandı bu baxımdan həm də.
    – Azərbaycandan ən çox nələrdən, hardan və kimlərdən ötrü darıxırsan?
    – Azərbaycandakı rüşvət murdarlığından başqa hər şey üçün darıxıram. Birinci növbədə Avropada olmayan insanlar arasındakı doğmalıq, isti münasibətin həsrətindəyəm ki, bunu öz yurd-yuvamda hədsiz görürəm. Kənddəki evimiz üçün daha çox darıxıram, məndən ötrü dünyanın başlanğıcı ordadı, mən dünyanı ilk olaraq orda görmüşəm, əşyaların adını öyrənməyə orda başlamışam, dünyanın mahiyyətinsə əqidəm olan Ocaqda. Şəxs olaraq ən çox əsərlərimdən Ürək bala kimi tanıdığınız Atanur üçün darıxıram. Keçən ay Azərbaycana olan son səfərimdə o məni günorta yeməyinə dəvət etdi, “Yeməyin pulun özüm verəcəm” – deyib, əvvəlcədən şərt kəsdi. Narahatlığımı anlayıb üstündən: “Pulum var!” – deyə əlavə etdi. Yadima gəlir, mən Azərbaycandan köçmək üzrə olduğum günlərdə onunla bir tədbirə gedərkən, dedim: “Acsan, gəl sənə bir banan alım.” Dedi: “Pulun var?” Dedim: “Hə!” Dedi: “Onda birini də özünə al, birgə yeyək!” Atanurun mənə verdiyi ilk qonaqlıqda nə qədər birgə ola biləcək günlərimizi itirdiyimi gördüm. “Xala, nə fikirdəsən?” – onun sualına başımı buladım. Osa təşəkkür etdi ki, sözünü yerə salmayıb onun tədbirində iştirak etdim. Həmin gün Türk Cümhuriyyətinin yarandığı gün – 29 oktyabr idi. Qızım oxuduğu Anadolu Türk liseyindəki tədbirdə öz bəstələdiyi “Vətənə qayıt” mahnısını çaldı, oxudu. O günü yaşadım, mənim üçün xatirə oldu, çünki, qeyri günlərimdən tam fərqli idi. Musiqini Milli Qəhrəman Mübariz İbrahimova bəstələməsinə baxmayaraq, mənə elə gəldi ki, o hamını Vətən ətrafında birliyə səsləyir öz zərif səsi ilə.

    – Azərbaycan ədəbiyyatı haqqında düşüncələrin. Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının yaradıcıları kimlərdi sənə görə? Və səncə yaradıcı insanlarımız hansı mövzuya daha çox üstünlük verməlidi, nələri daha çox önə çəkməlidirlər?
    – Azərbaycan ədəbiyyatı haqda düşüncələrim deyəndə, bu çox əhatəli bir sual olur. Ta klassik ədəbiyyatdan tutmuş bu günümüzə qədər olan dövr haqda nəzər verməli oluram. Söhbəti uzatmadan deyirəm, klassik ədəbiyaytımızın ələnib bu günə qədər gələn nümunələri sözsüz ki, hamı kimi mənim üçün də qiymətli ədəbi xəzinədi. Amma yenə təəssüf ki, onu yaradanları ən çox qərbdə fars, ərəb və digər xalqların nümayəndəsi hesab edirlər və bu məsələ görünür Akademiyanın Nizami adına Ədəbiyyat institutunu narahat etmir, əks halda buna cavab reaksiyasını görmüş olardıq. Sualınızın sonrakı hissəsi olan çağdaş ədəbiyyatımız haqda nəzər söyləməyə bir az aciz olduğumu etiraf edirəm. Çünki, nəsə haqda fikir söyləməkdən ötrü gərək onu müntəzəm izləyəsən. Bu isə bu gün mənim fiziki gücümün çatacağı iş deyil. Pərakəndə şəkildə oxuyuram, razı qaldığım və qalmadığım ədəbi nümunələr çoxdu, lakin bütövlükdə cəmiyyəti tam təhlil edən əsərə hələ rast gəlməmişəm. Əgər bu günkü Azərbaycan həyatında ictimai-siyasi prosesleri tam təhlil edib bədiyyata çəkən ədəbi nümunə olarsa, mən onun sabah da oxunacağına əmin olaram. Lakin hələ ki, bunu görmürəm. Ədəbi əsər, bədii kitab hadisəsi hələ ki bu gün yoxdu, baxmayaraq ödül satan çoxlu qurumlar var və buna yüyürüb alan qələm sahibləri də az deyil, lakin sabahlı əsər görünmür. Əsər gərək oxucunu özü ilə apara bilsin, amma bu günkü əsərlər kitab bağlanan kimi oxucu yaddaşından silinir. Çünki, oxucunun bildiyindən artıq orda heç nə yoxdu, fikirçilik yoxdu, ideya yoxdu bu gün də. Söhbət böyük ideyadan gedir. Asif Ata deyir: “Elə yaz ki, poza bilməsinlər, elə yaz ki, həmişəlik olsun”, “Ədəbiyyat – Əbədiyyət sözünə bərabərdir!” – deyir Ata. Hanı o əbədiyyətə qədər yol gedəsi əsər? Bəlkə mən görmürəm, göstərəsiniz?
    Yaradıcı insanın mövzu seçimi ilə bağlı sualınıza gəlincə, mən də hamı kimi yaradıcının mövzu seçimində azad olduğunu qəbul edirəm, həm də təbiətən azadlığı sevən insan kimi deyirəm bunu. Yaradıcıya hökm edərsən, öz yolu olmaz və hökm edilən yol onun sənətini əyər! Necə ki biz hər addımda bunun nəticəsini və deyərdim, acısını görürük. Amma elə mövzu var ki, özünü yaradıcı sayanın diqqət mərkəzində olmalıdır. Bəs, bunu kimsə onun yadına salmalıdırmı? Yox, qətiyyətlə deyirəm! Yaradıcı özü o mövzunun üstünə getməlidi. Kimsə yaradıcıya bizim bu gün yaşadığımız Azərbaycan cəmiyyətindəki xalqın acınacaqlı vəziyyətini göstərməli deyil ki, eləcə də Qarabağ – milli ləyaqət məsələmiz olan, hamımızın təhqir olunduğu Xocalı ləkəsini və ya Güneydəki sonsuz qeyri-insani halı yadına salmalı deyil ki. Onda qalır yaradıcının hadisələri dərk edib, təhlil edib, yazmasına. Demək, əsas məsələ yaradıcının özünü VİCDAN ÜSTƏ kökləməsidir ki, bütün bunları o görə bilsin. Əks halda deyəcək: “Zəmanəmiz mütləq mənada ədalətlidir, saq olsun hakimim də məni diqqət mərkəzində saxlayır, ömürlük təqaüd verib!” Çox təəssüf, istedadı olanların çoxsu bu gün yalmanırlar. Nəyin xətrinə? Qarın üçün. Beynini qarnına pərçimləyənlər həqiqəti görə bilərmi heç?
    – Ən yaralı yerimiz: parça-parça olmuş Azərbaycanın xilas, Birlik yolu haqqında düşüncələrin.
    – İlk əvvəl Azərbaycanın məndən ötrü olan mənası ilə bağlı Asif Ata fikri ilə cavab verəcəm: “Azərbaycan birdir, əgər, o, ikidirsə, demək, o, heç yoxdur!” Mən Azərbaycanı daim belə düşünürəm və bundan fərqli düşünənin vətən sevgisinə şübhəm var, onu hələ yetişməmiş yurddaş hesab edirəm. Birlik yolu bizim içimizdən – ürəyimizdən, beynimizdən, düşüncəmizdən, ruhumuzdan keçir. Azərbaycana fədakar, təmənnasız onun yükünü çiyninə qaldıracaq xilaskarlar gərəkdi. Nə qədər ki, Azərbaycanda, istər o tayda, istərsə də bu tayda belə şəxslər yetişməyib, birlikdən söhbət etmək cəfəngiyyatdır. Amma birlik labüddür, ona gedirik, birləşəcəyik. Mən istəmirəm bu ayrılığın ömrü bundan belə bir bu qədər də uzun olsun.
    – Türk Dünyası haqqında düşüncələrin?
    – İstəmirəm bu günkü türk dünyası özünü onun-bunun arxasınca salıb bu vaxta qədər qazandıqlarını itirsin, kiməsə bənzəməkdən əl çəksin, özü olsun, öz yolu olsun. Nədir bu Türkiyə indi qız-oğlan məktəbləri yaratmaq istəyir? Ərəbin VII yüzildəki qanunları iləmi yaşayacaq indiki XXI yüzildə? Gör, bunlar nə qədər cılızlaşırlar.
    Çətin də olsa, TÜRK BİRLİYİ yaranmalıdır: Ədəbi, mədəni, hərbi, iqtisadi, siyasi birlik. Elə hər sahədə. Bu gün ədəbi sahədə bu addım atılır, götürək Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyini, Avrasiya Yazarlar Birliyi və digər bu kimi qurumların yaranması çox vacib əməldi türk birliyinə gedən yolda. Ədəbiyyat ruhani əməl yetirməkdə əvəzsizdir, yuxarıda bu barədə dedik. Bu işdə gərək ilk növbədə ruhlar birləşsin.
    – Uşaqlığın yadında necə qalıb? Muğan sözü və Muğanın özü haqqında düşüncələrin…
    – Uşaqlıq xatirələrimi “Gecikmiş oyuncaq” povestimdə azdan-çoxdan vermişəm, sözsüz ki, tam içimi boşalda bilmədim. Deyəsi sözüm çoxdu, hiss edirəm nə vaxtsa bu mövzuya yenidən qayıdacam. Amma o vaxtın nə zaman gələcəyini hələ dəqiq bilmirəm, çünki, onu yazmaq halı məndə hələ yetişməyib. Baxmayaraq ki, uşaqlığımla bağlı məni narahat edən mövzular çoxdu. “Bir də uşaq olmaq istərdin?” – sualını mənə verən çox olmayıbsa da, az da deyil. Həmişə cavabım bir olub: YOX! Siz də digərləri kimi: “Niyə”? – sualını verə bilərsiniz. Uşaqlığa qayğısız illər deyirlər, amma mənim o çağlarım çox yaşıdlarım kimi yüklü keçib, 10 yaşımdan gecə-gündüz pambıq tarlasında ketman vurmuşam, pambıq yığmışam. Bu, məndə uşaq vaxtı əməyə nifrət yaratmışdı. Baxmayaraq, zəhməti sevən insanam və nə qazanmışamsa, tanıyanlar bilir ki, kimsənin yardımı olmadan əldə etmişəm. Amma uşaqlığımda yaşadıqlarım qul əməyi idi, bunun zəhmətkeşliyə dəxli yox idi. İndi ağlım kəsdiyindən dərk edirəm ki, böyüklü-kiçikli biz hamımız o zaman qul imişik. 88-ci ildə “rusdan ayrılsaq, acından ölərik” deyənlər, qul ruhuna, əslində ruhsuzluğa düçar olmuşlar qulluqdan çıxmaq istəyənlərin gücü qarşısında duruş gətirə bilmədilər. Lakin onların tərbiyə etdikləri bu gün də başları üzərində ağa təsəvvür etmədn nəfəs ala bilmirlər, çünki, onları qul təfəkkürü ilə böyüdüblər və özlərinin də heç zaman cəhdləri olmayıb ki, özlərini böyütsünlər. İnsanın özü-özünü böyütməsi üçün gərək özü özünə ata olsun, ana olsun, özünə sahib dursun. Bu iradə tələb edən əməldir. Uşaqlığımın təhlili məni bir az dərinə saldı, deyəsən. Keçək Muğana, sənin və mənim doğulduğum duzlu torpağa, şipşirin doğmaca yurda. Yuxardakı sualında Vətənlə bağlı fikirlərin içində dedim ki, evimizdən, həyətimizdən başlandı vətən və əlavə edirəm ki, Muğanda idi o başlanan vətən, yağış yağanda palçığından, isti olanda toz-torpağından əziyyət çəkdiyim diyar, bəlkə də insanlarının istiqanlılığı idi mənə bu yerləri sevdirən? Bəlkə dünyada tanıdığım ilk torpaq parçası olduğu üçün bu gün mənə bu qədər doğmadı. Hər halda cismani və ruhani dünyamın mənbəyi oradı.
    – Daha nələri demək istərdin? – Özünə, çağdaşlarına və özəlliklə, gələcək soydaşlarına və yurddaşlarına.
    – Özüm etdiklərimi bu günkülərə və sabahdaşlarıma da məsləhət görərdim: özləri ilə döyüşsünlər. Unutmasınlar ki, insan dəyişməsə, dünya dəyişməz. Dünyanın bu günə düşməsinin səbəbkarı adamın insan ola bilməməsindədi, günahkardı insan. Ona görə də hər kəs özündən başlasın dünyanı dəyişməyə, axı hər kəs dünyanın bir hissəsidi, həm də özü bir balaca dünyadı. Bu balaca dünyalar hamısı bir yerdə gerçək dünyamızı yaradır. Demək, ən yaxşı halda biz dünya daşlarıyıq hardasa.
    Qaldı ki, çağdaşım, soydaşım və yurddaşım olaraq sənin haqqında düşüncəmə… Namiq yaxşı oğlandı deməyəcəm, çünki, yaxşı mənim aləmimdə nisbidi, onun dəyişib pis və ya əla olmaq imkanı var. Mənim tanıdığım Namiqin sonsuz imkanları var və istəyirəm mənim tanıdığım Namiq öz sonsuz imkanlarını aşkarlalasın, öz ömründə potensialını tam gerçəkləşdirsin.
    Bu məqamda dəyərli oxucularımızın oxuması üçün “Bir udum azadlıq” kitabımdan “Cəsarət et ki, azad bir insan olasan!” essesini göndərmək qərarına gəldim.

    Esse
    Ağıl ölçür-biçir və sənə işin təhlükə dərəcəsini deyir.
    Cəsarətin qarşısını alan isə Ağlın verdiyi məlumatla qorxudan Qorxu duyğusu olur.
    Cəsarətə yönəlməkdən ötrü İradənin gücü ilə qorxunu aşmaq lazımdır.
    Cəsarətli olmaq üçün insan gərək ilk növbədə öz daxili gücünü aşkarlamalı, nəyə qadirliyinə bələd olmalıdır.
    Cəsarətli olmaq imtina qətiyyəti tələb edir. Az əhəmiyyətlidən keçib, çox əhəmiyyətlini qazanasan gərək.
    Yalnız qorxudan ötən zaman azad bir insan ola bilərsən!
    Son:
    İnsan özünə yadlıqdan xilas üçün özünü tapmalıdır və öz böyük mənasına – İnsanlığına qovuşmalıdır.
    Yalnız bu zaman insan tənhalıqdan qurtula bilər!

    (1 Dözüm Günü, İşıq Ayı, 35-ci il) 01.05.13, Stokholm

    Sonda isə sabahdaşlarıma “Fərəhinizi fərəhsizlərdən qoruyun!” – deyərdim. Əgər fərəhsizlər fərəhinizi oğurlaslar, gözəl əməl yetirə bilməzsiniz. İnsanın əməli gözəl olmayanda, özündən narazı qalır, çünki onun işığa əbədi sevgisi onunla birgə doğulub. Bəzən özü bundan xəbərsiz olsa da…

  • Debüt: Mayisə ƏSƏDULLAQIZI (Bakı şəhəri, Əmircan kəndi).Yeni şeirlər

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Mayisə Əsədullaqızı Bakının Əmircan kəndində anadan olub.
    Ağa Musa Nağıyev adına Milli Dəyərlərin Qorunması təşkilatının Fəxri jurnalistidir. “Əsrin ziyalısı-ilin şairəsi” fəxri diplom təltifçisidir. “Qızıl qələm” mükafatçısıdır.2014-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.

    Əlim sənə çatmır

    Bir axşam xəyala daldım sakitcə,
    Sanki hisslərimlə həmdərddi gecə,
    Qanadsız arzular,şirin röyalar,
    Biləsən ruhuma axır gizlicə.

    Sevgi bir qismətdi tanrıdan qismət,
    Çəkilər həm cəfa, möhnət, əziyyət,
    Qəlbdə bir kövrəklik, dildə məhəbbət,
    Yetər istəyimiz getməsin heçə.

    Uçunan ruhuma gizlicə hopdun,
    Sanki şimşək idin, səmadan qopdun,
    Sualsız qəlbimin hakimi oldun,
    Kənardan qınaqlar gəlməyir vecə.

    YURDUMUN

    Cavanşirlər yetiribdi, bu torpaq,
    Mübarizdi hər döyüşdə, üzüağ,
    Öndərlərin yolu bizə bir çıraq,
    Gəlin, bu yollarda, birlikdə olaq.
    Yüksəlir sədası hər gün ordumun,
    Həzisi var, Mehdisi var yurdumun!!

    Dərəsinə, dağına qəlb aşıqdı,
    Cizgiləri zəngindi, qarışıqdı,
    Əcəmisi, Səttarı yaraşıqdı,
    Könlüm bu gözəlliyə sarmaşıqdı,
    Məhsətidi pak amalı arzumun,
    Natavanı, Nigarı var yurdumun!!

    Düşmənlərin ağlın lərzəyə salan,
    Xalqın yaddaşında şərəflə qalan,
    Sinəsində Vətənə sevgi yanan,
    Ölümdən qorxmayıb, torpağın anan,
    Ürəyimdə ən imanlı andımın,
    Mübarizi, Ramili var, yurdumun!!

    İrəvan, Göyçədi, ümid yerimdi,
    Dəmirqapı Dərbənd öz Vətənimdi,
    Təbriz, Borçalıdı, doğma elimdi,
    Bakı, Naxçıvandı, qaşı yurdumun,
    Ucalıb göylərə başı yurdumun,
    Qızıldı, yaqutdu daşı yurdumun!!

    Ana ceyran su içəndə bulaqdan,
    Qoca ovçu peşman baxar uzaqdan,
    Bir “can “ sözü eşidəndə dodaqdan,
    Bu zəif vücudum gələrmiş gücə.

    Hərdən şirin xəyallara dalaram,
    Özümü bəxtəvər, huri sanaram,
    Əlim sənə çatmır, bunu anıram,
    Sənli xəyallardan ayrılım necə.

    ZİRVƏLƏR

    Ürəyim köklənib sevgi siminə,
    Bülbülün yerini verməz qarğa, sar,
    Bu qəlbim kölədir eşq həvəsinə,
    Səslənir könlümdə muğam, kaman, tar.

    Hər bir işimizə yol verən Allah,
    Qoy giley etməyim, nə də ahu-zar,
    Yalançı namərddən uzaq gəz, vallah,
    Olmaz o insanda nə qeyrət, nə ar.

    Şəlalə sədası, bulağın gözü,
    Görürəm dağların sinəsində qar,
    Qorxuram zirvəyə qalxmaqdan düzü,
    Axı, zirvələrdən yıxılmaq da var!

    NAXÇIVAN

    Düşmənin köksünü yandırıb yaxan,
    Üçrəngli bayrağa ümidlə baxan,
    Baxışından alov yağan, od çaxan,
    Vücudundan Nuh doğulan, Nuh çıxan,
    Qədirbilən, şanlı elim Naxçıvan!

    Şahbuz, Babək, Culfa,Şərur, Sədərək,
    Hələ düşmən, gələ bilməyib kələk,
    Başın qaldıranda, alır dəyənək,
    Bundan sonra lap olacaq firavan,
    Qədirbilən, şanlı elim, Naxçıvan!

    “Əshabi-Kəhf “iman, güman qalası,
    Gümüşgölü görsən, lövbər salası,
    Badamlı bir cənnət, yatıb qalası,
    Yüz illərdi “Cəngi “di sənin havan,
    Qədirbilən, şanlı elim Naxçıvan!

    Ordubadda, gözəl meyvəli bağlar,
    Çeşməsindən bal süzülər, bal axar,
    Düşmənlərin anası ağlar baxar,
    Koroğlu qeyrətli, işi düz, rəvan,
    Qədirbilən, şanlı elim, Naxçıvan!

  • İbrahim İLYASLI.Yeni şeirlər

    Ibrahim-Ilyasli1-300x2253

    O SEVDALI ÇAĞLAR YADINDADIRMI?

    O sevdalı çağlar yadındadırmı?-
    Bir mən igidiydim, bir də sən gözəl.
    Dünyada mənə tay dəli yoxuydu,
    Yoxuydu dünyada sənə tən gözəl.

    Bə heç demirsənmi hardadı görən
    İpək tellərinə nərgizlər hörən?
    Səniydin onlara yaraşıq verən,
    Nə çiçək gözəldi, nə çəmən gözəl.

    Sevgi bir yol gələr adama haqdan,-
    Sənin divanənəm elə o vaxtdan.
    Gözümə ağ gəlib yola baxmaqdan,
    Ürəyə xal düşüb, saça dən, gözəl.

    Mən ömür sürmədim – vaxtı uzatdım,
    Qırx il sənsizliklə başımı qatdım.
    Göynəyə-göynəyə əlliyə çatdım,-
    Gülə-gülə ölləm “öl” desən, gözəl.

    YUSIF SƏMƏDOĞLUYA

    Dadıb ləzzətini isti al qanın,
    Qarğalar da leşə yığışmaz daha.
    Bürkülü günləri gəlib dünyanın,
    Bir baş bir dərəyə sığışmaz daha.

    Həyat bir qarışıq yuxudur, yuxu
    Dünyadan dünyaya irişənlərə.
    İndi adamların yarıdan çoxu
    Boğaz ortağıdı goreşənlərə.

    Gərək orlmayan da, gərək olan da
    Dünyadan zəli tək yapışır elə.
    İrəli gedən də, geri qalan da
    Hərə öz ağlıyla çarpışır hələ.

    Ruzusu torpaqda, əli göydədi,
    Yurda yarayırmı yurdda qalanlar?
    Torpağı titrədir, ərzi göynədir
    Gorunda dəm tutub zurna çalanlar.

    Kimi «yarımallah», kimi asidi,
    Dərddi dərdlilərin dərk etdiyi də.
    Daha bundan artıq nə olasıdı
    Tanrının bəndəyə görk etdiyi də?!

    Yomrulub yolları lütün, üryanın –
    Nallı ayaqların mıxı tökülür.
    Mürgülü günləri gəlib dünyanın,-
    Hamının gözündən yuxu tökülür.

    Gör mən nə saymışam fələk nə sayıb
    Dönüb sənə baxmaq sayılar ayıb…
    Aradan qırx igid ömrü addayıb,-
    Mən həmən dəliyəm, sən həmən gözəl.

  • “İlham çeşməsi” qəzeti haqqında bilgilər

    1174224_514794185256094_1375857779_n

    “İlham çeşməsi” ictimai-siyasi, mədəni, hüquq qəzeti ayda bir dəfə 8 səhifə olmaqla bir dəfə 500 tirajla dərc olunur.Azərbaycan Respublikası Ədliyyə Nazirliyində qeydiyyata alınıb.Qəzet “İlham çeşməsi” qəzetinin kompyuter mərkəzində yığılır, səhifələnir və “Azərbaycan” nəşriyyatının mətbəəsində çap edilir.Qəzetdə gedən materillara görə müəlliflər məsuliyyət daşıyır.Müəlliflərin mövqeyi ilə redaksiyanın mövqeyi uyğun gəlməyə bilər.

    Tiraj: 500
    Dövrülüyü: ayda 1 dəfə
    Təsisçi və baş redaktor: Əziz MUSA
    Redaktor müavini: Kəmaləddin MUSAYEV
    Məsləhətçi: Vaqif MƏHƏRRƏMOV
    Əlaqə telefonları: (012) 342 31 88; (050) 301 74 03
    Website: http://edebiyyat-az.com
    E-mail: office@edebiyyat-az.com
    Ünvan: Azərbaycan Respublikası, Bakı şəhəri, Yasamal rayonu, Mətbuat prospekti, 529-cu məhəllə, “Azərbaycan” nəşriyyatı, 6-cı mərtəbə, 18-ci otaq