Blog

  • İlham ƏLİYEV: “Azərbaycan bundan sonra da inamlı inkişaf yolu ilə gedəcəkdir”

    files
    Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin prezident seçkilərinin ilkin nəticələri ilə bağlı xalqa müraciəti

    – Əziz həmvətənlər!
    Hörmətli xanımlar və cənablar!
    Mənə böyük etimad göstərmiş, yenidən prezident vəzifəsinə seçmiş doğma xalqıma minnətdaram. Azərbaycan xalqını əmin etmək istəyirəm ki, bundan sonra da doğma xalqıma ləyaqətlə xidmət edəcəyəm, daim Azərbaycanın dövlət maraqlarını müdafiə edəcəyəm.
    Azərbaycan xalqı bu seçkilərdə azad, şəffaf şəkildə öz iradəsini ortaya qoydu. Azərbaycanda keçirilən prezident seçkiləri demokratiyanın təntənəsidir. Azərbaycanda bütün azadlıqlar mövcuddur. Azərbaycan demokratik dövlət kimi bundan sonra da uğurla inkişaf edəcəkdir.
    Bu seçkilərin azad, şəffaf şəkildə keçirilməsi demokratiyaya doğru atılan növbəti ciddi addımdır. Azərbaycanda bütün azadlıqlar – söz azadlığı, mətbuat azadlığı, siyasi azadlıqlar, vicdan azadlığı təmin edilir. Azərbaycanda bütün xalqların, bütün dinlərin nümayəndələri bir ailə kimi sülh, mehribanlıq şəraitində yaşayırlar. Bu, bizim böyük üstünlüyümüzdür, böyük dəyərimizdir. Təsadüfi deyildir ki, Azərbaycan bu gün dünyada milli və dini dözümlülük məsələlərində çox önəmli ölkəyə çevrilmişdir. Azərbaycan dünyada multikulturalizmin mərkəzlərindən biridir.
    Eyni zamanda, ölkəmizdə bütün proseslər müsbət istiqamətdə getmişdir. Azərbaycan xalqı bu seçkilərdə son on il ərzində görülən işlərə öz yüksək qiymətini vermişdir. On il ərzində dövlətçiliyimizin əsasları möhkəmləndi. Bu gün Azərbaycan dövləti güclü, müstəqil siyasət aparan bir dövlətdir. Bizim güclü ideoloji əsaslarımız vardır. Azərbaycançılıq məfkurəsi bizim ideoloji dayağımızdır.
    Azərbaycanda bütün istiqamətlərdə inkişaf, tərəqqi özünü göstərməkdədir. Biz beynəlxalq məsələlərin həllində bu gün dünya miqyasında çox önəmli ölkəyə çevrilmişik. Azərbaycan dünya birliyinin mütləq əksəriyyətinin dəstəyi ilə iki il bundan əvvəl dünyanın ən ali orqanı olan BMT Təhlükəsizlik Şurasına üzv olmuşdur və hazırda bu təşkilata sədrlik edir.
    Azərbaycanda iqtisadi sahədə çox böyük uğurlar əldə edilmişdir. Deyə bilərəm ki, son on il ərzində iqtisadi islahatlarla bağlı atılan addımlar və əldə edilmiş nəticələr dünya miqyasında ən ciddi nəticələrdir. Təsadüfi deyildir ki, bu nəticələr insanların gündəlik həyatında da öz əksini tapmaqdadır.
    Son on il ərzində iqtisadiyyatımız 3,4 dəfə artmış, yoxsulluğun səviyyəsi isə təxminən on dəfə azalmışdır. Bu, ölkədə aparılan ciddi iqtisadi və sosial siyasətin nəticəsidir. Bu siyasətin nəticəsində Azərbaycan öz iqtisadi potensialını böyük dərəcədə möhkəmləndirə bilmişdir.
    İqtisadi güc bizə imkan verir ki, öz maraqlarımızı beynəlxalq arenada da lazımi səviyyədə müdafiə edək. Azərbaycan bu gün nəinki regional, dünya problemlərinin həllində də öz rolunu oynayır və getdikcə bizim rolumuz daha da artacaqdır.
    Azərbaycanda bütün istiqamətlər üzrə konkret proqramlar vardır. Böyük infrastruktur layihələri icra edilir, şəhərlərimiz abadlaşır, gözəlləşir, insanların yaşayış səviyyəsi yaxşılaşır. Dünyanın aparıcı iqtisadi qurumlarının reytinqlərinə görə, hətta dünyanı bürümüş iqtisadi və maliyyə böhranı zamanı Azərbaycan uğurla inkişaf edir. Bizim iqtisadiyyatımız son on il ərzində dünya miqyasında 40 ən rəqabətqabiliyyətli iqtisadiyyatların arasına daxil edilibdir. Bizim bütün təşəbbüslərimiz regional əməkdaşlığa hesablanıbdır. Azərbaycanda bütün sahələr üzrə inkişaf, tərəqqi vardır. Biz bu gün qürur hissi ilə deyə bilərik ki, Azərbaycan artıq kosmik dövlətə çevrilibdir.
    Bütün bu nailiyyətlər Azərbaycan xalqının istedadı, zəhməti hesabına mümkün olmuşdur. Düşünülmüş siyasət, xalqla iqtidar arasındakı birlik və bütün təşəbbüslərimizin xalq tərəfindən dəstəklənməsi, hesab edirəm ki, uğurlarımızın əsas şərtidir, əsas səbəbidir.
    Azərbaycanda aparılan enerji siyasəti nəinki region üçün, dünya üçün çox böyük əhəmiyyətə malik olan bir məsələdir. Bu gün Azərbaycan müasir, müstəqil dövlət kimi dünyada öz rolunu oynayır və bizim imkanlarımız getdikcə daha da genişlənəcəkdir.
    Bu gün bölgədə gedən proseslərdə bizim təsir imkanlarımız kifayət qədər genişdir. Azərbaycanın razılığı olmadan bölgədə heç bir təşəbbüs – istər siyasi, istər iqtisadi mümkün deyildir. O təşəbbüsün gələcəyi olmayacaqdır.
    Bütün bunlar görülən işlərin nəticəsidir. Bütün bunlar müstəqil Azərbaycanın uğurlarıdır. Müstəqilliyimizin nə qədər böyük dəyər olduğunu Azərbaycan xalqı gündəlik həyatda görür. Biz azadıq, biz müstəqilik. Bizim taleyimiz öz əlimizdədir. Bu seçkilərdə mənə verilən səslər, hesab edirəm ki, müstəqilliyə, azadlığa, xoşbəxt gələcəyə verilən səslərdir.
    Mən çox fəxr edirəm ki, son illər ərzində bütün təşəbbüslərim reallığa çevrilibdir. On il bundan əvvəl – 2003-cü ildə xalqa elan etmişdim və bəyan etmişdim ki, əgər mənə etimad göstərilərsə, mən Heydər Əliyev siyasətinə sadiq qalacağam. Son on il ərzində bu siyasətə sadiq qalaraq Azərbaycanın inkişafı, Azərbaycanın tərəqqisi üçün çox böyük işlər görülmüşdür. Müstəqilliyimiz dönməzdir, sarsılmazdır.
    Bu illər ərzində müstəqil siyasətimiz istənilən sahədə özünü göstərmişdir. Biz öz milli maraqlarımızı lazımi səviyyədə müdafiə edə bilərik, müdafiə edirik, edəcəyik. Mənim üçün Azərbaycan xalqının, Azərbaycan dövlətinin maraqları ən birinci yerdədir. Bu maraqların müdafiə edilməsi üçün xalqla iqtidar arasındakı birlik əsas şərtdir. Mən bütün addımlarımda xalqın dəstəyini hiss edirdim, bu dəstəyə güvənirdim. Əgər bu dəstək olmasaydı, biz heç bir işi görə bilməzdik. Məhz xalqla iqtidar arasındakı birlik, vəhdət Azərbaycanı fərqləndirən amillərdən biridir.
    Bu seçkilərdə böyük səs çoxluğu ilə mənə göstərilən etimad həm görülən işlərə verilən qiymətdir, həm də Azərbaycanın gələcək inkişafı ilə bağlı olan, xalq tərəfindən ifadə edilən niyyətdir, tələbdir.
    Biz gələcəyə çox böyük ümidlərlə, böyük nikbinliklə baxırıq. On ilin təcrübəsi bu inamı daha da artırır. Çünki son 10 il ərzində biz istənilən sahədə çox böyük uğurlara imza atdıq. Bu gün Azərbaycan güclü, inkişafda olan, müstəqil siyasət aparan dövlət kimi gələcəyə də çox böyük nikbinliklə baxır. Belə gələcəyə nikbinliklə baxmaq üçün kifayət qədər əsaslar vardır.
    Növbəti illərlə bağlı bizim siyasətimiz açıqdır, aydındır. Mən dəfələrlə müxtəlif tədbirlərdə Azərbaycanın gələcəyi ilə bağlı öz fikirlərimi xalqla bölüşmüşəm. Görülən işlər haqqında xalqa daim hesabat verirəm. Bu gün də bildirmək istəyirəm ki, Azərbaycan bundan sonra da inamlı inkişaf yolu ilə gedəcəkdir. Azərbaycan beynəlxalq müstəvidə öz yerini möhkəmləndirəcəkdir və bütün beynəlxalq təşəbbüslər Azərbaycan xalqının maraqlarını müdafiə edəcəkdir.
    Biz Azərbaycanda demokratiyanın inkişafı ilə bağlı bundan sonra da ardıcıl siyasət aparacağıq. Müasir dövlət quruculuğu prosesi bundan sonra da davam etdiriləcəkdir. Növbəti illərdə xoşagəlməz halların aradan qaldırılması üçün, xüsusilə korrupsiya və rüşvətxorluğa qarşı mübarizə daha da ciddi aparılacaqdır. Bu mübarizənin gözəl nəticələri vardır. Xalq tərəfindən bizim siyasətimiz, qətiyyətimiz, addımlarımız dəstəklənir. Sahibkarlığın inkişafı ilə bağlı siyasətimiz davam etdiriləcəkdir. Bütün istiqamətlər – yeni iş yerlərinin açılması, yoxsulluğun, işsizliyin azaldılması, idxalın əvəz olunması üzrə bizim konkret proqramlarımız vardır.
    Sosial siyasətlə bağlı bu il və əvvəlki illərdə atılmış addımlar onu göstərir ki, bu məsələlərə nə qədər böyük əhəmiyyət göstərilir. Mən dəfələrlə bəyan etmişəm və bunu həyat və atılan addımlar da təsdiqləyir ki, Azərbaycan sosial dövlətdir. Bizim siyasətimizin mərkəzində Azərbaycan vətəndaşı, onun qayğıları, onun problemləri, onun təhlükəsizliyi, onun xoşbəxtliyi dayanır.
    Növbəti illərdə biz bütün bu istiqamətlər – iqtisadi islahatlar, sosial siyasət, enerji siyasəti, xarici siyasət üzrə ancaq və ancaq irəliyə gedəcəyik. Biz daha da güclü Azərbaycan, daha da güclü dövlət quracağıq ki, bu dövlətdə hər bir vətəndaş özünü rahat hiss etsin, sülh, əmin-amanlıq şəraitində yaşasın. Son on il ərzində sabitliyin və ictimai asayişin qorunması bax bu reallıqları şərtləndirdi. Azərbaycanda insanlar təhlükəsizlik şəraitində yaşayır və bu, bizi fərqləndirən cəhətlərdən biridir.
    Bir sözlə, əziz həmvətənlər, əziz bacılar və qardaşlar! Gələcək inkişafımızla bağlı məndə və əminəm ki, sizdə heç bir şübhə yoxdur. Azərbaycan bundan sonra da inamlı inkişaf dövrünü yaşayacaqdır. Azərbaycan dövləti və mən prezident kimi Azərbaycanın milli maraqlarını müdafiə edəcəyəm, xalqın rifahını təmin edəcəyəm.
    Mən bir daha sizə son on il ərzində mənə göstərdiyiniz böyük dəstəyə görə minnətdarlığımı bildirmək istəyirəm. Bir daha sizi əmin etmək istəyirəm ki, var gücümlə doğma xalqımızın rifahı, dövlətimizin möhkəmləndirilməsi üçün çalışacağam. Biz birlikdə hələ böyük qələbələrə imza atacağıq.
    Yaşasın müstəqil Azərbaycan Respublikası!

  • “Mənim üçrəngli bayrağım”

    images

    4 noyabr 2013-cü il tarixdə Dövlət Bayrağı Meydanında “9 noyabr-Azərbaycan Bayrağı günü”nə həsr olunmuş “Mənim üçrəngli bayrağım” mövzusunda Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsi və Qaradağ rayonundakı 274 saylı məktəbin təşkilatçılığı ilə ədəbi-bədii kompozisiya keçirildi. Kompozisiyadan əvvəl məktəblilər Dövlət Bayrağı Muzeyi və oradakı eksponatlarla əyani surətdə tanış oldular. Tədbiri giriş sözü ilə açan 274 saylı məktəbin direktoru A.Cəfərov məktəblilərin iştirakı ilə keçirilən belə kateqoriyalı tədbirlərin şagirdlər üçün əhəmiyyətindən danışaraq bu istiqamətdə Dövlət Bayrağı Muzeyindəki yaradılmış şəraitə görə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevə bütün pedaqoji heyət adından minnətdarlıq etdi. Sonra şagirdlər tərəfindən bayrağımızı tərənnüm edən şeirlər, mahnılar və milli rəqslər ifa olundu. Tədbirdə iştirak edən Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsinin rəisi E.Abbasov “9 noyabr-Azərbaycan Bayrağı günü” münasibətilə rayon İcra Hakimiyyətinin xüsusi göstərişi əsasında rayonda silsilə tədbirlərin keçirildiyini və bu tədbirin müvafiq tədbirlər planının tərkib hissəsi olduğunu qeyd etdi. Ədəbi-bədii kompozisiyanın sonunda tədbirin təşkilati işlərində yaxından iştirak etmiş müəllim və şagirdlər Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsinin fəxri fərmanları və hədiyyələrilə mükafatlandırıldılar.

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeir

    907355_510197512390983_1574309761_n (1)

    * * *

    Bilirəm darıxır ürəyin mənsiz
    qürurun qoymayır yazasan mənə
    gizlin bir duyğudur içində səssiz
    aman vermir ürək bir anlıq dinə.

    Nə bilim bəlkəmdə yalnış zamanın
    yalnış qonağıyıq hər ikimizdə
    sənə bəslədiyim doğru yalanın
    mənası qalmadı bitirdik bizdə.

    Deyirəm bir anlıq isdək ölürmüş
    çünkü sevgi diqqət nəvaziş isdər
    kim getsə yerinə biri gəlirmiş
    əbədi qalansa sədaqət isdər.

    Fidan sonu deyil zamanla keçir
    həsrət bir günlükdür kədər bir anlıq
    yaxşını hər zaman göydəki seçir
    ölüb bu dünyada daha insanlıq……………….

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    Снимок11-234x3001

    Payız

    Əsir payız yeli, sınır havalar,
    Günəş də nurunu azaldır bir az.
    Həzin nəğmə deyir durduru sular,
    Üşüdür körpəcə otları sular.

    Yır-yığış eyləyir köçəri quşlar,
    Ürəyi titrədir durna harayı.
    Dəyişir rəngini qayalar, daşlar,
    Çoxalır bağların sovqatı, payı.

    Zirvələr gəlinlik paltarı geyir,
    Vağzalı od salır neçə ürəyə.
    Yarpaqlar göylərə əlvida deyi,
    Çən düşür hər səhər dağa-dərəyə.

    Yanağı çırtlayır gülöyşə narın,
    Qış quzeydə durub fürsət gözləyir.
    Nəfəsi duyulur soyuğun, qarın,
    Köçəni, gedəni qürbət gözləyir.

    Dərəni-təpəni yağışlar yuyur,
    Qaralır yaylaqda ocaq yerləri.
    Bir çiçək gözündə arı uyuyur,
    Çapır öz atını payız yelləri.

    İndi köhnə daxma, köhnə paltar da,
    İsti bir bürk kimi yarıyır bizə.
    Payız təbi ölmüş qoca şairtək,
    Köhnə şeirləri sırıyır bizə.

    Bu restoranlar

    Toylara xərclənir kasıbın varı,
    Artıq gündən-günə dərdi azalır.
    Pul çatmır maaşdan maşa barı,
    Daha söz-söhbətdən durulmur qanlar.
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Fikri pulda qalır toy günü bəyin,
    Dəvətnamə verir salam verdiyin.
    Toyların əlindən neyləyək deyin,
    Min oyundan çıxır toy aparanlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Düzülür süfrəyə min cürə salat,
    Bilmirsən təzədir, yoxsa ki, boyat.
    Ye ki, yeyəcəksən bir neçə saat.
    Doymur pul-paradan bu qan sovuranlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Bildirçin qalmayır dərədə, düzdə,
    Cibdən pul aparır deyilən söz də.
    Kefimiz qalxanda coşuruq biz də,
    Durub dingildəyir arsız cavanlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Balıq qoymadılar dənizdə, çayda,
    Dünya nə haydadır, gör biz nə hayda.
    Millətə tələdi vallah bu toy da,
    Yüz oyundan çıxır bu pul yığanlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Çoxları şərikdi, yığılar paya,
    Qarabağ elə bil köçüb Bakıya.
    Biz müftə yeməyə gedirik güya,
    Alır ağlımızı lüt-üryan canlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Hələ xınayaxdı, tanışlıq, söhbət,
    Nişan, toy məclisi, ad günü, sünnət.
    Bu nə ənənədir, bu nə adət,
    Yıxdı evimizi yersiz oyunlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

    Bir deyən yoxdur ki, dayanın bəsdi,
    Bu nə musiqidi, bu necə səsdi.
    Yenə dəvət gəldi, ürəyim əsdi,
    Cibimi soyacaq canı yananlar,
    Milləti talayır bu restoranlar.

  • Aliyə ƏSƏDOVA.Şeirlər

    541864_510958098964846_125345195_n

    Titrək-titrək

    Titrək-titrək…..
    əllər yarı uzanıqlı….
    nəfəs daralır təngiməkdən….
    Yarpaqlar qorxur vaxtsız tökülməkdən
    hey əsdikcə…
    meh gələn kimi…
    insan qorxudan, ya sətəlcəmdən
    titrəyir titrədikcə
    qəzəbindən yanıqlı….
    sətrin cümləsi, nidası
    titrək-titrək…. titrək-titrək….

    Ovuc- ovuc

    Ovuc-ovuc…
    Günəşin nuru, Ay işığı…
    taleyin bir xoşbəxt günü
    ömrün naxışı ….
    qışın qarı
    buz kimi dondurucu,
    əriyəndə
    yağış olur, dolur əllərimə
    isladır,
    ağladır adamı qədərincə
    hıçqırıq, göz yaşı…..
    ovuc-ovuc…… ovuc-ovuc….

    Əlim gəlmir

    Götür-qoy elədim
    sən deyən kimi,
    bilirsən nə qədər
    yormuşam başımı
    fikirləşməkdən,
    nəticəsi də bu olub;-
    əlimdən gəlir,
    amma səninçün etməyə
    əlim gəlmir.

    Gecikdiklərim, tələsdiklərim

    Ümidi yığılmış soyuqların
    üstünə çəkilər GECİKDİKLƏRİM,
    barmaqlarını qatlaya-qatlaya
    hesablaya-hesablaya
    xatırlayarkən
    dönüb sağa-sola-
    dəyişən, dəyişməyən çevrəyə
    baxarkən
    bir az gecikər TƏLƏSDİKLƏRİM.

    Həftələr

    Deyilmək istəyir
    açıb söyləmədiklərim
    həftənin sıxıb-sıxılan üzündən
    o biri üzünə adlayan kimi
    danışacaq deyə bilmədiklərim,
    deyəcəm nəsə
    eşidəcəksən nəsəni,
    üstümdən qoparacaq nələrinsə
    ağırlığını
    həftənin o biri üzü.
    Yaman üzə düşəndi bu həftələr.
    Üzdən-üzə düşəndi bu həftələr.
    Üz-üzünə dəyişəndi bu həftələr.
    Danışacaq deyə bilmədiklərim
    eşidəcəklər sizdən birinizi,
    ya ONU, ya da SƏNİ,
    ya ÜZÜ ya HƏFTƏNİ.

    Yorğanıma

    Mənə bürünüb də
    sinən yorğanım,
    yuxulusanmış hələ,
    eh, dünyadan bixəbər…
    qulağımı dəlib-deşən
    şütüyən maşınların
    səsinə oyanır insanlar,
    səhərlər…
    sənsə …..
    yatmısan,
    hələ də yuxudasan,
    mənsə……
    üşüyürəm
    gözləyirəm , haçan oyanırsan,
    sən yox , mən səni bürümüşəm–
    qucaqlamışam.

    Səhra sakinləri

    Qum dənələri
    təpə-təpə
    yarğan-yarğan
    qırmızı, boz , sarı…
    Qara yel əsməsi–
    yenə….yenə
    burulğan.
    Uzun yol sənələri
    üzü günəşə sarı
    səhra gəmiləri–
    asta-asta, usta-usta
    keçir səhra şəhərinin
    əbədi sakinləri–
    nə qum , nə yel, nə günəş–
    keçir dəvə karvanı.

    Mücərrəd

    Hissimə hakim bir şey
    ağlımın diktəsiylə tutdum o an
    fikri,
    o bir qapalı,
    o bir bağlı
    içimdə o qədər boğucu
    ata bilsəm başımdan,
    bəlkə udqunum?,
    bu da heç
    asqırım, öskürüm?
    ən yaxşısı durum
    əl-üzümü yuyum–
    başdan-ayağa yuyunum.

  • Əlirza HƏSRƏT.Yeni şeirlər

    13314_src-300x207

    SÖZƏ SÖYKƏNDİM

    Bir sevən ürəyin mülküdür hər eşq,
    Hər eşqdən od alıb,közə söykəndim.
    Yıxılmayım deyə qalxdığım dağdan,
    Cığıra əl atdım,izə söykəndim.

    Vurulmaq qorxusu varsa canında,
    Coşar damarında axan qanın da.
    Nadan qabağında,naşı yanında,
    Dosta arxalandım,sözə söykəndim.

    Elə yaraşır ki dağlar bu kəndə,
    Bu kəndə kim gəlsə,düşər kəməndə.
    Nağıl danışanda,dastan deyəndə,
    Qələmə üz tutdum,saza söykəndim.

    AHIM DODAQLARDA TUMURCUQLAYIB

    Ahım dodaqlarda tumurcuqlayıb,
    Əyibdir başını dar ağacları.
    Əlvida deməyə yol ayrıcında,-
    Divanə ruhumu saxlayın barı.

    Payız havasına köklənib deyə,
    İçində oxuyur hər sarı yarpaq.
    Qürub Günəşinin şəfəqlərini,-
    Bağrına nə gözəl basıbdir torpaq.

    Üz tutub qürbətə durna köçü də,
    Gülüb göz eləyir çən,duman dağa.
    Yaşanmış günlərdən gəl ocaq çataq,-
    Bahar sevdamızı qarşılamağa…

    SOLĞUN ÇİÇƏKLƏRDƏN EV QURUB KEÇDİN

    Belə çox qınadım bu ötən yaşı,
    Gələn günlərimdən xeyir tapınca.
    Çox qələm dəyişdim,çox varaq cırdım,
    Bir ulu,ilahi şeir tapınca.

    Bir dastan yaratmış hər sevgi andı,
    Lalənin bağrı da sevgidən qandı.
    Könlüm qəhərləndi,gözüm sulandı,
    Özgə baxışında sehr tapınca.

    Adıma çıxınca bu qürub,keçdin,
    Solğun çiçəklərdən ev qurub keçdin.
    Könlümə neçə yol baş vurub keçdin,
    Eşq nəzir qoymağa sən pir tapınca.

  • Kənan AYDINOĞLU.Yeni şeirlər

    Kənan AYDINOĞLU

    SƏN MƏNİM QƏDRİMİ BİLMƏDİN, DÜNYA!

    Mən sənin nəyinə inanmalıyam,
    Sən mənim qədrimi bilmədin, dünya?!
    Nə vaxtı tökdümsə gözüm yaşını,
    Gözümün yaşını silmədin, dünya!

    Şükür ki, dayaqdı mənə YARADAN,
    Seçmədin heç zaman ağı qaradan.
    Bir gün dağılassan onsuz aradan,
    Sevinci mənimlə bölmədin, dünya!

    Kəlmənə aldanmaq bilirəm hədər,
    Sənə aldanmaq da özü bir kədər.
    Yenə yaranışdan bu günə qədər,
    De, niyə ölmədin, ölmədin, dünya?!

    Doğrunu gizlətdin doğru gözündə,
    Ucaltdın özünü oğru gözündə.
    Həqiqət yox imiş bircə sözündə,
    Doğrunu heç doğru görmədin, dünya!

    Daşlardan başına gərək min dəyə,
    Gah dağa çevrildin, gah da kündəyə.
    Haqqın yolun tutan mömin bəndəyə,
    Sevinc sarayını hörmədin, dünya!

    MƏNİ AYIRMAYIN ŞEİR DÜNYAMDAN!

    Dastanlar torpağa düzülən zaman,
    Göz yaşım dodaqla büzülən zaman,
    Qəlbimdən incilər süzülən zaman,
    Məni ayırmayın şeir dünyamdan!

    Torpağa gətirsəm, yurdun daşını,
    Salamat görərsiz şair başını.
    Həsrətdən tökdümsə, gözüm yaşını,
    Məni ayırmayın şeir dünyamdan!

    Torpağım canına hopdumsa, yenə,
    Tufana çevrilib qopdumsa, yenə,
    Özümü özümdə tapdımsa, yenə,
    Məni ayırmayın şeir dünyamdan!

    Sarayda dan kimi sökülən kimi,
    Qəlbimdən nəğmələr tökülən kimi,
    Dağı görən belim bükülən kimi,
    Məni ayırmayın şeir dünyamdan!

  • Sevinc HƏMZƏYEVA.Həyatı və Yaradıcılığı

    946980_572608526143609_1200498940_n

    Sevinc Həmzəyeva(Sevinc Səyyad qızı Həmzəyeva) 1977 – ci il oktyabr ayının 29-da anadan olmuşdur. 1984-1994 – cü illərdə orta məktəbdə oxumuş, 1995 – ci ildə ADPU–nun Filologiya fakültəsinə daxil olmuş, 1999 – cu ildə həmin universitetin bakalavr pilləsini, 2001–ci ildə isə “Antik ədəbiyyat” ixtisası üzrə magistraturasını fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir.
    Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib.Şeirləri “Sumqayıt Universiteti”, “Sözün Sehri” qəzetlərində dərc olunub.2012-ci ilin oktyabr ayının 6-dan Azərnbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin Fəxri üzvüdür.
    2001 – ci ildən Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologoiya fakültəsində işləyir.2003 – cü ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun “Xarici ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr” şöbəsində əyani aspiranturasına qəbul olmuş, 2006 – cı ildə prof. Vaqif Arzumanlının rəhbərliyi ilə “Azərbaycan – ingilis ədəbi əlaqələrinin inkişafında bədii tərcümənin rolu” adlı dissertasiyasını aspirantura müddətində tamamlamış və şöbəyə təqdim etmişdir. Hazırda həmin şöbənin əməkdaşıdır. Eyni zamanda Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologiya fakültəsində dekan müavinidr, filologiya üzrə fəlsəfə doktorudur. Onlarla elmi məqalənin müəllifidir. Həmçinin dövri mətbuatda da yazıları ilə çıxış edir.

    * * *

    Rəqs edək…
    Musiqisiz, çalğısız,
    Qəlbimizin ahənginə…
    Əvvəl baxışların
    baxışımı qucaqlasın…
    Nəzərlərdə qovuşaq…
    Çəkmə məndən gözünü
    Həkk olunum bəbəyinə…
    Sonra…
    əllərimdən tut…
    barmaqlarını
    bircə –bircə oxşayım…
    Bircə – bircə öpüm baxışlarımla…
    Yanağına toxunum
    Ovcumun istisinə
    Alışsın üzün, eşq ilə…
    Sonra…
    Rəqs edək
    Qəlbindən süzülən nəğməyə
    Dodaqların incə –incə təmasında
    Duyğularımla baş – başa
    Sarmaşıb sənin duyğularına
    Rəqs edək…
    Sonra, içimə çəkim səni bir udum nəfəs kimi
    Sonra, içinə çək məni
    Sənə həyat verən
    Bir məlhəm kimi…

    2008

    * * *

    İçimi didən həsrətin
    Könlümü üzən həsrətin
    Az qala…
    Məni sevdi həsrətin
    Səndən də çox…

    Yarım oldun
    Bağrımı yaran oldun
    Xatirəmə həkk olunub
    yadım oldun
    Hərdən doğmadan doğma…
    Hərdən ögey, yadım oldun…

    Hər anımda anılan…
    Hər yanımda duyulan
    Yandırdıqca…
    Həsrətinə sarılan
    Nəvazişim, mehrim, şəfqətim…
    Sənə həsrət
    Özüm kimi…

    2008

    * * *

    Sən – həsrətlər içindən
    Sevgiyə bürünüb gəldin
    Sən – hicranın içindən
    vüsala çönüb gəldin
    Ayaz vurmuş budaq üstə
    Tumurcuğa dönüb gəldin
    Günəş boyda şəfəq olub
    zülmətləri dağıtdın…

    Fərəh olub qəhərimi
    bir gülüşlə yox etdin
    Nəğmə olub hər sözümü
    musiqinlə dindirdin
    Ruhum olub bu canımda
    varlığımı diriltdin
    İnam oldun! Öz eşqinlə
    şübhələri dağıtdın…

    2010

  • Kənan AYDINOĞLU.Şeirlər

    Kənan AYDINOĞLU

    Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin Fəxri üzvü Yolçuyev MƏHƏMMƏD Yolçu oğlunun doğum günüdür.

    Bu gün Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri,Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü Yolçuyev MƏHƏMMƏD Yolçu oğlunun doğum günüdür..Bu münaisbətlə Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya Heyəti Portalın Rəhbəri MƏHƏMMƏD qardaşımızı təbrik edir, ona orta təhsil illərində bol-bol uğurlar arzulayır!
    DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN! ALLAH SİZİ KORUSUN! AMİN!

    TANRI SƏNİ QORUYUB KAMİLLİYƏ ÇATDIRSIN!

    Gözəlliklər içində doğuldun doğuldun deyə. qardaş,
    Ömrü boyu sevdin sən Ana yurdda qadını.
    Xoşbəxtsən ki, seçdilər ata-ana səninçün,
    Peyğəmbər Əfəndimiz MƏHƏMMƏDİN adını.

    TANRI SƏNİ QORUSUN GÖZƏL OLAN DÜNYADA!

    Sən atanın,ananın gözünün nuru oldun,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!
    Gözzəl ata,ananın şükür, qüruru oldun,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!

    Doğum günün mübarək olsun, olsun, MƏHƏMMƏD,
    Sevincdən ömrü boyu gözün dolsun, MƏHƏMMƏD!
    Nurunun damlasından çiçək solsun, MƏHƏMMƏD,
    Tanrı səni qorusun gözəl olan dünyada!

    Kənan AYDINOĞLU.
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri.
    29 oktyabr, 2012.Bakı şəhəri.

  • Azərbaycanın mətbuat tarixi

    default

    Mətbuat tarixi

    Uzun müddət Zaqafqaziyanın inzibati və mədəni mərkəzinin Tiflis şəhəri olması mətbuat və ədəbiyyata da öz təsirini göstərmişdir. Bakıda ilk rus qəzetinin nəşrinədək Azərbaycan xalqının iqtisadi və mədəni həyatına aid faktları Tiflisdə çıxan rus qəzetləri əks etdirirdi. XIX əsrin 20-ci illərindən başlayaraq “Tiflisskiye vedomosti”, “Zakavkazski vestnik”, “Kavkaz”, “Novoye obozreniye” və başqa qəzetlərdə Azərbaycan xalqının ədəbi həyatına aid yazılar əhəmiyyətli yer tuturdu.
    “Tiflisskiye vedomosti” Qafqazda rus dilində çıxan ilk qəzet idi. Bu qəzetdə dekabristlərin iştirakı, qəzetin redaktor müavini V.D.Suxorukovun 14 dekabr hadisələri ilə sıx əlaqədar olması və s. haqqında məlumatlar vardır. Rus-Azərbaycan ədəbi əlaqələri haqqında maraqlı tədqiqatlar aparan alimlər “Tiflisskiye vedomosti” qəzeti haqqında da yeri gəldikcə bəhs etmişlər. “Tiflisskiye vedomosti” qəzetinin bəzi məqalələri mərkəzi qəzetlərdə yenidən dərc edilirdi. Bu qəzet 1829-cu ildə gürcü dilində, 1830-cu ildə fars dilində, 1832-ci ildə isə Azərbaycan dilində də buraxılmışdır. Azərbaycanca qəzetin adı “Tiflis əxbarı” idi.
    XIX əsrin II yarısında Azərbaycanın iqtisadi və ictimai inkişafı milli mətbuatın yaranmasını zəruri edirdi. Bu zərurəti dərk edən görkəmli maarifçi Həsən bəy Zərdabi hökumətə müraciət edərək çətinliklə olsa da belə bir qəzetin nəşrinə icazə ala bilmişdi. Qəzetin nəşri üçün Zərdabi İstanbuldan xüsusi ərəb mətbəə şriftləri gətirtməli olmuş və nəhayət, xeyli əziyyətdən sonra 1875-ci ilin 22 iyulunda Bakıda qubernator mətbəəsində qəzetin ilk nömrəsinin nəşrinə nail ola bilmişdi. “Əkinçi”nin nəşrilə həm də milli mətbuatımızın əsası qoyulmuşdu. 1875-ci ilin 22 iyulundan 1877-ci ilin 29 sentyabrına qədər nəşr edilən “Əkinçi” qəzetinin ümumilikdə 56 sayı işıq üzü görmüşdür. Qəzet ayda iki dəfə 300-400 tirajla nəşr olunub.
    İlk milli mətbuat orqanı olan “Əkinçi” qəzetinin işıq üzü gördüyü gün – iyulun 22-si respublikada “Mətbuat Günü” kimi qeyd edilir.
    “Əkinçi” qəzetində Moskvadan Nəcəf bəy Vəzirov və Əsgər ağa Gorani, Şamaxıdan Seyid Əzim Şirvani və Məhəmmədtağı Əlizadə Şirvani, Dərbənddən Heydəri və Tiflisdən Mirzə Fətəli Axundovun məqalələri və digər yazıları dərc olunurdu.
    1877-1878-ci illər Rus-Türk müharibəsi başlanan zaman arxa cəbhədə “türk-tatar” dilində qəzetin mövcudluğundan ehtiyat edən Rusiya hökümətinin göstərişi ilə 1877-ci ilin sentyabrın 29-da “Əkinçi”nin nəşrinə rəsmən xitam verilmişdi. Bundan sonra “Ziya”, “Kəşkül” qəzetləri işıq üzü gördü.
    “Kəşkül”, “Əkinçi” ilə “Ziya” arasında orta bir mövqe tutmuşdu, lakin “Əkinçi” yə daha artıq dərəcədə meyli hiss edilir. Ziyalıların şüurunda “Azərbaycan milləti” məfhumunun oyanması “Kəşkül” dövrünə təsadüf edirdi. Onlar başa düşmüşdülər ki, “din” və “millət” məfhumları ayrı-ayrı şeylərdir. “Kəşkül” qəzeti öz səhifələrində bu məsələləri aydınlaşdırmağa səy göstərmiş və ictimai-siyasi şüurun inkişafına kömək etmişdir. “Kəşkül” Azərbaycan millətinin inkişafı və başqa millətlərlə dostluq əlaqələrini möhkəmlətməsi haqqında da müsbət səciyyə daşıyan məqalələr verirdi. Bu məqalələrin bir çoxu mövzusu , ideya istiqaməti, dili və üslubu, ehtiraslılığı ilə fərqlənirdi.
    1870-ci ildən 1889-cu ilədək Qafqazda 56 mətbuat orqanı fəaliyyət göstərmişdir. Bunun 20-si rus dilində, 15-i gürcü dilində, 15-i erməni dilində, 3-ü Azərbaycan dilində idi. Əgər ayrı-ayrı elmi cəmiyyətlərin, idarə və təşkilatların rəsmi nəşrlərini də nəzərə alsaq, həmin rəqəm 69-a çatar. Həmin mətbuat orqanlarının bir çoxunun ömrü lap az olmuşdur. Cəmi 23 mətbuat orqanı 5 ildən yuxarı yaşaya bilmişdir. Bunlardan rus nəşrləri aşağıdakılardır: “Qafqaz”, “Tiflisski vestnik”, “Tiflisskiye obyavleniya”, (“Tiflisski listok”), “Kaspi”, “Yuridiçeskoe obozrenie”, “Bakinskiye izvestiya”, (“Bakinski torqovo-promışlennı listok”) və “Severnı Kavkaz”.
    Bakıda rus dilində çıxan qəzetlər ideya – siyasi nöqteyi-nəzərindən Qafqazın digər şəhərlərində çıxan rus qəzetləri ilə bir cərgədə gedirdi. Azərbaycanda çıxan ilk rus qəzeti “Bakinski listok” hesab edilir. Qəzetin redaktoru Bakı real gimnaziyasının müəllimi Xristian Sink idi. Qəzetin ilk nömrəsi 1871-ci ilin martın 19-da (6-da) çıxmış, iyun ayında bağlanmışdır. 1872-ci ilin yanvarında qəzetin nəşri yenidən bərpa olunmuşdur. Həmin il iyunun 3-dək davam etmişdir.
    1876-cı ildə Bakıda rus dilində ikinci bir qəzet “Bakinskiye izvestiya” nəşrə başlamışdır. Bu qəzet quberniya idarəsinin rəsmi orqanı idi və general – qubernator D.S. Staroselskinin təşəbbüsü ilə buraxılmışdı. Staroselski 1875-ci ildə “Əkinçi” qəzetinin nəşrinə də kömək etmişdi. Onun “Bakinskiye izvestiya” qəzetini çıxarmaqda məqsədi Bakı quberniyası haqqında oxuculara geniş məlumat vermək idi. O, hələ qəzet çıxmazdan xeyli əvvəl quberniya idarəsinin nəzdində mətbəə açmışdı, çapçılar dəvət etmişdi. 1888-ci ildən sonra qəzet “Bakinski torqovo – promışlennı listok” adı ilə çıxmışdır.
    1894-cü ilin yanvarından “Bakinskiye qubernskiye vedomosti” adlı rəsmi dövlət qəzeti də fəaliyyətə başlamışdır. Qəzet teleqram və elanları olan əlavəsi ilə çıxırdı. Bu teleqram və elanların bir hissəsi Azərbaycan dilində buraxılırdı. Qəzet 1916-cı ilə qədər çıxmışdır.
    Adları çəkilən bu qəzetlərin hamısında rəsmi xəbərlər, qərarlar, elanlar və teleqramlar geniş yer tuturdu. Bakıda rus dilində çıxan burjua qəzetləri içərisində “Kaspi” qəzeti daha uzun ömür sürmüş, müxtəlif dövrlərdə cəmiyyətin həyatını öz baxışları nöqteyi-nəzərindən əks etdirmişdir. Qəzetin 1881-ci ildən 1919-cu ilədək müddətdə 10 min 65 nömrəsi çıxmışdır.
    “Kəşkül” qəzeti bağlandıqdan sonra Tiflisdə Azərbaycan dilində mətbuat orqanı yaratmaq üçün bir neçə dəfə təşəbbüs olmuşdur. Məsələn, Məmmədağa Şahtaxtinski 1896-cı ildə Azərbaycan dilində “Tiflis” adlı, Kamal Ünsizadə isə 1900-cü ildə “Daniş” adlı qəzet çıxarmaq istəmişlər. Lakin onların təşəbbüsü fayda verməmişdir.
    M.Şahtaxtinskinin “Şərqi – rus” adlandırdığı qəzetin birinci nömrəsi 1903-cü il martın 30-da çıxmışdır. Əvvəllər o, həftədə üç dəfə buraxılırdı. 1904-cü il iyunun 8-dən etibarən gündəlik qəzetə çevrilmişdir. “Şərqi – rus” qəzeti XX əsrin ilk Azərbaycan qəzetidir, həm də ilk gündəlik Azərbaycan qəzetidir.
    Azərbaycan mətbuatının qürurverici tarixi nəşrlərindən biri də ideyaları və onların gerçəkləşmə üsulları heç vaxt köhnəlməyən “Molla Nəsrəddin” jurnalıdır. Jurnalın redaktoru Mirzə Cəlilin əsas qayəsi milləti müasir dünyaya uyğun ölçülər səviyyəsində görmək idi. “Molla Nəsrəddin” bu amallar uğrunda mübarizə fonunda yaranmışdı. Jurnalın ilk nömrəsi 1906-cı il aprelin 7-də çıxdı. Jurnalın yazıları bütöv bir millətin başına açılan oyunların, əzab-əziyyətlərin, haqsızlıqların satirik ifadəsi idi.
    Jurnalın birinci nömrəsi 1.000 nüsxə tirajla çap olunub yayılandan sonra az müddətdə “Molla Nəsrəddin” adı dillərdə gəzməyə başladı. Nəticədə jurnalın 2-ci nömrəsi 2.000 nüsxə tirajla çıxarıldı.
    C.Məmmədquluzadə senzor tərəfindən jurnalda nəşr olunmasına icazə verilməyən şəkillərin və ya materialların yerini ağ saxlayır və yaxud “Bizdən asılı olmayan səbəblərə görə bu yer ağ qaldı” deyə yazırdı.
    “Molla Nəsrəddin”in cəsarətli çıxışları onunla nəticələndi ki, 1907-ci il iyunun 8-də Tiflis general-qubernatoru jurnalın bağlanması haqqında əmr verdi. Bu hadisə xalqın böyük narazılığına səbəb oldu. Bakıdan, Şəkidən, Zaqafqaziyanın bir sıra başqa yerlərindən Tiflisə jurnalın nəşrinin bərpasını tələb edən məktublar gəlirdi.
    Qısa fasilədən sonra jurnalın 23-cü nömrəsi iyulun 25-də çıxdı. 1908-1909-cu illərdə bir neçə dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalını bağlamağa təşəbbüslər edilmişdir.
    1920-ci ildə C.Məmmədquluzadə öz ailəsi ilə köçüb Cənubi Azərbaycana getmişdir. 1921-ci ilin fevralında o, jurnalın nəşrini Təbrizdə yenidən bərpa etmişdir. Təbrizdə “Molla Nəsrəddin” jurnalının 8 nömrəsi çıxmışdır. Sovet hökumətinin təşəbbüsü ilə “Molla Nəsrəddin”in nəşri 1922-ci ilin noyabrında Bakı şəhərinə köçürülmüş və jurnal 1931-ci ilə qədər burada çıxmışdır. Jurnalın sonuncu nömrəsi 1931-ci il yanvarın 7-də buraxılmışdır.
    Ümumiyyətlə, “Molla Nəsrəddin”in Tiflisdə 370 nömrəsi, Təbrizdə 8 nömrəsi və Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Bakıda 398 nömrəsi çıxmışdır.
    “Mola Nəsrəddin” çap edilib yayıldıqdan sonra onun təsiri altında Qafqazda, Orta Asiyada, Volqa-boyunda, İranda və İran Azərbaycanında, Dağıstanda və başqa yerlərdə bir sıra satirik və yumoristik jurnallar çıxmışdır. Bu jurnalların bir çoxu “Molla Nəsrəddin”in layiqli ardıcılları olmuş, inqilabi-demokratik ideyaları yaymışdır. Bəzi satirik jurnallar isə liberal görüşlərdən irəli getməmiş, aşağı səviyyədə çıxmışdır.
    1911-ci il noyabrın 29-dan Bakıda “Məktəb” adlı yeni bir uşaq jurnalı nəşrə başladı. (Bu haqda bax: uşaq mətbuatı)
    1920-ci ildə Azərbaycanda Sovet Hakimiyyəti qurulduqdan sonra 1921-ci ildə nəşrə başlayan “Maarif” (cəmi 2 nömrəsi çıxmışdır) və “Qırmızı günəş” (sonra “Qızıl cavanlıq”), 1923-cü ildən çıxan “Gənc pioner”, 1927-ci ildən çıxan “Pioner” jurnalları, “Azərbaycan pioneri” qəzeti və s. mətbuat orqanları yeni nəslin tərbiyə olunmasında mühüm rol oynayırdılar.

    Mətbuatın sovet dövrü
    1919-cu ildə 20-dən çox bolşevik qəzeti nəşr olunmuşdur. Azərbaycan dilində “Bakı Fəhlə Konfransının Əxbarı”, “Azərbaycan gəncləri”, “Hürriyyət”,”Haqq”, “Füqəra sədası”, “Zəhmət sədası”, “Oktyabr inqilabı”, “Gənc işçi”, “Azərbaycan füqərası”, rus dilində “Nabat”, “Molot”, “Proletari”, “Raboçi put”, “Qolos truda”, “Bednota”, “Molodoy raboçi”, “Novı mir”, və başqaları Azərbaycan bolşeviklərinin nəşr etdikləri qəzetlər idi. Doğrudur, bu qəzetlərin ömrü çox az olmuş, bəzilərinin cəmi bir və ya bir neçə nömrəsi çıxmışdır. “Kommunist” qəzeti “Hümmət”, “Qoç-Dəvət”, “Təkamül”, “Yoldaş”, “Hümmət” (1917-1918-ci il-lər), “Bakı Şurasının Əxbarı” kimi bolşevik qəzetlərinin davamçısı olaraq meydana atıldı.
    “Kommunist” 1919-cu il avqustun 29-da həyata gəldi. Azərbaycan bolşevikləri “Kommunist”i hökumət orqanlarından xəbərsiz, gizli buraxmışdılar. “Kommunist” in 1919-cu il gizli çıxan nömrəsini Ruhulla Axundov redaktə etmişdi. Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra 1920-ci il aprelin 30-da Əliheydər Qarayevin redaktorluğu ilə”Kommunist” leqal şəkildə öz nəşrinə başladı.
    Azərbaycanda sovet hakimiyyətinin ilk illərində “Kommunist” və “Bakinski raboçi” qəzetlərinin səhifələrində qəzalardan tez-tez materiallar dərc olunurdu. 1923-cü il iyunun 16-da Bakıda “Kəndçi qəzetəsi”nin birinci nömrəsi çapdan çıxdı.
    Azərbaycan Kommunist (bolşeviklər) Partiyasının Mərkəzi Komitəsi (KPMK) 1923-cü il iyulun 2-də Bakıda Şərq qadınlarının, xüsusilə Azərbaycan qadınlarını ictimai-siyasi həyata alışdırmaq məqsədilə aylıq, ədəbi, ictimai və siyasi jurnal olan “Şərq qadını”nın nəşr olunmasını qərara aldı. “Şərq qadını”jurnalının 1-ci nömrəsi 1923-cü ilin noyabrında 40 səhifədən ibarət 1000 nüsxə tirajla çapdan çıxmışdır. Jurnalın ilk redaktoru Ayna Sultanova olmuşdur. 1938-ci ildən “Şərq qadını”, “Azərbaycan qadını” adı ilə nəşr olunmağa başlayıb.
    1926-cı ildə Bakı şəhər komsomol təşkilatının konfransı çağırılmışdı. Konfransın keçirildiyi gün bir dəstə fəal məktəbli üzərində “Pioner”sözü yazılmış 28 səhifəlik jurnal hazırlamışdı. Uşaqların xətti ilə yazılmış cəmi 50 nüsxə jurnal konfrans iştirakçılarının çox xoşuna gəldi.Həmin nüsxələr “Pioner” jurnalının ilk qaranquşu oldu. Aradan bir neçə ay keçəndən sonra, yəni, 1927-ci ilin fevralında “Pioner” jurnalı kütləvi tirajla çıxmağa başladı.
    1934-cü il sentyabrın 2-də “Kommunist maarifi” qəzeti nəşrə başladı. 1938-ci ildə adı dəyişdirilərək “Müəllim qəzeti” adlandırıldı. Qəzet 1941-ci ilin iyununadək bu adla nəşr olundu. 1946-cı ilin aprelindən “Azərbaycan müəllimi” adı ilə yenidən nəşrə başlayan qəzet sonrakı illərdə də bu adla yaşadı.
    İdman mətbuatımızın ən böyük tarixə malik nəşri olan “İdman” qəzeti həm də Azərbaycan mətbuatının ən qocamanlarından biri sayılır. 1932 – ci ildə ilk dəfə “Azərbaycan bədən tərbiyəçisi” (“Fizkulturnik Azerbaydjana”) adı altında işıq üzü görmüş “İdman” qəzetinin artıq 70 – dən çox yaşı var.
    Sonrakı illərdə “Ədəbiyyat” (1933)”, Azərbaycan pioneri” (1938), “Kirpi” jurnalı (1952), “Bakı ” (1958) və s. qəzetləri meydana gəlmişdir.
    Sovet dovründə şəhər və rayonlarda nəşr olunan qəzetlər: Bakı – “Bakı”, “Baku”; Gəncə – “Kirovabad kommunisti”; Naxçıvan – “Sovet Naxçıvanı”; Xankəndi – “Sovetskiy Karabax”; Mingəçevir – “Mingəçevir işıqları”, “Oqni Minqeçevira”; Sumqayıt – “Sosialist Sumqayıtı”, “Kommunist Sumqaita”; Ağcabədi – “Sürət”; Ağdam – “Lenin yolu”, “Ağdam”; Astara – “Sovet Astarası”; Abşeron – “Abşeron”; Ağdaş – “Əmək”; Ağsu – “Birlik”; Əli Bayramlı – “İşıq”, Mayak”; Bərdə – “Kommunizm yolu”; Balakən – “Şən həyat”; Oğuz – “Lenin bayrağı”; Göyçay – “Yeni həyat”; Daşkəsən – “Daşkəsən”; Cəlilabad – “Yeni gün”; Cəbrayıl – “Kolxozçu”; Dəvəçi – “Qurucu”; Culfa – “Zəfər”; Yevlax – “Təşəbbüs”; Beyləqan – “Yüksəliş”; Zaqatala – “Qırmızı bayraq”; Zəngilan – “Kənd həyatı”; Zərdab – “Pambıqçı”; Şərur – “İşıqlı yol”; İsmayıllı -“Zəhmətkeş”; İmişli – “Qızıl ulduz”; Qazax – “Qalibiyyət bayrağı”; Gədəbəy – “Tərəqqi”; Goranboy – “Mübariz”; Qax – “Şəlalə”; Kəlbəcər – “Yenilik”; Quba – “Şəfəq”; Qubadlı – “Avanqard”; Qusar – ” Qızıl Qusar”; Qəbələ – ” Qalibiyyət”; Kürdəmir – “İrəli”; Laçın – “Laçın”; Lənkəran – “Leninçi”; Lerik – “Bolluq uğrunda”; Masallı – “Çağırış”; Tərtər – “Qızıl bayraq”; Neftçala – “Oktyabr bayrağı”; Ordubad – “Yeni Ordubad”; Biləsuvar – ” Məhsul”; Sabirabad – “Muğan”; Saatlı – “Dönüş”; Salyan – “Qələbə”; Tovuz – “Həqiqət”; Ucar – “Yeni söz”; Füzuli – “Araz”; Xaçmaz – “Dostluq”; Xanlar – “Kommunist əməyi”; Şəmkir – “Ulduz”; Şəki – “Şəki fəhləsi”; Şamaxı – “Yeni Şirvan”, “Novıy Şirvan”; Şuşa – “Şuşa”; Şahbuz – “Qabaqcıl”; Yardımlı – “Yeni kənd”; Babək – “Əmək bayrağı” və s.
    Bəzi qəzetlərina adları bir neçə dəfə dəyişmişdir.

    Müasir mətbuat

    Bütün Sovet Sosialist Respublikası İttifaqında (SSRİ) başlayan yenidənqurma havası Azərbaycana da çatdı və ictimai mühitə kəskin təsir göstərdi. Millətin dirçəliş dövrü kimi tarixdə qalan 1989-cu ildə “Azərbaycan” qəzeti yaradıldı. Müstəqil mətbuatın qaranquşu hesab edilən “Azadlıq” qəzeti də 1989-cu ilin 24 dekabr tarixində işıq üzü görüb. Qəzetə tanınmış jurnalist Nəcəf Nəcəfov rəhbərlik edib.
    1990-cı ildə “Zerkalo”, “Səs”, 1991-92-ci illərdə “Yeni Müsavat”, “İki Sahil”, “525-ci qəzet”, “Yeni Azərbaycan” qəzetləri nəşr olunmağa başladı.
    1998-ci ilin avqust ayının 6-da prezident Heydər Əliyevin imzaladığı xüsusi Sərəncamla Azərbaycanda mətbuat üzərindən senzura götürüldü. Həmçinin, 1999-cu ildə Kütləvi İnformasiya Vasitələri (KİV) haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanununun (ARQ), digər hüquqi-normativ aktların qəbulu həyata keçirilib.
    Prezident İlham Əliyevin 31 iyul 2008-ci il tarixli Sərəncamı ilə “Azərbaycan Respublikasında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin (KİV) inkişafına Dövlət Dəstəyi Konsepsiyası (DDK) kimi mühüm bir sənəd təsdiq olunmuşdur. Konsepsiyaya uyğun olaraq 22 may 2009-cu ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondu (DDF) yaradılmışdır.
    Hazırda ölkədə 4500-ə yaxın mətbuat orqan Ədliyyə Nazirliyində (ƏN) qeydiyyatdan keçib.

  • Aşıq ədəbiyyatında işlənən şeir janrları

    Baglama_turc_manche_long

    Qoşma

    Aşıq ədəbiyyatının ən geniş yayılmış janrlarından biri də Qoşmadır.Hər bəndi dörd misradan və hər misrası on bir hecadan ibarət olan şeir şəklinə Qoşma deyilir.Ədəbiyyatşünaslıqda qoşmaya
    “məhəbbət şeiri” və ya “aşiqanə şeir” də deyilir.Qoşmanın ilk bəndində birinci və üçüncü misralar sərbəst olur.İkinci və dördüncü misralar isə bir-biri ilə qafiyələnir:abcb.Sonrakı bəndlərdə isə ilk üç misra öz aralarında qafiyələnir, dördüncü misra isə birinci bəndin ikinci və dördüncü misrası ilə qafiyələnir:çççb,dddb…Qoşmada bəndlərin sayə tək və cüt olur.Azərbaycan Ədəbiyyatında bəzi qoşmalar 3,5,7; bəziləri isə 2,4,6,8 bənddən ibarət olur.Qoşmanın son bəndində müəllif adətən öz təxəllüsünü göstərir.Həmin bənd “möhürbənd” adlanır.Ədəbiyytaşünüslıqda son bəndə bəzən “tapşırma” da deyilir.Qoşma əsasən heca vəznində olur.Misra daxili bölgü 6+5,5+6,4+4+3 şəklində olur.Aşıq ədəbiyyatında və klassik ədəbiyyatda da işlənir.
    Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində özünəməxsus yer tutan görkəmli xalq şairlərimizin də yaardıclığında qoşma janrında yazılmış şeirlərə rast gəlinir.Məsələn,Nəriman Həsənzadənin “Mən”,”Ay Həkim”,Zəlimxan Yaqubun “Gəlib”, “Dəli olmağıma bir addım qalıb”,Bəxtiyar Vahabzadənin “Bakıyla Təbrizin ararsındayam”,”Səninlə dünyada bəxtiyram mən” və

    Gəraylı

    Aşıq ədəbiyyatının ən geniş yayılmış şeir janrlarından biri də gəraylıdır.Hər bəndi dörd misradan, hər misrası 8 hecadan ibarət olan şeir şəklinə Gəraylı deyilir.Gəraylının ilk bəndində birinci və üçüncü misralar sərbəst olur.İkinci və dördüncü misralar isə bir-biri ilə qafiyələnir:abcb.Sonrakı bəndlərdə isə ilk üç misra öz aralarında qafiyələnir, dördüncü misra isə birinci bəndin ikinci və dördüncü misrası ilə qafiyələnir:çççb,dddb… Gəraylıda bəndlərin sayə tək və cüt olur.Azərbaycan Ədəbiyyatında bəzi gəraylıda 3,5,7; bəziləri isə 2,4,6,8 bənddən ibarət olur.Gəraylının son bəndində müəllif adətən öz təxəllüsünü göstərir.Həmin bənd “möhürbənd” adlanır.Ədəbiyytaşünüslıqda son bəndə bəzən “tapşırma” da deyilir.Gəraylı əsasən heca vəznində olur.Misra daxili bölgü 4-4, 5-3, 3-5 şəklində olur.Aşıq ədəbiyyatında və klassik ədəbiyyatda da işlənir.

  • AYB Muğan Bölməsi möhtəşəm kitab təqdimatı düzənlədi.

    20131026_145759

    26 oktyabr 2013-cü il tarixdə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Muğan Bölməsinin təşkilatçılığı ilə Azərbaycanda Atatürk Mərkəzində jurnalist Böyükağa Mikayıllının Pedaqoji elmlər doktoru, professor ƏJDƏR AĞAYEVin həyat və fəaliyyətindən bəhs edən “İŞIQ” kitabının təqdimatı keçirildi. Tədbiri giriş sözü ilə AYB Muğan Bölməsinin sədri Namiq Hacıheydərli açdı. O, “İşıq” sənədli romanının Azərbaycan ədəbiyyatında ilk sənədli pedaqoji roman olduğunu və bu romanın gələcəkdə Azərbaycan pedaqoji fikir tarixini araşdıranlar üçün tutarlı mənbələrdən biri olacağını qeyd etdi. İlk söz tanınmış maarif xadimi Nəcəf Nəcəfova verildi. Daha sonra pedaqoq-alim Ənvər Abbasov, professor İramin İsayev, professor Akif Abbasov, professor Fərrux Rüstəmov, professor Nazim Kazımov, Vidadi Bəşirov, yazıçı-pedaqoq Allahverdi Eminov, qocaman maarif xadimi Asif Cahangirov, jurnalist Qulu Məhərrəmli, tədqiqatçı Teyyub Qurban, sosioloq-alim Əhməd Qəşəmoğlu, ağsaqqal şair Ənvər Əhməd, şair Əlisəmid Kür, şair Əyyub Şirlanlı, Zakir Ağdamlı, Stokholmda yaşayan yazıçı-filosof Eluca Atalı, Cəvahir Qaraqızı, Sevda Əlibəyli, Mahmudova Həcər və başqaları çıxış edərək “İşıq” kitabı haqqında düşüncələrini bölüşdülər və Əjdər Ağayev şəxsiyyətinin böyüklüyündən söz açdılar. Kitabın müəllifi jurnalist Böyükağa Mikayıllının çıxışından sonra söz Pedaqoji elmlər doktoru, professor Əjdər Ağayevə verildi. Professor Əjdər Ağayev minbir zəhmətlə qazandığı halal ucalığa gedən yolda keçdiyi əzablı ömür yolundan danışdı. “İşıq” kitabı haqqında fikirlərini paylaşdı. Müəllifə və zəhmət çəkib tədbirə gələn insanlara təşəkkürünü bildirdi.

  • Böyükağa Mikayıllının yeni kitabı işıq üzü gördü

    20131026_152533

    Edebiyyat-az.com-un gundelik.info-ya istinadən yaydığı məlumata görə, tənqidçi-jurnalist, yazıçı-publisist, Təhsil Şurası mətbuat xidmətinin rəhbəri, “Təhsil və zaman” qəzetinin redaktoru Böyükağa Mikayıllının “İşıq” sənədli romanı kitabı işıq üzü görüb.Sənədli romanın birinci hissəsi olan bu kitab “MM-S” nəşriyyatı tərəfindən 464 səhifə olmaqla, 500 tirajla dərc olunub.Kitabın redaktoru Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin mətbuat orqanı “Ədəbiyyat qəzeti”nin baş redaktor müavini Azər Turandır.Kitabın içindəki rəsmlər İlqar Mahmudundur.Üz qabığında məşhur Holland rəssamı Vinsent Van Qoqun əsəri təqdim olunub.
    Kitabda pedaqoji elmləri doktoru, professor Əjdər Ağayevin həyat yolundan, təhsil illərindən və fəaliyyətinin ilk mərhələsindən bəhs olunur.Kitab müəllifin oxucularla ilk görüşüdür.

  • Saqif QARATORPAQ.Həyatı və Yaradıcılğı

    Saqif QARATORPAQ (Babayev Saqif Qnyaz oğlu) 1963-cü il oktyabr ayının 26-da Qazax (indiki Ağstafa) rayonunun Köçəsgər kəndində anadan olub.İbtidai və orta təhsilini öz doğma rayonlarında alıb.1982-ci ildə Azərbaycan Texniki Universitetinə qəbul olub.1986-cı ildə həmin Universiteti bitirib.1999-2003-cü illərdə Qazax Müəllimlər İnsitutunun Tarix fakültəsində ali təhsil alıb.
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvdür.”Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin sədridir.”Şamın kölgəsi” (Bakı, “Adiloğlu”, 2006) və “Bir könül varağında” (Bakı, “Ünsiyyət”, 2012) şeirlər kitabının müəllifidir.Şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunub.Şeirləri “Ziyalı Ocağı”,“Ulduz”, “Azərbaycan”, “Gənclik” jurnallarında, “Sözün Sehri”, “Möhtəşəm Azərbaycan”,”Elimiz.günümüz”, “Kaspi”, “Avrasiya”, “Yol”, “Ədəbiyyat və İncəsənət”, “Ekspress” qəzetlərində, “Türkün səsi” dərgisində, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub. 2000-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, 2001-ci ildən Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Məclis üzvüdür.Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri sədridir.

    XƏNCƏR

    O ki dar ayaqda qoruyub bizi,
    Paxıl ürəklərə tuşlamışıq biz.
    Bəlkə də birinci döyüşümüzü
    Xəncər davasıyla başlamışıq biz.

    Gümüş dəstəyində barmaq izləri,–
    Bilirəm, qorxağın əlinə yatmaz.
    Görsə ürəksizin əsər dizləri,
    Belinə bağlasa, belinə yatmaz.

    Doğrusu, bir azca parıltımız var,
    Qorxub qınımızdan çıxa bilmirik.
    Eh, elə quruca qaraltımız var,
    Bərkə düşən kimi gözdən itirik.

    Tiyəsiz xəncərlər göz qamaşdırır,
    Gizləyə bilmirik «heyrətimizi».
    Yaltaqlar yığılıb «muzey» açdırır,
    Rəflərə qoyuruq qeyrətimizi.

    İtir yavaş-yavaş sözün ovxarı,
    Korşala-korşala tiyəsiz qalır.
    Üstündən ötdükcə vaxtın axarı,
    Gümüş xəncərimiz yiyəsiz qalır.

    Deşir ürəyimi bir dərd xəncəri,
    Dəvanın-dərmanın əsəri olmur.
    Qardaş, korşalanda qeyrət xəncəri;
    Gümüş xəncərlərin kəsəri olmur.

    ÇIYINLƏR

    Çiyinlər öyrəşib həmişə yükə,
    Baharı daşıyıb, qışı daşıyıb.
    Sevdası, qovğası özündən yekə
    Ağıllı, ağılsız başı daşıyıb.

    Çiyinlər öyrəşib həmişə yükə,
    Yorulmaz yollarda dəvələr kimi.
    Gedərik yol boyu tər tökə-tökə,
    Gedər çiynimizdə dünyanın qəmi.

    Gedərik dayanıb, dinşəyib bir az,–
    Torpağın qarğışı tutana kimi,
    Çiynimiz tabuta çatana kimi
    Boyumuz uzanar, ömür uzanmaz.

    Çiynimiz tabuta çatıb dayanar,
    Yox olar dünyanın nağılı birdən,
    Hardasa baxtımız yatıb dayanar,
    İtirrik ümidi, ağılı birdən.

    Yapışar yollara ayaqlarımız,–
    Torpaq ilğım kimi çəkər adamı.
    Çatlayar qəfilcə dodaqlarımız,
    Bir anlıq unudar adını hamı.

    Bir qorxu qıvrılıb yatar ürəkdə,
    Açıb ağartmarıq ancaq heç kimə.
    Sevinci hamıyla bölə bilsək də,
    Dərd var–bölünəsi deyilmiş demə.

    Yaxın olanmazmış heç vaxt özgəsi,
    Hər kəsin bir mərhəm kədəri varmış.
    Hərənin çiynində bir qəm heyvəsi,–
    Hərə öz dərdini tək aparırmış.

    QABAĞIMI KƏSƏN VAR

    Daha səni qaçırası deyiləm,
    Daha yoxdu yollarının qorxusu.
    Anan bilsə çəkməyəcək daha qəm,
    Qaçmayacaq innən belə yuxusu.
    Yuxularım çin olmadı, neyləyim?!
    Nədən oldu?
    Ya taledən, ya baxtdan,
    Sinəm dolu, üzüm gəlmir söyləyim,
    Köks ötürüb boylanıram uzaqdan.

    Arzularım, diləklərim, şüşəydi,
    Sındı qəfil, qəlpə-qəlpə töküldü.
    Səni tale, məni də ki vaxt əydi,
    Sınan qəlbi bacarırsan tik indi!

    Görən sənmi, görən mənmi günahkar,
    Ya ağlımla dil tapmayan ürəyim?!
    Göstər mənə günahsız bir Adam var,
    Tanrı deyim, ulu deyim, pir deyim.

    Daha səni qaçırası deyiləm,
    Daha məndən hər gün uman-küsən var.
    Daha səni ötürəsi deyiləm,
    Bilirsənmi, qabağımı kəsən var.

    DÖYÜŞ

    Döyüşdü…
    Baş düşür yerə:
    insan başı, at başı.
    Meydanda düşən papaqlar
    gəzirlər yiyəsini.
    Meydanda düşən papaq kimi
    düşüb qaldı yurd yeri,
    dönüb də Kim götürər?!

    * * *

    Sən də, mən də
    iki damla göz yaşıydıq.
    Axdıq, axdıq
    bir həsrətin yanağıyla,
    bir vüsalın daş ovcuna
    düşənmədik.
    Nə sən mənə,
    Nə mən sənə küsənmədik.
    Axdıq, axdıq
    ömrümüzdən
    bulud kimi ötüb keçən
    günü, ayı saya-saya,
    Sən bir çaya,
    mən bir çaya,
    bir həsrətin yanağıyla…

    GÖRÜNMƏZ

    Bu sevdanın payızı
    Gətirdimi ayazı?
    Gözlərimdə qəm buzu,
    Əriməz ki, əriməz.

    Bilirdimmi bu istək,
    Çən-dumana düşəcək.
    Qəm düzündə bəxt köşək,
    Yeriməz ki, yeriməz.

    O çağıran kim idi?!
    İtirdimmi ümidi?
    Ürək uşaq kimidi,
    Kiriməz ki, kiriməz.

    Sevda ulu, eşq əzəl,
    Töküldüm xəzəl-xəzəl,
    İtirdiyim o gözəl
    Görünməz ki, görünməz.

    SƏN GEDƏN YOLLARIN

    Sən gedən yolların üzü qürbətə,
    Bir də bu yerlərə gələcəkmisən?!
    Sən gedən yolların üzü həsrətə,
    Geriyə qayıda biləcəkmisən?!

    Üz tutub gedirsən bəs birnəfəsə,
    Axı, bu getməyin qayıtmağı var.
    Hayıf, ayrılığın yolları kəsə,
    Hayıf, ayrılığın yolları hamar.

    Payızda köç edən durna deyilsən,
    Geriyə dönəsən yaz gələn kimi,
    Qəm səni tanıyar, qəmə əyilsən,–
    Tənha bilən kimi, tək bilən kimi.

    Gözlərin yol çəkər, yollar uzanar,–
    Baxdıqca ürəyin sıxılacaqdır.
    Sən gedən yollara qollar uzanar,
    Sən dönən yollara kim çıxacaqdır?

    Üz tutub gedirsən, getməyə nə var;
    Getmək əzab deyil qayıda bilsən.
    Gedirsən, bir ovuc torpaq da apar,
    Gözünə tökərsən məhəbbət ölsə.

    ASFALTA ÇƏKILƏN ŞƏKIL

    O gecə rəssamıydı,
    naşı bir rəssam,
    fırçası dəmirdən,
    Bakının sinəsinə çəkdi şəklimi,
    Ən böyük küçəsinə çəkdi şəklimi.
    Tək bircə şəklim var,–
    nə dostlara yollaya bilirəm,
    nə qohumlara;
    nə də sevgilimə.
    Tək bircə şəklim var,–
    Sinəsində gəzdirəcək vətən.

    ocaq,1990

    AĞI

    Nə vaxtdı bir qəmin başdaşıyam mən,
    Bir qız sevdiyitək qucammaz məni.
    Bir yetim sevginin göz yaşıyam mən,
    O şana kirpiklər tutanmaz məni.

    Qəlbin heyrətindən bir haray doğar,–
    Heyrətim bir kövrək sözü gətirər.
    Yenə Günəş çıxar, Yenə Ay doğar,–
    Sərsəri küləklər yazı gətirər.

    O külək köksümə sığına bilsə,
    Ötən buludları saxladı bəlkə.
    Buludlar məni də yaxını bilsə,
    Sıxıb gözlərini ağladı bəlkə.

    Sonra göy üzündə bir göy qurşağı
    Görüb də qəfilcə dillənəcəksən.
    Sonra da bir ömrün dağdan aşmağı,
    Sonra, sonrasını nə biləcəksən?

    Hərənin öz dərdi öz içindədir,
    Ya mavi təbəssüm, ya gözlərdə yaş.
    Dünya öz işində öz, gücündədir,–
    Yolçu yolda gərək, gəl gedək qardaş!

    19.02.1990

    ÖZKEÇMİŞİM

    Dinc durmayıb dincliyimə daş atdım,
    Mələklərin qanadını qanatdım.
    Arzuların yüyənini boşaltdım
    Sınıq-salxaq arabanın içində.

    Öz ağlımın ucbatından ağrıdım,
    Uzandığım budaqları doğradım.
    Baxtım döndü, bəy quşunu qarğadım
    Tozu qopan xarabanın içində.

    Bu dünyada tənha qalan qurdmuşam.
    Öz səsimi eşidəndə qorxmuşam.
    Yüz keçinin dərisini yırtmışam
    Neçə-neçə barabanın içindən.

  • Debüt: Kənan AYDINOĞLU (Bakı şəhəri, Qaradağ rayonu).Yeni şeirlər

    Murquzov Kənan Aydın oğlu — şair-junalist,”Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü (2012), Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri (2012), Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin Fəxri üzvü (2013), “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisinin Azerbaycan temsilcisi (2013), Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri (2013)

    Həyatı

    Kənan Aydınoğlu 1989-cu il oktyabrın 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub.1996-cı ildə Qaradağ rayonu Müşfiqabad qəsəbəsindəki 274 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub.Üç ildən sonra həmin məktəbin üçüncü sinfini bitirmişdir.1999-cu il yaşayış yerini dəyişdirdikləri üçün orta təhsilini Lökbatan qəsəbəsindəki 166 saylı orta məktəbdə davam etdirib.2007-ci ildə həmin məktəbi bitirmişdir.2008-2012-ci illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.

    Yaradıcılığı

    Şeirləri və məqalələri “Azərbaycan bələdiyyəsi”,”Azad Press”,”Cəmiyyət”,”Yeni Bəşər”,”Möhtəşəm Azərbaycan”, “Sumqayıt Universiteti”, “Yeganə yol”, “Sözün Sehri”,“Yeni Azərbaycan”,“Respublika gəncləri”, “Elimiz, günümüz”, “Yenilik Press”, “Vışka”, “Elin sözü”,“İlham çeşməsi”,”Vedibasar”, “Təzadlar”, “Yeni Axtarış”, “İrəvan Press”, “Azad Qələm”, “Azad Azərbaycan” qəzetlərində, “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin mətbu orqanı ”Ziyalı Ocağı”,”Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin mətbu orqanı “Kümbet”, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin ədəbi orqanları “Ulduz” jurnallarında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında çap olunub.2006-cı ildən respublika mətbuatında Kənan AYDINOĞLU imzası ilə şeirləri və məqalələri ilə çıxış edir.Şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunub.Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin Fəxri üzvü seçilmişdir.Sumqayıt Dövlət Universitetinin elmi məqalələr toplusunda Müasir Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı sahəsində məqalələri dərc olunub.
    2007-ci ildə “Adiloğlu” nəşriyyatı tərəfindən “Ömürdən bir səhifə” adlı ilk şeirlər kitabı işıq üzü görüb.2010-cu ildə “MK” nəşriyyatı tərəfindən”Ömrün yarı yolunda” adlı ikinci şeirlər kitabı çap olunmuşdur.”Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvüdür.
    2012-ci il oktyabr ayının 6-da Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü və Portal Rəhbəri seçilmişdir. Azərbaycan Respublikasının Xalq şairi, Əməkdar İncəsənət Xadimi Nəriman Həsənzadə gənc yazar Kənan Aydınoğlunun ədəbi-bədii yaradıcılığını yüksək qiymətləndirib.
    2012-ci ildə Azərbaycan Respublikası Gənclər-İdman Nazirliyi tərəfindən maliyyələşdirilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Bölgələrdə yaşayan yaradıcı gənclərlə görüşlər” layihəsi çərçivəsində Salyan və Cəlilabad səfərlərinin iştirakçısıdır.Gənc yazar olaraq Türkiyəyə dəfələrlə dəvət alıb.
    “Türkçülük dəftəri” silsiləsindən olan şeirləri və “Türkün türkçülük dastanı” poeması dərc olunmaq üçün qardaş Türkiyəyə göndərilib.Yıldırım Beyazit Universitetinin dosenti dr.Salih Yılmazın təklifi ilə şeirləri Türkiyənin müxtəlif dərgilərində, o cümlədən portallarda dərc olunaraq həm azərbaycanlı, həm də türkiyəli oxuculara çatdırılıb.
    2013-cü ildə Qaradağ rayon İcra Hakimiyyəti tərəfindən “Dövlət gənclər siyasətinin həyata keçirilməsində göstərdiyi xidmətlərə görə” diplom ilə təltif olunmuş və mükafatlandırılmışdır.Qaradağ rayonu Gənclər və İdman İdarəsinin elektron orqanının “Aktiv gənclər” bölməsinə tərcümyi-halı, şeirləri, məqalələri, poeması yerləşdirilmişdir.
    2013-cü ilin avqust ayından-noyabr ayına qədər Azərbaycan Respublikası Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin “Yeni Axtarış” həftəlik ictimai-siyasi qəzetin “Mədəniyyət və Ədəbiyyat” bölməsinin əməkdaşı kimi çalışıb. 2013-cü il sentyabr ayının 1-dən Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəridir.
    2013-cü ilin dekabr ayının 28-də Qaradağ rayonu İcra Hakimiyyətinin başçısı cənab Süleyman Mikayılovun 132 nömrəli sərəncamına əsasən, Qaradağ rayonunda Dölvət gənclər siyasətinin fəal iştirakına və ədəbiyyatımızın inkişafında qazandığı xidmətlərə görə “Fəxri fərman”la təltif olunmuş və mükafatlandırılmışdır.

    Kitabları

    1.”Ömürdən bir səhifə” (Bakı, “Adiloğlu”, 2007)
    2.”Ömrün yarı yolunda” (Bakı, “MK”, 2010)

    Poemaları

    1.”Allahdan savayı sığınacaq yox” ( Azərbaycan və Türk dilində)
    2.”Türkün türkçülük dastanı” ( Azərbaycan və Türk dilində)

    Məqalələri

    1.Nəriman Həsənzadə bayatılarında Qarabağ mövzusu
    2.Zəlimxan Yaqub yaradıclığında Türk-İslam əxlaqı
    3.Bütün aləmlərə bütöv bir nursan ( “Qurani-Kərim” haqqında)
    4.Yunus Əmrə yaradıcılığında Allah və Quran inamı
    5.Mövlana Cəlaləddin Rumi yaradıcılığında İnsan və din anlayışı
    6.Tələbəlik haqqında düşüncələrim
    7.Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı haqqında bilgilər

    Tezisləri

    1.Nəriman Həsənzadə yaradıcılığında antonim sözlər
    2.Zəlimxan Yaqub yaradıclığında yaradıclığında sinonim sözlər

    Ön sözləri

    1.Günel İsrailqızının şeirlər kitabına ön söz
    2.Aysel Cəfərovanın şeirllər kitabına ön söz
    3.Elçin Əlizadənin şeirlər kitabına ön söz
    4.Əziz Muğaninin şeirlər kitabına ön söz
    5.Kənan Aydınoğlunun şeirlər kitabına ön söz
    6.Kənan Aydınoğlunun şeirlər kitabına ön söz
    7.Samirə Nurun şeirlər kitabına ön söz

    Publisistik qeydləri

    1.İlham Mikayıl haqqında düçüncələr
    2.Orxan Zaman haqqında düşüncələr
    3.Günel İsrailqızı haqqında düşüncələr
    4.Xəyalə Alıyeva haqqında düşüncələr
    5.Aysel Cəfərova haqqında düşüncələr
    6.Elçin Əlizadə haqqında düşüncələr
    7.Samirə Nur haqqında düşüncələr

    Toplayıb, tərtib edib, nəşrə hazırladıqları

    1.Sumqayıt Dövlət Universiteti.-50.”Pöhrə” Ədəbi Birliyi qonağımızdır.”Sözün Sehri” qəzeti,3 yanvar-3 fevral, 2012.
    2.Sumqayıt Dövlət Universiteti-50.”Gənc Yazarlar” Ədəbi Birliyinin üzvlərindən bir neçəsi qonağımızdır.”Sözün Sehri” qəzeti, 3 sentyabr-3oktyabr, 2012.

    Xarici mətbuat səhifələrində dərc olunan əsərləri
    1.”Türkçülük dəftəri” silsiləsindən olan şeirləri

    Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunan əsəri
    1.”Dünyanın gözəl şeri Yunus Əmrədən gəlib”.Şeirlər kitabı.
    Tərcümə: Kamran AYDINOĞLU.

    Müəlliflə əlaqə:

    http: // facebook.com/ Kənan Murquzov
    http:// twitter.com/ Kənan AYDINOĞLU
    Vebsayt: http://edebiyyat-az.com
    E-mail: office@edebiyyat-az.com
    Tel: ( 051) 785 44 33; ( 055) 260 98 90

    Türkiyə Ədəbi Elektron Məkanı

    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin elektron orqanı
    http://tosayad.org/ Kənan AYDINOĞLU
    Münevver Düver Sanatevi Sitesi
    http://munevverduver.com.tr/ Kenan AYDINOĞLU

    Azərbaycan Ədəbi Elektron Məkanı

    http://edebiyyat-az.com/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://gundelik.info/ Kənan AYDINOĞLU]
    [http://qaradag-gii.com/ Kənan Aydıoğlu]
    http://dgtyb.org/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://bizimyazi.com/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://eqoist.net/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://azyb.net/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://uluturk.info/ Kənan Murquzov.]
    http://tezadlar.az/ Kənan AYDINOĞLU]
    http://reportyor.tv/ Kənan AYDINOĞLU]

    Türkiyə Ədəbi Elektron Məkanı

    http://tosayad.org/ Kənan AYDINOĞLU.Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin elektron orqanı]
    http://munevverduver.com.tr/ Münevver Düver Sanatevi Sitesi]

    * * *

    Günəş boylanmasa, səhər sübh çağı,
    Görünməz, inan ki, divarda kölgə.
    Çoxdandı gəlmirik üz-üzə yenə,
    Bölərdim dərdimi səninlə birgə.

    Görəydin dərdindən illər uzunu,
    Şair qələmimlə nələr çəkmişəm.
    Əridib həsrətdən yerin üzünü,
    Kim bilir bəlkə də başa çəkmişəm?!

    Leylini gözləyən bir Məcnun kimi,
    Səni düşünmüşəm, səni anmışam.
    Sevgini yollarda axtaran gündən,
    Yenə də eşqinlə alovlanmışam.

    Dolsa da, qəlbimə qəribəliklər,
    Güc tapıb yanından mən düz keçmişəm.
    Gör neçə döyünən qəlbin içində,
    Həsrətli gözündə səni seçmişəm.

    AXI SƏN GƏLƏNDƏ BAŞQADI DÜNYA

    Sən gələn yollara gərək sevinib,
    Xəbəri göndərim özümdən qabaq.
    Gəl, harda qalmısan darıxdım sənsiz,
    Ürəyim söyləyir gözümdən qabaq?!

    Axı sən gələndə başqadı dünya,
    Narahat duyğular yerdə qalmayır.
    Kim sənə dedi ki, sənin gözündən,
    Şairin qələmi ilham almayır?!

    Gəlməsən, yolları şair ilhamım,
    Özümdən də əvvəl fəryad qoparar.
    Nə bilim, bəlkə də sənin göz yaşın,
    Mənim hisslərimi haqqa aparar?!

    TƏBİƏT KÖNLÜMÜ ÖZÜ ALIBDI

    Yenə səssizlikdi mənim könlümdə,
    Elə bil dərdimi soruşan yoxdu.
    Misralar içndə, kəlmə içində,
    Adından bir dastan danışan yoxdu.

    Baxma ki, keçibdi gün qatar kimi,
    Yenə də qəlbimdə həsrət qalıbdı.
    Yolun gözləyəndən bir körpə kimi,
    Könlümü təbiət özü alıbdı.

    Bir də bilirsənmi sənin yolunu,
    Yenə gözləməkdən yorulmadım heç?!
    Qəlbimi sevgiyə, şeri sevgiyə,
    Bu gün səsləməkdən yorulmadım heç.

    Dastan söylədiyim həmin o əsər,
    Əslində sözünün kəsəriymiş, eh.
    Bəlkə də dilindən çıxan bir kəlmə,
    Şairin ən böyük əsəriymiş, eh.

    GÖYNƏYİR QƏLBİMİN YARASI SƏNSİZ

    Hər dəfə baxanda ulduza, aya,
    Göynəyir qəlbimin yarası sənsiz.
    Bütün varlığıyla fəryad qoparır,
    Gözümün gah ağı, qarası sənsiz.

    Şeir sarayımın uçub tökülür,
    Çələngdən hörülmüş parası sənsiz.
    Tarixi bir ana bərabər olur,-
    Gecəylə gündüzün arası sənsiz.

    Tökür göz yaşını bil, gilə-glə,
    Dəli Koroğlunun narası sənsiz.
    Yolun gözləməkdən usanıb artıq,
    Yeni dərdlərimin çarası sənsiz.

  • Azərbaycanda Atatürk Mərkəzində Böyükağa Mikayıllının yeni kitabının təqdimatı keçiriləcək

    01
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Muğan Bölməsinin Mətbuat Xitmətinə istinadən yaydığı məlumata görə,2013-cü il oktyabr ayının 26-da Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Muğan Bölməsinin təşkilatçılığı ilə Azərbaycanda Atatürk Mərkəzində jurnalist Böyükağa Mikayıllının Pedaqoji elmlər doktoru, professor ƏJDƏR AĞAYEVin həyat və fəaliyyətindən bəhs edən “İŞIQ” kitabının təqdimatı keçiriləcək.Tədbir başlanır: saat 12:00-da.Dəvətlisiz.

    Sayğılarımla: Namiq Hacıheydərli

  • Kənan AYDINOĞLU.Şeirlər

    Kənan AYDINOĞLU

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya Heyəti Rəhimova Aylin Murad qızının “4″yaşı tamam olması münasibətilə Aylini təbrik edir, ona dünyada ən gözəl nemət olan-can sağlığı arzulayır.Bu şeirlər Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri Kənan Aydınoğlu tərəfindən “3″ yaşı tamam olan Aylin Rəhimovaya həsr olunur.

    * * *

    Körpə Aylinə.

    Şərəfli bir ömrü yaşamaq, düzü,
    Bəlkə hər bəşərə qismət olmayır.
    Axı kim dedi ki, övlad güləndə,
    Atanın, ananın gözü dolmayır?!

    Təzəcə dan yeri sökülən kimi,
    Qayğılar aləmə tökülən kimi,
    Günəş də dağ kimi bükülən kimi,
    Bir ömür körpənin könlün almayır?!

    UŞAQ RÜBAİLƏRİ

    (Körpə Aylinə.)

    Tökülür çiynindən ömürün daşı,
    Yanaqdan süzülür gözünün yaşı.
    Sağına-soluna baxıb güləndə,
    Sevincin özü də durur yanaşı.

    Dağılır gözündən kədər qəm kimi,
    Yuxular düzülür qətrə nəm kimi.
    Qədəmin atanda Ana torpaqda,
    Gözylərə yüksəlir ünü bəm kimi.

    Doğanda al günəş kaman inləyir,
    Göynəyən saz susur, min tar inləyir.
    Yanında olmasa həsrətli gözü,
    Hər səhər ananı yenə ünləyir.

    Gözündə nə qüssə, nə kədər olur,
    Sevinci bir anda su qədər olur.
    Üzündən, gözündən dürr tökülməyi,
    Narahat bir ömrə xoş xəbər olur.

  • Şair İbrahim İlyaslı ilə jurnalist Həmid Ormanlının könül söhbəti

    Ibrahim-Ilyasli1-300x2253

    DƏRD Kİ, ADİLƏŞDİ, ONA DƏRD DEMƏ…

    Şair İbrahim İlyaslı ilə jurnalist Həmid Ormanlının könül söhbəti

    İbrahim bəy, ilin-günün bu vaxtında, Akif Səməd demiş “Hörmətin su qiymətində, Şerin sözün su vaxtında” 50 yaşı şair kimi haqlamaq çətininə gəlmədi ki?
    Həmid bəy, bilirsən ki, mən giley-güzardan bir az aralıyam. 50-ni haqlaya bildiyimə görə də uca Tanrıya şükranlarım var. O ki, qaldı çətinliyə – hərənin özünə görə yükü var. Təki Allah insana bu yüklərin altında davam gətirmək üçün güc-qüvvət, həyat eşqi versin. Bəzən bir çiçəyi tamaşa qılmaq bir ömürlük acını belə adama unutdurur. Ömür qəmlərin və sevinclərin vəhdətindən ibarətdir.
    Kimi deyir dünyanı gözəllik xilas edəcək, kimi deyir dünyanı insan azadlığı xilas edəcək. Bəs bu haxda İbrahim İlyaslı nə deyir?
    İbrahim İlyaslı deyir ki, dünyanı Allah-Təala özü xilas edəcək. Təbii ki, Ona iman gətirənlərin, Ona tapınanların aracıyla. Gözəllik də, azadlıq da nisbi anlayışlardır. Gözəlliyi gözəllik, azadlığı azadlıq eləyən var. Allah insanı faili-muxtar yaradıb. İnsan birinci növbədə bunun fərqinə varmalıdı. Gözəllyi dəyərləndirmək üçün gərək gözəl də qəlb sahibi olasan.
    Şerləriyin birində deyirsən ki: “Hardasan dünyanın halal adamı?” Tapa bilibsənmi həmin halal adamı?
    Halal adamı tapa bilməmək də olar. Amma mən onun varlığına hər zaman inanmışam. Nə olsun ki, ona əlim çatmır, ünüm yetmir. Onun var olduğunu düşünmək, dərk etmək, hiss etmək mənə bəs elər.
    Füzuli də deyirdi ki: “Kimi kim, bivəfa dünyada gördüm, bivəfa gördüm…”
    Bu qənaətə gəlmək üçün əvvəlcə gərək Füzuli ucalığını fəth eləyəsən. Həmin ucalıqdan baxanda yəqin belə görünür.
    Deyirlər insan taleyi yox, tale insanı seçir. Bəs İbrahim İlyaslı yenidən bu dünyaya gəlseydi yenə də şair olmaq istərdimi?
    İstərdi. Məni seçən taledən heç narazılığım yoxdur. Məsləhətinə şükür. Mən şairliyin cəfasını çəkdiyim kimi səfasını da sürənlərdənəm. Ürəyimcə olan bir şeirin son sözünü yazıb, axırına bir nöqtə qoymağın ləzzətini özgə heç nədə görmədim.
    Ədəbiyyatdan baxanda siyasət necə görünür?
    Ədəbiyyatda olan adam məcbur olmasa heç üzünü o tərəfə çevirmək belə istəməz. Siyasət bizlərə yad olan bir sənətdir. Amma təəssüf ki: “Sən siyasətlə məşğul olmasan, o səninlə məşğul olacaq” kimi bir məşhur deyim də var. Siyasət həyatın özündən doğur. Buna görə də hər kəs istər-istəməz birbaşa olmasa da dolayısıyla bu əməlin içində olur. Dünya binnət olalı siyasət olub, var, olacaq da. Toplum idarə olunmağa məhkumdu.
    Gənc qələmlərdən umudla baxdıqların varmı?
    Əlbəttə var. Hər zamanın(bütün zamanlara dəxli olacaq) öz ədəbiyyatı yaranır. Çağdaş ədəbi gəncliyi mümkün qədər izləyirəm. Uğurlarına sevinirəm, uğursuzluqları görəndə təəssüflənirəm. Bəzən gənclərimiz ədəbiyyatın könül işi olduğunu unudurlar. Mətnlərində bilgilərini, mütaliələrini sərgiləyirlər. Bu keyfiyyətlər ədəbiyyatın, ələlxüsus da poeziyanın arxa planına aiddir.
    Bilirsən ki, bir toplum kimi bizim də xeyli sorunlarımız var. Təbriz, Dərbənd, Borçalı, Göyçə, Qarabağ… məhz belə yaralı yerlərimizdəndir. Bu problemlərimizin həlli yolları barədə bir aydın kimi nə düşünürsən?
    Bu sorunların çözülməsi və həlli hər mənada, bütün parametrlədə güclü olmaqdan keçir. Mən bir yazar olaraq bəşəri duyğularla yaşasam da, milliyətçi kəsimə aidəm. Sadaladığın dərdlərimiz məni də çox incidir. Türk qövmünün bu yaraları sağalıncaya qədər hər bir türk ayaqda olmalıdır. Başqa millətlər kimi bizim də bütöv məmləkətimiz, bəlli sınırlarımız olmalıdı. Bu istəyimizə çatana kimi dinclik tapmamalıyıq. Unutmamalıyıq ki, sənətindən, cəmiyətdəki statusundan asılı olmayaraq hər birimiz eyni zamanda millətin əsgərləriyik.
    İstər iqtidaarda, istər də müxalifətdə fərqi yoxdur. Məddahların sırasına daxil olmamaq çətin deyil ki, Sənə?
    Qətiyyən çətin deyil. Nəinki bu cür addım atmaq, bunu ağlından belə keçirmək mənim əxlaqımla daban-dabana ziddir. Valideyninə belə yarınan adamdan xoşum gəlməz. Azadlığın ən qatı düşməni elə məddahlıqdır.
    İlham Mirzəyevin verlişinə çıxsan indiyənə qədər Sənə bəlkə də 5-6 etiraf elətdirmişdi. Bəlkə bizə də bir etirafda bulunasan?
    Diqqətlə baxsanız mənim bütün etiraflarımı şeirlərimdə görə bilərsiniz. Etiraf etmək səmimi olmaq deməkdir. Səmimiyyətdən qıraqda şeir tanımıram mən.
    Maraqlıdır ən böyük arzun nədir ?
    Şablon səslənsə də deyəcəm: Ən böyük arzum məmləkətimi bütöv və azad, millətimi şərəfli və qalib görməkdir. Vəzifə düşkünü deyiləm, var-dövlət hərisi deyiləm, şan-şöhrət azarına tutulmamışam. Öz payıma qalsa, hər mənada sağlam, kamil və imanlı bir bəndə olmaqdan savayı Tanrıdan başqa bir diləyim olmazdı yenə də.
    Təbrizin “Traktor”komandası ilə Qazağın “Göyəzən”i seçimi ilə üz-üzə qalsan hansına azarkeşlik edərsən?
    Düzü, futbol azarkeşi deyiləm. Türkiyə komandalarının yabançılarla oyunlarına baxıram səmti düşəndə. Bunun da bəlli səbəbi var və niyəsini sən də bilirsən. Azərbaycanda futbolun zəif olduğunu azarkeş olmaya-olmaya hətta mən də bilirəm. “Traxtor”la “Göyəzən” oynasa birmənalı şəkildə “Traxtor”a azarkeşlik edərdim.
    Ağrılarımızın, acılarımızın, ən ağır dərdlərimizin dillərdə mövzuya çevrilərək çeynənilməsi Sənə necə təsir edir?
    Bir şeirim var. Çoxdan yazdıqlarımdandı. Birinci bəndi belədi:
    Əyilə bildisə ona mərd demə,
    Döyülə bildisə ona sərt demə.
    Dərd ki, adiləşdi, ona dərd demə,
    Çəkməsən də birdi, çəksən də birdi.

    Həsrətini çəkdiyin adam varmı?
    VAR.
    Bir də görürsən ki, şairlər 50 yaşdan sonra nəsrə keçdi? Səndə belə ehtiyac yaranmayıb ki?
    Mən nəsri oxumağı sevirəm. Çingiz Aytmatov ən çox sevdiyim yazıçıdır. Bu yaxınlarda rus dilində hekayələrini oxudum Aytmatovun. “Qanun” nəşriyatı ilə anlaşma yapdıq. Tərcümə edirəm həmin hekayələri. Ayrıca kitab halında nəşr olunacaq.
    Bir çox ziyalılarımız maddi çətinliklərindən gileylənirlər. Qarının üçün yox, qədrin üçün soruşmaq istəyirəm ki, dolanışığın necədir?
    Fiziki cəhətdən sağlam olan kişi gərək dolanışıqdan gileylənməsin. Dolanışığını qurmaq hər kişinin birinci missiyasıdır. Zəhmət çəkib səhərlər yuxudan tez oyansın, gecələr də bir az gec yatsın. Əməyini paraya çevirib ailəsini dolandırsın. O ki, qaldı mənə, mənim dolanışığım da əməyimə görədir. Allah bərəkət versin.
    Oxucularımız üçün də maraqlı olar, bəlkə bir az da xeyli müddətdir imzası Sizdən xeyli qabağa keçən kiçik qardaşın, ünlü nəqşibənd Hacı Məhəmməd Astanbəylidən da danışasan.
    Əslində bu sualı başqalarına, hal əhli olanlardan birisinə ünvanlasan daha yaxşı olardı. Mən qətiyyən özümü, ya başqa birisini Məhəmmədlə müqayisə etməzdim. Mən Azərbaycanda 10-larla şairdən biriyəm. Hacı Məhəmməd Astanbəyli isə təkdir. Onun məqamı başqadır. Nə həyat tərzi həyat tərzimizə, nə düşüncə formatı düşüncə formatımıza, nə duyduqları bizim duyğularımıza bənzəməz, zatən. Şair kimi də, insan kimi də bənzərsizdir Hacı Məhəmməd. Nə qədər təkid etsək də, kitabını nəşr etdirməyə razı sala bilmirik onu. Bir də onu xatırladım ki, Məhəmməd elə uşaqlıqdan tamam fərqli olub.
    Necə olur ki, Sənin yazdıqlarıyın hamısı dillər əzbəri olur?
    Bu cür sual qoymaqla məni çox tərifləmiş olursan, ay dost. Şeirlərimin bir qismini əzbərində saxlayanlarla zaman-zaman rastlaşıram. Bəzi qoşma və gəraylılarımı aşıqlarımız saza qaldırıblar. Yazdıqlarıma bu cür diqqət göstərənlərin hər birinə ayrıca təşəkkürlərim var. Sağ olsunlar. Mən hətta bəzilərinin ağız büzdükləri ənənəvi üslubda yazıram. Yazıram deyəndə ki, mənim bacardığım və elə istədiyim də budur. Münasibət isə oxucunun ixtiyarındadır. Bu yerdə heç bir təbliğat maşını işə yaramır. Heç kim oxucuya nəyisə zorla bəyəndirə bilməz.
    Müasirin olan şairlərdən kimi bəyənirsən?
    Yenə də ad çəkmək, kiminsə könlünə toxuna bilmək ehtimalıynan üzləşirik. Bir də ki, mənim bəyənib-bəyənməməyim nəyi həll edir ki… İstənilən müqayisədə bir yanlışlıq ola bilir. Həmişə müəllifinin kimliyindən asılı olmayaraq əsil şeir oxuyanda könlüm açılır, gözlərim gülür. Sabir Yusifoğlu və Vasif Süleyman isə mənim ilk şair dostlarımdır. Onların adını tutmadan bu sualdan adlaya bilmərəm.
    İstədiyin mövzunu olubmu ki, şerlə deyə bilməyib başqa janıra müraciət edəsən?
    Bircə dəfə bir hekayə yazmışam. Onu da nasir dostlarımın bir qismi əməlli-başlı tərifləyib, bir qismi isə çox zəifdir deyib. Mən bu yerdə iddialı deyiləm. Bir işdi olub. Bir də olmaz…
    Öz aramızdır yaxşı da saz çalmağın var haaa. Saz sənə hansı hikməti öyrədib?
    Mən aşıq olmayan yerdə saz çalıram, adətən. Ya tək olanda, ya da aşıq olmayan dostlar arasında. “Mənim də dünyadan qandıqlarım var, Sirmi var açmasın qara saz mənə” demişəm bir şeirdə. Saz məni sözün hikmətindən agah eləyib.
    Şaiq Vəlisiz Sumqayıtın meyxanə məclisləri çox kövrək keçir ….
    Hə… Şaiq Vəli ayrı aləmiydi. Şair kimi də, dost kimi də onun yerini heç kim verə bilməz. İndilərdə “dəst-xətt” ifadəsini tənqidçi dostlar, eləcə də bir çox yazarlar geninə boluna kullanırlar. Şaiq Vəli Əli Kərimdən sonra dəst-xətti olan yeganə şair idi çağdaş poeziyamızda. Onun şeirlərinin bir ayrı havası var. Bizim aşıqlar qədər, bəlkə də daha çox qıpçaq akınlarının oxularını sevirdi. Bu duyğu onun şeirlərinə də sirayət eləmişdi. Bir nəhayətsizlik var Şaiq Vəlinin şeirlərində. Zaman gələcək, Şaiq də öz qiymətini alacaq. Buna tamamilə əminəm. Hazırda dostumuz Umud Rəhimoğlu ilə Şaiq Vəlinin kitabını nəşrə hazırlayırıq.
    Ədəbi taleyindən razısanmı?
    Razıyam. Niyə də razı olmayım? İndiyəcən nəyə nail olmuşamsa hamısına görə yazdıqlarıma borcluyam. Mənə çoxlu və dəyərli dostlar qazandırıb, məni hörmət-izzət sahibi eləyib şeirlərim. Haqqımda xoş sözlər deyilib, səmimi ədəbi-tənqidi yazılar yazılıb. Nəşr olunan kitablarımın satışından evimə halal ruzi daşımışam.
    Həyat yoldaşınızın yaradıcılığınıza münasibəti necədir?
    Mənə elə gəlir normaldır. Təhsili, dünyagörüşü, hər ikimizin ixtisasca mühəndis olmamız, üstəlik onun da qazaxlı olmağı imkan verir ki, məni başa düşsün. Bütün bununla belə mən ailə ilə işlərim arasında məsafə saxlamağı xoşlayıram.

    SƏSİMİZ DƏ BAMBAŞQADI

    İBRAHİM İLYASLIYA

    Cibimizə axın-axın
    para gəlməyən adamıq.
    Bu… və digər səbəblərdən
    “Kara gəlməyən” adamıq.

    Nə gəlir, – gələn başdandı,
    əymədin, yaxan boş qaldı.
    Səsimiz də bambaşqadı,
    xora gəlməyən adamıq.

    Axtardıq vaxtın yiyəsin,
    O da mat qalıb, neyləsin?!
    …Çağırma taxtın yiyəsi, –
    Ora gəlməyən adamıq.

    Sabir Yusifoğlu

  • Debüt: Tural ADŞİRİN (Şəki).Yeni şeirlər

    378318_508394119221817_1971439614_n

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Tural Adışirin 1990-cı il fevral ayının 26-da Şəki şəhərində anadan olub.1996-2007-ci illərdə Şəki şəhər 9 saylı orta məktəbdə təhsil alıb.2007-2011-ci illərdə Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb. Elmi və bədii yaradıcılıqla məşğuldu. Dövri mətbuatda publisistik yazılarıyla müntəzəm çıxış edir. Şeirləri “Region Şəki”, “Şəki təhsili”, “Oğuz yurdu”, “Ədalət”, “Söz odası” mətbuat orqanlarında müntəzəm çap edilir.
    2012-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən ”Bölgə yazarlarına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bölgələrdən səslər” kitabında şeirləri dərc olunaraq ilk dəfə olaraq Respublika səviyyəsində ictiamiyyətin nəzərinə çatdırıldı. Həmçinin şeirləri Türkiyədə çap olunmuş “Türk dünyası şairləri antologiyası”na da salınmışdır. “20-21-ci əsr Şəki ədəbi-mədəni mühiti”(Səbuhi ədəbi məclisi) elmi işi üzərində tədqiqat aparır.2013-cü ildə Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvü seçilmişdir.Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvüdür.

    Sən kimsən?

    Sən kimsən?-bu sual yerinə düşdü,
    Özünü ələ al tələsmə bir an.
    Bu sənin özünlə qəfil görüşdü,
    Sən kimsən? Özünlə üz-üzə dayan.

    Gör, kimin eşqiylə döyünür ürək,
    Gör, kimin odunda bu qəlb isinər”
    Sən öz kimliyini biləsən qərək,
    Kimsə kimliyini soruşa bilər.

    Ovçumda çığırlar ömür yolusa,
    Əllərim bilir ki,sabah mən kiməm.
    Əgər sonralardan xəbərim olsa,
    Mən öz kimliyimə bilki hakiməm.

    Sən kimsən?-bu fikrin tərkinə mindim,
    Sən kimsən?-bu fikiri çəkdim ortaya.
    Torpaqdan boyumca dərinə endim,
    Baxdım uzaqlara,baxdım sonraya.

    Mən elə Fərhadam-qayalar yaran,
    Ya da,haqq yolunda güllə hədəfi,
    Mən öz kimliyimi unudammaram,
    Mən elə hər yerdə düzün tərəfi.

    Sən ana südündən halallıq istə,
    Özünə məhrəm bil,mənim ərkimi.
    Heykəl oğullar var bu torpaq üstə,
    “Kimsən” sualına bir cavab kimi.

    Sevinc, kədər…

    Tale dənizində qaldırıb yelkən,
    Ömür uzaqlara üzüb gedəndir.
    Dünya başdan-başa bir nəğmə ikən,
    Bu kədər hardandır, bu qəm nədəndir?

    Yəqin xoşbəxtliyin yolu daş-kəsək,
    Yəqin bədbəxtliyin yolu düz-hamar.
    Əgər qarış-qarış dünyanı gəzsək,
    Görərik sevincdən artıq kədər var.

    Qara saçlara da vaxtsız salar dən,
    Sevinc bir üzlüdü, kədər min yönlü.
    Qəm elə hissdir ki, özün bilmədən,
    Ağlada-ağlada ovudar könlü.

    Sevinc qəm içində kiçik bir ada,
    Kədər təlatümlü,dalğalı ümman.
    Bir cür sevinsə də hər kəs dünyada,
    Başqa cür qəmlənir, qəmlənən zaman.

    Sevinclər hardasa uyuyar, yatar,
    Hiss edər nə vaxtsa qəmi qovacaq.
    Günəş də belədir, axşamlar batar,
    Bilər ki, səhərlər bir də doğacaq.

    VAXT…

    Bəzən vaxt çatışmır, vaxt çatmır deyə
    Vaxtın azlığından gileylənirik.
    Bir manat itirsək gəzirik niyə
    Bir günü itirsək heyfsilənmirik.

    Vaxtı öz vaxtında anlasaq da biz
    Bəzən özümüzü anlamamışıq.
    Min yol özgəsini danlasaq da biz
    Bir yol özümüzü danlamamışıq.

    Vaxtın alovunda bişməmişiksə
    Zəhmətin odunda çətin bişərik.
    Özümüz çətinə düşməmişiksə
    Çətinə düşəni başa düşmərik.

    Bu dünyanın qapısı

    Ürəyimə daman hansı duygudu?
    Ovcumdaca oxu alın yazımı.
    Həyat sanki bir qarışıq yuxudu,
    Qarışıqdı yozanların yozumu.

    Bura qədər harda ömür sürmüşük?
    Bəlkə elə yox olmaqdı dogulmaq?
    Dogulmagın növbəsində durmuşuq,
    Qəm eləmə, növbəsizdi yox olmaq.

    Qapısızmı tanrının bu qalası?
    Burdan gedib, bir də geri gələn yox.
    Bu dünyanın gizlin giriş qapısı
    , Hayandadı – axtaran çox, bilən yox.

    Ömür sürdük günəş altda, kölgədə,
    Bəlkə ölüm göy üzünə uçmaqdı?
    Dar məzara endirilmək bəlkə də,
    Bu dünyanın qapısını açmaqdı?

    Nə dünya sənindi,nə dünyan-mənəm,
    Nə də sən mənimçün dünyadan baha.
    Ìnana bilmirəm yuxuna gələm,
    Məni yuxunda da gözləmə daha.

    Bu çətin sınaqlar mənimi yordu?
    Sənmi gözlərimdən düşmüsən qaçaq.
    Bilmirəm, qəlbimdə sönən bu odu,
    Bilmirəm, təzədən kim qalayacaq.

    Nə olsun oxumuz toxundu daşa,
    Tale öz verdiyi qisməti aldı.
    Deyirəm bir az da gəl mənsiz yaşa,
    Demirəm səninki Allaha qaldı.

    Bu dünya yaxşını yamandan seçər,
    Hər qəmi bir şıltaq sevinc izleyir.
    Bir oğlan səninçün başından keçər,
    Məni də hardasa bir qız gözləyir…

  • Debüt: Gündüz SEVİNDİK (Ağcabədi).Yeni şeirlər

    5f7ccfdb87f0c47b4ffb151a4f84cea0

    Gündüz Sevindik 1978-ci il iyul ayının 24-də Ağcabədi rayonunda anadan olub.Şeirləri müxtəlif mətbu orqanlarda dərc olunub.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.
    2012-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən ”Bölgə yazarlarına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bölgələrdən səslər” kitabında şeirləri dərc olunaraq ilk dəfə olaraq Respublika səviyyəsində ictiamiyyətin nəzərinə çatdırıldı.

    Şahinə Könülün təqdimatında: Gündüz Sevindikdən bir neçə şeir

    Fələstinli uşaq və…

    Dünyanın sonudu bura bəlkə də,
    Burda mələklər də günah axtarır.
    Bu qara uşağın uşaq dünyası,
    Bu qara ölkədə Allah axtarır.

    Yeməyin üstündən yarımçıq durub,
    Dünyanı qarpıztək kəsib yeyəcək.
    Verməyin Anaya siz bu uşağı,
    Bu uşaq anasın basıb yeyəcək.

    Oxşamaz üzünü səhərin mehi,
    Canında tikanlar ulduz sayıdı.
    Bütün yetimlərin uşaq taleyi,
    Nədənsə eynidi, əkiztayıdı.

    Kəsir vücudunu qışın sazağı,
    Yatdığı yerdəcə donur az qala.
    Hardasa görmüşəm mən bu uşağı –

    …XOCALI…

    mən səni tanıdım, bala!!!
    O qıza bax…
    Doğma balandı öz yolun,
    Qoyduğun iz iz deyilmi?
    Bu yolda yorulub çökən,
    Ağrıyan diz diz deyilmi?

    Sevgi yükdü, bəxtin qapan,
    Bəs hardadır o sən tapan?..
    Bir qız dodağından qopan,
    Gözlədiyin söz deyilmi?

    Çoxu neynirsən, aza bax,
    Qəlbin boyda dənizə bax.
    Bir dön o gedən qıza bax,
    Yuxundakı qız deyilmi?

    Hələ uşağıq, qadası

    Bu həyat tanışdı bizə,
    Dünya bir qarışdı bizə,
    Qızmar yay da qışdı bizə,
    Hələ sazağıq, qadası.

    Təpədən zirvə gözləmə,
    Dayanma, get… və gözləmə.
    Gözləmə, meyvə gözləmə,
    Hələ yarpağıq, qadası.

    Ömür od üstə bişməkdə…
    Qəfil dönüb dəyişməkdə.
    Dilləşməkdə, deyişməkdə,
    Hələ qoçağıq, qadası.

    İçilməmiş bulağıq biz,
    Yazılmamış varağıq biz,
    Vallah, hələ uşağıq biz,
    Hələ uşağıq, qadası.

    Xoşuma gəlmədi

    Bu dünyanın gözlərini,
    Ovun, xoşuma gəlmədi.
    Məni öz içimdən çölə,
    Qovun, xoşuma gəlmədi.

    Bu sınmış qəlbə qəsd nədi?
    Doğulan gündən xəstədi.
    Uşaq oyuncaq istədi,
    Cibim xoşuma gəlmədi.

    Köçdüm özümdən özümə,
    Sözüm yetmədi sözümə.
    Küçəni təpdim gözümə,
    Evim xoşuma gəlmədi.

    Yorğun küçə

    Di gəl bu nəfəssiz küçədə qızın,
    Axı nə vecinə varlı bir qızın?!
    Nəyinə lazımdı – göydə ulduzun,
    Azı göydə qalır, çoxu tökülür.

    Ay Allah, nəfəs ver, qoyma ki, sönəm,
    Qərib küçələrdən özümə dönəm.
    Küçədə küçədir, bir də ki, mənəm,
    Üstümə küçənin ahı tökülür.

    Küçənin qonağı lal bir gecədi,
    Bu küçə həmənki yorğun küçədi.
    Bilmirəm, bilmirəm saat neçədi,
    Küçənin gözündən yuxu tökülür…

    Sözümü kəsmə…

    Səngiməz bu ömrün amansız qışı,
    Mənəm göy üzünün perikmiş quşu.
    İməkləyib çıxacam bu yoxuşu,
    Dizimi kəsmə, Allah!

    Sağa düşən salamatdı, soldayam,
    Sənə qalxan əllərdəyəm, qoldayam.
    “Kamilliyə Salam” adlı yoldayam,
    İzimi kəsmə, Allah!
    Verdiyin bu səbrə, dözümə qıyma,
    Bu kiçik, qaralan közümə qıyma.
    Mənə Söz vermisən, sözümə qıyma,
    Sözümü kəsmə, Allah!

    35 yaşımın astanasında

    35 yaşımın astanasında,
    Sənə necə deyim “xoş gəldin”, gülüm?
    Bəlkə də ömrümün tən ortasında,
    Bu təzə zülümdü, təzə bir ölüm.

    Gəl baxaq göz-gözə, susaq, dinməyək,
    Gəl indi zövq alaq dərd-sərimizdən.
    Biz ayrı dünyada, ayrı bir yerdə,
    Xəbərsiz doğulduq bir-birimizdən.

    Özümü əlimdən salıb itirdim,
    Ömrümü budadım, taladım, çapdım.
    Kəpənək ömürü yaşadım demə,
    Mən səni tapanda nəyimi tapdım?

    Ağlasam, gözümü silmə, sən Allah,
    Belə qismət olmaz, belə bəxt olmaz.
    Gəl məni qınama, gülmə, sən Allah,
    Mənə oxşayırsan üzdən də bir az.

    Eşq adlı bu yükü daşımaq üçün,
    Bəlkə bu yuxulu bəxti oyadaq?
    Bu ömrü təzədən yaşamaq üçün,
    18 yaşına necə qayıdaq?

    Bu sevda yolunda büdrəyən bəxtim,
    Məni aldatmadı, düzünü dedi.
    Mən səni axtarıb tapana kimi,
    Saçım-saqqalım da sözünü dedi.

    İndi üz-üzəyik, bu sən, bu da mən,
    Hərənin öz evi, odu, ocağı.
    Yazdığım bu şeirin bircə bəndini,
    Balama söyləyə bilmərəm axı…

    …35 yaşımın astanasında,
    Sənə necə deyim “xoş gəldin”, gülüm?
    Bəlkə də ömrümün tən ortasında,
    Bu təzə zülümdü, təzə bir ölüm.

    …bu qız

    Ömrünü illərə sərdi,
    Göyərdi “Vağzalı” dərdi..
    Əyilib tikanı dərdi,
    Çiçəyi dərmədi bu qız.

    Uçurtdu Allah payını,
    Sarıdimdik qağayını.
    Qismətinin sarayını,
    Tikmədi, hörmədi bu qız.

    Bitdi nağılın yarısı,
    Getdi ağılın yarısı…
    Açıldı bəxtin qapısı,
    İçəri girmədi bu qız.

    Dağın küləyindən keçən,
    Eşqin bələyindən keçən,
    Hər gün ürəyindən keçən,
    Gündüzü görmədi bu qız.

    Məndən sonra

    Məndən sonra hicran yolun,
    Bağla, bağlaya bildikcə.
    Ömrün boyu ağ bəxtini,
    Haqla, haqlaya bildikcə.

    Qorumadın bu ürəyi…
    Bərk saxla, olar gərəyin –
    Bağışladığım çiçəyi
    Saxla, saxlaya bildikcə.

    Coşdurmadı söz sinəni,
    Yandırmadı köz sinəni.
    Məndən sonra öz sinəni,
    Dağla, dağlaya bildikcə.

    Göyərtdinsə dərd daşını,
    Axtarma itən başını.
    Ağla, silim göz yaşını,
    Ağla, ağlaya bildikcə.

    bəxtimi

    Bu mən, bu bəxtim, bu da sən,
    Ya danla, ya söy bəxtimi.
    “Şair bəxti, oyan!” – deyib,
    Tut silkələ, döy bəxtimi.

    Bildiklərim ki, sirr deyil,
    Hər yanan ocaq pir deyil.
    Həyat beş-on şeir deyil,
    Tərifləmə hey bəxtimi.

    Tale məni qapıb yordu,
    Nə tez belə tapıb yordu?
    Fələk harda çapıb yordu,
    Bu laçın, bədöy bəxtimi?!

    Qalanda yolsuz yollarda,
    Baxdı keçdi dost da, yar da.
    Allah bilir Allah harda,
    Yazıbdı “köntöy” bəxtimi.

    Hələ çox kiçikdi dünya

    O qız bu bəxtə gül əkməz,
    Burda bir kimsə ev tikməz..
    Bir ev həsrətimi çəkməz,
    Axtarmaz, itirməz məni.

    Bu da səhər, bu da sabah,
    Nəyi dəyişdi ki, bu ah?!
    Sevdiyim, sevdiyim Allah,
    Dərdimdən ötürməz məni.

    Demə qandı, çirkdi dünya,
    Oyuncaq-evcikdi dünya.
    Hələ çox kiçikdi dünya,
    Götürməz, götürməz məni.

    Dərd yol azdı

    Dərd yol azdı dərd köçündən,
    Hansı dərddi bu biçimdə?
    Salamladım öz içimdə,
    Uzaqdan gördüyüm dərdi.

    Bilmirəm, bilə bilmirəm,
    Adını hələ bilmirəm.
    Özümnən ala bilmirəm,
    Əlimlə verdiyim dərdi.

    Ay anam, tablamaz ürək,
    Bu dərd iblisdi, gah mələk.
    Çəkməliyəm axıradək,
    Ömrümə hördüyüm dərdi.

    … bu yolda

    Toz oldum, daş oldum, düşdüm, itdim ki,
    Əyildi, oxşadı yola qəddim ki.
    O qədər üstündən keçib-getdim ki,
    Bu yola yazığım gəldi bu yolda.

    Sil alın yazını, sil varıydısa,
    Bəs hanı, bu yolda gül varıydısa?
    Dünyada nə qədər yol varıydısa,
    Gəlib burdan keçdi, öldü bu YOLDA!

    Yolçusu kim oldu sonda düz yolun?!
    Gör harda azdırdı səni SÖZ yolun?..
    Bu da ömür yolun, bu da öz yolun,
    Di ağla bu yolda, gül di bu yolda
    Somalidə körpə uşaqlar hər gecə ölümü aldadırlar…

    Somalidə ac bir uşaq,
    Bu gecəni də ac yatdı.
    Bərk-bərk yumub gözlərini,
    Gələn ölümü aldatdı.

    Aç gözünü, aç, balaca,
    Kimi aldadırsan belə?!
    Ay bir yaşlı körpə qoca,
    Nə yaşadın, gördün hələ?

    Sənin göz yaşın qurumaz,
    Mənimsə duam, diləyim.
    Sənin gözünü doyurmaz,
    Mənim bu yavan çörəyim.

    Bu gün yaşadıqlarımı,
    Sən bələkdəykən yaşadın.
    Mənim daşıdıqlarımı,
    Sən məndən yaxşı daşıdın.

    Gülmə bu yaşda ağlıma,
    Dön quşa, uç, gəl beləcə.
    Qoşul balaca oğluma,
    Qucağımda yat bu gecə…

    …Somalidə ac bir uşaq,
    Bu gecəni də ac yatdı.
    Bərk-bərk yumub gözlərini,
    Gələn ölümü aldatdı…

    Yalanlar bal dadıb keçdi

    Yalanlar bla dadıb keçdi,
    Keçənlər aldadıb keçdi.
    Üstümdən adladı keçdi,
    Böyründən keçmədiklərim.

    Yol bilib keçdilər məni,
    Ölçdülər, biçdilər məni.
    Fərq qoyub seçdilər məni,
    Fərq qoyub seçmədiklərim.

    Bu gözünüz, bu qaşınız,
    Bu başınız, bu daşınız.
    Nəyim var, halal xoşunuz –
    Ay suyun içmədiklərim

  • Nemət Tahir QARAXANLI.”Həyat hekayələri” silsiləsindən

    564422_428432760610215_140540675_n-300x2251

    “Həyat hekayələri”silsiləsindən

    Məktəbə təyinat almış təzə müəllim, ilk dərsdə belə bir sual verir:uşalar sizə kim gələndə özünüzü xoşbəxt hiss edirsiniz?
    müxtəlif cavablar gəlir…
    -babam gələndə
    -bibim gələndə
    -əmim gələndə və s..
    Aytən:müəllim mən anam bizə gələndə çox xoşbəxt oluram,deyir və gözləri dolur…((
    Müəllim aytənə yaxınlaşaraq,ikisinin eşidəcəyi bir səslə:qızım atanla anan ayrılıb?
    Aytən:yox,müəllimə anam mənim iki yaşım olanda vəfat eləyib…Amma hər gece gəlib mənim üzümdən öpür,üstümü örtür,

    “Həyat hekayələri”silsiləsindən

    Bu gün mərhumun 3 mərasimi idi.Bütün kənd camaatı, qohum-əqrəba gəlmişdi.
    Adəti üzrə Molla Baxış da məclisin başında oturub yas mərasiminə uyğun söhbətlər edir,bəziləri qilaq asır,bəziləri isə öz aralarında ordan-burdan söhbət edir,hətta ölü yeyəsinin mağarda yoxluğundan istifadə edib xısın -xısın gülənlərdə var idi…
    Məclisin bu anında Oğru Salman mağarın girişində göründü….Hamının ayağa qalxıb,onu öz yanında əyləşdırmək üçün can atırdı..o isə hamıya salam və başsağlığı verib,mağarın girişindən yas sahibinin yanında əyləşdi…Artıq onun 60 yaşı olardı..40 yaşından isə oğruq etmirdi…Oğruğu tərgitmək üçün nə “Qurana” əl basmışdı,nə də tövbə etmişdi.Atasına bir kəlmə demişdi ki,”Dədə sən öl bir də oğruq etməyəcəm” vəssalam…(Oğruğa haqq qazandırmaq fikrim yoxdur,əsla)Amma,deyilənə görə o bir dəfə də olsun kasıb təbəqədən oğruq etməzdi….
    Oğru Salman gələndən camaatın ona qulaq asmadığın görən Molla Baxış:
    -Ay Salman kişi,bax bu cür ölüm hamı kimi səni də gözləyir, axirət günü oğurladığın mal sahiblərinə nə cavab verəcəksən?Dorudan mənim üçün çox maraqlıdır.
    Oğru Salman:
    – Molla Baxış,o mal sahiblərindən bir təhər halalıq alamağa çalışacam,ala bilməsəm də mən cəzamı çəkməyə hazıram…
    Sən isə əmin oğlunun ili çıxan kimi onun arvadını aldın..Bəs axirətdə sən ona nə cavab verəcəksən,mənim üçün çox maraqlıdır????

  • Debüt: İlkin ƏHMƏDOĞLU ( Oğuz ).Yeni şeirlər

    Ilkin EHMEDOGLU

    İlkin ƏHMƏDOĞLU ( Babakişiyev İlkin Əhməd oğlu) 1984-cü i yanvar ayının 23-də Oğuz rayonunun Padar kəndində Azərbaycan Yazıçılar və Juranalistlər Birliklərinin üzvü, “Qızıl qələm” mükafatı laureatı, “Azad Qələm” qəzetinin və “Ali Ziya” jurnalının təsisçisi və baş redaktoru Nəcibə İlkinin ailəsində anadan olub.İbtidai və orta təhsilini Mingəçevir şəhər 2 saylı orta məktəbdə alıb.Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Mingəçevir Filialının Filologiya ( İngilis dili) fakültəsində bakalavr, Odlar Yurdu Universitetinin Bank işi üzrə isə magistr pilləsində ali təhsil alıb.
    Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərir.Dövri mətbuat səhifələrində şeirləri dərc olunub.Şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunmuşdur.”Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin üzvüdür.
    2012-ci il oktyabr ayının 6-da “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Birinci Qurultayında Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin üzvü, “Azərbaycan ədəbiyyatı”, “Türkiyə ədəbiyyatı”, “Publisistika”, “Elektron kitablar” bölmələrinin əməkdaşı seçilmişdir.
    2011-ci ildə gənc yazar İlkin Əhməoğlunun “Gözlə söyləmişdim…” adlı ilk şeirlər kitabı işıq üzü görüb.

    ANANIN

    Arzumdur anasız olmasın heç kəs,
    Ana həsrətiylə solmasın heç kəs,
    Sağ ikən biganə, qalmasın heç kəs,
    Nə qədər ki, canı sağdır, ananın.

    Olsaq da, a dostlar, əlli yaşında,
    Körpəyik ananın biz yaddaşında,
    Diz çökür, baş əyir dünya qarşında,
    Qüdrətinə misal dağdır, ananın.

    Kəbə tək başına dolan min kərə,
    Qoymayaq tuş gəlsin qəmə-kədərə,
    Ayaqları dəyən hər daş, dağ,dərə,
    İnanın cənnətli bağdır, ananın.

    GÜLÜM

    Bilsəydim, hardasan qaçıb gələrdim,
    Baxmazdım küləyə, yağışa, gülüm.
    Dağları, daşları qucub gələrdim,
    Möhtacam o süzgün baxışa, gülüm.

    Bəlkə də yol çəkir həsrət gözlərin,
    Kədərə bürünüb şirin sözlərin,
    Məni haraylasa tənha əllərin,
    Qoymaram od tutub alışa, gülüm.

    Çox dedim sevgimiz düşməsin dilə,
    Baxmadın sözümə sən bilə-bilə,
    Küsdürdün İlkini ta indən belə,
    O, çətin səninlər barışa, gülüm.

  • Fazilə QAFARQIZI.Həyatı və Yaradıcılığı

    fazile

    Fazilə Qafarqızı Qarabağımızın dilbər guşəsi Şuşada müəllim ailəsində anadan olub.Öncə Şuşa Pedoqoji texnikumunu, sonra isə Bakı Ali Partiya məktəbini bitirmişdir.Azərbaycan Dövlət İncəsənət Universitetində ali təhsil alıb.
    Ədəbiyyata, nəsrə erkən yaşlarından maraq göstərir.Dövri mətbuat səhifələrində məqalələri, hekayələri, felyetonları ilə çıxış edib.Mənsur şeirləri, məqalələri, hekayələri, felyetonları “Azad Qələm”, “Sözün Sehri”, “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetlərində, “Ali Ziya” jurnalında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
    ”Təmiz ad”, “Mən səninəm”, “Məhəbbət və mərhəmət” kitablarının müəllifidir.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.2007-ci ildə Azərbaycan Respublikası Kütləv İnformasiya Vasitələrinin ”Qızıl qələm”, “Xan qızı Natəvan” mükafatları laureatıdır.”Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik juranlının Baş redaktorunun müavinidir.

  • Fazilə QAFARQIZI.”Qaratikan kolu” (Hekayə)

    fazile

    Qaratikan kolu

    Yaxın qohumlarımızın birinin evinə qonaq getmişdik. Uzaq rayonların birində yaşıyırdılar. Xoş əhval-ruhiyyədə idik. Bir-birimizin dərdindən- sərindən xəbər tutub, keçmişlərimizi yada sala-sala istirahət edirdik. Evin kişisi bir neçə il olar ki, rəhmətə getmişdi. Bayramqabağı olduğundan onun kənd qəbiristanlığındakı məzarını ziyarət etməyi lazım bildik. Bəli, yığışıb ora getməli olduq.
    Qəbiristanlığa girib salavat verdikdən sonra onun məzarına üz tutduq. Allahdan rəhmət diləyib, dualar etdik. Yazıçı olduğumdan fikirlərim dolaşıq idi. Sanki kolda, hər daşda bir məna axtarırdım. Bütün qohum qəbirləri, Şəhid qəbirləri ziyarət etməyi özümüzə borc bildik. Birdən nəzərimi uzaqda lap təpənin başında tənha bir qəbir cəlb etdi. Qəbirin yalnız köhnə uçulub dağılmış bir baş daşıı var idi. Üstündə isə qəribə bir qaratikan kolu bitmişdi. Bu kolun özünəməxsus gözəlliyi var idi. Sanki bir rəssam əliylə çəkilmişdi. Nə isə…
    Mən həmin qəbrə sarı üz tutdum. Elə ora təzəcə yaxınlaşmışdım ki, birdən qulağıma qəribə səs gəldi. Bu bir ananın səsi idi. Hardan gəldiyini anlaya bilmirdim. Qəbrə yaxınlaşdıqca səsin də yaxınlaşdığını hiss etdim. Yanılmamışdım, səs qaratikan kolundan gəlirdi. Mən vahimələndim. Bir anlıq harda olduğumu unutdum. Özümü ələ almaq istədim, lakin bacarmadım. Uzaqlaşmaq istəyəndə həmin səs dönüb-dönüb məni çağırdı. “Hara gedirsən mən də sənin kimi bir anaym, məni dinlə”. Mən özümü ələ alıb, bu qaratikan kolunun səsinə qulaq asmağa başladım. Səs inildəyirdi.-
    “Mən bir atılmış anayam. Aman-zaman bir oğlum var idi. Onu min bir əzabla böyütdüm. Saçımın birni ağ, birni qara hörüb, oğlumu ali təhsilli elədim. Yoldaşım vaxtsız dünyasını dəyişmişdi. Onun atasız olduğunu hiss etdirməmək üçün tay-tuşundan əskik geyinməyə, az yeməyinə razı olmadım. Min bir nazı-nemətlə böyütdüm. İstədiyi qızı da alıb, gözəl toy elədim. Bütün qohum-qardaş yanında balamı urvatlı elədim. Balam isə…
    Evləndikdən bir il sonra məni aparıb kimsəsizlər -qocalar evinə qoydu. O gündən mən tənhalaşdım. Oğlum arabir yanıma gəliridi. Get-gedə bu gəlməyin arası yavaşıdı. Birdən də ayağı tamam kəsildi. Mən həmin gündən sonra özümü yalqız hiss elədim. Oğul deyən dillərim lal oldu. Qəlbim əzablar içində boğuldu. Onun niyə belə etdiyini başa düşə bilımədim. Axı, mən oğluma nə pislik eləmişdim. Onu hər arzusuna, diləyinə çatdlrmışdım. Oğlum məni tamam yaddan çıxardı. Mən oğul deyə-deyə qocalar evində kimsəsiz bir ana kimi can verdim. Tabutuma özgələr girmişdi. Mənim ölümümü eşidən oğul nə üstümə gəldi, nə də heç cənazəmə də girdi. Ruhum cammatın içində onu axtarırdı. Fəryadım göyə çəkildi. Harayım göylərin bağrını yardı. Demə, əzabla böyütdüyüm oğul məni birdəfəlik yaddan çıxarmışdı. Ondan ötəri ürəyim sızıldayırdı. O vaxt torpağa qoyulandan Allaha yalvardım ki, məni bir qaratikan kolu elə, gəlib-gedənlərə dərdimi danışım. İndiyənə qədər heç kəs məni yad etməyib. Birinci dəfədir ki, məni siz yad edirsiniz. Elə darıxmışdım ki…
    Bir gün oğlumu ruhlar məskənindən yad eləməyə getdim. Oğlum çox gözəl bir dövran sürürdü. Gözəl həyatı, günü-güzəranı vardı. Heç yadına da belə düşmürdüm. Salamat olması üçün Allah şükr edib, küskün halda qayıtdım məkanıma. İlahidən onun mənə qarşı niyə belə etdiyini başa düşə bilmirdim. Axı, oğlum niyə mənə nankor çıxmalıydı. Yəni o, bir vaxt da tapıb qəbrimi ziyarət edə bilməzdi? Heç olmasa torpağım sakitlik tapardı. Hər dəfə onu beləcə yad etdim. Artıq övladları böyümüşdü. Üç oğul atasıydı. İki oğlu uzaqda, bir oğlu isə yanında idi. Günlərin bir günü yenə oğluma baş çəknəyə getmişdim. O, çox fikirli, dərdli idi. İstədim yaxınlaşıb soruşam, ancaq bacarmadım. Axı, bu mən deyildim, ruhum idi. O, məni görmürdü, mən isə onu yaxşıca görürdüm. Birdən balaca oğlu ondan soruşdu:
    -Ata, deyirsən ki, babamız müharibədə ölüb. Bəs nənəmiz? Axı, bizim anamız olduğu kimi sənin də anan olub. Bəs, o, hardadı? Niyə onu yad eləmirsən?
    Nəvəmin verdiyi bu sual ürəyimcə olsa da, oğlumun bu fikirli halında istəmirdim, onun yarasına toxunsun. Ancaq o yaradan böyüyü mənimlə idi. Bilmirdim, o məni niyə atdı, birdən-birə. Onun isə niyə fikirli olması mənim üçün də maraqlı idi. Oğlum çox fikirli halda başını yuxarı qaldırmadan:
    -Oğul, həyatda elə bir səhvə yol vermişəm ki, özümü bağışlaya bilmirəm. Anamın mənə çəkdiyi əziyyətləri sənin ananın bir kəlməsinə qurban verdim. İndi görürsən nə gündəyəm, nə canım sağalır, nə də ruzim artır. Anan da öldü getdi. Allah mənə bəxş etdiyi sizdən başqa nə vardısa hamısını aldı. Hələ sonrasını bilmirəm. Mən anamı nə üzlə yada salım. Sizin ananız məni anamdan döndərdi.
    Balaca oğlu atasını qucaqlayıb, ona dırmaşdı.
    -Ata, gedək nənəmin yanına ondan üzr istəyək.
    -Yox, oğul, nənənin yaralarını qanada, ruhunu narahat edə bilmərəm. Qoy rahat yatsın. Artıq hər şey gecdir. Düzü heç yerini də bilmirəm. Kimdən soruşum ki, anamın qəbri hardadır?
    -Yəni o, ölüb. Ata, bəs sən necə oğulsan ki, onun ölümündə də getməmisən. Anam kim idi ki, onun sözüylə belə nankorluq etmisən? Mən nənəmin yerinə olsam, səni heç zaman bağışlamaram.
    Ruhum öz məkanına qayıtdı. Ancaq rahat ola bilmirdim. Oğlumun tapdığı xəstəlik məni narahat edirdi. O, məni atsa da, mən onu ata bilmirəm. Bu küskün ruhumla onu fikirləşirəm. Necə olsa da, anayam, axı…
    Qaratikan kolu necə əsirdisə, sanki güclü bir külək var idi. Bütün bunları gözlərimlə görürdüm. Birdən qolumdan kiminsə tutduğunu görüb, ayıldım. Sanki yuxuda idim. Qaratikan kolundan ayrıla bilmirdim.
    -Gedək Fazilə bacı, artıq gecdir. Qaranlıq düşür.
    Mən o ana haqqında soruşmaq istəsəm də heç nə dilimə gətirə bilmədim.
    Təkcə bir şeyi fikirləşirdim, Axı, oğulları belə nankorluğa vadar edən kimdi. Aldıqları qızlarmı?! Axı, o qızlar da sabah qaynana olacaqlar. Yox, oğul, oğul olsa, yad qızı kimdi ki…
    Xəyaılmda, yuxunda “qaratikan koluyla” tez-tez danışırdım. Elə hey onu düşünürdüm. Bir gün yenə dayana bilməyib o kəndə qohumgilə getdim. Maraqlanıb xəbər aldım. Ananın uzaqda yaşayan həmin oğlunun ağır xəstəlikdən uzun müddət yataraq vəfat etməsini, üç oğlundan isə heç birinin tabutuna girməməsindən xəbər tutanda qəlbim ağrıdı. Atalar düz deyib, “Nə tökərsən aşına, o da çıxar qaşığına”.
    Ananın qəbrini ziyarət etdim. Qaratikan kolu solmuşdu…Mənimlə daha dərdləşmədi…

  • Fazilə QAFARQIZI.”Arxalı köpək” (Felyaton)

    fazile

    Arxalı köpək
    (felyaton)
    Savadlı olmasam da çox bacarıqlı oğlanam. İdarələrə, müəssisələrə baş vururam. Kiməsə iş tapıram, kiməsə yük daşıyıram. Kiminsə əlindən tutub yıxılmağa qoymuram. Mənim bu bacarığımı görüb qonşum dedi ki, gəl səni qiyabi oxutdurum. Görürəm qabiliyyətli oğlansan. Nə xərcin var, mənim boynuma. Razılaşdım. Sənədlərimi düzəltdim, məktəbə verdim, girdim, oxudum. Necə oxudumsa, onu bir Allah bilir, bir də mən. Nə isə… Vaxt bitdi, Dövlət imtahanlarının verilmə vaxtı gəlib çatdı. Qorxu canımı almışdı. İmtahana girməsəm diplom verməyəcəkdilər. Nə edim, nə etməyim qalmışdım əli qoynumda. Ağlıma gələn xoş bir xəbər məni bu sıxıntıdan qurtardı. İki gün sonra imtahan günü idi. Geyinib-gecinib, ətirlənib evdən çıxdım. Bİr başa əzcaxanaya getdim. Oradan bir-iki ədəd zökəmə qarşı dərman, bir ədəd də “vetnam mazı” aldım. Məktəbə az qalırdı. Özümü bir tinə verib aldığım mazdan gözümün altına, üstünə yaxmağa başladım. Aradan on dəqiqə keçməmiş, mən oldum illərin xəstəsi. Yaxdığım maz gözümün suyunu necə axıdırdısa, elə bil göydən leysan yağışdı. Allah, mənim bu günümü anam görəydi. Deyərdi a bala, sənə nə oldu bu günə düşdün. Evdən sağ-salamat çıxmışdın. Nə isə… Başınızı nə ağrıdım ey. Gözlərim qıpqırmızı, burnumu silməkdən eləmişdim küftə boyda.
    Adımı çağırdılar. Dəsmalı ağzıma tutub içəri keçdim. Bilet çəkib oturdum. Sualları oxudum. Çox çətin idi. Dedim evim yıxıldı, indi mən nə edim. Başımı qoydum stolun üstünə. Öhö, öhö… o qədər öskürdüm ki, gözlərim hədəqəsindən çıxdı. Müəllimım dedi bala, bu vəziyyətdə sən imtahan verə bilməzsən, dur get, sonra gələrsən. Dedim, yox müəllimə, ölsəm də çalışacam cavab verəm. Müəlliməm çox gözəl bir insan idi. Oğlu şəhid olduğuna görə hamıya hörmət edirdi. Özü də təmənnasız. Dedi oğlum, görürəm, heç halın özündə deyil, mən sənə qiymət verərəm. Dur, imtahan vərəqəsini qoy stolun üstünə get, amma bu söhbət ikimizin arasında qalsın. Mən çox ağır addımlarla –çox sağ olun müəllimə, deyib, otaqdan çıxdım. Foyedə uşaqlarla görüşüb ayrıldım. Birbaşa evə gəldim. Gözlərimi yumaq üçün vanna otağına keçdim. Güzgüyə baxdım. Özümü tanıya bilmədim. Gözlərimə qan dammış, sifətim də şişmişdi. O ki var, gözlərimi sabunla yudum. Amma mazın qoxusu getmirdi. Xülasə…
    Kefim kökəlmişdi. Dövlət imtahanlarının birindən keçmişdim. O birisi isə gələn həftə olacaqdı. Həftəarası özümə köynək almaq üçün bazara getdim. Bazarın ikinci mərtəbəsinə qalxmalı idim. Bir də gördüm bibim qızı kartof seçib torbaya yığır. Şıltaqlığımdan əl çəkmədim. Yavaşca gedib arxadan onun gözlərini tutdum. Qız heç nə demədən, bir neçə adamın adını çəkdi. Adlar mənə tanış gəlmədi. Qız əllərimi əlləri ilə gözündən çəkdi və üzümə baxdı. Gördüm bibim qızı deyil. Ona oxşatmışam. Çox-çox üzr istədim. Bağışla deyib, qurtarmamışdım ki, üzümə dəyən daş idi, taxtaydı, ya yumrux idi, bilmirəm,-arxası üstə yerə yıxıldım. İstədim duram, təpik-təpik dalınca, söyüşün biri olub bir qəpik, anam, bacım qalmadı. Yeddi arxa dönənimi söyürdü köpəkoğlu. Bir təhər məni onun əlindən aldılar. Ağzım, burnum qanın içində idi. Qolumla üzümü silirdim. Gözümün biri görmürdü. Gözünü tutduğum qız da orada idi. İki daşın arasında ondan yenə üzr istədim. Qız yaxınlaşdı. “Allah bağışlasın”- dedi. Amma bu bağışlamadı,- deyib məni şülüyən oğlanı göstərdi. Bilmədim o, onun ya qardaşı idi, ya da nişanlısı. Məni maşına qoyub köynək almağa yox, xəstəxanaya apardılar. Sağ olsun yaxşı adamları. Gözümü müayinə etdilər. Güclü vurulan zərbədən gözümün didəsi dağılmışdı. Həkim dedi ki, görmə ehtimalı çox azdı. Bu da mənim şıltaqlığımın nəticəsi. Gözümün sağalması iki aydan çox çəkdi. Bu iki ayda dövlət imtahanlarını verib, “hansı yollarla” qiymət aldım və oldum diplomlu bir kişi. Evlənmək üçün məni çox incidirdilər evdəkilər. Vaxtın keçir, yaşın ötür, a bala, evlən bir toyunu görüm, sonra ölüm, deyirdi anam. Çox götür qoydan sonra qonşumuzda yaşayan bir qızla evlənməyimə razılıq verdim. Qızın da atası çox imkalı bir yerdə işləyirdi. Ataların bir sözü var ey… “arxalı köpək qurd basar”. Savadım yox, istedaım yox. Qızına görə məni qaynatam yola verəcək. Qızla əlaqə yaratdım, görüşdük. Ailə qurmaq üçün razılıq verdi. Çox sevindim. Özümü qızın yanında quzu kimi aparırdım. Elçilərimiz Allahın səadət bəxş elədiyi qız qapısına getdilər. Nişan günü təyin olundu. Xoşbəxtlik quşu qonmuşdu başıma.
    Qaynatam məni ucqar kəndlərin birinə vəzifəyə qoydurdu. İş icraçısı deyildim. Həyat yoldaşım universiteti qurtarmışdı, savadlı idi. Mənə təkan verən, yol göstərən elə yoldaşım idi. Mən tez-tez kənd camaatı qarşısında çıxış edir, onlara köməklik göstərirdim. Qaynatam mənim həm maddi, həm də mənəvi cəhətcə dayağım idi. Çox keçmədi ki, məndən şikayətlər gəldi. Mən növbəti iclasın birində onlara üzümü tutub:
    -Ay camaat inanın ki, mən sizin hamınıza bir gözlə baxıram. Heç birinizə fərq qoymuram. Camaat isə öz narazılığını bildirdi.
    Əslində diplomu saxta yollarla alan, qaynatasına və həyat yoldaşına görə camaatı necə deyərlər “yola verən”, onlara kəf gələn bu “mərd” oğlanın bir gözlə baxmağı camaatı sevdiyindən dediyi fikrə əsaslanmırdı. Özünün qanmazlığı ucbatından itirdiyi bir gözünə işarə idi. Yəni o, hamıya bir gözlə yox, bir gözüylə baxırdı…

  • Səttar QARAĞACLI.Yeni şeirlər

    1043889_1375397449346087_1413146350_n

    BİLMEYİR

    Qazanda qaynayan xörek
    Qaynayır, bişe bilme yir.
    Çoxları sındırır ürek,-
    Üreyi şüşe bilmeyir.

    Nedir bu tamah, bu göden?
    Haqsızlıq yaranır neden?
    Yamanlığa verdiş eden,
    Verdişi peşe bilmeyir.

    Halaldır zehmetde ruzu,
    Kim sevindirer yalqızı?
    Ellerde beslenen quzu
    Çekilir şişe , bilmeyir.

    Yandırma ürek közünü,
    Kim dinler şair sözünü?
    Dünya itirib özünü,
    Sahmana düşe bilme yir.

    GELMİŞEM

    Ömrümden-gùnùmden sessiz ötüşen
    Sevince ten olan ili sevmişem.
    Her fesil çiçekli yazla görüşen
    Bu ucsuz-buçqsız çölü sevmişem.

    Dağlardan, dùzlerden keçib gelmişem.
    Könlüme gözellik köçüb-gelmişem.
    Serin bulaqlardan içib gelmişem,
    Güllü çiçekleri, gülü sevmişem.

    Dağların gözeli- dağlar maralı,
    Sinemden oxladı, oldum yaralı.
    Bir günüm olmasın elden aralı,
    Men ele ezelden eli sevmişem.

  • Səttar QARAĞACLI.Yeni şeirlər

    1043889_1375397449346087_1413146350_n

    ÖMÜR ELDEN UÇANDI KI

    Qara saça düşer den ki,
    Ömür elden uçandı ki!
    Merd dediyin naşı bende
    Namerde el açandı ki.

    Dedim hanı haqqın yolu?
    Yaxşı tanı sağı-solu.
    Gördüm ele qarınqulu
    Yem axtaran siçandı ki!

    Yaxşılıqdır dilde qalan,
    Nedir bildim doğru, yalan.
    Şad günümde dostum olan
    Dar günümde qaçandı ki!

    BİLMEZ

    Nece nanecibdi, düzelmezdi bu,
    İten bir ömürün badını bilmez.
    Men nadan desem de düzelmezdi bu,
    Yaxını tanımaz, yadını bilmez.

    Görüner eyrisi düzün den yeke,
    Sürüner kölgesi özün den yeke,
    Biter ayaması özünden yeke,
    Elde çağırılan adını bilmez.

    Yolundan eylemez ne qorxu, hede,
    Ömrün qazancını tapıbdır nede?
    Bulaşıq tikeye ac olan gede
    Yediyi çöreyin dadını bilmez.

  • Elnurə AĞAZADƏ.Yeni şeirlər

    1376893_474278462671280_1593107133_n

    BAYRAĞIM

    Qürurla dalğalan sən vətənimdə
    Azad ölkəmin azad bayrağı
    Odlar yurdumun yanar odutək
    Nur saç torpağəma azadbayrağım
    Qırmızı rənginlə müasirliyin
    Göy rəngin ulu türk qədim tarixin
    Yaşıl rəng dinimin inanc xəbəri
    Ulduzlu ayparan azad bayrağım
    Uzaq et ölkədən şər qüvvələri
    Uzaq et tufanla şər qüvvələri
    Yaxın et zəfəri sən müjdələri
    Qucub öpək səni azad bayrağım
    Sən inanc yerisən vətənpərvərin
    Torpağa can qoyan mərd igidlərin
    Oğul gözləyən ata-ananın
    Sülh laylasısan azad bayrağım
    Düşmən əlinə keçən qarabağ
    Bir gün alınar mənfur yağıdan
    Zəfər müjəsiylə səni gidlər
    Sancar cıdır düzə enməz bayrağım

    QIZ SƏNİ XOŞBƏXT OLASAN

    Vüsal həsrətlə yox olur,
    Hicran susub lal olur
    Qohum-qonşular oynayır,
    Qız səni xoşbəxt olasan
    Nuru ol getdiyin evin,
    Baş tacı ol sən ərinin
    Baldızının bacısı ol,
    Qız səni xoşbəxt olasan
    Evi qonaqlı olasan,
    Əli çörəkli olasan
    Oğul uşaqlı olasan,
    Qız sənixoşbəxt olasan
    Yeddi uşaq anası ol,
    Bol bərəkət ruzili ol
    Qohum qonşuya dayaq ol
    Qız səni xoşbəxt olasan
    Vağzalı sədası bitər,
    Xanendələr tərif deyər
    Elnurə xoş sözlər deyər,
    Qız səni xoşbəxt olasan

  • Elnurə AĞAZADƏ.Yeni şeirlər

    1376893_474278462671280_1593107133_n

    NƏSİHƏT

    Tək sənin deylki bu qoca dünya,
    Çoxda mənəm deyil özünü yorma
    Dünya malına gözün allanıb,
    Səndən kasıb olanı yaddan çıxarma
    Sənə göndərilən bu var bu dövlət,
    Səndən sonrasına qalacaq əlbət
    Yeyib-içib gəzmək üçün yaranmadın sən,
    Səndən zəifədə bir xeyir versən
    Sən bir müsəlman dininsə islam,
    Gərək olsun əlin səxavət payı
    Belə buyurubdur rəsuli əkrəm,
    Səxavət behiştin bir açarıdır
    Sənin imamın var Həzrəti Əli,
    O ki səxavətin yüksək zirvəsi
    Onun şəninə səxavətli əl
    Bir könül xoşluğu geniş ürəklik
    Çox zəngin insanı xəzinəsiylə
    Dünya pay veribdir qara torpağa
    Bəzən kəfəndə olmamış qismət
    Yalnız adı qalar mərhəmətiylə

    ƏZABLI SEVGİM

    Elə bir sevgiyə düşmüşəm ki mən ,
    Nə bir əlac var nədə bir köməy
    Elə bir sevgiyə düşmüşəm ki mən,
    Yalnız əzabdır bütün günləri
    Bəlkə hicrandır onun əlacı,
    Bəlkə vüsaldır onun köməyi
    Hicranda olsamda əlacı yetməz,
    Vüsala getsəmdə köməyi keçməz.
    Qurtula bilmirəm mən bu sevgidən,
    Əzab çəksəmdə günah etsəmdə
    Ayrıla bilmirəm mən bu sevgidən,
    Gözəlr ağlasad həsrət yansada.

  • Nəcibə İLKİN.Yeni şeirlər

    Şəhidlər xiyabanında bir ana gördüm

    (Ad günündə şəhid olmüş Adik Sepxanova həsr edirəm )

    Dünən bir ana gördüm, qəlbi qaynar, od-alov,
    Sinəsində qarlı qış, kipriklərində qırov.
    Dünən bir ana gördüm, gözlərində qəm-qüssə,
    Fəryadından ürəyi olmuşdu hissə-hissə.
    Odlara qalamışdı oğul dərdi ananı,
    Qəm oduna atmışdı oğul, dərdə yananı.
    Ölüm günü,ad günü bir tarixə yazılmış,
    Ananın sinəsindən bir daş kimi asılmış.
    Qarşımda ana sanki buz heykələ dönmüşdü,
    Yaşamaq, həyat eşqi gözlərində sönmüşdü.
    İntizardan, xiffətdən ana saralıb, solmuş,
    Həsrət seli qəlbindən axıb gözünə dolmuş.
    Danışdıqca ananın dodaqları əsirdi.
    Oğul dərdi ananı şaxta kimi kəsirdi.
    Başında qara örpək. əynində qara paltar,
    -Oğlum özü alıbdı,-dedi,-məndən yadigar.
    Hər gün bu geyim ilə görüşünə gəlirəm,
    Nisgilimi, dərdimi soyuq daşla bölürəm.
    Evim muzeyə dönüb onun şəkillərindən.
    Təkcə o şəkillərdən təsəlli tapıram mən.
    Oğlum bir oğul idi, istiqanlı, mehriban,
    Dediyim hər kəlməmə cavabı olurdu,”can”.
    Ad gününə az qalmış ona hədiyyə aldım,
    Şirin qoğal bişirib, adına süfrə saldım.
    Gözləyirdim yolunu əziz xələf oğlumun,
    Adı özündən şirin, sözü şəkər noğlumun.
    Səhər-səhər həyətdən gələn səsə boylandım,
    İki əsgər soruşdu, adımı dərhal andım.
    Tələsik qaça-qaça tez yüyürdüm həyətə,
    -Kimsiniz? Kim lazımdır? Tez qarışdım söhbətə,

    Biri ürkək baxışla üzümə baxıb xeyli,
    Gözlərin dikib yerə, axır dindi gileyli.
    -Biz cəbhədən gəlmişik, necə deyim ki, Adik-
    -Ağır yaralanıbdır….
    -Necə? Nə dedin? Yox yalandı, balama,
    Güllə dəyməz heç zaman o qəhrəman oğluma…
    Yaşarmış gözlərimə göründü tabut bu an,
    Analarsız hər şeyi həll eləyirmiş zaman.
    Ahım çaxdı göylərə, dağılmadı göy nədən?
    Amansız ölüm idi, məni belə göynədən,
    Oğul verdin, ay Allah, neçə il bundan öncə,
    Sənə dualar edib, bürünmüşdüm sevincə.
    İndi bu ad günündə mənə paymı göndərdin?
    Bəslədiyim qönçəmi qıyıb necə tez dərdin?
    Ahım çatmadı əfsus, nə yerə, nə də göyə,
    Tabutu qucaqladım,-Yaşın mübarək- deyə.
    Oğul deyən dillərim dilim-dilim soyuldu,
    Yandı bağrım nalədən için-için oyuldu.
    Dan yeri tək söküldü ürəyimin telləri
    Son nəfəsdə oğlumun nə söyləyib dilləri.
    O susuz dodaqları pıçıldayıb nə deyib?
    Ürəyindən nə keçib, görəsən nə söyləyib?
    Yığışdı dostları, qonşular ad günündə,
    Ona ehsan verdilər, balamın şad günündə.
    Necə dözüm ay Allah, necə dözüm bu dağa?
    Ad günündə oğlumu tapşırıram torpağa!
    Yenidənmi doğuldun Şəhid qoyuldu adın?
    Vətən! Qoy sənin olsun bu qəhrəman övladın.
    İgid doğuldu oğul, Şəhid doğuldu oğul,
    Vətənin alovunda yanıb kül oldu oğul.
    Qoy, sevinməsin düşmən, oğlum ölməyib mənim,
    Oğlum Şəhiddir deyə, Ana kimi öyünüm!!!

    “ Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”

    Alı Mustafayev

    Dağlar boyda həsrət bitib gözümdə,
    Qasırğası, tufanı var izimdə,
    Gör nə vaxtdır gecədir gündüzüm də,
    El dağıldı, oba köçdü yerindən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”.

    Gör nə qədər biçilmişik zəmi tək,
    Dəryalarda qərq olmuşuq gəmi tək,
    Telli sazın qəm oxuyan simi tək,
    Köklənmişəm “Kərəm” üstə zilindən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”.

    Nəvaxtdı ki, dağlarımı qar almır,
    Dənə dolub sünbüllərim saralmır,
    Yaralarım sağalmır ki, sağalmır.
    Palıd idim, qopulmuşam kökümdən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”.

    Vətən dərdi bir dərdimi min eylər,
    Həsrət axıb sinəm üstdən sel eylər,
    Harda qaldı buz bulaqlar, güneylər?
    Vulkan kimi püskürürəm içimdən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”.

    Xocalı yanğısı, Şuşa yanğısı,
    Kəlbəcərin qan harayı, qan səsi,
    Sızlayır Ağdamın “Şur”u, nəğməsi,
    Ağ dünyanın baxıb gecələrindən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”.

    Tər-tər çayım Arazlaşıb, ay Alı!
    Dərdim yaman dənizləşib, ay Alı!
    Qarabağım Təbrizləşib, ay Alı!
    Karvan getdi, el ayrıldı köçündən,
    “Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən”

  • Nəcibə İLKİN.Həyatı və Yaradıcılığı

    004-199x300

    NƏCİBƏ İLKİN (Babakişiyeva) Bahadur qızı.

    1961-ci il 22 iyulda Tərtər rayonun Sarov kəndində doğulub. 1978- ci ildə həmin kənddə orta məktəbi qurtarıb. 1979-81- ci ildə Bakı Kooperativ texnikumun əmtəəşünaslıq fakültəsini bitirmişdir. Həmin il qiyabi yolla Moskva Kooperativ (indiki Koomersiya universiteti) institutunun iqtisadiyyat fakültəsinə daxil olmuşdur. Ailə qurmasıyla əlaqədar institutun 3-cü kursundan sonra davam etməmişdir. 1998- ci ildə Beynəlxalq Elmi Tətbiqi Kosmonavtika institunun filologiya (dil-ədəbiyyat) fakültəsinə daxil olmuş, oranı əla qiymətlərlə başa vurmuşdur. Əvvəllər əmtəəşünas, iqtisadçı sahələrində çalışsa da, müəllimlik sahəsinə meyl etməmişdir. 1980-ci ildən dövrü mətbuatda şeir və məqalələri dərc olunduğundan, mətbuat aləminə maraq göstərmiş və bir filoloq kimi bu sahədə fəaliyyətə başlamışdır.
    Nəcibə İlkin orta məktəbdə oxuduğu illərdən şeir yazır. Şeirləri və publisist məqalələri “Zaman”. “Ümman”, “Kaspi”, “Respublika”, “Demokratiya”, “İcmal”, “Ədalət” qəsetlərində və “Vəfa”, “Sözün işığı” , “Qoşa ulduz”,”Kotoloq” jurnallarında dərc olunmuşdur.
    2004-cü ildə “Bir ömür uduzdum”, 2006-cı ildə “Qəlbimdə dil açan dünya “ şeirlər kitabı işıq üzü görmüşdür. 2007- ci ildə “Tərtər inciləri” toplusunda bir neçə şeirləri çap olunmuşdur. Bu kitablar haqqında tanınmış qələm sahibləri rəy yazmış və müsbət mənada öz fikirlərini bildirmişdir.
    Şeirlərinə və publisist məqalələrinə görə Az.KİVİHİ-nın “Qızıl Qələm”, “Xalqın nüfuzlu ziyalısı”, “Xan qızı Natəvan” mükafatına, “ İnam” şərəf diplomuna layiq görülmüşdür. Qafqaz Media İctimai birliyi tərəfindən “Vicdanlı qələm” , “Peşəkar jurnalist” diplomları ilə mükafatlandırılmışdır. Bu yaxınlarda təsis etdiyi “Azad Qələm” qəzetinin 3 yaşı tamam olmasına görə, publisist məqalələri və ədəbi yazılarına görə AZKİVİHİ-nın “Qızıl Qələm” mükafatına layiq görülmüşdür. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin ədəbi orqanları olan “Ulduz” , “Azərbaycan” jurnallarında şeirləri dərc olunub.
    Dünya Azərbaycanlıları Mədəniyyət Mərkəzinin idarə heyətinin və Qadınlar Şurasının üzvü və DAMM-ın və katibidir.
    AYB-nin və AJB-nin üzvüdür. 2006- cı ildən təsis etdiyi “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin, “Ali Ziya” jurnalının təsisçisi və baş radaktorudur.
    Ailəlidir. Iki övladı və bir nəvəsi var.

    ANA DİLİM, AZƏRİ DİLİM

    Sən mənim dünyamsan, mənim həyatım,
    Sən mənim varlığım, toyum-büsatım,
    Sən ana laylamsan, sən ilk bayatım,
    Mənim Ana dilim, Azəri dilim.

    Fizuli dünyamın sözü-söhbəti,
    Nizami eliminin şanı-şöhrəti,
    Sən Oğuz yurdumun Qorqud qeyrəti,
    Mənim Ana dilim, Azəri dilim.

    Sənsən Üzeyrimin nəğməli dili,
    Sənsən Babəkimin vuruşan əli,
    Uca dağlarımın kükrəyən seli,
    Mənim Ana dilim, Azəri dilim.

    Səndə gözəlləşir ruhumun səsi,
    Səndə doğmalaşır, eşqin həvəsi,
    Səndən ilham alır, şerin nəfəsi,
    Mənim Ana dilim, Azəri dilim.

    Bu dildə tapmışıq haqqı, salamı,
    Bu dildə tanıdıq şuru, muğamı,
    Sən ulu xalqımın müdrik kəlamı,
    Mənum Ana dilim, Azəri dilim.

    Səni qeyrətinə sığışdırmayan,
    Səni ülfətiylə qoşa tutmayan,
    Gəlsin gözlərindən süd zaman-zaman,
    Mənim Ana dilim, Azəri dilim.

    Niyə sevəmmədik bir-birimizi

    Ömrümə-günümə bir baxışıydın,
    Mən külək, sən isə gur yağışıydın,
    Çiçəkli bahardın, mən naxışıydım,
    İndisə baharın solub bənizi,
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Mən qumlu-qayalıq, sənsə səhraydın,
    Axı, sən əzəldən mənə doğmaydın,
    Mən coşğun bir dəniz, sənsə dalğaydın,
    Yuduq sahillərdən izlərimizi.
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Baxır əksimiz də bulaq gözündən.
    O vaxtdan bizləri salıb gözündən,
    Beləcə, qəm çəkən eşqin izində,
    Qarışıq salmışıq sözlərimizi.
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Çiçəyin rəngiydik, gülün rəngiydik,
    Coşan qəlbimizin eşq çələngiydik,
    Axı, bu yollarda niyə ləngidik?
    Daşamı çırpmışıq ürəyimizi?!
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Bir cavab tapmadıq nə sabahlara,
    Döndük günahlara, döndük ahlara,
    Ağ günlü sevgiyə geydirib qara,
    Həsrətə qərq etdik gözlərimizi,
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Neçə açılmamış sabah içində,
    Qovduq gecələri günah içində,
    Ömrümüz-günümüz min ah içində,
    Güldürə bilmədik taleyimizi!
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

    Bu eşqin yolunda çəkilməz dərdi,
    Sərdi sinəm üstə hicranlar sərdi,
    Nəcibə çox dedi, çox qəmlər yedi,
    Daha bağışlamaz bu sevgi bizi!
    Niyə sevəmmədik bir-birimizi?!

  • İbrahim İLYASLI.Yeni şeirlər

    Ibrahim-Ilyasli1-300x225

    QÖNÇƏDƏ SOLAN ÇIÇƏK

    Günaydın, ömrüm-günüm,
    Qönçədə solan çiçək!
    Baxtına yağan yağış
    Gözünə dolan çiçək.

    Arı qonmaz ətrinə,
    Xar susamaz çətrinə.
    Xətirsizlər xətrinə
    Taleyi talan çiçək.

    Ağca günüm keçilib,
    Ağ kəfənin biçilib.
    Sonalanıb, seçilib
    Mənimki olan çiçək.

    FƏLƏK

    Mənə sirr verdiyin yerdə
    Dilin lal olaydı, fələk.
    Qara-qançır ağ yuxular
    Qara bağrım oydu, fələk.

    Qibləm o yaqut-yəmənə
    Gülün nə, daşın nəmənə?
    Bəyin deyiləm, bə mənə
    Tutduğun nə toydu, fələk?

    Aman ver, açım gözümü,
    Zaman ver, deyim sözümü.
    Bəsdi, tanıdım özümü…
    Hoydu fələk, hoydu fələk!

  • İbrahim İLYASLI.Yeni şeirlər

    Ibrahim-Ilyasli1-300x2253

    QÖNÇƏDƏ SOLAN ÇIÇƏK

    Günaydın, ömrüm-günüm,
    Qönçədə solan çiçək!
    Baxtına yağan yağış
    Gözünə dolan çiçək.

    Arı qonmaz ətrinə,
    Xar susamaz çətrinə.
    Xətirsizlər xətrinə
    Taleyi talan çiçək.

    Ağca günüm keçilib,
    Ağ kəfənin biçilib.
    Sonalanıb, seçilib
    Mənimki olan çiçək.

    FƏLƏK

    Mənə sirr verdiyin yerdə
    Dilin lal olaydı, fələk.
    Qara-qançır ağ yuxular
    Qara bağrım oydu, fələk.

    Qibləm o yaqut-yəmənə
    Gülün nə, daşın nəmənə?
    Bəyin deyiləm, bə mənə
    Tutduğun nə toydu, fələk?

    Aman ver, açım gözümü,
    Zaman ver, deyim sözümü.
    Bəsdi, tanıdım özümü…
    Hoydu fələk, hoydu fələk!

  • İbrahim İLYASLI.Yeni şeirlər

    Ibrahim-Ilyasli1-300x2253

    VAXTIDI

    Könül, bir azca toxtaq ol,
    Yağının şölən vaxtıdı.
    Dizini bərkit, qəmlərin
    Qoşunnan gələn vaxtıdı.

    Üsyan deyir için-çölün:
    Yetər, qafil!–Görün, görün!
    Ürəyində açan gülün
    Köksünü dələn vaxtıdı.

    Dərya boyuncadı, batma
    Gördüyün yuxudu, qatma.
    Qayğına bələnib yatma,
    «Qanına bələn!» – vaxtıdı.

    BU DIVARIN O ÜZÜNDƏ

    Bu divarın o üzündə,
    Bir nazlı mələk uyuyub.
    Gecə gərib qanadını,
    Üstündə lələk uyuyub.

    O xanədə nə var – oyaq,
    Döşəmədən tavanacan.
    Qapı, pəncərə, dörd divar,
    Çimir almaz sabahacan.

    Odasının yörəsində
    Yüz hoqqadan çıxır külək.
    Donub qalıb pəncərədə,
    «Heyrət ey büt!…» – oxur külək.

    Tanrı tamaşası nədi –
    O mələyi görən bilir.
    Günəş ondan ötrü çıxır,
    Ay ondan ötrü yüksəlir.

    …Divarların bu üzündə,
    Qismətim qubardı mənim.
    Hər yan gözəllikdi, Tanrım,
    Hər yanım divardı mənim.

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.Yeni şeirlər

    48000_129777903874457_1650907077_n3

    ***

    Mən gülüm, sən ağla, vüsala dözək,
    Görək, kim bu eşqin damına çıxır.
    Yalqız pərvanələr ünvan tanımaz,
    Onlar hər adamın şamına çıxır.

    Daha çarx fırlanıb, geriyə az bax,
    Orda yad baxışlar çapar atını.
    Quzum, qarşı yolda qurd ləpiri var,
    Duman çoxalmamış apar atını.

    Axsaq xəyalların çatı böyüyüb,
    Kölgəmdən kənar dur, naz vaxtı deyil.
    Yuxum çiçək açır, gözümdən çəkil,
    Görmürsən, könlümün saz vaxtı deyil!?

    ***

    Çoxdur təbiətin bakirə yeri,
    Hər yol öz ağlığın saxlaya bilmir.
    Dərdin kağızında imza yeri yox,
    Dərd çürük diş kimi laxlaya bilmir.

    Bir pəri boylanır hər səhər göydən,
    Ona əl uzadın, şən ola bilsin.
    Başının altına kətil qoyun ki,
    Boyu kölgəsilə tən ola bilsin.

    Baxma, mığmığalar şivən qoparır,
    Bəzən pir sayılır su başı, adam.
    Madam ki, üstündə gəzdirə bilmir,
    Nə üçün saxlayır bu başı adam?

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.Yeni şeirlər

    48000_129777903874457_1650907077_n3

    ***

    Hamı bənzərindir deyirsən, Tanrı,
    Nədən bu adamlar Sənə oxşamır?
    Çək məni bu cırıq kağıza, göstər,
    Nə qədər çəkirlər, mənə oxşamır.

    Ruhum mən uşaqkən acından ölüb,
    Onunçün heç kimə ərk eləmirəm.
    Elə bil yarımçıq bir cümləsən, qız,
    Yüz yol oxuyuram, dərk eləmirəm.

    Niyə titrəyirsən, çənəmi bağla,
    Görmürsən ölmüşəm, su at üstümə.
    Axıt gözlərini yaşını, sonra
    O ağ köynəyimi yu, at üstümə…

    ***

    Mən qəmdən kürüdüm ömür yolumu,
    Sən də öz altını süpür di, Allah.
    Mən Sənin damının dirəyin sökdüm,
    Sən də dur, üzümə tüpür di, Allah.

    Bir məna tapmıram bu daş ömürdə,
    Artıq taleyimin çuxası yanıb.
    Bir kölgə ləhləyir məndən qabaqda,
    Yəqin yuxu tutub, yuxası yanıb.

    Əyil, gözlərinə salavat çəkim,
    Sonra təhvil verim daşımı Sənə.
    Arvadın, uşağın yanında əydin,
    Mən halal etmirəm başımı Sənə…

  • Hikmət MƏLİKZADƏ.Yeni şeirlər

    48000_129777903874457_1650907077_n3

    ***

    Yaram qaysaq tutub, dərim dartılır,
    Hicran sinəm üstə sac qoyub sanki.
    Ruhum öz-özünü elə qınayır,
    Üç körpə balasın ac qoyub sanki.

    Gəl, gözüm ağrıyır, baxışını sürt,
    Canımı canına sığışdır, gedək.
    Daha yaşamalı halı da yoxdur,
    Bu evi sil-süpür, yığışdır, gedək.

    Gəl, birgə üz tutaq Allaha, soraq: –
    Nədən zülm eləyir bəndə özünə?
    Bizim günahımız ayrı-ayrıdır,
    Mən özümə baxım, sən də özünə.

    ***

    Mən çiçək axtardım, nazını çəkim,
    Bir qız qapımıza gülünü atdı…
    …Nazı ayrı cürdü şəhər qızının,
    Söz atma, görərsən, külünü atdı.

    Qoxlama, həyat da zəhər kimidi,
    Atan nə dadıb ki, sən nə dadasan?!
    Demə, üst-başımdan nəm iyi gəlir,
    Əynimi isladıb çən, nə dadasan…

    Baxış çürüdürük hər gün bir qucaq,
    Ürəyin açarı gözlərdi, xanım.
    Bir Allah bilir ki, ehtiras, yanğı,
    İndi ən müqəddəs sözlərdi, xanım…

  • Vüsal XANKİŞİYEV.Yeni şeir

    1385290_1420915688122476_569515471_a

    QƏZƏL

    Hərdən olur insan kimi oluruq biz,
    Hərdən də olur izləyirik sanki bizik biz.

    Hərdən olan olmuşlar olur etdiyimiz səhv,
    Düşmüş olan olsaq, əgər balta, sapımız siz.

    Hərdən baxıram ki, necə məğrur olub insan?
    Məşhur alovun görsən, əgər tez bükülər diz.

    İnsan niyə aciz olur acizlər önündə?
    Hərdən düşünərkən bunu aciz olub aciz.

    Hərdən mənə “Hərdən niyə” yazsan, deyə sorsan,
    Hərdən yazılanlar olar məndən qalacaq iz…

  • Əziz MUĞANİ.Yeni şeirlər

    277106_172066826201442_3844458_n1

    GÖZ DƏYMƏSİN

    Şirin dilə oğru olaq,
    Qəlbimizə söz dəyməsin!
    Haqq yoluna doğru olaq,
    Sevgimizə göz dəyməsin!

    Talemizə qəm ələmə,
    Qoy böyüsün, tez bələmə.
    Göz dəysə də, bu aləmə,
    Sevgimizə göz dəyməsin!

    Sevinc doğsun hər səhərdən,
    Uzaq olsun dərdi-sərdən.
    Gəl, qoruyaq bəd nəzərdən,
    Sevgimizə göz dəyməsin!

    ÜRƏYİMDƏ

    Bacarırsan, iksinə də birgə döz,
    Qarışmasın yaraların sarğısı.
    Biri qılınc, biri kəsən iti söz,
    Ürəyimdə hər iksinin ağrısı.

    Nisgil olmur, qəmli çağım daşlaşa,
    İllər ötə, əl eyləyə yaş-yaşa.
    Küsən ümid, uzaq arzu baş-başa,
    Ürəyimdə hər ikisinin yanğısı.

    Yaş yanağa damcı-damcı axan tək,
    Eşq sinəni hicran ilə yaxan tək,
    Bülbül gülə həsrət ilə baxan tək,
    Ürəyimdə qovuşmağın arzusu.

  • Elvin BABAYEV.Yeni şeir

    423867_124421364353856_565127662_a

    PAY ATONNAN GƏLƏCƏK

    Bilmədi ki, “gələcək” vid-fasonnan gələcək,
    Özü taksiylə gedib, dərdi vaqonnan gələcək.

    Sən onun qızını yoldan çıxarırsansa, əgər,
    O da bibinnən gələcək, ya da xalonnan gələcək.

    Evi harda, pulu harda, maşının markası da,
    İndi bəylər də elçiliyə talonnan gələcək.

    Həyatın qanunudu, surəti artır nəsilin,
    Özü “bir”nən gələnin balası “on”nan gələcək.

    Hamilə qadın indi pivə yerikləsə, əgər,
    Doğulan uşaq da yəqin samaqonnan gələcək.

    Xammalı göndəririk xaricə istehsal olur,
    Avropadan kişilər Bakıya tonnan gələcək.

    Dost dostu evə çağırmaqda xəcalət də çəkir,
    Evdəki çılpaq gələcək, yoxsa ki, donnan gələcək?!

    Elvin, bu dünya indi qorxu-zakon söhbətidir,
    Həzrəti MEHDİ görən hansı zakonnan gələcək?!

  • Nemət HACIƏLİYEV.Yeni şeir

    1234565_164022843791194_755412179_n

    * * *

    Yenə xəyala dalmışam,
    Keçmişi yada salmışam.
    Ayaqlar altda qalmışam,
    Mən bir solmuş yarpaq kimi.

    Ölüb ruhum, sağam cismən,
    Olmasın heç bu cür düşmən.
    Oturmuşam sahildə mən,
    Tənhayam boş otaq kimi.

    Hər cür oxşadın zövqümə,
    Acı vermə sən könlümə.
    Sən yağış tək yağ üstümə,
    Mən olaraq torpaq kimi.

    Tək ALLAHDAN olsun qorxu,
    Gülləri sən tez-tez oxu.
    Aç varaqla “Quran” oxu,-
    Parlasın qəlb çıraq kimi.

    Qorusun tək ALLAH səni,
    Aldatmaz sevən sevəni.
    Oynatdı ol nigar kimi,
    Sadə bir oyuncaq kimi.

    Nemət, aldanma yadlara,
    İnan, sınanmış dostlara!
    Qeyrəti satan dollara,
    Olar, əlbət, alçaq kimi.

  • Nemət HACIƏLİYEV.Yeni şeir

    1234565_164022843791194_755412179_n

    * * *

    Vaxt var idi diyar-diyar,-
    Uçurdum mən məhəbbətdən.
    Atıb məni gedəndən yar,-
    Könlüm düşüb təravətdən.

    Yar gedən gün söndü günəş,-
    İtdi həyatın mənası.
    Yox yaşayım, yoxsa günəş,-
    Budur həyatın mənası.

    Ümidim tək səndə ikən,
    Göydən yerə saldın məni.
    Buludlar içində itən,
    Ayın sən olmadın təni.

    Peşman olub dönmə geri,
    Vallah, bir də ürək dözməz.
    Artırma sən qəm, kədəri,
    Axı sevən heç vaxt getməz.

    Nemət, ibadət əhli ol,
    Şeytan səndən uzaq olar.
    Sən sevgiylə layiqli ol,
    Sevmək sənə qismət olar.

  • Debüt: Ramin CİLOVDARLI (Tovuz).Yeni şeirlər

    974523_605633869478096_867081683_n

    Şahinə Könülün təqdimatında Ramin Cilovdarlıdan yeni şeirlər

    Ramin CİLOVDARLI (Qasımov Ramin) 1983-cü ildə Tovuz rayonunun Cilovdar kəndində anadan olub.1989-2000-ci illərdə orta məktəbdə, 2000-2004-cü illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin İqtisadiyyat və İdarəetmə fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.2011-ci ildə “Dərdə şükür” adlı şeirlər kitabı işıq üzü görüb.Ailəlidir, bir övladı var.

    Halalın olsun

    Ömrümü yollarına
    Sərdim, halalın olsun.
    Könül nədi, ruhumu
    Verdim, halalın olsun.

    Həyat uşaq nağlımı?
    Könül qapın bağlımı?
    Aparanda ağlımı
    Gördüm, halalın olsun.

    Baxışların nə laldı?
    Nə verdisə məlaldı.
    Nə verdimsə halaldı,
    Dərdim halalın olsun.

    Getdim

    Hardasa qərib səsdim,
    Gəldim dünyaya küsdüm.
    Bir dərimlik nəfəsdim,
    Bir udum suydum, getdim.

    Arım, sənə çiçəkdim,
    Yarım, sənə göyçəkdim.
    Nə bildiniz, nə çəkdim,
    Ya da nə duydum getdim.

    Nə ucuzdu, nə baha?
    Dindim, batdım günaha.
    Ömür yaşamadım ha,
    Günümü saydım, getdim.

    ***

    Bu qurduğun alaçıq,
    Sənin olmaz, belə çıx.
    Haqqa sarı yol açıx,
    Varmaq istərsən, gedək.

    Zimistanda gülmüşük,
    Dünya bizim bilmişik.
    Kimik, hardan gəlmişik,
    Sormaq istərsən gedək.

    Yol gedənə yol yoldaş,
    Ağac-daşı bol, yoldaş.
    Dünya durduqca, qardaş,
    Durmaq istərsən, gedək.

    Gedər

    Mən Dardanel boğazıyam,
    Hamı məndən keçib gedir.

    MƏMMƏD İSMAYIL

    Gələn mənə qəm gətirər,
    Göz yaşımdan içib gedər.
    Ya saxlanar ürəyimdə,
    Ya könlümdən köçüb gedər.

    Dünya, sənlə yoxdu bəhsim,
    Nə umdum ki, nə də küsüm?
    Köçəri quşdu həvəsim,
    Zaman gələr, uçub gedər.

    Heç bilmirəm kiməm, nəyəm,
    Gah ahılam, gah körpəyəm.
    Təmannasız bir körpüyəm,
    Hamı məndən keçib gedər.

    ***

    Başa varsın muradlar,
    Yıxdı bizi inadlar.
    Üstündə yaşıl otlar
    Bitənədək yol ömrü.

    Hələ təzədi, tərdi,
    Nə qayğısı, nə dərdi.
    Allah, nə bəxtəvərdi,
    Bir ağ üzdə xal ömrü.

    Olmadı ha gəncliyim,
    Rahatlığım, dincliyim.
    Qardaş, mənim keçdiyim,
    Bir xatalı qul ömrü.

    ***

    Sənnən işim yoxdu, Allah,
    Məni bir bəndə öldürdü.
    Gah nazınnan, gah gözünnən,
    Baxıb güləndə öldürdü.

    Olmadı bu ömür mənlik,
    Ağıl başlıq, ruh bədənlik.
    Dedilər günah ölənlik,
    Duyub biləndə öldürdü.

    Günahlarım qul xatası,
    Yıxdı məni gül xatası.
    Göz görəsi, əl çatası,
    Öldürdü, gündə öldürdü.

    Çəkir

    Allaha nə var ki, abi,
    Hər nə çəkir bəndə çəkir.
    Ya bəllənir saçlarında,
    Ya da ürəyində çəkir.

    İnsan insan olsa, kəndi
    Nə əyilən, nə çökəndi.
    Ürək dərdə suçəkəndi,
    Yanından ötəndə çəkir.

    Ömürdümü bu ömür də,
    Ya buyruqda, ya əmirdə…
    Siz çəkəni şu ömürdə,
    Yazıq Ramin gündə çəkir.

    ***

    Heç bilmirəm səadəti,
    Harda qoydum, harda gəzim.
    Baharda gül-çiçəkdimi,
    Yoxsa boran-qarda gəzim?

    Az özünü yor dedilər,
    Nə vicdan, nə ar dedilər.
    Varın yeri var dedilər,
    Gərək daha var da gəzim.

    Mən burdayam, sədam orda,
    Yadlaşıram, yadam orda.
    Ruhum, könlüm, odam orda,
    Rəvadırmı burda gəzim?

    Gəl

    Hardasan, ey “gözüm nuru”?
    Yarisən gəl, yarisən gəl.
    Bu fənada, o sevdada
    Varisən gəl, varisən gəl.

    Başlar ağlın yeri deyil,
    Sinə dağın yeri deyil.
    Bunlar burdan bəri deyil,
    Barı Sən gəl, barı Sən gəl.

    Bir cami-cəmşid Odunnan,
    Ollam bu dinnən, imannan.
    Ruhumuzu bu dövrannan,
    Bizi bizdən qoru, Sən gəl.

  • Rüfət AXUNDLU.Yeni şeirlər

    files

    Gedirəm

    Taleyimdən söz açandan,
    Hər gün yeni iz açandan,
    Bu dünyaya göz açandan
    Qoymadılar tam olmağa.

    Yanır bağrım, yanır niyə?
    Ümid yoxdur bu taleyə.
    Pərvanə yaşasın deyə
    Ürək qaçır şam olmağa.

    Sözümdə haqq, dilimdə haqq,
    Nahaqlara zülümdü haqq.
    Əzəmətli ölümdü haqq,
    Hazıram edam olmağa.

    Əcəl işin-gücün atıb,
    Məni yaman dilə tutub.
    Vədə yetib, məqam çatıb,
    Gedirəm adam olmağa.

    Gizlənmişəm

    Bir yerdə bənd almayan,
    Köçümdə gizlənmişəm.
    Mən bu qamət, bu boyda,
    Biçimdə gizlənmişəm.

    Qaraya ağ demişəm,
    Nahaqqa haqq demişəm,
    Haqqa nahaqq demişəm,
    Suçumda gizlənmişəm.

    Özümdən geri qaçıb,
    Qırxımdan diri qaçıb,
    Yeddimdən bəri qaçıb,
    Üçümdə gizlənmişəm.

    Tarixi daşlaşdırıb,
    Ruhumu yadlaşdırıb.
    Genimi kodlaşdırıb,
    Saçımda gizlənmişəm.

    Çöl üzümdə biçim var,
    Aralıqda seçim var var.
    İki dünya içim var,
    İçimdə gizlənmişəm.

  • IV muğam televiziya müsabiqəsi

    1de77c4f632571dae7173655e48af662

    Heydər Əliyev Fondunun dəstəyi və Azərbaycan Mədəniyyət Fondunun layihəsi əsasında avqustun 7-də start götürmüş IV muğam televiziya müsabiqəsi davam edir.

    Trend Fondun rəsmi saytına istinadən məlumat verir ki, müsabiqənin ilk günündə seçim turları nəticəsində Beynəlxalq Muğam Mərkəzində çıxış etmək hüququ qazanmış 21 gəncdən 11-i tamaşaçılara təqdim olunub. Növbəti yarış günlərində tamaşaçılar digər iştirakçıların da ifalarını dinləmək imkanı qazanıblar.
    Bu gənclər müxtəlif rayon və şəhərlərdə aparılan dinləmələr nəticəsində seçiliblər. Ümumilikdə 500-dən çox gəncin iştirak etdiyi birinci turdan növbəti mərhələyə 48 xanəndə vəsiqə alıb, onlardan isə 21-i Bakı səhnəsində ifa etmək hüququ əldə edib.
    Artıq dördüncü dəfədir ki, keçirilən muğam televiziya müsabiqəsinin münsiflər heyəti həmişə olduğu kimi peşəkarlardan ibarətdir.
    Dördüncü muğam televiziya müsabiqəsi həftədə iki dəfə – çərşənbə axşamı və cümə axşamı keçirilir. Müsabiqənin bütün konsertləri Azərbaycan Televiziyası və “Mədəniyyət” kanalı ilə canlı yayımlanır.
    Müsabiqə çərçivəsində zərb muğamlarına, təsniflərə həsr olunan konsertlər keçirilir. İştirakçılar dahi Azərbaycan şairləri Füzulinin, Nizami Gəncəvinin və digər ədiblərin sözlərinin yer aldığı muğam və təsniflər ifa edirlər.
    Muğam yarışında diqqəti cəlb edən məqamlardan biri də iştirakçıların SMS-lər vasitəsilə deyil, peşəkar münsiflər heyəti tərəfindən qiymətləndirilməsidir.

  • Gülten ERTÜRK (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Muhteşem şiirler

    942912_10151676102916506_876489865_n-300x2251

    Bir Güç Var

    Her sabah uyandığımda,
    Hava biraz aydınlandığında,
    Seher vakti olduğunda,
    Beni düşündüren bir şey var.

    Boğazıma bir şey düğümlendiğinde,
    Her nefes alış verişimde,
    Derinlere dalıp iç çekişimde,
    Beni düşündüren bir şey var.

    Baharda açan çiçekte,
    Yazın esen yellerde,
    Sonbahar ve kışın renginde
    Beni düşündüren bir şey var.

    Gözlerimi usulca yumduğumda,
    Kendime hesap sorduğumda,
    Sonra cevabı bulduğumda,
    Beni düşündüren bir şey var.

    Bir Kadın

    Bir yokmuş bir varmış
    Bir kadın kendi haline dalmış
    Dalmış ki o biçim kalmış.

    Gözlerini dikmiş ileriye
    Kim bilir nereye
    Gitmiş hangi aleme?

    Sorsan da seni duymuyor
    Kirpikleri bile oynamıyor
    Öylece bir noktaya bakıyor.

    Hey kardeşim uyan!
    Yokki beni duyan,
    Sabrım oldu kat kat
    Az önce nereye gittin
    Kendine gel de bize anlat…

  • Gülten ERTÜRK (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Muhteşem şiirler

    942912_10151676102916506_876489865_n-300x225

    Bilemiyorum

    İçimde bir burukluk var bugün
    Ellerim soğuk, gözüm yaşlı, gönlüm hüzün
    Neden böyleyim neden böyle bugün
    Dilim suskun, gözlerim süzgün, yüreğim üzgün

    Arıyorum içimdeki soruyu bulamıyorum
    Nedir nedir diyor bir daha soruyorum
    Tam buldum derken duraklıyorum
    Sonra kendi kendime “yok bu değildi” diyorum.
    Bilemiyorum………

    Biliyor musun?

    Sen hayatımdaki boşluğu dolduran
    Sen geçmişten geleceğe özlem duyulan
    Bir şahıs, bir şahsiyet
    Sen içimde bambaşka duyduğum bir mutluluk
    Sen gözümde büyüttüğüm bir dev
    Sen yücelttiğim, gökyüzüne sığdıramadığım
    Bir erdin,
    Bir bilsen benim sana olan duygularımla
    Neler çektim…Neler geçirdim…
    Biliyor musun? Ben hep seni sevdim.
    Ama hiçbir zaman sana yenilmedim…

  • Gülten ERTÜRK (Türkiye Cümhuriyyeti, Ankara).Muhteşem şiirler

    Gülten ERTÜRK

    Beypazar Kurusu

    Yuvarlanır narin nazik ellerde
    Sevdasını yaşatmış gönüllerde
    Bin yıldan beridir tadı dillerde
    Ağızda dağılır Beypazar Kurusu

    Dillerde efsane olmuş dolaşmış
    Ünü Beypazarı dışına taşmış
    Kurutulmadan da öncesi yaşmış
    Öylede yenir Beypazar Kurusu

    Katıksız sudan çay demliyeceksin
    “Deymeyin keyfime be! ” diyeceksin.
    Eş, dost akrabayla sevineceksin
    Sohbetle yenir Beypazar kurusu.

    Beypazarı

    Beyler yaşamış zamanında bu topraklarda
    Ondan Beypazarı koymuşlar adını
    Eski camileri, evleri ve hanları
    Nelere tanık olmuşsun sen Beypazarı?

    Gümüşleri ve bindallı giysili kızları,
    Eski işlemeli tavanları ve hamamları,
    İpek yolu geçmiş ara sokaklarından,
    Tarihe ne damgalar vurmuşsun sen Beypazarı?

    Daha hala koku gelir eski taş fırınlardan
    Kurusunu, dolmasını, gövecini tatmadan
    Ayrılmasınlar sakın bu diyardan
    Damak tadında bile sen Beypazarı…

    Şimdi ‘Açık hava müzesi’diyorlar
    Seni öve öve bitiremiyorlar.
    Görenler sevdiklerine seni anlatıyorlar
    Tarihe daha ne damgalar vuracaksın?
    Sen Beypazarı, güzel Beypazarı…

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyetine, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Ahmet Yesevi

    Yesi ülkesine bir güneş doğdu
    Türkistan’nın piri Ahmet Yesevi
    Yalanı, yanlışı ilmiyle boğdu
    Türkistan’ın miri Ahmet Yesevi

    Buhara’ydı ilim, irfan merkezi
    Sıcak yüreğiyle sardı herkesi
    Dünyaya duyurdu Türkistan sesi
    Kainatta iri Ahmet Yesevi

    Hacı Bektaş, Yunus Emre, Mevlâna
    Feyz alıp dağıttı kalpten her yana
    İki bin yıl önceden ta bu yana
    Gönüllerde biri Ahmet Yesevi

    Pir-i Türkistan’ın şairi, veli
    Dört kapı, kırk makama değmiş eli
    Yüz yirmi yaş sonra seherin yeli
    Yaratanın eri Ahmet Yesevi

    Münevver Düver
    16.12.2010-Adana

    Ali Şir Nevai

    Özbekistan dünyasının şairi
    Altun yürekli Ali Şir Nevai
    Beş yüz yıldan beri olmuş ahiri
    Güçlü bilekli Ali Şir Nevai

    Rus, Uygur, Ermeni’ler seni anar
    Azeri, Tatar’lar özüne yanar
    Türkmenler, Özbekler sözüne kanar
    Eli kalemli Ali Şir Nevai

    Türk dilinde öncü, yoluyla yoldu
    İnsan sevgisiyle aşını böldü
    Afganistan, Herat oradan geldi
    Horasan âlimi Ali Şir Nevai

    Babası Vezir, Timur’un meliki
    O bir mühürdar, Vezir, Vali idi
    Bin bey yüz bir yılında vefat etti
    Fani mahlaslı Ali Şir Nevai

    Münevver Düver
    22.12.2010-Adana

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Cengiz Aytmatov

    Gazeteci, politikacı, çevirmen
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov
    Hep kültür adamı hem veteriner
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Kırgızca, Rusça’yla eserler yazdı
    Genç yaşlarda “Lenin ödülü” aldı
    Edebiyatta “Tipik İnsan” oldu
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Sovyet Devlet Edebiyat Ödülü
    Alıp, oldu Talas Millet Vekili
    Büyük elçilik yaptı tatlı dili
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Şiir, öykü, roman yazıp ta verdi
    Kırkızistan için gönlünü serdi
    Yüreklerde yaşamaktı tek derdi
    Kırkız’ın yazarı Cengiz Aytmatov

    Münevver Düver
    26.12.2010-Adana

    Rauf Denktaş

    Bin dokuz yüz yirmi dört ocak ayı
    Dünyaya geldi güzel Rauf Denktaş
    Kıbrıs kurtuluşunda var çok payı
    Kurtarmak için geldi Rauf Denktaş

    Her konuda vardır irfanı, ilmi
    Kültürde, sanatta buldu bilimi
    Kıbrıs’ı paylayıp aldı dilimi
    Vatandaşına verdi Rauf Denktaş

    Hem Devlet Başkanı hem de bir şair
    Çok şeyler yazıldı özüne şiir
    Edebiyatını insana dair
    Okuttu, okutturdu Rauf Denktaş

    Usta bir yazardır çoktur kitabı
    Nazik, centilmendir güzel hitabı
    Fotoğraf çekmeye yeter adabı
    İnsanlar hep sundu Rauf Denktaş

    Münevver Düver
    25.12.2010-Adana

  • Münevver DÜVER (Türkiye Cümhuriyyeti, Adana).Muhteşem şiirler

    1236562_722085574474022_177854009_n

    Arif Nihat Asya

    Mücadele yıllarında direndi
    Halk kahramanı Arif Nihat Asya
    Adana Kurtuluşu’nu bilendi
    Önceden yazdı Arif Nihat Asya

    Bayrak şairidir edebiyat yeri
    Sözlerinden asla dönmedi geri
    Her zaman anılır bizlerden biri
    Topluma öncü Arif Nihat Asya

    Siyah-beyaz, renkli şiirler yazdı
    Adını bayrağın üstüne kazdı
    Gönlündeki sevda Türk’lere baz’dı
    Türk’ün sembolü Arif Nihat Asya

    Yüreklerde en güzel yerde yaşar
    Milletin kalbinde sevgisi taşar
    Bayrak şiiri de dünyayı aşar
    Dalgalandıkça, Arif Nihat Asya

    Münevver Düver
    26.12.2010-Adana

    Sabir Rüstemhanlı

    Dokuz yüz kırk altı bahar ayında
    Dünyaya geldi Sabir Rüstemhanlı
    Şanlı Azerbaycan Kıyı boyunda
    Kalplere merhem Sabir Rüstemhanlı.

    Azeri Türk’lerin gönül pazarı
    Araştırmacı, Şair ve Yazarı
    Filoloji uzmanı, değmez nazarı
    Devlet adamı Sabir Rüstemhanlı.

    Bahtiyar Vahapzade şöyle dedi
    “Vatan için yanan feryadı idi”
    Parti Genel Başkanı hırkası giydi
    Parlamenter’dir Sabir Rüstemhanlı.

    Üç bin satış yaptı “ömür” kitabı
    Türk dünyasına hep etti hitabı
    Güzel yüreğiyle, özgün adabı
    Düver’e örnek Sabir Rüstemhanlı.

    Münevver Düver
    15.01.2011-Adana

  • Rövşən MƏMMƏDOV.Məqalə

    179598_102458043165739_4170589_n

    Milli ədəbiyyatımızda İnsan konsepsiyası və onun inkişaf istiqamətləri
    Rövşən Məmmədov
    Sumqayıt Dövlət Universiteti / Azərbaycan
    XX əsrin 60-cı illəri və bu dövrdə təşşəkkül tapmış ədəbiyyat. Bu dövrün ədəbiyyatı dövrü mətbuatda, ədəbi tənqiddə və elmi araşdırmalarda kifayət qədər araşdırılmış, haqqında olduqca geniş şərhlər verilmiş və təhlillər aparılmışdır. Nədir bu dövrün nəsrini əlamətdar edən… Bu illər nəsrinin, hər şeydən əvvəl İNSANa diqqəti dərinləşdi. Bunun məhz belə olduğunu demək, bəlkə də, hələ heç nə demək deyil, axı İnsan elə həmişə ədəbiyyatın diqqət mərkəzində olub. Ancaq məsələ burasındadır ki, “altımışıncılar” bədii ədəbiyyata bu mövzunu yeni mövzu, yeni problem kimi yenidən daxil etdilər. Söhbət – şəxsiyyətə, fərdə, mənəvi-psixoloji “daxil”ə, “Mən”ə artan bədii maraqdan gedir, mənəvi potensialı birbaşa “ictimai system” kimi yox, daha əvvəl vicdani etik səltənət, əxlaq mehrabı kimi açan bədii təhlil və tədqiqatdan gedir.
    İnsan konsepsiyası mürəkkəb məsələ olduğundan onu fəlsəfi, sosial-siyasi, ideoloji istiqamətdə təhlilə cəlb edənlər, bu məsələ barədə bir-birindən fərqli elmi fikirlər söyləyənlər olsa da, onun sənətin başlıca amili olduğu inkar edilməzdir. Ədəbiyyat illərin, yüzillərin sınağından keçərək sübut etmişdir ki, onun əsas təsvir obyekti də, gələcəyə yönələn inkişaf istiqamətləri də insane üzərində qurulmuşdur.
    Qeyd etmək lazımdır ki, ədəbiyyat insan talelərinin, insan münasibətlərinin məcmusudur. Ədəbiyyatda insan problemi, eyni zamanda qəhrəman problemidir, şəxsiyyət sənətkarın və bədii obrazın xarakteri, yazarın-qəhrəmanın estetik idealı məsələsidir. İnsan cəmiyyətdə şəxsiyyət kimi, xarakter formalaşmasında, inkişaf etməsində ədəbiyyatın rolu müqayisəedilməz dərəcədə misilsizdir.
    Ədəbiyyat insan məsələsi, cəmiyyətdə şəxsiyyətin rolu, insanın azadlıqları problemi ilə bağlıdır. İnsanın həyatı, davranışı, fəaliyyəti, digərlərinə münasibəti cəmiyyət daxilində mövcud olduguna görə bu problem eyni zamanda ictimai anlam qazanır. Cəmiyyətdəki insan-cəmiyyət, cəmiyyət-fərd məsələsi də eyni zamanda ədəbiyyatın əsas təsvir obyektidir. Fərd kimi insanın daxili “Mən”i, onun sosial-psixoloji dərki, bu “Mən”in cəmiyyətdəki mürəkkəb münasibətlərinin üzə çıxarılması hər zaman yazarları dərindən düşündürmüşdür. Ədəbi qəhrəmanın bu münasibətlərdən doğan fərdi iztirabları cəmiyyətlə şəxsiyyət arasındakı mövcud dramatizmi müəyyənləşdirir.
    İnsanın cəmiyyətdə tutduğu yer, mövqe, onun dövrü, ictimai-siyasi münasibətlər sistemi ilə sıx bağlıdır. Şəxsiyyət ictimai-siyasi və mənəvi mühitlə formalaşdığına görə onun mənəvi yetkinliyi və özünüdərki də bu makro mühit içərisində müəyyənləşir. Zamanın və dövrün, ictimai-siyasi quruluşun, idarəetmə sisteminin insan üzərindəki təsirləri, insanın təklənməsi, ondakı inam vı inamsızlıq, davranışında mütiləşmə və yaxud mübarizləşmə, döyüşkənlik hisslərinin artması kimi keyfiyyətlərə dolması 60-cı illərdə ədəbi prosesə ciddi təsir göstərirdi. İnsanın bu mühüm, dərin prosesdəki dəyişmələrini əks etdirmək, bədii üsullarda canlandırmaq yazarda daha yeni axtarışlar və təsvir üsulları tapmaq meylini gücləndirirdi. Ümumiyyətlə, insan və ətraf mühit arasındakı sosial-siyasi münasibətlər kifayət qədər ciddi problemdir və ədəbi prosesin inkişafında çox mühüm yer tutur.
    İnsani münasibətlər, şəxsiyyətlərarası ünsiyyət, məhəbbət, konflikt, narazılıq və ziddiyyətlər ədəbi aləmdə xüsusi diqqət çəkən məsələdir. Ədəbi qəhrəmanın xarakterinin üzə çıxarılması, onun yetkinləşməsi, obraz kimi bədii dəyər qazanması şəxsiyyətlərarası münasibətlər arasında mümkün olur. Ədəbi qəhrəmanın şəxsiyyətinin formalaşması həyat mövqeyinin müəyyənləşməsi də bu məsələ ilə bağlıdır. Məhz buna görə çağdaş insanın daxili-psixoloji aləmi 60-cı illər ədəbi mühitində daha çox zəruri hesab edilirdi.
    Ədəbi qəhrəmanların təkamül prosesinin izlənməsi göstərir ki, o dövrün ədəbi cərəyanları və ədəbi prosesi qəhrəmanların hərəkət və davranışına, psixikasına, düşüncə tərzinə, intellektual durumuna, ictimai varlıq kimi fəaliyyəyinə ciddi təsir göstərmiş və onun taleyinə mühüm yeniliklər gətirmişdi. XX əsrin modern baxışları, daxili-mənəvi, lirik-psixoloji düşüncələrə qayıdış, insanın mücərrəd taleyinin, insani ziddiyyətlərin qabarəq şəkildə üzə çıxarılması, bir tərəfdən sevgi və idealların genişliyi, digər tərəfdən fərdin-insanın imkanlarının məhdudluğu fərdi təklənmə və cəmiyyətdən təcrid olunma və s. kimi durumlar ədəbi şəxsiyyət və qəhrəman konsepsiyasının xüsusi çəkisinin nə qədər artdığını göstərirdi.
    60-cı illər ədəbi prosesində diqqəti çəkən cəhətlərdən biri də fərdiləşmiş insan konsepsiyası, yəni çağdaş insanın mikromühitinin təsvirinə diqqətin artması idi. Sadə adamlarən bədii obrazının yaradılması, onların sadə, adi həyatının böyük təsvir obyektinə çevrilmişdi, qapalı həyatlarının aşkar canlandırılması geniş hal almışdı. Bu cəhət cəmiyyəti, bütövlükdə isə insan həyatını canlandırmaq baxımından qeyd edilən dövrdə prioritet sayılırdı. Ədəbiyyatın bu yöndəki axtarışları insanların daxili aləminə, mənəvi aləminə pəncərə açmağa zəmin yaradırdı. Ona görə də, yazılan roman, povest və özəlliklə də, hekayələrdə zahiri əlamətlərin təsvirindən çox, mənəvi aləmin təsvirinə üstünlük verilirdi. Bu proses özlüyündə bədii təsvirdə şəxsiyyətin daxili-mənəvi üfüqlərini genişləndir.
    Ümumiyyətlə, bədii ədəbiyyatda insanın xarakterinin konfliktlərdə və mübarizələrdə formalaşdığı adi həqiqətdir. Lakin düşdüyü mühitdə konfliktlərin müxtəlifliyi, ziddiyyətlərin kəskinliyi, mübarizənin daha da güclü olduğu zamanlarda imkanların daxilində mübarizə aparır. Universal insan tipini fərqləndirən cəhət odur ki, burada insan, bəzən təbii imkanlardan daha artıq gücə malik olur. Burada söhbət təbii ki, fiziki gücdən deyil, mənəvi-psixoloji, daxili intellektual səviyyədən söhbət gedir.
    Ədəbiyyatda insan konsepsiyası çox mürəkkəb anlayışdır. Dövr və mühitlə əlaqədar olaraq, insanın inkişaf prosesi, şəxsiyyətin tərəqqisi, mənəvi zənginləşməsi, daxili duyğulardakı oyanışlar və dirçəliş, ondakı intellektual və emosional-psixoloji imkanların genişlənməsi və s. kimi problemlər bu konsepsiyanın önəmli özəlliklərindəndir. Çağdaş insanın şəxsiyyət kimi formalaşması, xarakterinin müəyyənləşməsi üçün ədəbi proses önəmli vasitədir. Ədəbi proses insanları bədiiləşdirir və beləliklə də, bədii təsvir obyektinə çevrilən insan əbədilik qazanır.
    Bu dövrün ədəbi nəsli geniş miqyaslı problemi daxili-şəxsi təhlilin və qiymətin güzgüsündə təsvir etdilər. Beləliklə də, şəxsiyyətlə cəmiyyət arasında qarşılıqlı sosial və əxlaqi əlaqə, hadisənin obyektiv mənası ilə onun fərdi şüurdakı qeyri-standart inikası kimi aktual ədəbi problemlər nəsrdə yeni estetik baxış və ölçü, əlavə ideya-fəlsəfi çalar kəsb etdi.
    Cəmiyyətin yeni inkişaf mərhələsində insanın dairəsinin daha da genişlənməsi ədəbi prosesdə daha dolğun, daha real insan xarakterlərinin yaradılmasını tələb edir. Yeni insanın ictimai və mənəvi mühitdə hərtərəfli, inandırıcılıqla təsviri, ictimai və sosial durumların analitik təhlilinin dərinləşməsi, təsvirdə üslub rəngarəngliyinin artması da, məhz şəxsiyyətin sosial-mənəvi aləminin zənginləşməsi ilı bağlıdır.
    Mövcud obyektiv dəyişikliklər zəminində həyat və insan amilləri arasındakı qarşılıqlı münasibətlərinin mürəkkəbləşməsi insanların xarakterinə də ciddi təsir göstərirdi. Bütün bunları genişliyi və mürəkkəbliyi ilə aşkar etmək üçün yeni bədii vasitələr, təsvir formaları axtarılırdı.
    İnsanın daxili mənəvi aləminin getdikcə zənginləşməsi, şəxsiyyətlərarası münasibətlərin dərinləşməsi nəticəsində, 60-cı illər milli ədəbiyyatımızda çağdaş insan xarakterinin daha geniş təsviri çətinləşmişdi. Bu problem yazıçı təsvirlərinin daha da təkmilləşməsini, təsvir ustalığının artırılmasını, həyati proseslər içərisindən ümumi və fərdi özəlliklərin ayırd edilib bədii təhlil süzgəcindən keçirilməsini tələb edirdi. Keçmiş dövrlərdəki ədəbiyyatlardan fərqli olaraq, adı çəkilən dövrdə mənəvi aləmin təsvirinə, həyat hadisələrinin daxili-psixoloji, daha tez-tez isə fəlsəfi düşüncələrdə canlandırılmasına üstünlük verilirdi.
    İnsan xarakterinin bədii əsərdə hadisələrin qeyri-müəyyən axınında deyil, xarakterik hadisələrin qanunauyğun inkişafı prosesində, həyati konfliktlər və durumlar içərisində müəyyənləşdiyi məlumdur. Kəskin süjet daxilində hadisələrin bir-birini əvəz etməsi və ədəbi “qabartmalar” vasitəsi ilə diqqətin cəlb edilməsi insanların birtərəfli, sxematik təsvirinə gətirib çıxararsa (belə halda insan-obraz hadisələri davam etdirən vasitə rolunu oynayır, yəni hadisə əsas, insan və onun xarakteri ikinci dərəcəli əhəmiyyət kəsb edir), həyati hadisələr içərisində insanın psixoloji dəyişmələrinin verilməsi, hadisələrin obrazı bütövləşdirən vasitə kimi səciyyələndirilməsi, yəni hadisə əsərdə psixoloji aləmi müəyyənləşdirən vasitə olur, insanın xarakteri əsərdəki bütün obrazların qarşılıqlı əlaqələri fonunda açılır. Həyat ziddiyyətlərinin (ictimai, təsərrüfat-iqtisadi, ailə-məişət və s.), insani münasibətlərin mürəkkəbliyi, hər gün qəbul edilən informasiyaların artması, müxtəlif ideoloji təsirlər ədəbi müşahidələrin intensiv inkişafını və sayıqlığını zəruriləşdirir.
    İnsanlararası münasibətlərin ətraf mühitə təsirinin artması bir tərəfdən xarakterlərin zənginləşməsinə səbəb olurdusa, digər tərəfdən yeni həyat hadisələri və konfliktlərdə bədii obrazın real, əhatəli təsvirində yazıçı işini xeyli çətinləşdirir, ondan daha geniş və dərin müşahidəçilik, daha səmərəli təsvir ustalığı ilə yanaşı, yeni təqdim və təhlil bacarığı tələb edirdi. Ona görə də, adı çəkilən dövrdə sosial, iqtisadi və coğrafi mühitlər arasında insan xarakterinin bədii təsvir və səciyyələndirilməsində əvvəlki onilliklərdən xeyli fərqli olaraq, onun müəyyən mühit və vaxt çərçivəsində izlənilməsi və zahiri səciyyələndirmədən daha çox, daxili-psixoloji təsvir üstünlük təşkil edirdi.
    Xarakterin təsvirində yazıçı təqdiminin, onun həyata baxışının dəyişməsi də, məhz 60-cı illərdə daha çox diqqəti cəlb edirdi. Xarakterlərin səciyyələndirillməsində artıq “o belədir” yox, “mən beləyəm” prinsipinə, yəni obrazın içəridən, öz düşüncələri vasitəsi ilə dəyərləndirilməsinə üstünlük verirdi.
    O dövrdə psixoloji amillərin güclənməsi bir tərəfdən ədəbi prosesin özünün fəallaşması və həyat münasibətlərinin artması ilə bədii ideyaların daha yaxşı qaavranılmasına və duyulmasına da zəmin yaradırdı. Nəzəri ədəbiyyatda və ədəbi tənqiddə psixoloji nəsrin bu cəhətinin həllində onun müəyyən mənfi cəhətləri də qeyd olunurdu. Zamana, dövrə, mühitə və hadisələrə münasibəti qəhrəmanın fərdi, özünəməxsus(dar, məhdud, bəzən də subyektiv) düşüncələri kimi görünürdü.
    Bədii obraz sosial mühit, cəmiyyət üçün xarakterik olmayan adi hadisələr üzərində qurulur, bu da çox vaxt konkret bədii nəticənin əmələ gəlməsini çətinləşdirirdi. Görkəmli yazarımız İ.Əfəndiyev yazırdı: ”Ədəbiyyatımıza yeni gəlməkdə olan gənc nasirlərin əsərlərində duyulan birinci ciddi nöqsan həyatın dərindən verilməməsi, adamların ötəri, səthi göstərilməsidir. Bunu hər şeydən əvvəl yazıçılıq müşahidəsinin zəif olması ilə izah etmək lazımdır. Bədii-psixoloji təsvirdə o qədər xırdaçılıqlara yol verilir, qəhrəman o qədər fikirləşdirilir ki, o, öz düşüncələri içərisində sanki yoxa çıxır, müasirləri ilə müqayisədə az qala “kənar adam” təsiri bağışlayır. Bədii nəsrin ortaya çıxardığı belə xarakterlər əslində kiçik çərçivələr içərisində tamdır, yaxşıdır, hətta inandırıcıdır, ancaq mürəkkəb münasibətlər dövrünün insanları və hadisələri ilə müqayisədə sanki yaddırlar, bu günün adamlarını yetərincə təmsil etmədiklərinə görə aldadıcıdırlar”.
    Ümumiyyətlə, ədəbiyyat öz qəhrəmanlarını yetişdirərək onların səciyyəsi ilə dövrün xarakterini təcəssüm etdirir. Ancaq heç də həmişə ədəbi qəhrəman dövrün, həyatın simasını canlandıra bilmir. Həyat müəyyən məqamlarda oyundan kənarda qalmış, sözünün ötkəmliyini, hökmünü itirmiş, hamı ilə razılaşa-razılaşa aldanmış adamlar vasitəsiylə səciyyələndirilirsə (Anar “Dantenin yubileyi”, Elçin “Sos”), burada xarakterlər cəmiyyətin aparıcı qüvvəsi olmasa da, yazıçılar əsas diqqəti həmin adamların xarakterindəki müsbət cəhətlərə yönəldirsə və bu müsbət məqamlarla həyata, insana düzgün baxış müəyyənləşdirirsə, burada aparıcı qüvvə təsəvvürdə yaradılmış olur. Mühitə və dövrə münasibət qəhrəmanların hərəkətləri ilə deyil, bədii nəticə ilə üzə çıxır. Həyat hadisələri bədii-məntiqi nəticə ilə dəyərləndirilir.
    60-cı illər nəsrinin, xüsusilə, o dövrün hekayələrinin yadda qalan özəlliyi ondan ibarət idi ki, burada aparıcı qüvvə, müsbət xarakter, qəhrəman hadisələrin aparıcısı kimi çıxış etmir, onun obrazı oxucu təsəvvüründə müəyyənləşdirilirdi. Bu da qeyd etdiyimiz kimi, bədii nəsrdə psixoloji təsvirin, fəlsəfi duyumun üstünlük qazanmasından irəli gəlirdi.
    Hadisə və münasibətlərin mürəkkəbliyi, obrazlar sıxlığı təsvir vasitələrinin daha effektiv formalarına gətirib çıxarırdı. Bu, əsərdə daxili monoloqun və müəllif səciyyələndirmələrinin aktivləşməsini, qəhrəmanların hərəkətlərindən çox düşüncələrinin, müəyyən vaxt və məqamlarda keçirdikləri psixoloji halların dəyərləndirilməsini, onun daha dəqiq bədii təsvirini tələb edirdi. 1960-cı illər Azərbaycan ədəbiyyatında bu cəhəti Ə.Əylisli, Anar, Elçin, M.Süleymanlı, S.Azəri, İ.Məlikzadə kimi yazıçıların əsərlərində aydın görmək mümkündür.
    İctimai gerçəkliyin mənəvi-əxlaqi qatlarına, şəxsiyyətin psixologiyasına artan maraq 60-cı illər Azərbaycan ədəbiyyatını bütünlükdə səciyyələndirir, onun ideya-bədii sərvət və estetik dəyər rolunu və çəkisini artırır.
    O da maraqlı və mənalıdır ki, milli nəsrin “yeni dalğa”sı bədii tədqiqatın məcrasını gündəlik məişətə və adi adama yönəltməklə həm fərd, həm də cəmiyyət miqyasında mənəvi-əxlaqi iflas, ictimai və sosial tənəzzül, böhran əlamətlərinə diqqəti vaxtında cəlb etdi və elə məhz bu xüsusiyyəti ilə o, ümumittifaq nəsrinin vahid axarı ilə vəhdət və ahəng təşkil edə bildi. Bu yazıçılar yalnız ən yeni, çoxmillətli avanqard nəsrin deyil, həm də milli klassik irsin bədii ənənəsindən bəhrələndilər. Özəlliklə, C.Məmmədquluzadənin realizm və satira dərsləri, ondakı ayıq və oyaq nəsr üslubu, psixoloji yığcamlıq, ən sərt satiranın da lirika ilə qaynağı, amansız “mətnaltı”- semptomatik həqiqətlər, üslub və dil demokratizmi bu zaman yenidən bədii təravət və kəsər kəsb etdi (əvvəlki iki on ilin sürəkli laqeydliyindən sonra).
    Yeni Azərbaycan nəsrinin Mirzə Cəlil ənənəsi ilə üzvi bağlılığını yazıçı Anar belə başa düşür: “əgər biz nəsillərin varisliyi və əlaqəsindən danışsaq, “yeni Azərbaycan nəsri” nin axtarışlarına sələflərindən ən yaxını yenə də C.Məmmədquluzadə olacaq. 60-cı illərdə bu sənətkar sanki yenidən kışf edildi, onun yaradıcılıq irsi xrestomatiya parıltısından təmizləndi və biz onun simasında öz böyük və həmişəyaşar müasirimizi gördük”.
    60-cı illər nəsri müasirliyin ağırlı problemlərinə laqeyd qalmadı, ictimai yaraları açıb-ağartmaqdan, əşyaçılıq, konformizm, rüşvət psixologiyasını bütün neqativ təfsilatı ilə təsvirə cəlb etməkdən çəkinmədi. Özü də nasirlər bədii ədəbiyyatın yalnız mövzu imkanlarını genişləndirmədilər, həm də nəsrə yeni bədii vasitələr, bədii priyomlar məhz “yeni dalğa” üçün səciyyəvi olan obrazlılıq- daxili monoloq, “şüur axını”, təhkiyədə təzadlı montajlar, bədii zaman komponentləri və s. gətirdilər.
    Müəyyən dərəcədə bədii obrazın, özəlliklə, müsbət qəhrəmanın özü də dəyişdi. Əlbəttə, şüurlu bir sosial vəzifə borcundan, etik-əxlaqi mövqedən irəli gələn güzəştsiz, fədakar, güclü hərəkətlərin sahibinə-qüvvətli şəxsiyyətə biz bu dövrün hekayələrində də rast gəlirik və onların birbaşa antaqonisti olan surətlərlə də tez-tez qarşılaşırıq. Lakin soyuqqanlı-rasional ovqatın diri, insani hiss üzərində göstəriş, sənəd və dəftərxana “həqiqəti”nin, ehkamın və kağızın, canlı gerçəkliyin özü üzərində sərhədsiz inhisarına artıq az-çox müəyyən hüdud qoyulmağa başlayır. 60- cı illər nəsri ənənəvi əxlaqi problemin əhəmiyyətini azaltmaqla bərabər, elə adamlar barədə də yazmağa başlayır ki, onlar əvvəllər nəsrin diqqətini çox az məşğul edərdi. Qəribə, uğursuz, təzadlı, mürəkkəb taleli adamlar, həyatda bəxti gətirməyənlər, mövcud sistemdə formalaşmış stereotiplər çərçivəsində “xoşbəxt” sayılan şəxslər ütüsüz, nahamar düşüncələr, xasiyyətlər və xarakterlər də nəsrə axınla daxil olmağa başladı.
    Ümumiyyətlə, bu yazıçılar nəslini onların yaradıcılıqlarının başlıca meylləri baxımından səciyyələndirmək lazım gəlsə, demək olar ki, onlar ədəbiyyatın əsas vəzifəsini insana daha artıq diqqət və maraq göstərməkdə, insanın işindən, fəaliyyətindən çox onun şəxsiyyətini, mənəviyyatını açmaq, təhlil və əks etdirilməsində görürdülər. Onlar sovet gerçəkliyini tərənnüm etmir, onu bədii mühakimənin mövzu vəpredmetinə çevirirdilər. Buna görə də, onların əsərləri daha çox tənqidi mahiyyət daşıyırdı. Həmin əsərlərdə yazıçı mövqeyi, həyat hadisələrinə münasibət birmənalı təsir bağışlamırdı. Məhz bu səbəbdən həmin əsərlərin aktuallığı günümüz reallığında da itmir.
    ƏDƏBİYYAT
    1.Anar Nəsrin fəzası. – “Azərbaycan” jurnalı №7, 1984
    2.Göyüşov Z. Daxilə pəncərə (özünüdərketmə). – Bakı: Azərnəşr, 1978
    3.Qarayev Y. Meyar – şəxsiyyətdir. – Bakı: Yazıçı, 1988
    4.Quliyev Q. “Bədii ədəbiyyatda ekzistensializm”. – “Cahan” jurnalı № 4, 1998
    5.«Müasir sovet ədəbiyyatında konflikt və xarakter” məqalələr toplusu. – ADU, 1987
    6.“Müasirlik uğrunda… Böyük sənət uğrunda”. – S.Mümtaz adına Azərbaycan Respublikası Dövlət ədəbiyyat və İncəsənət arxivi. – F. №137, siy. 1, iş №128, vərəqə 5-8
    7.Şerbina V.R. “Müasir ədəbiyyatda insan konsepsiyası”. – Moskva: SSRİ-nin nəşriyyatı, 1963
    9.Vəliyev İ. (Öməroğlu) Burulğanlar içində (məqalələr toplusu). – Bakı: Günəş, 1997
    10.Vəliyev İ. İnsan: həyatda və sənətdə. – Bakı: Günəş, 1998
    Ровшан Мамедов
    Человеческая концепция в национальной литературе и его стадии развития
    В данной статье исследовается человеческая концепция в нашей национальной литературе начиная с 60-х годов, анализируется его стадии развития.
    Rovshen Mamedov
    Human conception in national literature and growth stages
    In this article the influence of human conception in national literature since 60-th, analysis growth stages of this conseption.

  • Debüt: Fidan ABBASOVA (Ucar).Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n (1)

    TƏRCÜMEYİ-HAL

    Abbasova Fidan Elman qızı 1986-cı ildə Ucar rayonunda anadan olub.1993-204-cü illərdə Ucar rayon 1 saylı orta məktəbdə təhsil alıb.Bakı Dövlət İqtisadiyyat və Humanitar Kollecinin Mühasibat uçotu və audit fakültəsini qırmızı fərqlənmə diplomu ilə bitirib. Hal – hazırda Əmlak Məsələləri Dövlət Komitəsinin 10 saylı ərazi şöbəsində Aparıcı Komputer Mütəxəssisi işləyir.
    Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərir.Dövri mətbuat səhifələrində şeirləri ilə çıxış edib.Şeirləri və Azərbaycan Xalqının Ümummilli Lideri Heydər Əliyev haqqında olan poeması “Ziyalı”, “Vətəndaş Həmrəyliyi”, “Abşeron” qəzetlərində dərc olunub.Rayon üzrə iki dəfə birinciyiliyə layiq görülüb və Fəxri fərmanla təltif olunub.Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında fərdi müəllim yanında muğam dərdləri üzrə təhsil alıb.2013-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvüdür.

    Mən nə söyləyim ki yaraşsın sənə

    Nifrətə çevirdin baxışlarımı
    Mən belə deyildim nə olub mənə
    Öldürdün qəlbimdə arzularımı
    Mən nə söyləyim ki, yaraşsın sənə.

    Nə bir söz tapıram nədə bir kəlmə
    Söyləyim ürəyim bir az boşalsın
    Qəlbsizi gətirmə imana dinə
    Qoy elə əbədi qəlbsiz də qalsın.

    Hər səni görəndə sorub qəlbimə
    Mən harda səf etdim harda yanıldım?
    İndi hər baxdıqca sənin əlinə
    Mənmi tutdum onu məhəttəl qaldım.

    Bumuydu verdiyin qərarın sözün
    Oynadın sən mənim o hisslərimlə
    Bir zaman sən belə saxta deyildin
    Görünür bir yalan dolub qəlbinə.

    Düz deyib atalar bunu əzəldən
    İnsana güvənmə sevgiyə güvən
    Vaxt olar tapılar itmiş həqiqət
    Artıq olmayacaq sevirəm deyən.

    Mən hələ sabaha inanacamda
    Həyat tək səninlə bitmir anladım
    Bəlkə başqasına alışacamda
    Səndən uzaq olan boş dünyamdaydın.

    Vəfası olmayır ilk məhəbbətin
    Sonradan gələndə vəfasız olur
    Gözündə ucalan tək həqiqətin
    Bu gün var olmayır bir gün yox olur

    Sevgi nifrətə də çevrilir bir gün
    Bunu mən etmədim bunu sən etdin
    Ötüb bir anlığa mənim yanımdan
    Necə gəlmişdinsə elədə getdin.

    Fidan ötür günlər zamana bağlı
    Sən daha inama o xoş gözlərə
    Kim sevib ayrılıb ürəyi dağlı
    Rast gələ bilərik həmin izlərə.

    Artıq unutmuşam deməli səni.

    Bəzən yoxluğuna alışsamda mən
    sanki bir il olur görüşmiyəli
    tamamən dəyişib üz cizgilərin
    artıq unutmuşam deməli səni.

    Bəlkəmdə bu sözlər oxuduğun an
    qəlbinə bir bıçaq saplayacaqdır
    o mənli günlərdən xatirimizdə
    ən acı ən, iyrənc gün qalacaqdır.

    Nə qədər taleyi bədbəxt olanlar
    sonradan ayağa qalxıb dirilib
    deməli bir insan sevmir yalandır
    onun məhəbbəti kinə çevrilib.

    Ehtiyac duyduğun zamanlarda mən
    sənin yorğanındım soyuqdan kəsə
    deməli başqası gəlib qəlbinə
    mənim əvəzimdən doğmadır nəsə.

    Nə deyə bilirəm acı bir kəlmə
    nə etdin qarşılıq olacaq bir gün
    bir arzum qalıbdır heç vaxt sevilmə
    peşman ol yaşayıb sən hər gün deyin.

    Bitirib cümləmi sona yazıram
    bəlkə bu sözlərdə artıqdır sənə
    verdiyim əhdimi indi pozuram
    o saxta xəyallar yaraşmır mənə.

    Fidan sanma səni xatırlayacaq
    bu gediş son gediş ağılında tut
    mənim əvəzimdə mən olmayacaq
    onunçun ömürlük sən məni unut………………

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n (1)

    Bir rəsimə görə sevirlər indi.

    Bir rəsimə görə sevirlər indi
    neyləsin zəmanə insanlıq ölüb
    indi ən bahalı qəlbin cibindi
    kasıbda pul olmur cibi sökülüb.

    Axdarır ağ atlı oğlan yerinə
    indiki qizlarin çoxu ” ağ nissan”
    nə bir söz tapılır nə də bir cümlə
    ən çox pulu olan sayılır insan.

    Sevgilər düşübdür qiyməti yoxdur
    hərkəsin öz tərzi öz sevgisi var
    soruşma heç kimdən qiyməti nədir
    o qədər ucuzdur alan tapılar.

    Nə deyək hər insan bir cür yaşayır
    bəlkəmdə ən rahat yoluda budur
    nə deyək sizlərə ay saxtakarlar
    sizinkimilərdən hər yan doludur.

    Ay Fidan bəsdir bu yalanları sən
    vecinə aldıqca gücün tükənər
    ən gözəl qoy qalsın hər kəs özüyçün
    kim kimi isdəyir onu da sevər.

    Yenədə mənimçün darıxacaqsan

    Bir gün axdaracaq məni gözlərin
    ağlayıb yollarda uyuyacaqsan
    günlər dəyişəcək, aylar ötəcək
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Tutan olmayacaq yıxılan zaman
    silən olmayacaq ağlayan zaman
    bir zaman dəli tək sevdiyim insan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Sıxacaq qəılbini həsrət, göz yaşı
    güləcək üzünə, bir dost , bir naşı
    sözünün əvvəli, sözünün başı
    elə hey səsləyib çağıracaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Güləcək üzünə saxta baxışlar
    etdyin xəyanət tanrı bağışlar
    çalınan nəğmələr gələn alqışlar
    səndə unuduldun anlayacaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Peşmanam deyərək baxıb rəsmimə
    sevgi yalan oldu daha sevilmə
    bir sözlə bitirdin söylədin kəlmə
    sevdiyin yox imiş anlayacaqsan
    için için yanıb ağlayacaqsan.

    Ürəyin bezəcək susqun qalacaq
    insanıq gül kimi bir gün solacaq
    məni xəyalların xatırlayacaq
    o zaman qəflətdən ayılacaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Deyən olmayacaq əzizim, canım
    birdənəm , həyatım ömrüm növraqım
    dön gəl qollarıma deyib ay zalım
    gecədə , gündüzdə ağlayacaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Məni əvəz edən olmayacaqdır
    bu ürək sevgisin danmayacaqdır
    geriyə baxaraq anlayacaqdır
    sən öz halına yan sayılacaqsan?
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Oxu sözlərimi diqqətlə oxu
    bu həyat oyundur sınanıb çoxu
    sən nə sevgi bildin nə az, nə yoxu
    günlərcə kövrəlib ağlayacaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

    Fidan dünya gözəl ətraf bəm-bəyaz
    ömürnü sıxmasın bu soyuq ayaz
    sevgi dərin deyil artıq bir dayaz
    baxıqca özünə acıyacaqsan
    yenədə mənimçün darıxacaqsan.

  • Fidan ABBASOVA.Yeni şeirlər

    907355_510197512390983_1574309761_n (1)

    Mən səni gözümdə çox böyütmüşəm.

    Mən səni bir günlük sevsəydim əgər
    qəlbimdə hisslərim ölüb gedərdi
    insanıq kimisi sevməz sevilər
    sənin məhəbbətin bax bu qədərdi.

    İndi nəs desəmdə nə söyləsəmdə
    nə sən dəyişəcən nə mən sevəcəm
    sevgimin dərdindəm hər gün ölsəmdə
    daha mən geriyə dönməyəcəyəm.

    Alçalıb yaşamaq ömür gün deyil
    mən səni sevirdim sən anlamadın
    çalışdım qəlbimdə sənə yer verim
    sənsə bu sevgiyə layiq olmadın.

    Mən bu günə kimi çox söz demişəm
    artıq yorulubdur yazan əllərim
    arxanda sevgimçün çox əyilmişəm
    daha sevmir deyir sənə ürəyim.

    Mən səni gözümdə çox böyütmüşəm
    bəlkə də cəhd edib alışacağam
    artıq yorulmuşam çox dəyişmişəm
    bu bir qismət imiş mən barışmışam.

    Daha gərək yoxdur artıq sözlərə
    ürəyim əmindir sevmədin məni
    alışdın sadəcə mənim səsimə
    indisə bəhanı qaçırır səni.

    Fidan çox sevibdi səni ürəkdən
    çətinki bir daha sevgiyə dönə
    gedirəm sevdiyim o xoş diləkdən
    sadəcə əlvida deyirəm sənə….

    Çoxdandır yazmağa əlim gəlmirdi

    Çoxdandır yazmağa əlim gəlmirdi
    indi ürəyimdən bir sətir keçir
    onu sevdiyimi axı görmürdü
    sonunda qəlbimə söylədim bitir.

    Nəyə lazım axı yalançı sevda
    onu məcbur tutub saxlayanmazsan
    sevmirsə ən azı özü yoxsada
    sən özün dürüst qal insanlığında.

    Nə üzül nə ağla nə də ki pis ol
    gedəni halıyla başbaşa burax
    bir gün peşman olub anladığında
    əmin ol o özü tez qayıdacaq.

    Əgər ürəyini yorğun salarsan
    bir daha güvənin olmaz heç kəsə
    bitirsə yenidən birdə başlarsan
    son sözüm neyləyim daha nəyisə………………………..

  • Sevinc HƏZƏYEVA.Yeni şeir

    198978_130040980400368_2795681_n

    * * *

    Titrəşən yarpaqların səsi qədər
    kövrək, mülayim
    Öpüşən ləpənin busəsi qədər
    Şirin, tələsik
    Gülüşən çiçəyin xəndanı qədər
    şaqraq, sevimli
    dünyam!
    Payızım ol!
    Sevim səni
    Səhər – axşam
    Yağış damcısında
    eşq damcısında
    Xəzəl üstə, xəzan üstə
    Addım – addım
    Daban qoyum izin üstə
    Izim sevsin izini
    Üzüm sevsin üzünü
    Yağış altda
    Rəqsə dalaq
    Sarı – narınc yarpaqların
    palitrasında
    Bir simfoniya yaradaq:
    Əbədi payız simfoniyası
    Əbədi eşq simfoniyası…

  • Sevinc HƏMZƏYEVA.Yeni şeir

    946980_572608526143609_1200498940_n

    * * *

    və bu elə bir hissdir ki
    sən deyə bilmirsən
    deyə bilmərsən
    deyə bilməyəcəksən ki
    “səni məndən çox sevən olmayacaq”
    çünki…
    ancaq Onu görürsən…
    və bu elə bir sevgidir ki…
    sən onu nə qədər çox sevsən də
    hələ də az olduğunu düşünürsən…
    və sənin ağlına da gəlmir
    gəlməz
    gələ də bilməz ki
    onu səndən çox sevən olmayacaq…
    çünki……
    sən onun sevimli olmağını da istəyirsən…….
    sən sən deyilsən…və sən fərqində də deyilsən ki
    doğrudanmı sən onu daha çox
    laap çoox sevirsən…
    lap çox sevmək necə olur ki?
    ya sevərsən ya da yox…
    sən sevginin zirvəsinə çatmısanmı?
    Sevginin zirvəsi hardadır..
    .onu təsəvvür etmək mümkündürmü???

  • Hacı Zərifə NOVRUZOVA.Yeni şeir

    601561_599969033393140_1478104889_n

    Sən və Mən!!

    İstəyirəm, bədənimin istisində
    saxlayım səni,
    İstəyirəm, ürəyimin döyüntüsündə
    gizlədim səni.
    İstəyirəm, gözlərimin görüntüsündə
    oxşayım səni.
    İstəyirəm, xəyalımın yerə – göyə
    sığışmayan
    Sevgisində vəsf edim səni.

    Mən mehriban, gülərüzlü bir insanam.
    Sən də, namus və qeyrətli bir qadından,
    çox zövq alan.
    Hər ikimiz, nəfsimizlə cihad edən,
    doğma olan.
    Hər ikimiz nur içində,
    Tanrımıza yaxın olan.
    Pak bir adam,…
    Sən və Mən!!

    Ruhən, cismən biz bir olan,
    İllərlə məni yaşadan,
    Gündə 100 yol küsən, barışan
    Biri sənsən, biri mən,
    Sən və Mən!!

  • Hacı Zərifə NOVRUZOVA.Yeni şeir

    601561_599969033393140_1478104889_n

    Qələm və Mən

    İstəmirəm, yad əlləri
    Əllərinə toxunsun.
    İstəmirəm, özgə gözü
    Gözlərinə tuş olsun.
    İstəmirəm, gül nəfəsin
    Yad nəfəslə bir olsun.

    Titrək sözlərinə baxıram sənin,
    Təmizdən – təmizsən, mənim ürəyim.
    Bir paklıq duyuram, gözündə sənin.
    Hərdən laqeyidsən dərdimə mənim.

    Bilsən, nə çəkirəm, nə yaşayıram
    Bu qədər biganə olmazdın mənə.
    Bilsən, sübhə qədər yatmıram deyə,
    Qələmi əlimdən qoymuram yerə.

    Sözlərimi mən qələmə deyirəm,
    Göz yaşımı qələm ilə bölürəm.
    Heç kim ilə bircə kəlmə
    Danışmaq istəmirəm.
    Tənha qalıb, özüm ilə baş – başa
    Dost olduğum, bu qələmlə mən qoşa!

    Hacı Zərifə.
    17. 07. 2013

  • Hacı Zərifə NOVRUZOVA.Yeni şeir

    601561_599969033393140_1478104889_n

    Sevgi ayrılığı

    Nə Nüsrət Kəsəmənliyəm,
    Nə Bəxtiyar Vahabzadə
    Nə naşirəm, nə şairəm
    Nə Nəriman Həsənzadə.

    Sadəcə – vəhdən yazıram.
    Başıma gələndən,
    həm gəlməyəndən yazıram.
    Gördüyüm pislərdən,
    yaxşılardan yazıram.
    Pak sevgidən, əqidəmdən,
    bir də körpəmdən yazıram.

    Zəlimxan Yaqubun dahiliyindən,
    Nəğməkar şairin aliliyindən.
    Gələcəklə, keçmişin
    Yadlaşmasından yazıram.

    Bir nankor atayla,
    Nankor ananın,
    Övladına dönük çıxıb,
    Eyş – işrət arzusu ilə,
    Ayrılmasından yazıram.
    Bir yaşlı ananın,
    Oğul övladına
    Can yanğısından yazıram!

    Heç nəyə dəyişmədiyi,
    Dahi ülfətindən,
    Məhəbbətindən yazıram!
    Şah Cahanla Mumtaz Mahal
    sevgisindən yazıram.
    Dünyanı mat qoyan,
    Könüllər oxşayan, gözlər oxşayan,
    Böyük sevgi rəmzi olan,
    7 möcüzədən biri,
    “Tac Mahal” dan yazıram.
    14 qız övladın nakam sevgisi ilə,
    Yandırıb, yaxan
    Şah Cahanla,Mumtaz Mahal
    Ayrılığından yazıram!