Sevgi qəlbdə daşa dönür
ömür yazdan qışa çönür
yanan şamda bir gün sönür
dəyməz artıq boş gedişə
alış çevrilər vərdişə……
Bir baxarsan sabah axşam
hər anında mən olmuşam
düşünmüşəm, daşınmışam
həyatında bir qarğışam
Oxuduğun o kitabın
sevmədyin cümləsində yazılmışam…
Kimim var ki, dərdim deyəm
kimim var ki, ? qəribsəyəm
kimim var ki, deyəm- güləm
unutma ki bu sevginin günhkarı mən deyiləm…
İpə -sapa tikilmədi yolum mənim
sən dünənim, mən dünənin
çıxış yolum terk edənim
sənsizlikdə axıdığım göz yaşlarımı silənim…
isdəyirsən səndən hər gün eşq diləyim?
İsdəmirəm , sürünməklə yaşamağı
çarəsizlik anlarımda səssizlikdə ağlamağı- sızlamağı
üsdün tutub qürurumla yaşamağı bacarıram
sanma təkəm , bir dostum var təhnalıqdır
onu səndən çox sevirəm bilsən niyə
qoy tənhalıq bənzəməsin məndən sənə…..