Hərdən düşürsən yadıma,
Bu vaxtacan çalışaraq qazanılan var-dövləti
həm itirən, peşman olan insan təki,
Üzündəki hər bir çizgin qırış-qırış,
Bilmirəm nəyə görəsə, tale görüşdürdü bizi,
oldun qəlbimin əzizi…
Bu nisgilli, həm alovlu ürəyimin həm söhbəti,
həm də sözü…
Bir xatirə qaldı səndən,
Saxlamışam gözlərimin qarasında,
Sevgi ilə həsrətimin arasında!
Axirətə getsəm belə, ruhum səni arayacaq,tapacaq,
Səhərədək yuxundan getməyəcəm,
Əllərindən tutacam, gözlərindən öpəcəm,
ətrini qoxlayacam!
Ağ atımı səsləyib, tərkinə minəcəyik,
Həsrəti burda qoyub, cənnətə gedəcəyik!!!
“Zəfəran ətirli Bakı gecələri” şeirlər kitabı, Bakı-2012