Vətən keşiyində dayanan ərdi,
Xeyrə könül açar, şərə sipərdi.
Özü başdan-başa qızıldı, zərdi,
Aldanmaz nə qızıl, nə zərə dağlar.
Zirvədə Qartalın zəfər səsiylə,
Kəkliyin, Turacın zümzüməsiylə,
Könüllər ram edən möcüzəsiylə,
Yaradıb hər yanda mənzərə -dağlar.
O kimdi, hüsnünə baxıb coşmadı?
Sevinci qəlbində aşıb-daşmadı?
Sirli qıfılbənddir, təcnis, qoşmadı,
Sığışmaz bir şeirə, qəzələ dağlar.
Bitib tükənməyən bir xəzinədi,
Hər yetən dərk etməz bu ecaz nədi.
Köksündə qayalar mərmər sinədi,
Bənzəyir can alan gözələ – dağlar.
Yamyaşıl ağaclar solu, sağında,
Bir yeni dünya var hər bucağında.
Ömrümün çiçəkli, güllü çağında,
Ruhumu yenidən təzələ, dağlar!
29.04.2006