(Türkiyənin Soma kömür mədənlərində
faciəvi şəkildə həyatlarını itirən mədənçilərin
əziz xatirələrinə)
Kömür mədənləri, yeraltı dünya…
Zülmətin çəkisi ümiddən ağır.
Burda işçilərin qara bəxtinə,
Qara “buludlar”dan qara qar yağır.
Buranın göyü də, yeri də qara,
İşıq həsrətini qaranlıq boğur.
Burda nə axşam var, nə də ki səhər,
Burda nə ay çıxır, nə günəş doğur…
Yaşamaq eşqini qıraqda qoyb,
Ölüm dünyasına endi insanlar.
Bu zülmət daünyada qəlblərindəki,
İşığa, ümidə sindi insanlar.
Çoxunun qürurla dediyi kimi;
İnsanı ucaldır halal iş, əmək.
Yaşayıb yaşatmaq arzularının,
Bədəli ölümün özüymüş demək.
Bir tikə saf çörək qazanmaq üçün,
Getdilər əzaba, zülümə kimi.
Halal işləriylə, əməkləriylə,
Onlar ucaldılar ölümə kimi.
18.05.2014