* * *
Ləngidim yollarında .şeytanın hiyləsiylə
Gecikdim bəlkə də mən savablara
Mələklər yanimda yox idi artiq
Baş başa qalmışdım mən səhvlərimlə
Tanrim sən də susdun bu ahlarıma
Elə bil sınağa cəkirdin məni
Qorxaraq sığındım günahlarıma
Şeytan tez kəsmişdi sənə uzatdığım bu əllərimi
Kor etdi görmədim kimi kimsəni
Bəxş etdi qəlbimə kədəri qəmi
Suya həsrət qalan bir səhra kimi
Həsrət qoydu dualara dilimi
Cahillərə yoldaş oldum
Heç bilmirdim birdə gördüm əyyaş oldum
Ürəyi var olan böyük daş oldum
Sonra gördum mən anamın gözündə
Damla-damla yaş oldum
Usyanlarım ucaldığca bogulurdum içimdə
Yanılırdim niyə axı hər edilən seçimdə?
Yaşayaraq ömrümü verirmişəm məm bada
Allahimdan başqası yalanmış bu dünyada
Mən nəfsimə kölə olan animda
Düşünürdum cənnətimi tapmışam bu dünyada
Yavaş yavaş anladim ki mən tapmışam o cənnəti Xülyada
Cavan ömrü ibatesiz keçirən
Hər sətirdə ürəyinə biraz nifrət keçirən
Xəyalını, arzusunu, muradını itirən
Pessimist şairəm
Bir dəliyəm mən
Çox sadədir bu Elşənin alın yazısı
Yazılıbdır ” Kədər+Qəm”