BİLMEYİR
Qazanda qaynayan xörek
Qaynayır, bişe bilme yir.
Çoxları sındırır ürek,-
Üreyi şüşe bilmeyir.
Nedir bu tamah, bu göden?
Haqsızlıq yaranır neden?
Yamanlığa verdiş eden,
Verdişi peşe bilmeyir.
Halaldır zehmetde ruzu,
Kim sevindirer yalqızı?
Ellerde beslenen quzu
Çekilir şişe , bilmeyir.
Yandırma ürek közünü,
Kim dinler şair sözünü?
Dünya itirib özünü,
Sahmana düşe bilme yir.
GELMİŞEM
Ömrümden-gùnùmden sessiz ötüşen
Sevince ten olan ili sevmişem.
Her fesil çiçekli yazla görüşen
Bu ucsuz-buçqsız çölü sevmişem.
Dağlardan, dùzlerden keçib gelmişem.
Könlüme gözellik köçüb-gelmişem.
Serin bulaqlardan içib gelmişem,
Güllü çiçekleri, gülü sevmişem.
Dağların gözeli- dağlar maralı,
Sinemden oxladı, oldum yaralı.
Bir günüm olmasın elden aralı,
Men ele ezelden eli sevmişem.