Category: Azərbaycan ədəbiyyatı

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

Lal xəyallar gördünmü,
Dediyin o sahildə.
Oturmuşam qumaş qumlar üstə,
Qızılı saçlarım dəniz suyundan
Qıvrım-qıvrım olub.
Batmışam gecənin dərinliyinə,
Yaşıl bağların sərinliyinə…
Uzaqda bir mayak görünür,
Sanki, dənizdə əldən düşmüş qarı var.
Qəlbində min-dərdi azarı var…
Ətrafı dəniz suyundan duz bağlayıb.
Qəlbi xainlikdən buz bağlayıb…
Bəlkə o qısqandı səni mənə?!
Bəlkə, yenə də, məhəbbət
Nağıllarında uçaq?
Xəyalları gerçəkdə qucaq?
Əvvəlki kimi…
Yenə gələr o dövran,
Ey gözəl insan…

Hər gecə qismətimə
düşür səmalardan pay,
Gecənin sahibi, – ay,
qəlbimdə qurur saray…

Bu möhtəşəm sarayda,
üzü səmaya baxan
Kiçik bir pəncərədən
uzaqlara boylanıb
Axtarıram hər yanı,
itirdiyim dünyanı…

Saray pəncərəsindən
boylanan iki gözüm
Bir nöqtəyə zillənib
baxır ömür yoluna.
Gələcəkdən xəbərsiz
qalmağa olmur dözüm,
Dözüm olmur taleyin
növbəti oyununa…

Neçə sual cavabsız,
gecə uzun, mən oyaq,
Qonaq olur qəlbimə
gecə vaxtı qəm, kədər.
Yuxusuzluq içində
dolaşıram bu sayaq,
Tənhalıqdan yorulmuş,
ümidsiz və dərbədər…

İntizarım böyüdür
içimdəki azarı,
Gözlərimin önündən
keçir qatil saatlar.
Bir az soyuq yel əsir,
üşüyür gecə yarı
Ayrı düşmüş sevgilər,
hicran dadmış həyatlar…

Sönür qəlbimdəki ay,
düşür qatı qaranlıq,
Dolub yorğun beynimə
fikrimi qarışdırır.
Unuduram hər şeyi,
unuduram bir anlıq,
Üfüqdən doğan günəş
gözümü qamaşdırır…

Dan sökülür, səhərin
al şəfəqi görünür,
İsinir ürəyimdə
donub qalmış duyğular.
Beləcə gələcəyə
yenə ümid yaranır,
Nə yaxşı ki, gecənin
sonunda bir sabah var…

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

Ürəyində məni düşünən zaman,
Mənsiz darıxdınığını,
Öz-özünə etiraf etdinmi bir an?
Düşdümü yadına o sahil?
Saçlarımın ətri hopdumu, ruhuna,
Doldumu həyatına?!
Düşdümü o günlər yadına?
Bircə öpüşüm etdimi ruhunu saf?
Etdinmi bunu etiraf?
Mən sahildə,
Sən orda…
Qəlbin darda olanda,
Məni xatırla bircə an,
Qoy sükut etsin zaman…
Sal məni yadına,
Sevgim nur saçsın həyatına….

Gördüklərim bildiklərimdən çox olanda
təssüflənirəm,
Heyrətimi gizləyən,
hər addımımı izləyən
qüruruma təəccüblənirəm.
Könülsüz səfərə çıxan
yolçular kimi,
Gülləni atıb peşiman olan
ovçular kimi;
Heç kəsdən kömək uma bilməyən
adamlara dönürəm,
Qaraçı köçündən qalmış
tonqal kimi
öz- özümə sönürəm.
Gecənin qaranlığında ,
ürəyimin bu nigaran çağında,
Qələmin ağırlığından,
Varaqların göz qamaşdıran
ağlığından
Qaçıb qısılmışam
qəlbimdə alışan
ümüd işığına.
Bu ümüddən doğulan
Ürəyimə yığılan
Təskinlik şahiddir
Sevinclə kədərin barışığına.
Qismətimin, taleyimin
uğuruna inanıram,
İnamsızlığa qalib gəlib həmişə
Ümiddən doğan İnam.

Arın günahlardan, qalx ərkanına,
Ruhunu təmizlə, sinsin canına,
Qazan cənnətini, dön məkanına,
Nə olsun dünyanın min bir şəhdi var.

İnsan bu dünyada əbədi qalmaz,
Gəldiyi aləmə dönməsə olmaz.
Allahın insanla bitməz, pozulmaz,
Kitablar dolusu andı, əhdi var.

Bir gün qurulacaq mizan-tərəzi,
Məhşərə çəkəcək tanrımız bizi,
Sanma bu mətləbi dinin qərəzi,
Zühuru gözlənən İsa, Mehdi var.

Əgər birləşərsə kamalla iman,
Bəxş olar cahana mükəmməl ürfan.
Mələk zirvəsinə yüksələr insan,
Çatar məqsədinə kimin cəhdi var.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Nola, dərd-sərini bilən tapıla,
Kimin “bəxşiş”idi çilən, tapıla.
Gözünün yaşını silən tapıla, –
Bu bulud ömrünə, Oday, dan gələ.

Paklıqdan yoğrula könül məbədi,
Ziyarət edənlər deyə Kəbədi.
Zülmətdən qurtula ruhun əbədi,
Nuru günəş verə, od aydan gələ.

“Sürü”nü yığmağa gen dərən ola,
“Çoban”lar çomaqla gön dərən ola,
Qələbə müjdəsin göndərən ola, –
Bir zəfər şeri də Odaydan gələ.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Hələ ki, gözlərim sellər ələyir,
Küssən, ürəyim də qan ağlayacaq.
Günahkar üzünə tutub ələyi,
Ruhsuz viran qalan can ağlayacaq…

Qoşulub gecəyə gedəcək ahım,
Dağları, daşları didəcək ahım,
Günəşün üzünü örtəcək ahim,
Sökülə bilməyən dan ağlayacaq…

Başda görəmmədim, ayaqda yoxsan,
Uyğuda tapmadım, oyaqda yoxsan,
Gözəl, bu tərsliyi burax da, yoxsa,
Şərəf sızlayacaq, şan ağlayacaq.

Ürək möcüzələr adası deyil,
Nə də ki, saxlama odası deyil.
Belə israr etmə, qadası, deyil…
Etməsən, dərk elə, qan, – ağlayacaq!

Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

Yenə coşdu, daşdı, bu dəli könlüm,
Götürdü özüynən məni dağlara.
Nə vaxt coşacağın, mən hardan bilim,
Özüm güzar salım, göy yaylaqlara.

Köhləndi fərəhdən qəlbimin tarı,
Ilhamım bələndi gülə, çiçəyə.
Dağa halay tutdu bulud qatarı,
Təbim qaş- göz etdi, şehli qönçəyə.

Sevinc savaş açdı kədərə, qəmə,
Qübarı əritdi bulaq nəğməsi.
Mizrab tumar çəkdi, hey sarı simə,
Qondu sətirlərə qəlbimin səsi.

Mehdən ləpələnən lalə dənizi,
Qərq edib yamacı, yalı al qana.
Qayalar, sal daşlar dağın kənizi,
Təzimdə dayanıb, səssiz yan- yana.

Otlardan boylanır kəklik fərəsi,
Dağın mehmanların təlasla süzür,
Hay salıb aləmə çayın nəğməsi,
Çöl qazı qoynunda ahəstə üzür.

Göl güzgü tutubdur, zümrüd meşəyə,
Yam-yaşıl ağaclar gölün təkində.
Ağsaçlı zirvə də, uyub nəşəyə,
Buludla qol- boyun, gəzir əksində.

Dövran səpdi dağa könül qayğısın,
Nuş etdi fərəhlə, dağ səfasından.
Ələdi yaylağa dərdin, ağrısın,
Yük tutdu qəlb dolu saf şəfasından.

Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

Ayrılıq ağır dərd, ayrılıq yaman,
Onunla həmdərddir yanıqlı kaman.
Mənə dayaq oldun hər vaxt, hər zaman,
Amandır ürəyim,dayanma hələ.

Nəmlənib kipriklər, tordur gözlərim,
Quruyub boğazım, donub sözlərim.
Taqətdən düşübdür, zirək dizlərim,
Amandır ürəyim, dayanma hələ.

Dərdlər asi olub, verməyir aman,
Qəlbim yaralıdır, yoxdur heç güman.
Sənə yalvarıram, əlimdə Quran,
Amandır ürəyim, dayanma hələ.

Donub təbb, ilhamım, susub qəlb tarım,
Xəzana dönübdür güllü, gülzarım.
Qapını qış kəsib, ötüb baharım,
Amandır ürəyim, dayanma hələ.

Qoy nota alınsın bu gözəl şeir,
Görsünlər taleyə, Dövran baş əyir.
Əldəki qələm də, yalvarıb deyir,
Amandır ürəyim, dayanma hələ…

1

Gözlərim mizan tərəzi,
Yalanı,düzü çəkirəm.
Günlərimdən şirə kimi
Ağrılı sözü çəkirəm.

Alnımın qırışlarına
Çəkirəm yaş ürəyimi.
Çəkirəm göz yaşlarına
Daşdan çıxan çörəyimi.
Gündə yeddi rəngə çalan
İnsafsız üzdən çəkirəm.

Qəlbimi ilan tək çalan
Allahsız sözdən çəkirəm.
Baxışından söz çəkirəm
Quşu gözündən vuranın.
Astarına üz çəkirəm

Məni dərdimdən soranın.
Söz arası baxışımla
Ağlı dayaza çəkirəm.
Söz-söz yağan yağışımla
Gecikən yaza çəkirəm.

2

Nə çəkirəm- Allah bilir,
Sarı simdə dinə-dinə.
Görən qiyamətmi gəlir?!
Şair susur el dərdinə.

Göz dağı tək qalaq-qalaq,
Dərd üstə dərdim yüklənir.
Yad əllərdə sönən ocaq
Dərdimdə dinir köklənib…

Çəkirəm siqaret kimi,
Sümürürəm hey dərdimi.
Dərd didir ömrü qurd kimi,
Çəkməyə dərdim birdimi?!

3

Hərə çəkir öz içində,
Mən söz içində çəkirəm.
Çölüm özgəni yandırır
Özüm içimdə çəkirəm.

Çəkirəm öz əməlimdən,
Öz dilimdən, öz əlimdən,
Üz döndərən gözəlimdən,
Tənha gecəmdən çəkirəm.

Sevincimə qəm sirdaşdır,
Qəlb açdığım qəlbi daşdır,
Sağım,solum qəlpə daşdır,
Daşın içində çəkirəm.

4

Çəkirəm,qardaş,çəkirəm,
Özüm boyda daş çəkirəm.
Hər daşı çəkəndə bir yol
O Dünyaya baş çəkirəm!

…Çəkib özümə çökürəm,
Qəmli sözümə çökürəm.
Gördüyün Dünyanı,canım.
Nəmli gözümə çəkirəm!

Azərbaycan.Quba.
27.12.2013.

1

Gözlərim mizan tərəzi,
Yalanı,düzü çəkirəm.
Günlərimdən şirə kimi
Ağrılı sözü çəkirəm.

Alnımın qırışlarına
Çəkirəm yaş ürəyimi.
Çəkirəm göz yaşlarına
Daşdan çıxan çörəyimi.
Gündə yeddi rəngə çalan
İnsafsız üzdən çəkirəm.

Qəlbimi ilan tək çalan
Allahsız sözdən çəkirəm.
Baxışından söz çəkirəm
Quşu gözündən vuranın.
Astarına üz çəkirəm

Məni dərdimdən soranın.
Söz arası baxışımla
Ağlı dayaza çəkirəm.
Söz-söz yağan yağışımla
Gecikən yaza çəkirəm.

2

Nə çəkirəm- Allah bilir,
Sarı simdə dinə-dinə.
Görən qiyamətmi gəlir?!
Şair susur el dərdinə.

Göz dağı tək qalaq-qalaq,
Dərd üstə dərdim yüklənir.
Yad əllərdə sönən ocaq
Dərdimdə dinir köklənib…

Çəkirəm siqaret kimi,
Sümürürəm hey dərdimi.
Dərd didir ömrü qurd kimi,
Çəkməyə dərdim birdimi?!

3

Hərə çəkir öz içində,
Mən söz içində çəkirəm.
Çölüm özgəni yandırır
Özüm içimdə çəkirəm.

Çəkirəm öz əməlimdən,
Öz dilimdən, öz əlimdən,
Üz döndərən gözəlimdən,
Tənha gecəmdən çəkirəm.

Sevincimə qəm sirdaşdır,
Qəlb açdığım qəlbi daşdır,
Sağım,solum qəlpə daşdır,
Daşın içində çəkirəm.

4

Çəkirəm,qardaş,çəkirəm,
Özüm boyda daş çəkirəm.
Hər daşı çəkəndə bir yol
O Dünyaya baş çəkirəm!

…Çəkib özümə çökürəm,
Qəmli sözümə çökürəm.
Gördüyün Dünyanı,canım.
Nəmli gözümə çəkirəm!

Azərbaycan.Quba.
27.12.2013.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

Bir gün yuxudan ayılıb görsən ki,
Dediyin vəzifədə oturmusan,
Deyərsən mənə.
Kasıbın olanından qoluma vurum,
Bər-bəzəkli kabinetinə təbrikə gəlim.
Orda adımızdan danışmalısan,
Deməli, bizə qarışmalısan…
Bizlərin kabineti çox sadədir,
Qəlbmizdə sevgi səsi.
Dilimizdə haqq, mərhəmət nəğməsi.
Bəlkə də, bizdən uzaqlaşdıqca,
Ruhən yoxsullaşdıqca,
Deyəcəksən ki,
Bura başqa bir məkandır,
Başını itirir adam.
Burdakı adamlar özü zəifdir,
Adamları var, atam!

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

Utanıram qoynunuza girim,
Ey bakirə dalğalar,
Gümüşü ləpələr.
İnsanıq, çiy süd əmmişik,
Bəzən əyrini doğru bilmişik.
Dayandım hüzurunuzda,
Körpə kimi.
Sahil ilə, aranızda körpü kimi.
Uzaqdan ehtirasla hayqırırsız,
Çılpaq qoynuma girmək üçün.
Bakirə dalğalar,
Elə bil, sizi qucmağa
Cismimdə nəsə çatışmır.
Qəlbim yalanla barışmır.
Əgər əfv etsəniz məni,
Keçən il,
Sizi qucandan sonra,
Payızda xəyanət etdim sizə…
Xəyanətim düşdü yadıma,
İstəmirəm gedəm, günahımın badına…
Əgər əfv etsəniz bakirə ləpələr,
Qəlbimiz yenidən sevişər…
… Dayandım hüzurunuzda,
Körpə kimi.
Sahil ilə, aranızda körpü kimi…

Gözümde dünya nennidi,
Ìçinde hey, yirgalandim.
Körpelikde çiy süd emdim,
Böyüdükce lovgalandim.

Her gün ömrüm daraldiqca,
Keder mene yar olduqca,
Rengi-ruhum saraldiqca,
Öz ömrüme sirgalandim.

Felek kec baxdi üzüme,
Al-qani yaxdi gözüme.
Göz ya$im axdi üzüme,
Lepelendim-dalgalandim.

Dünyanin qubari meni…
Etdi qem xirdari- meni.
Kitab kimi Tanri meni
Oxuduqca, varaqlandim.

Aydan-aya, ilden-ile,
Adim gezdi elden-ele.
Qemke$ kimi dü$üb dile,
Dastanla$dim, nagillandim.

Bu dünya meni qansiz tek,
Heçe saydi, bir cansiz tek.
Atasiz tek, anasiz tek,
Xeyallarda sigallandim.

Günden-güne dolub ya$a,
Nefsimi qoymadim ça$a.
Ba$im deydi, da$dan-da$a,
Müdrikle$dim, agillandim.

14.09.2013

Men ölende, dönüb qara,
Göy üzünü yara-yara,
Hemdem olub buludlara,
Hönkürüb ahim aglayar.

Ömrüm sona çatib yeter,
Bu adetdir, gelen geder.
Savabima qibte eder,
Baxib, günahim aglayar.

Bir evin sönüb çiragi,
Neçe qelbe çeker dagi.
Keçen güne deyib agi,
Gelen sabahim aglayar.

Sigal çekib ba$da$ima,
Qerq olacaq göz ya$ina.
Döner qebrimin ba$ina,
Cismime ruhum aglayar.

04 dekabr 2012

1993-cü ildə Neftçala rayonunun Aşağı Qaramanlı kəndindən könüllü birinci Qarabağ müharibəsinə getmiş, tankçı, Ağdam rayonunun Gülablı kəndi uğrunda gedən döyüşdə qəhrəmancasına vuruşub tankı ilə birgə yanıb şəhid olmuş Haqverdiyev Mehman Əbülhəsən oğlunun əziz xatirəsinə.

Sən nurlu könüllərdə yanar bir ada döndün,
Eşqindən alıb çınqını sönməz oda döndün,
Sınmış ana qəlbində inildər uda döndün,
Çatdın əməlinlə əbədi şöhrətə, Mehman!

Düşmənlərə qan udduraraq heyfini çıxdın,
Qarşındakı səngərləri, sərhədləri yıxdın,
Ön cərgədə atəş kimi, şimşək kimi çaxdın,
Mat qaldı hamı səndəki bu qeyrətə, Mehman.

Aldın Vətənin çağrışını, əmrini, getdin,
Sən qoşdun ölümsüzlüyə öz ömrünü, getdin.
Xalqın qələbə arzusunu işdə göyərtdin,
Ellər də inandı bu böyük qüdrətə, Mehman.

Yoxdursa məzarın, adına məskən ürəklər,
Arzun, diləyin, məsləkin hər qəlbdə çiçəklər,
Səndən nur alan cümlə nəsillər səni bəklər,
Layiqdir adın hər məqama, hörmətə, Mehman!

Dünyanı salıbdır nəzərimdən anasızlıq,
Min dərd keçiribdir üzərimdən anasızlıq.

Həsrətdən ürək çırpınır atəşlər içində,
Çıxmaz nə yadımdan, nə sərimdən anasızlıq.

İnsafı olaydı azacıq taleyimin kaş,
Başdan silinəydi qədərimdən anasızlıq.

Etmiş məni ahu kimi ağlar bu yaşımda,
Sonsuzdur, böyükdür kədərimdən anasızlıq.

Əhvalımı sorsan deməyə söz tapa bilməm,
Onsuz da yağır tər-təhərimdən anasızlıq.

Həsrətlə keçən günlərimin yoxdur hesabı,
Boylanmadadır hər səhərimdən anasızlıq.

Bihudə deyildir dözümün yaşı durulmaz,
Dolmuş içimə öz qəhərimdən anasızlıq.

Qəlbimdə, Müzəffər, əbədi sızlayacaqdır,
Daim anasızlıq, anasızlıq, anasızlıq.

Ədəbiyyat-Az.Com xəbər verir ki, iyulun 11-də saat 15:00-da Tovuzun gənc yazarı Gülnar Səmanın “Gül” şeirlər kitabının imza günü keçiriləcək.
Prezident təqaüdçüsü və Gənclər və İdman Nazirliyinin mükafatçısı olan Gülnar Səmanın “Gül” kitabı “aybkitab” layihəsində çap olunub. Bu layihənin rəhbəri AYB-nin mətbuat katibi Xəyal Rzadır. Kitabın ön sözünün müəllifi filologiya üzrə elmlər doktoru, həm də müəllifin elmi rəhbəri Vaqif Yusiflidir. Kitabın redaktoru prezident təqaüdçüsü şair İbrahim İlyaslı, üz qabığının tərtibatçısı rəssam Nəvai Metindir.
Xatırladaq ki, AMEA-nın Ədəbiyyat İnstitutunun doktorantı olan müəllifin üçüncü kitabı “Gül”ün ilk təqdimatı 3 may 2016-cı il tarixində Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda olmuşdur. Kitabın ilk imza günü 29 may 2016-cı ildə “Kitabevim.az”da keçirilmişdir.
11 iyul saat 3-də gerçəkləşdiriləcək imza günü müəllifin doğulduğu Tovuzda rayonunda ilk kitab təqdimatı olacaq. Maraqlananlar dəvətlidir.

Bu dünyada şəfəq saçan günəşdi,
Ömürlərə bir zinətdi yaxşılıq.
İnsanların bir-birinə sevgisi,
Etibardı, sədaqətdi yaxşılıq.

Tanrının gözündə qiymətli ləldi,
Bəşər üçün qoyulmuş bir təməldi.
Yaradana ən xoş gələn əməldi,
Səxavətdi, ibadətdi yaxşılıq.

Qaranlıq gecədə aydı bədirli,
Sehrli nəğmədi, sözlü, sətirli.
Bir bahardı təravətli, ətirli,
Gül-çiçəkli təbiətdi yaxşılıq.

Yaxşı insan yaxşılıqla ucalıb,
Haqqın dərgahından qüvvət, güc alıb.
Məsəl var: ,,Əl tutmaq Əlidən qalıb”
Danılmayan həqiqətdi yaxşılıq.

Başımız üstündə haqqın sayəsi,
Əsil insanlığın əsil qayəsi,
Məhəmməd kəlamı, Quran ayəsi,
Möcüzəli bir hikmətdi yaxşılıq.

Baxma ki sən, doğrudan çox əyri var,
Mais Təmkin, heç vaxt olmaz əyri, var.
Yamanlığa yaxşılığın xeyri var,
Peyğəmbərdən bir adətdi yaxşılıq.

09.04.2006

Allahdır insanı göyə qaldıran,
Ucalmaq eşqinə hərə düşməsin.
Qadın o qadındır, kişi o kişi,
Tamahı qızıla, zərə düşməsin!

Tanrım, eşit sözlərimi dilimdən,
Qoru yaxşıları vaxtsız ölümdən.
İsmətsiz ,,qadın”ın bəd əməlindən,
Ərkanlı bir kişi şərə düşməsin.

Bülbüllər dolansa bağça-bağları,
Xoş keçər ömrününün gözəl çağları.
Tülkü, çaqqal qoy gəzməsin dağları,
Aslanın bəxtinə dərə düşməsin.

Qananlar baxmasın qanmaz əlinə,
Ağıllını düçar etmə zülümə.
Palanı mindirib atın belinə,
Yəhərin qisməti xərə düşməsin.

Mais, ağrımasın ayağın, qolun,
Arif olanlarla bir yerdə olun.
Deyirəm, həyatda heç zaman yolun,
Qanmazlar cəm olan yerə düşməsin!

Nə qədər böhtandan, nahaqdan qaçdıq,
Yenə gəlib tapdı şər, böhtan bizi.
“Dosta” qapımızı ürəklə açdıq,
Saldı min əzaba bu “nöqsan” bizi.

Tarix zülmət yolda sınıq əsadır,
Yalanın, yamanın ömrü qısadır.
Duya bilərdikmi fitnə-fəsadı,
Zaman etməsəydi imtahan bizi?

Tutuldu yolumuz, bəndi-bərəmiz,
Təkcə özümüzə qaldı çarəmiz,
Dar gündə edilən tövbələrimiz,
Qurtara bilmədi günahdan bizi.

İşığa aldanıb zülmətdə qaldıq,
Divə əsir olduq, töhmətdə qaldəq,
Vüsal deyə-deyə həsrətdə qaldıq,
Arxayınlıq yıxdı hər zaman bizi.

Boylandıq tarixin xarabasından,
Gördük yurdumuzu qoyublar viran,
Vətənin dərdinə olmasaq həyan,
Alarmı qoynuna bu məkan bizi?

Dağılan məmləkət göz dağımız tək,
Olanlar, keçənlər həqiqət, gerçək,
Birləşə bilərik əl-ələ versək,
Hələ də yaşadır bu güman bizi.

Misli görünməmiş qırğındı, qırğın,
Bakı qan içində çabalayırdı.
Düşmən bir günahsız , silahsız xalqın,
Sınmaz inamını bombalayırdı.

Ələk-vələk edib tanklar şəhəri,
Ölüm gəzdirirdi tırtırllarında.
Atdılar üstünə böhtanı , şəri,
Qəzəbdən titrəyən oğulların da.

O gecə sübhəcən insan qırdılar,
Xalqın qırmaq üçün iradəsini.
Bütün keçidlərə tələ qurdular,
Güya batırdılar haqqın səsini.

Bu ölüm durmadan gəzdi hər yanı,
Neftçala , Lənkəran qana boyandı.
Susdura bilmədi Azərbaycanı,
Düşmən qəzəbindən odlara yandı.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

Gecə düşür, çöl soyuq,
Şaxtadan naxış düşüb,
Divara oyuq-oyuq.
Bir qadın gördüm bu an,
Dedi ki, “carəsizəm…
Neçə şikayət etdim,
Bunu kimə söyləyim?
İmkanım yox, işim yox,
Bədbaxt canım, neyləyim?”
Bəlkə də bəxtin şamı
Əvvəlki tək yanmayır.
Məhəbbət bülbülləri,
Səsinə oyanmayır.
Bəlkə də uca Tanrı,
Səni adam sanmayır.
Gedirsən soyuq gecə,
Səni hara aparır?!.
İmkansız xəyalların,
Səni səndən qoparır.
Baxırsan boş cibinə,
Dünya sənə dar gəlir,
Evdəki körpələrə,
“Ananızam” demək də,
İnan sənə ar gəlir!
Eşit, çarəsiz qadın,
Onsuz da sən anasan,
Ucadır sənin adın…
Allah açsın yolunu,
Var etsin əl-qolunu.
Onsuz da bu dünyada,
Kimsə bilmir sonunu.
İnsanlıq da dəyişib,
Geyib vəhşət donunu.
Kimsə bilsə sonunu,
Gözü qan-yaş ağlayar,
Ürəyi kösövləyər,
Yara qaysaq bağlayar.
Eşit, çarəsiz qadın!
İnan ki, zalımların
Gözləri doyan deyil.
Bu etibarsız dünya,
Kimsəyə qalan deyil.

Rafiq ODAY ( Bayramov Rafiq Hüseyn oğlu) 23 iyul 1960-cı ildə Naxçıvan MR Şərur rayonunun Şəhriyar kəndində anadan olub. 1983-1988-ci illərdə Naxçıvan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində təhsil almışdır. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvüdür.Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədridir.”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktorudur.Azərbaycan Respublikasının “Əməkdar jurnalisti”dir.Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Portalının təsisçisi və direktorudur.Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Tokat şəhərində fəaliyyət göstərən TOSAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) rüblük orqanı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisinin Azərbaycan təmsilcisinin Başkanıdır.”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatıdır.”Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafına dəstək”, “Çağdaş Türkiyə ədəbiyyatının inkişafına dəstək”, “Kütləvi informasiya vasitələrinin inkişafına dəstək”, “Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin inkişafına dəstək”, “Çağdaş Azərbaycan nəsrinin inkişafına dəstək” layihələrini həyata keçirən ilk AZƏRBAYCANLI ŞAİRDİR.
“Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin” və “Ali Baş Komandan!” şeirləri Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunub.Şeirləri “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisində dəfələrlə çap olunub.

Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin

Müasir Azərbaycan dövlətinin qurucusu və memarı, Azərbaycan xalqının Ümummillilideri Heydər Əlirza oğlu Əliyevin anadan olmasının 90 illik yubileyinə

Sən zülmət gecələrin bir ümid çırağısan,
Sən elin ağsaqqalı, sən yurdun dayağısan,
Sən hürriyyət sədası, azadlıq sorağısan,
Hər qarışda izin var, bu izi silmək çətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Vətənin hər daşını sevginlə naxışladın,
Bu yurda kəc baxanın yolunu yoxuşladın,
Sən qalan ömrünü də xalqına bağışladın,
Əbədiyyət rəmzi var kökündə bu ülfətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Əshabi-kəhf timsallı neçə pirlər burada,
Hər qayanda qorunur neçə sirlər burada,
Sənə yön çevirdilər “91-lər” burada,
Bir daha bəlli oldu xalqına sədaqətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Sən haqqa arxa durdun, əsarətə yox dedin,
Acın dərdini bilməz heç bir zaman tox, dedin,
Oyan, ey ulu millət, qaranlıqdan çıx dedin,
Aydınlıq nuru qonsun üzünə məmləkətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Bu dövlətin qırılmaz təməlində yaşarsan,
Ən müqəddəs, ən ülvi əməlində yaşarsan,
Vətən sevdalıları cəm elində – yaşarsan,
Xalq görür bəhrəsini çəkdiyin hər zəhmətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Sənə xalq məhəbbəti sonsuz – dərindən dərin,
Yüksəliş müjdəlidi hər açılan səhərin,
Daha yolu rəvandı aşılmaz zirvələrin,
Bütün dünya çevirib yurduma öz diqqətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Ən böyük əmanətin İlham Əliyev bizə,
Bir də müqəddəs Vərən – döğma ocaq, ev bizə.
Onunçün o, qatır ki, gecəsini gündüzə,
Heç zaman laxlamasın özülü bu qüdrətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Azərbaycan – Türkiyə qardaşlıq nümünəsi,
Bütün cahan bir ola boğa bilməz bu səsi,
Hələ qarşımızdadır Qarabağ təntənəsi,
Ürəyində gömərik düşmənin bəd niyyətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

And içirik günəşin sübh doğan çağına,
And içirik qan ilə boyanan torpağina,
And içirik üçrəngli müqəddəs bayqağına,
Kokünü kəsəcəyik hər zülmün, hər zillətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.

Ali Baş Komandanım!

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı İlham Əliyev cənablarına

Bütün türk dünyasının gözü dikilib sana,
Türk dünyası bir yana, Azərbaycan bir yana,
Yüz milyonluq millətə Azərbaycan bir ana,
O mənim görən gözüm, o mənim cismim, canım,
Ali Baş Komandanım!

Şəhərlər kəndə dayaq, kəndlər şəhərə arxa,
Ay gecəyə nur çilər, günəş səhərə arxa,
Şükür, yenə su gəldi bir vaxt su gələn arxa,
Azadlıq naxışıyla zinətlənir hər anım,
Ali Baş Komandanım!

Yacuc-Macuc «yan»ların – boyuna qibtəsi var,
Min illik Dədə-Qorqud boyuna qibtəsi var,
Vətən, millət sevdalı soyuna qibtəsi var,
İnam, güvənc yerimsən – bunu mən necə danım,
Ali Baş Komandanım!

Neçə yüz milyonların çörəyi səndən keçir,
Cahanın qan paylayan ürəyi səndən keçir,
İlləri aydan soruş, ayları gündən keçir,
Gör hansı kürsülərdən təriflənir ad-sanım,
Ali Baş Komandanım!

Heydər baba naxşı var yurdun hər qarışında,
Dünya baş əymiş ona siyasət yarışında,
Bir çözümü olmalı sülhün də, barışın da,
BMT-yə, ATƏT-ə nəsə qaynamır qanım,
Ali Baş Komandanım!

Bizə dostu düşməndən 20 Yanvar seç dedi,
Şovinist ocağında neçə «yan» var – seç dedi.
Önündə bir körpü var – bu körpüdən keç dedi,
Qoy yazılsın tarixə haqq sədalı ünvanım,
Ali Baş Komandanım!

Xocalı faciəsi tarixin dərsi bizə,
Neçə tale çarxının fırlandı tərsi bizə,
Bizi ərzə tanıtdı, tanıtdı ərzi bizə,
Bircə anda yetişdi dada Şahi-Mərdanım,
Ali Baş Komandanım!

İyirmi faiz torpağım yağıda qala bilməz,
Çala, çapa, talaya, dağıda – qala bilməz,
Bundan artıq millətim ağıda qala bilməz,
Gülsün artıq çöhrələr, sevinsin dörd bir yanım,
Ali Baş Komandanım!

Vətənə layiq oğul, Sənə sadiq əsgərik,
Haqqa qılınc çalanın qollarını bükərik,
Yurdun hər kədərinə, sevincinə biz şərik,
Vətən qürur mənbəyim, Vətən şərəfim, şanım,
Ali Baş Komandanım!

Azərbaycan güvənir müzəffər ordusuna,
Qoymaz yağı önündə bu xalqı ordu, sına,
İstər tufanda yoxla, yağışda, qarda sına,
Bir nərə çək, dəniztək aşıb-daşsın meydanım,
Ali Baş Komandanım!

Ulu öndər eşqinə qılıncı qından çıxar,
Gündə min dona girən iblisi dondan çıxar,
Qanı qanla yuyarlar, bu xalqı qandan çıxar,
Ucalsın haqq bayrağım, zəfərlə doğsun danım,
Ali Baş Komandanım!

Kənan AYDINOĞLU (Murquzov Kənan Aydın oğlu) 1989-cu il oktyabr ayının 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub.2008-2012-ci illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.”Ömürdən bir səhifə” (Bakı, “Adiloğlu”, 2007) və “Ömrün yarı yolunda” (Bakı, “MK”, 2010) şeirlər kitabının müəllifidir.Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəridir.Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının baş redaktorudur.Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür.

Tabloda rəqəmlər dəyişir, Ustad!

XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, o taylı, bu taylı şair Ustad Məhəmmədhüseyn
Şəhriyara sevgi və sayqılarla!

Halım da dəyişir qoca dünyaya,
Baxdıqca hər dəfə öz pəncərəmdən.
Müəllif

Əzəldən dünyayla sözüm çəp gəldi,
Gəl mənim halımı sorma, ay Ustad!
Bu dünya onsuz da düzələn deyil,
Çox da öz-özünü yorma, ay Ustad!

Hər dəfə yurduma qış gələn günü,
Mən ki öz sözümlə Səni anmışam.
Rəsmini tabloda gördüyüm gündən,
Eşqinlə, ey Ustad, alovlanmışam.

Şimalın Cənubla görüş anı tək,
Gözümün yaşını töküb ağladım.
İnandım bir zaman görüşəcəyik,
Yenə Haqq Allaha ümid bağladım.

Şükürlər olsun ki, Uca Allaha,
Ümidim yenə puç olmadı heç.
Ustadsan, şagirdəm həyatım boyu,
Bir suçum var isə gəl suçumdan keç.

Vahid Azərbaycan övladlarıyıq,
Səngərdə əsgərlər döyüşür, Ustad!
Yeni il gəldikdəkcə hər dəfə, düzü,
Tabloda rəqəmlər dəyişir, Ustad!

Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

Günahı duayla yuyub gəlibdi,
Ömrü şeir üçün qoyub gəlibdi,
Onsuz da dünyadan doyub gəlibdi,
Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

Divara daş kimi vurulub qalan,
Bir göz qrpımında durulub qalan,
Yalan üzərində qurulub qalan,
Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

Süleyman mülküdü qalan ha deyil,
Şairi yadına salan ha deyil.
Şairin könlünü alan ha deyil,
Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

Əhd-peyman bağlamaz sonuna qədər,
Dağılmaz gözündən qəm ilə kədər.
İstər gündüz olsun, istərsə səhər,
Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

Sevinib, şadlanıb, gülən deyil ki,
Ömrü başa vurub ölən deyil ki,
Sevinci, kədəri bölən deyil ki,
Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

İLAHİ

Coşğun dəniz könlümdə,
Ləpəyə bax,ilahi.
Tək əllərin çaldığı,-
Çəpiyə bax,ilahi.

Bir pətəksiz şan yerdə,
Oldum pərişan yerdə.
Sular qarışan yerdə,-
Köpüyə bax,ilahi.

Məndən düşüb ayna yan,
Yoxdur qanım qaynayan.
Kölgəsiylə oynayan,-
Köpəyə bax,ilahi.

Qürbətdə vətən tutan,
Ruhumsan bədən tutan.
Dağın əlindən tutan,-
Təpəyə bax,ilahi!

BİR ADAMLIQ YER KÜRƏSİ ŞƏKLİNDƏ

Vədə verib bel bağlama dağlara,
Hər zirvədə duman olmaz,qar olmaz.
Bir adamlıq Yer kürəsi şəklində,-
Məndən başqa bu dünyada Yer olmaz.

Gözəlliklər məskənidir bu diyar.
Nə faydası,könül açsa gülə xar?!
Söyüdü var,çinarı var,sərvi var,-
Bəsləməklə hər ağacda bar olmaz.

Bu sevdayla nə qul oldum,nə ağa,
Saçlarını çətir eylə,gəl bağa.
Könül quşum budaq gəzir qonmağa,-
Mən bilirdim səndən mənə yar olmaz…

“Dağ çiçəkləri” ədəbi dərməyi, İsmayıllı yazarları,
Ağsu yazarları ictimai ədəbi birlikləri və “İti qələm” Respublika ədəbi birliyinin üzvü

Adam var ki, qızıl libas geyindir,
Söyləyəcək bu çox ucuz geyimdir.
Tərif etsən, deyəcək boş deyimdir,
Çəkilən zəhməti, zay eylər-eylər.

Adam da var can evindən talanıb,
Kökü üstə od-ocaqlar qalanıb.
Ruh adamı tərki-dünya yaranıb,
Payın umsan, ürək pay eylər-eylər.

Mən bircə yol gördüm əzəldən bəri,
Odur dünyaların gövhəri, zəri.
Sahibi qüdrətdir, yoxdur bənzəri,
Qışın ortasında, yay eylər-eylər.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

ƏRİK AĞACI

Bu dərd çiçəklədi, barını gördüm,
Baxdım, gözüm doldu, çoxaldı dərdim,
Sinəmi palaz tək altına sərdim,
Barını görmədin ərik ağacı.

Qönçə çiçəklərin düşdü şaxtaya,
Qoruya bilmədi səni dağ, qaya,
Çiçəyinin barı çıxmadı yaya,
Barını görmədin ərik ağacı.

Küləklər o körpə saçını yoldu,
Ağrılar, acılar gözünə doldu,
Q qönçə çiçəklər qönçə də soldu,
Barını görmədin ərik ağacı,

Bu dərd çəkiləsi dərd deyil bacı,
Bilirəm çətindi bu ağrı, acı,
Sən ey bar ağacı, sevgi ağacı,
Barını görmədin ərik ağacı.

Üzünə gülmədi bu yaz, bu bahar,
Qəfildən üstünü aldı şaxta, qar,
Yanında nazlanır gilas, gilanar,
Barını görmədin ərik ağacı.

Baharda dumana, çənə büründün,
Qəlbin açılmadı, qəmə büründün,
Balasın itirən anaya döndün,
Barını görmədin ərik ağacı.

Ağla gözüm, ağla hələ

Canım qalıb bax, o dağda,
Bülbül ötməz tay o bağda,
Ruhum gəzir Qarabağda,
Dərdim belə, qəmim belə,
Ağla gözüm, ağla hələ.

Ah- nalə dərdin boyatı,
Dilimdə bitib bayatı,
Cidardan açın bu atı,
Tarlam belə, zəmim belə,
Ağla gözüm, ağla hələ.

Görünmür bu yolun sonu,
Bir dərd gedir, gəlir onu,
Açılmır suların donu,
Dəryam belə, gəmim belə,
Ağla gözüm, ağla hələ.

Gözlərimdən qaçıb yuxum,
Daşa dəyib sevda oxum,
Orda qalıb varım, yoxum,
Çoxum belə, kəmim belə,
Ağla gözüm, ağla hələ.

Çal qardaşım, çal “Cəngi” ni,
Qına qoyma xəncətini,
Uçur düşmən səngərini,
Qurum belə, nəmim belə,
Ağla gözüm, ağla hələ.

Bu da bir sevgi tarixçəsidi…
14 iyun, yağışlı yay axşamında görüşdüyümüz gün… yadımdadır…
Yadımdadır, həmin gün, həmin görüş…
Bu görüş bizim ilk görüşümüz,
Gələcəyə ümidimiz idi…
Görüşdük…
Bir sevgi də biz qapdıq ulduzlu səmadan…
Görüşdük…
Yaşadığımı dərk etdim mən səni tanıyanda…
Yeni təqvim olmuşdu bu sevgi tarixçəsi,
Yox idi bu təqvimdə səndən, məndən özgəsi…
Yaşayırdıq,
Təzadlı qismətimizin sevimli oyununu bilmədən…
Yaşayırdıq,
Təqvimimizin ayrılıqlı sonu gəlmədən…
Səndən, taleyimdən, və… sevincli anlardan ruhlanmışdım,
Ayrılacağımız gündən xəbərsiz,
Hələ ikimizə aid,
içində yalnız sən və mən olan çox şeyləri
arzulamışdım…
Biz…,
böyüdürdük sevgimizi ürək adlı bələkdə körpəmiz kimi..
Hələ o vaxt həyat da görünürdü gözümüzə tərtəmiz kimi…
İstəyirdik, həsrəti davamlı görüşlərlə öldürərək geridə qoyaq,
İndi isə ayrılmışıq, tək-tənha, otağımda
keçmişdə qalmış həmin yağışlı günü,
səni düşünürəm, o ilk görüşü xatırlayaraq…
Bəlkə bir gün yenə gələrsən ömrümə, -deyirəm…
Görmürəm daha,
Yollarına boylanan gözümü kor edibdir eynək…
Görmürəm daha,
Görə bilmirəm sənsizliyimin sonunu,
Yollara uzanır ümidsiz baxışım gecədən səhərədək…
Yorulmuşam…
Qələmim yazmaqdan, vərəqim yazılmaqdan yorulub,
Beynim düşüncələrdən, nəticə səbəbdən narazı…
Gətirmədi bəxtimiz,
lənətə gəlsin bəxtimizin mümkünsüzü, olmazı!…
Özümü unuduram, tənhalıqda intihara can atır istək,
Qocalıram, alnımın qırışları dalğalanır dəniz tək…
Bu da bir sevgi tarixçəsidir,
Danışmaq da yaşamaq kimi çətin gəlir, neynək…

Həyatımda tək mirvarım,
Göz bəbəyim, uzaq yarım.
Lap kəsilib ixtiyarım,
Həsrət bizə yaraşarmı?

Daim xəyal qurar aşiq,
Vəsf etməyə sözüm əskik.
Nazın belin kimi nazik,
Əlim vursam, dolaşarmı?

Ağ üzündə xalın gördüm,
Gözüm qaldı, gözə gəlmə!
Aşiqini salma qəmə,
Sevinc qəmə bulaşarmı?

Xar olmağa gücüm yetməz
Məhəbbətin yollarında.
Qolbaq olsam qollarında,
Yarım mənlə savaşarmı?

Bilən bilir haralıyam,
Eşq oxundan yaralıyam.
Sevdalımdan aralıyam,
Görən, fikrim qarışarmı?

Məni dərdə salan dilbər,
Gecə keçər, sən gəlməzsən.
Nə çəkirəm, heç bilməzsən,
Ürək gizlin danışarmı?

Vüsal qalar saya-saya,
Göz yaşları dönər çaya.
Haray salsam bu dünyaya
Məndən səbəb soruşarmı?

Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

Heç də sanma asandı,
Sənsiz həyat, gümandı.
Yazıq könlüm usandı,
Sevdiyimi, bilmədin.

Ey daş ürək, gül sinə,
Yol tapmadım köksünə.
Saldın məni pis günə,
Dərdi mənlə, bölmədin.

Olacaqdın baş tacım,
Dərdlərimə əlacım.
Xoş ağrımsan, xoş acım,
Baxma üzə, gülmədin.

Toxunmadım telinə,
Qərq oldum qəm selinə.
Düşdüm əğyar dilinə,
Göz yaşımı, silmədin.

Ötdü gənclik zamanı,
Tükəndi and,amanı.
Kim sevər ta- Dövranı,
Hey səslədi, gəlmədin…

Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

Neyləyim ki, uzaqdayam, çox uzaq,
Əlim yetmir dağın zirvə qarına.
Şəhərdə yox sərin hava, meh, sazaq,
Tamarzıyam yaylaqların barına.

Yaşıl yala bulud sala kölgəsin,
Dalğalana nazlı-nazlı ot dəniz.
Dinləyəsən küləklərin nəğməsin,
Onda görən deyər sənə gülbəniz.

Dağ armudu aça sənə çətrini,
Dövrə vura samavarın tüstüsü.
Şiş-kababın ocaq yaya ətrini,
Otlar poza əyin-başın ütüsün.

Nuş edəsən hər cür nazı, neməti,
Ilham gələ ruhun, təbin köklənə.
Vəsf edəsən gördüyün hər hikməti,
Qələmindən dürr, incilər ələnə.

Qucaq dolu nərgiz, lalə, bənövşə,
Dövran dönə çiçək ola, gül ola.
Qada, bəla,qübar ondan gen düşə,
Evə dönə sevdasıyla qol-qola.

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı

Bundan öncə və sonra
Tüm sabahlar fərqlidi…
Bu sabah umutlara
Geyindirdiyim dərddi…

Pəncərəmdən süzülən
Gün işıqları solğun…
Yanağıma düzülən
Yaş təkəmseyrək…
Nolsun…

Nolsun sənsizləmişəm?!
Sən ki, çox uzaqdasan.
Ağlamışam…
Hirslənmişəm…
Nolsun…
Bu sabah yoxsan!

Çiynimdə battaniyə,
Əlimdə kağız dəsmal
Yalvarram sənsizliyə…
Gəl, təkliyi başa sal.

De ki, sevirsən məni…
De ki, ağlamaq olmaz!
De ki, yoxluğun boyda
Dünyaya sığmaq olmaz!

Bir də, yadıma sal ki,
Durub çay içməliyəm.
Mənə gələn yoldakı
Səni gözləməliyəm!!

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı

Üşüdünmü bu axşam?
Keçdimmi ürəyindən?
Mən elə darıxmışam.
Sən bildinmi, bilmirəm…

Ütüləyib yığdığım
Xatirələri açdım.
Bir vaxtlar utandığım
Şəkillərinə baxdım.

Adın şəkdim… bəzəndi
Dünyam nişanlı qıztək.
Günlər ürək üzəndi,
Gəl, ömrün ipini çək.

Gəl, götür əllərimdən
Əlinin yaddaşını…
Pozmağa da cəhd elə
“Dəli”nin yaddaşını.

Üz bütün ümidləri,
De ki, heş olmamışam.
Yandırdım şəkilləri,
Üşüdünmü bu axşam?

Evin işığıdı, yaraşığıdı,
Dadıdı, duzudu evin qadını.
Yaxşısı sərvətdi, vardı, dövlətdi,
Halal-haqq yazıdı evin qadını.

Odur el içində hörmət gətirən
Kişi şərəfinə, kişi adına.
Zaman-zaman adlı-sanlı kişilər,
Borclu olub evindəki qadına.

Əkinçidir,biçinçidir hər zaman,
Ən dar günə xırmanında dəni var.
Dərdi könlündədir, yükü çiynində,
Anadır, hər dərdə dözən günü var.

Ağ gündə ağ olar, qarada qara,
Aldanandı hərdən yar olanda da.
Bəzən bir namərdlə çürüdər ömrün,
“ Yoluna göz dikər yorulanda da “.

Tanrıdan olsa da hər gözəlliyi,
Nə qədər bəzənsə yenə də azdır.
Heç kəs axtarmasın çöldə xoş günü,
Ömür öz evində bahardır, yazdır.

Kişinin ən ağır dərdi, əzabı,
Qadınla bölünüb azalmalıdır.
Ən gözəl nəğmələr, gözəl şeirlər
Evin qadınına yazılmalıdır.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

QURAN DAN GÖZƏL

Tənhalıq ürəyə yara salandı,
Dəmir çıraq geydi, yar əsalandı.
Zülməti sevənlər yarasalandı, –
Könüldə min büsat quran dan gözəl.

Ruzi-bərəkəti düz əldən istə,
Zəhməti yan-yana düz, əldən istə.
Sınıq ürəkləri düzəldən istə,
Bir insan varmıdır qurandan gözəl?!

Yetər, atam oğlu, oyat yaddaşı,
Bir olsaq, neyləyər bizə yad daşı?
Nə dost gəz, çiynində nə də yad daşı, –
Dost tapmaq mümkünmü “Quran”dan gözəl.

GÖZƏL

Sən mənim dünyada ən şirin yuxum,
Sən mənim ən gözəl dərdimsən, gözəl.
Bir özgə dərd varsa, mən orda yoxam, –
Gecəli, gündüzlü dərdim – sən, gözəl.

Göynətdi sinəmi bu “Goyçəgülü”,
Oxşadım bu yercə, bu göycə gülü.
Harda görmüşəm mən bu göyçək gülü? –
Əl atıb çəməndən dərdim – sən, gözəl.

Özgə aləmi var bu bar dərməyin,
Sevənlər, sevgidən qubar dərməyin!
Qisməti bu günmüş nübar dərməyin, –
Özün demədinmi, “dər, dinsəm…”, gözəl!

[url=http:// edebiyyat-az.com/]Ədəbiyyat-Az.Com[/url] xəbər verir ki,iyulun 2-də Sumqayıt şəhər “28 May” Mədəniyyət Evində Əli Kərim adına Poeziya klubunun və “28 May” Mədəniyyət evinin təşkilatçılığı ilə istedadlı gənc yazarlarla Sumqayıtın mədəniyyət işçilərinin və sumqayıtlı oxucuların görüşü keçirilib.
Sumqayıtlı yazarların da qatıldığı görüşdə gənc yazarlar, AYB-nin üzvləri və Prezident mükafatçıları Vəfa Mürsəlqızının və Faiq Hüseynbəylinin, həmçinin gənc yazar Zamiq Mehdisoyun yaradıcılıqları üzərindən ümumiyyətlə ölkənin gənc yazarlarının yaradıcılığına baxış sərgilənib. Tədbiri giriş sözü ilə “28 May” Mədəniyyət evinin bədii rəhbəri Ulduz xanım açaraq görüşü aparmaq üçün sözü Ə.Kərim adına Poeziya klubunun direktoru, şair İbrahim İlyaslıya verib.
İ.İlyaslı ölkə rəhbərliyi tərəfindən milli ədəbiyyatımıza olan diqqət və qayğıdan söz açaraq, Sumqayıtın ədəbi mühiti haqqında, Poziya klubunun həyata keçirdiyi tədbirlər haqda görüş iştirakçılarına ətraflı məlumat verdi və gənc yazarları görüş iştirakçılarına təqdim etdi. Əvvəlcə, 28 May Mədəniyyət evi nəzdində fəaliyyət göstərən Xalq Teatrının üzvləri – bədii qiraətçilər gənc şairlərin şeirlərini söylədilər. Sonra söz gənc yazarlara verildi.
Onlar ədəbi gəncliyin bu günü haqda fikirlərini dilə gətiriblər və öz şeirlərindən nümunələr oxuyublar. Tədbirdə iştirak edən tanınmış sumqayıtlı ədiblərdən Sabir Yusifoğlu, Almaz Sahilə, Xatirə Fərəcli, Qafqaz Əvəzoğlu, eləcə də Bakıdan tədbirə qatılmış tanınmış şair Faiq Balabəyli söz alaraq gənclərin yaradıcılığına öz münasibətlərini bildiriblər və onlara uğurlar diləyiblər. Görüşdə, eyni zamanda tədbirdə iştirak edən sumqayıtlı gənc yazarlar öz şeirlərini söyləyiblər.
İstedadlı gənc şairlərin şeirləri ilə səslənmiş görüşdə “28 May” Mədəniyyət Evinin direktoru Vüsal Yaqublu yekun sözü söyləyib və bu cür tədbirlərin mütamadi olaraq keçirilməsinin vacibliyini vurğulayıb.

Fürsəti fövtə verib eyləmə yardan özünü,
Çünki məhrum eləyərsən o bahardan özünü.

Bir gülün bülbülü ol , olma gülüstan əsiri.
Qoru həm tək gülünü, həm də ki , xardan özünü.

Demə ki , ovçusuyam mən bu gözəllər gölünün,
Özünü ov eləyər , gözlə şikardan özünü.

Həsrətin çəkmək ilə çatmaq olarmı vüsala?
Çox nigaransan əgər, üzmə nigardan özünü.

Bu Müzəffər kimi Məcnuna dönübsənsə əgər,
Seyr elə əlq ilə gəl , bir də kənardan özünü.

03 may 2007

Xalqımızı ən şərəfli bayramımız olan Respublika günü münasibəti ilə təbrik edirəm. Bu yolda mübarizə aparan bütün əcdadlarımızı və müasirlərimizi hörmət və məhəbbətlə yad edirəm. Müstəqilliyimiz əbədi olsun.

Öyrəş müstəqilliyə,
Dirçəl a xalqım mənim.
Çox bəlalar çəkibdir,
Bu gülüstan Vətənim.

Qoru bu gülüstanı,
Əziz tut ki , canından.
Su içib hər ləçəyi,
Şəhidlərin qanından.

Qandan-qadadan keçən,
Əmanətdir azadlığ.
Məhəbbətdən su içən,
Səadətdir azadlıq.

Səni sevib, unudacam bu axşam…
Şam ahına yazıram bu günahı…
Sevgi deyib büdrəyəndə o ağ şam…
Deyəcəksən: darıxıram, qadınım…

Şeirlərin də qəzəbi tutacaq sənə,
O dörd divar hey üstünə gələcək…
Bir qadının yalanına aldanıb,
Elə qəfil dönəcəksən bir heçə…

Sonra canın sevdalardan qorxacaq…
Əksin güzgülərdə söyəcək səni
İndi səni bir qadın unudacaq…
Yenə sən unutduğun sevəcək səni…

məni sevmə… yazıq olar canına…
ahu gözlərimdə dumanlanarsan…
ya nə bilim… oxşadarsan anana,
ya məni baharın gülü sanarsan…

məni sevmə… yazıq olar canına…
mən axı baharın gülü deyiləm…
hər əsən yarpağa kövrəlməyim var,
hər yağan yağışdan umub-küsürəm…

məni sevmə… yazıq olar canına…
“qara sevdan….,, olsam əgər yanarsan…
fəsil-fəsil səndə ölsəm dinmərəm…
gedişimi qatar-qatar anarsan….

məni sevmə… yazıq olar canına…
bir sevdalıq halım varmı ay adam??..
məni uzaqdan sev… agah olmadan..
mən elə… bir sözlə “uzaq…,, qadınam….

Əzəmətli Gədəbəyin,
Havasına qurban olum.
İsti ana qucağında,
laylasına qurban olum.

Bağça salıb gül bitirən,
Evlərə sevinc gətirən,
Vətənə oğul yetirən,
Anasına qurban olum.

Sinəsini sipər salan,
Gecə gündüz çöldə qalan,
Vətən üçün şəhid olan,
Balasına qirban olum.

Nail deyər gözəl yazlı,
Bülbülü var xoş avazlı.
Aşıqların telli sazlı,
Sinəsinə qurban olum.

Azərbaycanımızın sabahki bütin məktəb məzunlarını ürəkdən təbrik edirəm və gələcək həyatlarında uğurlar arzu edirəm!

Bir məzinin xahişiylə

Birinci sinifdən bir addımladıq,
Bizə ayrılğı saldı bu son zəng.
Ata, ana kimi müəllimləri,
İndi əlimizdən aldı bu son zəng.

Ayrıldı gör neçə sinif yoldaşı,
Aldı əlimizdən dostu sirdaşı.
Gözlərdə həm sevinc həm kədər yaşı,
Qəlbə həyəcanla doldu bu son zəng.

Birgə addımladıq gör neçə zaman,
İndi aramıza yeridi duman.
Nədənsə kövrəldik, ağladıq yaman,
Əbədi yaddaşda qaldı bu son zəng.

Bizə çox doğmaydı dərs otağımız,
Elə möhkəmiydi solu-sağımız.
Heç yaddan çıxarmı ötən çağımız,
Bilirdik keçilən yoldi bu son zəng.

Məhəbbət süzülür baxışlarından ,
Yenə məni oda saldı gözlərin .
Qəlbimi gizlədim , kömək olmadı ,
Qəlbimi , könlümü çaldı gözlərin .

Düşmüşəm sevdanın biyabanına ,
Aşiq qovuşmazmı öz cananına ? !
Nə dərdin , bəlan var gəlsin canıma ,
Məni mənliyimdən aldı gözlərin .

Bu xəzan çağımda bahar kimisən ,
Qurumuş gözümün vüsal nəmisən .
Tənha ürəyimin tək həmdəmisən ,
Qəlbimdə əbədi qaldı gözlərin .

Dedim , bu eşq məni çökürdür nədən ,
Dedin ki , yıxılma , gəl mənə söykən .
Dedim ki , on beş il gecikmisən sən ,
Gördüm ki , kövrəldin , doldu gözlərin .

İdrakın qəlbinə bunu deyirmi ,
Qalibin qırx yaşı , sənin iyirmi ? !
Səni də mənimtək sevda əyirmi ,
Yoxsa , xəyallara daldı gözlərin ? !

Yarımla barışmaq ümidi ilə ,
Xəyala dalsam da nə fərq edər ki ?
Şeyda bülbülündən əli üzülən ,
Gültəki solsam da nə fərq edər ki ?

Gəlib hicran dəmi , ayrılıq dəmi ,
Üzür məni eşqin möhnəti , qəmi .
Yığılsa gözümə dünyanın nəmi ,
Kövrəlib dolsam da nə fərq edər ki ?

Fələyin yazısı qaralanmasın ,
Sevən sevənindən aralanmasın .
Kimsənin ürəyi paralanmasın,
Ürəyin alsam da nə fərq edər ki ?

Ağlı olan pozmaz əhdin , ilqarın ,
İtirməz nə özün , nə etibarın .
Qəlbin sındırdığım o küskün yarın ,
Qurbanı olsam da nə fərq edər ki ?

Öz yarından ayrı düşən Qalibəm ,
Dönüb , səsimin də , olub zili bəm .
İndi mən dəvəsi ölmüş ərəbəm ,
Ölsəm də , qalsam da nə fərq edər ki ?

Gözəl dostum, ailəmizin fəxri üzvü sandığım Avrasiya-net saytının əməkdaşı əzizim, xanım Vüsalə Rüfətə
ən xoş arzularla…

Sözləri inci, dürdanə,
Gözəllikdə o, bir danə.
Tellər tökülüb gərdənə,
Sanki axan şəlalədir,
Bu gözəl qız Vüsalədir.

Baxsa bihal olur adam,
Yandım Anam, yandım Atam.
Ağzı püstə, gözlər badam,
Yanaqları al lalədir,
Bu gözəl qız Vüsalədir.

Geyir ona yaraşanı,
Qara gözlər – ,,Qara şanı.”
Arxasınca danışanı
Tutub quzu tək ,,mələdir,”
Bu gözəl qız Vüsalədir.

Varam, ondakı ürəyə,
Xoş arzuya, saf diləyə.
Qiymət qoyar duz-çörəyə,
Mənim dostum bax, belədir!
Bu əziz dost Vüsalədir!

Yaşaya bilmədi yaşatdıqlarım,
Yaşındı bəşərin yaş göynəyindən.
Köksümdən çıxarıb yaş atdıqlarım,
Yaşardı torpağın yaş köynəyində.

Qurunun oduna yanmadı yaş da,
Qəmli baxışımda yaşardı-qaldı.
Fələk saydığımı saymır bu yaşda,
Saydığım günlərdən yaşartı qaldı.

Yaşıl ümidlərim yaşıla çalmır,
Günlər yarpaq-yarpaq saralır nədi.
Nəğməm zildən düşür yaşıla çalmır,
Payız havasına sarılır nədi.

Yaşıma yaş gəlir yaşanır ömrüm,
Könlümün yaş adlı yaş giləyində.
Bir yandan yaşınıb yaş anır ömrü,
Bir yandan ömür də yaş giləyində.

04.11.1963.

Son dərəcə ecazkar səsiylə, könül oxşayan avazıyla geniş tamaşaçı kütləsinin rəğbətini qazanmış Xanəndə, həm də , gözəl Saz ifaçısı əziz dostum Ziba Hüseynovanın dilindən…

Qoynunda boy atıb mən yaşa doldum,
Səndən ayrı düşsəm, saralıb-soldum.
Gözümü açandan sənə vuruldum,
Sən mənim könlümə yaxından-yaxın,
Əziz Ana yurdum, gözəl Yevlaxım.

Cənnətdir çiçəkli, güllü bağların,
Səninlə xoş keçir gözəl çağlarım.
Dərmandır, şəfadır buz bulaqların,
Dolur ürəyimə hey axın-axın.
Əziz Ana yurdum, gözəl Yevlaxım.

Yolunda canını verənlərin var,
Dağ tək vüqarını görənlərin var.
Yenilməz, qəhrəman ərənlərin var,
Düşməni bir qarış buraxmaz yaxın,
Əziz Ana yurdum, gözəl Yevlaxım.

Hər zaman eşqinlə oldum dinəsi,
Gül açır düzlərin geniş sinəsi.
Doğma Ata yurdum Qoyunbinəsi,
Doymaram…hüsnünə baxdıqca baxım.
Əziz Ata yurdum, gözəl Yevlaxım.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Nənə nağıl danışır,
Göydən üç alma düşür.
Nəvələrin günləri
Bax, beləcə ötüşür…
Almaların üstündə
Dalaşırdı nəvələr.
Axı alma üç idi,
Onlar isə dörd nəfər.
Kiçik nəvə Dürdanə
Bir gün dedi: ay nənə,
Bəs niyə almaların
Sayı heç vaxt artmayır?
Axı biz dörd nəfərik,
Birimizə çatmayır.

Şeir “Hərəyə bir uşaq şeiri yazaq!” layihəsinə təqdim edilir.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Ağıllanmaz görməyincə baş daşı,
Oğulsansa, bu zamanda baş daşı.
Atıb getdin, səndən qalan bir-iki
Xatirədir sevgimizə başdaşı.

Yüz yaşardıq, puç olmasa ümidlər,
Naşı əllə uçulmasa ümidlər.
Çox arzular, çox istəklər puç oldu,
Puç olmasın heç olmasa ümidlər.

Ümidləri puç elədi bu payız,
Yüz gümanı heç elədi bu payız.
Min zülümlə bir araya gəlmişdik,
Fikirləri haçaladı bu payız.

Qəm-kədərin bir adı da ələmdi,
Ələm tutan qollarımız qələmdi.
Qürrələnmə-bağ belə, bostan belə,
Yaşadığın ömrün özü sələmdi.

İllər bizi qanadında aparır,
Eşq adında, qan adında aparır.
Ruhumuzu sonsuzluğa uçurur,
Cismimizi can adında aparır.

Dərvişmisal öz odama sığındım,
Öz suyuma, öz oduma sığındım.
Ömrüm boyu axtarmadım gözəllik,
Mərd-mərdanə öz adıma sığındım.

Sən getmisən gözüm yaşı sel olub,
Yer-göy susub, ağı deyən dil olub.
Günüm, ayım bir-birinə qarışıb,
Sənsiz ötən hər anım bi il olub.

Əziz dostlar, gənc yazarlar və Sumqayıt poeziyasevərləri, sizi 2 İyul saat 12-00 da, “28 May” mədəniyyət evində İbrahim İlyaslının təşəbbüsü və təşkilatçılığı ilə Gənc yazarlarla görüşə dəvət edirik. Buyurun gəlin, isti yay günlərinə poeziya ilə sərin bir bahar nəsimi qarışsın.

Kül oldu umud gecəmdə..
Yoruldu bulud gecəmdə..
Sevdamı unut gecəmdə..
Unut… unutmalıyıq…

Ulduzlar tora döndümü..
Göyün qəmzəsi söndümü..
Sənə dustaq bu könlümü,
Ovut… Ovutmalıyıq…

Yalanmış yalan sevdalar…
Ağlımı alan sevdalar..
Dolan ha dolan… sevdalar….
Sonu… “Ayrılmalıyıq…,,

Umudları yarpaqlara tapşıraq,
Mənim payızlarım üzüdönükdü…
Gəl, bircə yol ayrılığı unudaq,
Kəpənək ömrüdü ömür… sönükdü…

Biraz torpaq olaq, yelə sovrulaq…
Səhər şehində durulaq nə olar…
Sevdamızı yudum-yudum yaşayaq,
Axşama tapınsın qoy ayrılıqlar…

Ölümü mən sənə yaraşdırmıram…
Payız sevdamıza ölüm qıymasın…
Saat əqrəbində köçkün ömürlər,
Payız toyumuzu unutdurmasın…

Yel-yel ötüncə.. yadımdan çıxıb..
Ayrılıq gələcək, ölüm gələcək..
Hələ neçə-neçə payız darıxıb,
Torpaq istisinə… bizə gələcək…

Sonrakı payızlar nəm qoxuyacaq..
Daha gəlməyəcək o “gəlin payız…,,
Payıza bir kimsə toxunmayacaq…
Təkcə ikimizindi gözəlim payız…

Müzəffər Məzahim (Gözəlov Müzəffər Məzahim oğlu) 01 iyul 1957-ci ildə Neftçala rayonunun Qədimkənd kəndində anadan olmuşdur.
1981-1983-cü illərdə Bakı Plan- Uçot Texnikumunu “ Mühasibat Uçotu ,, ixtisası üzrə, 1987-1993-cü illərdə Moskva M . Qorki adına Ədəbiyyat İnistutunun Poeziya şöbəsini bitirmişdir.
Şer yazmağa orta məktəbdə oxuduğu vaxtlarda başlamış, şerləri müxtəlif dövrü mətbuatda dərc olunmuşdur. O dövrkü “ Azərbaycan gəncləri ,, “ Bakı axşam ,, “ Sovet kəndi ,,“ Bərəkət ,, “ Qala ,, və s. qəzetlərdə , “Azərbaycan “, “ Ulduz “, “ Qobustan “, “ Təşviqatçı”, “ Dialoq”, “ Göyərçin ,, və s . jurnallarda dəfələrlə dərc olunub. “ Görüşünə gəlmişəm”, “Ata ocağı” və “Gələn baharadək” adlı üç şerlər kitabları çaptan çıxıb. Bir çox poemaların və “Bilgə xaqan” tarixi dramasının müəllifidir.
Hal-hazırda Neftçala rayonunun Qədimkənd kəndində yaşayır.

ÖYRƏNİRƏM

Dünya mənim yaşıdımdır,
Mən dünyanın uşağıyam.
Ömür məndən yuxarıdır,
Mən ölümdan aşağıyam.

Bu dünyanı seyr edirəm,
Tale adlı pəncərədən.
Fələk ölü hazırlayır,
Mənim kimi biçarədən.

Ömrü ömrüm qədərdirsə,
Qədər nədən qədir bilmir?
İnsafını Allah kəsib,
Möhlət, aman nədir bilmir.

Bu dünya tək mənzillidir,
Rahat ömür sürən yoxdur.
Qapısında bir giriş var,
Çıxışını görən yoxdur.

Yaşamağı hamı blir,
Yaşanmağı öyrənirəm.
Çox daşıdım,
son mənzilə
Daşınmağı öyrənirəm.

AYLA QOŞA GƏL

Könlümü titrədən həsrət yelidir,
Görüş yerindəyəm, gələcəkmisən?
Gecənin yuxusu səksəkəlidir,
Qəlbimin nigaran döyüntüsündən.

Ümidim göylərdən asılı qalıb,-
Demişdin: Gələcəm ay doğan kimi.
Bu salxım söyüd də küsülü qalıb,
Darıxır mən sənsiz darıxan kimi.

Söykənib könlümün kövrəkliyinə,
Məcnun bülbüllərin açılıb dərdi.
Həyandır gecənin bu təkliyinə,
Bülbülün naləsi, mənim həsrətim.

Ulduzlar min illik karvan yoludur,
Bəlkə də min ildir gətirir səni.
Yarıb neçə-neçə qara bukudu,
Ay gəlib görüşə ötürür səni.

İndicə gələrsən, gözləyirəm mən,
Kainat boydadır sinəmdə ürək.
Gəl, ayla qoşa gəl, günəşlə gedək,
Bu bülbül naləli tənha gecədən.

gedirsən.. al apar bir qadın ahı..
birdə ki… içimdə boğulan qəhər…
kişilər özündən uydurub axı,
“qadındı… qadınlar dözə bilirlər…

sənin gözlərində susan qadına
sən ən çox… hüznü yaraşdırmısan…
bəlkə də demirsən… mən sənə yadam…
bəlkə də yuxunu qarışdırmısan…

mən elə divanə… mən elə solğun…
mən elə dərd-sər düşkünüyəm ki…
mən elə sən gedən yollardan yorğun…
mən elə yoxluqda üşüyənəm ki…

indi… de… mənmi dözən qadınam?..
ya sənmi bir eşqin məğrursan?! de…
igid, fırtınadan qaçan adama,
fırtına dinib də “əyilən” deyil…

bu ki eşqdi.,. səni məni dinləməz…
bizə istədiyini edər… “oturar…”
bəlkə də deyərsən “dəyməz ee… dəyməz…
bəlkə də “ən gözəl günahın” olar…,,