Category: Azərbaycan ədəbiyyatı

  • Sona İNTİZAR. “Tənhalıq…”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Dünya boyda bir tənhalıq yaşayıram,
    Ovuc qədər xoşbəxtliyi görəmmədim…
    Ayrılıqdan ağır yük daşıyıram,
    Məni məhv eyləyir bir dünya dərdim…

    Ürəyim dinməyir, dil danışmayın,
    Çəkir həsrətini-intizarını,
    Sanki döyünməyir, o yaşamayıb,
    Boğulur, bağırmır ahu-zarını.

    Daha bu cahana sığmaz ki, ahım
    O qədər nifrət var, inan, ürəkdə.
    Səni nişan alan sevgi silahım,
    Qayıdıb özümü vurub hədəfdə.

    Eşqdən elə bezgin, elə küsgünəm,
    Sevən ürəyimi qırdı bu həyat.
    Sən səfil, mən isə sənə sürgünəm,
    Dön bir geriyə bax, bir addım sən at.

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Bəlalı eşqin”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Eh…mənim ömrümü yarı eylədi,
    Utancaq, ismətli, həyalı eşqin.
    Ağardıb saçımı, qarı eylədi,
    Sənin daş ürəkli, qayalı eşqin.

    Saldı, körpü saldı, könlüm evinə,
    Hicranı qoymadı vüsalım dinə,
    Düşüb gözlərimin dəli sehrinə,
    Oxlayır qəlbimi bəlalı eşqin.

    Sinir ürəyimə dərd boxçasıyla,
    Könlümü oxşayır xoş baxışıyla,
    Bir rəssam əlinin qəm fırçasıyla,
    Min yol naxışlayır boyalı eşqin.

    Sevda bağçasında səfil eyləyib,
    Məni Leyli kimi o kül eyləyib,
    Hər nə eyləyibsə qəfil eyləyib,
    Düşübdü bəxtimə sayalı eşqin.

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Ata yurdum”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Nə vaxt gedirəmsə ata yurduma
    Məni kədər qovur, qəm qucaqlayır.
    Bir ata harayı, qardaş nisgili
    Açır qollarını məni haqlayır.

    Nə atam hay verir, çıxır qarşıma,
    Nə də ki, qardaşım ötürür məni.
    Ələnir dünyanın qarı başıma,
    Zaman damla-damla əridir məni.

    Atamın əkdiyi bar ağacları,
    Ayrılıdan için-için qovrulur.
    Quruyub gilənar, nar ağacları,
    Elə bil həsərətən külü sovrulur.

    Körpə ağacların körpə budağı,
    Qardaş salamını yetirir mənə.
    Qəfil dolu vurmuş solan yarpağı
    Kövrəlib öpürəm mən dönə-dönə.

    Beləcə, gəzirəm bağı-bağçanı,
    Həsrətin dumanı çöküb hər şeyə,
    Itib səliqəsi, itib səhmanı,
    Atamın əlləri dəyməyir deyə.

  • Qafqaz ƏVƏZOĞLU.”… Saxlayın hörmətin müəllimlərin”

    Qafqaz Əvəzoğlu

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin sədri, AJB Şərqi Zəngəzur Jurnalistlər Təşkilatının sədri, ”Sözün Sehri” qəzetinin təsisçisi, Qubadlı Rayon İcra Hakimiyyətinin mətbu orqanı “Bərgüşad” ictimai-siyasi qəzetinin Baş redaktoru, ”Qızıl qələm” və “Qızıl kitab” mükafatları laureatı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Qubadlı bürosunun rəhbəri
    Əziz müəllimlər! Hər birinizin qarşısında baş əyir, peşə bayramınız münasibəti ilə hər birinizi təbrik edir, sizlərə uğurlar diləyirəm!.. Və dünyasını dəyişmiş müəllimlərimə Allahdn rəhmət diləyirəm!
    Tərəqqinin hər bir sahəsində əməyi olan müəllimlərimizə eşq olsun!

    … Saxlayın hörmətin müəllimlərin,
    Onlardı açarı xəzinələrin.
    Yazıb-oxumağı öyrətdi bizə,
    Bir açıq göz verdi gözlərimizə.
    Ləkə gətirməyin onun adına,
    Kor olar kəm baxan öz ustadına.
    Müəllimə hörmət borcdu bizlərə,
    Haramdı haqqını itirənlərə!!.

  • Qafqaz ƏVƏZOĞLU.”Getdi”

    Qafqaz Əvəzoğlu

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin sədri, AJB Şərqi Zəngəzur Jurnalistlər Təşkilatının sədri, ”Sözün Sehri” qəzetinin təsisçisi, Qubadlı Rayon İcra Hakimiyyətinin mətbu orqanı “Bərgüşad” ictimai-siyasi qəzetinin Baş redaktoru, ”Qızıl qələm” və “Qızıl kitab” mükafatları laureatı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Qubadlı bürosunun rəhbəri

    Deməyin Əlağa dönüb dumana,
    Sarıldı hardasa bir dağa, getdi.
    Deyin hopa-hopa ürəyimizə,
    Döndü didəmizdə bulağa, getdi!

    Məni aqil olan tez düşər başa –
    Söylərdi dərdini divara-daşa.
    Axır dərdləriylə verib baş-başa,
    Eylədi canını sadağa, getdi!

    Keçirib göynəkdən hər gələn dərdi,
    Balatək oxşayıb əzizləyərdi…
    Hardasa “Dilqəmi” inildəyərdi,
    Dönərdi bir gövrək uşağa, getdi!

    Deyərdi, a Qafqaz, könlüm çağlamır,
    Bir yanım tikandı, bir yanım mamır…
    Onsuz da bu dünya qonaq saxlamır,
    Bir gün də görərsən Əlağa getdi!

  • Şəfa VƏLİYEVA.”İtirilmiş şəhərləri okeanlarda axtarıb”

    This image has an empty alt attribute; its file name is sefa-veliyeva.jpg

    Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “İlin gənci” müfakatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru

    Bu şeir yazılanda Şuşa hələ həsrət idi… Bir daha belə şeir yazmamaq diləyilə… 😊


    İtirilmiş şəhərləri okeanlarda axtarıb
    Səhralarda tapırıq…
    Səncə, bu, sevgi deyil?!
    Harda bir ovuc gülüş var
    Gözlərimizlə qapırıq…
    Səncə, bu, sevgi deyil?!

    “Ağ yuyub qara sərdiyim”
    Sənsizliyin qucağına
    Bir körpə şəkli qoymuşam…
    Dünən də xəyalımda
    Şuşaya qədər qaçmışam,
    Cıdır düzünün köksündə
    Şeir süfrəsi açmışam…
    Səncə, bu, sevgi deyil?!

    Şeir-şeir, nəğmə-nəğmə
    Öldürürlər şairləri
    Bütün gözəl oxucular…
    İlk şeiri yazanların
    Son misrası ağı olub;
    Unudulmur ağıçılar…
    Səncə, bu, sevgi deyil?!

    Dəməşqdə bir qız ağlayır,
    İstanbulda layla deyir bir nənə…
    Bizim evə yağış damır;
    Damla-damla pay bölürük Tanrıyla:
    “Biri sənə, biri mənə…”
    Səncə, bu, sevgi deyil?!
    Məncə,
    Sevgidir, sevdiyim…
    2020

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Şəkinin dumanı nazlanır axı…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is sefa-veliyeva.jpg

    Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “İlin gənci” müfakatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru

    Şəkinin dumanı nazlanır axı…
    Çəkir ürəyimi pişik dalaşı,
    Qonşuda söz qalıb:qapıarası,
    Qızların göyçəyi piyada gəzmir,
    Naza həsrət daşlar küçə həyası,
    İndi necə edim, nə deyim ki, mən
    Olmayım dumanda nazdan narazı?

    Şüşədən rübəndlər dəbə düşəndən
    Gizlənir eyvanlar pərdə dalında…
    … Yaman çəkinirəm qara pişikdən,
    Pusur hənirimi qapı dalında…
    Nazın çəkmədiyim boz pişiklərin
    “ah” qoxur küsəyən mırıltıları…
    Şəkinin dumanı nazlanır axı…

    Bir naz da mən atdım xatirələrə,
    Bu gün də yadıma salmadım səni…
    … Nə eyvan, nə də ki pişik deyiləm,
    Qatım abırıma, aldadım səni…
    Mənimki, uzağı, bircə tumardı,
    Çəkəsən ruhuma, dönəm olam mum…
    …bilirəm…
    Bilirəm, gözəl axtaran,
    Şəkidə eyvan da, qara pişik də,
    Bu daşlı yollarda ölən ümid də,
    Lap elə Şəkinin özü də məsum…
    … Bir mən günahkaram…
    Bir də, ayrılıq…
    … Şəkinin dumanı nazlanır axı…
    Şəfa Vəli (2022)

  • Gülnar SƏMA.”Deyə-deyə adam olmur”

    “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Tovuz Bürosunun Rəhbəri, Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı

    Deyə-deyə adam olmur,
    Döyə-döyə adam elə.
    Hər gün başının ətini
    Yeyə-yeyə adam elə.
    Onun şirincə canına
    Qıya-qıya adam elə.
    Qanına bələ, sonra da
    Yuya-yuya adam elə.
    Bərəltdiyi gözlərini
    Oya-oya adam elə.
    Nəsimitək dərisini
    Soya-soya adam elə.


  • Sona İNTİZAR.”QİSAS”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Qəlbimdə yasını saxlayıram mən,
    Məni yoxluğuyla sınaq edən şəxs.
    Bilsən, daha əvvəlki biri deyiləm,
    Sonanı sevməyə peşman edən kəs.

    Varlığın bilinməz, yoxluğun aydın
    Fərq etmir, bəlkə də, səninçün hələ.
    Özünü əlçatmaz birimi sandın?!
    Yoxsa, düşünürsən dönəcəm sənə…?!

    Həyatdı, bəlkə də, qarşılaşdıq biz,
    Mənim sağ yanımda başqası durar.
    Vurar ürəyinə o görüş bir iz,
    Sonra yara bağlar, qopar, qanayar…

    Əlimdən tutmuş bir uşaq görərsən,
    “Ay ana, gəl, gedək” deyib çağırar,
    Göz yaşın axacaq, gizlin silərsən
    Bu sənə ən böyük qisasım olar…

  • Arzu HÜSEYN.Yeni şeirlər (IV hissə)

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı


    Bütün əvvəllərin yolu sonadır,
    Bitəcək həvəsi görüşlərinin.
    Ayrılıq azacıq nikotin dadır,
    Tərkibi qətrandır öpüşlərinin.

    Mən ki ta əvvəldən ürəyi qırıq,
    Axı nə biləsən, hardan biləsən?
    Sən vüsal donunda gələn ayrılıq,
    İndi həsrətinlə nəfəs-nəfəsəm.

    Yığıldı köksümə dərd yumaq-yumaq,
    Əsən külək mənəm, yağan qar mənəm.
    Axı necə olur həmişə, ancaq,
    Bütün səbəblərə günahkar mənəm?

    Qürurum ucuzmuş, vüqarın baha,
    Böyük duyğuların ruhu kiçilib.
    Qorxma, çıxmayacam qarşına daha,
    Qorxma, yolsuzluqda qapı açılıb…

    Adımı dəli qoy, yada sərsəri,
    Min bir bəhanə tap qınağa, kinə.
    Bütün kədərimin yolu sənədi,
    Bütün qəzəbinin ünvanı mənə.

    Daha əvvəlki tək gətirmirəm tab,
    İndi ahlarıma mücrüdü sinəm.
    Hayandan baxsan da, bəllidir cavab,
    Bu eşqin uduzan tərəfi mənəm.

    Bütün əvvəllərin yolu sonadır,
    Bitəcək həvəsi görüşlərinin.
    Ayrılıq azacıq nikotin dadır,
    Tərkibi qətrandır öpüşlərinin…

    * * *


    Sonuncu yarpaq da endi budaqdan,
    Başını dumanlar aldı dağların.
    Yenə bir əlvida qopdu dodaqdan,
    Yeni bir yolçusu var uzaqların.

    Ağlasam göz yaşım səni durdurmaz,
    Verdiyin qərarda qətisən bəlkə.
    Bu boyda dünyada kədər tapılmaz,
    Mənə yaşatdığın kədərdən yekə.

    Nə edim son sözün sussdurdu məni,
    Təpədən dırnağa təzadsan, təzad.
    Taxdın inadıma kələpçələri,
    İndi mən məhbusam, indi sən azad.

    Nə son yarpaq idi budaqdan düşən,
    Nə son qaranquşdu köç edib gedən.
    Sən idin qəlbimi incidən, deşən,
    Sən idin səbəbkar, sən idin nədən.

    Susub çarəsizcə yola saldığım,
    Arxanca ağladı buludlar gecə,
    Bu gündən bilmirəm qurban olduğum,
    Necə yaşayacam mən sənsiz necə…

  • Arzu HÜSEYN.Yeni şeirlər (III hissə)

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı


    Get-gedə tükənir içində adam,
    İtir ümüdünün köçündə adam.
    Bu dürüst, bu güclü biçimdə adam,
    Kiçilir bir buğda dənəsi boyda.

    İkiyə bölünmüş düymə kimidir,
    Axtarsan samanda iynə kimidir,
    Gerçəyi göstərən ayna kimidir,
    Kim baxsa görünər şələsi boyda.

    O adam dağ deyil ucadan-uca,
    Laləzar bağ deyil çiçəklər aça.
    Taleyi balaca, ömrü balaca,
    Ürəyi kəpənək nəfəsi boyda.

    Nə sükut tanıyar, nə də tanış səs,
    Öləndə içində həyəcan, həvəs.
    Bütün kainatda yox ona qəfəs,
    Allahın yer adlı qəfəsi boyda…


    İslanır qədəhlər bəyaz şərabla,
    Bağlanır otaqda bütün qapılar.
    Çıxır ayağından, atılır küncə,
    Qırmızı dikdaban ayaqqabılar.

    Çılçıraq üzünə saldıqca kölgə,
    Oynayır üstündə sirli naxışlar.
    Sənə ürəyimi açardım bəlkə,
    İndi içkiliyəm məni bağışla.

    Bilirəm bu vüsal görüşlərindən,
    Nə mən doyasıyam nə sən doyası.
    Yayılır boynuma öpüşlərindən,
    Çiyələk ətirli dodaq boyası.

    Fırlanır başıma otaq, divarlar,
    Elə bil zamandan alırıq qisas.
    Bu gecə havada başqa sehir var,
    Adı məhəbbətdir, adı ehtiras.

    Sənsizlik o qədər ruhumu didib,
    Bu qərib vüsalı göydən dərmişəm.
    Səni qarış qarış İxtira edib,
    Səni zərrə zərrə əzbərləmişəm.

    Azmaram bu tanış cığırı izi
    Qəlbimdə adının fərqli yeri var
    Bilirəm heç zaman anlamaz bizi
    “Həyalı”adamlar, “doğru” adamlar…

    İslanır qədəhlər bəyaz şərabla,
    Bağlanır otaqda bütün qapılar.
    Çıxır ayağından, atılır küncə,
    Qırmızı dikdaban ayaqqabılar.

  • Sona İNTİZAR.”Darıxıram…”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Əllərin əlimdən uzaqdır yenə
    Darıxıram…
    Hisslərim qəlbimdə dustaqdır hələ
    Darıxıram…

    Yoxluğun kölgə tək izləyir məni,
    Gözlərim hər yanda axtarır səni,
    Xatırlatsa belə, acıdır. :Yəni,
    Darıxıram

    Xəyalın mənlə dir, harda olsam da,
    Ürəyim səndədir, kəsib atsam da,
    Hissimi əqlimlə bil, azdırsam da,
    Darıxıram…

    Susub, danışmıram, qoy duyum səni,
    İsti nəfəsini, şirin kəlməni,
    Uzağa aparır fikirin məni,
    Darıxıram…

    Bu səs-küyün içindəyəm, amma, yenə,
    Nəysə yenə sürükləyir məni sənə,
    AYRILMIŞIQ- mənsə bunu bilə-bilə,
    Darıxıram…

    Acıdır, sənsizlik ölümmüş demə,
    Mən qibtə edirəm məhəbbətim,
    Qjl olub yenə də ağlım qəlbimə,
    Darıxıram…

  • Sona İNTİZAR.”BİZ AYRI DOĞULDUQ”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Sən dalğalı dəniz,
    Mən qumlu sahil,
    Biz ayrı doğulduq…

    Sən ulduzlu gecə,
    Mənsə sübh çağı
    Biz ayrı doğulduq…

    Gül – çiçəkli bağsan,
    Mən torlu çəpər,
    Biz ayrı doğulduq…

    Sən ümüd çırağı,
    Mən əriyən şam,
    Biz ayrı doğulduq…

    Sən qayğılı mələk,
    Mənsə pərvanə,
    Biz ayrı doğulduq…

    Sən bir qəlb oğrusu
    Mənsə İntizar
    Biz ayrı doğulduq…

    Sən mənə aşiqsən,
    Mən də sənə yar
    Biz ayrı doğulduq…
    Hər an bir olduq…

  • Sona İNTİZAR.”ƏLVİDA”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    İllər mənə sevilməyi öyrətdi
    İndisə sevgimə edirəm vida,
    Əlvida sevdiyim, sənə əlvida

    Ağlatdı, həm gülməyi öyrətdi
    Sevsə də fərqi yox, ya ağlatsa da,
    Əlvida, sevdiyim, sənə əlvida

    Həyata bir dəfə gəlirik bizlər
    İndi ömrüm sənsiz sona çatsa da,
    Əlvida, sevdiyim, sənə əlvida

    Qəlbimin evinə qonaq gəlmişdin
    Sən ona, o sənə çox bağlansa da,
    Əlvida, sevdiyim sənə əlvida.

  • Sona İNTİZAR.”SƏNƏ ƏRMAĞAN”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Bəlkə məni düşünürsən,
    Bəlkə soyuq yatağında, o qaranlıq otağında
    Mənsizlikdən üşüyürsən.
    Xəyalına gəlirmi, heç
    Bircə kərə bu sürətim,
    O gözlərini qırpanda,
    köməyinə yetirmi heç
    Çətin anda, sən adımı çağıranda…
    Sevginmi çox, ya nifretin?!
    Bu sualı düşünməkdən,
    Buna cavab axtarmaqdan heç bezmirəm
    Usanmıram
    Yanımdasan, mənimləsən
    Mənsə yenə,
    O əllərini tutmaqdan,
    Nur gözlərinə baxmaqdan
    Yorulmuram, doyammıram…
    Rəsmini də cızma-qara eyləyirəm
    Arada bir xəyalımda.
    Mən ki səni unutmadım,
    Unutduğum Özüm oldum,
    Ta o vaxt ki, mən ayıldım
    Eşq yuxusundan oyandım,
    Amma səni görəmmədim dörd yanımda…
    Çox sıxıldım,
    Çox ağladım tənhalığa
    Üsyan etdim,
    Zəfər çaldım,
    Qalib gəldim ayrılığa.
    Fəxr eylədim səniniylə,
    Sevginiylə
    Dar günümə kömək olan,
    Şirinkə…

  • Sona İNTİZAR.”LAZIMSAN MƏNƏ”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Pis günü unudub, xoş arzularla
    Yaşaya bilməkçün lazımsan mənə.
    Qaranlıq gecədə o xülyalarla
    Bacara bilməkçün lazımsan mənə

    Yenidən həyata gəlmək İstərəm,
    Doymamış həyatdan köçə bilmərəm,
    Min kəs də doğulsam, səni gəzərəm
    Sevə bilmək üçün lazımsan mənə

    Çətindir tək-tənha qalmaq həyatda.
    İnan, sənsiz heçdir nəfəs almaq da.
    Yorğun yollar boyu addımlamaqda
    İrəliləmək üçün lazımsan mənə

    Ömrüm sona çatır, qonağa mən də,
    Sənə möhtac qalıb ruhum, cismim də
    Ölsəm, vuracaqdır qəlbim bil, səndə
    Səni duymaq üçün lazımsan mənə

    Unutma, gözlərim güldü səninlə,
    Ağladı səninlə, güldü səninlə,
    Ürəyim də vurur indi səninlə
    Diqqət et sözümə, SƏNLİ HƏYATDAN
    Xəbər almaq üçün lazımsan mənə

  • Sona İNTİZAR.”GƏL APAR”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Sən apar, buradan, apar uzağa
    Xəyalımı apar, fikrimi apar.
    Tənhalıq İstərəm, təklik İstərəm,
    Sevincimi apar, qəmimi apar

    Bu da bir taledir, bu da bir qismet
    Səndə suni, məndəsə safdır məhəbbət.
    Son anda istəsən məndən əmanət,
    Sən gəl əqlimi apar, qəlbimi apar.

    Yad kimi… özgə tək görüşürük biz…
    İndi yaysız oxdur acı sözümüz.
    Əgər nakamdırsa bizim sevgimiz
    Gəl qopar canımdan sevgimi apar.

    Unut sən əhdi də, o ilqarın da,
    Bircə addım atma mənə sarı da
    Vəfasız olarmış qəlbin yarı da…
    Gəl çıxar cismimdən ruhumu apar.

    Xatırlama daha bu Sonanı da,
    Unut, xəyal etmə ötən anı da,
    İndi sənə özgə İntizarı da,
    Gəl apar, bacara bilsən, əzizim
    İndi sən özgəsən, mən bir özgənin…

  • Sona İNTİZAR.BİR TAR SƏSİ”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini


    *
    Bir tar səsi,
    Həzin-həzin eşidilir…
    Bir tar səsi,
    Yerini heç nə vermir…
    *
    Bir tar səsi,
    Məni cuşa gətirir…
    Bir tar səsi,
    Yazmağa həvəs verir…
    *
    Bir tar səsi,
    Laylay kimi səslənir,
    Bir tar səsi,
    Məni necə məst edir…
    *
    Bir tar səsi,
    Duyğuları oyadır…
    Bir tar səsi,
    Neçə arzu yaradır…
    *
    Bir tar səsi,
    Gecəmin qonağıdır…
    Bir tar səsi,
    O gecənin sabahıdır..

  • Sona İNTİZAR.”YAZ, QƏLƏMİM!”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Oxu ürəyimi, yaz, ey qələmim,
    Cümlələr acizdir yazdığın sözə.
    Nəyi istəməsən, poz, ey qələmim,
    İstəmirəm gələsən sən yad bir gözə.

    Bir şeir yaz, qələm, özündən danış,
    Misralar bəzənsin təbəssümlərə.
    Arada ürəkdən gah küs, gah barış,
    Hisslərin düzülsün qoy sətirlərə…

    Bir az qəmdən bəhs et, bir az sevincdən,
    Bir azca yer də qoy xoşbəxtlik üçün.
    Əvvəl ürəyimi oxu gözümdən,
    De, buna çatarmı cəsarət-gücün?!

    İndi bir az məndən bəhs et, ey qələm,
    Gözümdən ayrı yaz, ayrı ləbimdən.
    Yanağımdan düşən yaşı mən silləm,
    Dodağma düşəni sən yaz dilimdən.

    Yaz, uzun telimi külək oyadar…
    Atar çiyinimdən sağa, gah sola.
    Yaz, necə əllərim soyuqdan donar,
    Ya da həyəcandan düşər yanıma…

    Bir də bir ricam var, səndən, qələmim,
    Çox biruzə vermə bədbəxtliyimi.
    Azca tərif eylə, şən yaz, ürəyim,
    Qoy gəlsin həvəsə, yazdırsın səni…

  • Sona İNTİZAR.”SEVDİYİM”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Güləndə gözümün içi də gülür,
    Yetər ki, SEVDİYİM yanımda olsun!
    Olmasa, eşqimin çırağı sönür,
    İstərəm daha da od-alovlansın.

    Tutub əllərimdən, sarılsın mənə,
    Saçımı oxşasın, ətrin qoxlasın.
    İsti əlləriylə toxunsun mənə,
    “SEVİRƏM”, “MƏNİMSƏN” o pıçıldasın.

    Gözəl sözləriylə vəsf etsin məni,
    Bənzətsin günəşə, ulduza, aya.
    Səmaya birlikdə bir əl uzadaq,-
    Bir ulduz mən sayam, birin o saya.

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Taleyimiz nə qəribə”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Canımda qalmayıb dözüm,
    Dodağımda donub sözüm,
    Yollarına baxan gözüm,
    Tutulaydı görməyəydi.

    Qəm şələsi çəkdi ilim,
    Daha dinmir şirin dilim,
    Qırılaydı iki əlim,
    Sevda gülün dərməyəydi.

    Yoxmu sonu bu həsrətin,
    Vüsal dada yetə, çətin,
    Ürəyim bu məhəbbəti,
    Açıb düzə sərməyəydi.

    Taleyimiz nə qəribə,
    Salıbdı bizi qəlibə,
    Yox olaydı kaş Nəcibə,
    Sənə könül verməyəydi.

    1998….

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Bir günahlı günahsızam”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Yaman dolmuşam bu gecə
    Ürəyimdən qan verirəm.
    Əllərimi açıb göyə
    Həsrətimə can verirəm.

    Bir günahlı günahsızam,
    İpə-sapa yatammıram.
    Özümə necə qansızam,
    Günahıma batammıram.

    Bu eşqin əlindən tutub,
    Uşaqlığa qayıdıram.
    Şirin-şirin xəyalları
    Misra-misra oyadıram.

    Yaza bilmədiklərimi
    Unudulmuş hiss edirəm.
    Qu quşu tək son nəğməmi,
    Sənə oxuyub gedirəm.

    Əllərimdə ümid yeri,
    Qəlbimdə güman azalır.
    Bilmirəm bu həsrət niyə,
    Yollarını məndən salır.

    Bəlkə arada gözlərin,
    Dola dolmaya nəbilim.
    Həsrətim yuxuya gedib,
    Yum gözünü indi gəlim.

  • Sona İNTİZAR.”MƏNİM ANAM”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Rəfiqəmdi mənim, dərd ortağımdı,
    Dərdimi-səbrimi dinləyir mənim.
    Saçımın sığal, qəlb yoldaşımdı
    Gözlərinin üstə bəsləyir məni.

    Laylası həzindi, məlahətlidir,
    Səsi qulağımda səslənir, durur
    Güllərdən incədir, təravətlidir
    Mənimçün hər zaman əlçatmaz odur.

    Başımı qoyuram dizinin üstə,
    Bütün ağrıları unuduram mən
    Yeri vardır mənim gözümün üstə,
    Canımı istəsə qurban edərəm

    O məni dünyaya gətirən insan,
    O mənim yaşamaq eşqimdir, eşqim.
    Odur mən düşdüyüm atəşə yanan
    Yolumda çıraqdır, işıqdır mənim.

  • Sona İNTİZAR.”BİR QADIN”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Bir ANA sözünə həsrət bir qadın…
    Gözləri özgənin qucağındadır.
    Xəyalında qoyur körpənin adın,
    Axan göz yaşları yanağındadır…

    Bəsləyir, oxşayır xəyalən onu
    Bələyin bağlayır, üzün oxşayır…
    İçinə çəkir o körpə qoxsunu
    Özü öz içində hönkür ağlayır.

    Bir körpə gülüşə həsrət bir qadın
    Sinəsi dağlardan çaram_çarpazdır,
    Duymayıb həyatda “ANALIQ” dadın
    Ömrü nə bahadır, nə şaxta-ayazdır…

  • Azərbaycanın el şairəsi Sona İNTİZAR

    Sona İNTİZAR (Nurəliyeva Sona Səyyar qızı)  1990-cı il may ayının 1-də Bakı şəhərində anadan olub. 1996-cı ildə Azərbaycan Respublikasının Milli Qəhrəmanı Faiq Rəfiyev adına 166 saylı tam orta məktəbə daxil olub,  2007-ci ildə həmin məktəbi bitirib. Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərir. Dövri mətbuat səhifələrində şeirləri ilə çıxış etməkdədir. 14 fevral 2012-ci il tarixindən etibarən, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Baş redaktor müavinidir. 


    1. “Kenanaydinoglu.com“, 1 noyabr 2022-ci il. “Dost məktubu”.

    2. “Edebiyyat-az.com“, 1 noyabr 2022-ci il. “Kənan Aydınoğluna”.

  • Azər MUSTAFAYEV.”KƏNAN MURĞUZLUYA”

    Səni təbrik ediəm, 
    Bugünkü uğurunla.
    Yaxşı bir iz qoyasan,
    Şeir, sənət yolunla.

    Ana, Vətən mövzusu
    Şeirində əksin tapır.
    Sənin kimi şairi.
    Xalq həmişə yaşadır.

    26 may, 2006. 

  • Xalidə HİCRAN.”Oğullar tarix yazır”

    Şəhidim əfsanə, şəhidim dastan,
    Ey şəhid, alınmaz, sərt bir qalasan.
    Yeni tarix yazdın, sən qalacaqsan,
    Vətən yaşadıqca yaşayacaqsan!

    Hər ovuc torpaqda şəhid qanı var,
    Gələcək nəsillər onu qoruyar.
    Vətəndə doğulan hər bir igidin,
    Adında yenidən bir şəhid yaşar!

    Səmanda üçrəngli vətən bayrağı,
    Adınla boy atar vətən övladı.
    Qanınla gül açar vətən torpağı,
    Ey şanlı vətənin şanlı övladı!

    Şəhidim köç etdi, hamısı nakam,
    Dedi: “Doğulmuşam, səni qoruyam!”
    Dağına vuqaram, düzə torpağam,
    Vətənim yaşasa, mən də yaşaram!

    Əzmini qırammaz bir mənfur düşmən,
    Vətən, əl çəkməyir düşmənlər səndən.
    Tarixlər yazırsan yenə bu gündən,
    Qarabağ, azadsan yenə bu gündən!

    Hər oğul bir evdir, hər şəhid vətən,
    Nə anadan doydun, nə anan səndən.
    Ey vətən, doğuldun yenə bu gündən!
    Qarabağ doğuldu yeni tarixdən!

  • Xalidə HİCRAN.”Vətənsiz insan yetim qalır…..”

    Vətənsiz insan yetim qalır…..

    Atanın çörəyi, ananın südü,
    Sənə halal olsun, igid əsgərim!
    Can əsirgəmədin gözəl vətənə,
    Qanınla gül açar, dağım, düzlərim.

    Ağlama, balalar, əziz analar,
    Vətən hər balanın atası olar.
    Yurdu qorumasa igid oğullar,
    Analar, balalar, kimsəsiz qalar.

    Vardırsa vətənin, var-dövlətin var,
    Dörd divarın varsa, cah-cəlalın var.
    Vətənin var isə, ata-anan var,
    Vətənsiz balalar tək, yetim qalar.

    Qeyrətdə ər, igid, düşmən baş əyər,
    Şəhid qanlarından, vətən göyərər!
    Vətənin düzləri, dağı, yamacı,
    Şəhid oğullarla dağlar fəxr edər!

    Alınmaz qaladır can əsgərimin,
    Zəfəri böyükdür, əzmi dəmirdən.
    Yeni tarix yazdın yenə bu gündən,
    Tarixlər yazacaq hər əsgərimdən!

    Torpağım qəlbinə həkk edər səni,
    Sən vətən yolunda haqqa ucaldın.
    Vətənin mərd oğlu, igid əsgəri,
    Vətən var olduqca yaşadar adın!

    Cəsarət, hünərin, qalibiyyətin!
    Qanınla sən yazdın əbədiyyətin!
    Neçə ki yaşayır can Azərbaycan!
    Adını unutmaz gözəl vətənin!
    Xalidə Hicran Seyidova
    [21.09 16:51] Xalide Hicran: “Oğullar tarix yazır”

    Şəhidim əfsanə, şəhidim dastan,
    Ey şəhid, alınmaz, sərt bir qalasan.
    Yeni tarix yazdın, sən qalacaqsan,
    Vətən yaşadıqca yaşayacaqsan!

    Hər ovuc torpaqda şəhid qanı var,
    Gələcək nəsillər onu qoruyar.
    Vətəndə doğulan hər bir igidin,
    Adında yenidən bir şəhid yaşar!

    Səmanda üçrəngli vətən bayrağı,
    Adınla boy atar vətən övladı.
    Qanınla gül açar vətən torpağı,
    Ey şanlı vətənin şanlı övladı!

    Şəhidim köç etdi, hamısı nakam,
    Dedi: “Doğulmuşam, səni qoruyam!”
    Dağına vuqaram, düzə torpağam,
    Vətənim yaşasa, mən də yaşaram!

    Əzmini qırammaz bir mənfur düşmən,
    Vətən, əl çəkməyir düşmənlər səndən.
    Tarixlər yazırsan yenə bu gündən,
    Qarabağ, azadsan yenə bu gündən!

    Hər oğul bir evdir, hər şəhid vətən,
    Nə anadan doydun, nə anan səndən.
    Ey vətən, doğuldun yenə bu gündən!
    Qarabağ doğuldu yeni tarixdən!

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Ay ömrümü alan adam”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Ömrümün birçək vaxtıdı,
    Yaşımın çiçək vaxtıdı,
    Sevgimin ləçək vaxtıdı,
    Ay ömrümü alan adam.

    Ürəyimlə məzələndim,
    Eşqim üçün çox ələndim,
    Bu sevgim üçün diləndim,
    Ay ömrümü alan adam.

    Nə olum həvəsim qalıb,
    Nə ölüm həvəsim qalıb,
    Səndən özgə kimsəm qalıb?
    Ay ömrümü alan adam.

    Qış bəxtimə xoş kimiyəm,
    Bir az əliboş kimiyəm,
    Öz ömrümə bir günüyəm,
    Ay ömrümü alan adam.

    Gündüzümün gözü qara,
    Can kəlməmin üzü qara,
    Kəfən adlı bezim qara,
    Ay ömrümü alan adam.

    16.11.2016.

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Özümüzə tale yazdıq”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Üzülməyən sevgimizin,
    ürəyini niyə üzdük?!
    Özümüz də heç bilmədən,
    Yolumuzu tərsə düzdük.

    Yol gözləyən izimizin,
    Dedik həsrət, kədər bizim,
    Şirin dadan sevgimizin,
    Badəsinıə acı süzdük.

    Kim uduzub, kim nə udub,
    Şirin anları unudub,
    Fələyin əlindən tutub,
    Özümüzə tale yazdıq..

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Duyğuların qanadıyam”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Buz bağlayan yollarını,
    Nəfəsimlə əridəydim.
    Bu ağlayan sevdamızı,
    Gücüm çata, kiridəydim.

    Bir dünyalıq can oduyam,
    Duyğuların qanadıyam,
    Mən sevginin öz adıyam,
    Göydə sevib, yerə dəydim.

    Yaz dərdimi, yaz aramla,
    Nə yaşayım bu yaramla,
    Vüsalımı damla-damla,
    Ürəyinə yeridəydim.

  • Sona İNTİZAR.”SƏNƏ AİD ŞEİRİM”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Əlimdə əlinin qoxusu qalıb
    Sığalı duyuram saçımda hələ
    Necə də xoş idi… Fikirə dalıb,
    Xatirən gəlibdir ağlıma yenə…


    Ürəyim çırpınır həyəcanından,
    Doğma bir nəfəsdə, doğma qollarda
    Sənin od-alovlu baxışlarından
    Bax , həsəd aparır sənə yollar da.


    Gəl sarıl belimə, al qollarına,
    Qoru bu həyatın zülmündən məni.
    Adım hecalansın dodaqlarına,
    Sən çağır…
    Hayına hay verib, səsləyir səni.


    Gəl yoluna qurban, gəl bu həsrəti
    Dəf edib, biz çataq arzuya, kama…
    Səndən yetim qalan bu məhəbbəti
    Gəl, çatdır vüsala, yarım buraxma


    Qələmim tək səndən yazır-yaradır
    Şeirimin hər sətri səndən bəhs edir…
    Sonanın sevgisin ürəkdən alır…
    Qələm sətirlərdə səni vəsf edir…

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”AÇILAN SƏHƏRLƏR, PARLAQ ULDUZLAR”

    “Bu nəhəng şair, dəyərli alimimizlə mən hər görüşəndə ondan nəsə öyrənirəm. O, açılan səhərlər, parlayan ulduzlar kimi həmişə təzədir. Allah möhkəm can sağlığı versin. Həmişə yazıb yaratsın”…
    Əşrəf Veysəlli

    Əgər düşüncələr gəlirsə haqdan,
    Sözün ləngərindən dərə tərpənir…
    Dağın sinəsinə çəkilən dağdan
    Axı nə xəbəri dərə-təpənin?

    Nələr görməmişik gözü böyüdən?
    Yurdsuzluq qəlbimi ağrıdır, qardaş…
    Şairi böyüdən, sözü böyüdən
    İçindəki dərddi, ağrıdır, qardaş…

    Deşir qulağımı bayağı səslər,
    Hamı kül üfürür xalqın gözünə.
    Adının önündə xalq olan kəslər,
    Necə çıxacaqlar xalqın üzünə?!

    Həsrət selləriylə dərd yumalıyıq,
    Hikmət göylərində uçan nə gəzir?!
    Hərəmiz bir nəhəng dərd yumağıyıq,
    Onu çözələyib açan nə gəzir…

    Yarasa gözlülər inləyir dərddən,
    Qaranlıq bəbəklər qığılcım udur…
    Bərq vuran ulduzlar dərd qaynaq edən
    Şair qələminin qığılcımıdır…

    Zaman da üyütmür bu namərdləri,
    Yatan ürəkləri döyündürürük.
    Təzə sözümüzü köhnə dərdlərin
    Yalın ayağına geyindiririk…

    Gəlmişik ağrını söz eləməyə,
    Ciyər para-para, qəlb cadar-cadar.
    Bizim ömrümüzü təzələməyə
    Təkcə Yaradanın qüdrəti çatar…

    Haqq nuru məlhəmdi şair sözünə,
    Yaradan göylərdən izləyir bizi…
    Ay qardaş, nə vaxtsa haqqın üzünə
    Açılan səhərlər gözləyir bizi…

    20.12.2019

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”ZƏFƏR MÜJDƏSİ”

    Çat-çat ürəyimdə dərd qəlpə-qəlpə,
    Gəldi doğma yurda səfər müjdəsi.
    Həsrətdən göynəyən viranə qəlbə
    Gözəl məlhəm imiş zəfər müjdəsi…

    Axır ki, açıldı paslı kilidlər,
    Bayraqlar yurdumu bəzəyir necə!
    Xaraba şəhərlər, xaraba kəndlər
    Viranə könlümə bənzəyir necə?!

    Ağır sınaqların, möhnətin izi
    Elə bilməyin ki, bizi sarsıtdı…
    Qəlbimizdə olan vətən sevgisi
    Bitib tükənməyən silah-sursatdı…

    Yaşadıq ayrılıq məşəqqətiylə,
    Bir köz kömür olub, bir közüm gülür.
    Doğmalar öldülər yurd həsrətiylə,
    Bir gözüm ağlayır, bir gözüm gülür…

    Uşaqlar böyüyüb, qocalmışıq biz,
    Anıb kövrəlirık o çağımızı…
    Şükür, boş qalmayıb bizim yerimiz,
    Yandıran olacaq ocağımızı…

    Ötdü uzun illər, namərd sənələr,
    Gəldi başımıza sonsuz bəlalar.
    Köçdü bu dünyadan baba-nənələr,
    Yurda sahib çıxın, əziz balalar…

    Çox yola salmışıq tufanları biz,
    Quruyan ümidlər tumurcuqlayır.
    Görəndə qeyrətli cavanları biz,
    Dolan gözümüzdə yaş muncuqlayır…

    Ürək çan atırsa çata yurduna,
    Yenə bu torpağa bahar gələcək!
    Övlad sahib çıxsa ata yurduna,
    Qərib məzarlarda ruhlar güləcək.

    Yadlara qıymayın, özünüz dərin,
    Cavanlar, köksümdə bitən həsrəti.
    …O yurdu bir dəfə görməyənlərin,
    Gözündən boylanır vətən həsrəti…

    -Qəlbimiz titrəyən nanə yarpağı,
    Həsrət quyusuna daş atmışıq biz.
    Bir yol görməsək də doğma torpağı,
    Onu qəlbimizdə yaşatmışıq biz…

    Geriyə dönərmi yaydan çıxan ox?
    Dönürük vətənə, qərar qətidi…
    O torpaq tək bizə babaların yox,
    Həm də şəhidlərin əmanətidi…

    …Çat-çat ürəyimdə dərd qəlpə-qəlpə,
    Gəldi doğma yurda səfər müjdəsi.
    Həsrətdən göynəyən viranə qəlbə,
    Gözəl məlhəm imiş zəfər müjdəsi…

    08.11.2020

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”BAKIDA PAYIZ YAĞIŞI”

    Məni haldan-hala saldı
    Bakıda payız yağışı…
    Qəlbimi yaman kövrəltdi
    Təbiətin yır-yığışı…

    Qara asfalt gözəlləşib,
    Üstündə nə çox yarpaq var!
    Elə bil yapışıb yerə
    Sarı, qızılı yarpaqlar.

    Sanki xatirələr çimir
    Gözümün qaynar selində.
    Xəzəllər bir addamacdı
    Elə bil yağış gölündə…

    Ürəyimin arzusuna
    Axı necə qulaq asım?
    O addamacın üstünə
    Necə qıyıb ayaq basım?

    O qızın əlində xəzəl
    Dönüb payız çiçəyinə.
    Təşnə dodaqlarım qonub
    Təptəzə gül ləçəyinə.

    Payızam, yaz çiçəyini
    Mən necə bağrıma basım?
    Heç bilmirəm dönəcəkmi
    Bir də geri könül yazım?

    Sevinir üşüyən çiçək,
    Od tutub yanır yanağı.
    Elə bil qorxutmur onu
    Elin tənəsi, qınağı!

    Içimdə yaz havası var,
    Yeriyirəm ağır-ağır.
    Çölümə də yağış yağır,
    Içimə də yağış yağır…

    23.10.2014

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”Döndərir”

    Təmiz saxlayasan gərək ağzını,
    Küləyə nə atsan, üzə döndərir…
    Həyat bir sehrli bumeranq kimi
    Kimə nə vermişik, bizə döndərir.

    Gəzdim yamacları, yaşıl düzləri,
    Düşübdür hər yana ömrün izləri,
    Dağlar lalələri, tər nərgizləri
    Yoluma dikilən gözə döndərir…

    Güllər ətir qatır əsən küləyə,
    Günəşdir dünyanı zərə bələyən,
    Ən uca dağları dərə eləyən
    Nəhəng kötükləri közə döndərir…

    Elə ki, adlayır ömür yarıdan,
    Ürək zillət çəkir köhnə yaradan,
    Şairi öldürmür Ulu Yaradan,
    Ömrünü nağıla, sözə döndərir…
    16.04.2020

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”HASARSIZ, ÇƏPRSİZ YERLƏR”

    Sakit оkeanın sahilində
    sakitsə-sakitcə
    Хəzər sahillərini andım.
    Bu nəhənglikdə оkean
    qədrini bilən оlsa
    elə dоğrudan da оkeandı.
    Burda nə qədər hasarlar
    çəkmək оlarmış, Ilahi.
    Burda nə qədər villalar,
    kababхanalar
    tikmək оlarmış, Ilahi!
    Burda nə qədər
    sahibini gözləyən
    bоş tоrpaqlar,
    yaşıl meşə, dağ, yamac,
    dərə-düz qalıb…
    Bu amerikanlar lap hərif imişlər –
    Bu qədər aхar-baхarlı yerlər
    hasarsız, çəpərsiz qalıb…
    07.08.2016. Temesqal.

  • Bənövşə MAHMUDQIZI.”Şəhidimiz Səbuhinin xatirəsinə”


    Bu qədər ölməyi diləyərkən,
    Sən niyə getdin, məndən erkən?!
    Adın oldu, bir şəhid,
    Çəkdiyin əzablara min bir şahid var…
    Sənin vaxtınmı, yoxsa baxtınmı
    bura qədər idi?
    Bu nə qədər idi?!
    Ağlatdın məni, ey şəhid!
    Ağrıdı ruhum ölümünə yox da,
    Məruz qaldığın bu haqsızlıqda,
    Məruz qaldığın bu yalnızlıqda.
    Bağışla məni, ey Səbuhilər!
    Bağışla bizi, ey Səbuhilər!
    Əlimdən gələn bir şeir,
    İçimdən gələn bir şeir,
    Amma bu şeir…
    Çox söz deyir!
    Deyir ki, 6000 az idi,
    Sənin nə ruhun,
    Nə cismin satılıq idi.
    Necə dözüm bu haqsızlığa,
    Necə dözüm insafsızlığa?!
    Qarğışmı edim, naləmi?
    Haqsızlıq bürüyüb aləmi!
    Ölməyi bu qədər diləyərkən,
    Nədən getdin, məndən erkən?
    Görüm, duyum deyəmi?
    Bu ölkə mənim quyum,
    Çıxa bilmirəm, çıxa bilmirəm ki,
    Mən də bir dəfəlik uyuyum…

  • “Gözüyaşlıdı tellərim…” – Güneyli şairə Vida Heşmətinin şeirləri 

    “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı “Güneydən gələn səslər” rubrikasında sizlərə Vida Heşmətinin ruh oxşayan  şeirlərini təqdim edir. Rubrikanı “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan  nümayəndəsi, Təbrizdən olan şair, yazar Əli Çağla aparır. 

    Vida Heşməti 1968-ci il oktyabr ayının 26-da Təbriz şəhərində doğulmuşdur. O, uşaqlıq dövründən ədəbiyyata marağını büruzə vermiş, Təbriz universitetində fars dil və ədəbiyyatı fakültəsində oxumuşdur. Onun “Ağ qanadlı kəpənək” və “Ulduzların nəğməsi” adında uşaq kitabları çap olunmuşdur. Kitabların rəsmlərini şairənin bacısı Lida Heşməti çəkmişdir. 

    Şairənin “Tanrı boyalı saçlarım” adlı şeir kitabı da 2021-ci ildə Təbriz şəhərində çap olunmuşdur.

    SÜLH

    Keşkə səsini dağlara, 

    Nəfəsini bağlara

    Gözəlliyini göy qurşağına paylaşaydım. 

    İsti əllərini sevgililərin ilk görüşünə

    Ürəyini

    Oğlu savaşda yubanmış ananın

    Sap-sarı astanasına. 

    Maviliyini dənizlərə qoşaydım

    Səni dalğalarla bağlaşaydım. 

    Ahaaaaay

    Mahnılarımın Sarı gəlini

    Buludlardan uzaldaydın yağış əlini. 

    Ulduzlardan göz vuraydın, 

    Gülümsəyən heykəlini

    Calanaydın qaraqançıl kürəmizin

    Qsır dodaqlarına. 

    Səs-səsə verib oxuyaydıq

    Ozaylar uzunu. 

    Saçın ucun hörməzlər

    Gülü qönçə dərməzlər…

    TANRI BOYALI SAÇLARIM

    Saçlarım…

    Doğu yellərin qançıllığı

    Buludların manifesti

    Batı qızlarının yağış lirikası

    Gözüyaşlıdı tellərim.

    Saçlarımda yellər ulayır kəndımi

    Və hörükləyir çaylaqları

    Su tökür qadınlar əlimə.

    Bu mənəm “Vida”

    Bu mənəm…

    Bu mənəm türkün şeir qızı!

    Saçlarım…

    Günəş kölgəli saçlarım.

    Mürgü döyür

    Röyasında məni Təbriz

    İndi şənbədi birçəklərim

    Və bir sərçə yuva qurur

    Mənim

    Tanrı boyalı saçlarımda…

    QADIN

    Dünyanın yaraşığı qadındırsa

    Hələ qadınların yaraşığı deyil dünya!

    Mikrofonların əngində

    Saqqız olub qadın.

    Sekolaritəsinə

    İpəkdən don geydirsələr də,

    Demokrasiyasına bal qatsalar,

    Göbək ciyəsi

    Aşxanaya atılmış

    Canı düşlərindən çıxmalıdır.

    Ancaq

    Hələ də onu qiymətləndirən 

    Erkək yasaların yazılmamış

    Səhnə arxasıdır.

    Yoxsa vitrinlər

    Boş bəhanədi…

    BİTSİN SAVAŞ

    Yenə bu köndələn yer kürəsi, ‌

    Dumana bələdi dağlarını. 

    Göyündə qaraldı göyərçinlərin

    ağuuuş dimdikləri

    Lalalar yallılanır torpaqları.

    Yenə okeanların nefti üzərində

    Qumarlaşır naqqalar. 

    Yenə generalların əllərində oyuncaq oldu

    Ürəyi kabab adaxlı qızın əsgər nişanlısı. 

    İtdi-batdı nişan bəlgəsi

    Hələ xəritə çəkir imperiyalların 

    günəş gözlüyü

    Qaraqançıl köksündə. 

    Uşaqların bayram sevinci isə

    Boy atırdı ayaqqabılarında

    Oysa boğuldu xonçasında.

    Anasının ləçəyi yaş,

    Cibində məktubu sevginazlanan oğlanın

    Tapılmadı bir pişikyolu da. 

    Yenə görəsən boylanacaq əriklər

    Tüstülü ağaclardan?!..

    SƏN

    Barı 

    Bölmək olsaydı

    Sevincləri, ağrıları.

    Mən də sənə göndərərdim

    Çərşəmbə bayramımı,

    İsti günlərimin söyüdlərini,

    Qış ocağımın kabab könlünü.

              Ama neyləyim?!

    Sən Müşfiqin tarında yeniləndin

    NazPərinin səsində qocaldın.

                   Yenə sağ ol ki, 

    Kölgə kimi yerə sərilib,

    Çinar kimi ucaldın…

    Qeyd: Şeirlərin orfoqrafiyasına toxunulmamışdır.

    Mənbə: https://edebiyyatveincesenet.az/

  • Firəngiz SABİRQIZI.”Sən mənim nəyimdin ki?!”

    Sən mənim nəyimdin ki?!
    qəher tutan budağım.
    ipisti öpüşlərden,
    Zəhər tutan dodaĝım…

    sən mənim nəyimdin ki,?!
    doğmalarla yadımdın.
    Ən qərib gecələrdə,
    Ən doğmaca qadındın…

    nəyimdin ki sən mənim?!
    isindiym dan yerim.
    ömrü boyu içimdə,
    parçalanan qan yerim…

    qırışmış əllərində
    apardığını-özümsən…
    sən ..sən… sən var haaaaaa,
    Ən alçalmış sözümsən!!!

    19.10.2022

  • Firəngiz SABİRQIZI.”Adını bilmədiyim gül”

    Adını bilmədiyim gül
    nə qəmli qoxun gəlir.
    Ləçəklərin titrəyir
    son dəfə ahın gəlir.

    Sən də belə ölürsən,
    bir kitab arasında.
    Görəsən doğulmusan
    dünyanın harasında?

    Adını bilmədiyim gül
    gülün burnunda ölür.
    Quruduqca ləçəyin
    balan qarnında ölür.

    Quruya-quruya ölürsən
    dönürsən saman çöpünə.
    Səni necə tullayım?!
    gərəksən yaman günümə.

    Adını bilmədiyim gül
    öpüşək dadsız ölmə.
    Öləndə mənlə öl ki,
    Yazıqsan…adsız ölmə.

  • Sona İNTİZAR.”Məndən qaçdığını anladım bu gün”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Mən sənin yolunda gül-çiçək idim
    Min dəfə keçsən də mənim yanımdan
    Dönüb baxmasaydın, görməyəcəkdin.

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Mən sənə tamarzı, mən sənə həsrət,
    Sənin qəlbin mənə bir özgə qürbət
    Mənimsə ürəyim gülüstan, cənnət

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Gözümə baxmağa üzün gələrmi?
    Aldadıb, oynadıb, qırdığın ürək
    Yenidən canlanıb, heç döyünərmi?

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Sinəmə vurduğun dağ nə idi bəs,
    Sən mənim gözümdə yüksəkdən yüksək,
    Mən sənin gözündə nə olmuşam bəs?

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Yoluma çıxmağa cəsarətin yox,
    Mən abır eyləyib, susub durmuşam
    Səninsə maşaallah gileyi nə çox

    Məndən qaçdığını anladım bugün
    Sonanı odlara atıb, getmisən.
    Mən bu məhəbbətə bir ayrı sürgün,
    Sənsə, əməyimi ayaqlar altda
    Əzib, tapdalayıb, qırıb getmisən…

  • Sona İNTİZAR.”Əksin gözlərimin önündə durub”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Əksin gözlərimin önündə durub
    Yumuram açıram, yoxa çıxmayır
    Elə bil fikirim hardasa qalıb
    Elə hey boylanır, mənə baxmayır

    Əlimi uzatdım xəyalına mən
    İstədim tutasan əlimdən mənim…
    BU NECƏ BİR HİSSDİR? sualına mən
    Necə cavab verim, necə söyləyim…

    Təsəvvür eylə ki, əlin ulduza
    Baxanda yaxındı, amma, çifayda
    Hey can atırsan ki, ulduzu tuta,
    Amma, heç yetməyir ona haray da.

    Eləcə tamaşa eyləmək qalır,
    Biçarə qalırsan xəyalına tək.
    Bir də görürsən ki, gözün qaralır,
    Daha döyünməyir sinəndə ürək.

    Beləcə məhv edər fikir insanı
    Yuxuların çəkilər bax , ərşə də
    ÖLƏNƏDƏK AYRILMARIQ, bəs hanı?
    Nə vaxtsa da qovuşarıq bəlkə də.

    Bəlkə daha artıq bir sevgiylə biz
    Yenidən yaşamaq eşqinə düşdük.
    Ya da ölüb gedib, o biri dünyaya.,
    Bəlkə Tanrı cənnətinə görüşdük…

    Xəyalına söylə, bir də qarşıma
    Qoy sənsiz gəlməsin, sənsiz çıxmasın.
    Sözümü həkk eylə sən yaddaşına,
    Heç zaman unutma, yadında qalsın.

    Gəl özün qucaqla, gəl özün sarıl,
    Əllərin dolansın belimə mənim.
    Alnımdan öp mənim, HALALIM denən,
    Boynuna dolansın mənim əllərim

  • Sona İNTİZAR.”Sən hardan biləsən nədir məhəbbət”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət,
    Əllərin uzalı qaldımı , söylə?
    Gedənin addımın sonadək sayıb,
    Qayıdıb gəlməsin gözlərdən belə…

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Dualar etməyi öyrəndinmi sən?
    Narahat, nigaran, tək qalanda yox…
    Gözlərin doluxanda biləcəksən…

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Evdə hazırın yox, pay da gəlməyib.
    Nə sənin kitabın yazmayıb bunu,
    Nə də ki, ürəyin səndən getməyib…

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Yolunu saatla gözləmək nədir,
    Yorğun simasını görüb, həvəslə
    Fikrini dağıtmaq, cəmləmək nədir…

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Yad bir oyuncaq tək qırmısan onu
    Oynadıb, yorulub eyni oyundan,
    Divarın küncünə qoymusan onu

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Telini oynadıb, qoxlamağı var
    Hələ həsrətinə tab gətirməyib
    Arada uşaqtək ağlamağı var

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Həvəsinə qurban gəzirsən hələ
    Xoşbəxtlik toy qurub səninçün, amma,
    Təxirə salmısan sən onu yenə.

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Əyləncə axtarıb yorulmadınmı?
    Kiminsə ürəyin ayağın altda
    Qıranda həyatdan utanmadınmı…?

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Sevinc göz yaşını qəmə qatdınmı?
    Sən heç sevdiyini üzməmək üçün,
    Özünü atəşə, oda atdınmı?

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Kədəri qəlbində gizləmək nədir
    Könlünü alarsan, amma özünün
    Dərdinsə hələ də öz qəlbindədir.

    Sən hardan biləsən nədir məhəbbət
    Kiməsə özünü xərcləmək kimi,
    Həyat da, sevgi də bir fəlsəfədir.
    Sona İntizaram, yazdığım şeir,
    Ərmağandır sənə, həmişəki kimi…

  • Qiymət MƏHƏRRƏMLİ.”DƏRVİŞ”

    Giya Paçxataşviliyə

    Gəzər divanə-divanə
    Parası olmayan dərviş.
    Bəd niyyətlə, şər-qеybətlə
    Arası olmayan dərviş.

    O – sahilsiz, tənha ada,
    Bildiyini vеrməz yada.
    Hеç görmədim bu dünyada
    Yarası olmayan dərviş.

    Uca könlün xas saxlayar,
    Dünya boyda tas saxlayar.
    Xançobana yas saxlayar,
    Sarası olmayan dərviş.

    Sadiq qalar vədəsinə,
    Dözər bəxtin hədəsinə.
    Tapınar öz kölgəsinə –
    Qarası olmayan dərviş.

    Loğmanıdı göyün, yеrin,
    Hikməti dərindən-dərin.
    Yara bağlar…
    Dərdlərinin
    çarası olmayan dərviş.

  • Qiymət MƏHƏRRƏMLİ.”Gəl gedək Qarabağa!”

    Əldə zəfər bayrağı,
    Gəl gedək Qarabağa!
    Azad edək torpağı,
    Gəl gedək Qarabağa!

    O – bədəndi, o – ruh, can,
    O – şərəfdi, o həm şan.
    Qarabağ – Azərbaycan!
    Gəl gedək Qarabağa!

    Bir dəmir yumruq olaq,
    Düşmənlərdən öc alaq.
    Azad olsun Qarabağ!
    Gəl gedək Qarabağa!

    “Lazım” gəldi nəhayət,
    Silkələndi bu millət.
    Hər ürəkdə tək niyyət:
    Gəl gedək Qarabağa!

    Xarı bülbül gülləndi,
    Düşmən qanı gölləndi.
    Hamı, hamı dilləndi:
    Gəl gedək Qarabağa!

    Bir olunca Türk Elim,
    Haqqı söylədi dilim:
    “Ya Qarabağ! Ya ölüm!”
    Gəl gedək Qarabağa!

    Şəhid ruhu: “Qalx!” – dedi,
    Düşmənləri yax, dedi.
    Haqq söylədi, haqq dedi:
    Gəl gedək Qarabağa!

    Geyib Zəfər bayrağı,
    Azad etdik torpağı.
    Qaytardıq Qarabağı!
    Gəl gedək Qarabağa!

    Haqqı doğrulan Türkəm,
    Aləmlərə bir görkəm.
    Sənə halaldı, Ölkəm!
    Gəl gedək Qarabağa!

    Gəl gedək Qarabağa!

    29 sentyabr – 10 noyabr, 2020

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Məni yenidən yarat”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Allah, başına dönüm
    Məni yenidən yarat.
    Ürəyimi yonqarra
    Bir az içinə daş at
    Məni yeniden yarat.

    Səbrimi yuxumdan as,
    Ruhumu dağa köklə.
    Dərdimi gözümdən as,
    Az başımi sözlə qat
    Məni yenidən yarat.

    Bir ocagam tüstüm yox,
    Külüm gözümdən cıxıb.
    Yalqız köçəm dəstim yox
    Ömrümü kiməsə sat
    Məni yenidən yarat.

    Gözdə həsrətim ölüb
    Bəxtimə yağan daşam.
    Mənə doyunca gülüb
    Dərdim üstə bas qoy yat
    Məni yenidən yarat.

    Bir ömurəm nagılsız,
    Ölmürəm, öldürürlər.
    Bir bəndənəm agılsız,
    Ya öldür, ya da sağalt
    Məni yenidən yarat..

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Bir qara xal qoydun ağ ürəyimdə”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibe-xanim-ilkin.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Bir qara xal qoydun ağ ürəyimdə,
    Silinməz dağ qoydun dağ, ürəyimdə.
    qalmadı bir damcı yağ, ürəyimdə,
    dinmədim, fağırlıq bəs nədən oldu.

    bir mahir ovçusan kamanın naşı,
    inanma yetənə, ağartma başı,
    sinəmin üstünə sən qoydun daşı,
    deyirəm ağırlıq bəs nədən oldu.

    girdin ürəyimə naşı izinlə,
    oxudun qəlbimi özgə gözüylə,
    alıb ürəyimi getdin özünlə,
    sevmirdin, oğurluq bəs nədən oldu?!

  • Arzu HÜSEYN.Yeni şeirlər (II hissə)

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı

    Yaxşı ki, o səhər ölmədim,
    O sən gedən səhəri deyirəm.
    Yadındadır, mən topladım
    Əşyalarını hələ?
    Hıçqırıqlar içində pıçıldadım da
    Get, gülə- gülə.

    Yox e, sözüm onda deyil,
    Yaxşı eləyib getdin.
    Qalıb nə edəcəkdin ki ,
    Viranə ürəyimdə?
    Onsuzda əzəl gündən
    Yalançı məhəbbətdin,
    Onsuzda düşmən bıçağı idin
    Kürəyimdə.

    Bax heç zəng etmirəm də,
    Nə də axtarıb,sormuram.
    Həvəsində deyiləm qapalı dəftərin,
    Çoxdan külünü sovurmuşam,
    Lənətə gəlmiş vərəqlərin.

    Sonra demə unuda bilmədin məni,
    Lovğalıq qatma gülüşünə.
    Danışmağı sevmirsən bilirəm,
    Sussmağın da anlam verir
    Gedişinə…

  • Arzu HÜSEYN.Yeni şeirlər (I hissə)

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı

    Biləcək qədrimi bir gün yağışlar,
    Sevəcək bilirəm küləklər məni.
    Döşünün üstünə xal edəcəklər,
    Çöllərdə al rəngli çiçəklər məni.

    Bilirəm, bilirəm o da olacaq,
    Torpaq da sevəcək, daş da sevəcək.
    Məni tanımayan qarışqalar da,
    Məni tanımayan quş da sevəcək.

    Qədrimi biləcək bir gün dənizlər,
    Limanlar, gəmilər, qağayılar da.
    Hansısa şerimdə küsdüm dediyim,
    Şimalda dolaşan ağ ayılar da.

    Sevəcək yad məni, düşmənim məni,
    Adımı dillərdən qəfil duyanda.
    Bilirəm gözündə dünənin qəmi,
    Sən də sevəcəksən mən olmayanda…

    SEVGİMİN NOYABRI

    Bu da sevgimizin son noyabrı,
    Yenə də nəyinsə sonuna gəldik.
    Gözündə bir ovuc dəniz var sənin,
    Ağlama suyunda bata bilerik.

    Hava xətalıdır, küləyi dəli,
    Yoxsa sevgimizdir soyuğu duyan?
    Qorxuram payızda tərk etsəm səni,
    Bir daha baharda səni tapmayam.

    Həyat başdan-başa qəribəlikdir,
    Görüşlər yaradar, ayrılıq salar.
    Kiminsə cibində qara qəpikdir,
    Bizim gözümüzdə mühüm olanlar.

    Nə deyim taleyin yazısına mən?
    Niyə görüşdük ki, niyə ayrılaq?
    Təpədən ayağa payız kimiyəm,
    Yarpaqsız budağam, budaqsız yarpaq.

    Sənsiz yaşamağa alışam gərək,
    İndidən unudam,yoxsa gec olar.
    Bu da sevgimizin son noyabrı,
    Hələ ayrılığın dekabrı var…

    2012

  • Adilə NƏZƏR.”BU ZƏFƏRİN MÜBARƏKDİR, EY VƏTƏN!”

    Qış günündə üzdə çiçək açdıran,
    Gecəmizə gün işığı saçdıran,
    Yağıları el-obadan qaçdıran
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Səman geniş hey uçduqca uçasan,
    Torpağını ana kimi qucasan,
    Qələbənlə Qaf dağından ucasan,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Olmaz imiş, sözdür, dostu düşənin,
    Dostu aldı qəlbin “qəlbişüşənin”,
    Söylənəcək yüz il fəthi Şuşanın,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Haqq deyənlər, haqq yolundan azdılar,
    Tarix boyu sənə quyu qazdılar,
    ..Oğulların şanlı tarix yazdılar,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Qürurluydu bu Qarabağ səfəri…
    Bu torpağın hər oğlu, hər nəfəri,
    Qanımızla qazanmışıq zəfəri,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Şuşamızda dağlar başı dumanlı,
    Daha bir də kimsə olmaz gümanlı,
    Qazin rəşadətli, Şəhidin sanlı,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

    Xarı bülbül gələr bu yaz, səcdənə,
    Dursam min il, yenə də az, səcdənə,
    Dayanıbdı bütün Qafqaz səcdənə,
    Bu zəfərin mübarəkdir, ey vətən!

  • Adilə NƏZƏR.”VƏTƏN, SƏNİN KÖKSÜNDƏ GÜL TƏK BİTƏM..”

    Keşiyində bir ömür ayıq və sayıq olam, 
    Qoruyam öz yurdumu, canıma tən saxlayam.
    Gərək gözümün üstə, şanına layiq olan
    Azərbaycan adında ana Vətən saxlayam.

    Bayraq üçün axmasa damarda qan, qan deyil,
    Torpaqçün əsirgənən can gərəkli can deyil,
    Yurdsuz-yuvasız insan heç bütöv insan deyil,
    Qanadı qırıq quşdur -dil-dil ötən, saxlayam. 

    Yerlə göyün arası ən mübarək bağdılar,
    Qəlbimizdə ucalan zirvədilər, dağdılar.
    Şəhidlərin hər biri bizdən daha sağdılar,
    Sağ olan şəhidimə niyə matəm saxlayam?!

    Düşüb ardınca gedəm ulduzundan ta Aya, 
    Yalvaram səmalara, Haqq yetə bu haraya.
    Nə ola yumruq ola millət, keçəm o taya,
    Bu taydan çağıranda səsə yetən saxlayam…

    Mənim son nəfəsədək haqqa inamım qalıb,
    Bütövlük eşqidir ki, ruhumu məndən çalıb, 
    Ən çətin məqamda da ölümü gözə alıb,
    Vətən, sənin köksünə gül tək bitən saxlayam.

  • Xatirə FƏRƏCLİ.”Ay Türk oğlu”

    Şamaxı yaxınlığındakı  tənha türk məzarına. 

    Eyyy
    başına türlü-türlü müsibətlər gətirilən
    bir millətin ər balası,
    daşıyırsan iftixarla türk adını!
    Sən bir qeyrət heykəlisən,
    özün boyda heykəl olmaq düşüb sənin qismətinə.
    Görən, hansı ana səni
    ağrısını sevə-sevə gətirmışdi bu dünyaya?!
    Beşiyini yelləyəndə bilirdimi
    o bir igid ər böyüdür?!
    -İki xalqın qürur yeri, səcdə yeri.
    Heç bildimi yavrusunun qərib sandığı məzarı
    neçə-neçə anaların ürəyində,
    bu ölkəni vətən sanan,
    bu millətin  taleyinə yananların 
    ürəyində?!
    Sən torpağı qucaqladın, torpaq səni
    bağrı şan-şan ola-ola
     qucaqladı,
     qucdu bərk-bərk,
    bu ölkə də tam haqqınla bir vətənin oldu, demək.
    Ay Türk oğlu, Türk igidi,
    vətəndaşlığın mübarək!!!

  • Xatirə FƏRƏCLİ.”Məni ölümünə sevən adam”

    Məni ölümünə sevən adamı
    Bir səhvə tərk etdim, dönə bilmədim.
    Hazırdım daşıyam aranı dağa,
    Qürur zirvəsindən enə bilmədim.

    Məni ölümünə sevən adamı
    Elə ölümünə yandırıb – yaxdım.
    Alışdı içindən, kül oldu içdən,
    Qəhr olub eləcə uzaqdan baxdım.

    Məni ölümünə sevən adamı
    Öldürdüm sevgidən, ölmədim özüm.
    Məni öldürənə halaldır qanım, 
    Çıxsa, uf demərəm kor baxan gözüm.

  • “Bir zəng qədər məsafələr böyüyəcək aramızda, dünya boyda olacaq…”

    “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Poetik qiraət rubrikasında sizlərə Nargis İsmayılovanın şeirini təqdim edirik. 

    Bu gün bütün gün darıxdım…

    Sabah da darıxacağam…

    Yenə, yenə, yenə, yenidən…

    Hiss qarmaqarışıqlığından doğulur bomboz kölgən…

    Valehedicidir,

    Qucaqlaya bilmirəm…

    Tökülürsən ürəyimdən

    Vulkan külləri kimi boğucu və yandırıcısan.

    Dəyərlim,

    Əvəzedilməzim

    Çalışıram,

    əvəz olunmursan, bacarmıram.

    Bacaracağam, bacarmalıyam…

    Yoxluğunu əridib…

    Davam edəcəyəm bomboz həyatıma

    Bir qədəh şərab, bir siqaret… və kitablar…

    Göz kölgələrim kimi yayılacaqsan yastığıma, kabusa çevrilib boşalacaqsan gözlərimdən…

    Silib ata bilməyəcəyəm bəlkə də qoxunu 

    13 kvadratmetrlik otağımdan…

    Xəyalqırıqlığım!

    Kölgələrə çevrilib addımbaaddım izləyəcəksən xoşbəxtliyimi…

    Ən möhtəşəm qarabasmam olacaqsan,

    asılacaqsan otağımın divarlarından…

    Küləyə çevrilib əsəcəksən hər gün ağlıma…

    Bilirəm, yenə, yenə, yenidən yellədib qapqara pərdələrimi şığıyacaqsan ürəyimə…

    Bir siqaret laqeydliyi ilə əziləcəyəm barmaqlarında…

    Közərə-közərə qalacağam, bilirəm…

    Sonra qalib ədasıyla çırpılacaq qapıların üzümə…

    Mən söykənəcəyəm xəyalının astanasına, biləcəyəm ki, ordasan…

    Bir zəng qədər məsafələr böyüyəcək aramızda, dünya boyda olacaq…

    Mənbə: https://edebiyyatveincesenet.az/

  • Xuraman HÜSEYN.”Bayrağımız da sevinir…”

    Yurdu işğal olunanlar üçün
    qələbə xəbəri eşitməkdən gözəl nə var?
    İgid oğullar yaşatdı
    xalqa o sevinci.
    Sevin, ey Azərbaycan!
    sevin, ey xalq!
    Bu günlərin həsrətini
    çox çəkmisən.
    Azad olunan yerlərdə
    dalğalandıqca
    bayrağımız da sevinir.
    Sevin, ey üçrəngli bayrağımız!
    Sənə dalğalanmaq çox yaraşır
    bizə sevinc yaraşan kimi…

  • Xuraman HÜSEYN.”8 maydan 8 noyabra…”

    28 il əvvəl işğal olundu Şuşa
    mayın 8-də,
    noyabrın 8-də isə
    azad edildi…
    O 8 maydan sonra nələr dəyişdi həyatında,
    əziz Şuşa?
    Nə günlərə qoydu səni
    mənfur düşmən?
    Daha bizimsən,
    Qayıtdın öz sahiblərinə,
    əziz Şuşa!
    Daha xarı bülbüllərin sevinə-sevinə
    açacaq çiçək,
    daha Cıdır düzü düşmənlərin
    yallı getməsinə şahidlik etməyəcək.
    Sevin, əziz Şuşa, sevin,
    Hər 8 may günü yaşadığımız
    ağrı-acını bizə
    8 noyabr günü unutduracaq:
    Sən dirçələcək,
    gözəlləşəcəksən,
    qələbə həmişə bizimlə,
    gözəl günlər səninlə olacaq.
    Ağlımıza gəlməyənlər gəldi başımıza,
    daha heç nə olmayacaq bizim gözəl
    Şuşamıza…

  • Aynur QAFARLI.”Çox sevirəm səni, lap çox…”

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Mənim şirin yuxum sənsən,
    Varım sənsən, yoxum sənsən,
    Cismim sənsən, ruhum sənsən.
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Ay, ulduzlu danımdan da,
    Hər bir gözəl anımdan da,
    Bil ki, hətta canımdan da,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Çox ağırdır eşqin yükü,
    Etməliyik biri iki,
    Tanrı özü şahiddir ki,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Dağlar aşım, düzlər keçim,
    Sənsiz həyat mənim heçim.
    Nəyə desən, qoy and içim,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Şirin, şəkər sözümdən də,
    Baxan nurlu gözümdən də,
    Ömrüm-günüm, özümdən də,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Kağız bilir, qələm bilir,
    Ahım bilir, naləm bilir,
    Bütün dünya, aləm bilir,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

    Olmayaq gəl, eşqə yağı,
    Söndürməyək gur ocağı.
    Ay eşqimin duracağı,
    Çox sevirəm səni, lap çox.

  • Aynur QAFARLI.”BAŞ ƏYİRƏM ÖNÜNDƏ BU ADIN QÜRUR İLƏ”

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Mustafa Kamak Atatürkə ithaf olunur

    Türkə xain baxanlar daima xar olacaq,
    Tanrı Türkə həmişə, hər yerdə yar olacaq,
    Var olduqca bu dünya bu qüdrət var olacaq,
    Tarixləşən adımız – sanımızdır Atatürk.

    O coşdurdu qanıyla damla-damla selləri,
    Aşıb keçdi əzm ilə qan-qadalı illəri,
    Ondan alır işığı ulu Turan elləri,
    Üfüqlərdə sökülən danımızdır Atatürk.

    Onun ayaq izidir zəfərlərə gedən iz,
    Bu gün varlığımızçün minnətdarıq ona biz,
    Əbədidir, tükənməz Atamıza sevgimiz,
    Ömürdəki ən şirin anımızdır Atatürk.

    Baş əyirəm önündə bu adın qürur ilə,
    Belə düşüb qüdrəti milyon ağıza-dilə,
    Tarixlərdən bu adı bacarmaz kimsə silə,
    Əbədi şöhrətimiz-şanımızdır Atatürk.

    Bir sönməyən ocağın alovuyuq-oduyuq,
    Oğuz, qıpçaq, peçeneq – bütöv Türkün adıyıq,
    Bütün dünya eşitsin, biz onun övladıyıq,
    Varlığımız onundur, canımızdır Atatürk.

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Mən səni Şamxat kimi”

    This image has an empty alt attribute; its file name is sefa-veliyeva.jpg

    Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “İlin gənci” müfakatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru

    Mən səni Şamxat kimi-
    Min fitnəylə sevirəm…
    Sonra da
    Öpüşünlə
    Ruhuma qüsul tökürəm…

    Mən səni Lalə kimi-
    Düzlərdə gözləyirəm…
    Bağrıyanıq,
    Dilimdə “ah”…
    Ləçək-ləçək közərirəm…

    Mən…-ilan məkrinə vurğun,
    Yaradılışdan yorğun…
    Sən aldadılan Adəm,
    Hər günahıma həmdəm…

    Mən səni dua kimi
    Tanrı xətrinə sevirəm…

    (2019)