DÜNYA
“Keçi can hayında,qəssab piy gəzir,”
Gör kimlər qoynunda yarınır,Dünya.
Başlılar başını götürüb gedir,
Başsıza baş olur harının,Dünya.
Səni duyan kəslər vaxtsız qarıyır,
Abrına sığınır baxtsız qarıyır.
Özündən qaçanlar dərdə yarıyır,
Qoruya-qoruya arını,Dünya.
Nə var yaşamağa-ürək boşdusa,
Ürəksiz yanında sözün başdısa…
Düzə göz yumduğun ehtiyacdısa,
Zəlzələ dağıdar barını,Dünya.
Ayıl,bu qəflətdən bir gözünü aç,
Acın gözü toxdur,toxun gözü ac.
Qiyamət gününə qalıbmı əlac?
Soyub talayırlarvarını,Dünya!
Azərbaycan.Quba.
10.09.2000.
BULUDLARLA SALAMLAYIR GÖY YERİ.
“Qubanın təbiəti” silsiləsindən
Şahdağından,Babadağdan yön alan,
Çaylarının nəğməsi min avazlı.
Dərələrdən cığırlara boylanan
Nərğiz nazlı,lalə nazlı-ğül nazlı.
Burda dağın duruşunda bir vüqar,
Yaşıl meşə Əlçapanın kürkümü?
Şahdağının çal saçları dümağ qar
Bu mənzərə təbiətin hökmümü?!
Möcüzəmi daş üstündə ağaclar,
Burda ot da daş üstündə göyərir.
Sanki sirdir bu yerlərdə nə ki var-
Buludlarla salamlayır göy yeri.
Burda çılğın dağ çayının özəyi,
Şəlalə də daim coşur, hayqırır.
Dağ kəlləri Babadağın bəzəyi,
Səmasında qartalları qıy vurur.
Qayalar da burda qartal duruşlu,
Bulaqların buz suları bal dadır.
Dərə boyu daim eniş-yoxuşlu,
Kəmər yollar yolçuları aldadır.
AZƏRBAYCAN.QUBA.
1986.