Sevdiyim gözəldən ayrılan* zaman,
Boylandı arxamca göz, ,,qayıt” dedi.
Baxdı məlul-məlul, halı pərişan,
Yanaq ,,qayıt” dedi, üz ,,qayıt” dedi.
Söylədi: ,,könlümün sənsən hakimi,
Qəlbim səninlədir ölənə kimi.
Sən gedib-qayıdıb gələnə kimi,
Bədənim olacaq buz, qayıt”-dedi.
Gördüm bənövşə tək boynunu bükür,
Yanır için-için, qanlı yaş tökür.
Ağlaya-ağlaya o, hönkür-hönkür,
Sızladı, inlədi qız, qayıt, dedi.
Soruşdum, bu səndə nə dərdi-sərdi?
Söylədi, Leylidən halım betərdi.
Dedim ki, səfərim uzun səfərdi,
,,Ləngimə, ay Mais, tez qayıt”-dedi.