GEDİR
Ömrə-günə nə etibar,
Göz görəsi axıb gedir.
Bu dünyanın göy üzündən,
Şimşək kimi çaxıb gedir.
Yol yorğunu olub daha,
Bəxt əlinə verib yaxa,
Cangüdəni qaraçuxa,–
Bəd ayaqda çıxıb gedir.
Ömür köhlən, dünya cıdır.
Bu qovha-qov can acıdır,
Fələk cığal oyunçudur,
Qurduğunu yıxıb gedir.
İnsan qənimdir özünə,–
Ölüm görünmür gözünə,
Dünyanın soyuq üzünə,
Məsum-məsum baxıb gedir.
SÖZDÜR
Rəssamın sözü rənglər,
Yazarın rəngi sözdür.
Dilin, gözün, ürəyin,
Düyğunun dəngi sözdür.
Yığılır gilə-gilə,
Fikirdən axır dilə.
Yaranışdan cism ilə,
Ruhun ahəngi sözdür
İnsandır sözə məkan,
Odur xəzinə, ümman,
Bayatı, layla, dastan,
Muğamat, cəngi sözdür.
Ürəyin elçisidir,
Kamillik ölçüsüdür,
Məhəbbət külçəsidir,
Sevgi çələngi sözdür.
Tanrıdan müjdə alan,
Ruh ilə cismə dolan,
İnsana qismət olan,
Bəxtin nəhəngi sözdür. Teqlər: