BEN YÖRÜK ALİ EFE’YİM
Sarı Tekeli Abdi’nin,
Atmaca Aşireti’nden Fatma’nın oğluyum.
Yetim kalmışım daha beşiğimde,
Öz be öz Aydınlı, Türk soyluyum.
Büyümüşüm bir andız fidanı gibi,
Boy vermişim Menderes’in kollarında,
Sonra Mehmet olmuşum Sarıkamış’ta,
Kan çiçeklerinden damlayan bin bir parça.
Ve bir gün kara bulutlar çökmüş,
Doluşmuş Yunan sürüsü memlekete.
Ben Türk’sem ve Yörük’sem,
Efe yüreğim bayrak açmaz mı dağlarda,
Daha soluklanmadan yaylalarda,
İçmeden Dalama’nın suyunu kızanlarla,
Yollara dökülmüş göçleri görmüşüm,
Alhan mezarlığında zulümden, açlıktan,
Ağlayarak dikilen taşları görmüşüm.
Azgın akmış Menderes’in suları,
Kan akmış, boz bulanık çamur,
Hasret akmış Nazilli’nin sessiz suları,
Durulmasını beklemişim sabırla,
Suların denize karıştığı yerde.
Sonra mavzerim ses vermiş
Ümit olmuş Nazilli’de Erbeyli’ de
Acı bir türkü söyletmiş düşmana
Kan kokmuş Malgaç Demiryolunda.
Ben Yörük Ali Efe’yim.
Çine’de Miralay Şefik Bey
Çiğdem Yaylası’nda Kara Durmuş Efe
Ve Gökçen Hüseyin Efe olmuşum
Memleketin her yerinde..
Ben Yörük Ali Efe’yim.
Kınalı Dokuz’un mendilinde hasret,
Bayram günü bayrama gidenlerdenim.
Benim de cepkenim, mendilim barut kokar,
Atımın yelelerinden yurt sevdası eser.
Ben Yörük Ali Efe’yim.
Mevzu vatansa bu cennet vatanda,
Düşerse bayrağım dara bir gün,
Silkinir kalkarım bin kızanımla toprağımdan,
Çıkmaz mıyım yeniden vatan için dağlara.
*Babamın dedesi Aydın Nazilli’den gelerek jandarma olarak askerliğini yaptığı Sivas’a ,daha sonra (Yıldız Kasabası) gelip yerleşmiş.Bize köyde Aydınlar diyorlar.Yıllar sonra yazdığım bu şiiri efe yüreğimin derinliklerine kaydettim.