Bekleyenim Var
Gönülden gönüle dokunmuş ağlar
Kalpte aşk acısı yüreğin dağlar
Dağların tepelerin ardında yar
Hey İstanbul! Kollarınla beni sar
Harem’de bekleyenim var.
Çekseler önüme setden de duvar
Ahengi makamıyla bana uyar
Sevdiğim beni görmese de duyar
Hey İstanbul! Kollarınla beni sar
Harem’de bekleyenim var.
Ben Köyümü Özledim
Benim köyüm bir başkadır
Ben köyümü özledim
Benim köyüm bir başkadır
Ben çocukluğumu özledim.
Hani babannem oturmuş ta
Camdan bakarmış Gedi’ye
Kuzularım gelecek diye
Ben babannemi özledim.
Hani beşiğimi babaannem almış
O beşiğe iki coluk saymış
Beni beşikte sallamış
Ben çocukluğumu özledim.
Hani Gedik’ten görünce köyümü
Kalbim bir başka atardı
Köyüme olan sevgim katar katardı.
Ben köyümü özledim.
Hani Alan Deresi’nde
Hemen oluğun, hemen berisinde
Çamurdan yaptım fırın var’ya
Ben çocukluğumu özledim.
Kaş Deresi’nden geçerken köye
Kalbim duracak sanırdım
Köy bir düğün alayı
Beni karşılayacak sanırdım
Ben köyümü özledim.
Hani bir Lessim vardı.
Benim kokumu çabuk alırdı.
Beni karşılayan ilk o olurdu.
Ben çocukluğumu özledim.
Çocukluğum kokan o köy evini
Babannemi, amcamı, dedemi
Hani özlem duyup bütün özlediklerimi
Ben köyümü özledim.
Hani ötaka, bu yaka derlerdi
Kendi aralarında gün ederlerdi
Küçükler en güzel masalları dinlerdi
Ben çocukluğumu özledim.
Yukarkilerin Havva Ablayla
Oğlak gütmeye giderdik
Elimizde bir tığ bir iplik
“Önce kim bitirecek “ derdik
Ben o günleri çok özledim.
Hani pınarın oluğun başında
Toplanırdı yengeler,teyzeler
Ne güzeldi,o günlerdeki sohbetler
Ben köyümü özledim.
Hani ekin biçmeye giderdik
Mataralara sular dolardı
O yaz sıcağında Alıç ta
Tereyağ, kaymak mis gibi kokardı.
Ben köyümü özledim.
Kayabaşında oğlaklarla oynardım
Kayalardan elime kına yakardım
Sonra onları kokardım, kokardım
Ben çocukluğumu özledim.
Hani çamaşırhanede o kil kokusunu
Bir bilsen nasıl yıkardık tokaçla
Birikmiş çamaşır dolusunu
Ben köyümü özledim.
Hani koyun zamanı Akarca’ya giderdik
Eşeğe “sen binecen,ben binecem” diye
İnat ederdik
Sonra birimiz öne, birimiz arkaya binerdik
Ben çocukluğumu özledim.
Hani iki tane öküzümüz vardı.
Birinin adı Ala, birinin ki Kara’ydı.
Köyün her yeri onlara saraydı.
Ben köyümü özledim.
Köyde bayram günleri
Poşete koyduğum şekerleri, kuruyemişleri
Giydiğim yeni ayakkabıları,giysileri
Ben çocukluğumu özledim.
Kiraz zamanı Söğüt Deresi’ne giderdik
Akan sulardan gölep ederdik.
Sonra o suda serinlerdik,serinlerdik
Ben köyümü özledim.
Hani köyün gençleri bayramda
Met oynarlardı harmanda
O günlerin hepsi kafamda
Ben çocukluğumu özledim.
On beş tatilde hep köye giderdik
Kaş Deresi’nden naylona binerdik
Dereye doğru bir hızlı inerdik
Ben köyümü özledim.
Karların içindeki topraklardan
Çiğdemler kazardık
“ Senin ki şu kadar,benim ki bu kadar “
diye yazardık.
Ben çocukluğumu özledim.
Fırında ebesüt ederdik.
Sıra sıra tepsilere dizerdik.
Pişirince bir oturuşta yerdik.
Ben köyümü özledim.
Hani çocukluğumda oynadığım yerler
Şimdi piknik yeri olmuş.
Cıvıl cıvıl çocuklarla dolmuş.
Ben çocukluğumu özledim.
Bizim köye bir pikniğe gidin.
Balı andıran suyundan kana kana için.
Köylerin içinde en güzel köyü seçin.
Ben köyümü özledim.
İzzet Amca’nın kavalını dinleyin.
Etrafı tepeden tırnağa bir setredin.
O anı yaşadığınız için şükredin.
Ben çocukluğumu özledim.
Güğümle nasıl darbuka yapılırmış görün
Eliflerin Hüseyin Amca’yı bir övün.
Hiçbir yerde göremezsiniz böyle düğün.
Ben köyümü özledim.
Kekik kokan yoğurdundan yiyin
Keşini, tereyağın, höşmelimini eksik etmeyin.
O an orada olduğunuz için sevinin.
Ben köyünü özledim.
Allah bütün güzelliklerini
Benim köyüme vermiş
Cennet bahçesini Kavak Dibi’ne sermiş.
Ben çocukluğumu özledim.
Gecen gün bizim Ayşen geldi.
Köyümüzü yad ettik.
Elimizde olsaydı eğer,
Şimdi oraya yerleşmiştik.
Biz DOĞANYURT’u özledik.
Biz KARABİREYİ özledik.
Eğer giderseniz bizim köye,
Selam söyleyin bizimkilere.
“Gülten’in selamı var.” Diyin.
Köyümü çok çok özlediğimi söyleyin…