Blog

Niksar Belediyesi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği işbirliği ile Türk Edebiyatı’nın mümtaz şairlerinden Cahit KÜLEBİ anısına bu sene yedincisi düzenlenen “VII. Cahit KÜLEBİ, Memleketime Bakış Şiir Yarışması” neticesinde yarışmaya “Sergüzeşt” rumuzuyla katılan Ordu’dan Ertuğrul Beldağlı “Türkiye’m” adlı şiiri ile birinci oldu.
“Bir Beylikten Öz Ülkeye Giden Yol” şiiriyle Kahramanmaraş’tan Celalettin Kurt 2. olurken Memleket” adlı şiir ile Konya’dan Deniz Garipcan üçüncü oldu.
Dereceye giren şairlerimize Niksar Belediyesince ödül olarak yarışma 1.sine 3.000 TL, 2.sine 2.000 TL ve son olarak 3. kazanana 1.000 TL ödül verilecektir.
Yarışma jüri üyeleri ise şu şekilde oldu: Cemal Safi/ Şair, Özdilek Özcan/ Niksar Belediye Başkanı, Yahya Akengin/ TÜRKSAV Başkanı, Ali Külebi/ Cahit Külebi’nin oğlu, Prof. Dr. Ertuğrul Yaman, Mehmet Nuri Parmaksız/İLESAM Başkanı, Remzi Zengin/ Tokat Şairler Ve Yazarlar Derneği Başkanı, Hasan Akar/ İLESAM Tokat İl Temsilcisi, Mahmut Hasgül/ Şair-Yazar, Sündüs Akça/ Eğitimci-şair.
Yarışmamızda 1. olan şiirin şairi Ertuğrul Beldağlı’nın biyografisi: 1992 yılında Samsunun Bafra İlçesinde doğan şairimiz 2015 yılında İstanbul Hukuk fakültesini bitirerek avukatlık mesleğine atıldı. İlk şiirleri yerel dergilerde yayınlandı. Türkiye genelinde düzenlenen yarışmalarda muhtelif dereceler aldı.
Yarışmamızda birinci olan “TÜRKİYE’M” isimli şiiri:

I.T

Güzide bir maziyken gözlerinde tutuşan
Ey gül kokan sevgili, gülünü tekrar kuşan…
Seni gördüm kadim bir sevdanın nakışında
Seni gördüm yetim bir çocuğun bakışında
Mevlana’nın, Yunus’un her sesinde sen varsın
Hacı Bektaş Veli’nin nefesinde sen varsın
Gönlümden göçen kuşlar, gitmiyor dağlarından
Çıksam bir yolculuğa mücella çağlarından
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m

II. Ü
Sen zamana vurulan kırmızı bir mühürsün
Uğrunda bir şahadet nefesi kadar hürsün
Yalnızca senin için yere düşer yiğitler
Toprağın cennet kokar, şahittir tüm şehitler
Mehtabından yükselen nağmeler şimdi sussun
Ey her taşı efsunkâr, hep kendine mah/sussun
Coşkun yüreklerdeki asude bir baharsın
Sen ki sonsuz olmanın tek sırrına mazharsın
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m

III. R
Seninle doğar günüm, seninle olur akşam…
Bir fetih müjdesidir çehrendeki ihtişam!
Tan vaktinde dervişler aşinadır rengine
Mümkün mü katılmamak vecd ile ahengine?
İmanı dirilten bir ayetsin nazarımda
Havan, suyun, toprağın her dem intizarımda
Maveraya akıyor sanki hep ırmakların
Hedefisin bize yol gösteren parmakların
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m

IV. K
Aynalardan yansıyan sendeki hasret midir?
Gönlün kutlu dergâhı senden ibaret midir?
Biliyorum yalnızca bir memleket değilsin…
Kutsal topraklarında başlar Hakka eğilsin!
Sende bir gün yaşayan bir ömür bahtiyardır
Kıyına yüz sürmeyen her deniz ihtiyardır
Zamanı imbiğinde sanki rüya eyledin
Varlığını kalplere malihulya eyledin
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m

V.İ
Çeşmelerden sükûtu içtiğim günden beri
Yaşıyorum içimde visal denen mahşeri
Kulak verdim semadan hayat veren çağrıya
Selam verdim ta içten, Edirne’den Ağrı’ya
Sen ey yedi kıtayı kendine hayran kılan
Ey her manzarasına sevda ile bakılan
Rüzgârın bir can feza, yağmurun ab-ı hayat
Tebessüm et, ölüme ölümsüzlüğü dayat
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m

VI. Y
Özgürlük dalgalanır bir çiçek yaprağında
Ruhum bir tohum gibi büyüyor toprağında
Gurbete bulaşanlar yıkanıyor nehrinde
“Sönmeyecek son ocak” yanıyor her şehrinde
Göğsündeki her renk bir ekmeği bölüşüyor
Ansızın gökyüzünden cana cemren düşüyor
Her an sana geliyor, hep sana gidiyorum
V/atanı soranlara namusumdur diyorum
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m

VII. E
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m

Ertuğrul BELDAĞLI/ORDU

***
Yarışmamızda 2. olan şiirin şairi Celalettin Kurt’un Biyografisi: 1960 yılında Elbistan’da doğdu. İlk-Orta ve lise tahsilini Elbistan’da tamamladı. Yüksek tahsilini İstanbul Atatürk Eğitim Enstitü’sünde tamamlayarak, öğretmenliğe başladı. Anadolu’nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik görevini sürdürdü. 2007 Yılında emekli oldu…
Eserleri; Dolunay, Türk Edebiyatı, Uzun Sokak, Erguvan, Konevi, Yeni Horon, Kar Çiçeği, Güneysu, Seviye, İkinci Fecir, Gündönümü, Millî Eğitim, Tebeşir, Bizim Kalemler, Yeni Ufuk, Destina, Kültür Dünyası, Berceste, Türkiye Çocuk, Şafak Çocuk gibi yayın organlarında yayınlandı. Bir dönem Gündönümü, Tebeşir ve Şardağı Sanat-Edebiyat Dergilerinin yönetmenliğini yaptı. Türkiye genelinde açılan şiir yarışmalarında yedi Türkiye birinciliği, üç Türkiye ikinciliği ve üç mansiyon olmak üzere çeşitli ödüllerin sahibi oldu.

1999 Yılında “Türkiye Çocuk Dergisi” tarafından, çocuk edebiyatına gösterdiği katkılardan dolayı “Yılın Öğretmeni” seçildi.
Şairin bazı eserleri çeşitli sanatçılar tarafından bestelendi. Kendi bestelediği eserlerse, yine bazı sanatçıların kaset çalışmalarına girdi. Hâlen Elbistan Kaynarca Gazetesinde köşe yazıları yazıyor.

Yarışmamızda 2. olan Şiiri:

BİR BEYLİKTEN “ÖZ ÜLKEYE” GİDEN YOL
Edebâli muştusu, okunurken dillerde
Bir beylikten uzandı, devletliğe bu şehir
Fetretteyken Türk yurdu, Filizlendi Osman’la
Türkün gücü şahlandı, zamana oldu âhir
Çerağları Söğüt’ün, Türk İslam’ca yanarken
Coşkulaştı Bursa’da coşkulandı her nehir
Edebâli muştusu, okunurken dillerde

Destan yüklü kaleler, kuşatırken bu yurdu
Yüreklerde aşk içre, kutlu sevdalar vardı
Yeşil Bursa özgeydi, havasıyla, suyuyla
Karlı başı som beyaz, pınarlar kadar ar’dı
Dillenirken Söğüt’te, cenk türküsü yağızdan
Gönüllere kar beyaz, feyzi iman yağardı
Destan yüklü kaleler, kuşatırken bu yurdu

Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa
Ulu çınar kokusu, toprağından yayılan
Maneviyat halkası, nurlar olup yağarken
Hak deminde çok idi, esrik olup ayılan
Gül vaktiydi o çağ ki, güzellikler içinde
Hak üzreydi fermanlar, hükümleri sayılan
Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa

Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi
Ezgileri söylenir, erleşirdi yiğitler
Nevbet vurur mehteran, çalınırken dev kösler
Düşlenirdi çağ üstü, yeni yeni fetihler
Gül düşerken kalplere, Risâletten gül renkli
Önde giden atlıydı, Türk töreli fatihler
Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi

Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman
Çarşısında nâzenin gül alınıp satılan
Medeniyet kabında, yoğrulurken fikirler
Coşkularla çok idi, âriflere katılan
Alperenler sükûtta, aşk söylerken sûfice
Tüm yürekler narlıydı, ateşlere atılan
Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman

İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda
Üç cemrenin ardından, gelirdi sonra bahar
Ihlamurlar, ıtırlar, duru iken cemreye
Tatlar girerdi şehre, güller kokardı Nehar
Ahşap evler içinde, cenge çıkan yiğidi
Bekler idi sabırla, dualarla âhu yar
İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda

Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele
Yakarlardı çerağlar, diyarlardan diyara
Orhan gazi cehtinde, önde giden atlılar
Bürünürdü korkusuz, Allah deyip şiara
Kimisi “Abdal” olur, kimi Bacıyan-ı Rum
Kimisi “Âhi” olur, kordu ilmi ayara
Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele

Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı
Çehrelerde nur vardı, günahlara sur vardı
Aşk oduyla pişerdi, ikram ikram ekmekler
Sûfi Baba himmeti, yüce dağlar kadardı
Başladı mı Kûran’dan, Sûfi Baba hikmete
Cümle Bursa özenir, bu himmetten tadardı
Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı

Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna
Erenlerin menzili, yüreklerde hay idi
Beyazıt-ı Yıldırım, olsa da büyük Sultan
Emir Sultan esasta, tartışılmaz Bey idi
Bir sürurdu hırkası, Hakk lafzıydı loncası
Emek verdiği millet, müjdelenmiş soy idi
Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna

Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar
Gönlümüze geçmişten, günler geçti güllerce
Sahaflarda eskimiş, yapraklardan hazanî
Renkler doğdu edebî, dağarcıktan sellerce
Ahmet Hamdi bağdarı, kitap içre sözleri
Miras oldu söylendi, ince fikir dillerce
Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar

Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman
Çağlayanlı su gibi, Bursa’ya bakar zaman
İpekleri işlenir, koza koza ağlardan
Çarşıları süslenir, altınlarla pek yaman
Beyzalaşır doruğu, zirveleri karlarla
Uludağ’ın başından, hiç eksilmez sis, duman
Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman

Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var
Eski püskü kasırlar, bulunmaz nadideler
Tarih kokan seyirde, ak çehreli taşlarla
Burçlar göklere bakar, hâlâ görklü kaleler
Ay buluttan çıkarken, ay buluta girerken
Bir hoş olur ay seyri, hep oluşur hâleler
Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var

Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Doyum olmaz seyrine, dünden gelen izine
Tarih tarih dokunmuş, mısra mısra okunmuş
İhtiyaç var bu çağda, nesillerin sözüne
Özün yaşat özlettir, sözün yaşat söylettir
Edebâli, Osman’la gir memleket gözüne
Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Celalettin KURT-KAHRAMANMARAŞ
***
Yarışmamızda 3. olan şiirin şairi Deniz Garipcan’ın biyografisi: 1972 Gaziantep doğumludur. Şiir yazmaya ortaokul sıralarında başlamış olup Edebiyat ve kültüre sevdalı, iki evladı olan anne, beş yıl çocuklarının öğrenim gördüğü okulda eğitim gönüllüsü olarak faaliyette bulunmuştur. Açık öğretim Kamu Yönetimi mezunu olup özel bir şirkette iş hayatına devam etmektedir.
Şiir okumaya ilkokul sıralarında başlasa da Ortaokuldaki Türkçe öğretmeninin onun yazma yeteneğini keşfetmesi ve teşvikiyle düzenlenen çeşitli şiir ve kompozisyon yarışmalarına katılmış, katıldığı her yarışmadan derece alarak, edebiyat dünyasına ilk adımlarını atmaya başlamıştır.
İlk ciddi araştırma yazısını lisedeyken, Türk Dünyası Tarih Dergisi’nin “Gaspıralı İsmail Bey” konulu yarışması için hazırlamış ve mansiyon ödülü almıştır.(1991)
Serhat Kültür, Herfene, Kümbet Altında ve çeşitli dergilerde yayınlanmış şiir ve makaleleri bulunmaktadır. Üçyüzden fazla şiiri, çeşitli makale ve araştırma yazıları bulunmakla birlikte basılmış herhangi bir kitabı bulunmamaktadır. 2008 yılından bu yana şiirlerinde mahlas kullanmaktadır.

Yarışmamızda 3. olan şiiri:

MEMLEKET

Kimine gurbetti kimine sıla,
Zannetme sadece taştı memleket!
Gönül ülkemizde, meşkten hasılâ
Kirpikte asılı yaştı memleket!

Ateşi sönmeyen yürekteki har,
Çiçeği, çimiyle yemyeşil bahar
Karanlık gecede ufukta seher
Çember çevirdiğim düştü memleket!

Beşiğe kol veren dikili ağaç,
Papatyalarından takındığım taç,
Baba gibi asil, anaydı güleç
Yüreğe sardığım eşti memleket!

Kuş gibi içimde çırpınan umut,
Özgür düşlerimde yürüyen bulut,
Ninniler, masallar ve Dedem Korkut!
Nasılda içimde coştu memleket!

Yüzümü okşayan Ay’ın ışığı,
Ayağımı öpen taştan eşiği,
Annemin ekmeği, tahta kaşığı
Borcu burcu tüten aştı memleket!

Kırında koşturan ah deli taylar!
Güneşin rengini alan buğdaylar,
Közün üzerinde demlenen çaylar,
Hasreti bağrımı deşti memleket!

Ne çabuk büyüdü dün doğan çocuk?
Bayramlık giydiğim maviden gocuk,
Biz mi tez büyüdük zaman mı küçük?
Düşlerim bağrına koştu memleket!

Dumanlı dağlara yakılan türkü,
Sensin özlemimin giydiği kürkü,
Son kez görmek için çektiğim korku,
Aşksız gönüllerde boştu memleket!

Gökyüzüne bakıp yıldız saydığım,
Bitimsiz sızıyla özlem duyduğum,
Ölsem de toprakla nikâh kıydığım,
Aşkıyla dolduğum hoştu memleket!

Ruhumun aktığı billurdan dere,
Bayrağı gönlümün çektim göndere,
Can verdiğim canım hem milyon kere;
Sevdalar içinde baştı memleket!

Deniz GARİPCAN

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi

Not :
Tarih boyunca Türk Halkımız şerefi şanı ile yer yüzünde tanılan meşhür bir Milletiz, Tarihte ilk medeniyet kuran ve ilk kez olarak Resim ve şekillerden kurtararak ve tüm insaniyete yazı harfleri icad eden atalarımızın atası Sümerler Civi hat ile tarihe damğasını vurup altın harflarla adımızı geçmişlerdir, işte biz onların torunlarıyız. Mazlümlara bel, zalimlere karşı çıkmışız. Hiç bir Millet Bütün Tarih boyunca bizim gibi 16 İmperatorluk kurmamışlardır, böylece İnsanlara hepsine Ölmez bir Örnek olmuşuz. Bu yüzdende Büyük Atamız söylemiş ki : Türkün dostu Türkten başka olmaz.

Şiir : Esat ERBİL

Duysun beni, duymayanlar,
Devrim yapan, gelen Türküz,
Taş üste taş, koymayanlar,
Selçuklardan, kalan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Hangi Millet, bizim kadar,
Acı çekip, hemde keder,
Mezlümlere, yardım eder,
Gög Türklerden, olan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Çin Surunu, aşan biziz,
Toprak için, koşan biziz,
Savaşlarda, bişen biziz,
Atillanı, bilen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Hep sultanlık, bize uyar,
Türk tarihin, her kez duyar,
Düşman gözün, her an oyar,
Cengizhandan, gelen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Vaktı geldi, birleşmenin,
Topraklarda, yerleşmenin,
Birbirmizle, sarlaşmanın,
Türkmenlerden, olan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Annelerde, yeter gülsün,
Yazık bunca, canlar ölsün,
Dostla düşman , hepsi bilsin,
Tatarlardan, gelen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Parçalandı, yazık yurdum,
Ne heyallar, birden kurdum,
Son durakta, bildim durdum,
Bize dost yok, bilen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Türkiye Irak, Kubrus Azer,
Yara derin, olduk bezar,
Haydi gençler, yeter azar,
Süryedeki, dalan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi

KARA GÖZLÜM

Günlerimi zehir ettin
Göz yaşımı nehir ettin
Bir mücize sihir ettin
Kara gözlüm taş yüreklim.

Sen gündüzüm gecem oldun
Şu gönlüme neden doldun
Öldürmeye beni buldun?
Kara gözlüm taş yüreklim.

Ne bir kere cevab verdin
Ne bahçemden bir gül derdin
Söyle,konuş nedi derdin
Kara gozlüm taş yurekliım

Sensiz dünyam boşdu bana
Hasretin de hoşdu bana
Dert yürüdü koşdu bana
Kara gözlüm taş yüreklim

Tutmadım hiç elini ben
Sarmadım ki belini ben
Okşamadım telini ben
Kara gözlüm taş yüreklim

Bu sevdadan vazmı geçim
cana kıyım,candan keçim
O dünyama belki köçüm
Kara gözlüm taş yüreklim

BİR AZ

Aç kolunu,ömrüm günüm
Kucağına gelim bir az.
Bihuş olum kollarında,
vusalından ölüm bir az.

Okşayım ipek telini
Bilim ben senin dilini
Olursun anam gelini
Senle derdim bölüm bir az

Dikilsin gözüm gözüne
Doyunca bakım yüzüne
Hasretim tatlı sözüne
Derdi atım gülüm bir az

Parmagına elyans takım,
Ellerine kına yakım
Ömrüm boyu sana bakım
Senle mutlu olum bir az

Sen Riyaza can olmuşsun
Damarında kan olmuşsun
Şeref namus şan olmuşsun
Gel kadanı alım bir az

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

Konargöçer Türklerin adını taşır şehir,
Berdan Çayı özeldir, Göksu gizemli nehir,
Gezip görün mutlaka sakın etmeyin tehir,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Baharı, yazı güzel, bir başkadır ekimler,
Cilalı taştan beri kimler geçmemiş kimler,
Her birinden armağan kalmış tarihi imler,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Geçmiş canlanır birden gözlerimin gördüğü,
Yumuktepe bambaşka, Gözlükule höyüğü,
Aya Tekla hac yeri Vatikan’ın dediği,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Mezitli’ye varanın nutku tutulur önce,
Mavi- yeşil kol kola Erdemli’ye gelince,
Eşsiz güzellikleri seyreder ince ince,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

On altı ilimizden daha büyüktür Tarsus,
Şelalesi çağlarken iç sesini dinle sus,
Şahmeran’ın öyküsü etkileyici husus
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Güneyde en uç nokta pek güzeldir Anamur,
Çamlıyayla’ya giden orman havası solur,
Gülnar’ı gezen herkes moralle neşe bulur,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Dünyaca tanınmıştır Silifke’nin yoğurdu,
Bu güzel insanları Türk kadını doğurdu,
Evladın hamurunu emek emek yoğurdu,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Erdemli Kız Kalesi, Bozyazı, Aydıncık, Mut
Toroslar, Yenişehir gözlerimizde umut,
Papatyadan fallarda seviyor sevmiyor tut,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

Harika vatanımın çok güzeldir her ili,
Türkiye’mde herkesin bülbülce şakır dili,
Çalışkandır milletim öpülsün kutlu eli,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.

15 MART 2016
SAAT:11.28
NOT: Türkiye Sevdası isimli projeye kaynak oluşturmak için Türkiye genelinde geleneksel olarak tertiplenen 19. Hikmet Okuyar Ödüllü Şiir Yarışması’nda “Mersin Güzellemesi” isimli eseriyle 19 Mayıs 2016 tarihinde Türkiye birincisi oldu.

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

Adana’da doğdu. Öğrenim hayatına İstanbul’da Çengelköy İlkokulu’nda başladı. İstanbul Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Bölümünü bitirdi. Aynı yıl Ankara Gazi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’ni kazandı. Adana’da Türkçe-Edebiyat öğretmenliği yaptı. Şiir, öykü, deneme, çocuk öyküleri, çocuk şiirleri ve çocuk oyunları yazdı. Yazdığı oyunların yanı sıra başka tiyatro eserleri de sahneye koydu. Çeşitli yarışmalarda Türkiye birincilikleri başta olmak üzere yurt içinde ve yurt dışında pek çok ödül aldı.

“Çiçek Açtı Yalnızlığım” ilk şiir kitabıdır. Gürcistan’da da çevirisi yapılarak yayınlandı. 2006’da Mersin Üniversitesinde öğrencilere verilen ’’Başarılı İnsanlar’’ konulu ödeve konu oldu. “Canım Türkiye’m” adlı 2. şiir kitabı âşık tarzıdır. Bu kitabı da Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi Filoloji Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Tamilla Aliyeva tarafından incelendi. 2008’de Azerbaycan’dan yaratıcılık ödülü kazandı. Azerbaycan Şairler Meclisi tarafından verilen Mahsati Gencevi Sanat Ödülünü aldı. Bakü Devlet Üniversitesi Profesörlerinden Karina Minasyan Abdülvahapzade öğrencilerine doçentlik ve doktora tezi olarak Harika Ufuk’u inceleme konusu olarak verdi ve şairin pek çok şiirini Azericeye çevirdi.

Serbest tarzda yazılmış şiirlerinden oluşan 3. Şiir kitabı “Güz İkindisi” 2011 Kasım’ında; 4. Şiir kitabı mahlaslı hece şiirlerinden oluşan “Çocukluğum Sende Kaldı İstanbul” 2012 Nisan’ında; “Pembe Düşler Sandalı” adlı 5. şiir kitabı 2015 Ocak’ında Ekinsanat Yayınevinden çıktı. “Yağmurdaki Düş İzleri” adlı öykü kitabı 2014 Ocak ayında Ankara Ürün Yayınevi tarafından yayımlandı.

İhsan Işık’ın hazırladığı Elvan Yayınları Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi ile yurt içinde ve yurt dışında çeşitli antolojilerde yer aldı. Ötekileriz Sanat Grubu’nun bilimsel olarak yaptığı araştırmaya göre Türkiye’nin en önemli 100 kadın şairi arasındadır. Çukurova Halk Ozanları Kültür ve Araştırma Derneği Başkanlığında bulundu. Türkiye’deki Halk Ozanı Dernekleri arasında ilk ve tek kadın başkan oldu. 5 Mayıs 2012’de Türkiye’de “Yılın Şairi” olarak seçildi. “Ödüllere doymayan Adanalı harika şair” olarak adlandırıldı. Şiirleri yurt içinde ve yurt dışında pek çok besteci tarafından bestelendi. Şiirleri pek çok dile çevrildi. Türkiye’de ve yurt dışında çeşitli gazetelerde, dergilerde, internet sitelerinde köşe yazıları, şiirleri, röportajları yayınlanmaktadır. Yayımlanmaya hazırlanan 16 kitabı daha vardır.

Niksar Belediyesi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği işbirliği ile Türk Edebiyatı’nın mümtaz şairlerinden Cahit KÜLEBİ anısına bu sene yedincisi düzenlenen “VII. Cahit KÜLEBİ, Memleketime Bakış Şiir Yarışması” neticesinde yarışmaya “Sergüzeşt” rumuzuyla katılan Ordu’dan Ertuğrul Beldağlı “Türkiye’m” adlı şiiri ile birinci oldu.
“Anadolu: Taç-Neşide, Düş-Saray” adlı şiir ile Erzurum’dan Bengisu Sümeyye Polat 2. olurken, “Bir Beylikten Öz Ülkeye Giden Yol” şiiriyle Kahramanmaraş’tan Celalettin Kurt üçüncü oldu.
Dereceye giren şairlerimize Niksar Belediyesince ödül olarak yarışma 1.sine 3.000 TL, 2.sine 2.000 TL ve son olarak 3. kazanana 1.000 TL ödül verilecektir.
Yarışma jüri üyeleri ise şu şekilde oldu: Cemal Safi/ Şair, Özdilek Özcan/ Niksar Belediye Başkanı, Yahya Akengin/ TÜRKSAV Başkanı, Ali Külebi/ Cahit Külebi’nin oğlu, Prof. Dr. Ertuğrul Yaman, Mehmet Nuri Parmaksız/İLESAM Başkanı, Remzi Zengin/ Tokat Şairler Ve Yazarlar Derneği Başkanı, Hasan Akar/ İLESAM Tokat İl Temsilcisi, Mahmut Hasgül/ Şair-Yazar, Sündüs Akça/ Eğitimci-şair.
Yarışmamızda 1. olan şiirin şairi Ertuğrul Beldağlı’nın biyografisi: 1992 yılında Samsunun Bafra İlçesinde doğan şairimiz 2015 yılında İstanbul Hukuk fakültesini bitirerek avukatlık mesleğine atıldı.İlk şiirleri yerel dergilerde yayınlandı. Türkiye genelinde düzenlenen yarışmalarda muhtelif dereceler aldı.
Yarışmamızda birinci olan “TÜRKİYE’M” isimli şiiri:
I.T
Güzide bir maziyken gözlerinde tutuşan
Ey gül kokan sevgili, gülünü tekrar kuşan…
Seni gördüm kadim bir sevdanın nakışında
Seni gördüm yetim bir çocuğun bakışında
Mevlana’nın, Yunus’un her sesinde sen varsın
Hacı Bektaş Veli’nin nefesinde sen varsın
Gönlümden göçen kuşlar, gitmiyor dağlarından
Çıksam bir yolculuğa mücella çağlarından
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m

II.Ü
Sen zamana vurulan kırmızı bir mühürsün
Uğrunda bir şahadet nefesi kadar hürsün
Yalnızca senin için yere düşer yiğitler
Toprağın cennet kokar, şahittir tüm şehitler
Mehtabından yükselen nağmeler şimdi sussun
Ey her taşı efsunkâr, hep kendine mah/sussun
Coşkun yüreklerdeki asude bir baharsın
Sen ki sonsuz olmanın tek sırrına mazharsın
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m

III.R
Seninle doğar günüm, seninle olur akşam…
Bir fetih müjdesidir çehrendeki ihtişam!
Tan vaktinde dervişler aşinadır rengine
Mümkün mü katılmamak vecd ile ahengine?
İmanı dirilten bir ayetsin nazarımda
Havan, suyun, toprağın her dem intizarımda
Maveraya akıyor sanki bep ırmakların
Hedefisin bize yol gösteren parmakların
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m

IV.K
Aynalardan yansıyan sendeki hasret midir?
Gönlün kutlu dergâhı senden ibaret midir?
Biliyorum yalnızca bir memleket değilsin…
Kutsal topraklarında başlar Hakka eğilsin!
Sende bir gün yaşayan bir ömür bahtiyardır
Kıyına yüz sürmeyen her deniz ihtiyardır
Zamanı imbiğinde sanki rüya eyledin
Varlığını kalplere malihulya eyledin
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m

V.İ
Çeşmelerden sükûtu içtiğim günden beri
Yaşıyorum içimde visal denen mahşeri
Kulak verdim semadan hayat veren çağrıya
Selam verdim ta içten, Edirne’den Ağrı’ya
Sen ey yedi kıtayıkendine hayran kılan
Ey her manzarasına sevda ile bakılan
Rüzgârın bir can feza, yağmurun ab-ı hayat
Tebessüm et, ölüme ölümsüzlüğü dayat
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m

VI.Y
Özgürlük dalgalanır bir çiçek yaprağında
Ruhum bir tohum gibi büyüyor toprağında
Gurbete bulaşanlar yıkanıyor nehrinde
“Sönmeyecek son ocak” yanıyor her şehrinde
Göğsündeki her renk bir ekmeği bölüşüyor
Ansızın gökyüzünden cana cemren düşüyor
Her an sana geliyor, hep sana gidiyorum
V/atanı soranlara namusumdur diyorum
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m

VII.E
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m
Ertuğrul BELDAĞLI/ORDU

Yarışmamızda 2. olan şiirin şairi Bengisu Sümeyye POLAT’ın biyografisi: 1989 yılında Erzurum’da doğan şairemiz Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretiminde Yüksek Lisans eğitimi aldı. Çeşitli platformların düzenlediği şiir,makale ve hikâye dallarında ödüller kazandı. Halen Erzurum/Palandöken-İbrahim Hakkı Kubilay İmam hatip Ortaokulu Fen Ve Teknoloji öğretmeni olarak görev yapmaktadır.

Yarışmamızda 2. olan şiiri:
ANADOLU: TAÇ-NEŞİDE, DÜŞ-SARAY
I/
Kaç gök ekin sokulur asırlık sözlerine
İpek/ten eşiğinde nevbahar aynası var
Merhamet ceylan gibi sığınmış gözlerine
Huzuruna çağrılır zümrüt kanatlı kuşlar
Sarnıcında cilveli, neftî denizin sesi
Cemâlinde bir fağfur Japon tasıbûsesi
Âteş-i mugân yankı, muhayyel bir niyazsın
Nevrûze ferâceli, gökçekimli ilk yazsın
Yedi renk, ulu günden, bir kelebek etkisi
Ey sütanne, cansuyu; göklerin mavi süsü
Suzidilden segâha kuğuların türküsü

II/
Nâzenin baharlardan şeffaf gamzeler gibi
Zaman, solmaz hüznüne yüz görümlüğü takmış
Hikmet burcu, hercai, ey sırların sahibi
Hicap, yüzünü öpen mütebessim duvakmış
Bir şebnem damlasın yapraklarda kaç asır
Her ân’ın izdüşümü ellerinde dağılır
Gergefinde gümüşten kumaş dokur aytığı
Yüzünde gül izleri, yakamoz kırışığı
Bu gölge oyununda sırrın, pırıl pırıldır
Sen masmavi usare, bir dalgasın enginde
Üveyikler uçuşur yeşil eteklerinde

III/
Damla damla ışıklar serpilmiş yollarına
Başucundaki yıldız, safir gece kandilin
Sığındım düş sarayı mahpeyker kollarına
Her geçen beyaz bulut su perisi mendilin
Çavlanlar kanatlanıp nevâ-kâr’a bürünür
Leylak çiçeği gölgen, sanki yerde sürünür
Yanağın portakaldır, dudakların kııl nar
Esrârlı kâkülünden esen yeledir rüzgâr
Bahar açar gamzende seyran diye görünür
Kristal libasını, kadîm resimler süsler
Hâline nazar kılar gökten inmiş sülüsler

Mükerrer meskûnumsun; solukların kevserim
Gün akşama dönenede dağdan yokuş yukarı
Dar sokaklı evlerde, neşve bulur kederim
Simli baharat sarar taşları, toprakları
Müjgân gölgende açar pürtelaş yasemenler
Billûr revnaklarının tarhında son çimenler
Sûfi kervan, hümayun, sığar mı kabuğuna
Zerren bile yüklenir mânânın doruğuna
Bir zahmet ezgizidir, gök sorguçlu Gülşenler
Sümbülî dem, ipek şal, gülbanklarla duvaklı
Sende süzülür ahenk, sende ışıklar saklı

V/
Medereseler gam tutmuş, vaktüzre buğulanmış
Sedef kakmalı sandık, güneşin gözbebeği
Dökülmüş teşrinlerin, simyası ağulanmış
Gizli ve âşikarsın ay’ın kaybolmuş yeri
Taş baskılı tülbentsin, imgenin baygın tadı
Mermerlerden oyulmuş bir güvercin kanadı
Taç kapından geçerken rüyâ bu zannedilir
Renkler, sesler, ışıklar… son tuğraya çekilir
Kadîm bir inceliksin; münzevî aşkın adı
Kirpiğinin ucundan gül tohumu yağıyor
Bulutlar saçlarını bulutlara sağıyor

VI/
Bimarhane münkesir, nûrâyini ufukta
Bir buğday tanesinde, saydam söz, kırkbirayet
Gazelhanlar cönkünü, zikrettim bir solukta
Söz evinde tıfl-ı naz, eşik ötesi hayret
Bir kardelen yankıdır kilimlerde nakışın
Her turunç saçağından nüksediyor bakışın
Hercai baharlara yüzünün şavkı vurur
Hüsn-i masumiyetin zamana karşı durur
Ta’lik bir rüya mıdırtıyneti pâkakışın
Şölendir huzurunda yüzüne nâzâr kılmak
Bir ıtır menkıbedir hayâlinle yaşamak

VII/
Mahfuz sükûnetini, sırlı bedesten sandım
Işık ve dua ve sen; raks eder leyl ü nehâr
Nalân olup ney gibi mutlaka her gün yandım
Vuslatın muştugâhtır, erguvanî nevbahar
İsmi cemil, mihrâce, tılsımlı, aşkın-verâ
Âşkaremz olan lâle,şerh edilmez manzara
Çerâğını kor nefesi bir mücerret âyinsin
Âteşefruz sırların, görklü şehrâyinisin
Adil ve bilge toprak, ipek tenli dilâra
Anadolu; cenk kasrı; sahradaki sûfiay
Gül sesi, gün incesi; taç-neşide, düş-saray
Bengisu Sümeyye POLAT-ERZURUM

Yarışmamızda 3. Olan şiirin şairi Celalettin Kurt’un Biyografisi: 1960 Yılında Elbistan’da doğdu. İlk-Orta ve lise tahsilini Elbistan’da tamamladı. Yüksek tahsilini İstanbul Atatürk Eğitim Enstitü’sünde tamamlayarak, öğretmenliğe başladı. Anadolu’nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik görevini sürdürdü. 2007 Yılında emekli oldu…
Eserleri; Dolunay, Türk Edebiyatı, Uzun Sokak, Erguvan, Konevi, Yeni Horon, Kar Çiçeği, Güneysu, Seviye, İkinci Fecir, Gündönümü, Millî Eğitim, Tebeşir, Bizim Kalemler, Yeni Ufuk, Destina, Kültür Dünyası, Berceste, Türkiye Çocuk, Şafak Çocuk gibi yayın organlarında yayınlandı. Bir dönem Gündönümü, Tebeşir ve Şardağı Sanat-Edebiyat Dergilerinin yönetmenliğini yaptı.Türkiye genelinde açılan şiir yarışmalarında yedi Türkiye birinciliği, üç Türkiye ikinciliği ve üç mansiyon olmak üzere çeşitli ödüllerin sahibi oldu.

1999 Yılında “Türkiye Çocuk Dergisi” tarafından, çocuk edebiyatına gösterdiği katkılardan dolayı “Yılın Öğretmeni” seçildi.
Şairin bazı eserleri çeşitli sanatçılar tarafından bestelendi. Kendi bestelediği eserlerse, yine bazı sanatçıların kaset çalışmalarına girdi. Hâlen Elbistan Kaynarca Gazetesinde köşe yazıları yazıyor.

Yarışmamızda 3. olan Şiiri:
Bir Beylikten “Öz Ülkeye” Giden Yol

Edebâli muştusu, okunurken dillerde
Bir beylikten uzandı, devletliğe bu şehir
Fetretteyken Türk yurdu, Filizlendi Osman’la
Türkün gücü şahlandı, zamana oldu âhir
Çerağları Söğüt’ün, Türk İslam’ca yanarken
Coşkulaştı Bursa’da coşkulandı her nehir
Edebâli muştusu, okunurken dillerde

Destan yüklü kaleler, kuşatırken bu yurdu
Yüreklerde aşk içre, kutlu sevdalar vardı
Yeşil Bursa özgeydi, havasıyla, suyuyla
Karlı başı som beyaz, pınarlar kadar ar’dı
Dillenirken Söğüt’te, cenk türküsü yağızdan
Gönüllere kar beyaz, feyzi iman yağardı
Destan yüklü kaleler , kuşatırken bu yurdu

Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa
Ulu çınar kokusu, toprağından yayılan
Maneviyat halkası, nurlar olup yağarken
Hak deminde çok idi, esrik olup ayılan
Gül vaktiydi o çağ ki, güzellikler içinde
Hak üzreydi fermanlar, hükümleri sayılan
Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa

Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi
Ezgileri söylenir, erleşirdi yiğitler
Nevbet vurur mehteran, çalınırken dev kösler
Düşlenirdi çağ üstü, yeni yeni fetihler
Gül düşerken kalplere, Risâletten gül renkli
Önde giden atlıydı, Türk töreli fatihler
Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi

Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman
Çarşısında nâzenin gül alınıp satılan
Medeniyet kabında, yoğrulurken fikirler
Coşkularla çok idi, âriflere katılan
Alperenler sükûtta, aşk söylerken sûfice
Tüm yürekler narlıydı, ateşlere atılan
Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman

İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda
Üç cemrenin ardından, gelirdi sonra bahar
Ihlamurlar, ıtırlar, duru iken cemreye
Tatlar girerdi şehre, güller kokardı Nehar
Ahşap evler içinde, cenge çıkan yiğidi
Bekler idi sabırla, dualarla âhu yar
İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda

Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele
Yakarlardı çerağlar, diyarlardan diyara
Orhan gazi cehtinde, önde giden atlılar
Bürünürdü korkusuz, Allah deyip şiara
Kimisi “Abdal” olur, kimi Bacıyan-ı Rum
Kimisi “Âhi” olur, kordu ilmi ayara
Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele

Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı
Çehrelerde nur vardı, günahlara sur vardı
Aşk oduyla pişerdi, ikram ikram ekmekler
Sûfi Baba himmeti, yüce dağlar kadardı
Başladı mı Kûran’dan, Sûfi Baba hikmete
Cümle Bursa özenir, bu himmetten tadardı
Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı

Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna
Erenlerin menzili, yüreklerde hay idi
Beyazıt-ı Yıldırım, olsa da büyük Sultan
Emir Sultan esasta, tartışılmaz Bey idi
Bir srurdu hırkası, Hakk lafzıydı loncası
Emek verdiği millet, müjdelenmiş soy idi
Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna

Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar
Gönlümüze geçmişten, günler geçti güllerce
Sahaflarda eskimiş, yapraklardan hazanî
Renkler doğdu edebî, dağarcıktan sellerce
Ahmet Hamdi bağdarı, kitap içre sözleri
Miras oldu söylendi, ince fikir dillerce
Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar

Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman
Çağlayanlı su gibi, Bursa’ya bakar zaman
İpekleri işlenir, koza koza ağlardan
Çarşıları süslenir, altınlarla pek yaman
Beyzalaşır doruğu, zirveleri karlarla
Uludağ’ın başından, hiç eksilmez sis, duman
Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman

Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var
Eski püskü kasırlar, bulunmaz nadideler
Tarih kokan seyirde, ak çehreli taşlarla
Burçlar göklere bakar, hâlâ görklü kaleler
Ay buluttan çıkarken, ay buluta girerken
Bir hoş olur ay seyri, hep oluşur hâleler
Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var

Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Doyum olmaz seyrine, dünden gelen izine
Tarih tarih dokunmuş, mısra mısra okunmuş
İhtiyaç var bu çağda, nesillerin sözüne
Özün yaşat özlettir, sözün yaşat söylettir
Edebâli, Osman’la gir memleket gözüne
Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Celalettin KURT-KAHRAMANMARAŞ

İçi içine sığmayan, deli-dolu, hırçın… Bir o kadar da ince, naif ve kırılgan… Aynı zamanda zeki ve cesurdu Otman! Orta Asya’dan konar-göçer bir serüvenin son durağı Söğüt’te yerleşik hayat ile tanışan aşiretin bir ferdi, bir “Bey” oğlu idi… Adı Otman’dı, Türk geleneğinden geliyordu bu isim. Ataman, Atman, Otman… Asya’da Türk’lerin başbuğlarına verdikleri addı bu!… İslamiyet’e geçiş ile birlikte kültürlerini inançları ile yoğurmaya başlamıştı Türkler. Bu sebeple babası Ertuğrul, Otman’a “Osman” demeyi daha çok seviyordu…
Anadolu’nun batısına yerleştikleri günden beri Selçuklu Beylikleri ile sınır komşusu olmuşlar, dayanışma ve paylaşım kültürünü geliştirmişlerdi… Diğer yandan Bizans tekfurlarına da sınır olmanın verdiği savunma içgüdüsü ile çatışma kültürünü güçlü tutma refleksi de yok değildi. Domaniç yaylası bu sebeple at, ok ve kılıç talimlerine sahne oluyor, deli tayların nal sesleri ile inliyordu, sürekli… Yaz aylarının vazgeçilmez alanıydı burası… Osman burada doğdu. Kılıcını burada kuşandı. Kutlu otağın çadırları arasında öğrendi ata binmeyi, attığını vurmayı… Heyecanlarını dizginlemeyi burada öğrendi. Öğrenmeyi de burada öğrendi. Hocası, Şeyh Edebali’nin nasihatlerini burada dinledi. Edebali’nin kızı Mal Hatun’a burada âşık oldu, aşkı burada öğrendi…
Heyecanını dizginleyebiliyordu da, kalbini dizginlemek ne mümkün! Cesaretin ve deli-doluluğun yansıması işte, ne pahasına olursa olsun istemeliydi Mal Hatun’u babasından… Yine aşkının sarhoşluğu altında ezildiği bir gün, atına atladığı gibi soluğu Edebali’nin dergâhında aldı. Hocası ile görüşecek, Allah’ın emrini, peygamberin kavlini dileyecekti… Buyur ettiler dergâha, beklemesini istediler bir odada. Beklemeye başladı heyecanla… Vakit geçmek bilmiyor, hocası da bir türlü huzura buyur etmiyordu. Yorulmuş, uykusu gelmiş, bir köşeye kıvrılmak arzusu oluşmuştu, fakat heyhat! Duvardaki Kur’an’ın varlığı buna izin vermiyordu. Kutsal kitaba saygısından ötürü, direniyordu. Uzun bir bekleyişin ardından sonunda uykuya yenik düştü, yaslandığı duvarda sızıp kaldı… Bir rüya düştü uykusuna: Hocası Edebali’nin göğsünden çıkan hilal kendi göğsüne giriyor, sonra filizlenip fidan oluyor, büyüyor ve dev bir ağaca dönüşüyordu. Dalları genişliyor, bütün dünyayı kaplamaya başlıyordu… Birden kapının açılması ile gözlerini açtı. Hocası nihayet O’nu bekliyordu. Geçti huzura, geliş amacını hatırlamadan başladı gördüğü rüyayı anlatmaya… Rüya tabiri konusunda epey iyi olan Edebali, Osman’ın gördüğü rüyayı tabir ederken kızı Mal Hatun ile evlenerek doğacak çocuklarından türeyecek neslin, kuracağı cihan devletini asırlarca devam ettireceği ile müjdeledi.
Ağaçtan doğdu Osmanlı… Hayat veren, gölge olan, tohumu ay, ışığı güneş olan ağaçtan…
…
Kardeşi Saru Batu Savcı’yı da bir çam ağacının dibinde şehit verdi Osman. Doğumları olduğu kadar ölümleri de ağaçlarla oldu Osmanoğulları’nın. Yüzlerce yıl kandiller astı bu ağaca, ağıtını da ağaca adadı, doğumlarını da…
….
Domaniç yöresinin insanları, işte bu sebeple çok önemser ağaçları… Ninesi Hayme Ana tarafından dalında salıncak kurularak büyütülen Osman’ın anısına, sahip çıkar Mızık Çamı’na, aynı duygu, aynı haslet ve aynı saygıyla…
Domurköy’dedir Mızık çamı. Benim de doğduğum köy, Kayı’nın köyünde… Bundan 30 yıl evvel, bin yıllık yaşlı gövdesinin üzerine sertçe yıkılmıştı, Osmanlı’nın yıkılışına benzer bir şiddet ile… Korudu O’nu Domaniç’li, sahip çıktı, çürüyüp yok olmasına izin vermeden! Tıpkı Türkiye Cumhuriyet’inin Osmanlı’nın mirasına sahip çıktığı gibi…
Mızık çamı, karaçam ailesinin “Pinus Nigra” olarak isimlendirilen bir türündendir. Tür bakımından endemik bir özelliğe sahiptir. Bölgede bu türe ait birçok asırlık ağaç hala yaşamaktadır… Sayılabilen yaşı ile 1000, tahmini olarak ise 1200 yaşında olduğu düşünülen Mızık Çamı, kuruyan dallarının da etkisi ile, 1987 yılında bir rüzgârın şiddetine dayanamayarak olduğu yere yatıvermiştir. Yöre insanı için her daim kutsal kabul edilmiş, koruma içgüdüsü ve hürmet duygusu ile baş tacı edilmiştir. Dalından küçük bir parça alıp evine götürenin o gece evinin yanacağına inanılır… Ayaktayken, dallarının birbirine sürtmesiyle oluşan sesten adını alan bu ulu ağaç, yüzlerce yıl dallarına kurulmuş nice beşikten gelen şehzadelerin sesini “mızık mızık” yansıtmaya devam etmiştir.
1991 yılında Merhum Dr. Avni Domaniç ve Kültür eski Bakanlarından Namık Kemal Zeybek’in girişimleri ile “Anıt ağaç” statüsü kazandırılmış, doğanın yıpratıcı etkilerinden korumak adına da yapay bir takım önlemler ile korumaya alınmıştır. Her yıl binlerce insan Domurköy’den geçerek Mızık Çamı’na hürmetini gösterir, Osmanlı’ya temsili bir ahde vefa ziyaretinde bulunur.
1993 yılında içinde bulunduğu arazi kamulaştırılarak ağaçlandırılmış, bin yıl ayakta durduğu noktaya ise yeni bir fidan, yeni bir Mızık Çamı dikilmiştir. Köy sakinlerinden hayırsever bir vatandaşın girişimleri sonucu yaklaşık 3 km ileriden yapay kanallar ile getirilen su sayesinde bir yaşam alanına dönüştü bu arazi.
Doğup büyüdüğüm memleketim Domaniç’in hem tarihi, hem de doğal değerlerinden birisi olan Mızık Çamı, Osmanlı’yı temsilen sizleri bekliyor. Buradaki kısrak, nal ve kılıç seslerini, Kayı obasının coşkularını, Hayme Ana’nın ninnilerini bize anlatmaya devam ediyor. Kim bilir? Osman Bey’in rüyasında göğsünden çıkan ağaç belki de Mızık Çamı’dır. Ne dersiniz?

Domaniç, dünya tarihinin seyrinin değişmesine tesir eden, üç kıta yedi denizde muhteşem devleti kuran ecdadımızın bize bıraktığı kutsal bir mirastır. Domaniç, Osmanlı tarihinde önemli bir yer tutar. Cihanşümul bir Türk devletine beşik olmuştur. Domaniç, beylikten cihan devletine giden yolun adıdır. Türklüğün ezelden ebede giden yolu üzerinde som altından yapılmış bir kilometre taşıdır.
Öyle çok fazla yöre yoktur ki, “Devlet Ekilen Topraklar” ifadesini, tarihi derinliği ve zenginliğiyle Domaniç kadar hak etsin… Domaniç, tarihin akışına yön veren, Osmanlı cihan devletinin temellerinin atıldığı bir ilçe, bir Osmanlı mirası. Bu zenginliği tamamlayan topoğrafyası ve görenleri hayran bırakan doğal güzelliği de var.
Ecdadın ilk “mikro siyasi, kültürel ve dini teşekküllerin” merkezi Domaniç’e gitmek için birçok sebebiniz var. İşte, sizi Domaniç’e gitmeye teşvik edecek sebepler:
-Hayme Ana: Hayme Ana, üç kıta yedi iklimde cihanşümul Osmanlı Devleti’nin kurucusu olan Ertuğrul Gazi’nin annesi, Osman Gazi’nin babaannesidir. Oğlu Ertuğrul Gazi ve torunu Osman Gazi’yi yetiştirmenin başlangıç çizgisinde duran Hayme Ana, onlara şekil vererek geleceğe hazırlamış ve cihan devletinin temelini atmıştır. O, Devlet Ana unvanıyla tarihe geçmiştir. Sultan 2. Abdülhamid tarafından yapılan türbesi Domaniç’e bağlı Çarşamba köyündedir.
-Şehit Saru Batu Savcı Bey: Osman Gazi’nin ağabeyidir. M.1287 tarihinde Bizans’la yapılan ve Osmanlı’nın ilk savaşı olan Domaniç İkizce Savaşı’nda şehit olmuştur. Mezarı Domaniç’e bağlı Karaköy’dedir.
Mızık Çamı: Hayme Ana’nın torunu Osman Bey’in bebekliğinde dallarına kurduğu salıncakta salladığı, ninniler söylediği, avutup büyüttüğü bir çam ağacıdır. Çocukların mızıklamasından dolayı yöre halkı tarafından Mızık Çamı olarak da anılmaktadır. Sayılabilen yaşı 745 olduğu fakat özünün çıra olmasından dolayı yaklaşık yaşının 1200 civarında olduğu tahmin edilmektedir. 1987 yılında yıkılmış, daha sonra anıt ağaç olarak koruma altına alınmıştır. Domaniç’e bağlı Domurköy’dedir.
-Ebe Hatun, Ebe Çamlığı ve Tarihi Pehlivan Güreşleri: Osman Gazi’nin 1258 tarihinde doğumunu gerçekleştiren Ebe Hatun’un türbesi Domaniç ilçe merkezinde bulunan Ebe Çamlığı’ndadır. Osman Gazi, Ebe Çamlığı’nda doğmuştur. Osman Gazi doğduğu zaman Ebe Çamlığı’nda şölenler düzenlenmiştir. O tarihten itibaren başlatılan şölenler hala tarihi güreşler olarak devam etmektedir. Ebe Çamlığı, Osmanlı’nın ilk güreşlerin yapıldığı yerdir.
-Selim Ata: I.Murad döneminde Domaniç’te yaşamış önemli tasavvuf erenlerinden birisidir. Türbesi Çukurca beldesindedir.
-Mahmud Abdal: Ertuğrul Gazi döneminde yaşamış önemli tasavvuf erenlerinden birisidir. Mezarı Çukurca beldesindedir.
-Sarıkız Mesire Alanı: Sarıkız efsanesinin yaşandığı önemli mesire alanlarından birisidir. Domaniç-Çukurca beldesinin Ilıcaksu mahallesinde bulunmaktadır.
-Ebe Ana: Ertuğrul Gazi zamanında yaşamış Anadolu Bacılarından (Bacıyan-ı rum) kahraman bir Türk kadınındır. Mezarı Domaniç’e bağlı Saruhanlar köyündedir.
-Koyun Baba: Ertuğrul Gazi döneminde yaşamış önemli tasavvuf erenlerindendir. Bizans’la yapılan bir savaşta şehit olmuştur. Mezarı Domaniç’e bağlı Karaköy-Kızıltepe mevkiindedir.
-Sivrice Tepe: Ertuğrul Gazi’nin sık sık çıkıp tefekkür ettiği, cihan devletinin hayalini kurduğu, oğlu Osman Gazi’ye nasihatlerini verdiği Domaniç’in zirve mekânlarından birisidir. Domaniç’e bağlı Durabey ve Safa köyleri sınırları içindedir.
-Pazar Alanı: Osmanlı Devleti’nin ilk pazarının kurulduğu yerdir. Domaniç’e bağlı Durabey köyü yakınındadır.
-Berçin Gözetleme Kulesi: Ertuğrul Gazi zamanında yapıldığı söylenen, restorasyon çalışmaları devam eden ahşap gözetleme kulesidir. Berçin Köyü’nde bulunur.
-Domaniç’in doğası: Domaniç, üç farklı iklimin kesişme noktasında bulunmaktadır. Dolayısıyla bu özelliği ile çok zengin bir bitki örtüsüne ve orman dokusuna sahiptir.
Domaniç, iklimi, zengin doğal kaynakları ve bozulmamış bakir doğası ile turizm açısından bir cazibe merkezidir. Biyolojik çeşitliliği ve nadir bulunan bitki türleri ile süslenmiş dağları, yaylaları, tepeleri, vadileri Domaniç’in tarih-kültürünün olduğu kadar doğasının da ilgi görmesine neden olmaktadır. Türkiye’de yayla keyfinin yapılabileceği nadir yerlerdendir. Ertuğrul Gazi ve Osman Gazi’lerin şifa bulduğu doğal su kaynakları, verimli tarım alanları ve canlı çeşitliliği Domaniç’e sadece göze hitap eden bir doğal güzellikten sıyırıp doğa gözlemciliğine de fırsat vermektedir. Nadir endemik bitki türleri bulunmaktadır. El değmemiş, keşfedilmeyi bekleyen yeryüzündeki cennetlerden birisi. Sözün özü; cennete gitmek için ölmeyi beklemeyin, Domaniç’e gelin./01.06.2016

Sanata 28 yılını veren Çok Yönlü Sanatçı,
Münevver Düver Kısa Öz Geçmiş
Orta Asya Türkü olan Bozoklar, 24 oğuz boylarından, Yıldızhan’ın Avşar boyundan olup Orta Asya’nın hazar denizi kıyısından Horasan yolu ile Anadolu ya gelmişlerdir. Bu büyük göçte aile Kadirli, Kozan, Adana, Çukurova ya yerleşmiştir. Kalabalık bir nüfusa sahip olan ailedeki birçok kişide sanatçı ruhu vardır. Şair olan anneanne ve anne buna bir örnektir.
Münevver Düver Adana’da doğdu. İlk şiirini beş yaşında yazdı. Azerbaycan Gazeteçiler Birliği Sumqayıt şehir teşkilatının Günlük Analitik Haber Ajansı Türkiye temsilcisi Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisidir.

Türkiye’m 2

Gönülden gönüle geçen yol vardır
Ay yıldız aşkıyla birsin Türkiye’m
Dünyada her ırkla dost ile yardır
Kahraman ordunla ersin Türkiye’m

Asya, Avrupa’yı bölen cıvansın
Osmanlı’dan kalan yadigâr hansın
Avrupa Birliği senden utansın
Denizlerle coşan yersin Türkiye’m

Kültürün, Tarihin özün bellidir
Dağın, gölün, ovan, düzün bellidir
Ayda dört mevsimin, güzün bellidir
Bütün dünyaya değersin Türkiye’m

Yedi bölgen turistlerin yatağı
Seksen bir ilin farklı sıcağı
İnsanların kalbi sevgi otağı
Gönül tahtına binersin Türkiye’m

Atatürk kurdu bu cumhuriyeti
Başına getirdi asil milleti
Demokrasi verdi ve hürriyeti
Gözlerimde hep seğersin Türkiye’m

21.12.2010-Adana

Toprağım Azerbaycan

Hasretinle doluyum ben
Azerbaycan Azerbaycan.
Özlemlerin yoluyum ben
Azerbaycan Azerbaycan.

Her zaman seni anarım
Hasretin ile yanarım
Budur benim son kararım
Azerbaycan Azerbaycan.

Türk’ün ülküsü sen oldun
Can oldun gönlüme doldun
Özgürlüğü sonra buldun
Azerbaycan Azerbaycan.

Yol oldun gönül çarşıma
Nur oldun ulu marşıma
Sevgisin yüce arşıma
Azerbaycan Azerbaycan.

Sen yakında, ben uzakta
Sensiz yüreğim tuzakta
Bayrağın her an kucakta
Azerbaycan Azerbaycan.

Her zaman seni düşlerim
Seni gönlümde süslerim
Kalbimde seni beslerim
Azerbaycan Azerbaycan.

Toprağın kokusu gelir
Kokusu bağrımı deler
Gözyaşımı sele eler
Azerbaycan Azerbaycan.

Münevver, Güneyin Kızı
Dinmez bağrımdaki sızı
Mevlâ’m ayırmasın bizi
Azerbaycan Azerbaycan.

Yedi Devlet Bir Millet’in Sultanları

Bu cihanda Türklük şanını gördü
Yedi devlet bir millet’in sultanları.
Dünyada insanlık hükmünü sürdü
Yedi devlet bir millet’in sultanları.

Mahtumgulı Firaği Türkmen şair
Mutasavvıf ilmi insana dair
Bahtiyar Vahapzade yazdı şiir
Yedi devlet bir millet’in sultanları.

Ahmet Yesevi evrende nam saldı
Pir-i Türkistan’ın şairi oldu
Hacı Bektaş, Yunus feyziyle doldu
Yedi devlet bir millet’in sultanları.

Ali Şir Nevai Özbek’in piri
Cengi Aytmatov gönüllerde diri
Denktaş, Nihat Asya bizlerden biri
Yedi devlet bir millet’in sultanları.

27.12.2010-Adana

Ahmet Yesevi

Yesi ülkesine bir güneş doğdu
Türkistan’nın piri Ahmet Yesevi
Yalanı, yanlışı ilmiyle boğdu
Türkistan’ın miri Ahmet Yesevi

Buhara’ydı ilim, irfan merkezi
Sıcak yüreğiyle sardı herkesi
Dünyaya duyurdu Türkistan sesi
Kainatta iri Ahmet Yesevi

Hacı Bektaş, Yunus Emre, Mevlâna
Feyz alıp dağıttı kalpten her yana
İki bin yıl önceden ta bu yana
Gönüllerde biri Ahmet Yesevi

Pir-i Türkistan’ın şairi, veli
Dört kapı, kırk makama değmiş eli
Yüz yirmi yaş sonra seherin yeli
Yaratanın eri Ahmet Yesevi

16.12.2010-Adana

Ali Şir Nevai

Özbekistan dünyasının şairi
Altun yürekli Ali Şir Nevai
Beş yüz yıldan beri olmuş ahiri
Güçlü bilekli Ali Şir Nevai

Rus, Uygur, Ermeni’ler seni anar
Azeri, Tatar’lar özüne yanar
Türkmenler, Özbekler sözüne kanar
Eli kalemli Ali Şir Nevai

Türk dilinde öncü, yoluyla yoldu
İnsan sevgisiyle aşını böldü
Afganistan, Herat oradan geldi
Horasan âlimi Ali Şir Nevai

Babası Vezir, Timur’un meliki
O bir mühürdar, Vezir, Vali idi
Bin bey yüz bir yılında vefat etti
Fani mahlaslı Ali Şir Nevai

22.12.2010-Adana

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

Öğretmenime…

Dünya güzeli hocam her zaman zarif, şıksın.
Çağdaşlık yolundaki yol gösteren ışıksın.
Asaletinle yıldız olmaya alışıksın,
Bir Güngör Güner yetmez, binlercesi olmalı,
Yurdumun tüm gençleri bilgilerle dolmalı.

Seni çok seviyorum, daima kalbimdesin.
Kulaklarımda çınlar ahenkli tatlı sesin.
Gönlümün sultanısın, şiirimde de esin.
Bir Güngör Güner yetmez, binlercesi olmalı,
Yurdumun tüm gençleri bilgilerle dolmalı.

Doğruluğu gösteren, sensin kutup yıldızım
Özlediğim yıllarda sen oldun yürek sızım,
Görmeden de sevildin hayranın iki kızım,
Bir Güngör Güner yetmez, binlercesi olmalı,
Yurdumun tüm gençleri bilgilerle dolmalı.

Ellerimde hünersin, gözlerimde de umut,
Ömrüm oldukça hocam ne olur elimden tut,
Kusurum oldu ise affet, hatamı unut,
Bir Güngör Güner yetmez, binlercesi olmalı,
Yurdumun tüm gençleri bilgilerle dolmalı.

Harika mevsimlerin çiçeklenmiş dalısın,
Hayatın tadı sensin, peteklerin balısın.
Bütün renkler güzel de sen renklerin alısın.
Bir Güngör Güner yetmez, binlercesi olmalı,
Yurdumun tüm gençleri bilgilerle dolmalı.

Adana.19-08-2016.SAAT:11.00

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

Dağların ardından yol bulsaydım
Tereddütsüz giderdim
Güneşi kucaklamaya
Oynaya güle…
Sevdanın zirvesi Ağrı’dan yüce
Çıkabilseydin sevgili,
Sevdayı doruklardan alıp
Gelebilseydin keşke!
O zaman can parçam,
Bir damla çiy olurdum
Buğulu gözlerinde…
Ağaçların domurlarında
Neşeyle yeşeren umut,
Uçsuz bucaksız denizlerde
Gelin gibi süzülen ak yelkenli,
İstiridye içindeki inci,
Can tanem
Gözlerinde yakamoz olurdum.

7 ARALIK 2014.MERSİN