Dönecek demiştim dosta düşmana
Unutmuş olsan da, suçun yok senin.
Hasretin çığ gibi düştü bu cana
Düşse de bir tanem, suçun yok senin.
Hazana büründü gönlümde bahar
Figanlar kopmuşsa, suçun yok senin.
Arayıp sormadın bu güne kadar
Soranlar sağ olsun, suçun yok senin.
İçimdeki özlem bir volkan gibi
Sönmek bilmiyorsa, suçun yok senin.
Gelirsin sanmıştım güller açınca
O güller açmıyor, suçun yok senin.
Saçımdaki aklar sevdanın yükü
Keder vurgunsam, suçun yok senin.
Uykusuz gecemin her sabahında
Gözlerim yorgunsa, suçun yok senin.