İNSANIN QEMİ OLMASA
Ağac kökünden quruyar
Torpağın nemi olmasa.
Qocalıq da gereksizmiş
Cavanlıq demi olmasa.
Bendesi çox, Tanrı tekdi,
İş-gücümüz el-etekdi.
Papağı güne vermekdi
Yaşamaq çemi olmasa.
Güc qoldan, dizden düşermi,
Saçlara tez den düşermi,
Dünya heç gözden düşermi
İnsanın qemi olmasa?
DÜNYANI
İnsanlar uydular tamaha niye?
Tutmadıq çiçeye, güle dünyanı.
Varlılar sığmayır ne yere, göye,
Saldılar ne yaman dile dünyanı.
Kime yeterince derddi,beladı,
Kimine sehradı, yaşıl taladı.
Tarixde çox şahlar meydan suladı,
Getire bilmedi ele dünyanı.
İnsanlar getmeyib yola, görmüşem,
Düzlerin yolunda çala görmüşem.
Yaltaqlar hürüyüb yala , görmüşem,
Men bele bilmezdim, bele dünyanı.
Tebiet incidi, qızıldı,leldi,
Ömrün şerafeti obadı, eldi.
Yamanlar elinde fitnedi, feldi,
Yaxşılar yaşadır hele dünyanı.
Men dedim ne abır,heya itmesin,
Gül-çiçek yerine qanqal bitmesin.
Allahım, sene de acıq getmesin,
Bendeler verdiler yele dünyanı.