DƏRDİMİ YAZMIR QƏLƏM DƏ
Pozulubdur sığalları,
Sevməz daha nağılları,
Bu torpağın oğulları,
Dözümə düşmən kəsilib.
Basılıbdır sərhədlərim,
Haya gedib igidlərim,
Səbr verən öyüdlərim,
Özümə düşmən kəsilib.
Sevincim əsirmi qəmdə?
Bu millət qalmaz ələmdə.
Dərdimi yazmır qələm də,
Sözümə düşmən kəsilib.
Oyatmışam yaddaşı da,
Yanır bağrımın başı da,
Daha gözümün yaşı da,
Gözümə düşmən kəsilib.
ANAMSIZ
Dünya işığına həsrətdi anam,
Dünyanın işığı söndü anamsız.
Nə qədər sağ idi qoymadı sınam,
Qəddim də, qəlbim də sındı anamsız.
Həm sevincim idi, həm qəmim idi,
Könlümə yeganə həmdəmim idi.
Mənim kəhkəşanım, aləmim idi,
Gen dünya zindana döndü anamsız.
Ümid qaynağımdı, mehribanımdı,
Sevgisi, qayğısı can dərmanımdı,
Dərdimi açdığım tək ünvanımdı,
Yanar ürəyim də dondu anamsız.
Darıxa-darıxa ağlayır içim,
Bu qərib dünyadan hayana köçüm,
Azmışam, tənhayam necə yol seçim,
Yollarım dumandır, çəndir anamsız.
Bu ölüm həyatı gözümdən saldı,
Analı dünyamı əlimdən aldı,
Burda yaşamağa səbəbmi qaldı,
Göylər də başıma endi anamsız.