Ay ellər , deyəsən yenə sökülür ,
Eşqin səmasında dan yavaş-yavaş .
Möhnətin yüküylə belim bükülür ,
Yenə də üzülür can yavaş-yavaş .
Yenə də başlanır əzab , əziyyət ,
Yenə halım fəna , pisdir vəziyyət .
Bu halda da vardır özgə məziyyət ,
Eşq ilə qaynayır qan yavaş-yavaş .
İdrakım sevgiyə tuşlanır yenə ,
Yuxusuz gecələr başlanır yenə .
Gözlərimin yaşı daşlanır yenə ,
Dəryalar yaranır , san , yavaş-yavaş .
Qalib Şamxaloğlu sevgi xəstəsi ,
Dərmanı yarının bircə busəsi .
Yara yetişməsə bu şikəstəsi ,
Viranəyə dönər kan yavaş-yavaş .