QARI NƏNƏ,AĞI DEYİB AĞLAMA!
(“Didərgin şərqisi”,”Qaçqın harayı” silsiləsindən)
Bu çöllərin durnaları didərgin,
Bu torpağı parçalar kim,didər kim?
Bu göylərin yaxasını didər kin,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Qarı nənə,göyün üzü qaradır,
Astarı göy,əyan üzü qaradır.
Qarı nənə,bu göy üzüqaradır,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Qara bulud qara gündür,qara gün,
Qara teli ağ edəndir qara gün.
Sən də,mən də qaragünük,qaragün,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
İslanmışıq-qorxumuz yox yağışdan,
Ya payızdan deyilik biz,ya qışdan.
Ayağımız üzülübdü yoxuşdan,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Görən kimə göy üzü daş saxlayır?!
Yurdu gedən bədəndə baş saxlayır.
Hərə bir cür vətəndə baş saxlayır,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Gözümüzdə göz dağıdır Xocalı,
Bu qüssədən,Allah,ürək qocalır!
Vətən para deyil dərdi borc alım,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Yurdumuzda qərib olduq neçəmiz,
Yadlaşdıqca Həkərimiz,Göyçəmiz.
Gör kim idik,necə endik heçə biz,
Qari nənə,ağı deyib ağlama!
Azərbaycan.Quba.1996.