Bu çiçəyin rəngi sarı,
Ləçəyi qəm naxışlıdır.
Boylanıb qəbrimə sarı,
Çiçək həsrət baxışlıdır.
Bu gül gözümdə göz dağı,
Nisgili ürək ağrıdır.
Bu gül sükutun söz dağı,
Bağrımı üzən agrıdır.
Göz yaşı şeh olan gülün
Sevgisi dünya qədərdir.
Gözü yolda qalan gülün
Qəlbini qırmaq qədərdir.
Gözü yaşla dolsa belə,
Gül unutmaz gül eşqini.
Ləçək-ləçək solsa belə,
Yaşadacaq gül eşqini.
Nifrət etsə belə dili,
Üz çevirməz qəlbi gülə.
Çıxar geri dönsə gülü,
Pişvazına gülə-gülə…
Məni mənə bağışlama,
Məzarımda bitən çiçək.
Təzədən dərdi başlamam-
Qəbrim olar sitəm,çiçək.
Gözlərim qəm çisənləyir,
Sən bu dünyadan küsəndə.
Ruhum Rəbbimi səsləyir,
ALLAHINA sığın səndə.
Azərbaycan.Quba.
28.12.2000.
PS:Bu şeir”Palitra” qəzetində 15.03.2001.tarixində dərc olunub.