Tamahı yoxdu
Aciz o bəndədir baş əyir yada,
Tanrıdan ümüdü pənahı yoxdu.
Xöşbəxt o bəndədir fani dünyada,
Gözlərin tox tutub tamahı yoxdu.
Arzular çıxanda boşa həyatda,
Dildə möhtac olur “kaşa” həyatda,
Bir şeyi düşünüb yaşa həyatda,
Hansısa gecənin sabahı yoxdu.
Tanrı quşu belə qoymadı hisssiz,
Tövbə et bir günah yox belə əhvsiz,
Həyat bir filmdir rəysiz və şərhsiz,
Boş yerə axtarma izahı yoxdu.
Cənnətdəki çiçəklərə qovuşar,
Gül qoxuyan küləklərə qovuşar,
O dünyada mələklərə qovuşar,
Kimin bu dünyada günahı yoxdu.
Vəsiyyət
Ey əziz dostlarım qulaq asın siz,
Vəsiyyət edirəm eşidin məni.
Bir ömür boyunca dərdini çəkdim,
Öləndə Şuşada dəfn edin məni.
İsa bulağından çıxan su ilə,
Cismimi yuyaraq kəfənləyərsiz.
Çıxarıb tabutdan kənarə məni,
Sevdiyim torpağa təhvil verərsiz.
Qurun yeddi gecə yas çadırımı,
Qoy gəlib gedənlər ehsan yesinlər.
Molla fatihəni verəndən sora,
Şair qardaşlarım şeir desinlər.
Deyilən şeiri eşitsin deyə,
Mənim məzarımı dayaz qazarsız.
Gəlib gedənlərdə tanısın deyə,
Baş daşım üstünə şeir yazarsız.
Yazarsız ruhunu çəkib səmaya,
Cismini torpağa verdi yaradan.
Yazdığı şeirlər qaldı yadigar,
Sərəstan getsədə fani dünyadan.