Azərbycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“Qızıl Qələm” Media Mükafatı laureatı,
“Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin redaktoru,
Nədir
Dərin rəğbət bəslədiyim Reyhan xanim Baxşıyevanın oğlu
Orxan balamizın əziz xatirəsinə. Reyhan Baxshiyeva
Yaman ağır imiş dost xəyanəti,
Sən hardan biləydin xəyanət nədir?
Dostluğu ayaqlar altina salan,
Nankorlar bilmədi dəyanət nədir.
Sən könül sindirmaq bilməzdin, oğul,
Dostlar ağlayanda gülməzdin, oğul.
Coşub çağlayardım dinməzdin, oğul,
Bir yol soruşmazdin bu xiffət nədir?
Nələri düşünmür ana ürəyi,
Alışır sinəsi. yanır kürəyi.
Əsərdi qəlbimdə şübhə küləyi,
Şübhəm gerçək oldu, bu qismət nədir?
Ahımdan çatlayır daşlar, hardasan,
Sinəmdə ağır bir daş var, hardasan,
Səni darda qoydu dostlar, hardasan,
Dön, göstər onlara sadaqət nədir?
Dəniz gözlərimdə, təlaşdayam mən,
Hər gün dalğalarla savaşdayam mən,
Sormayin necəyəm, nə yaşdayam mən,
Ömrümə verdiyim əsarət nədir?
Orxanim ən gözəl dərdim, sərimdi,
Hər bir xatirəsi ləl-cövhərimdi.
Səbri özü versin Allah kərimdi,
Dözüm, deyim ya rəbb, bu qüdrət nədir?
Bir gün
Bir gün unudular sənin də adın,
Başına- gözünə döyərsən sən də.
Bağrını yandıran alovun, odun
Tüstüsü gözünə dolar güləndə.
Bir gün əməllərin çıxar qarşına,
Başını yamanca qatar bu dünya.
Üstündə əsdiyin hər nəyin varsa,
Əlüstü özgəyə satar bu dünya.
Bir gün gözlərindən yaş gilə-gilə,
Süzülər gizlicə yanaqlarına.
Qonar yuvasına dönən quş kimi,
‘Bağışla” kəlməsi dodaqlarına.