EBEM KUŞAĞI SABAH
İnceden inceden düşerken yağmur
Ebem kulakları asılır gök kubbeye
Baharın er sabahıdır ya bu dem
Bizim elin bahar sabahıdır
Şöyle bir sükut denizi düşünün
Tınısı duyulmaz hoşa gitmeyen seslerin
Dedim ya vakit, erken
Bu erken vakitlerde
Henüz açılmaz kapı, perde
Ben açarım göz kapaklarımı
Özler göz kapaklarım sabahı
Sabahsa göz kapaklarımı
Bir serçe viçler karşı dalda
Garip demek ki rızık telaşında
Derim : Yırtma hançereni be garibim
Yaradan bir pay ayırmıştır sana da
Ya bülbül, az ötede
Erken başlar dem çekmeye
Ama, henüz bir kıpırdanmaya yok ki gülde
Be yüreği yufka bülbülüm
Neden düştün aşka bülbülüm
Ne oldu yandı da, sen gibi Keremde
Diyeceksin :
Sevda işte, yürek işte
Bilinmeyen bir sır, bilinmeyen giz
Sonra, ben bu topraklarda yaşıyorum
Bu havayı soluyorum, diyeceksin
Bilmez misin be şair?
Ferhat bizim hemşehrimiz
İnceden, inceden düşerken yağmur
Er sabahlarda
Ebem kuşağı umutlar
Sallanır gül kurusu salıncaklarda