Blog

SƏNSİZLİK

Xəyalların qoluna girib,
uzaqlarda özünü axtarmaqdır
Sənsizlik.
Zamanından, məkanından asılı olmayaraq,
bəzən qollarını alnına yastıq edib
görüşmək eşqilə özünü yuxuya məhkum etmək,
Bəzən də gecələri yuxusuz açmaqdır
Sənsizlik…
Gündə geyilməkdən yamaq-yamaq olan yollarda
yolunu azmaqdır
Sənsizlik…
…Telefonun bir zənginə həsrət qalmaq,
Saatın əqrəbindən asılıb
ötənlərə nəzər salmaq,
səbəbsiz yerə gülüb,
səbəbsiz yerə ağlamaqdır
Sənsizlik.
Sənsizlik həm də
ələ qələm alıb
ağ vərəqlərə ləkə salaraq
günaha batmaqdır.
…Hə, bir də
Sənsizlik sənin yoxluğunda sənli olmaqdır,
sənlə olmaqdır.
Bax, budur sənsizlik…

KÖHNƏLMƏK QORXUSU

Özümü yenicə dərk etməyə başlamışdım ki,
gəldin həyatıma…
Gəlşinlə çox şeyi öyrətdin mənə,
Gözlərimlə “gəzməyi” sən öyrətdin,
Elə yol çəkməyi də…
Həyatıma gəlməmişdən
Heç özümlə söhbət də etməzdim,
Görənlər dəli deyib mənə gülməzdilər də…
Heç onda dərdlərin yaxasından asılmamışdım,
Gözlərim “qəhrəman ana” da olmamışdı…
Onda hər şey bambaşqaydı…
Ömrümdə tək qış fəsli deyildi…
…Hə, gəl, bir az da uşaqlığımdan danışım sənə…
Hələ onda uşaq idim,
Qayğılardan kənar,
sakit,
gülərüz,
bir az da “toppuş” uşaq…
Hər kəs məni çox sevərmiş-
rəhmətlik nənəm deyəndə yadımda saxlamışdım…
Dünya boyda oyuncağın içində
mənim də oyuncaqlarım olub
başqa uşaqlar kimi…
Amma onlardan fərqli olaraq,
heç sevməzdim oyuncaqlarımı.
Atam mənə oyuncaq alan kimi
“içində, görəsən, nə var?”-
bəhanəsilə
tez sındırardım onları…
Mən o vaxtdan təzəlikləri sevməmişdim…
İndi düşündükcə, çox şeyi anlayıram.
Bizi bir-birimizə bağlayan
oxşar cəhətlərin nələr olduğunu…
Mən də sənin kimi təzəlikləri tez köhnəltmişəm,
tez atmışam.
Amma səndən fərqli olaraq,
cansızları…oyuncaqları…

DOĞULANDAN SONRA…

…Əvvəl dörd əllə yapışarsan yerdən,
Sonra yavaş-yavaş böyüyərsən.
Tamahkar olarsan-
Təkcə yerlə gözün doymaz.
…ayaq açarsan,
qalxarsan ayağa,
boylanarsan göylərə…
Ayaqlarınla yerdən tutub, əllərinlə göydən tutmaq istəyərsən…
Eşqə düşərsən.
Gah yerdəkilərə sevdiyini deyərsən,
gah da ki, göydəkilərə…
Tapdaladığın torpağı sevərsən,
…dünyanın belində fırlanarsan bir oxun ətrafında.
Günəşə çatmaq üçün, hərəkətin sürətlənməsini istəyərsən,
Arzuların qanad açmaz.
Hərəkətin bərabərliyindən dəyişməz aradakı məsafələr,
Yorularsan.
Düşmək istəyərsən dünyanın belindən,
Fırlandığından düşə bilməzsən.
Sonra bütün canlı və cansızların da dünyanın belində olduğunu dərk edib,
təskinlik verərsən özünə.
Hətta lağ edərsən dünyaya:
“Dünya, sanma fırladırsan hey məni,
Hünərin var dövr eyləmə, fırlanım!
…Nəhayət bir gün gələr-
Gözləmədiyin anda, hansısa bir varlıq alar səni dünyanın belindən.
Bir vaxtkı arzuların gerçək olar,
O zaman sevindiyindən bölünərsən iki yerə.
yerlər özünün olar, göylər ruhunun.

DAHA VARLIĞIN DA MƏNİ ÜŞÜDÜR

Daha varlığın da məni üşüdür,
Daha buz bağlayıb əlində əlim.
Bir vaxt danışardı baxışlarımız,
İndi o baxışlar laldı, gözəlim.

Alma yanaqların niyə qızarmır,
Hanı gözlərində gizli baxışlar?
Deyəsən, yamanca peşman olmusan,
Gözündən boylanır sözlü baxışlar.

Yaman dəyişmisən yaman, a zalım,
Beləcə tanıya bilmirəm səni.
Nə ola, bu görüş sonuncu olsun
Özümdə qınaya bilmirəm səni.

NƏ OLA BU DÜNYA BİR YUXU OLA…
Yaman uşaqlaşıb, təmbəlləşmişəm,
Ta heç kim tanımır bu gənc qoçağı.
Yuxuma bir gözəl girəndən bəri,
Yuxudan qalxıram günorta çağı.

Yuxuda görürəm bizdən danışır,
Daha gizli – gizli günəş də, ay da.
Bir dəli adamın kənd ürəyində,
Sevgi yaşayırmış bir ölkə boyda.

Yerlər də asıla göyün üzündən,
Göylərin qoynunda yuxusu gələ.
Nəola bu dünya bir yuxu ola,
Bizim sevgimiz də yuxuda ölə…

Qayıt bu həsrəti bitir, amandı…

Səni itirdiyim gündən, a zalım,
Ürəyimdən xəbərsizəm haçandı.
Qayıt yaşamağı öyrət eləcə,
Qayıt bu həsrəti bitir, amandı.
Daha əllərimdən uzaqdı əlin,
Daha nəfəsin də üzümə dəymir.
Bayaqdan gəzirəm evi-eşiyi,
Ürəyim hardadı, gözümə dəymir?!
Gözümün əlindən qaçan yuxumu
Axtarıb tapıram sən gedən yoldan.
Nə ola oyanam, görəm gəlirsən
Yuxumu tapdığım həminki yolnan.

* * *

Şəkil çəkdirməyi heç sevmədim mən…
Çünki hər dəfəsində gülümsəməyə məcbur hiss etdim özümü…
Göz yaşlarım kipriyimin lap ucundaykən belə
gülümsədim üzümə tuşlanan kameraya…
Hər kəsi aldatmağı bacardım,
Hər kəsə yalan danışdı dodaqlarımdakı təbəssüm…
Göz yaşlarımı gözlərimdəcə boğan qatil təbəssümüm
Qanlı əlləri ilə sığal çəkdi
qurumuş dodaqlarıma…
Bir aynadakı gördü gözlərimin taaa dərinliyinə çökmüş hüznü…
çarəsizliyi…
ümidsizliyi…
Şəkil çəkdirməyi heç sevmədim mən…

TANRIM
Dərdlər gəlir uc-ucadır
Tanrım sevgin çox ucadır
Dərd dərdləri qocaldır
Tanrım elimi sən qoru
Acıları bizdən götür
Sevinc sevgi səmasından
Yağışların izlərində onu itir
Tanrım elimi sən qoru
Vermə daha nisgil acı
Həsrət həsrətə calanıb
Ürəklərdə qüssə seli
Gözlərdə ələm qalanıb
Dualarım səninlədir
Tanrim pənahım sənlədir
İradə sevən bəndəndir
Tanrım elimi sən qoru

MƏNİ MƏNDƏN SORUŞ

Billur buludlartək dolu gözlərim,
Qorxuram,eşqimi anladar sənə.
Ağlasam silinər sənli izlərim,
Yaman darılıram dumana,çənə.

Bağlanan qapılar arxasındayam.
Taleyim gülməyir üzümə bir an,
Məni uzaqlardan soruşma,gülüm,
Məni məndən soruş,sənləyəm,inan.

Taleyimdən soruş,bəxtimdən soruş,
Heç kim bu qəmlərə gətirməz duruş.
Dözmək çox çətindir tənhalığıma,
Ancaq səninlədir mənə qurtuluş.

MƏN HƏSRƏTİ GÖZLƏYİRƏM

Nisgil dolu gözlərimə,
Həsrət qisqandı məni.
Yudu ağlayan gözümdən
Sevincimi, kədərimi.
Mürgülü laylaya dönüb,
Arxaya dönmədim bir yol…
İntizarım, həsrətimi
Çəkdi dara, oyanmadım.
Əsdi meh, titrədti külək,
Fidan gözlü həsrətimi.
Sevdam ilə min bir rəngə
Boyanmadım,
Bu həsrətə heç yanmadım.
Gözlərimdə məskən salıb,
Həsrət hey gəzib dolaşdı.
Gizlədim onu özümdən.
düyün vurdum yollarına.
Düşüm deyə, qollarına,
Mən həsrəti gözləyirəm,
Həsrətimi gözləyirəm…..

QÜDRƏTİM OĞUL

Səsi şalalənin çağlayan səsi,
Gülüşü həyata rəğbətim oğul.
Vətəndir sevgisi,eşqi,həvəsi,
Canım,qanım,varım,sərvətim oğul.

Varlığın bir uca dağ zirvəsidir,
Sənindir bu torpaq,bu ocaq,bu yurd.
Sənin xoşbəxtliyin mənim bəsimdir,
Namusum,vüqarım,qeyrətim oğul.

Kənanım,sizinlə Vətən sevinər,
Sizindir bu meydan,sizindir hünər.
Sizndir qələbə,sizindir zəfər,
Qolumun qüvvəti,qüdrətim oğul.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

DÜNYA

Niyə biz bu qədər əzab çəkirik?
Heç sənin abırın həyan yox dünya.
Varlını ucaldıb uca göylərə,
Pulu olmayanı sayan yox dünya.

Nə çörək tapılır, nə pul tapılır,
Hər tərəf bağlıdır, nə yol tapılır.
Dərdi gizləməyə, nə kol tapılır,
Kasıbın dərdini doyan yox dünya.

Zeynəbəm, yazıram olanları mən,
Həll edə bilmirəm yalanları mən.
Görürəm yalançı ilanları mən,
Haqqı, kainata yayan yox dünya.

HƏSRƏT QALDIM

Bu nə müsibətdir, nə vur ha vurdu?
Qarabağ yolunda dığalar durdu,
Çörək verdiyimiz, körəkdən vurdu,
Həsrət qaldım, Qarabağ’ın yoluna.

Cıdırı, meşəsi ağlar qalıbdır,
Orda sırtığ Erməni yurd salıbdır,
Dağ dərəni, qara bulud alıbdır,
Həsrər qaldım, Qarabağ’ın yoluna.

Xarı bülbül boynu bükük ağlayır,
Çöl çəmənim, vallah sinə dağlayır,
Düşmən bütün cığırları bağlayır,
Həsrət qaldım Qarabağ’ın yoluna.

Qarabağım, qara bəxti qan oldu,
Toy bayramı, yas oldu, tufan oldu,
Qızım, gəlinim haqsız qurban oldu,
Həsrət qaldım Qarabağ’ın yoluna.

Zeynəb’əm, bu dərdə mən necə dözüm?
Yazıram mısramı, ağlayır sözüm,
Xəbər gözləməkdən, kor olub gözüm,
Həsrər qaldım Qarabağ’ın yoluna.

QIRAJAM SİZİ…

Bu nə mitinq balam, bu nə şücaət?
Qorxuram dövləti edəsiz qarət,
Gərək ki, biləsiz bu bizim adət.
Belə getsə artıq, qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!…

Bu nəyin hesabı, nəyin üsyanı?
Bizlərin var sizə böyük gümanı,
Siz də ki, bu yolnan tutduz hər yanı,
Deyəsən bu yolda qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

İnternet ay balam, elm,savaddı,
Mitinqi yazırsız, pis təbliğatdı.
Olimpiada var, başçıya yaddı,
Başçının yolunda qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

Yerimiz bərkiyib, cibimiz dolu,
Yatmışıq, görmürük vuracaq qolu,
Məsləhət qul olun, yox başqa yolu,
Yoxsa öz yoluzda qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

Qara bazarında fəhlə deyinir,
Maaşı az olan alim deyinir,
“Varlığa nə darlıq ” deyən deyinir,
Yoxluğun içində qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

Dolana bilmirsən? Fəhləmiz azdı,
Bazar hesabında elmimiz azdı,
Başa düş müəllimə, büdcəmiz azdı,
Əməl eyləməsəz qırajam sizi!
Bir-bir qan uddurub tutajam sizi!

Əksilmiş ömrünün şotu mənlikdir

Danışma ay bala, dilin kəsilər,
Sakit həyatında bəla hərlənər,
Gözlərin bərələr, ömrün əksilər,
Əksilmiş ömrünün şotu mənlikdir.

Ayıq olsan belə kor olmalısan,
Eşidib, sonra da lal olmalısan,
Yaşamaq uğrunda lal olamlısan,
Lal olan dillərin şotu mənlikdir.

Qatil olmasan da yata bilərsən,
Oğrusuz oğru da ola bilərsən,
Pulsuz hər adı da ala bilərsən,
Aldığın hər adın şotu mənlikdir.

Nisyə dəftərlləri tamam dolubdur,
Satanlar alana minnət olubdur,
Vallah vampirlər də nağıl olubdur,
İndiki vampirin şotu mənlikdir.

Neft adlı bitməyən sərvətimiz var,
Dünya miqyasında hörmətimiz var,
Qara camaatın ah-naləsi var,
Çəkilən hər ahın şotu mənlikdir.

Hələ məhbusların sayı artacaq,
Doğmalar yadlaşıb, yadlar yanacaq,
Çoxunun gözündə qorxu olacaq,
Qorxan o gözlərin şotu mənlikdir.

Beləcə məhv olar müqəddəs hisslər,
Bir-bir xəyal olar tükənən düşlər,
Ruhda da birləşməz ayrılan eşqlər,
Ayrılan eşqlərin şotu mənlikdir.

Neftin idxalının mənə nə xeyri?
Mal gəlir dollarla, yoxdur dəyəri,
Kaş hər bir zülmün də olsa qədəri,
Qədərsiz nəfsin də şotu mənlikdir…

Mehri ƏLİYEVA (Əliyeva Mehriban Əsəd qızı) 1973-cü ildə Ağdam şəhərində anadan olub.Onun şeirləri Mehri Qəmli adıyla çap olunur.1989-cu ildə Ağdam şəhər 3 nömrəli orta məktəbini bitirib.1989-91ci ildə tibb texnikomunu qurtarıb. 1992-94 illərdə Ağdam şəhər 48 nömrəli SMD –də kadrlar şöbəsinin müfəttişi vəzifəsində işləyib.1995-ci ildə ailə qurub .3 övlad anasıdı. 20 ildir Kiyevdə yaşayır.Şeri sevir.16 ilə yaxındı şeir yazır. 130 səhifəlik“Qərib həsrəti ” ,160 səhifəlik “Gözlə vətən gələcəyəm ”şeirlər kitabı,480 səhifəlik “Şəhidlər ölməz ”xatirə kitabı ,215 səhifəlik“ Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman”,170 səhifəlik “Bağışlama bizi ay qoca dağlar” şeirlər kitabı “Gənclik”nəşriyyatında çap olunmuşdur. 30 noyabr 2015-ci ildə Azərbaycan Kütləvi İnformasiya İşçilərinin Həmkarlar birliyi tərəfindən“Qızıl qələm” 16 dekabır 2015-ci ildə“Xalqın Nüfuzlu ziyalısı” “Dövrün vətənpərvər şairi” fəxri mediya mükafatı vəsiqəsi və diplomlasrı ilə təltif edilmişdir. “Qarabağdan heç durnalar uçurmu?”adlı şeirlər kitabı Mehri Qəmlinin altıncı kitabı olacaq.

QARABAĞDAN HEÇ DURNALAR UÇURMU?

Dağlar qəribsəyib köçkünlər kimi,
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?
Kimlərə söyləyim bu həsrətimi,
Qayalar üstünə Qartal qonurmu?
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

Torpaq ilə dərdləşirmi görəsən?
Çeşmə üstə əylənirmi görəsən?
Heç o sudan bir içirmi görəsən?
Çəmənlərdə bülbüllər oxuyurmu?
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

Şəhidlərlə dərdləşirmi yol boyu?
Həkərə çayın heç coşurmu sel-suyu?
Qarabağda varmı Qarabağ toyu?
O yurdlarda dünya kimi susubmu?
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

Çiyələyi talalarda görürmü.
Şuşaya yol üstü görən dönürmü?
Meşələr üstündə bir az süzürmü?
Nə haldadır el-obamın durumu?
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

Mehri deyər bir durnada olmadım.
Dağ başından qərib yurda baxmadım,
Torpaq olub torpağımda yanmadım,
Qayalar üstünə Qartal qonurmu?
Qarabağdan heç Durnalar uçurmu?

Kiyev 18-10-2015

YAMAN QƏRİBSƏYİB DAĞLAR BİZİMÇÜN
Alıb göy üzünü qara buludlar,
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.
Ağlayır dağlarda çılpaq qayalar.
Vahimə bürüyüb bütün göy üzün,
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

Qatı duman alıbdı dörd tərəfin.
Qəribi olmuşuq ötən illərin.
Sirridə açılmır tutqun göylərin.
Niyə demir boyük dünya öz sözün.
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

Günəş şaxə qalxmır,ayda dolanmır.
Ulduzlar uzaqdan alışıb,yanmır.
Axı didərginlik bizə yaraşmır.
Əzabın biz çəkdik ötən bu dövrün.
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

Duman olub o dağları gəzəydim.
Torpağına sürtüləydi əllərim.
İsladaydı o dağları gözlərim.
Xoş anını yaşayaydım bu ömrün.
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

Mehri sizi unutmayib biləsiz.
Sizdə mənim kimi billəm qəribsiz.
Dərdli köçkünlərik adımız dərdsiz,
İllər otdü gördük hər üzün dözmün.
Yaman qəribsəyib dağlar bizimçün.

Kiyev 19-10-2015
YAMAN DARIXMIŞAM SƏNİNÇÜN ANA
Təbiət gözəldi ancaq sən yoxsan.
Yaman darıxmışam sənincün ana.
Gözümə hək olan sanki yuxusan.
El oba gəzirəm hey yana-yana,
Yaman darıxmışam sənincün ana.

Təbiət sən idin,varlıq sən idin.
Saçımda gəzərdi sənin əllərin.
İndi yoxluğusan bu təbiətin.
Axı mən nə deyim belə devrana,
Yaman darıxmışam sənincün ana.

Bulaq axır laylanı eşidirəm.
Səni bu dünyada yaman gəzirəm.
Anasız qalmışam hələ dözürəm,
Həsrətəm o şirin,nağıl-laylana,
Yaman darıxmışam sənincün ana.

Pəncərəmdən yağış süzülüb gedir.
Yanağımın yaşın əllərim silir.
Bilirəm evimə ruhunda gəlir.
Ancaq görməyirəm baxsam hayana,
Yaman darıxmışam sənincün ana.

Mehri deyər anamı axtarıram.
O gedən yollara baxıb yanıram.
Fələyə vermişəm niyə tapmıram.
El oba gəzirəm hey yana-yana,
Yaman darıxmışam sənincün ana.

Kiyev 19-10-2015

Adın da,eşqin də ayrılıq dadır,
Doldun baxışlara sən çadır-çadır.
Bu nə məmləkətdir, paramparçadır,-
Məlhəm də götürmür yaran,ay VƏTƏN!

Talanmış yurdunuq,əsir qalanıq,
Göz yaşı qarışan suyun bulanıq.
Biz ŞUŞA şəklində qərib balanıq,
Necədir qürbətlə aran,ay VƏTƏN?

Güllələr yaxanda açılan çiçək,
Bu qanlı güllərin şehindən içək.
Sərhəd telləriylə bir müttəhimtək,-
Haçandır üz-üzə duran,ay,Vətən!

Hüzn heykəlisən sən QARABAĞA,
Söykən sinəmizə çəkilən dağa.
Harandan başlayım qucaqlamağa,-
Ağrısız haran var,haran,ay VƏTƏN?

GÖZLƏRİM…

Dayanıb, göz-gözə ayna önündə,
Baxıb gözlərimə sual edirəm.
Nəyi, səndə görüb, nəyi axtarım,
Sən ki, bir ömürsən səndən gedirəm.

Baxdıqca gözümə,gözüm danışır,
Qarası ağarır ağı alışır.
Kölgələr içində səni tapıram,
Nifrətim dil açıb sözə qarışır.

Gözlərin mənasınecə dərinmiş,
Görünən kölgələr sanki səninmış,
Baş edib dərdimi daş olan könlüm,
Yansa da , istisi necə sərinmiş.

Gözlərim, gözümə baxa bilməyir,
O sükut içində məni dinləyir.
Ürəyim üzülüb qat-qat ölsəm də,
Gözüm də kölgənə lənət eyləyir.

26.09.2014.

Könlümün ilhamı, a bircəciyim..
İncəsən, qəlbi saf, a incəciyim
Bəstələr bəstəsi, a bəstəciyim
Oxu sən, nəğməni, dinləsin Ürək..!

Odumsan yanaram, kor pərvanəyəm
Külündə qovrulan, kor divanəyəm,
Səninlə dərdlərə kor, biganəyəm..
Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

Ürəyim dillənir, səsi sən deyir
Qəlbimə hakimsən, bir bilsən deyir
Gözünlə, sözümü dinlə sən deyir,
Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

Səsinlə, səsimin avazı gözəl
Əl açıb yalvarsaq, savabı gözəl,
İki qəlb, bir ürək cavabı gözəl,
Oxu sən, nəğməni dinləsin ÜRƏK..!

07.07.2015.

ANA KƏLMƏSİ

Sənə gözüm nuru deyə bilmərəm,
Gözümün nurunu itirmişəm mən,
Getdiyin yollara döşənib arzum,
Səni o yollarda itirmişəm mən.

Zamanın sərt üzü sıxdı canımı,
Aldı istəyimi,arzu kamımı,
İtirdim biryolluq mən gümanımı,
Sənə sözüm çoxdu deyə bilmərəm.

Fələk sərt oyunu oynadı birdən,
Gözləyən mən oldum, gəlmədi gedən,
Sənsiz fikirlərdi qəlbimi didən
Özümə mən,dözüm deyə bilmərəm.

Yolların yorğunu olmuşam daha,
Dincəltməz laylalar,mahnılar məni,
Düşəndə yadıma sənli günlərim,
Sinəmdən qopulan ah olar mənim.

Ana kəlməsindən qorxuram daha,
Eşidib ,duyanda mən o kəlməni,
Qorxuram ümidim itə sabaha,
Həsrətin öldürər,öldürər məni.

19 12 2015.

SINA SİRDAŞINI

Alış hər addımda zəhmət yoluna,
Tənbəllik nifrətdi,dərddi .,acıdı,
Çalış yaxşılığa öyrət özünü,
Yaxşılıq dərdlərə dərd əlacıdır.

Nəsihət demirəm, özün bilərsən,
Zamanla vaxtını düzgün bölərsən,
Bir gün mən deyənə gəlib görərsən,
Vaxtı hədər vermək,necə acıdır.

Sına sirdaşını dərdli anında,
Ömrünün,gününün xoş zamanında,
Həyatın onsuz da hər bir anında,
İnana bildiyin başın tacıdır.

21 12 2015.

SƏNƏ HARADAN GÜL TAPIM?

Ürəyim dərdin oylağı,
Hər gələn atinı çapır.
Söz-söz axan göz yaşımda
Hərə öz payını tapır.

Nə bir iz var,nə bir yol var,
Çəkilib qınına yollar.
Məni qısqandığın yolla
Tay gəlib tayını tapır.

Gülər gözün sözü ələm,
Fələk sayan gün gözü nəm.
Toplandıqca qəm üstə qəm,
Sayılan sayını tapır.

Başımı qatıb sözümlə,
Elə qəm yedim gözümlə.
Yola getmədim özümlə,
Səninlə necə dil tapım?!

Axır ölüm ayağında,
Gəldin sözüm qulağında.
Qışın bu oğlan çağında
Sənə haradan gül tapım?

Azərbaycan.Quba.

Unudun,məni unudun!

Bu dünyaya göz açmağım,
Ən böyük itkidir mənə.
Həsrətim-dərdimin dağı,
Taleyin ərkidir mənə.

Gözlərim dərdin köləsi,
Ürəyim dərdimi çəkir.
Düşür ömrümə kölgəsi,
Dərd sözü çəkir,ha çəkir.

Sevgim mənə nə verib-nə?
Sənə də nə versin,canım,
Bu dünya eşqə məngənə,
Əlində oyuncaq canım.

Bezmişəm gün keçirməkdən,
Əcəl harda baş girləyir?
Dərdim ömrümə cangüdən,
O da ölümü gözləyir.

Dərdimə yad,əzizlərim,
Unudun,məni unudun!
Mən ölümü əzizlərəm,
Siz də bu dünyanı tutun!!!

Azərbaycan.Quba.
16.12.2015.

Azərbaycan bayrağı

Könlümdə çalxalananan,
İşığımdır,nurumdur,
Səmada dalğalanan
Şərəfim,qürurumdur
Azərbaycan bayrağı

Ayı,ulduzu ilə
Cahanı nurlandırır,
Qəlbimizdə fəxarət
Çırağını yandırır
Azərbaycan bayrağı

Ruhudur bədənimin,
Şücaətin izidir,
Müstəqil vətənimin
Əyilməzlik rəmzidir
Azərbaycan bayrağı

Mənə ruhumdan yaxın,
Müqəddəsdir,uludur,
Əbədi azadlığın
Ən bariz simvoludur
Azərbaycan bayrağı

Odur səadət mehi,
Düşmən baxıb utansın,
Gün olsun ki,İlahi,
Şuşada dalğalansın
Azərbaycan bayrağı

21 dekabr 2015-ci il

Hələ də məndəsən

Hələ də məndəsən,hələ də məndə,
Zaman aciz qalıb bu dərd önündə,
Sən mənə ilahsan,mən sənə bəndə,
Hələ də çaşqınam qəm düyünündə

Hələ də gözündən qalxıram göyə,
Yer mənim üzümə həsrət qalıbdır,
Hələ də dərdimi deyirəm neyə,
Hələ də ulduzlar seyrə dalıbdır…

Bahar elçisidir bu soyuq boran,
Ona hicran demək məni qəhr edir,
Hələ də cənnətə,Haqqa aparan
Günahım günaha calanıb gedir…

İndi nə ölüyəm,nə diriyəm mən,
Bəşər olmağıma varımdı şübhəm
Almağa şığıyır məni əlimdən
Hələ də müəmma,hələ də mübhəm.

Hopmusan ruhuma elə o gündən,
Varlığın cənnətin nurundan baha,
Geriyə almaqçün özünü məndən
Məsləhət görürəm qayıtma daha

Anasını itirən balaca uşağın dilindən

Sən mənim şəklimi arxadan çəkib,
Saldın xəyalımı çölün düzünə.
Həyat üzərimə qəm-kədər əkib,
Bilmədim ki, yalanı nə düzü nə.

Boyu məndən uca bu beton divar,
Yalnızlıqdan başqa, söylə dərdmi var?
Payız bitər, ətrafımı qar alar,
Üşüdüb dondurar, baxmaz üzümə.

Qısıldığım bu divarın arxası,
Zaman-zaman dönübdü qan gölünə.
Fikirlərin, xəyalların parçası,
Səpələnib yamacına, düzünə.

Bəsdir daha, hamı batıbdır yasa,
Gözləyirəm, həlbət silahlar susa.
Zalım fələk məni kənardan pusa,
Bilmək olmaz, bəlkə güldü üzümə!…

09.12.2015

MƏNİ QARŞILA

Mənim xəyalımda bükülü qalıb,
Həsrətin yaxamda sökülü qalıb.
Sənsizlik dağ olub, çəkili qalıb,
Sevgini əynimə geyib gəlirəm.
Çıx yolumun üstə, məni qarşıla..

Küləklərdən alıb sənin ətrini,
Dünya qədər istəyirəm xətrini.
Misralarım tutub sənin xəttini,
Sevgin müqəddəsdir deyib gəlirəm.
Çıx yolumun üstünə, məni qarşıla.

Dolanaram gündə yüz yol başına,
Heyran ollam kipriyinə, qaşına.
Sevgi baxmaz sevənlərin yaşına,
Sevda budağını əyib gəlirəm.
Çıx yolumun üstünə, məni qarşıla.
İzlərini qarış-qarış gəzərəm,

Bir misranda əhvalını sezərəm.
Sən olmasan bu dünyadan bezərəm,
Sən adlı eşqimi öyüb gəlirəm.
Çıx yolumun üstə məni qarşıla.

22.12.2015

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

YALAN DOST

Yorulmuşam bu dünyanın işindən,
Çoxalıbdır yalan qardaş, yalan dost.
Hərə bir cür tutur onun peşindən,
Lovğalanır yalan qardaş, yalan dost.

Pulun varsa, dostların da şox olar
Pulun yoxsa olan dostlar yox olar.
Saf insanın qəlbi hər an tox olar,
Neyə lazım yalan qardaş, yalan dost?

Dost səninlə, yaxşı günün dostudur,
Yaman gündə kim qalacağ, dost odur.
Yalan dostlar, aldatmağa ustadır,
Olmayaydı yalan qardaş, yalan dost.

Zeynəb, gördün qardaş deyən hər kəsi,
İşin düşsün, çıxmayacağ heç səsi.
Dayağındır təmiz dostun nəfəsi,
Yalançıdır yalan qardaş, yalan dost.

BÖLMÜŞƏM

Bu dünyanın dövlətinə uymadım,
Atamdan, Anamdan, inan doymadım.
Sözlərimi ürəyimdə qoymadım,
Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

Qardaş, bacı necəyəm,
Elə bilki, çöldə yetim cücəyəm.
Kövrəlirəm, yaman qəlbi incəyəm.
Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

Tənha qaldım, məni qanan olmadı,
Dərd çəkdim, halıma yanan olmadı.
Düşünməyə, biraz zaman olmadı,
Dərdlərimi varağ ilə bölmüşəm.

Zeynəbəm, nə deyim, nəyi yazım mən?
İstəmirəm haqq yolumu azım mən.
Öz özümə, bəlkə qəbir qazım mən?
Dərlərimi varağ ilə bölmüşəm.

Ta qədim zamanlardan bu yana Azərbaycan xalqı dünyanın müxtəlif ölkələri ilə mədəni və ədəbi əlaqədar saxlamış, ticarət əlaqələrini daha da genişləndirilməsi üçün yorulmaq bilmədən çalışmışdı.Nəticədə Azərbaycan dilinin lüğət tərkibinə müxtəlif elm sahələrinə məxsus alınma sözlər, xüsusilə də ərəb-fars mənşəli alınma sözlər daxil olmuşdur.Təbii ki, Cənubi Qafqaz xalqları arasında münasibətlərin daha da genişləndirilməsi və inkişaf etdirilməsi yönündə Azərbaycan xalqı daha çox üstünlüyü ələ keçirməyə müəssər olmuşdu.Hələ Sovet hakimiyyəti illərindən Cənubi Qafqazda sülh və sabitliyin bərqərar olunmasına çalışan və bu şərəfli missiyasını layiqincə yerinə yetirmək üçün əlindən gələn hər cür köməyini əsirgəməyən Azərbaycan xalqı zaman-zaman yetirdiyi söz sənətkarları ilə Cənubi Qafqaz xalqlarının ədəbiyyatına müsbət təsir göstərə bilmişdi.Bu proses çağdaş dönəmdə də uğurla davam etdirilir.Son zamanlar Cənubi Qafqaz xalqlarının yeritdiyi istedadlı qələm sahibləri içərisində özünəməxsus yer tutan söz sənətkarlarından biri məhz çağdaş Azərbaycan ədəbi mühitində Nəğməkar-şairə kimi tanınan Zeynəb xanım Dərbəndlidir.
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Cəsarətli qələm” media mükafatı laureatı, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, nəğməkar-şairə Zeynəb xanım Dərbəndli keçən əsrin 70-ci illərində Dağıstan Respublikasının kəndində sadə kəndli ailəsində anadan olub.Orta təhsilini böyüyüb, boya başa çatdığı doğma Rükel kəndində alıb.
Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərən Zeynəb xanım Dərbəndli Azərbaycan türkcəsində mövzu-ideya, sənətkarlıq baxımından biri digərindən daha çox maraq doğuran məsələlər ətrafında fikir mübadiləsi aparmaq və dünyada baş verən hadisələrə münasibətini bildirmək yönündə mükəmməl ədəbi-bədii nümunələr, poeziya örnəkləri ərsəyə gətirməyə müəssər olmuşdu.Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının müxtəlif janrlarının səciyyəvi xüsusiyyətləri ilə yaxından tanış olması və daha çox xalq ruhuna meyl etməsi bu yönümdə Aşıq sənətinin ən geniş yayılmış janrları olan Qoşma və Gəraylı yazmağına səbəb olub.Yaradıcılığı üçün səciyyəvi olan xüsusiyyətlərdən biri də budur ki, məhz daha çox ictimai-siyasi, əxlaqi-tərbiyəvi mövzuda qələmə aldığı əsərləri ilə geniş oxucu auditoriyasına müraciət edərək, dünyanın ən möhtəşəm dini olan İslam dininə və Sonuncu Peyğəmbərimiz Həzrət Məhəmməd Mustafa (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) əxlaqına uyğun davranmağı tövsiyə edir.Çün həm Cənubi Qafqaz xalqları, həm də Azərbaycan xalqı zaman-zaman humanist ideyalarının daşıyıcısı və sülhün bərqərar olmasına böyük əhəmiyyət verən İslam dininin təsiri altındadır.Bu da öz növbəsində ictimaiyyət nümayəndələri tərəfindən normal qəbul olunmalıdır.
Dövri mətbuatda öz yazıları ilə çıxış edən nəğməkar-şairə Zeynəb xanım Dərbəndlinin qısa zaman kəsiyində uğur əldə etməsinin səbəbləri müxtəlifdir.
Əsas səbəblərindən biri də budur ki, Zeynəb xanım Dərbəndli yorulmaq bilmədən yaradıcılıq fəaliyyəti məşğul olur.Çağdaş Azərbaycan ədəbi elektron məkanında fəaliyyət göstərən müxtəlif mədəniyyət və ədəbiyyat portalları ilə əməkdaşlıq əlaqələrini uğurla davam etdirməsi, respublika ərazisində həyata keçirilən müxtəlif layihələr çərçivəsində işıq üzü görən antologiya və almanaxlarda yazılarının dərc olunmasıdır.Son illərdə isə könül döyüntüləri və pıçıltıları iki qardaş ölkənin-Qardaş Türkiyə Cümhuriyyəti ilə Azərbaycan Respublikasında fəaliyyət göstərən mətbu orqanlarda dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.Geniş oxucu auditoriyası tərəfindən rəğbətlə qarşılanıb və uğurlarının daha da artmasına səbəb olub.
Zeynəb xanım Dərbəndlinin yaradıcılığında yer alan ədəbi-bədii nümunələr mövzu dairəsinə görə genişdir.Xüsusilə də, XX əsrin 90-cı illərində Erməni qəsbkarları tərəfindən işğal olunmuş əzəli Azərbaycan torpaqlarının işğal altında olması, bu torpaqların azad edilməsi haqqında müxtəlif fikirlər yürüdür, tezliklə bu torpaqlara qayıtmağı Uca Allahdan diləyir.Bəzi şeirləri isə dua kimi səslənir.
Xüsusilə də, Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində görülən işlərdən danışır, qələbənin tezliklə Bizim olacağımızı böyük inam hissi ilə qeyd edir.Qarabağ mövzusunda beynəlxalq konfransların və seminarların keçirilməsinə baxmayaraq, hələ də bu məsələnin həll olunmadığını dərin təəssüf hissi ilə nəzərə çatdırır.Azərbaycanın əzəli və əbədi torpağı Dağlıq Qarabağın tərkib hissəsi olan Şuşa və Laçın rayonları haqqında öz müdrik və fəlsəfi fikirlərini geniş oxucu auditoriyasının nəzərinə çatdırır.
Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin bərpası üçün canından, qanından keçmiş Vətənpərvər oğulların ruhuna dualar oxuyur, salavatlar çevirir, oğullarının itkisinə dözməyən və ah-nalə çəkən Analara müraciət edərək, Uca Allahdan səbr və dözüm diləyir!
Vətənin hər bir qarış torpağı üçün cəbhədə və səngərdə erməni silahlı qüvvələrinin bölmələri ilə döyüşməyin önəmindən ürəkdolusu danışır, tarixən Babək, Koroğlu, Cavanşir kimi xalq qəhrəmanları böyüdən bir xalqın hələ yağıdan intiqam almaq eşqi ilə yaşadığını və bu müqəddəs amala çatmaq üçün çox çalışdığını vurğulayır.
Son zamanlar Azərbaycan Respublikası ilə Dağıstan Respublikası arasında ikitərəfli mədəni və ədəbi əlaqələrin inkişaf etdirilməsinə öz töhfəsini vermiş, nəticədə AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən qəbul edilmiş qərara əsasən, Zeynəb xanım Dərbəndli Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz xalqları üzrə xüsusi müxbir”i seçilib.Müxtəlif illərdə şeirlər kitabı çapdan çıxıb.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunub.Ginnesin rekordlar kitabına düşən antologiyada şeirləri yer alıb.
Geniş yaradıcılıq yolu keçən Zeynəb xanım Dərbəndlinin yazılarının dili sadə xalq danışıq dilinə daha yaxındır.Qəliz ərəb-fars mənşəli izafət tərkiblərə rast gəlinmir.Xalq ruhuna bağlılıq və ilhamını doğma yurdundan, elindən, obasından alması yaradıcılıq fəaliyyətinin təkmilləşdirilməsi və genişləndirilməsi üçün müsbət zəmin rolunu oynayır.
Dərd, qəm çəkməsi ilə XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, “Xan qızı” ləqəbi ilə klassik üslubda şeirlər yazan Xurşidbanu Natəvanı xatırladır.
Mövzu ətrafında müzakirələr aparması ilə diqqət çəkir.Müasir Azərbaycan ədəbi dilinin lüğət tərkibinin formalaşdırılması və inkişafı yönündə özünəməxsus yer tutan ümumişlək sözlərdən daha çox istifadə edir.Bu mühüm xüsusiyyət də öz növbəsində əsərlərinin dilinin sadələşdirilməsini təmin edir və geniş oxucu auditoriyası tərəfindən asanlıqla başa düşülməsinə səbəb olur.
Yaradıcılıq nümunələrini həsr olunduğu mövzulara görə şərti olaraq, üç qrupa bölmək olar:

1.İctimai-siyasi, əxlaqi-fəlsəfi fikirlər yürüdən nümunələr;
2.Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində aparılan fikir mübadiləsinə həsr olunmuş nümunələr;
3.Saf məhəbbətin tərənümünə həsr olunmuş nümunələr.

Yaradıcılığı boyu davam edən nigarançılıq, övlad taleyinə biganə qalmamaq repressiya illərində olduğu kimi qırmızı xətt kimi keçir.Eminsipasiya (qadın azadlığı) mövzusu isə demək olar ki, yox səviyyəsindədir.Xalqın adət-ənənəsinə, milli və mənəvi dəyərlərə bağlılıq əsərlərinin əsas leytmotivini təşkil edir.Türkçülük ruhunda qələmə aldığı ədəbi-bədii nümunələrinin hüquqi baxımından təsdiq edilməsi və gələcək nəsillərə çatdırılması və ötürülməsi üçün ilk təəssüratlar formalaşır.
Uzunmüddətli yaradıcılıq axtarışının nəticəsidir ki, dil-üslub baxımından mükəmməl sayılmağa layiq olan əsərlərinin hər biri geniş oxucu auditoriyası tərəfindən həm rəğbət hissi ilə qarşılanır, həm də poeziya həvəskarlarının, ədəbiyyatsevərlərin yaddaşına həkk olunur.Geniş və keşməkeşli həyat və yaradıcılıq yolu keçən Zeynəb xanım Dərbəndliyə yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti diləməyi, oxucu auditoriyasının bir az da genişlənməsi Mərhəmət və Rəhmi ilə geniş olan Uca Allahdan diləməyi özümə vətəndaşlıq borcu bilirəm.
UĞURLARINIZ BOL OLSUN, Zeynəb xanım! ALLAH yar və yardımcınız olsun! İnşAllah!

Dərin hörmət və ehtiramla,

Kənan AYDINOĞLU,
Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.
Bakı şəhəri.21 dekabr 2015-ci il

QOPA BU DÜNYA

Yenə qan içində, od içindədir,
Yorulmuş, usanmış, qoca bu dünya.
Mərmilər, güllələr öz işindədir,
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Suçlular hökm edir suçsuz cahana,
“Qanlı arayırlar”, tökülən qana.
Qıyılır hər saat minlərlə cana,
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Başacan yaşanmır, bəxtsiz ömürlər,
Zavala gəlirlər, vaxtsız ölürlər.
Çağalar, ahıllar, sitəm görürlər,
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Dünya əşrəfinin düşüb qiyməti,
Həyatın dəyəri bilinmir qəti.
Dərrakə dərk edir, bu həqiqəti-
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Seçəmmir qərəzli kini, küdrəti,
Bəsirəti bağlı, sönüb qüdrəti.
Dünya Birliyinin, nədir niyyəti?
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Boş, saxta vədləri, edib sədəqə,
Qərblilər qəzəbin tuşlayıb Şərqə.
Təlatüm labüddür, hər bir dəqiqə,
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

Vicdanlar oyansın, etsin təcəlli,
Düyməyə basmasın, fələyin əli.
Nə vaxtdır bu gerçək Dövrana bəlli-
Az qalır kökündən, qopa bu dünya.

20.12.2015.

AŞİQ OLMUŞAM

Artıq qərarlıyam, bu gün deyəcəm,
Qoy hamı bilsin ki, mən vurulmuşam.
Öz alın yazıma boyun əyəcəm,
Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

Gül olub yolunun üstə bitəcəm,
Bülbültək eşqimə nəğmə ötəcəm.
Könlümdə nə varsa, açıb tökəcəm,
Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

Səninlə coşacaq ilhamım, təbim,
Eşqinlə vuracaq nəbizim, qəlbim.
“Hə” söylə, olginən yaşam səbəbim,
Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

O gizlin baxışlar, az söz demədi,
Bilirəm, sənin də, könlün mənədi.
Söylə öz sözünü,- meylin kimədi?
Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

Söylə aşiqəm mən, şair Dövrana,
Son qoyaq bu gündən həsrət, hicrana.
Yayılsın bu sevgi, yurdda hər yana,
Görsünlər mən sənə, aşiq olmuşam.

21.12.2015.

FAİZ

Verdiyi dərdlərə tapılmaz çarə,
Ömrümüzə çökən bəladır faiz.
Halal ruzumuzu harama, şərə,
Günaha, qəzaya caladı faiz.

Kredit, ipotek… gəldi meydana,
Vurulduq, girdikcə o dondan-dona,
Xeyrimiz, şərimiz bağlandı ona,
Evdən bərəkəti yaladı faiz.

Atıb qarmağını ovladı bizi,
Döndərdi qozbelə gəncliyimizi,
Rahatlığlmlzl, dincliyimizi,
Gicitikan kimi daladı faiz.

Evdə kilim, palaz, xalça qoynadı,
Yorğan, döşək, balış, nalça qoymadı,
Stəkan, nəlbəki, dolça qoymadı,
Olanı-olmazı taladı faiz.

Xeyir görəmmədik, maya da getdi,
Yasa da xərclədik, toya da getdi,
Üzümüzdən abır-haya da getdi,
Kələfi örkənə doladı faiz.

XILASKAR İMİŞ

Düşünüb içimdən gələni yazdım,
Gah barlı payızdım, gah güllü yazdım,
Gah çalan tar idim, gah da ki, sazdım,
Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

Ruhlara qidaymış, xəstəyə dərman,
Sahili mərcan tək, özü bir ümman,
İlıq nəfəsindən dururmuş zaman,
Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

Vəsf edib çəkdikcə gülü, çiçəyi,
Öpüb qoxladıqca məxmər ləçəyi,
Cana dəva imiş sözün göyçəyi,
Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

Yazdıqca doymadım gözəldən, gözdən,
Alma yanaqlardan, surətdən, üzdən,
Eliksir etdikcə kəlmədən, sözdən,
Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

Sevgini hopdurdum, sözə, şeirə,
Möcüzə kəlmələr döndü sehirə,
Sınmış ürəklərə sözlərmiş çarə,
Sən demə şeirlər xilaskar imiş.

07. 12. 2015
(daha&helliip;)

Gözümə dəymirsən uzun zamandı,
Ölüb-qalmağından xəbər də yoxdu,
Bu həsrət bilmədim nə imtahandı?!…
Könlüm sən gedəndən hər şeyə toxdu.

Zaman da qoşulub səninlə getdi,
Ruhum bədənimdən öncə qocaldı.
Sənsizlik qəlbimi tamam keyitdi,
İllər sevincimi əlimdən aldı.

Mən səni görəndə uşaqlaşardım
Tez-tez kövrələrdim, tez-tez gülərdim.
Var olan dünyadan uzaqlaşardım,
Səndə yaşayardım, səndə ölərdim.

Mən səni görəndə gözüm dolardı,
Üzünə davamlı baxa bilməzdim.
Əllərim titrəyər, üzüm solardı,
Qəlbimin sözündən çıxa bilməzdim.

Mən səni görəndə məsumlaşardım,
Duyardım həyatın şirinliyini.
Xeyli gücsüzləşib məzlumlaşardım,
Görəndə mənə göz süzdürməyini.

Mən səni görəndə özüm olmazdım
Özüm də bilmədən başqalaşardım.
Sənli məqamları qəmgin olmazdım,
Hər kəsə, hər şeyə doğmalaşıram.

Mən səni görəndə dilim susardı,
Gözlərim danışar, səni anardı.
Həyat bizi görüb səsin qısardı,
Ürəyim yenidən alovlanardı…

Artıq nə sən varsan nə də biz varıq,
Səni məsafələr aldı əlimdən.
Nə qədər əhd etsək də ayrılmarıq,
Adın da zamanla düşdü dilimdən.

Sən də unudarsan bir gün, darıxma,
Hər zaman sevəcək deyilsən məni.
Güclə unutmuşam, qarşıma çıxma,
Qorxuram yenidən sevərəm səni.

Qəlbində bir ümüd bəsləmə geri.
Düşünüb ümüdülə səsləmə geri.
Yanıma sən dönmək istəmə geri.
Sən özgə biriylə evlisən daha.

Nə qədər səsləsən çönə bilmərəm.
Qayıdıb bir daha dönə bilmərəm.
Bağışla mən səni görə bilmərəm.
Sən özgə biriylə evlisən daha.

O ötən günlərə qayıtmaq çətin.
Ölübdü bu qəlbim ayıtmaq çətin.
O qədər acıdır unutmaq çətin.
Sən özgə biriylə evlisən daha.

Ayırdın de necə qəlbini məndən.
Apardın uzağa əlini məndən.
Sənki bölərdin dərdini məndən.
İndi isə özgəylə evlisən daha.

-Şəfa xanım, ədəbi-bədii yaradıcılıq fəaliyyətinə neçənci ildə hansı yazı ilə başlamısınız?

1. Yaradıcılığa başlamanın məncə, yaşı olmur. İnsan yaratmaq eşqiylə doğulur. Doğuluşdan onunla ömür yolunda yoldaş olur istedadı. Və beləcə, harda olur-olsun yazır… Beş yaşım olanda nənəm anama deyib ki, “bu uşaq nə söyləyirsə, onu heç yerdə eşitməmişəm, gətir bunu yaz”. İlk söyləntilərimi anam dilimdən yazıya köçürüb. Sonra özüm iki əlifba ilə -kiril və latın əlifbası ilə yazıb -oxumaq öyrənmişəm. Başlamışam özüm vərəqləri “qaralamağa”… Və bir də ayıldım ki, “Şəfa Vəli” imzasıyla ürəklərin qonağıyam….

-Müəllifi olduğunuz ilk kitabınız işıq üzü görəndə hansı hissləri keçirdiniz?

2. İlk… elə bu sözün özü həyəcan demək deyilmi?! Bütün üzüntülərimi, sevincimi, ürəyimin əsdiyi hər nə varsa “gizlətdiyim” idi ilk kitab… 2010-cu ildə “Ümiddən olan qurbanlar” özüylə yeni bir Şəfanı gətirdi mənə…

-Dövri mətbuatda ilk dərc olunan yazınız necə adlanır?

3. Bunu unutmuşam… Hələ məktəb illərindən müxtəlif qəzet və jurnallarda şeirlərim çap olunurdu. Məktəbdə müəllimlər məni tərifləyəndə elə bilirdim ki, daha bundan ötə sevinc yoxdu. Bütün məktəbimizdə kiçik bir qızcığaza “şeir yazan” deyirdilər… Bu “qara qız” da qürurlanırdı… Bu sevinci indi heç vaxt sözlərə sığdırammıram.. Və indi belə, hər hansısa qəzetdə, saytda, jurnalda çap olunanda elə həyəcanlanıram ki… İfadə edəmmirəm….

-Ədəbiyyat adamı olduğunuzu nəzərə alsaq, eyni zamanda həm poeziya, həm də nəsr sahəsində ədəbi-bədii nümunələr ərsəyə gətirməyiniz Sizin üçün heç bir problem yaratmır ki?

4. İçimdəki narahatlığı nə cür olur-olsun ifadə etmək istəyirəm. Bir bənd şeir, bir hekayə, bir ovuc sözcüklər… Hamısı mənə doğmadı… Hamısı mənim ürəyimin əsintisidi… sevgisidi…

-Son zamanlar respublikanın ən ünlü mətbu orqanlarında və ədəbiyyat portallarında Publisistika sahəsində qələmə aldığınız məqalələr dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılır.Ən çox hansı mövzuda və ya mövzularda məqalə yazmaq Sizə könül rahatlığı gətirir?

5. Daha çox araşdırma xarakterli məqalələr məni həyəcanlandırır. Məqaləm olub ki, iki ay onu sadəcə düşünmüşəm… Lalə haqqındakı məqalə iki il beynimdə bir küncə qısılıb qalıb. Iki ilə ancaq cəsarət toplayıb onu kağıza köçürmüşəm. Publisistikanı özüm seçmədim… O məni tapdı…

-Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi olaraq, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunandan sonra ədəbi-bədii yaradıcılığınızda hansı müsbət dəyişikliklər müşahidə olunub?

6. Daha böyük bir fərəh… Özümə inam… Şeirlərə güvənmək…Hekayələrə arxamı söykəyib kədərə gülümsəmək… Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü olmaq Şəfanın ürəyində Şəfaya olan doğmalığı artırdı..

-Bir neçə ay bundan öncə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan II “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin məzunlarının-müdavimlərinin iki illik kursu müvəffəqiyyətlə bitirdiyini göstərmək üçün tədbir keçirildi.Bu haqda müxtəlif kütləvi informasiya vasitələrində silsilə xəbərlər dərc olundu.Müvafiq olaraq, məzunlara sertifikatlar verildi.Bu iki il ərzində hansı amillər Sizi yenidən zəngin yaradıcılıq fəaliyyətinizi uğurla davam etdirməyə sövq etdi?

7. Orda keçirdiyim iki il mənə gözəl dostlar qazandırdı… Hər görüşdə bir fərqli söylənti doldu ürəyimə, axdı, axdı, Bakı-Gəncə yolunda silsilə şeirlərə çevrildi. Gənc Ədiblər Məktəbi bütün müdavimlərinə yeni yaradıcılıq həvəsi verdi. Bir budağın min olmağı kimi bir misramız neçə şeirin cığırı oldu… Natəvan klubunun dairəvi stolunda oturaraq baxışlarını barmaqlarına zilləyib oxunan şeirlərdə özünü tapmaq… Başqa söz varmı bu kövrəkliyi ifadə etsin?

-Bu günə qədər Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin hansı mətbu orqanlarında yazılarınız dərc olunub?

8. “Azərbaycan” jurnalında bir dəfə şeirlərim çap olunub… “Ədəbiyyat” qəzetində ” Ağarmış gün” hekayəm sevindirib məni. “Ulduz” jurnalında Qəşəm Nəcəfzadənin mənim haqqımda bir məsum yazısı, Fərqanə Mehdiyevanın layihəsində müsahibəm dərc edilib. Və hər biri mənə dünya qədər sevinc yaşadıb..

-Yazılarınızın müntəzəm olaraq, dərc olunmasına görə, kimlərə öz təşəkkürünüzü bildirmək istərdiniz?

9. Birinci, sizə. (Gülür) “525-ci qəzet”ə, “Ruzigar” qəzetinə, Əntiqə Səməndərə, Intiqam Yaşara, “Gəncə qapısı” jurnalına, bir sözlə, harda bir misram varsa, o yerə…

-Qəşəm Nəcəfzadə ilə Fərqanə Mehdiyevanın həyatınızda rolu?

10. Qəşəm müəllim… “Sənin dərsin” şeiri ilə könlümün doğması olub onun poeziyası… və o misra var ha, “Mən səni sevirəm, ölməzsən heç vaxt!”… Bu misraya ağlayıb nə qədər şeir yazmışam, bir bilsəniz…
Fərqanə xanım mənim şeirlərimin “payız sevdası”dı. Onun qucağına qısılıb payıza olan sevgimi misralara əmanət etmişəm… Hər ikisi yaradıcılığından bəhrələnəcək şairdi.

-Bu ilin yaz aylarında ədəbiyyat sahəsindəki xidmətlərinizə və yaradıcılığınızdakı inkişafa görə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Rəhbərliyi tərəfindən qəbul edilmiş qərara əsasən, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdünə layiq görüldünüz. İlk olaraq, Sizi kim təbrik etdi?

11. Özüm… Gəldim, güzgünün qarşısında durdum və pıçıldadım: “Təbriklər, qara qız! Hər şey gözəl olacaq”

-Daha çox nəsr sahəsində ərsəyə gətirdiyi əsərlərdə öz həyatının müəyyən məqamlarını əks etdirən Şəfa Vəli nə üçün məhz özünü “Düyməcik” adlandırır?

12. Bu adı özümə özüm verməmişəm. Gözəl bir xanım tanıyıram, həyat eşqiylə dolub-daşan… “Məni verənə şükür!” sözlərini də ondan öyrənmişəm. O xanım mənə “Düyməcik” dedi bir dəfə. Xoşuma gəldi… Yaraşdırdım özümə.

-Yeni nəslin nümayəndələri içərisində ən çox hansı yazarın və ya yazarların əsərlərini oxumağı daha çox sevirsiniz?

13. Əlimə keçən nə varsa oxuyuram. Insafən, yeni nəsil dediyimiz yazarları oxuyarkən fərqlilik daha çox nəzərə çarpır. Bir gül dəstəsində hər rəng gül kimidir bugünkü gənclərin yaradıcılığı. Hər biri öz fərdi üslubunu tapıb, məncə. Içi mən qarışıq, hamımıza uğurlar!

Bu yaxınlarda Tovuz şəhərində yerləşən və Ümummilli lider Heydər Əliyevin adını daşıyan Heydər Əliyev Mərkəzində keçirilən tədbirdə çıxışınızda Oktyabr ayından qorxduğunuzu söyləmişdiniz.Bəlkə bu haqda qısa məlumat.Təbii ki, əgər razısınızsa?

14. Bir şeirim var:

Hər səs gələn tərəfin
Yolçusu sevilməz ki…
Payız boyda qəhərin
Sarısı silinməz ki…

Saçlarını yolmağa
Başlayıbdı ağaclar…
Bu mövsüm Xan bağında
Oturmağa ürək var?

Yaxşı ki, yolun düşmür
Bu aralar Gəncəyə…
Baxışımdan üşüyüb
Küsərsən gəlməyinə…

Gərək mən də tez qaçım…
Bakı… Qazax… Ya səbr!
Durum qapını açım:
-Bu sənsən, oktyabr?

Bu şeiri demişdim orda… Payızı həm sevirəm… Həm ondan qorxuram… Payız- bütün gələnlərin gedəcək olduğunu anladan dahidi..

-Qarşıdan Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəyliyi günü və Yeni il bayramı gəlir. Hər iki bayrama hazırlaşırsınızmı?

15. Bu qədər narahatlığın içində gah üşüyən, gah darıxan şair ürəyi hansı bayrama hazır deyil ki?! Bayramlar yaxşı ki, var!

-Bu il Sizin həyatınızda hansı yeniliklər ilə yadda qaldı?

16. Şair Şəfa Vəlinin uğurlarını siz sadaladız… Mənə söz qalmadı. “Anasının fəxri” qara qız üçün 2015 tam fərqliydi… Xala oldum!!!

-Sonda hansı şeirlərinizi oxucularınıza ərməğan etmək istərdiniz?

17. Siz hansı şeirləri yenidən oxumaq istərsəniz, buyurun! Mən tək birini deyəcəm:

Qar yağmadı Gəncəyə,
Sevinmədi uşaqlar…
Bəzənmədi pəncərəm
Qarın naxışlarıyla…

Üzü Bakı yoluna
Gəl -deyə çox ağladım…
Mən qarın acığına
Ürəyimi buzladım…

Bu qışı da yola sal…
Yazda özüm gələrəm…
Bakı sənlə məğrursa
Gəncəylə sevgiliyəm…

Müsahibəni apardı:

Kənan AYDINOĞLU,
Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin
Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
Bakı şəhəri.19 dekabr 2015-ci il.

MƏNDƏN GÜL İSTƏDİN

Məndən gül istədin, çiçək istədin.
Səndən gözəlini tapa bilmərəm.
Bağçada sənin tək ğözəl olmayan.
Çiçəyi dərmərəm, gülü dərmərəm.

Gəl məni gül bilib, al qucağına.
Apar o illərə, gənclik çağına.
Sənsiz bu dünyada cənnət bağına,
Bağçaya girmərəm, bağa girmərəm.

Eşq ilə alışan köz verim sənə.
Baxıban yandıran göz verim sənə.
Gül nədi, əhd edib söz verim sənə.
Hər kimə söz verib, ürək vermərəm.

Sənsiz ağlayaram, üzüm də gülməz.
Sənsiz gözlərimin yuxusu gəlməz.
Sənsiz çiçəyin də qoxusu gəlməz.
Sənsiz çiçəyi də sulu dərmərəm.

17.12.2015.

NƏ YAŞAYA BİLDİK NƏ ÖLƏ BİLDİK

Gəlişin, gedişin, bir xəyal oldu.
Nə danışa bildik, nə gülə bildik.
Sevinc bir anlığa ürəyə doldu.
Nə paylaşa bildik, nə bölə bildik.

Alışıb ürəkdə yaşıyan eşqi.
Qəribdə, qurbətdə, yaşıyan eşqi.
Həsrətin yükünü daşıyan eşqi.
Nə yaşada bildik, nə silə bildik.

Bir sevən ürəkdi eşqin məbədi.
Baxış bəhanədi, göz bəhanədi.
Bu eşqin dərmanı, çarəsi nədi?
Nə öyrənə bildik, nə bilə bildik.

Bənd olduq bu eşqə lap dəli kimi.
Nə mən Kərəm kimi, sən Əsli kimi.
Mən Məcnun,sən də ki, bir Leyli kimi.
Nə yaşaya bildik, nə ölə bildik.

15.12.2015.

Dəli olmaq istəyirəm…
Bilirəm…
bu istəyimin
Onsuz özü dəlilikdir.
Soruşma heç bu nə arzu, nə istəkdir?!..
Necə deyim…
Necə deyim bəyəndiyim bir xanımın
Qəbuluna bayramlarda düşmək olur,
Məktubuma bayramlarda cavab yazır,
Bayramlarda ürəyimə
Sevinc dolur, fərəh dolur.
Bu bayramdan o bayrama
Zaman axmır, zaman donur,
Camalıma həzin-həzin kədər qonur.
Bu bayramdan o bayrama
Özləm xeyli sıxır məni,
Ayrılığın üfunəti boğur məni.
Eşitdim ki, dəlilərə
Hər ötən gün bayram imiş…
Heç ağlıma yatmır bu iş.
Mən bayramı iplə çəkim,
Dəli hər gün bayram edə?!…
Çox uzatmaq istəmirəm…
Onu hər gün anmaq üçün
Dəli olmaq istəyirəm…
Dəli olmaq istəyirəm.

Bizim görüşümüz imkansız, uzaq,
Düyünə düşübdür bu pak eşqimiz.
İndi qaranlığa çevrilib otaq,
Təkcə yuxulardı görüş yerimiz.

Bu gecə yuxuma gəlmişdin qonaq,
Qəlbimi gözünlə naxışlayırdın.
Yenə də xətrinə dəyirdim sənin,
Yenə də sən məni bağışlayırdın.

Baxdım gözlərinə dəqiqələrcə,
Gözlərin daldırdı röyaya məni.
Doqquz ay bətnində daşıyan anam,
Səninçün gətirib dünyaya məni.

Düşündüm ömürdən ötüb keçəni,
Dikdim uzaqlara qəmli gözümü.
Gah hesab elədim suçlu gecəni,
Gah da ki qınadım özüm-özümü.

Yaman doluxmuşdum buludlar təki,
Bir sevgi dilədim yalnızca səndən.
Verərdim canımı qurban, yetər ki,
Yenidən qovuşsun bu yol, yenidən.

Daha bir gördüyüm sən adlı yuxu,
Zaman yel tək keçir, saatlar ötür.
Gözlərin gözümdən itməsin deyə,
Yatıb oyanmaram inan, bir ömür.

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

Yenə tutulub göy üzü,
Tutulub, yağan olub.
Dəymədüşər buludlar
Yaman ağlağan olub.

Ağaclar payız fəslidi,
Yarpaqlar sarı qız kimi.
Torpağın soyuq qoynuna
Yıxılır qarı qız kimi.

Bir tənha külək üşüyür,
Qızınmağa ocaq yoxdu…
Pəncərəmi açıq qoydum,
Evim kimi qucaq yoxdu.

Dərdini bağrına salmaq da olmur,
Yıxılıb yanında qalmaq da olmur,
Ətrini torpaqdan almaq da olmur,
Allah, sevdiyinə dəymə adamın…

Ağlasan səsini duyan da olmur,
Başını dizinə qoyan da olmur,
Həmdəmlik eyləyən, hayan da olmur,
Allah, sevdiyinə dəymə adamın…

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

Vətən, nələr gəldi sənin başına,
Min dərdin yazılıb, qan yaddaşına.
İndiki gənclərin dovranışına,
Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

Elə hey atılıb düşürlər hop hop,
Söz söhbət düşəndə cox atırlar gop.
Hamının başında medal, ad san, top,
Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

Ne tez unuduldu bütün olanlar,
Hər yeri bürüyüb haqsız yalanlar.
Hərənin min fikri, min planı var,
Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

Zeynəbəm, əlimdən nə gəlir mənim?
Olanlar icimi, hey dəlir mənim.
Acılar gözümdə göyərir mənim,
Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

SONU YOXDUR

Zaman gələr darıxarsan,
Yarpaqları tökülmüş,
Payıza təslim olmuş ağacın quru
Budağı kimi.
Peşman olub, soluxarsan,
Körpəmizin köhnəlmiş
Qundağı kimi…
Bir gün anlayarsan ki,
Çəkdiyin əzabların,
Sonu yoxdur…
Ətrafında dövrə vuran,
Dostlarının, insanlıqdan
Donu yoxdur!!
Həyatından gəlib-keçən,
Gözəllərin hər beşindən
Onu yoxdur!
… Zaman gələr darıxarsan,
Yarpaqları tökülmüş,
Payıza təslim olmuş ağacın quru
Budağı kimi.
Peşman olub, soluxarsan,
Körpəmizin köhnəlmiş
Qundağı kimi…

ATILMIŞ KÖRPƏ

…O körpənin təbəssümü,
Daha görməz bu gecəni.
Çünki… daha onun uyuduğu
Boş beşiyi, anası elə
Körpəsini atdığı kimi, atdı zibilliyə…
O evdə daha
Körpə görməz bu gecəni…
Zülmət qaranlıq isə
Üşüdər gəlib-keçəni…
Körpəni zibilyığan baba ilə, polislər
Çoxdan apardılar,
Buz bağlamış pilləkandan qopardılar…
İndi, o körpənin beşiyi də,
Zibillikdə üşüyəcək,
Anası körpəsini atdığı yerdən,
Qaçıb-qaçıb,
Həyəcandan tövşüyəcək…
Və bir gün, o körpə böyüyəcək,
Həyatını öyrənəndə,
Bu dünyaya inamı da dəyişəcək!!
O körpənin təbəssümü daha
Görməz bu gecəni,
Zülmət qaranlıq isə,
Üşüdər gəlib-keçəni…
Mayisə Əsədulla Əliyeva

SƏNSİZLİK

Fikirlərim firar edib,
Həbslərdə dayanmayır.
Sən olmayan sabahlarda,
O da yatır, oyanmayır.

Hecalarım düzülübdü,
Cümlələrim süzülübdü.
Əlim haqdan üzülübdü,
Ocağım da qalanmayır.

Sən olmayan günüm dərddir,
Sənsizliyin üzü bərkdir.
Ürək dəmir deyil, ətdir,
Göz yaşlarım dayanmayır.

Sən olanda gülər üzüm,
Sevincdən parlayar gözüm.
Mənə sahib çıxar özüm,
Dərd qəlbimə sarmanmayır.

15.12.2015

ÜŞÜMƏ

Sənin eşq adlı tüstünə,
Mən isinmişəm istinə.
Xəyalımı çək üstünə,
Soyuq olmasın, üşümə.

Boğulmaram mən tüstünə,
Közə dönərəm istinə.
Saçlarını çək üstünə,
Soyuq olmasın, üşümə.

Kor olmasınlar tüstünə,
Qızınmasınlar istinə.
Saf sevgimi çək üstünə,
Soyuq olmasın, üşümə.

Mən yansam yetiş tüstümə,
Əllərini tut istimə.
Məhəbbəti çək üstünə,
Soyuq olmasın, üşümə.

Rəhim Mehnət 19.12.2015

SƏNİ SORUŞDU

Eşq adlı dünyamı, tərk edən gündən,
Ruhum candan çıxıb, Haqqa qovuşdu.
Qarşıma hər çıxan dost, tanış –məndən,
Dərdimin çarasın, səni soruşdu.

Qoşa gəzdiyimiz dağlar, yamaclar,
Çiçəkli, qönçəli kollar, ağaclar,
Cüt səkən sevdalı kəklik, turaclar,
Qəlbimin yarasın, səni soruşdu.

Mehman olduğumuz mərhəm oylaqlar,
Bizə qucaq açan, xalı otlaqlar.
Gözüyaşlı, ağlar, ayna bulaqlar,
Gözümün qarasın, səni soruşdu.

Yardan uzaq düşən tənha, tək qalar,
Göydə quşlar belə , cüt qanad çalar.
Qol- boyun leyləklər,sürbə durnalar,
Bağrımın parasın, səni soruşdu.

Dövranam, yox sizə yalnış, yalanım,
Istəksiz, məhvərsiz, necə dolanım?
Bütün dərdəyanan, qeydəqalanım,
Canımın yarısın, səni soruşdu…
Soruşdu…
Soruşdu…

18.12.2015.

YAR SANMAZMI

Söyləyin O, bivəfaya,
Etdiyindən utanmazmı?
Dalmamışkən xoş xülyaya,
O saf eşqi, heç anmazmı?

Daşdanmıdır onun canı,
Üzdü qəlbdən əhd- peymanı.
Məhv oldu bir, eşq ümmanı,
Zülm etməkdən usanmazmı?

Düşmürəmmi heç yadına?
Tanrı yetsin imdadına…
Sevdamızın eşq oduna,
Mən yanırkən, O yanmazmı?

Çəkəcəm hər cəfasını,
Sınayacam vəfasını.
Əfv edərsəm xətasını,-
O, Dövranı yar sanmazmı???…

19.2015.

Gedəcəm ömürlük mən bu şəhərdən.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.
Öləcəm dözməyib mən bu qəhərdən.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Gələcək yadına düşəcəm bir yaz.
Artacaq həsrətim daha da bir az.
Nə qədər bu qəlbim keçməsədə vaz.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Çalacaq həsrətim bir ilan kimi.
Hər dəyqə yadına sən salan kimi.
Keçəcək o ömrün bir yalan kimi.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

İncitdin qəlbimi qırıldı qəlbim.
Necədə dərindən vırıldı qəlbim.
Bil daha ölümə sarıldı qəlbim.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Sən indi tək-tənha qala bilərsən.
O mənli xəyala dala bilərsən.
İstəsən hər kəsə sora bilərsən.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Gözünün yaşları axıb gözündən.
Dolacaq qəlbinə axıb sözündən.
Hərdəndə gedəssən mənsiz özündən.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Düşünmə təsəlli olar şəkillər.
Sızladar qəlbindən vurar şəkillər.
Bir zaman mənidə sorar şəkillər.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Çətində, acıda olsada inan.
Həsrətin ömrümü edibdir ziyan.
Gör necə etdinsə qəlbimi viran.
Sən məni bir daha görməyəcəksən.

Cəmilə qapını döyməkdən bezdi, çantasından açarı çıxartdı, qapını açmağa çalışdı. Qapını açanda Lamiyə qarşısında gözləri yaşlı dayanmışdı. Lamiyə qaynanası yaxınlaşdıqca geri addımlar atırdı. Cəmilə əlini gəlininin saçlarına doladı.
– Sən kimsən? Kimsən sən? Nə istiyirsən məndən?
Lamiyə Cəmiləni özündən birtəhər uzaqlaşdırmaq üçün itələdi. Cəmilə yerə sərildi.
– Sənə axırıncı dəfə deyirəm. Oğlumdan boşanacaqsan. Sonra rədd olub gedəcəksən bu ölkədən.

Cəmilə Lamiyənin cavab verməyəcəyini görüb daha da hövsələdən çıxdı.
– Bura bax, onsuzda vicdan əzabı çəkirəm. Partlayan bomba kimiyəm. Mənim ayağımı tapdalama. Elə bilmə ki, sənin hədələrinə susacam. Vaxtı gələndə hər şeyi etiraf edəcəm, amma sən o günü görməyəcəksən
Lamiyə eşitdiklərinə inana bilmirdi.
– Səfər səni analıqdan silər.
Cəmilə Lamiyənin üstünə qışqırdı. – Sənə nə?

Lamiyə yenidən geri addımlar atdı, qaynanasını sakitləşdirməyə çalışırdı.
– Yaxşı-yaxşı, vurma. Oğlundan boşanan günü anamın yanına qayıdacam.
– Gərək çoxdan qayıdaydın. Nankor… Oğlum səni almırdı. Mənim yerimdə kim olsaydı, oğlunun içkili vəziyyətindən istifadə edib qoynuna girən qızı almazdı.
Fahişə səndən qeyrətlidir. Tfu… sənin üzünə. Tüpürməyə də layiq deyilsən.
Cəmilə yerdən çantasını götürdü, evdən çıxanda qapını çırpdı.

Lamiyə qapını arxadan bağladı. Tahir otağından çıxıb pilləkənləri ağır-ağır düşdü.
Lamiyəyə yaxınlaşıb diqqətlə gözlərinin içinə baxdı: – Deməli, zirək tərpənib Səfərin içkili vəziyyətdə olmağından istifadə eləmisən.
Lamiyə kürəyini qapıya söykədi: – Onun başı xarabdır. Fikir vermə, ağzına gələni danışır.

Tahir Lamiyəni astaca qapının ağzından itələyir: – Başı xarab da olsa düz deyir, fahişə səndən qeyrətlidir. Yaxşı ki, uşaq sağ qalmayıb. Yaxşı ki… Səni necə sevirdim mən…Heyf!…

Tahir evdən çıxır, qapını örtdü. Lamiyə gözlərini yerə dikdi…

(daha&helliip;)

XX əsrin ən böyük və dəhşətli faciəsi olan Xocalı Soyqırımının ildönümü ilə əlaqədar olaraq, Türk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinə qatılmaq istəyən hər kəsdən xahiş olunur ki, hocali1992@mail.ru ilə əlaqə saxlasınlar.Yazıların qəbul olunması üçün nəzərdə tutulmuş son vaxt 10 yanvar 2016-cı ildir.Layihənin sorumlusu Könül Ordubadidir.

AY OSMAN QAĞA

Dünya həmənkidir, döyüşür yenə
Öz xeyrinnən şəri, ay Osman qağa!
Hanı elə ustad-məsləhət alam,
Sən köçəndən bəri, ay Osman qağa?!

Düzlük, xeyirxahlıq bir peşən oldu,
Güllərin nə soldu, nə həşəm oldu.
Yenə söz mülkündə “Bənövşə”n oldu,
Sözüm təzə-təri, ay Osman qağa!

“Gətir, oğlum, gətir” – arzun gül açdı,
Qumlu səhrada da ətrini saçdı.
“Dəmir sətirlər”ində dindi, dil açdı
İlham adlı pəri, ay Osman qağa!

“İqlimdən iqlimə” yayıldı səsin,
Ancaq eldən gəldi yenə nəfəsin.
Dünyada sönməyən eşqin, həvəsin
müqəddəsi, piri, ay Osman qağa!

Zaman bəd gətirdi, yandın, göynədin,
Dərdini Xrama, Kürə söylədin
Dosta sədaqətdə heyran eylədin
Sən külli-bəşəri, ay Osman qağa!

Qəlbiyin simləri saza tel oldu,
Bu yolda dözümün Çənlibel oldu.
Dünyaya gələndən ancaq el oldu
Könlüyün dərd-səri. ay Osman qağa!

Çoxları yalandan yoxu var etdi,
Ancaq səni görüb bundan ar etdi.
Köçəndə də sənə tapşırıb getdi,
Vurğun sözü, şeri, ay Osaman qağa!

Heç vaxt şan-şöhrətə olmadı gözün,
Ayağına gəldi şöhrətin özü.
Hələ qabaqdadır dediyin sözün
Möcüzəsi, sirri, ay Osman qağa!

Tanrım sözlərimi yazmaz günaha,
Səndən nə gəlməyib, nə gəlməz daha.
Qəbrin də döndərdi ziyarətgaha
Doğulduğun yeri, ay Osman qağa!

Sibirel ovunmaz hər təsəllidə,
Şairə yaş deyil yüz də, əlli də.
Uyu rahat uyu Sarıvəllidə,
Şairlər şairi, ay Osman qağa!

15.09.2000

QƏRİBƏ GÖRÜNNƏM
Bu gün duyğularım qəlbimə sığmır,
Sinəmdən baş alıb qaçmaq istəyir.
Bu gün fikirlərim sözümə baxmır
Quştək qanad taxıb uçmaq istəyir.

Qışının kürəyini yerə vurmağa
Bu gün ürəyimdə yaz nəfəsi var.
Yanar səhrəları ovundurmağa
Dolan buludumun sel həvəsi var.

Şeh düşsə üşüyən bir çiçək eşqin
Ruhunu odumla isidə billəm.
Uzadıb ömrünü kəpənək eşqin
Bahar arzularla yol gedə billəm.

Ögey hisslərimi boğmaqçün deyən
Doğma hisslərimin öz qiyamı var.
Vicdanın müttəhimin kürsüsündəyəm,
Özümün özümə ittihamım var.

Bu gün ümidimi, qayğılarımı
Haça şeşpəritək Giziroğlunun.
Zülmətin qoynuna atmaq istərəm.
Bürünüb öz kövrək duyğularıma

Sonra rahat-rahat yatmaq istərəm
Qəribə görünnəm çoxuna bu gün
Deyəsən özümə yaxınam bu gün.

1972

BİR GÜNLÜK TANRI QOYNUNDA
OLASAN ANA UŞAĞI

Arı olub bu dünyanın
Çiçəyindən qopmayasan.
Xoşbəxtlikdən dil-dodağın
Əsə, söz də tapmayasan.

Həyəcandan külə dönüb
İçində nəfəs quruya.
Yeri-göyü unudasan,
Səni göydəki qoruya.

Səpiləsən ulduz-ulduz,
Yığılıb günəş olasan.
Yadından silib dünyanı,
Təzədən tanış olasan.

Əlin Tanrı ətəyində,
Qəlbində Tanrı işığı,
Bir günlük Tanrı qoynunda
Olasan ana uşağı.

BİR QƏRİB MEŞƏDƏYƏM

Bir qərib meşədəyəm,
Baltalar dərd doğrayır.
Məndə ürək nə gəzir,
Sinəmdə dərd ağrıyır.

Özümdən usanıram,
Hər gün dərd qazanıram.
Yatmağa uzanıram,
Gözümü dərd bağlayır.

Qaldım çətində, darda,
Elə dərd gördüm yardan.
Məndə göz yaşı hardan,
İçimdə dərd ağlayır.

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

Dönəndən qəm aşığına,
Gözlərimin yaşı xına.
Yön aldım gün işığına,
Yolumu kəsdilər dostlar.

Min cürə çəmlə etdilər,
Birləşib, cəmlə etdilər,
Sağımdan həmlə etdilər,
Solumu kəsdilər dostlar.

Atımdan yerə saldılar,
Sonra dövrəyə aldılar,
Dizimə balta çaldılar,
Qolumu kəsdilər dostlar.

Bir getmişdim, beş qayıtdım,
Quzğunlara leş qayıtdım,
Bu dəfə də boş qayıtdım,
Dolumu kəsdilər dostlar.

Sinəmdə dağ basdırmağa,
Çolaq-axsaq basdırmağa,
Məni sağ-sağ basdırmağa,
Yaman tələsdilər dostlar.

18.12.2015

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən təsdiq edilmiş tədbirlər planına uyğun olaraq, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyi tərəfindən maliyyələşdirilən və həyata keçirilən yeni layihə çərçivəsində işıq üzü görəcək “Buta” almanaxının rəsmi informasiya dəstəyi olacaq.
Qeyd edək ki, 2016-cı ilin mart ayında Bakıda təqdimatı keçirilməsi nəzərdə tutulan
almanaxdaTürk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən təsdiq edilmiş tədbirlər planına uyğun olaraq, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı XX əsrin ən böyük və dəhşətli faciəsi olan Xocalı Soyqırımının ildönümü ilə əlaqədar olaraq, Türk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinin rəsmi informasiya dəstəyi olacaq.
Qeyd edək ki, 2016-cı ilin fevral ayında Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin İstanbul şəhərində işıq üzü görəcək antologiya iki qardaş ölkənin-Türkiyə Cümhuriyyətində və Azərbaycan Respublikasında fəaliyyət göstərən kitabxanalara hədiyyə ediləcək

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

Yadımdadı hər cığırı, hər daşı,
Bircə an da unutmaram dağları.
Anam olub, balasıyam əzəldən,
Ölənəcan yad tutmaram dağları.

Körpəlikdən qucağında dolandım,
Səhər-səhər şehə suya bulandım.
Ayrılanda yanar oda qalandım,
Qürbətelə mən satmaram dağları.

Vəsf edərəm, gözəl sözlər düzərəm,
Ayrılanda ürəyimi üzərəm.
Son günədək qucağında gəzərəm,
Nail deyər, mən atmaram dağları.

ÇƏK BÜLÖVƏ RUHUNU

Vaxtı deyil yatmağın, ey millət , oyan!
Varlığıma mənliyin , qerətin olsun həyan.
Duy özünü dərk elə , dön içinə bir daha,
Dağ kimi söykən yenə qeyrətinə , Allaha.
Çək bülövə ruhunu , bəsdi sığındın qına,
Qoyma dağılsın Vətən , qalx onu sal sahmana.
Vermə aman düşmənə , dön dumana , dön çənə,
Qıyma uzansın yad ol bir gülünə , qönçənə.
Heç bu qədər dincələr yurdu bölünmüş igid ?
Sən özünə arxalan , sən özünə ol ümid.
Od kimi , şimşək kimi çax , külə dönsün yağı,
Artıq amandan keçib , vur dağın üstündən dağı.
Qoyma yalan , əyrilik şəst ilə dönsün taca,
Tut beləcə daima haqqı özündən uca.
Əldə silah , dildə and qəlbdə Vətən sevgisi.
Göylərə olsun bülənd qoy qələbə türküsü.

HAQLASA DA DUMAN BİZİ…

Qaməti düz , bəxti bükük,
Gəzirik , bir ömrə yükük,
Qismətdən asılan tükük,
Üzülüb üzə durmuşuq.

İnsafı hanı dünyanın?
Qaçıbdır qanı dünyanın,
Ölümdür sonu dünyanın,
Vaxtla qərəzə durmuşuq.

Ömrümüzün nəyi kəmdir,?–
Yarı sevinc , yarı qəmdir,
Gülənin gözləri nəmdir,
Dərdə , mərəzə durmuşuq.

Yüyrük edib zaman bizi,
Mürgülədib güman bizi,
Haqlasada da duman bizi,
Baxtla göz-gözə durmuşuq.

Gülləri saralmış bağ dözə bilməz,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?
Qaya parçalanar, dağ dözə bilməz,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

Yüzlərlə insanın kəsilib başı,
Bu kədər ağladır torpağı, daşı.
Axır üzümüzə acı göz yaşı,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah ?

Kimlər çəkdi yolumuza hasarı?
Verdi bizə bu qəmi, bu azarı.
Haray çəkir Natəvanın məzarı,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

İtkin düşən qız-gəlindən soraq yox,
Qaranlıq evlərdə yanan çıraq yox.
Düşüb yana, qol kəsilib, qulaq yox,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah ?

Könlümüzü ağır dərdə salanlar
Törətdilər saysız qırğın, talanlar.
Həqiqətə meydan sular yalanlar,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

Saranı aparan sel haray çəkir,
Elsiz qan ağlayan el haray çəkir.
Ağlayıb sazımda tel haray çəkir,
Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

Qəbri tapdağında qalıbdır şərin,
Natəvanın, Ələsgərin, Şəmşirin.
Zamanımı qiyamətin-məhşərin?
Gör necə dözürük bu dərdə, Allah?

Ana qucağından düşən körpələr
Bəyaz qar altında buz bağlayıbdır.
Vətəndən didərgin düşməsin deyə
Üz üstə torpağı qucaqlayıbdır.

Qar yağır göylərdən hey aram-aram,
Düşür saçımıza vaxtsız dən kimi.
Ölənlər kəfənsiz qalmasın deyə,
Örtüb üzlərini ağ kəfən kimi.

Hər yerdən əlini üzən millətim
Yaradan Allahdan bir kömək umur.
Elə bil dünyanın vecinə deyil,
Çəkdiyim ağrıya belə göz yumur.

GET

Ürəyimi vermişəm,
Tut əlindın götür, get.
Xəyalım otağında,
Dur qapıdan ötür, get.

Qoyma nisgilli qala,
Həsrət saçını yola.
Sən salma haldan-hala,
Vüsalını gətir, get.

Gözü yolunda qalıb,
Nəfəsin səndən alıb.
Ürəyində yurd salıb,
Sən özünü yetir, get.

Aşiqdi göz-qaşına,
Sevgi baxmaz yaşına.
Bulaşdın üst başıma,
Paltarımda ətir, get.

MƏNİ BAĞIŞLA

Səni xəyallardan qopardım aldım,
Atdım xəyalıma, məni bağışla.
Hər gün yuxulara qonaq apardım,
Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

Sığındım dünyanın sənsizliyinə,
Könlüm üsyan etdi səssizliyinə.
Bildim dərdi nədir, sənsizliyi nə,
Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

Sevginlə döyünən ürəyimi də,
Adınla öyünən ürəyimi də.
Adını, dadını, ürəyini də,
Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

Amalım sən olan, özüm sən olan,
Taqətim sən olan, dözüm sən olan.
Yazdığım hər misra, sözüm sən olan,
Səni, xəyalını, sənsizlıyı də,
Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

ƏSGƏRƏM ANA

Hisslər atəşlədi qəlbdəki odu,
Yoxdur sevincimin həddi, hüdudu.
Tanrıdan istəyim, bax gerçək oldu,
Əsgərəm, Ana!

Haqqında minlərcə xəyal qurduğum,
Səngərdə, sərhəddə hazır durduğum.
Vətənə ya qazi,şəhid olduğum,
Əsgərəm, Ana!

Oğul,ər böyütdün,öndə dayana,
Qurbandır gənc canım vətənə, sana.
Düşmən cavab versin tökdüyü qana,
Əsgərəm, Ana!

Hünərdir,zəfərdir axşam, sabahım,
Dilimdə təkbirim, qəlbdə Allahım.
Əynimdə polad don, əldə silahım,
Əsgərəm, Ana!

Görəvim düşməni yurdumdan qovmaq,
Az qalıb, səbr etsin doğma Qarabağ.
Sipərim Haçadağ, Soyuq, Murovdağ,
Əsgərəm, Ana!

Hər qaya yanımda bir çavuş, gizir,
Zəhmimiz, gücümüz, düşməni əzir.
Sayıq dayanmışam, əmrə müntəzir,
Əsgərəm, Ana!

Qıracam buxovun əsir dağların,
Öpəcəm Laçını,Ağdam torpağın.
Sancacam Şuşaya dövlət bayrağın,
Əsgərəm, Ana!

Əsgərəm. Əsgərəm.Əsgərəm Ana,
Darıxma heç zaman oğlundan yana!.

17.12.2015.

YAZIĞIM GƏLİR

Mənim paxıllara yazığım gəlir,
Qınağa dönüblər elin dilində.
Qəlbisaf insanlar daim yüksəlir,
Paxıllar qərq olur həsəd gölündə.

Mərdlər qanad açar ənginliklərə,
Hər zaman yüksəkdə,zirvədə gəzər.
Paxıllar gömülər dərinliklərə,
İblisə çevrilib,olar bəd nəzər.

Paxıllıq sağalmaz bir xəstəlikdir,
Xərçəngə çevrilər,yaman ur olar.
Paxılın bağrı qan,qəlbi dəlikdir,
Hüzur tapa bilməz,yeri dar olar.

İçində qovrulmaq yamandır,yaman,
Paxıllar nə çəkir,bir Allah bilir.
Rəbbim islah etsin onları –Dövran-
Mənim paxıllara yazığım gəlir.

18.12.2015.

AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

Üşüdünmü bu axşam?
Keçdimmi ürəyindən?
Mən elə darıxmışam…
Sən bildinmi, bilmirəm…

Ütüləyib yığdığım
Xatirələri açdım…
Bir vaxtlar utandığım
Şəkillərinə baxdım…

Adın çəkdim… bəzəndi
Dünyam nişanlı qıztək…
Günlər ürək üzəndi…
Gəl, ömrün ipini çək…

Gəl, götür əllərimdən
Əlinin yaddaşını…
Pozmağa da cəhd elə
“Dəlinin” yaddaşını…

Üz bütün ümidləri..
De ki, heç olmamışam…
Yandırdım şəkilləri…
Üşüdünmü bu axşam?

DUYĞULARIM,DÜŞÜNCƏLƏRİM..

Kim nə deyir ,qoy desin,
Gözəl düşün ,gözəl yaz,
Bu dünyada onsuz da ,
Biri çoxdu ,biri az.

Düşünmə ki dünyanən,
Sevinci var qəmi var,
Sən düşün ki dünyanın,
Sirrli-sirli dəmi var.

Sirr açarı özünsən,
Sevinc səndə ,qəm səndə,
Sən elə yaşayırsan ,
Düşündüyün aləmdə.

Bir yetimin göz yaşın,
Silə bilsən sənindi,
Bu dünyanın savabı,
Son qəmin ələmindi.

Çətinlikdə olana,
Əl tutan əllərindi,
O əl sənin özünün ,
Sirrli bir aləmindi.

Sevinc sevgili gözdə,
Ürəkdən sev özün də,
Dünya aləm gözündə,
Gözəlləşər sözün də.

Aç səhəri ümidlə,
Günü başla inamla,
Sən ümiddə,inamda ,
Tapacaqsan ilham da.

Yaşa bir insan ömrü,
İnsansan ,insan kimi,
Sonunda görəcəksən,
İnsanlıq zirvəsini.

17 12 2015. (daha&helliip;)

Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbəsi, bədii qiraətçi, şairə-jurnalist, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) DGTYB-yə yeni üzv qəbul olunan yazarlar arasında yer alıb.
Qeyd edək ki, bundan öncə gənc nəslin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc üzv qəbul olunmuşdu.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

Əvvəl vardı çox ümüdüm.
Qəlbdən gördü ox ümüdüm.
Qovuşmağa yox ümüdüm.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Bu könlümdə istəsəmdə.
Hey sevgiylə bəsləsəmdə.
Mən bezmədən gözləsəmdə.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Alınmadı bizdə gülüm.
Çünki sevdin sözdə gülüm.
Ağlasada gözdə gülüm.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Necə döndük biz bir yada?
Ömür qurban bir fəryada.
Can versədə qəlb dəryada.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Tez-tez dönür aylar ilə.
Yaşda axır gözdən gilə.
Eşq aldadır bilə-bilə.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Sən seçmisən tənhalığı.
Mənsə seçdim bağlılığı.
Dedim sevgimə sağlığı.
Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

Səfalıdır hər torpağın.
Hər qarışın, hər bir bağın.
Solun düşmən, qardaş sağın.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

Torpağına qurban olum.
Sənlə gülüm, sənlə dolum.
Sənə gəlir hər bir yolum.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

Çox gözəldir Batabatın.
Hər qarışın, kəhlən atın.
İzin ver qoynunda yatım.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

Müalicədir o duz dağı.
Yerdən çıxan zor bulağı.
Həsrətini çəkir yağı.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

Keçib burdan Nuh gəmisi.
Vardır Cavid məqbərəsi.
Koroğlunun o nərəsi.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

Rayonlardan gözəl Şərur.
Bu qəlbimdə özəl Şərur.
Naxçıvanı bəzər Şərur.
Canım, gözüm Naxçıvanım.

AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

Uzaqlar… sərin olurmu?
Yoxsa orda üşüyürsən?
Ümidlər bir-bir ölürmü?
Ölümləmi yaşayırsan?

Uzaqlar… rəngi necədi?
Oxşayır hansı donuma?
Orda saatın neçədi?
Nə qədər qalıb sonuma?

Uzaqlar… beşik başında
Çaldığın bir bənd layladı…
Ömrümün yarı yaşında
Sənə çatmayan haraydı…

Uzaqlar… boyu-buxunu
Səndən ötədir, güman ki…
Uzaqlara gedəm yolum
Sənə qədərdir, inan ki…

Uzaqlar… getdiyin yerdi…
Gedib dönmədiyin yerdi…
Ömrümə sərdiyin dərdi
Baxıb görmədiyin yerdi…

2014

16 dekabr 2015-ci il tarixində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbəsi, bədii qiraətçi, şairə-jurnalist, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) respublikasının paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət göstərən Xəzər
Televiziyasında keçirilən şeir müsabiqəsində təmsil olunub.Canlı yayımda “Ürəyimə yağış yağır bu gecə” adlı öz şeirini səsləndirib.
Qeyd edək ki, bundan öncə respublikada keçirilən müxtəlif şeir müsabiqələrində iştirak etmiş və dəfələrlə respublika üzrə birinci yerə layiq görülmüşdü.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

De necə bağişlayim səni
Bu sevgini heç saydin.
Başqalarini görəndə sevgimizi danadin.
Mənim yanimda başqa qizlari andin.
De necə bağişlayim səni?!
Bu sevgini ancaq yalanladin.
Gecdə olsa anladin.
Bəsdi özünü danladin.
De necə bağişlayim səni.
Mən səni sevdiyim zaman
Sendə sevsəydin o zaman.
İndi dərdinə olardim yanan.
Yaninda mən olardim qalan
De indi necə bağişlayim səni?!
Mənim arzularimi yox etdin.
Mənim sevgimə gülərək getdin.
Bilirdim bir gün geri gələcəksən.
Səndə mənim sevgim üçün bütün sevgilərdən əl çəkəcəksən.
De bu olanlardan sonra necə bagişlayim səni?!

ANAMIN

Anam Saran Göyçaylının əziz xatirəsinə
Yanımda olanda xoş günlərinin,
Çoxu mənim idi, azı anamın.
Ağlı-qaralıydı saçları kimi,
Ömrünün Payızı, Yazı anamın.

Ürəyi kürədən, saçı tüstüdən,
Ahları acıydı acı tüstüdən,
Şaxtada, boranda, qarda isidən,
Ana qucağıydı, bizi, anamın.

Mərd idi, heç zaman haqdan dönməzdi,
Haqqın qarşısında laldı, dinməzdi,
Nələr çəkdiyini kimsə bilməzdi,
Həmişə gülərdi üzü anamın.

Illər ötə-ötə sözünü dedi,
Çəkdiyi canını içindən yedi,
Başının kölgəsi yorğanım idi,
Qudan yastığımdı dizi anamın.

Indi sığalına həsrətdi telim,
Adını çəkəndə göynəyir dilim,
Özünə qalsaydı ölməzdi, ölüm,
Dalınca gəlmişdi özü anamın.
(daha&helliip;)

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

XİLAS ET ALLAH

Nə müddətdir gözüm aglayır mənim,
Dilimdəki, sözüm ağlayır mənim.
Tükənibdir dözüm ağlayır mənim,
Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

Bir kəlmə deməmiş dilim quruyur,
Boğazımda bəmim, zilim quruyur.
Əlimi uzatsam əlim quruyur,
Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

Hər Şəhid gəlir, yanır Analar,
Bu haqsız acıdan sınır Analar.
Həsrətdən, ağrıdan donur Analar,
Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

Zeynəbəm, bu dərdə, dözüm yox mənim,
Qiyma ki dərdimə gülsün düşmənim.
Bəsdir parçalandı, yazığ Vətənim,
Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

TORPAĞIM

Necə həsrət ilə baxır yollara,
Mənim, dar ayagda qalan torpağım.
Səni yad əlindən ala bilsəydim,
Namərd əli ilə talan torpağım.

Necə sızıldayır, bir bilsən içim,
İstərəm çayından, suyunnan içim.
Hazıram səninçün canımdan keçim,
Səni zədələdi, yalan torpağım.

Zeynəbəm, ahım sən, fəryadım sənsən,
Görmək istədiyim muradım sənsən.
Mənim qan yaddaşım, öz adım sənsən,
Kor dığaya, əsir olan torpağım.