Author: Delphi7

  • Şəfa VƏLİYEVA.””Vatsonum” publisist yazısından…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Və ölümlü arzular vardı dünyanın bu gündüzündə… Gözlərini yummağa qorxduğu gecələr vardı… Sanki, saat 3 olmamış gələcəkdi kabusu… Bəlkə də hələ axşamdan toranın içində yumrulanıb gəlirdi o kabus, özü gizlədirdi özündən… Gözlərini yummurdu ki, gəlməsin baş ucuna. İlk dəfədəki kimi, saçları hiss edirdi onun “gəlişini”… İllər öncə onun saçlarına baxıb gülümsəməyi ilə başlamışdı ürəyindəki sevgi…
    Kabusu – onu heç vaxt sevməyəcək sevdiyinin hər gecə bir az toranlaşan xəyalı idi… Ms Holms bunu izah edə bilməzdi Vatsona… Bu, sadəcə, zalımlıq idi…Özünün özünə etdiyi zalımlıq…

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.”Xəcalətliyəm”

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Vətən, nələr gəldi sənin başına,
    Min dərdin yazılıb, qan yaddaşına.
    İndiki gənclərin dovranışına,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Elə hey atılıb düşürlər hop hop,
    Söz söhbət düşəndə cox atırlar gop.
    Hamının başında medal, ad san, top,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Ne tez unuduldu bütün olanlar,
    Hər yeri bürüyüb haqsız yalanlar.
    Hərənin min fikri, min planı var,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

    Zeynəbəm, əlimdən nə gəlir mənim?
    Olanlar icimi, hey dəlir mənim.
    Acılar gözümdə göyərir mənim,
    Şəhid məzarına xəcalətliyəm.

  • Günel ƏLİYEVA.”Bəlkə də…”

    10933953_1576747282561262_5520400822900165830_n

    Bəzən getmək istəyir insan. Xatirələri, arzuları, ümidləri ,yanlışları ,doğruları- hər şeyi ,hər kəsi geridə buraxaraq çıxıb getmək. Bəlkə də ,baş götürüb qaçmaq, xilas olmaq .Hər şeydən- həm işıqdan, həm də qaranlıqdan .Axı zülmətin olduğu yerdə bir çoxlarımız nuru görə biləcək qədər güclü deyilik .Hər kəsdən- axı pislərin olduğu yerdə yaxşıları görəcək qədər’’ böyük ‘’deyilik. Bəlkə də ,hər birimiz- mən, sən ,o bəlkələr içərisində boğuluruq .Bu söz sadəcə bir neçə hərfdən ibarət deyil ki. Onda ümid adlı böyük dünya var axı …Həm də təsəlli doludur ‘’Kaş ki ‘’peşmanlığın sözü,’’ bəlkə də’’ isə özümüzü xoşbəxt etmə istəyimiz, bəlkə də, xoşbəxtliyin özüdür .
    Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .

    Bəlkə də , o sağalacaq.
    Bəlkə də, o geri dönəcək.
    Bəlkə də, mən arzuma çatacam.
    Bəlkə də…

    Yolumuzu işıqlandıran nurdur bu söz .Bəzənsə tərəddüd ,təzadlar, bax o zaman gücsüzlüklə güclülüyün mübarizəsi kimidir bu söz.

    Bəlkə də ,hər şey yaxşı olacaq .
    Bəlkə də, heç nə yaxşı olmayacaq.

    Əslində optimist insanla pessimist insanın həyata baxışıdır bu söz. Bəlkə də, daxilimizdən, mənəviyyatımızdan kasıb və varlı ruhlarımızdan xəbər verən bir səsdir bu söz.
    Ruhu zəngin olan’’ bəlkə də ‘’sözünə ümidlə, kasıb olan isə ümidsizliklə nöqtə qoyur .
    Həyata, yaşamağına, nəfəs almağına, varlığına şükr etməyi bacaranların bəlkələri səadət nişanəsidir.
    Həyatın tərs döngələrində, kəşməkeşli yollarında çapalayanlar ‘’bəlkə də’’ sözünə çox zaman ümidlə nöqtə qoyurlar .Axı onlar min bir çətinliyə ,əziyyətə sinə gərərkən güclü olmağı öyrənib ,ayaqlarına batan hər tikan onlara böyük bir imtahan olub .Bax o anların ardından gələn hər kiçik ümid onları böyüdüb, müdrikləşdirib.
    Şükr etməyi, insan olmağı ,həyatı öyrədib .
    Bəlkə də, belə olmağı yaxşıdır .

    Bu cümlədə nə böyük ümid, təsəlli, səadət ,xoşbxtlik var, ilahi .Bəlkə də,qrammatikanın dili il desək danışanın ifadə etdiyi fikrə münasibət bildirən modal söz, ədəbiyyatın dili ilə desək bax o zaman bu sözün fəlsfəsi tərifindən daha böyükdür.

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.Yeni şeirlər

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    SONU YOXDUR

    Zaman gələr darıxarsan,
    Yarpaqları tökülmüş,
    Payıza təslim olmuş ağacın quru
    Budağı kimi.
    Peşman olub, soluxarsan,
    Körpəmizin köhnəlmiş
    Qundağı kimi…
    Bir gün anlayarsan ki,
    Çəkdiyin əzabların,
    Sonu yoxdur…
    Ətrafında dövrə vuran,
    Dostlarının, insanlıqdan
    Donu yoxdur!!
    Həyatından gəlib-keçən,
    Gözəllərin hər beşindən
    Onu yoxdur!
    … Zaman gələr darıxarsan,
    Yarpaqları tökülmüş,
    Payıza təslim olmuş ağacın quru
    Budağı kimi.
    Peşman olub, soluxarsan,
    Körpəmizin köhnəlmiş
    Qundağı kimi…

    ATILMIŞ KÖRPƏ

    …O körpənin təbəssümü,
    Daha görməz bu gecəni.
    Çünki… daha onun uyuduğu
    Boş beşiyi, anası elə
    Körpəsini atdığı kimi, atdı zibilliyə…
    O evdə daha
    Körpə görməz bu gecəni…
    Zülmət qaranlıq isə
    Üşüdər gəlib-keçəni…
    Körpəni zibilyığan baba ilə, polislər
    Çoxdan apardılar,
    Buz bağlamış pilləkandan qopardılar…
    İndi, o körpənin beşiyi də,
    Zibillikdə üşüyəcək,
    Anası körpəsini atdığı yerdən,
    Qaçıb-qaçıb,
    Həyəcandan tövşüyəcək…
    Və bir gün, o körpə böyüyəcək,
    Həyatını öyrənəndə,
    Bu dünyaya inamı da dəyişəcək!!
    O körpənin təbəssümü daha
    Görməz bu gecəni,
    Zülmət qaranlıq isə,
    Üşüdər gəlib-keçəni…
    Mayisə Əsədulla Əliyeva

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    SƏNSİZLİK

    Fikirlərim firar edib,
    Həbslərdə dayanmayır.
    Sən olmayan sabahlarda,
    O da yatır, oyanmayır.

    Hecalarım düzülübdü,
    Cümlələrim süzülübdü.
    Əlim haqdan üzülübdü,
    Ocağım da qalanmayır.

    Sən olmayan günüm dərddir,
    Sənsizliyin üzü bərkdir.
    Ürək dəmir deyil, ətdir,
    Göz yaşlarım dayanmayır.

    Sən olanda gülər üzüm,
    Sevincdən parlayar gözüm.
    Mənə sahib çıxar özüm,
    Dərd qəlbimə sarmanmayır.

    15.12.2015

    ÜŞÜMƏ

    Sənin eşq adlı tüstünə,
    Mən isinmişəm istinə.
    Xəyalımı çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Boğulmaram mən tüstünə,
    Közə dönərəm istinə.
    Saçlarını çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Kor olmasınlar tüstünə,
    Qızınmasınlar istinə.
    Saf sevgimi çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Mən yansam yetiş tüstümə,
    Əllərini tut istimə.
    Məhəbbəti çək üstünə,
    Soyuq olmasın, üşümə.

    Rəhim Mehnət 19.12.2015

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    SƏNİ SORUŞDU

    Eşq adlı dünyamı, tərk edən gündən,
    Ruhum candan çıxıb, Haqqa qovuşdu.
    Qarşıma hər çıxan dost, tanış –məndən,
    Dərdimin çarasın, səni soruşdu.

    Qoşa gəzdiyimiz dağlar, yamaclar,
    Çiçəkli, qönçəli kollar, ağaclar,
    Cüt səkən sevdalı kəklik, turaclar,
    Qəlbimin yarasın, səni soruşdu.

    Mehman olduğumuz mərhəm oylaqlar,
    Bizə qucaq açan, xalı otlaqlar.
    Gözüyaşlı, ağlar, ayna bulaqlar,
    Gözümün qarasın, səni soruşdu.

    Yardan uzaq düşən tənha, tək qalar,
    Göydə quşlar belə , cüt qanad çalar.
    Qol- boyun leyləklər,sürbə durnalar,
    Bağrımın parasın, səni soruşdu.

    Dövranam, yox sizə yalnış, yalanım,
    Istəksiz, məhvərsiz, necə dolanım?
    Bütün dərdəyanan, qeydəqalanım,
    Canımın yarısın, səni soruşdu…
    Soruşdu…
    Soruşdu…

    18.12.2015.

    YAR SANMAZMI

    Söyləyin O, bivəfaya,
    Etdiyindən utanmazmı?
    Dalmamışkən xoş xülyaya,
    O saf eşqi, heç anmazmı?

    Daşdanmıdır onun canı,
    Üzdü qəlbdən əhd- peymanı.
    Məhv oldu bir, eşq ümmanı,
    Zülm etməkdən usanmazmı?

    Düşmürəmmi heç yadına?
    Tanrı yetsin imdadına…
    Sevdamızın eşq oduna,
    Mən yanırkən, O yanmazmı?

    Çəkəcəm hər cəfasını,
    Sınayacam vəfasını.
    Əfv edərsəm xətasını,-
    O, Dövranı yar sanmazmı???…

    19.2015.

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Görməyəcəksən”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Gedəcəm ömürlük mən bu şəhərdən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.
    Öləcəm dözməyib mən bu qəhərdən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Gələcək yadına düşəcəm bir yaz.
    Artacaq həsrətim daha da bir az.
    Nə qədər bu qəlbim keçməsədə vaz.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Çalacaq həsrətim bir ilan kimi.
    Hər dəyqə yadına sən salan kimi.
    Keçəcək o ömrün bir yalan kimi.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    İncitdin qəlbimi qırıldı qəlbim.
    Necədə dərindən vırıldı qəlbim.
    Bil daha ölümə sarıldı qəlbim.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Sən indi tək-tənha qala bilərsən.
    O mənli xəyala dala bilərsən.
    İstəsən hər kəsə sora bilərsən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Gözünün yaşları axıb gözündən.
    Dolacaq qəlbinə axıb sözündən.
    Hərdəndə gedəssən mənsiz özündən.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Düşünmə təsəlli olar şəkillər.
    Sızladar qəlbindən vurar şəkillər.
    Bir zaman mənidə sorar şəkillər.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

    Çətində, acıda olsada inan.
    Həsrətin ömrümü edibdir ziyan.
    Gör necə etdinsə qəlbimi viran.
    Sən məni bir daha görməyəcəksən.

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXIX hissəsi

    Cəmilə qapını döyməkdən bezdi, çantasından açarı çıxartdı, qapını açmağa çalışdı. Qapını açanda Lamiyə qarşısında gözləri yaşlı dayanmışdı. Lamiyə qaynanası yaxınlaşdıqca geri addımlar atırdı. Cəmilə əlini gəlininin saçlarına doladı.
    – Sən kimsən? Kimsən sən? Nə istiyirsən məndən?
    Lamiyə Cəmiləni özündən birtəhər uzaqlaşdırmaq üçün itələdi. Cəmilə yerə sərildi.
    – Sənə axırıncı dəfə deyirəm. Oğlumdan boşanacaqsan. Sonra rədd olub gedəcəksən bu ölkədən.

    Cəmilə Lamiyənin cavab verməyəcəyini görüb daha da hövsələdən çıxdı.
    – Bura bax, onsuzda vicdan əzabı çəkirəm. Partlayan bomba kimiyəm. Mənim ayağımı tapdalama. Elə bilmə ki, sənin hədələrinə susacam. Vaxtı gələndə hər şeyi etiraf edəcəm, amma sən o günü görməyəcəksən
    Lamiyə eşitdiklərinə inana bilmirdi.
    – Səfər səni analıqdan silər.
    Cəmilə Lamiyənin üstünə qışqırdı. – Sənə nə?

    Lamiyə yenidən geri addımlar atdı, qaynanasını sakitləşdirməyə çalışırdı.
    – Yaxşı-yaxşı, vurma. Oğlundan boşanan günü anamın yanına qayıdacam.
    – Gərək çoxdan qayıdaydın. Nankor… Oğlum səni almırdı. Mənim yerimdə kim olsaydı, oğlunun içkili vəziyyətindən istifadə edib qoynuna girən qızı almazdı.
    Fahişə səndən qeyrətlidir. Tfu… sənin üzünə. Tüpürməyə də layiq deyilsən.
    Cəmilə yerdən çantasını götürdü, evdən çıxanda qapını çırpdı.

    Lamiyə qapını arxadan bağladı. Tahir otağından çıxıb pilləkənləri ağır-ağır düşdü.
    Lamiyəyə yaxınlaşıb diqqətlə gözlərinin içinə baxdı: – Deməli, zirək tərpənib Səfərin içkili vəziyyətdə olmağından istifadə eləmisən.
    Lamiyə kürəyini qapıya söykədi: – Onun başı xarabdır. Fikir vermə, ağzına gələni danışır.

    Tahir Lamiyəni astaca qapının ağzından itələyir: – Başı xarab da olsa düz deyir, fahişə səndən qeyrətlidir. Yaxşı ki, uşaq sağ qalmayıb. Yaxşı ki… Səni necə sevirdim mən…Heyf!…

    Tahir evdən çıxır, qapını örtdü. Lamiyə gözlərini yerə dikdi…

    (daha&helliip;)

  • “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinə qatılmaq istəyən hər kəsin nəzərinə!

    XX əsrin ən böyük və dəhşətli faciəsi olan Xocalı Soyqırımının ildönümü ilə əlaqədar olaraq, Türk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinə qatılmaq istəyən hər kəsdən xahiş olunur ki, hocali1992@mail.ru ilə əlaqə saxlasınlar.Yazıların qəbul olunması üçün nəzərdə tutulmuş son vaxt 10 yanvar 2016-cı ildir.Layihənin sorumlusu Könül Ordubadidir.

  • Remzi ZENGİN Hocamızın doğum gününü kutluyoruz!

    10498648_1088017144548624_2375876398071380324_o

    Dilerim yüce mevlâdan
    Gözlerin yaş,
    Tekerin taş,
    Memleketin savaş görmesin.

    Cebinde bitmesin para
    Başın düşmesin hiç dara
    Dırdırı çok bir kaynana
    Başından eksik olmasın.

    Altında bir arap atı
    Gezesin hep memleketi,
    Malının bet bereketi
    Azalmasın, daim artsın.

    Duaların kabul olsun
    Mutluluğun bâki kalsın,
    Beklediğin yolcu gelsin
    Gözlerin yolda kalmasın

    Dilerim hiç çekme tasa
    Düşmeyesin derin yasa;
    Bir kel ile bir de köse
    Düğününde davul çalsın.

    Rüyaların gerçek olsun
    Dilerim hep yüzün gülsün,
    Seni sevmeyenler ölsün
    Yüz yirmi yıl yaşayasın.

    Remzi’den sana nasihat
    Adımını dikkatli at,
    Her şeye eyleme inat,
    DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN

    Ömür treni

    Uzun, kara bir katar
    Altmış vagonlu kadar
    Büyük bir hızla akar
    Geçti ömür treni

    Nice dağları aştı
    Nice tünelden geçti
    Sonunda düze erdi
    Geçti ömür treni

    Çok hızlı gidiyordu
    Makinistini yordu
    Şimdiyse artık durdu
    Göçtü ömür treni

    Artık gelmez islimi
    Düşünüyor teslimi
    As duvara resmini
    Geçti ömür treni

    Nice yolcular bindi
    Nice yolcular indi
    Düşün, son inen kimdi
    Geçti ömür treni

    Rengi sarardı soldu
    Şimdi miadı doldu
    Artık jiletlik oldu
    Geçti ömür treni

    (Tokat/17.8.2012)

  • Eldar Nəsib SİBİREL.Şeirlər

    ens

    AY OSMAN QAĞA

    Dünya həmənkidir, döyüşür yenə
    Öz xeyrinnən şəri, ay Osman qağa!
    Hanı elə ustad-məsləhət alam,
    Sən köçəndən bəri, ay Osman qağa?!

    Düzlük, xeyirxahlıq bir peşən oldu,
    Güllərin nə soldu, nə həşəm oldu.
    Yenə söz mülkündə “Bənövşə”n oldu,
    Sözüm təzə-təri, ay Osman qağa!

    “Gətir, oğlum, gətir” – arzun gül açdı,
    Qumlu səhrada da ətrini saçdı.
    “Dəmir sətirlər”ində dindi, dil açdı
    İlham adlı pəri, ay Osman qağa!

    “İqlimdən iqlimə” yayıldı səsin,
    Ancaq eldən gəldi yenə nəfəsin.
    Dünyada sönməyən eşqin, həvəsin
    müqəddəsi, piri, ay Osman qağa!

    Zaman bəd gətirdi, yandın, göynədin,
    Dərdini Xrama, Kürə söylədin
    Dosta sədaqətdə heyran eylədin
    Sən külli-bəşəri, ay Osman qağa!

    Qəlbiyin simləri saza tel oldu,
    Bu yolda dözümün Çənlibel oldu.
    Dünyaya gələndən ancaq el oldu
    Könlüyün dərd-səri. ay Osman qağa!

    Çoxları yalandan yoxu var etdi,
    Ancaq səni görüb bundan ar etdi.
    Köçəndə də sənə tapşırıb getdi,
    Vurğun sözü, şeri, ay Osaman qağa!

    Heç vaxt şan-şöhrətə olmadı gözün,
    Ayağına gəldi şöhrətin özü.
    Hələ qabaqdadır dediyin sözün
    Möcüzəsi, sirri, ay Osman qağa!

    Tanrım sözlərimi yazmaz günaha,
    Səndən nə gəlməyib, nə gəlməz daha.
    Qəbrin də döndərdi ziyarətgaha
    Doğulduğun yeri, ay Osman qağa!

    Sibirel ovunmaz hər təsəllidə,
    Şairə yaş deyil yüz də, əlli də.
    Uyu rahat uyu Sarıvəllidə,
    Şairlər şairi, ay Osman qağa!

    15.09.2000

    QƏRİBƏ GÖRÜNNƏM
    Bu gün duyğularım qəlbimə sığmır,
    Sinəmdən baş alıb qaçmaq istəyir.
    Bu gün fikirlərim sözümə baxmır
    Quştək qanad taxıb uçmaq istəyir.

    Qışının kürəyini yerə vurmağa
    Bu gün ürəyimdə yaz nəfəsi var.
    Yanar səhrəları ovundurmağa
    Dolan buludumun sel həvəsi var.

    Şeh düşsə üşüyən bir çiçək eşqin
    Ruhunu odumla isidə billəm.
    Uzadıb ömrünü kəpənək eşqin
    Bahar arzularla yol gedə billəm.

    Ögey hisslərimi boğmaqçün deyən
    Doğma hisslərimin öz qiyamı var.
    Vicdanın müttəhimin kürsüsündəyəm,
    Özümün özümə ittihamım var.

    Bu gün ümidimi, qayğılarımı
    Haça şeşpəritək Giziroğlunun.
    Zülmətin qoynuna atmaq istərəm.
    Bürünüb öz kövrək duyğularıma

    Sonra rahat-rahat yatmaq istərəm
    Qəribə görünnəm çoxuna bu gün
    Deyəsən özümə yaxınam bu gün.

    1972

  • Təranə Turan RƏHİMLİ.Yeni şeirlər

    teranexanim

    BİR GÜNLÜK TANRI QOYNUNDA
    OLASAN ANA UŞAĞI

    Arı olub bu dünyanın
    Çiçəyindən qopmayasan.
    Xoşbəxtlikdən dil-dodağın
    Əsə, söz də tapmayasan.

    Həyəcandan külə dönüb
    İçində nəfəs quruya.
    Yeri-göyü unudasan,
    Səni göydəki qoruya.

    Səpiləsən ulduz-ulduz,
    Yığılıb günəş olasan.
    Yadından silib dünyanı,
    Təzədən tanış olasan.

    Əlin Tanrı ətəyində,
    Qəlbində Tanrı işığı,
    Bir günlük Tanrı qoynunda
    Olasan ana uşağı.

    BİR QƏRİB MEŞƏDƏYƏM

    Bir qərib meşədəyəm,
    Baltalar dərd doğrayır.
    Məndə ürək nə gəzir,
    Sinəmdə dərd ağrıyır.

    Özümdən usanıram,
    Hər gün dərd qazanıram.
    Yatmağa uzanıram,
    Gözümü dərd bağlayır.

    Qaldım çətində, darda,
    Elə dərd gördüm yardan.
    Məndə göz yaşı hardan,
    İçimdə dərd ağlayır.

  • Rafiq ODAY.”Yaman tələsdilər dostlar”

    rafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    Dönəndən qəm aşığına,
    Gözlərimin yaşı xına.
    Yön aldım gün işığına,
    Yolumu kəsdilər dostlar.

    Min cürə çəmlə etdilər,
    Birləşib, cəmlə etdilər,
    Sağımdan həmlə etdilər,
    Solumu kəsdilər dostlar.

    Atımdan yerə saldılar,
    Sonra dövrəyə aldılar,
    Dizimə balta çaldılar,
    Qolumu kəsdilər dostlar.

    Bir getmişdim, beş qayıtdım,
    Quzğunlara leş qayıtdım,
    Bu dəfə də boş qayıtdım,
    Dolumu kəsdilər dostlar.

    Sinəmdə dağ basdırmağa,
    Çolaq-axsaq basdırmağa,
    Məni sağ-sağ basdırmağa,
    Yaman tələsdilər dostlar.

    18.12.2015

  • AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları “Buta” almanaxının rəsmi informasiya dəstəyi olacaq

    b

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən təsdiq edilmiş tədbirlər planına uyğun olaraq, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyi tərəfindən maliyyələşdirilən və həyata keçirilən yeni layihə çərçivəsində işıq üzü görəcək “Buta” almanaxının rəsmi informasiya dəstəyi olacaq.
    Qeyd edək ki, 2016-cı ilin mart ayında Bakıda təqdimatı keçirilməsi nəzərdə tutulan
    almanaxdaTürk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinin rəsmi informasiya dəstəyi olacaq

    l

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən təsdiq edilmiş tədbirlər planına uyğun olaraq, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı XX əsrin ən böyük və dəhşətli faciəsi olan Xocalı Soyqırımının ildönümü ilə əlaqədar olaraq, Türk dünyasının yazarlarının ədəbi-bədii nümunələrini, poeziya örnəklərini özündə cəmləşdirəcək “Unutulmayan Hocalı” Şiirler Antolojisinin rəsmi informasiya dəstəyi olacaq.
    Qeyd edək ki, 2016-cı ilin fevral ayında Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin İstanbul şəhərində işıq üzü görəcək antologiya iki qardaş ölkənin-Türkiyə Cümhuriyyətində və Azərbaycan Respublikasında fəaliyyət göstərən kitabxanalara hədiyyə ediləcək

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Nail DAĞLAROĞLU.”Dağları”

    n

    Yadımdadı hər cığırı, hər daşı,
    Bircə an da unutmaram dağları.
    Anam olub, balasıyam əzəldən,
    Ölənəcan yad tutmaram dağları.

    Körpəlikdən qucağında dolandım,
    Səhər-səhər şehə suya bulandım.
    Ayrılanda yanar oda qalandım,
    Qürbətelə mən satmaram dağları.

    Vəsf edərəm, gözəl sözlər düzərəm,
    Ayrılanda ürəyimi üzərəm.
    Son günədək qucağında gəzərəm,
    Nail deyər, mən atmaram dağları.

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    ÇƏK BÜLÖVƏ RUHUNU

    Vaxtı deyil yatmağın, ey millət , oyan!
    Varlığıma mənliyin , qerətin olsun həyan.
    Duy özünü dərk elə , dön içinə bir daha,
    Dağ kimi söykən yenə qeyrətinə , Allaha.
    Çək bülövə ruhunu , bəsdi sığındın qına,
    Qoyma dağılsın Vətən , qalx onu sal sahmana.
    Vermə aman düşmənə , dön dumana , dön çənə,
    Qıyma uzansın yad ol bir gülünə , qönçənə.
    Heç bu qədər dincələr yurdu bölünmüş igid ?
    Sən özünə arxalan , sən özünə ol ümid.
    Od kimi , şimşək kimi çax , külə dönsün yağı,
    Artıq amandan keçib , vur dağın üstündən dağı.
    Qoyma yalan , əyrilik şəst ilə dönsün taca,
    Tut beləcə daima haqqı özündən uca.
    Əldə silah , dildə and qəlbdə Vətən sevgisi.
    Göylərə olsun bülənd qoy qələbə türküsü.

    HAQLASA DA DUMAN BİZİ…

    Qaməti düz , bəxti bükük,
    Gəzirik , bir ömrə yükük,
    Qismətdən asılan tükük,
    Üzülüb üzə durmuşuq.

    İnsafı hanı dünyanın?
    Qaçıbdır qanı dünyanın,
    Ölümdür sonu dünyanın,
    Vaxtla qərəzə durmuşuq.

    Ömrümüzün nəyi kəmdir,?–
    Yarı sevinc , yarı qəmdir,
    Gülənin gözləri nəmdir,
    Dərdə , mərəzə durmuşuq.

    Yüyrük edib zaman bizi,
    Mürgülədib güman bizi,
    Haqlasada da duman bizi,
    Baxtla göz-gözə durmuşuq.

  • Mais TƏMKİN.”Xocalı faciəsinə”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Gülləri saralmış bağ dözə bilməz,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?
    Qaya parçalanar, dağ dözə bilməz,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

    Yüzlərlə insanın kəsilib başı,
    Bu kədər ağladır torpağı, daşı.
    Axır üzümüzə acı göz yaşı,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah ?

    Kimlər çəkdi yolumuza hasarı?
    Verdi bizə bu qəmi, bu azarı.
    Haray çəkir Natəvanın məzarı,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

    İtkin düşən qız-gəlindən soraq yox,
    Qaranlıq evlərdə yanan çıraq yox.
    Düşüb yana, qol kəsilib, qulaq yox,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah ?

    Könlümüzü ağır dərdə salanlar
    Törətdilər saysız qırğın, talanlar.
    Həqiqətə meydan sular yalanlar,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

    Saranı aparan sel haray çəkir,
    Elsiz qan ağlayan el haray çəkir.
    Ağlayıb sazımda tel haray çəkir,
    Biz necə dözürük bu dərdə, Allah?

    Qəbri tapdağında qalıbdır şərin,
    Natəvanın, Ələsgərin, Şəmşirin.
    Zamanımı qiyamətin-məhşərin?
    Gör necə dözürük bu dərdə, Allah?

    Ana qucağından düşən körpələr
    Bəyaz qar altında buz bağlayıbdır.
    Vətəndən didərgin düşməsin deyə
    Üz üstə torpağı qucaqlayıbdır.

    Qar yağır göylərdən hey aram-aram,
    Düşür saçımıza vaxtsız dən kimi.
    Ölənlər kəfənsiz qalmasın deyə,
    Örtüb üzlərini ağ kəfən kimi.

    Hər yerdən əlini üzən millətim
    Yaradan Allahdan bir kömək umur.
    Elə bil dünyanın vecinə deyil,
    Çəkdiyim ağrıya belə göz yumur.

  • Rəhim MEHNƏT.Yeni şeirlər

    rm

    GET

    Ürəyimi vermişəm,
    Tut əlindın götür, get.
    Xəyalım otağında,
    Dur qapıdan ötür, get.

    Qoyma nisgilli qala,
    Həsrət saçını yola.
    Sən salma haldan-hala,
    Vüsalını gətir, get.

    Gözü yolunda qalıb,
    Nəfəsin səndən alıb.
    Ürəyində yurd salıb,
    Sən özünü yetir, get.

    Aşiqdi göz-qaşına,
    Sevgi baxmaz yaşına.
    Bulaşdın üst başıma,
    Paltarımda ətir, get.

    MƏNİ BAĞIŞLA

    Səni xəyallardan qopardım aldım,
    Atdım xəyalıma, məni bağışla.
    Hər gün yuxulara qonaq apardım,
    Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

    Sığındım dünyanın sənsizliyinə,
    Könlüm üsyan etdi səssizliyinə.
    Bildim dərdi nədir, sənsizliyi nə,
    Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

    Sevginlə döyünən ürəyimi də,
    Adınla öyünən ürəyimi də.
    Adını, dadını, ürəyini də,
    Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

    Amalım sən olan, özüm sən olan,
    Taqətim sən olan, dözüm sən olan.
    Yazdığım hər misra, sözüm sən olan,
    Səni, xəyalını, sənsizlıyı də,
    Qatdım xəyalıma, məni bağışla.

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    ƏSGƏRƏM ANA

    Hisslər atəşlədi qəlbdəki odu,
    Yoxdur sevincimin həddi, hüdudu.
    Tanrıdan istəyim, bax gerçək oldu,
    Əsgərəm, Ana!

    Haqqında minlərcə xəyal qurduğum,
    Səngərdə, sərhəddə hazır durduğum.
    Vətənə ya qazi,şəhid olduğum,
    Əsgərəm, Ana!

    Oğul,ər böyütdün,öndə dayana,
    Qurbandır gənc canım vətənə, sana.
    Düşmən cavab versin tökdüyü qana,
    Əsgərəm, Ana!

    Hünərdir,zəfərdir axşam, sabahım,
    Dilimdə təkbirim, qəlbdə Allahım.
    Əynimdə polad don, əldə silahım,
    Əsgərəm, Ana!

    Görəvim düşməni yurdumdan qovmaq,
    Az qalıb, səbr etsin doğma Qarabağ.
    Sipərim Haçadağ, Soyuq, Murovdağ,
    Əsgərəm, Ana!

    Hər qaya yanımda bir çavuş, gizir,
    Zəhmimiz, gücümüz, düşməni əzir.
    Sayıq dayanmışam, əmrə müntəzir,
    Əsgərəm, Ana!

    Qıracam buxovun əsir dağların,
    Öpəcəm Laçını,Ağdam torpağın.
    Sancacam Şuşaya dövlət bayrağın,
    Əsgərəm, Ana!

    Əsgərəm. Əsgərəm.Əsgərəm Ana,
    Darıxma heç zaman oğlundan yana!.

    17.12.2015.

    YAZIĞIM GƏLİR

    Mənim paxıllara yazığım gəlir,
    Qınağa dönüblər elin dilində.
    Qəlbisaf insanlar daim yüksəlir,
    Paxıllar qərq olur həsəd gölündə.

    Mərdlər qanad açar ənginliklərə,
    Hər zaman yüksəkdə,zirvədə gəzər.
    Paxıllar gömülər dərinliklərə,
    İblisə çevrilib,olar bəd nəzər.

    Paxıllıq sağalmaz bir xəstəlikdir,
    Xərçəngə çevrilər,yaman ur olar.
    Paxılın bağrı qan,qəlbi dəlikdir,
    Hüzur tapa bilməz,yeri dar olar.

    İçində qovrulmaq yamandır,yaman,
    Paxıllar nə çəkir,bir Allah bilir.
    Rəbbim islah etsin onları –Dövran-
    Mənim paxıllara yazığım gəlir.

    18.12.2015.

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Üşüdünmü bu axşam?”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Üşüdünmü bu axşam?
    Keçdimmi ürəyindən?
    Mən elə darıxmışam…
    Sən bildinmi, bilmirəm…

    Ütüləyib yığdığım
    Xatirələri açdım…
    Bir vaxtlar utandığım
    Şəkillərinə baxdım…

    Adın çəkdim… bəzəndi
    Dünyam nişanlı qıztək…
    Günlər ürək üzəndi…
    Gəl, ömrün ipini çək…

    Gəl, götür əllərimdən
    Əlinin yaddaşını…
    Pozmağa da cəhd elə
    “Dəlinin” yaddaşını…

    Üz bütün ümidləri..
    De ki, heç olmamışam…
    Yandırdım şəkilləri…
    Üşüdünmü bu axşam?

  • Mehriban İBRAHİMOVA.Yeni şeirlər

    DUYĞULARIM,DÜŞÜNCƏLƏRİM..

    Kim nə deyir ,qoy desin,
    Gözəl düşün ,gözəl yaz,
    Bu dünyada onsuz da ,
    Biri çoxdu ,biri az.

    Düşünmə ki dünyanən,
    Sevinci var qəmi var,
    Sən düşün ki dünyanın,
    Sirrli-sirli dəmi var.

    Sirr açarı özünsən,
    Sevinc səndə ,qəm səndə,
    Sən elə yaşayırsan ,
    Düşündüyün aləmdə.

    Bir yetimin göz yaşın,
    Silə bilsən sənindi,
    Bu dünyanın savabı,
    Son qəmin ələmindi.

    Çətinlikdə olana,
    Əl tutan əllərindi,
    O əl sənin özünün ,
    Sirrli bir aləmindi.

    Sevinc sevgili gözdə,
    Ürəkdən sev özün də,
    Dünya aləm gözündə,
    Gözəlləşər sözün də.

    Aç səhəri ümidlə,
    Günü başla inamla,
    Sən ümiddə,inamda ,
    Tapacaqsan ilham da.

    Yaşa bir insan ömrü,
    İnsansan ,insan kimi,
    Sonunda görəcəksən,
    İnsanlıq zirvəsini.

    17 12 2015. (daha&helliip;)

  • Gənc xanım yazar Ülkər Dəniz DGTYB-ə üzv qəbul olunub

    1425096966_ulkerxanim

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbəsi, bədii qiraətçi, şairə-jurnalist, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) DGTYB-yə yeni üzv qəbul olunan yazarlar arasında yer alıb.
    Qeyd edək ki, bundan öncə gənc nəslin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc üzv qəbul olunmuşdu.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Bu mümkünsüz məhəbbətdi”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Əvvəl vardı çox ümüdüm.
    Qəlbdən gördü ox ümüdüm.
    Qovuşmağa yox ümüdüm.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

    Bu könlümdə istəsəmdə.
    Hey sevgiylə bəsləsəmdə.
    Mən bezmədən gözləsəmdə.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

    Alınmadı bizdə gülüm.
    Çünki sevdin sözdə gülüm.
    Ağlasada gözdə gülüm.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

    Necə döndük biz bir yada?
    Ömür qurban bir fəryada.
    Can versədə qəlb dəryada.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

    Tez-tez dönür aylar ilə.
    Yaşda axır gözdən gilə.
    Eşq aldadır bilə-bilə.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

    Sən seçmisən tənhalığı.
    Mənsə seçdim bağlılığı.
    Dedim sevgimə sağlığı.
    Bu mümkünsüz məhəbbətdi.

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Canım, gözüm Naxçıvanım”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Səfalıdır hər torpağın.
    Hər qarışın, hər bir bağın.
    Solun düşmən, qardaş sağın.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

    Torpağına qurban olum.
    Sənlə gülüm, sənlə dolum.
    Sənə gəlir hər bir yolum.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

    Çox gözəldir Batabatın.
    Hər qarışın, kəhlən atın.
    İzin ver qoynunda yatım.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

    Müalicədir o duz dağı.
    Yerdən çıxan zor bulağı.
    Həsrətini çəkir yağı.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

    Keçib burdan Nuh gəmisi.
    Vardır Cavid məqbərəsi.
    Koroğlunun o nərəsi.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

    Rayonlardan gözəl Şərur.
    Bu qəlbimdə özəl Şərur.
    Naxçıvanı bəzər Şərur.
    Canım, gözüm Naxçıvanım.

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Uzaqlar… sərin olurmu?”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Uzaqlar… sərin olurmu?
    Yoxsa orda üşüyürsən?
    Ümidlər bir-bir ölürmü?
    Ölümləmi yaşayırsan?

    Uzaqlar… rəngi necədi?
    Oxşayır hansı donuma?
    Orda saatın neçədi?
    Nə qədər qalıb sonuma?

    Uzaqlar… beşik başında
    Çaldığın bir bənd layladı…
    Ömrümün yarı yaşında
    Sənə çatmayan haraydı…

    Uzaqlar… boyu-buxunu
    Səndən ötədir, güman ki…
    Uzaqlara gedəm yolum
    Sənə qədərdir, inan ki…

    Uzaqlar… getdiyin yerdi…
    Gedib dönmədiyin yerdi…
    Ömrümə sərdiyin dərdi
    Baxıb görmədiyin yerdi…

    2014

  • Gənc xanım yazar Ülkər Piriyeva Xəzər Televiziyasında keçirilən müsabiqədə iştirak edib

    1425096966_ulkerxanim

    16 dekabr 2015-ci il tarixində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini, Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinin tələbəsi, bədii qiraətçi, şairə-jurnalist, gənc xanım yazar Ülkər Dəniz (Piriyeva) respublikasının paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət göstərən Xəzər
    Televiziyasında keçirilən şeir müsabiqəsində təmsil olunub.Canlı yayımda “Ürəyimə yağış yağır bu gecə” adlı öz şeirini səsləndirib.
    Qeyd edək ki, bundan öncə respublikada keçirilən müxtəlif şeir müsabiqələrində iştirak etmiş və dəfələrlə respublika üzrə birinci yerə layiq görülmüşdü.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Şəhanə CƏFƏROVA.”De necə bağişlayim səni”

    SC

    De necə bağişlayim səni
    Bu sevgini heç saydin.
    Başqalarini görəndə sevgimizi danadin.
    Mənim yanimda başqa qizlari andin.
    De necə bağişlayim səni?!
    Bu sevgini ancaq yalanladin.
    Gecdə olsa anladin.
    Bəsdi özünü danladin.
    De necə bağişlayim səni.
    Mən səni sevdiyim zaman
    Sendə sevsəydin o zaman.
    İndi dərdinə olardim yanan.
    Yaninda mən olardim qalan
    De indi necə bağişlayim səni?!
    Mənim arzularimi yox etdin.
    Mənim sevgimə gülərək getdin.
    Bilirdim bir gün geri gələcəksən.
    Səndə mənim sevgim üçün bütün sevgilərdən əl çəkəcəksən.
    De bu olanlardan sonra necə bagişlayim səni?!

  • Həsrət Əli Zülfüdağlı.Yeni şeirlər

    hesret

    ANAMIN

    Anam Saran Göyçaylının əziz xatirəsinə
    Yanımda olanda xoş günlərinin,
    Çoxu mənim idi, azı anamın.
    Ağlı-qaralıydı saçları kimi,
    Ömrünün Payızı, Yazı anamın.

    Ürəyi kürədən, saçı tüstüdən,
    Ahları acıydı acı tüstüdən,
    Şaxtada, boranda, qarda isidən,
    Ana qucağıydı, bizi, anamın.

    Mərd idi, heç zaman haqdan dönməzdi,
    Haqqın qarşısında laldı, dinməzdi,
    Nələr çəkdiyini kimsə bilməzdi,
    Həmişə gülərdi üzü anamın.

    Illər ötə-ötə sözünü dedi,
    Çəkdiyi canını içindən yedi,
    Başının kölgəsi yorğanım idi,
    Qudan yastığımdı dizi anamın.

    Indi sığalına həsrətdi telim,
    Adını çəkəndə göynəyir dilim,
    Özünə qalsaydı ölməzdi, ölüm,
    Dalınca gəlmişdi özü anamın.
    (daha&helliip;)

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.Yeni şeirlər

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    XİLAS ET ALLAH

    Nə müddətdir gözüm aglayır mənim,
    Dilimdəki, sözüm ağlayır mənim.
    Tükənibdir dözüm ağlayır mənim,
    Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

    Bir kəlmə deməmiş dilim quruyur,
    Boğazımda bəmim, zilim quruyur.
    Əlimi uzatsam əlim quruyur,
    Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

    Hər Şəhid gəlir, yanır Analar,
    Bu haqsız acıdan sınır Analar.
    Həsrətdən, ağrıdan donur Analar,
    Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

    Zeynəbəm, bu dərdə, dözüm yox mənim,
    Qiyma ki dərdimə gülsün düşmənim.
    Bəsdir parçalandı, yazığ Vətənim,
    Nəolar, yurdumu xilas et Allah.

    TORPAĞIM

    Necə həsrət ilə baxır yollara,
    Mənim, dar ayagda qalan torpağım.
    Səni yad əlindən ala bilsəydim,
    Namərd əli ilə talan torpağım.

    Necə sızıldayır, bir bilsən içim,
    İstərəm çayından, suyunnan içim.
    Hazıram səninçün canımdan keçim,
    Səni zədələdi, yalan torpağım.

    Zeynəbəm, ahım sən, fəryadım sənsən,
    Görmək istədiyim muradım sənsən.
    Mənim qan yaddaşım, öz adım sənsən,
    Kor dığaya, əsir olan torpağım.

  • Esmira RƏHİMLİ.”Sevgiyə cavab ver!”

    esmira

    Sentyabr ayı idi. Anamın heç cür bağdan ayrıla bilməməsi ucbatından düz on bir gün dərsdən qalmışdım. Ürəyim darıxırdı, şəhərə getmək istəyirdim. Səkkizinci sinifə keçmişdim. Yox, dərs ilinin başlanmasına sevinmirdim. Müəllim danlayacaqdı, ona görə.
    Söhbətdən belə başa düşürdüm ki, getməyimizə az qalıb, artıq maşın danışıblar. Bağda olduğumuz üç ay ərzində bir ərik, beş nar ağacına və üzüm tənəklərinə şəxsən özüm qulluq eləmişdim. Avqust ayının sonuncu gününə kimi onları budamış, suvarmışdım. Daha payız gəlirdi. Quluğa ehtiyacları yox idi. İndi onları təbiət özü suvaracaqdı.
    Növbə kəsilməsi lazım olan quru ağaca çatmışdı. Nə vaxtdan quruduğunu xatırlamırdım. Onu həmişə belə görmüşdüm. Təxminən bir metr yarım boyu olardı. Gövdəsi çox qalın olmasa da mişarlamağa gücüm çatmayacağını anladım. Atama: – Gəl bu ağacı kəs – dedim. Mənə, – Sonra! – deyib başından elədi.
    Əlimi uzadıb budaqlarından birini qırmaq istədim. Qırılmadı, əyildi. Hələ də elastik idi. “Deməli bu agac qurumayıb?”– deyə düşündüm. Onu sığalladım. Bütün gövdəsini mamır örtmüşdü. Züm-zümə eləyə-eləyə mamırları dırnaqlarımla qaşıyıb tökdüm. Dibini belləyib yumşaltdım. Gün batana yaxın onu suvardım. Təxminən on gün olardı ki, onun hamarlaşıb gözəlləşmiş gövdəsini sığallayıb başqaları yox, təkcə o eşitsin deyə lap yaxından ona mahnı oxuyurdum. Yavaş-yavaş dirçəlirdi. Budaqlarında xırda, yaşıl tumurcuqlar görmüşdüm.
    Artıq həsrətlə gözlədiyim maşın gəlib çıxdı. Atam şəhərə aparacağımız çantalarımızı maşına qoymaq üçün götürdü. Anam evin qapısını bağlayıb mənə yaxınlaşdı: – Bu gavalı ağacı imiş. Çiçəklərindən tanıdım – dedi. Təəccüblə: – Məgər burda gavalı ağacı var? – deyə soruşdum. Əli ilə göstərib: – Arxaya dön bax, sənin ağacın! – dedi. Dönüb baxdım. “Mənim ağacımın” budaqlarında təxminən beş-altı ədəd alma ağacının çiçəkləri boyda, tünd çəhrayı rəngdə çiçəklər var idi. Əvvəlcə gözlərimə inana bilmədim. Axı payızda ağac çiçəkləməz! Sonra anladım ki, onun mənə qoşulub “sevirəm yar, səni mən yar” deyə mahnı oxumaq üçün dili yoxdur. Lakin o, mənim sevgimə cavab vermişdi. Çiçəkləri ilə!

  • “Bizim Era” studiyası tərəfindən yeni şeir müsabiqəsi keçiriləcək

    sekil

    Salam, Əziz oxucularımız!
    “Bizim Era” studiyasının da dəstəyi ilə Dekabr ayının 20-dən 30-dək səhifəmizdə yeni şeir yarışması start götürür. Əgər siz də özünüzə və şeirinizə güvənirsinizsə o zaman 20 dekabr tarixinədək şeirlərinizi səhifəmizin mesaj qutusuna göndərə bilərsiniz. Şeirlər 20 dekabr gecə saat 00:00-dək qəbul olunur. Bunun üçün şeirlər şeirə aid bütün normalara cavab verməlidir ( heca, qafiyə, məna ). Dini, siyasi və tərif məzmunlu şeirlər qəbul olunmur. Müsabiqə ücün göndərilmiş şeirlər tərəfimizdən dəyərləndirildikdən sonra müsabiqəyə buraxılacaq. Müsabiqədə olan şeirləri 20-30 dekabr aralığında dərc edəcəyik. Qalibi sonda şeirlərin bəyəni sayına görə müəyyən edəcəyik. Ən çox bəyəni qazanmış 3 şeir sonda 3 tanınmış, görkəmli şairə qalibin seçilməsi üçün təqdim olunacaq. Qalibə “Bizim Era” səsyazma studiyası tərəfindən bir dəfəlik pulsuz səsyazma ( mahnı və ya şeir ) hədiyyə olunacaq.

  • Kemale ABDULLAYEVA.”Sevgi Her Yerde”

    kemalexanim

    Dostluk, kardeşlik bağı tek,
    Yayılsın sevgi her yerde!!!
    Asıl şifa kaynağı tek,
    Sayılsın sevgi her yerde!!!

    Sevgi bir mutluluk hebi;
    Sagaltıyor ruhu, kalbi…
    Sevinçli bir çığlık gibi,
    Duyulsun sevgi her yerde!!!

    Mesajlarla, name’lerle
    Yayılsın sevgi her yerde!!!
    Güzel-güzel nagmelerle
    Duyulsun sevgi her yerde!!!

  • Kemale ABDULLAYEVA.”Sevgi Kalitedir”

    kemalexanim

    Sevgi dinçleştirir,
    Sevgi gençleştirir.
    Sevgi güzel edir…
    Sevgi guzelliktir,
    Güzellik sevgidir…

    En zevkli hayattır…
    Nadide sanattır…
    Sevgi saltanattır;
    Sevgi Kalitedir,
    Kalite sevgidir

    Sevgi ruha candır,
    Şevkdir, heyecandır,
    Kurup, yaratandır;
    Sevgi tamir edir,
    Tamirci sevgidir…

  • AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları yeni layihənin rəsmi informasiya dəstəyi olacaq

    1420616020_sam-300x215

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi tərəfindən təsdiq edilmiş tədbirlər planına uyğun olaraq, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı “Aşıq Şəmşir Mədəniyyət Ocağı” İctimai Birliyi tərəfindən maliyyələşdirilən və “Vehdet.org” saytı tərəfindən həyata keçirilən “Söz və Amal birliyi” layihəsi çərçivəsində işıq üzü görən “Türk Dünyası Yazarlarının Antologiyası”nın rəsmi informasiya dəstəyi olacaq.
    Qeyd edək ki, bundan öncə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondu tərəfindən mali və “Bayat” İctimai Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Vətən sevgisi sərhəddə başlamır, sərhəddə bitmir” layihəsi çərçivəsində işıq üzü görən “Bitməz könlümüzün Vətən sevgisi” antologiyasnın rəsmi informasiya dəstəyi olmuşdu.Layihədə fəaliyyəti nəzərə alınmaqla, Sertifikata layiq görülmüşdü.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı Mətbuat xidməti

  • Sündüs Arslan Akça.”BESTAMİ YAZGAN İLE SÖYLEŞİ”

    saa

    Sevmekten geri kalma,
    Yapan ol, yıkan olma,
    Sevene diken olma,
    Gülü incitme gönül.

    Söyleşimize sizden de dinlemiş olduğum GÜLÜ İNCİTME GÖNÜL adlı şiirinizden bir dörtlükle “Merhaba” demek istiyorum.
    Şunu da demeden geçemeyeceğim sizinle aynı sahnede şiir okumak ayrı bir heyecan ve mutluluktu.
    Biz şiir yolculuğuna çıkmış kalemler; sizin gibi değerli üstatlarımızın çalışmalarından, hayata ve şiire bakışlarından, edebiyat alanındaki başarılarından feyiz alarak yol almaya çalışıyoruz.
    -Türkiye’de tanınan ve okunan bir yazarsınız. Kısa da olsa okurlarımıza kendinizi tanıtabilir misiniz?
    -1957 yılında Osmaniye’nin Toprakkale ilçesinde doğdum. İlköğrenimimi Toprakkale’de, orta ve lise öğrenimimi Osmaniye İmam Hatip Lisesinde tamamladım. 1978 yılında Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesinden mezun oldum. Osmaniye’de on yedi yıl yayınlanan Güneysu Kültür Sanat ve Edebiyat dergisinin genel yayın yönetmenliğini yaptım. Halen Özel Bahçelievler İhlâs Kolejinde edebiyat öğretmeni olarak görev yapmaktayım.
    Şiir, masal ve hikâye türlerinde seksen eserim yayınlandı. 1994 yılında Türkiye Yazarlar Birliği tarafından Çocuk Edebiyatı dalında “Yılın Yazarı”, 1997 yılında Türkiye Çocuk Dergisi tarafından “Yılın Öğretmeni”, 2003 yılında Çocuk Edebiyatçıları ve Yayıncıları Birliği tarafından “Yılın Şairi”, 2011 yılında İLESAM tarafından Çocuk Edebiyatı dalında “Yılın Yazarı” seçildim. 2012 yılında İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından “Yazarlar Okullarda” projesinde Esenler ilçe yazarı olarak görevlendirildim. 2013 yılında Kars Kafkas Üniversitesi tarafından eserlerimle ilgili yüksek lisans tezi hazırlandı. 2013 yılında Edebiyat ve Sanat Araştırmaları Derneği (ESKADER) tarafından Çocuk Edebiyatı dalında “Yılın Yazarı” seçildim. Şiir dalında yurt içi ve yurt dışında birçok ödül aldım. Eserlerimin bir kısmı bestelendi; bir kısmı da ders kitaplarına girdi. ESKADER Kurucu Üyesi, İLESAM İstanbul Şb. Danışma Kurulu Üyesi, MESAM ve Türkiye Yazarlar Birliği üyesiyim.
    Evli olan şair dört çocuk babasıyım.
    -Hem âcizane kendim ve de okurlarımız için edebiyat yaşamı başarılarla dolu Bestami YAZGAN’ın bu yolculuğa nasıl çıktığını öğrenebilir miyiz?
    -Edebiyat öğretmeni olmam sebebiyle zaten edebiyatla iç içeydim. Hoşuma giden şiirleri ezberlerdim. Edebiyat dergilerini takip ederdim. 1985 yılında Osmaniye’de rahmetli şair A. Neşet Dinçer’le tanıştım. Beni yazmaya teşvik etti. Böylece yazarlığa hızlı bir giriş yapmış oldum.
    -Bir şaire elbette ki şiire ve şaire bakışı sorulur. Ülkemizde şiirin bulunduğu yer nedir? Şiire ve şiir kitaplarına gösterilen rağbet yeterli midir?
    -Yazar ve şairler genel olarak eserlerine gösterilen ilgisizlikten şikâyet ederler. Bardağın dolu tarafından baktığım için okuyucularımdan memnunum. Allah onlardan razı olsun. Seksen eserim var, bunlardan on beş tanesi şiir kitabı. Bu eserler, yedinci baskıyı yapmaya başladı. Yani şiir okunmuyor, diyorsak biraz da kendimize bakmalıyız…

    Gülşen eder de çölleri
    Mekân tutar gönülleri.
    Yunus Emre bülbülleri
    Şakır sevgiyle sevgiyle.

    Bir gül çağında uyandık,
    Vefâlı dosta dayandık,
    Aşkın rengine boyandık,
    Şükür sevgiyle sevgiyle…

    -Sizin şiirleri okurken içimden size ‘’21. yüzyılın Yunus’u’’ demek geliyor. Şiirlerinizde işlediğiniz konular ve akıcı lirik üslubunuz haliyle hatırlatıyor Yunus’u…
    -Siz ne düşünüyorsunuz? Yunus Emre’ye benzetilmek nasıl bir duygu?
    -Biraz önce bahsettiğim A. Neşet Dinçer dünyevî üstadım, Yunus Emre ise manevî üstadımdır. Şiire ilk başladığımda “Eserlerim nasıl olur da zamanın elinden tutabilir?” diye bir soru sordum kendime. Cevabı, Yunus Emre oldu. Yedi yüz yıldan beri yaşıyor Yunus. O zaman ben de onun gibi yazayım, dedim. Bazı eserlerim Yunus’un sanılıyor. Bu, bir çırağa verilecek en güzel makamdır.
    -Günümüzde milli değerlere duyarlı, tarihinin, geleneklerinin, memleketinin ve insanının güzelliklerini, kıvancını, tasasını yürekten yaşayan ve bunu mısralarında yansıtan Bestami YAZGAN, bize eserlerinden bahsedebilir mi? Bugüne kadar kaç kitabınız çıktı?
    -Seksen tane eserim yayınlandı. Bu eserlerden dört tanesi büyüklere yönelik, diğerleri sevgi çiçeğimiz olan çocuklarla ilgili. Sorunuzda bahsettiğiniz gibi eserlerimde millî ve manevî değerleri öne çıkarıyorum. Eserlerimin bir sadaka-i cariye olmasını istiyorum. Fıtrat olarak iyi ve güzel olan çocuklarımızın bu yönlerini çoğaltmaya gayret ediyorum.
    -Günümüzde sosyal medya aracılığıyla birçok şiir yazan görüyoruz. Her şiir yazana ‘’şair‘’ demek istemiyorum. Çünkü şiir uzun soluklu bir yolculuktur. Emek, zahmet ve zamanla olgunlaşır. Sizin, şiir yazanlar hakkındaki düşüncelerinizi almak isterim hocam. Şair adaylarına neler önerirsiniz?
    -İnsanların dünyevileştiği bir dönemde şiirle ilgilenenlere saygı duyuyorum. Şairim, diyenlerin de şiire saygı duymasını, emek vermesini arzularım. Şiir, kuyumcu titizliği isteyen ince bir iştir. Kelimeleri dantel gibi işlemek gerekir. Ayrıca şiir, yazarak öğrenilir. Usta-çırak ilişkisinin de faydalı olduğunu söyleyebilirim. Bu konuya ilgi duyan gençlere başarılar dilerim.
    -Sizi çocuk öyküleri ve şiirlerinde de çok başarılı bir çizgide görüyoruz. Birçok ödüle layık görüldünüz. Kısaca ‘’Neden çocuk ?’’diyorum. Sizi bu dala iten neydi?
    -Yazmaya ilk başladığımda kendimi millî ve dinî konularda yazan bir şair olarak görüyordum. Geriye dönüp baktığımda ‘çocuk edebiyatı’nın öne geçtiğini görüyorum. Evet, seksen eserimden yetmiş altı tanesi çocuklarla ilgili. Bunun sebebini şöyle izah edebiliriz: İnsan, güzel bir manzara gördüğünde gözünü ondan alamaz. Çocukların saf ve temiz hâli bizi kendine çekmiş olabilir. Sanki kutu kutu pense oynayan çocuklar, söyledikleri tekerlemeyi biraz değiştirip beni davet ettiler: “Kutu kutu pense/Elmamı yense/Bestami amca/Aramıza gelse.” Ben de bu çağrıya uydum ve çocukların arasından bir daha çık(a)madım. Doğrusu onlarla olmaktan, onları anlatmaktan çok mutluyum. Dünya bir ağaç olsaydı, çiçeği çocuklar olurdu. Onlarla ilgili yazarken kendimi bir çiçek bahçesinde hissediyorum.
    -Çeşitli illerde okuyucuları ile buluşan Bestami Yazgan, hem Anadolu’ya hem de çocuk kalbine yolculuk ediyor. Bize bu buluşmalarınızdan bahsetmek ister misiniz?
    -Biz, Anadolu’da yetişip 2000 yılında İstanbul’a geldik. Bazı yazarlar Anadolu’ya “taşra” diyor. Ben de oraya borcumu ödemeye gidiyorum. Herhangi bir çocuğun gönlünde okuma ve yazma ateşini yakabilirsem ne mutlu bana. Ayrıca ülkenin her şehrinde çocukları gördükçe ruhumun renklendiğini hissediyorum.
    -Aynı zamanda edebiyat öğretmenisiniz. Biz eğitimcilere tavsiyeleriniz nelerdir?
    -Öğrencilerimize yazmaları ve okumaları konusunda örnek olmalıyız. İyi bir öğretmen, bir öğrencinin dünyada karşılaşacağı en güzel şanstır.
    -Son olarak geleceğimizin teminatı minik okuyucularınıza ve de gençlerimize neler söylemek istersiniz?

    BİR ÇİÇEKTİR ÖĞRENCİLER

    Bilgi bahçesinin gülü,
    Bir çiçektir öğrenciler.
    Gönülleri sevgi dolu,
    Bir çiçektir öğrenciler.

    Öğretmenin eli, kolu,
    Kimi kızı, kimi oğlu.
    Okuluna candan bağlı,
    Bir çiçektir öğrenciler.

    Sıra sıra ve peş peşe
    Kalbe dolan bin bir neşe.
    Kimi Ali, kimi Ayşe,
    Bir çiçektir öğrenciler.

    “Gözler yıldız, dilleri bal”,
    Al bayrakta beyaz hilal;
    Okul ağaç, öğretmen dal,
    Bir çiçektir öğrenciler.

    Onlar benim varım yoğum,
    Onlar benim azım çoğum,
    Onlar benim tomurcuğum,
    Bir çiçektir öğrenciler.

    Türkçenin gül hecesinde,
    Şanlı yurdun yücesinde,
    Anadolu bahçesinde,
    Bir çiçektir öğrenciler.
    Yüce Mevlâ’dan niyazım odur ki: Yuvalarımızdaki sevgi çiçekleri, okullarımızdaki bilgi çiçekleri hiç solmasınlar. Burcu burcu kokmaya, rengârenk açmaya devam etsinler…
    -Bu güzel söyleşi için teşekkür ediyorum. Başarılarınızın devamını ve daha önemlisi sağlık diliyorum.
    -Ben de gayretlerinizden dolayı teşekkür ediyor, başarılar diliyorum.

  • Ayhan NASUHBEYOĞLU.”Dokunma”

    an

    Dokunma toprağa elin kirliyse,
    Andan gelir bütün yiyip içtiğin.
    Gölgesine oturduğun ağacın,
    Kirli elle gövdesine dokunma.

    Yarınlara giden bir yolcusun sen,
    Uçan kuşun kanadına dokunma.
    Hayatın anlamı budur bilirsen,
    Başkasının yuvasına dokunma.

    Kötülük edeni çevir yolundan,
    İyilik yapana sakın dokunma.
    Hayat ağacının meyvesi tatlı,
    Bu meyveyi ölçülü ye, dokunma.

    Gördüğün her şeyde bir hikmet ara,
    Haksızlık dediğin etmez bir para.
    Edersin de olur yüzün kapkara,
    Kara kirli, buna dahi dokunma.

    Acıma duygusu manaca derin,
    Lütuf kervanında bulunsun yerin.
    Değil isen bir damlası kevserin,
    Bu kevserin damlasına dokunma.

    El sürme ki bu dünyanın malına,
    Aldırma hiç şekerine balına.
    Gireceksen gir ki Hakk’ın yoluna,
    Sonrasında yanlışlara dokunma.

    16 Aralık 2013

  • Müzəffər MƏZAHİM.Yeni şeirlər

    mm

    ƏBƏDİ İZİNİZ VAR

    21 Azər inqilabçılarına
    Siz dadıb azadlığın şəhdini, şərbətini,
    Qırdınız yağıların harın əsarətini.
    Qəlbinizdə qalandı zülməti yaran işıq,
    Milləti azadlığa çəkib aparan işıq.
    Şəfəqlərə döndünüz günəşə tən ölkədə,
    İnsanəın azadlığı, haqqı itən ölkədə.
    Vətənin ürəyindən sızıldayan yaranı
    qopardınız, Səttarxan, Xiyabanı, Əranı,
    Baş qaldırıb məzardan sanki, “Afərin”-dedi,
    “Mübarəkdir, ey Vətən, şanlı zəfərin”,-dedi.
    Səhənddən Kəpəzəcən səhər yelləri əsdi,
    Şad xəbəri ellərə yaymaq üçün tələsdi.
    Oxşayaraq narın meh geniş çəməni, çölü,
    Qurutdu anaların gözündəki nisgili,
    Ulu Təbrizin səsi yayıldı dalğa- dalğa,
    Sanki, Şimalla Cənub durdu dodaq-dodağa.
    Dikəldib qamətini Azərbaycan qürurla,
    Yuyundu igidlərin qəlbindəki o nurla.
    Baxdı qoca dünyanın qırışmış alnına o,
    Talelərin tor kimi qarışmış alnına o.
    Baxdı, vüqarla baxdı, o sərt üzə, pərt üzə,
    “Kim-kimi?!” sualıyla dayandılar üz-üzə…
    Elə bil qopdu tufan, yarıldı yer, endi göy,
    Dünya Azərbaycana baxırdı ögey-ögey…
    Siz ey günəşli yurdun, xalqın pərvanələri,
    Ədalətin, mənliyin, haqqın pərvanələri.
    Qurduğunuz azadlıq, abadlıq dağılsa da,
    Həqiqət xəyanətlə, böhtanla boğulsa da.
    Yaşayır idrakınız, əzminiz, qüdrətiniz,
    Əsrlərə bəs edən adınız, şöhrətiniz.
    Bu xalqın tarixində əbədi iziniz var,
    Hər kəsin ürəyində doğma mənziliniz var.

    İŞIQ KİMİ

    Bürüyüb ruhumu tamam,
    Bu duyğular bir eşq kimi.
    Bəzəyir könül evimi,
    Əbədi yaraşıq kimi.

    Tanrım , nəzərindən salma,
    Bu hissi vermisən , alma
    Baxanlar yanır halıma,
    Məcnun olmuş aşiq kimi.

    Səndən gələn bar içimdə,
    Nur qaynağı var içimdə,
    Yaşayır bahar içimdə,
    Sülh kimi , barışıq kimi.

    Nurunla qəlbim doludur,
    Boynumdakı haqq yoludur,
    Bu sənə yetmək yoludur,
    Səndən gələn işıq kimi.

  • Əziz MUSA.Yeni şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    BU NAĞIL

    Yaman çox uzandı bu qəmli nağıl,
    Ağlımı, huşumu yellər apardı,
    Qaldı yuxularda gör neçə oğul,
    Qoy qalsın sabaha nağılın ardı.

    Xatirə torundan çıxa bilmirəm,
    Susuz balıq kimi çapalayıram,
    Dərd-qəmin üzünə baxa bilmirəm,
    Dərdimin üstünə dərd calayıram.

    Gör nələr danışır sönən ocaqlar,
    Küllə oynamağın nə mənası var.
    Təzə nəğmə qoşur coşan bulaqlar,
    Hər günün öz sözü, öz havası var.

    Yaxanı dart görüm dərddən qırağa,
    Doğma bilməlisən dərdi-qəmi sən,
    Divlər göz dikəndə almalı bağa,
    Yaranın üstünə duz səpməlisən.

    Dərdin həm dağı var, həm də aranı,
    Səmtini dəyişən külək kimidi,
    Dərdsiz ötüşmür ki,dərdin hər anı,
    Ömür açıb, solan çiçək kimidi.

    QALSIN

    Deyəsən bizləri unudub fələk,
    Çölləri, düzləri talayır külək,
    Nə gözlər sevinir, nə gülür ürək,
    Belə zəmanəni viranə qalsın.

    Qoy vaxtsız solmasın bir gül, bir çiçək,
    Bu yurdu bir cənnət yaradıb fələk,
    Sərhədlər boyunca qalalar tikək,
    Gələcək nəsilə nişanə qalsın.

    Gəlin igidlərə nəğmələr qoşaq,
    Gəlin nə büdrəyək, nə də ki, çaşaq,
    Halal çörək yeyək, doğru danışaq,
    Qoymayaq kiməsə bəhanə qalsın.

    Yurdun şərəfinə çələng toxuyaq,
    Olaq hər birimiz bu elə dayaq,
    Vətənə söz qoşaq, nəğmə oxuyaq,
    Hər gündən bir şirin təranə qalsın.

    Bilək bu torpağın qədir, qiymətin,
    Çəkək el-obanın hər an qeyrətin,
    Ucaldaq göylərə şanın şöhrətin,
    Vətən Günəş kimi yeganə qalsın.

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    Bəxti olmur sevənlərin…

    Ürəyimi çəkib dara,
    Xəyallarım getdi hara..
    Fikirlərim qara-qara
    Bəxti olmur sevənlərin…

    Sevgidə dad şirin olur,
    Açıb gültək qəlbi solur.
    Könül yanır,gözlər dolur,
    Bəxti olmur sevənlərin…

    Düşünürəm məna dərin,
    Ağlıma gəlir gözlərin.
    Külək əsir,sərin-sərin,
    Bəxti olmur sevənlərin.

    Şübhə qəlbə daman olur,
    Sənə qalan zaman olur.
    Ayrılıq çox yaman olur,
    Bəxti olmur sevənlərin..

    Mən görmüşəm illər boyu,
    Göz önümdə olub toyu.
    Məhəbbətim edib vayı,
    Bəxti omur sevənlərin…

    İllərin vüsal acıyam,
    Sevgimin nakam tacıyam.
    Öz –özümün əlacıyam,
    Bəxti olmur sevənlərin…

    Yollarına səpələnib,
    Gözlərimin şah bulağı,
    Soluxub,köksüm növrağı,
    Bəxti olmur sevənlərin…

    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Nigaran buludlar boyun əyəndə,
    Günəş göydən baxıb gözün döyəndə.
    Dalğalar sahili döyəcləyəndə,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin.

    “Mən səni sevirəm”deyəndə bunu,
    Düşünə bilmədik,eşqin sonunu.
    Doğmalıq geyəndə ögeylik donu,
    Bəlkə də yadından çıxacam sənin…

    Demirəm,isinim boranda-qarda,
    Demirəm,qonaq ol hər ilk baharda.
    Dilindən süzülən,”əlvida”larda,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Əl vermə,əllərin donacaq yaman,
    Bunu bizə sitəm,edəcək zaman.
    Nə səndə aman var,nə məndə güman,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Bizi ötürmədi,çətin küçələr,
    Kimsəsiz küçələr,yetim küçələr.
    Başqası qucanda səni,gecələr,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Deyirsən ayrılaq,o qapı o sən,
    Bəlkə mənsizliyin döngəsindəsən.
    Bu səddi biryolluq adlaya bilsən,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Susacam,dinməzcə mənə nə desən,
    Ki,yenə daş olub gedə biləsən.
    Bir şüşə şərabın təsirindəsən,
    Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

    Sən eşqin sərxoşu,mənə qəm qalır,
    Bax budur,tənhalıq zəngini çalır.
    Gedirsən,ağlımı bir sual yorur:
    -Bəlkə də yadından çıxacam,sənin…

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    SÖYLƏ BƏS NƏDİR

    Sorursan nədir eşq, nədir məhəbbət?
    Insanda bu istək, bu həvəs nədir?
    Özünü dərk etmək, eşq, ülviyyət,
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Gözlərdən yanağa, yaş şəlaləsi,
    Sinəni titrədən,könülün səsi.
    Almatək allanan üz ifadəsi,
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Qəlb evin müqəddəs məbədi sayan,
    Hər ritmi, hər hissi, anında duyan.
    Aşiqin sübhəcən, yuxusuz qoyan,
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Eşq saçan, cilvəli, işvəli baxış,
    Sevdalı, sehirli, xoş ilmə, naxış.
    Sevənin canını yandıran yaxış,
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Hünərin, zəfərin fövqində duran,
    Çaylartək damarda qanı coşduran.
    Mehrinə, eşqinə nəğmə qoşduran.
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Şirinçün külünclə qaya, dağ yaran,
    Nigarçün əsarət buxovun qıran.
    Həcərçün dağlarda büsat, toy quran,
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!

    Pak eşqin, sevincin vəsf edən, öyən,
    Haqq üçün, eşq üçün, hey qədəm döyən.
    Sevdadan təb alıb, Dövranam deyən-
    Məhəbbət deyilsə, söylə, bəs nədir?!…

    13.12.2015.

    ANA DILIM

    Yaradanın duasıdır,
    Xalqın könül butasıdır.
    Lisanların atasıdır,
    Doğma dilim, Ana dilim.

    Ümman qədər dərindir,
    Gəl sən də dinlə, dindir.
    Qənddən, baldan şirindir,
    Doğma dilim, Ana dilim.

    Günəşlədir, ayladır,
    Qəlb oxşayan layladır.
    Güldürür, həm ağladır,
    Doğma dilim, Ana dilim.

    Güvəni var özünə,
    Hər kəlmə, hər sözünə.
    Oxdur düşmən gözünə,
    Doğma dilim, Ana dilim.

    Hopub iliyə, qana,
    Mən övladam, o Ana.
    Qələm verib Dövrana,
    Doğma dilim, Ana dilim.

    14.12.2015.

  • Kənan AYDINOĞLU.”Azərbaycan dünyasısan!”

    Photo Kenan

    Türk-İslam Mədəniyyətinin paytaxtı seçilən doğma BAKIM haqqında.

    Qədimliyi, tarixi də ADƏMLƏ NUH yaşındadı,
    İgidliyi, cəsarəti torpağında, daşındadı.
    Həsrətinin nişanəsi çatılan bax qaşındadı,
    Sevinci də, kədəri də süzülən göz yaşındadı.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Sən də qərar tutubdu çox bax VAQİFİMİN HARAYI,
    FÜZULİNİN incilərdən düzüləndə şah sarayı.
    Türk-Müsəlman dünyasının həm günəşi, həm də ayı,
    NƏSİMİNİN üsyanından ARAZIMIN axan çayı.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Gözəllikdə çox gözəlsən gözəlliyə çatan olmaz,
    TÜRK OĞLUSAN deyə yenə cəsarətdə batan olmaz.
    Qəm, kədəri sənin kimi çiyinlərdən atan olmaz,
    Sənin kimi mayasına halal maya qatan olmaz,
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Meydanlarda yağılardan milyonunu biçəcəksən,
    MƏKKƏMDƏ, MƏDİNƏMDƏ sən ZƏM-ZƏMİNDƏN içəcəksən.
    ƏRƏNLƏRİN ƏR OĞLUSAN körpülərdən keçəcəksən,
    Zaman-zaman sınaqlardan düşmənini seçəcəksən.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    YUNUS ƏMRƏM tarix boyu yurdumda da qonaq oldu,
    TÜRK milləti ömrü boyu yenə sənə dayaq oldu.
    Bayrağınla gözəl dilin HAQQI deyən dodaq oldu,
    Siyah telli gözəllərin lalə kimi yanaq oldu.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Səni sevib görmək üçün candan cana hopub gəldim,
    “QURAN”ımdan süzülərək ələq-qana hopub gəldim.
    HAQQI sevə-sevə yenə vaxta, ana hopub gəldim,
    Tarix boyu söküləndə yenə dana hopub gəldim.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    NİZAMİYLƏ FÜZÜLİNİN torpağının əzəlisən,
    TÜRKün OĞLU RUMİM kimi YUNUSUMun öz əlisən.
    ZƏRDABİNİN “Əkinçi”si, NATƏVANIN qəzəlisən,
    VAQİFİMİN zaman-zaman siyah telli gözəlisən.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Bulud kimi dolu qabam deyib gələn ər oğlusan,
    ŞƏHRİYARDA “Heydər baba”m deyib gələn ər oğlusan.
    ZAKİRİMDƏ “Badi-səba”m deyib gələn ər oğlusan,
    ƏLƏSGƏRİN elim, obam deyib gələn ər oğlusan.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    Torpağının hissəsinə MUĞAN deyən, ARAN deyən,
    Ömrü boyu arzu, kama tarix boyu varan deyən,
    Sərhədləri geniş olan torpağına TURAN deyən,
    Zaman-zaman rəhbərini sevib, sevib “QURAN”deyən,
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

    YUNUSUMDAN, MÖVLANAMDAN süzülübdü zaman-zaman,
    “ALPAMIŞ”dan, “BİLQAMIŞ”dan düzülübdü zaman-zaman.
    Demə mənim torpağımda üzülübdü zaman-zaman,
    HAQQI sevib, HAQQI deyib büzülübdü zaman-zaman.
    Türk-İslam dünyasının bir ümmanı, damlasısan,
    Ruhum qədər əziz olan AZƏRBAYCAN DÜNYASISAN!

  • Gülnarə SADİQ.”Aciz kişinin sonsuz qadını…”

    gi

    Əvvəllər nənəm deyərdi ki, kişilik at belində tüfəng oynatmaqla, göstərilən qəhrəmanlıqlarla, hər yerdə qazanılan hörmətlə ölçülərdi.

    Hətta sadə kənd uşaqları var imiş ki, bəy balaları onların kişiliyini nümunə gətirirmiş. O zamanlar sonsuz sözünü yalnız uşaqsızlara deyirlərmiş. Hətta sonsuz – uşaqsız adamların qəlblərinə dəymirdilər ki, tək adamdı nə edərsə etsin fikir verməyin. Hə, bir də evdə qalmış qızlar var idi ki, səksən yaşa çatdıqlarına baxmayaraq hər gecə AĞ GƏLİNLİK xəyalı ilə yatırlarmış…Zaman keçdi, nənəmin dünyasında yaşayanların yarısı öldü, yarısı qocaldı. Onlar aradan çıxan kimi dünyanın içində başqa bir dünya yarandı. Indi at belinə qəhrəmanlıq göstərənlərə kişi demirlər. Indi məzlumun kürəyində at oynadanlara kişi deyirlər. Və ən əsası da budur ki, bunların dünyalarında yaşayan qadınları ya xəyanət edir, ya da qucağı uşaqlı sonsuz qadına çevrilirlər. Bir maraqlı nüans da var ki, indiki dünyada evdə qalmış qızların yerini boşanmış cavan gəlinlər alıb. Elə bunların da çoxu qucağı uşaqlı sonsuzlardı. Çünki bunlar ərə gedib, yuva qurmaq istəyəndə qucaqlarındakı uşağı ya zibil qabına, ya məscidə, ya da ki, – bəzən bir az “ağıllı”ları isə Uşaq Evlərinə qoyub gedirlər. Beləcə də uşaqlı sonsuzların sayı evdə qalmış qızların sayını ötüb keçib. Insanlar böyüdükcə ümidlər kiçilib. Amma əvvəllər belə deyildi. Kiçik insanların böyük ümidləri var idi. Qaraçı uşaqları kimi standartlığa öyrəşmişik. Çünki onlar da bir məqsədlə yaşayır. Biz isə bir şey üçün yaşayırıq – ölməmək üçün hər gün ölümə bir addım gedirik. Böyüdükcə dərk edirik. Dərk etdikcə isə dünya əzilir gözümüzün önündə. Ən son da isə yaxşı nələrisə etməyə qərar verdiyimizdə bir də gözümüzü açırıq ki, hardasa qaranlıq, dar, soyuq bir yerdəyik. Bu yer o qədər kiçikdir ki, o yan bu yana çevrilə də bilmirik. Nənəmin dünyası çox fərqli idi. Hərdən nənəm deyərdi ki: “Ay bala, kişi tez öldü getdi. Qaldın altı yetimlə 28 yaşımda dul. Səhərlər bazara qatıq, süd, əkdiyim göy-göyərtini aparıb satırdım uşaqları dolandırırdım…Hər gün peçin (sobanın) hisini üzümə çəkirdim ki, yad kişilər üzümə baxmasın.” Indi isə belə şeylərə gülürlər…Nə isə qayıdım mətləbə ACİZ KİŞİNİN SONSUZ QADININA! Təsəvvür edin – kişilərin acizliyi hətta qadınların nəslini azaldır. Əsl qadınlar azalır, onların yerinə makina tipli qadın cildində olan məxluqlar gəlir. Bu “qadın”lar asanlıqla yalan danışır, asanlıqla xəyanət edir, asanlıqla bir neçə dəfə rəsmi və ya qeyri rəsmi ərə gedirlər. Bunların çoxunu ana olan zaman dünyaya bir İNSAN gətirdiklərinin fərqinə varmırlar. Ya onları da özləri kimi yetişdirir, ya da ora-bura atırlar…
    Bu gün Uşaq evinə ziyarətə getmişdim. Belə bir qadın sifətli məxluqun dünyaya gətirdiyi yeddi yaşlı İNSAN heç vaxt üzünü görmədiyi “ana”sına məktub yazmışdı Məktubda deyilir:” Ana, mən səni çox istəyirəm. Nolar, həmişə gəlməsən də heç olmasa şənbə günləri məni apar. Mən səni görmək istəyirəm. Atamı da tanıyırsan? Tanıyırsansa ona da de ki, mən atamı da çox istəyirəm”. Bəli, görəsən həqiqətən də o qadın sifətli makina bu uşağın atasını tanıyır? Məncə tanımır. Bəli, baxın bu qadın sifətli makina “ana”nı cəhənnəmə daimi qeydiyyata saldırıb, sığortaladan da elə ACİZ KİŞİDİ.
    Ya da ki, evinin xanımı olmağa çalışan, özünü hər addımda kişiyə daha çox sevdirməyə çalışan qadınlar? Bunların da içində sonsuz qadın varmı? Cavabı isə bəli var. Həm də bu qadınlar bayaqkı makina qadınlardan qat-qat çoxdu. Bu qadınların həm fiziki əməyindən, həm mənəvi dünyasından, həm analığından, həm də ki, cismindən sui istifadə edilir. Ən dəhşətlisi də budur ki, kənardan qazanılan əsəblərini də gətirib bu qadınların üstünə tökürlər. Lap Aygün adlı bir məhbus qadının yaşadıqları kimi. Aygün 18 yaşında ərə getmişdi. 19 yaşıda ana olmuşdu. Amma ACİZ KİŞİ olan əri başqa qadın sifətli makinalardan əl çəkə bilməmişdi. Hətta iş o yerə gəlmişdi ki, həmin makinaları Aygünün də yaşadığı evə gətirirmiş. Aygünü döyüb zirzəmiyə salırmış. Özləri isə onun gəlin gəldiyi yataq otağında dincəlirlərmiş. Bir gün isə Aygün son qərarını verdi. Zirzəminin qapısını bir təhər açıb, baltanı da götürüb ərini də, onunla dincələn iki qadın sifətli makinanı da parça-parça etmişdi. Sonra isə balasını anasına təhvil verib təslim olmuşdu. Ağır cinayətlər məhkəməsində Aygünə ömürlük həbs – qəti imkan tədbiri görülmüşdü. Bəli, Aygündə ACİZ KİŞİNİN SONSUZ QADINI olmuşdu. Mən ümumilikdə əxlaqsız qadın anlayışını qəbul etməkdənsə ACİZ KİŞİNİN SONSUZ QADINI anlayışını qəbul etmək istəyirəm. Çünki əsl kişinin qadını da elə əsl qadın olar…

  • Gülnarə İSRAFİLQIZI.”Alçaldılmış qadınların tüprüyü”

    gxi

    alçaldılmış qadınların tüprüyü
    sinəmdə məzar daşları
    ildən ilə böyüyür…
    qan daşlanır..
    yaddaşlanır…
    yad daşlanır.
    özümüzə dəyir daşımız!
    təzələnir ildən ilə yaddaşımız
    daşımız, baş daşımız!!!
    bu ağrılar lövhələrdə göyərir…
    bitir ölkə-ölkə.
    salxım-salxım dən verir elə bil
    hər il.
    yollara qanlı ləçəklər sərilir
    bayraq bayraq!
    qışın üzü sərtləşir ayın bu günündə
    altıyüz on üç məsumun ölümündə.
    baş-baş doğranıb atılanların, dəhşətli faciələri
    körpünün üzündə yazılıb deyə
    körpünü də sovurublar göyə.
    qanlı divarlar uçurulmasaydı
    hələ də mıxlanmış, diri-diri soyulmuş
    uşaqların fəryadı qalmış olacaqdı divarlarda,
    düzdə, dərədə, dağda
    xaçaturun şərab içdiyi bağda.
    həmin izlərdir ki, daşların altında qalıb
    iyirmi üç ildir ki, qışqırır….
    səsinə səs verən yox.
    diri-diri yandırılmış qəhrəmana
    ağac sarılmışdı ki, sona qədər yandırsın.
    gözü mismarlanan şəhid,
    Qarabağa verib gözünü…
    deşik-deşik üzünü, özünü…
    döşü kəsilmiş qadının da,
    döşü çürüyüb artıq, torpağın altında.
    əsirlikdə olan qadınlar
    zorlanaraq, bic doğuzdurulur
    çoxalır xaçaturların nəsli.
    gələcəyə güllə atmaq,
    keçmişin bağrını dəlmək üçün.
    daşlanır yaddaşım hər il!
    şəhidlərin doğranılmış ruhuları
    hayqırır məzarlarda
    imzalarda…
    milyardlarla tüprük düşür üzümə;
    alçaldılmış qadınların tüprüyü…

  • Xaliq MƏMMƏDOV.”Yenə də görüşdük”

    12079336_155372158146741_6186934002319206725_n

    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.
    Neyləyim başqa, bir şəhərim yox.
    Həsrətə dönüşdük biz bu şəhərdə.
    Neyləyim başqa, bir şəhərim yox.

    Sənin gözlərində varıydı hüzün.
    Elə bil qəlbində varıydı sözün.
    Qaçırda bilmədin dolmuşdu gözün.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    O qədər qəlbimdə sual varıydı.
    Havada soymuşdu yaman qarıydı.
    Necədə bu Bakı bizə darıydı.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    Yox oldu insanlar, itdi bir anlıq.
    Dayandı ürəyim bitdi bir anlıq.
    Necədə gözümə çökdü qaranlıq.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    İstədim sarılam getmədi ayaq.
    Az qaldı yıxılam yoxuydu dayaq.
    Bilmədim yatmışam yoxsa ki, oyaq.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    Bəlkə evlisən bir övladın var.
    Bir ayrı yuvan var, ayrı adın var.
    Bəlkədə qəlbində bir fəryadın var.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    Görəndə hər zaman səni gülərdim.
    Bilməzdim bir zaman yada dönərdim.
    Kaş belə görməzdim vaxtsız ölərdim.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

    Necədə gör yıxdı bizi bu şəhər.
    Gətirdi həsrəti hey boğdu qəhər.
    Ayrılıb kədərlə getdik birtəhər.
    Yenədə görüşdük biz bu şəhərdə.

  • Afət VİLƏŞSOY.Yeni şeirlər

    Afetxanim

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü

    Unutsam…

    Bircə yol sinənə baş qoyum deyə,
    Dönərəm, qarının teli olaram.
    Sən məni unutsan,vəfalı yoldaş,
    Mən səni unutsam, dəli olaram.

    Balıncın altında qalan mitiləm,
    Görüş yerindəki köhnə kətiləm,
    Elə istəyirəm, gedəm, itiləm,
    Arxanca bir sual seli olaram.

    Başını qat elə oğul-uşaqla,
    Mənim də yerimi boşluqda saxla,
    Səndən hər gələni bağladım Haqla,
    Haqdan da gələnin qulu olaram.

    Butamsan, yuxum var, bağrıma badaş,
    Elə sayıqlaram-səninlə adaş,
    Sən məni unutsan, vəfalı yoldaş,
    Mən səni unutsam, dəli olaram.

    11.12.2015

    Bir neftçinin xatirəsinə

    Soruşma, necəyəm, necə olum ki?
    Dənizdə dağların buzu kimiyəm.
    Verilən sualam,gəlməyən cavab,
    Sənə son yazdığım yazı kimiyəm.

    Soruşma necəyəm, başıbəlalı,
    Payızı bəlalı, qışı bəlalı,
    Olmayan sinə, baş daşı bəlalı.
    Belə lap dənizin özü kimiyəm.

    Soruşma, “dirilik suyu”yam artıq,
    Neft qoxan, qaz qoxan quyuyam artıq,
    Əlinə toxundur, uyuyan artıq,
    Susan bir dənizin duzu kimiyəm…

    10.12.15

  • Şəfa EYVAZ.”Evimizdən evinizin damı görünərdi…”

    1423756700_sefa-xanim

    uşaq idik…
    evimizdən evinizin damı görünərdi…
    bir-balaca.

    hələ onda
    qonşum idin sadəcə.
    mahiyyətini anlamırdım.
    düşünməzdim hələ o vaxt
    sonra mənə əziz olar
    damınızın görünən o hissəsi…
    uşaqlığımızdan və qonşuluğumuzdan xatirə kimi…

    uşaq idik…
    evimizdən evinizin damı görünərdi…
    boylanmazdım heç o tərəfə
    bütün evlər kimi idi
    sizin kiçik eviniz də…
    böyümək haqqında fikirlərim vardı,
    bir də həkim olmaq…
    böyüdüm, amma həkim olmadım

    ilk arzumdu
    ilk istəyim…
    qayalara çırpılan…
    çiliklənən ümidimin
    getmir səsi qulağımdan…
    sən vardın birdə
    qonşum idin sadəcə
    hələ onda…

    sonralar sınan ümidlərimin cərgəsinə qarışan
    fərqli nəsə vardı
    səni hər gördüyüm zaman
    beynimdə dolaşan….

    tək bildiyim indi daha adi bir şey deyil
    evinizin görünən o hissəsi…
    bəzən ümiddi, bəzən tənhalıq…
    bəzən kədər, bəzən utancaqlıq..
    indi elə baxıram ki, evinizin damına…
    sanki bir gün çıxıb oturacaqsan sən orda…

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Rəngin dilini bilən və anlayan hər kəs rəssam ola bilər”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Elə narahat haldayam… Bilirəm ey, bilirəm ki, “narahatlığım-bu həyatda olan varlığımdır”. Yenə də hərdən istəyirəm ki, bütün dünyaya göz yumub, qulaqlarımı bağlayıb rahatca köks ötürüm… Qaçım… Qaça bildiyim qədər… Çatım xoşbəxtliyin sonuncu taksisinə…
    Kim deyir ki, ayrılıq qatarla gəlib-gedir, yalançıdır. Böyük bir yalançıdır. Ayrılıq o qədər dəhşət saçan və vəhşətlər yaradan əlahəzrətdir ki, bir göz qırpımında peyda olur, aldığını alır və yox olur. Bu sürət nə qatarda, nə avtobusda yoxdur. Odur ki, məntiqlə, ayrılıq ancaq taksiylə gəlib-gedir. “Məntiq” mənə bu qədər doğma ola bilir ancaq…
    Belə çox danışmağımın səbəbi bir oxucudan eşitdiyim söz idi, əslində…
    O, demişdi:
    -Sənin şeirlərin elə bil kədərin ən dərinliyindədi. Amma elə orada dayanaraq haradasa adamı gülümsədir də… Niyə?
    Saatlarla özüm də özümə demişdim:
    -Niyə?

    Karikatura düşünmək şündür, gülmək üçün yox

    Bunun cavabını axtarmaq üçün getmişdim Niyazi Əhmədzadənin yanına. Axı, Niyazi müəllim Gəncədə tanıdığım istedadlı karikaturaçı rəssam idi…
    -Niyazi müəllim, karikatura adamı öncə güldürür, sonra ağladır…
    -İndi bu sualdı, yoxsa?
    -Nə bilim… Dedim, görüm, düzmü fikirləşirəm?
    -Əlbəttə, qızım… Belə düşündüyünə təəccüb etmirəm. Rəssamlıqdan nəsə bilirsən, demək ki…
    -Hə, bilirəm. Bir xeyli çəkdiklərim də var. Çəkib saxladığım da, çəkib sonra atdığım da… İndi düşünürəm ki, necə olub mən Niyazi müəllimin qarşısında utanmadan rəsm çəkdiyimi demişəm?!
    Emalatxanadakı səssizlikdən istifadə edib danışmağa başlayıram… Deyəsən, elə bu emalatxanaya ürəyi dolu gəlmişəm…
    -Niyazi müəllim, Böyük Ensiklopediyada dünyanın ən məhşur karikaturaçı rəssamları arasında sizin adınızı görəndə az qala özümlə fəxr etdim ki, mən siz tanıyıram.
    Qəribə bir səmimi gülüş yaraşır çöhrəsində bu incəsənət adamının. Səbəbini də sonradan anlayıram. Onu tanıdığım üçün özümlə fəxr edirdim… Özümlə… Utana da bilmirəm. Axı, Niyazi müəllim haradan bilsin ki, məni bura hansı hisslər gətirib?
    -Niyazi müəllim, oxuduğuma görə 1955-ci ildə Gəncədə anadan olmusunuz. Bəs, rəssamlığa nə vaxt başlamısınız?
    -1964-cü ildə küçəmizə təzə asfalt çəkmişdilər. Bir gün əlimə təbaşir alıb başladım o asfaltın üstündə tarixi qəhrəmanların şəklini çəkməyə. Xeyli çəkdim. Ağlıma kimin adı gəlirdisə çəkirdim. Bir də gördüm qonşumuzda yaşayan orta yaşlı kişi mənə baxır. Yaxınlaşıb dedi ki, bala, belə istedadın varsa, get rəssamlıq məktəbinə. Beləliklə də getdim rəssamlıq məktəbinə.
    -Ozan küçəsinə…
    Hisslərimin əlindəcə əlacsız qalmışdım. Yoxsa, belə kəmhövsələlik edib Niyazi Əhmədzadənin sözünü kəsərdimmi?! Yenə gülümsəyir… Bu dəfə utanıram…
    -Beləcə, oxudum. Rəssamlıq məktəbində ilk müəllimim Telman Cəfərov oldu. Orada Böyükbəy Əlyarbəylini də tanıdım. Fazil Əliyevdən də, Toğrul Nərimanbəyovdan da öyrəndiyim çox şey olub.
    -İlk rəsm əsərləriniz elə karikaturalar olub?
    -Heç elə olarmı? Rəssamlıq elə bir dəqiq sənətdir ki, gərək ən əvvəl həndəsəni biləsən.

    Tabloları ilə düşündüən Gəncəli rəssam

    Təbiət özü müəyyən dəqiq ölçülərlə mövcuddur. Bu mövcudluğu pozmaq bizim həddimiz deyil. Odur ki, rəssamlıq ən əvvəl dəqiq ölçülərdən başlayır. İlk rəsm əsərlərim peyzaj, natürmort, hətta, portret də olub.
    -Bəs, karikatura çəkməyə nə vaxt başladınız?
    -Əslində, ilk vaxtlardan arada karikatura da çəkirdim. Sənət adamının rahatlığı o zaman tam olur ki, o beynini, ürəyini çuğlayan narahat duyğularını istədiyi kimi gün üzünə çıxartsın. Ona görə də düşüncələrimi olduğu kimi yalnız karikaturada verə bilirəm. Yəni, bir karikaturadan sonra elə bilirəm ki, daha bu mövzuda sözüm bitdi. 1980-1986-cı illərdə “Kirpi” dərgisində işlədiyim vaxtlarda da sənət narahatlığımı lazımi qədər ifadə edə bilirdim, fikrimcə…
    -Yenə anlamadığım nə isə qaldı…
    -Niyə, qızım? Anlamaq çətin gəlməsin, gərək. Karikaturaya ağlamaq, onu tam olaraq anlamağın özüdür. Karikaturaya hamı baxıb və sonar da gülərək ötüb keçir. Mövzunun mahiyyətini anlayanlar isə günlərlə təlatümlü hisslərlə mübarizə aparır, ağlayır. Karikatura sənətinin böyüklüyü gülərək ağlatmaqdı… Kədərə gülə bilməkdi… Kədərin nə olduğunu bilə-bilə onunla mübarizə aparmaqdı gülümsünərək…
    Bərbad bir hiss bürüyür məni… Bəs, mənim şeirlərim?! Tez də özümü toparlayıram…
    -İndi o qədər rəsm kursları, rəssam emalatxanaları var ki…
    -Əlbəttə, olacaq. Təsəvvür elə ki, elə bir dövr var idi ki, o zaman yüzdən çox rəssam vardı, amma, Leonardo Da Vinçi tarixdə qaldı. Çünki, onda yenilik və əsl sənət vardı. Başqa bir dövrdə, Salvador Dali qaldı tarixin yaddaşında öz silinməzliyi ilə. Guya onların dövründə belə kurslar, belə emalatxanalar olmayıb ki?! Olub! İndi də, tarixdə kimin qalıb-qalmayacağına elə tarixin özü qərar verəcək.
    Zoğallı jaketin içindəki səs

    Emalatxanadakı qızlar mənə maraqla baxır. Zoğalı rəngdə olan toxunma jaketimə, toxunma çantama baxıram… Gözümə tələsik geyindiyim, qaytanları sallanmış nar çiçəyi rəngli ayaqqabım dəyir. Əlimi atıb saçımdakı sancağı yoxlayıram. Açıq çəmən rəngdədir… Özümü də gülmək tutur… Gözaltı emalatxananın divarlarına baxıram. Məhsəti Gəncəvinin tablosunu seyr edəndə onun ədəbiyyatın tarixində qoyduğu iz keçir ürəyimdən… Dilimə bu beyt gəlir:

    Deyirdin, Gəncədə kama yetərsən,
    İndi bu mən… Bu sən… Bu da ki, Gəncə…

    Niyazi müəllimin başı tələbələrindən birinə çizgi göstərməyə qarışıb, deyəsən… Yaxınlaşıb malbertin üstündəki kağızda qara karandaşla çəkilmiş dəqiq ölçülü xətlərə baxıram. Bayaq Niyazi müəlimin dediyi dəqiqliyi xatırlayıram.

    Sənət fəlsəfədir, onun da öz ustadı var

    -Yumor dərin fəlsəfədi, çox dərin… Bu dərinliyi anlamaq da hər adamın işi deyil.
    Niyazi müəllim sənətin fəlsəfəsini öyrədir tələbələrinə. Növbəti sualımı hazırlayıramsa da, dilimə çatmır…
    -Rəssamlığın da öz üslubları var: dramatizm, lirizm, qrafika, klassizm, avanqard kimi. Lakin, bu gün üçün rəssamlığın ən böyük problemi rəssamlıq tənqidinin olmamasıdır. Çünki, tənqid olmayanda, sənətçinin pafosla yaratdığı əsərlərin estetik anlamları da üzə çıxmır. Məşhur Pablo Pikassonun, Vinsent Van Qoqun, Qustav Klimt, Rene Maqritt, Klod Mane, Frida Kalo, Anri Matiss, Xuan Miro, Vasili Kandinskiy və onlarca sayda ünlü sənət adamları hələ həyatda diriykən onların əsərlərinin estetik, fəlsəfi və bədii tutumu sənətşünaslar tərəfindən tənqidi mənası üzrə çıxarılırdı. Əgər bu sahədə mütəxəssislər olsa, bu sahə inkişaf etsə, heç bir özünü “rəssam” adlandıran kəs sənətə xəyanət etməz. Bu gün avanqard üslub deyib ağıllarına nə gəlir çəkirlər. Avanqardın da bir üslubu, yönü-yöntəmi var. Gözün nə gördü, ağlına nə gəldi çəkdinsə, adını avanqard qoyası deyilsən ki?! Halbuki, sənətdə maerizm, karavacizm, barokko, rokoko, klassizm, neoklassizm, prerafaelizm, sürrealizm, impressionism, divizionizm, postimpresionizm, kubizm, art nuvo, art deko, modernism, hipperrealizm, minimalism, pop art və sairə üslub və cərəyanların hər birinin öz estetik anlamı, tutumu vardır. Bunların bədii estetik dəyərlərini bilməyənlərə rəssam demək ən böyük suçdur.
    Niyazi müəllim susur… Mən düşünürəm… Doğrudanmı, insan öz sənət əsəriylə yeni üslub yarada bilər?
    Öz-özümə cavabım:
    -Bəli! Bəs, əgər, bu sualın cavabı bəllidirsə, niyə kimsə öz fərqli yaşantısını, fərqli düşüncəsini artıq standartları qəbul olunmuş üslubun daxilində çərçivələməlidir?
    Deyəsən, mən də müasir üsyankar “yaradıcı” adamlar kimi düşündüm…
    Üzümü Niyazi müəllimə tuturam:
    -Niyazi müəllim, 2007-ci ildən Karikaturaçılar Birliyinin üzvüsünüz. Düzmü bilirəm?
    -Hələ Qabrovo muzeyində iki əsərim də var…
    İkimiz də gülürük. Tələbələr də bizə qoşulur. Sağollaşıram… Qapıdan çıxhaçıxda son sözüm bu olur:
    -Mən sizinlə fəxr edirəm!

    Gəncə

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Gözündən düşərsən küçələrə…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Durub bu axşamın
    Gözündən düşərsən küçələrə…
    Yerini kimsə verməz
    “Kiminsə”…
    Addımlarını cütləyib
    Hoppanarsan
    Xatirələrin bu üzündən o üzünə…
    Onu da xatirəndə
    Büküb gizlədə bilərsən
    “Öz”ün istərsən…
    Üşüyərsən anidən..
    Titrəyər əllərində qalan
    Arzuların…
    Dönərsən evinə…
    Səni gözləyər
    “Öz”ündən qurtulmaqçün
    Hökm oxuduğun
    Yazıların…
    Açıq qoyub getdiyin
    Qapıya
    Kölgə düşər…
    Sevinərsən…
    “Mənimlədir”-deyib
    Özünü içəri atarsan…
    Kölgən səndən qabaq
    Yıxılar döşəməyə…
    “Və susarsan…”
    “Və susarsan…”

  • Eldar Nəsib SİBİREL.Şeirlər

    ens

    Ay dağlar, ay dağlar

    Gözümə qonan çəndimi?
    Kəsib bərəmi bəndimi.
    Dərddən lal olan bəndəni
    Dindir, ay dağlar, ay dağlar.

    Laləni yolumda yandır,
    O da mən tək bağrı qandır.
    Məni başına dolandır,
    Döndər, ay dağlar, ay dağlar.

    Qəlbim köklənib qəm üstə,
    Kim qınanıb sitəm üstə?!
    Şimşəyini sinəm üstə
    Söndür, ay dağlar, ay dağlar.

    Sənsən ucam, sənsən qəlbim,
    Yoxdur saxtan, yoxdur qəlpin.
    Sənnən dağ-dağ olan qəlbim
    Təndir, ay dağlar, ay dağlar.

    Sanma ürək daş-dəmirdir,
    Yanıb… qalanım kömürdür.
    Bu da belə bir ömürdür,
    Gündür, ay dağlar, ay dağlar.

    Zamanın fitnə-felləri,
    Köksümə çəkdi milləri.
    Gözümdə daşan selləri
    Sendir, ay dağlar, ay dağlar.

    Arzum qovruldu sacımda,
    Külü ağardı saçımda.
    Hazırmı dar ağacında
    Kəndir, ay dağlar, ay dağlar?

    Sibirel dönsə qəribə,
    Qıymasan onu qəbirə,
    Onda təzədən Sibirə
    Göndər, ay dağlar, ay dağlar. (daha&helliip;)

  • Aqil SABİROĞLU.”Günəş hara, sən hara?!”

    asm

    Sən “Günəşli” deyilsən-
    Sən günəşlər söndürən yırtıcı dişli məkan!
    Neçə-neçə məmura sərvət toplamaq üçün
    Ən əlverişli məkan.
    Yox,”Günəşli” deyilsən,sən zülmət bir qaranlıq,
    Durub boylan kənardan öz işinə bir anlıq!
    Haqq yanıb külə döndü,dəryalarda boğuldu,
    Üstünə kin saçıldı,sənə nifrət doğuldu!
    Saf,məsum insanlara şaxta oldun,üşütdün,
    Amma neçə cəllada sığal çəkib isitdin!
    Bircə parça çörəyi çox gördün məzlumlara,
    Ədalətsiz olmayan Günəş hara,sən hara?!.
    Sən günçıxan olmadın,qara günlər gətirdin,
    Bu milləti əzablı bir günlərə yetirdin…
    Səndən cavab gözləyir gözü yaşlı qalanlar,
    Qoy utansın Günəşi belə gözdən salanlar!

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Oynadır ruhumu”

    mm

    Ayrılıq min ildir qol-qanad gərib,
    Qara kölgəsini üstümə sərib,
    Orda sən qəribsən, burda mən qərib,
    Təbrizim, Dərbəndim, Borçalım, Şuşam.

    Dolaş addım-addım ulu vətəni,
    Dağıt üzərimdən dumanı, çəni,
    Tarixi axtaran oxusun məni,
    Yurdun özülündə qranit daşam.

    Varmı bu dünyada bizə tay, Dədə,
    Kimlərə verildi bu yurd pay, Dədə,
    Qəzəblən, səsimə hay ver, hay, Dədə,
    Qoyma bu yollarda büdrəyəm, çaşam.

    İnanmaq, aldanmaq qismətimizmiş,
    İllərcə uyuyan qeyrətimizmiş,
    Təkcə oyaq qalan həsrətimizmiş,
    O da fayda verməz yüz il çalışam.

    Vətən gözümüzdə dağ idi, itdi,
    Səbr kasamız da tükəndi, bitdi,
    Nə fərqi, sən verdin, mən verdim, getdi,
    Mən bu itkilərlə çətin barışam.

    Oyandır ruhumu tanrım, amandır,
    Yatmaq ölümdən də mənə yamandır,
    Bu gün gözlədiyim həmin zamandır,
    Gərək önümdəki dağları aşam.

  • Rəhim MEHNƏT.”Hərdən ziyarətə gəl”

    rm

    Mən verdiyim gülləri,
    Topla,əlində saxla.
    Məndən sonra gətirib,
    Məzarıma qoyarsan.

    Otur sinə daşımda,
    Üzü şəklimə sarı.
    Şəkilli baş daşını,
    Qucaqla, möhkəm sarı.

    Bir balaca daş götür,
    Vurarsan baş daşıma.
    Gözlərinin yaşını,
    Qarışdır göz yaşıma.

    Silərsən əllərinlə,
    Təmiz olsun məzarım.
    Çısmim duya bilməyir,
    Ruhum duyar a zalım.

    Rəhim Mehnət adımla,
    Bilinər mən kimsəyəm.
    Hərdən ziyarətə gəl,
    Desinlər ki, var yiyəm.

  • Əlirza HƏSRƏT.”Yeyir eşqə çatınca”

    11149420_814346961975030_7057312539619506005_n

    Arxamcda dağtək durub,
    Həmdəmimdir bu qürub.
    Könlümə yara vurub,-
    Yüyür eşqə çatınca.

    Unut ölçü-biçini,
    Çağır gəlsin elçini.
    Burda adam içini,-
    Yeyir eşqə çatınca.

    Oxuyub kitabımı,
    Düyün saldın sapımı.
    Xəzan yeli qapımı,-
    Döyür eşqə çatınca.

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXVIII hissəsi

    Fidan heç cür Eldarın onu boşamaq istəyini qəbul edə bilmirdi. Kagız üstündə də olsa ərinə gözləriylə yalvarırdı ki, ona inansın.

    Fidan – Həyatda inandığım yeganə insansan. Səfərlə əlaqəm yoxdur. Qan verdim düzdür, amma anamın qəbrinə and olsun neçə ildir üzünü də görməmişəm.
    Sənin adına ləkə gətirməmişəm. Kim deyibsə aramızı vurmaq istəyib.

    Eldarın da gözləri dolmuşdu, Fidana inanmaq istəyirdi, şübhələri hisslərinə güc gəlirdi.
    – Mənim üçün heç nə etməmisən. İkimiz də öz yolumuza getsək yaxşıdır.

    Eldar əlini Fidanın boğazından çəkdi. Sonuncu dəfə sevdiyi qadına diqqətlə baxıb evdən çıxdı. Fidan qapıya tərəf qaçdı.
    – Getmə xahiş edirəm. Səni itirmək istəmirəm.
    Eldar yenidən Fidana tərəf baxdı.
    – Vallah Fidan itirməməkdən çox itirmək üçün çalışdın. Sənin üçün hər şey elədim. Mənə deyə bilməzdin? Qan verməyə icazə verərdim. Bizi yaradana and olsun, icazə verərdim. Səfəri sevdiyini bilə-bilə evlənmişdim.
    – Sənə qarşı biganə deyiləm.
    – Ayrılsaq yaxşıdır. Bu o demək deyil bir-birimizi görməyəcəyik.
    Yenə dost qalacağıq. Unutma, Yaşara soyadımı vermişəm. Mənim də oğlumdu. Gecən xeyrə. Nə lazım olsa Rəşada deyərsən.

    Fidan ağlayırdı, Eldarla ayrılığına heç cür inana bilmirdi.

    Təhminə Rəşadla evlənəcəkləri günün , ona övlad verəcəyi günün xəyallarını qururdu. İnanırdı ki, Rəşad onun kimi sevir. Lakin ağlına gəlməzdi ki, bugün xəyallarının həyata keçməsi üçün ilk addımdır…
    Rəşad yeməkləri və qırmızı şərab sifariş verdi. Rəşad Təhminəni sahildə yerləşən restoranların birinə gətirmişdi.
    Təhminə şüşəbənddən Xəzəri seyr edirdi. Rəşad qəfildən üzüyü barmağına taxdı. Üzük sevgilisinin barmağına boş olduğundan, çətinlik çəkmədi. Təhminənin sevinciylə, təəccübü qarışmışdı bir-birinə. Dili söz tutmurdu ki, bir kəlmə danışsın.
    Rəşad gülümsədi:
    – Deyəsən , danışa bilmirsən?! Əslində, mən də bilirəm, üzüyü taxmağa gecikmişəm. Gərək çoxdan olaydı. Mən sənin yanında rahatam Təhminə. Səninlə yaşadığım gündən bəri heç bir qadına ehtiyyacım olmayıb. Deyərdim ki, xasiyyətin superdi. Ömür boyu səninlə yaşasam, doymaram.
    Təhminə – Bəs, anagil evlənməyimizə razı olacaq?
    – O mənim problemimdir. Başa düşmürsən, məni səndən başqa heç bir qadın xoşbəxt etməyəcək. Sən də ananla barışarsan, lazım olsa, ananla mən də danışaram.
    Təhminənin gözləri dolmuşdu. – Bilmirəm, nə deyim. Bəs, keçmişim səni…
    Rəşad Təhminənin əlindən tutdu. – Ona qalsa mənim də keçmişim parlaq deyil. Keçmişlə yaşasaq gərək ikimiz də başımıza güllə vuraqda, yaşamayaq. Nə isə…Keçmiş cəhənnəm olsun. Bugünə bax sən. Sualıma cavab ver. Ömür boyu xoşagəlməz xasiyyətimə dözəcəksən, ya yox?
    – Fidanla Eldar evlənən gündən ikimizi xəyal edirəm. Səndən bir övladımın olması ən böyük arzumdur.
    – Nigah insanları bir-birindən soyudur deyirlər. Səni and verirəm səni-məni yaradana indiyəcən necə olmuşuqsa, bundan sonra da elə olaq. Sənə kişi kimi söz verirəm, həmişə sənə hörmət edəcəm, heç vaxt keçmişini üzə vurmayacam.

    Təhminə ağlamaqdan deməyə söz tapmırdı. Rəşad Təhminənin iki əlini birləşdirib öpdü. (daha&helliip;)

  • SOCAR-ın «Azərikimya» İstehsalat Birliyində Ulu öndər Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbir keçirilmişdir

    «Azərikimya» İB-nin akt zalında Ümummilli lider Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbir keçirilmişdir.
    Ulu öndərin xatirəsinin bir dəqiqəlik sükutla anıldığı tədbirdə çıxış edən natiqlər qeyd etmişlər ki, çağdaş tariximizin 34 ili ümummilli liderimizin adı ilə bağlı olmaqla, xalqın taleyində şanlı və parlaq səhifəyə çevrilmişdir. Dünya şöhrətli ictimai-siyasi xadim, müdrik dövlət başçısı Heydər Əliyev bütün həyatını canından artıq sevdiyi xalqının xoşbəxt yaşamasına, Azərbaycanın tərəqqisinə həsr etmişdir.
    Bu gün müstəqil Azərbaycan dövlətinin dinamik inkişaf edərək dünya dövlətləri sırasında öz layiqli yerini tutmasına görə biz hamımız ümummilli lider Heydər Əliyevə borcluyuq. Heydər Əliyevin 1993-cü ilin iyununda yenidən hakimiyyətə qayıdışı qısa bir müddətdə Azərbaycanı düşdüyü fəlakətlərdən xilas etməsi hər birimizin yaddaşına silinməz izlərlə həkk olunmuşdur. Ulu öndər Heydər Əliyevin ardıcıl, uzaqgörən və müdrik siyasəti nəticəsində 1994-cü il sentyabr ayının 20-də «Əsrin müqaviləsi»nin imzalanması Azərbaycanın iqtisadi cəhətdən qüdrətlənməsində və dünya miqyasında nüfu¬zunun artmasında mühüm rol oynamışdır.
    Natiqlər Sumqayıtın və buradakı kimya sənayesinin inkişaf və tərəqqisinin bilavasitə Ulu öndərin adı ilə bağlı olduğunu xüsusilə vurğulamışlar. «Bu şəhərin nəhəng kimya sənayesi kompleksi Sumqayıt və Azərbaycan sənayesinin böyük bir hissəsini təşkil edir. Mən Sumqayıtda kimya sənayesinin yaranması və inkişaf etməsinə xidmət etmiş adamların fəaliyyətini yüksək qiymətləndirirəm. Onların hamısı bu gün üçün, müstəqil Azərbaycan üçün gözəl təməl yaratmışlar» – deyən dahi şəxsiyyət Heydər Əliyev Sumqayıtla bağlı həmişə yüksək fikirlər söyləmişdir.
    Qeyd olunmuşdur ki, Ümummilli liderin müəyyən etdiyi yolu, daxili və xarici siyasəti uğurla və məqsədyönlü şəkildə davam etdirən Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin iqtisadiyyatın digər sahələri kimi kimya sənayesinə göstərdiyi diqqət və qayğının nəticəsidir ki, hazırda SOCAR-ın «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin istehsal gücünün, kimya məhsullarının çeşidinin artırılması məqsədilə yeniləşmə, müasirləşmə proseslərinin həyata keçirilməsi stiqa¬mətdə intensiv tədbirlər görülür.
    Ulu öndər Heydər Əliyevin anım gününə həsr olunmuş tədbirlər «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin Etilen-polietilen zavodunda və Təmir-tikinti İdarəsində də keçirilmişdir.

    Ərşad BAYRAMLI,
    “Möhtəşəm Azərbaycan”

  • Müzəffər Gülümov: “Nə qədər ki, Azərbaycan var, nə qədər ki, Azərbaycan xalqı var Ulu öndər Heydər Əliyevin ideyaları yaşayacaqdır”

    Müsahibimiz Sumqayıt şəhər Ağsaqqallar Şurasının sədri,
    “Şöhrət” ordenli Müzəffər Gülümovdur

    – Müzəffər müəllim, Ulu öndər Heydər Əliyevin dünyasını dəyişməsindən bizi 12 illik bir zaman kəsiyi ayırır. Sanki dünən kimi…

    – Bəli, adamın heç inanmağı gəlmir. Çünki şərəfli ömrünü xalqımızın xoşbəxt gələcəyinə, firavan yaşayışına və Azərbaycanın dövlət quruculuğuna və dinamik inkişafına həsr etmiş Ümummilli liderimiz bu gün aramızda olmasa da, onun işıqlı ideyaları, böyük əməlləri hər birimizin qəlbində yaşayır, həmişə də belə olacaqdır. Bu gün Azərbaycan müstəqil, qüdrətli, beynəlxalq aləmdə özünəməxsus yer tutan və böyük nüfuza malik olan azad, demokratik, sivil və ümumbəşəri prinsiplərin bərqərar olduğu, yerləşdiyi regionda ən qüdrətli dövlət kimi özünü təsdiq etmiş bir respublikadır. Hər birimizin firavan yaşayıb fəaliyyət göstərə bildiyimiz möhkəm özüllü Azərbaycan evinin memarı, xalqımızın böyük oğlu və əbədi rəhbəri Heydər Əliyevdir. Hakimiyyətdə olduğu 34 il ərzində Azərbaycanı zənginləşdirən, müstəqil, azad, demokratik ölkəyə çevirən, müdrik, uzaqgörən siyasəti nəticəsində ölkəmizi ayağa qaldıran və onu irəli aparan, uğurlu iqtisadi islahatlarla Şərqlə, Qərbi birləşdirən Ulu öndər Heydər Əliyev şəxsiyyəti Azərbaycanın hər qarış torpağına və hər bir vətəndaşına sonsuz məhəbbət və qayğı ilə yoğrulmuşdur.

    – 34 il dediniz. Bu illərdən yaddaşınızda nələr var?

    – Bu gün fəxrlə deyə bilərik ki, Azərbaycanda dövlətçilik ənənələrinin XX əsrin sonla-rında bərpa edilib zənginləşdirilməsi, ölkəmizin müstəqilliyinin möhkəmlən¬dirilməsi, onun əbədi, dönməz xarakter alması, respublikamızın dinamik inkişaf yolu ilə inamla irəlilə¬məsi və beynəlxalq nüfuzunun sürətlə art¬ması ümummilli lider Heydər Əliyevin səmərəli fəaliyyəti, qətiy¬yəti və əzmkarlığı sayə¬sin¬də mümkün olub. 14 iyul 1969-cu ildən – Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldiyi gündən dövlət intizamının möhkəmləndirilməsi, kadrların tapşırılan işə məsuliyyətlə yanaşmasını ön sıraya çıxartdı. Heydər Əliyevin düşünülmüş siyasəti nəticəsində respublikamız güclü iqtisadiyyat, yüksək elm, təhsil və mədəniyyət ölkəsinə çevrildi. O zaman 126 iri müəssisə tikilmiş, yüzlərlə istehsalat sahələri yaradılmış, respublikamız 1971-80-ci illər ərzində 10 dəfə dalbadal Ümumittifaq Sosializm yarışının qalibi olmuşdur. Ötən əsrin 70-ci illərdə Azərbaycanın gələcəyi haqqında düşünən Heydər Əliyev minlərlə azərbaycanlı gənci keçmiş ittifaqın nüfuzlu ali məktəblərində oxumağa göndərmiş, Bakıda Cəmşid Naxçıvanski adına hərbi lisey açmışdır. Bir sözlə, XX əsrdə Azərbaycanın siyasi və iqtisadi tarixini təhlil edib qiymətləndirsək, görərik ki, ümummilli lider Heydər Əliyevin rəhbərliyi dövrünü əhatə edən 34 il ən yüksək inkişaf mərhələsi olmuşdur. 1969-cu ildə Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlişindən sonrakı mərhələ Azərbaycanda milli-mənəvi dəyərlərin daha etibarlı şəkildə qorunması və inkişaf etdirilməsi, milli kadr potensialının yaradılması, elmi-texniki tərəqqinin və ictimai şüur səviyyəsinin yüksəldilməsi kimi böyük nailiyyətlərlə xarakterizə olunur.
    – Şəxsən görüşmüşdünüzmü Heydər Əliyevlə?

    – Biz – Sumqayıtın qurucuları fəxr edirik ki, o illərdə Heydər Əliyevin rəhbərliyi dövründə işləmişik, bu gözəl şəhəri yaratmışıq. Şəxsən mənim Heydər Əliyevlə ilk görüşüm 1962-ci ildə olmuşdur. O, Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin sədr müavini kimi, Ümumittifaq zərbəçi-komsomol tikintisi olan Neft-kimya kombinatına tez-tez gəlirdi. Bu obyekt Sovet İttifaqının ən mühüm və mürəkkəb tikintilərindən biri idi. Mən həmin tikintinin Komso¬mol qərərgahının rəisi işləyirdim. Sonralar Heydər Əliyevlə dəfələrlə görüşmüşəm, keçirtdiyi tədbirlərdə iştirak etmişəm. Ulu öndərin məqsədyönlü fəaliyyəti, yorulmaq bilmədən işləməsi, qətiyyəti ancaq heyrət doğururdu. Adamlarla ünsiyyəti, mehriban rəftarı, əmək adamlarına hörməti və qayğısı bizim üçün ən unudulmaz xatirələrdir.

    – 1993-cü ilin iyun ayında Heydər Əliyevin yenidən hakimiyyətə qayıdışı, Sizcə, bir zərurət idimi?

    – Bəli, zərurət idi və bu qayıdış Azərbaycana və xalqımıza hava və su kimi lazım idi. Hakimiyyətsizlik, vətəndaş müharibəsi təhlükəsi, dağıdılmış iqtisadiyyat, iflic vəziyyətinə salınmış dövlət, Azərbaycanın xəritədən silinmə təhlükəsi ilə üz-üzə qalması – 1993-cü ilin iyuluna qədərki dövrün ab-havası məhz belə idi. Xalqın təkidli tələbi ilə yenidən respublika rəhbərliyinə dönən Heydər Əlirza oğlu Əliyev mövcud vəziyyətə son qoydu. O, qüdrətli sərkərdə, təcrübəli siyasətçi, mahir bir memar kimi Azərbaycan Respublikasının dövlətçiliyinin təməlini qoydu. Azərbaycan tarixində tənəzzül və durğunluğa son qoymaqla inkişafa, tərəqqiyə doğru inamlı addımlar atıldı. Sabitlik və təhlükəsizliyin təmin olunması üçün əsaslı, təxirəsalınmaz tədbirlər həyata keçirildi. Azərbaycanın daxili və xarici siyasətinin isti¬qa¬mət¬ləri müəyyənləşdi. Ölkəmizin beynəlxalq aləmə iqtisadi və siyasi inteqra¬siyasının təməli qoyuldu. Qur¬tuluş missiyalı qayıdışından cəmi bir il sonra – 1994-cü ilin 20 sentyabrında xarici ölkələrin bir çox nüfuzlu neft şirkətləri ilə “Əsrin mü-qaviləsi”nin imza¬lan¬ma¬sı Azərbaycanın yeni neft stra¬tegiyasının uğurla həyata keçirilmə-si¬ndə mühüm rol oynadı. Bu, Heydər Əliyev siyasətinin qələbəsi, Azərbaycanın xarici ölkələrlə iqtisadi, inteqrasiyasında yeni dövrün başlan¬ması demək idi. Mədəni, iqtisadi, siyasi, sosial, bir sözlə, bütün sahələri əhatə edən inkişaf başlandı. Ölkəmizdə islahatların aparılması, yeni istehsal sahələrinin istismara verilməsi Azərbaycanın normal həyat və iş rejiminə qayıtmasını təmin etdi.

    – “Ulu öndər Heydər Əliyev və Sumqayıt“ dedikdə gözləriniz önündə nələr canlanır?
    – Sumqayıt Ulu öndər Heydər Əliyevin arzularının gerçəkləşdiyi, böyük diqqət və qayğı göstərdiyi şəhər kimi ölkəmizin şanlı tarixinə düşmüşdür. Şəhərin tikilib-qurulma-sında, inkişaf etmə¬sində, səna¬¬ye struk¬turunın for¬malaşmasında və potensialının artırılmasında, el¬min, təh¬silin, mədə¬niyyətin tərəqqisində Ümummilli lideriin misilsiz xidmətləri olmuşdur. Heydər Əliyevin Azər¬baycana rəhbərlik etməyə başladığı dövrdən Sumqayıt inkişafının yeni mərhə¬ləsinə qədəm qoydu. O vaxtlar mən 1 və 2 saylı Tikinti Trestlərində, “Üzvü sintez” zavodunda Partiya komitəsinin katibi işləmişəm, görülən işlərin canlı şahidi və iştirakçısıyam. Bu unudulmaz, böyük insanın Azərbaycana rəhbərlik etdiyi 34 ildə 16 dəfə Sumqayıta gəlməsi, şəhərin problemləri ilə maraqlanması, tövsiyə və tapşırıqlarını verməsi hər birimizin qəlbində silinməz izlər buraxmışdır. Bu səfərlər şəhərin tarixi salnaməsinin ən parlaq və unudulmaz səhifələrindəndir. Bu səfərlərin təxminən yarısı şəhərin kimya müəssisə¬lərinin inkişafı, kimyaçıların sosial qayğıları və problemlərinin həlli ilə bağlı olmuşdur. Ulu öndərin – «Bu şəhərin nəhəng kimya sənayesi kompleksi Azərbaycan sənayesinin böyük bir hissəsini təşkil edir. Mən Sumqayıtda kimya sənayesinin yaranması və inkişaf etməsinə xidmət etmiş adamların fəaliyyətini yüksək qiymətləndirirəm» – deməsi Sumqayıt kimyaçılarının əməyinə verilən ən böyük mükafatdır. Sumqayıt hələ 1970-80-ci illərdə öz iqtisadi potensialına görə SSRİ məkanın¬da tanınmağa başlamışdı. Onun istehsal etdiyi məhsullar ölkənin 100-dən artıq şəhərinə ixrac olunurdu. Burada fəaliyyət göstərən bir neçə elmi tədqiqat institutu nəinki SSRİ miqyasında, həmçinin də xarici ölkələrdə böyük nüfuza malik idi. Sumqayıtda Maşınqayırma, Qara və əlvan metallurgiya, trikotaj, kimya sənayesi inkişaf edərək, bir çox ölkələrin diqqətini özünə cəlb etmişdi. Şəhərimiz iqtisadi potensialına görə Cənubi Qafqazda 3-cü yerə çıxmışdı.
    1993-cü ildə Azərbaycan rəhbərliyinə yenidən qayıtdıqdan sonra da dövlət qayğılarının çoxluğuna, işinin son dərəcə gərgin ol¬masına baxmayaraq, Heydər Əliyev bir neçə dəfə Sum¬qa¬yıtda ol¬muş, sum¬qayıtlılarla, eləcə də kimyaçılarımızla görüşmüş, şəhərin hərtərəfli inkişafı üçün döv¬lət səviyyəsində mühüm tədbirlərin həyata keçirilməsinə nail olmuşdur.

    – Ulu öndərin bizə miras qoyduğu müstəqil Azərbaycan bu gün etibarlı əllərdədir və bu siyasət möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyev tərəfindən uğurla davam etdirilir. Bununla bağlı Sizin fikirlərinizi də eşitmək istərdik.

    – Ümummilli lider Heydər Əliyev bizə bir çox maddi və mənəvi dəyər qoyub gedib. Onlardan biri dünya birliyində etibarlı iqtisadi və siyasi dayaqları olan, iqtisadi inkişaf yolunda inamla addımlayan hüquqi, demokratik, müstəqil Azərbaycan dövlətidir. Digəri isə bu dövlətin müstəqilliyini qoruyub saxlayan, onu layiqincə inkişaf etdirən, əbədiliyini təmin edən Azərbaycan Respublikasının möhtərəm Prezidenti cənab İlham Əliyevdir. Bu gün fəxrlə demək olar ki, son illərdə ölkəmizin əldə etdiyi böyük uğurlarda, regionların sosial-iqtisadi inkişafında, şəhərlərin, qəsəbələrin simasının gözəlləşdiril¬mə¬sində, eyni zamanda gənclərin hərtərəfli fəaliyyəti üçün geniş imkanların yaradılmasında ulu öndər Heydər Əliyevin siyasətinə sadiq qalan, bu siyasəti daha geniş miqyasda davam və inkişaf etdirən möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin müstəsna xidmətləri vardır. Sumqayıt şəhərində bütün sahələr üzrə həyata ke¬çirilən irimiqyaslı layihələr, aparılan təmir-bərpa, abadlıq və quruculuq işləri, insanların sosial rifah halının yaxşılaşdırılması istiqamətində atılan uğurlu addımlar, ekoloji sağlam mühitin yaradılması hər bir sumqayıtlını sevindirir, qəl¬bini qürur və fəxarət hissi ilə doldurur. Çünki şəhərimiz cənab prezidentin daimi qayğısı əhatəsindədir. Sumqayıtın coğrafi mövqeyi, maddi bazası, böyük kadr potensialı, gözəl ənənələri var. Möhtərəm prezidentimiz İlham Əliyev Sumqayıtı respublikanın ikinci sənaye şəhərinə çevirməyi qarşıya məqsəd qoyub və biz inanırıq ki, bu belə də olacaqdır.

    – Bir müddət bundan öncə, daha dəqiq desək, bu ilin sentyabr ayının 2-də möhtərəm prezidentimiz İlham Əliyevin sərəncamı ilə Zakir Fərəcov Sumqayıt şəhər İcra Hakimiyyətinin başçısı təyin olunub. Bu ad Sizə, eləcə də bütün sumqayıtlılara nə deyir?

    – Zakir Fərəcovu sumqayıtlılar bacarıqlı, daima əhali arasında olan, diqqətli və qayğıkeş rəhbər kimi tanıyır. Bundan öncə də Zakir müəllim Fərəcov cənab Prezidentin inam və etimadını doğrultmuş, Abşeron rayonunu, onun mərkəzi Xırdalan şəhərini müasir, abad, ölkəmizin ən gözəl məkanlarından birinə çevirmişdir.
    Zakir Fərəcovun şəhərimizə İcra başçısı təyin olunmasından cəmi 100 gün vaxt keçib. Bu qısa zaman kəsiyinə baxmayaraq şəhərin hər yerində ümumi canlanma gözə çarpır. Sumqayıt şəhəri, demək olar ki, yeni inkişaf mərhələsini yaşayır. Son 3 ayda Sumqayıtda quruculuq-abadlıq işləri geniş vüsət alıb. Şəhərin ümumi görkəminə xələl gətirən fərdi yaşayış evlərinin fasadı aqlay daşla üzlənir. Bu işlər Heydər Əliyev prospekti və Azərbaycan küçələrində zövqlə, peşəkarlıqla yerinə yetirilir. Prospekt və küçələr boyu şəhərdə 3 mərtəbəli 18 binada hazırda üzlənmə işləri sürətlə davam edir. İndiyədək 5600 kvadratmetr sahədə 13 yaşayış binası üzlənmişdir. Aqlayla üzlənən bu binalar şəhərin memarlıq estetikasında yeni bir mərhələnin olacağı ümidlərini yaradır. Onu da qeyd edək ki, fasadlama işləri zamanı binaların tarixi memarlıq elementlərinə, üslubuna, dizayn və naxışlarına toxunulmur. Bundan əlavə, 9 mərtəbəli binaların üz fasadlarının yenidən rənglənməsi və dam örtüklərinin fransız mansardları ilə yenidən qurulması işləri aparılır. Artıq 18-ci mikrorayonda 35 yaşayış binasına dəmir konstruksiyalı üzlük vurulub.
    – Yəqin ki, görülən işlər bu sadaladıqlarınızla məhdudlaşmır?
    – Təbii ki, yox. Artıq dəniz kənarında 4 kilometr məsafədə çimərlik, bulvar, yaşıllıq zolağı və yaşayış kompleksinin tikintisinə başlanılıb. Ulu öndərin adını daşıyan parkda üçmərtəbəli yeni Heydər Əliyev Mərkəzinin tikintisi aparılır. Müasir tipli şahmat məktəbinin binasının özülü qazılır. Lüdviqshafen parkı yenilənir. Şəhərin girəcəyində 4 kilometr məsafədə yol yenilənmişdir. Eni təxmini 26-30 metr olan yolun hər iki tərəfində yaşıllıq zolaqları salınacaq və suötürücülər quraşdırılacaqdır. Şəhər rəhbərliyinin diqqət yetirdiyi əsas məsələlərdən biri də körpələr evləri və uşaq bağçalarıdır. Havaların soyuması uşaq bağçalarının istiliklə təmin olunması və bu sahədə təxirəsalınmaz tədbirlərin görülməsini zəruri edib. Şəhər rəhbərliyinin qayğısı sayəsində qısa müddətdə Sumqayıtdakı 56 uşaq bağçasından 48-nin dam örtüyü əsaslı təmir olunub və istilik sistemləri quraşdırılıb. Yeri gəlmişkən, qeyd edim ki, şəhərdə istilik təchizatının daha da yaxşılaşdırılması üçün qazanxanalar yenidən qurulur, modul tipli yeni qazanxanalar istifadəyə verilir. Sumqayıtın mərkəzdən kənar ərazilərində diqqəti çəkən əsas problemlərdən biri məhəllədaxili yollarda ciddi təmirə ehtiyacın duyulması idi. Bir müddətdir ki, 1-ci, 3-cü, 6-cı, 9-cu, 13-cü, 17-ci və 18-ci mikrorayonlarda, 47-ci, 48-ci məhəllələrdə daxili yolların, bağlar massivinə gedən yolun asfaltlanmasına başlanılıb. Artıq həmin mikrorayonlarda bu işlərin böyük bir qismi yüksək keyfiyyətlə yerinə yetirilib. Eyni zamanda yeni yaşılllıq zolaqları salınmış, keçirilən son iməciliklər zamanı 10 mindən artıq ağac əkilmişdir.
    – Şəhər rəhbərliyi ilə, Ağsaqqallar şurası arasındakı əlaqələr nə vəziyyətdədir?
    – İcra başçısı təyin edildikdən sonra hörmətli Zakir müəllim Fərəcovun ilkin olaraq şəhər Ağsaqqallar Şurasının üzvləri ilə görüşməsi bizi çox məmnun etdi. Təbii ki, bu da şəhər rəhbərliyinin ağsaqqallara, şəhərin qurucularına verdiyi dəyərdən irəli gəlir. Biz şura üzvləri də belə qərara gəldik ki, qarşılıq olaraq mütəmadi şəkildə şəhərin yaşayış məntəqələrində, idarə və təşkilatlarında, ümumtəhsil, peşə və ali məktəblərində “Sumqayıt doğma evimizdir, onu daha da gözəl, müasir şəhərə çevirmək hər birimizin borcudur” devizi ilə yığıncaqlar, görüşlər keçirək, söhbətlər aparaq, şəhərdə həyata keçirilən abadlıq və quruculuq işlərində şəhər rəhbərliyinə mənəvi dəstək olaq. Artıq tərəfimizdən 20-dən artıq belə görüş keçirilmişdir.

    – Müzəffər müəllim, son olaraq nəsə demək istərdinizmi?

    – Biz, sumqayıtlılar inanırıq ki, Zakir müəllim Fərəcov bundan sonra da möhtərəm cənab Prezident İlham Əliyevin etimadını doğruldacaqdır. Bu çətin, məsuliyyətli və şərəfli işdə sumqayıtlılar, o cümlədən Sumqayıtı quran, onun inkişafında müstəsna xidmətləri olan ağsaqqallar da şəhər rəhbərinə daima dəstək olacaqlar. İnamla deyə bilərəm ki, hazırda ararılan genişmiqyaslı quruculuq, abadlıq işlərinin nəticəsində yaxın gələcəkdə çox böyük sənaye mərkəzi olmaqla Sumqayıt regionun, bəlkə də dünyanın ən gözəl və ekoloji cəhətdən ən tımiz şəhərlərindən birinə çevriləcəkdir.

    – Geniş və maraqlı müsahibəyə görə təşəkkür edirik.

    Müsahibəni apardı: Rafiq Oday,
    Respublikanın Əməkdar jurnalisti.

  • Âşık SARICAKIZ.”HALK ŞİİRİNDE KADINLAR “

    Antalya

    Âşıklık geleneği; geleneksel sanatların içinde yer alan ve çok önemli olan bir sanat dalıdır.
    Bu konuyla ilgili birkaç söz söylemeden önce, yakın ve uzak geçmişte, bu alanda emek veren geçmişlerimizi rahmetle, yaşayanlarımızı da sevgi ile saygı ile anmak gönül borcumuzdur.
    Leylasız Mecnun, Aslısız Kerem olamaz diyen, her türlü olanaksızlıklara karşı varoluş mücadelesi veren kadın âşıklarımız, sayıları neredeyse yok denecek kadar az da olsa, varlıklarını sürdürmektedirler.
    Halk şiirine sımsıcak, zarif duygularıyla, mücevher pırıltısı katan kadın âşıklarımız, şiirlerindeki şah beyitlere mahlaslarını mühürleyerek, eserlerini toplumun beğenisine sunmaktalar.
    Kabul gördükleri ortamlarda sazlarını bağırlarına basıp deyişlerini sunabiliyorlar. Ancak “işleyen demir ışıldar” sözünden yola çıkarsak, bu güzelim geleneği ayakta tutup, devamını sağlamak, devletin de toplumun da görevidir diye düşünüyorum.
    2010 Ekiminde Azerbaycan’ın tüm reyonlarında, büyük bir coşku ile kutlanan “SAZ SÖZ ÂŞIKLAR BAYRAMI”na Türkiye’den bir grup âşıkla birlikte katılmış olmam, âşıklık yaşamımın en önemli olayıydı diyebilirim.
    Gördüklerimiz, yaşadıklarımız, araştırmalarımız sonucunda edindiğimiz bazı önemli notlara özetle değinmek istiyorum.
    Azerbaycanlıların, âşıklık sanatına çok büyük önem verdiklerini, yaşamın her alanında görüp hissedebilirsiniz. Bu sanata gönül verenleri, yatkın olanları, çocukluktan itibaren âşık mekteplerinde eğitmeye başlıyorlar. Seslerini ve sazlarını, Azerbaycan âşık havalarına namelerine uygun bir şekilde kullanmayı, giysi, diksiyon, etkileme, çalgı tanımı, bakımı ve kullanımı ve hatta sahneye çıkışta “nasıl yürürlerse daha etkili olur”un gereğini, grup ve solo söylemelerdeki incelikler ve benzeri eğitimler ciddi bir disiplinle veriliyor. Ve sonuçta tam bir artist- âşık diyebileceğimiz sanat icracısı çıkıyor ortaya. Bu nedenle Azerbaycan âşıklarını gıpta ile beğeniyle izlemekteyiz.
    Azerbaycan’ın hemen her bölgesinde rastladığımız Âşık müzelerinden, daha bir tane bile açamadık ülkemizde.
    Âşıklık geleneğinin güçlenmesi için, devletimizin yapması gereken çok şey olduğuna olan inancımı yıllardır sürdürüyorum ama herhalde ben göremeyeceğim.
    1971 yılında katıldığım ilk Âşıklar Bayramı’nda Âşık Nevcivan ÖZMERİÇle daha sonra da Âşık ŞAH TURNA ve Âşık Şahsenem bacı ile tanıştım. İlk tanıdığım kadın âşık ise, ilkokul yıllarımda tesadüfen rastlayıp hayran olduğum Âşık GÜLLÜŞAH BACI idi.
    Onlardan önce de “kadın âşıklar mutlaka olmalıydı ama bunlar kimlerdi ve hangi konularda, neler yazmışlardı çok merak ettim. Bu konu ile ilgili kitap aradım, bulamadım. Araştırmaya, soruşturmaya başladım. İlk olmak, hem de kitapsızlıktan bir an önce kurtulmak için 1983 yılında içime çok da sinmemiş olan bir kitap “HALK ŞİİRİNDE ANA SESİ – KADIN ÂŞIKLAR ANTOLOJİSİ” çıktı ortaya. Bu konuda bana destek veren merhum Tahir Kutsi MAKAL’ı saygı ile anıyorum.
    Bir kadın âşık olarak; bu alanda yaşadığım bunca talihsizliklere zorluklara rağmen, bazı şanslı yanlarım olduğunu da düşünmüyor değilim. Dizlerinin dibine oturup, sohbetlerini dinlediğim, birlikte turnelere, festivallere katıldığım ama şimdi mumla arasam da bulamayacağım âşık ustalarımı pek çok özleyerek rahmetle anıyorum.

    Âşık Veysel, Âşık Ali İzzet, Kul Ahmet, Sefil Selimî, Âşık Dursun Cevlanî, Âşık İlhami Demir, Rüstem Alyansoğlu, Âşık Hüdaî, Âşık Daimî, Murat Çobanoğlu, Âşık Reyhanî, Mevlüt İhsanî, Ruhi Su, Nimri Dede, Âşık Şeref Taşlıova, Talip Özkan, Ali Ekber Çiçek, Âşık Selmanî, Âşık Kul Semaî gibi ustaları tanımak bana büyük onur verdi.
    Âşıklık geleneğinin gereği olan gezginci olma ve âşık kahvelerinde çalıp söyleme işini ifa ettiğimi kanıtlayan belgelere (gazete kupürlerine) sahibim. Bu nedenle de diğer kadın âşıklardan bir adım önde olduğumu biliyorum.
    Ayrıca, Âşık Fikret ÜNAL, Âşık İsmail AZERÎ, 71, 72, 73’lü yıllarda çeşitli illerde, ilçe ve köy kahvelerinde, başka ülkelerde birlikte çalıp söylediğimiz âşıklar içersinde sağ kalanlardır.
    Kayıtlara geçeceği için söylemem gerekiyor; 1971 yılından itibaren yakın zamana kadar geçen süreçte, birlikte etkinliklere gittiğimiz, gurbet arkadaşlığı yaptığımız, acı tatlı ekmeğimizi paylaştığımız ve hala arada bir arayıp hatırımı soran tüm erkek âşıklara, yüksek huzurunuzda minnet ve teşekkürlerimi ifade etmek isterim.
    Kadın âşıklar olarak, 27 Mayıs 2011 yılında Kocaeli Üniversitesi ile Körfez Belediyesinin düzenlediği KADIN ÂŞIKLAR ŞÖLENİ’ne imzasını atan Prof. Dr. Işıl ALTUN ile Doç. Dr. Sevilay ÇINAR’a bizlere bir ilki yaşattıkları için şükran borçluyuz.
    Ayrıca Prof. Işıl ALTUN hocamıza, geçtiğimiz yıllarda öğrencilerine bizi tanıtıp tez ile birlikte bazı çalışmalar yaptırdığı için çok, pek çok teşekkür ederim.
    Daha sonra ise Kadın Âşıklar Şölenini Gaziantep Üniversitesinde gerçekleştiren başta Dr. Behiye KÖKSEL hocamız olmak üzere Gaziantep Üniversitesi’ne ve Gaziantep Belediyesine, İLESAM yetkililerine, bu güzel buluşmayı gerçekleştirmede emeği geçen tüm görevlilere, kadın âşıklar adına sonsuz minnet ve şükranlarımızı sunuyorum.
    1972’li yıllarda Âşık Reyhanî’nin düzenlemiş olduğu turne kapsamında Tokat ve ilçelerinde (Zile, Niksar, Almus (festivale de katılmıştık) Âşık Reyhanî, Âşık Sefil Selimî, Âşık İsmail Azeri, Âşık Vahap Kocaman ile birlikte çalıp söylemiştik.
    Ayrıca Niksar’da Erzurumlu Âşık Emrah’ın mezarını ziyaret etmiştik.
    Ben Almus’a gittiğimde Âşık Kul Semai’nin evine giderek, her zaman selam alıp gönderdiğim Nevruza Bacı ile tanışma olanağı bulmuştum.
    Siz saygıdeğer “KÜMBET” dergisi okuyanlarına, Âşık Nevruza Bacı’nın yazmış olduğu bir şiirini taktim etmek isterim,

    VAR MIDIR?

    Ey âşık pirine sıtkeyle sarıl
    Telli kitap olan sazın var mıdır?
    Ariflerin nutku kelamı ağır
    Hakkı hakikatta gözün var mıdır?

    Hakkı hakikata erebildin mi?
    Aşkın badesini alabildin mi?
    Cenneti alaya varabildin mi?
    Elinde fermanın, yazın var mıdır?

    NEVRUZU’yim der ki pişmeyen çiğdir
    Aşkın badesini içmeyen çiğdir
    Can ile serinden geçmeyen çiğdir
    Yenecek lokmada tuzun var mıdır?

    Bilindiği üzere Nevruza Bacımız, 1997 yılında, çok sevdiklerini yakından bildiğim değerli eşi Âşık Kul Semaî ile beraber, bir trafik kazasında hakka yürümüşlerdi. Şimdi o iki sevgilinin cennet bahçelerinde el ele dolaştıklarına tüm kalbimle inanıyorum.
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nin, Eğitim, Kültür, Sanat ve Edebiyat alanındaki yayın organı olan “KÜMBET” adlı sanat dergisinin çok değerli okurlarına bir şiirimi takdim ederek yazımı sonlandırmak istiyorum.

    ARADIM

    Bulamadım hiçbir yerde izini
    Çayır, çimen, bağda, gülde aradım
    Boşa yuttum gurbet elin tozunu
    Dağ, taş, dere, tepe, yolda aradım

    Başım aldım gurbet gurbet götürdüm
    Ben canımı boşa yedim bitirdim
    Leyla oldum, Mecnun’umu yitirdim
    Stepte, sahrada, çölde aradım

    Aşığın yüreği dardadır darda
    Sözden caymak var mı er oğlu erde
    Aslı için yanıp tutuşan nerde
    Ateşte, narlarda, külde aradım

    Dinleyin sesimi, duyun ahımı
    Bir bilen olmadı benim ruhumu
    Selbi’ye imrendim, yar Emrah’ımı
    Van ile Erdiş’te, gölde aradım

    Durup bir kararda kalamadım ki
    Yerde, gökte, nerde bilemedim ki
    SARICA aradım bulamadım ki
    Yazık ki boşuna elde aradım

    En son baktım da gönülde aradım. Buldum.
    En derin sevgi ve saygılarımla, tüm canlara sağlık ve huzur dolu günler dilerim.

  • Ahmet OTMAN.”SEVDA KOYDUK ADINI”

    Sevda yollarından geçtik
    Sevda şehrinin ışıklı caddelerinden
    Sevda bankasından çektik mutluluğu
    Limitsiz ve kefilsiz
    Sevda bahçesinde içtik
    “Yudum yudum sevda”yı
    Sevda vitrinlerinde beğendik
    En güzel giysileri
    Giydik
    Çıkardık
    Aldık
    Yükledik
    “Sevda yüklü kervanlar”a
    Çoğaldıkça çoğaldı sevdamız
    Sevda ben
    Sevda sen
    Sevda o…
    Sevda biz,
    Sevda hepimiz…

    Sevda dağlarından topladık
    Sevda kokulu aşk çiçeklerini
    Sevda ağaçlarının altında,
    Söyledik en güzel Sevda türkülerini
    Adını sevda koyduk
    Kır çiçeklerinin
    Başımızın üstünde esen
    Kavak yelleri
    Ardından geldi
    Sevda yağmurları
    Islandık iliklerimize kadar
    Coşmuştu sevda bulutları
    Yağdıkça yağıyordu
    Sevda yağmurları…

    Sevda şehrinin ışıklı caddelerinde
    Bir sevda konumuz var
    Sevda sokak
    Sevda apartmanı
    Bir sevda şarkısı dudaklarımda
    “Öyle bir kara sevda
    Kara toprak gibi…”