Mais Təmkin:
Sevgimiz, eşqimiz zirvələr aşa,
Arzu-istəyimiz çıxmasın boşa.
Seyr edək dünyanı, gəl gəzək qoşa,
,,Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.”
Əllərim şəlalə telində gəzsin,
,,Can” sözü bal-şəkər dilində gəzsin.
Qolum kəmər olub belində gəzsin,
,, Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.”
Nə mən həsrət çəkim, nə sən qəm yemə,
De, sənsiz könlümü mən açım kimə?
Ürəyim nə umsa, ancaq ,,yox” demə,
,,Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.”
Qoymayaq ümidlər gül kimi sola,
Könlümüz qüssədən, kədərdən dola.
Sarıl, qollarını boynuma dola,
Mən də rahatlanım, sən də rahatlan.
Yeganə Bağırova:
Siz çox istedadlı mən isə tənbəl
Mən də şair idim bundan çox əvvəl
Qələmi qoy yerə bir azca dincəl,
Mən də rahatlaşım sən də rahatlaş.
Mais Təmkin:
Qələmi mən necə de, yerə qoyum?
Qəm didir bağrımı hey oyum-oyum.
Çəkilək xəlvətə, olaq qol-boyun,
Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş
Yeganə Bağırova:
Bu sevgi menimçün böyük bir əsər
Mən bütün dostlara vermişəm dəyər
Xəlvətə çəkilsək çəkər içxəbər
Məndə rahatlaşım səndə rahatlaş?
Rahatlıq nədir ki xəlvətdə olsun
Bir gün o rahatlıq qismət də olsun
Rahatlıq olursa cənnətdə olsun
Mən də rahatlaşım sən də rahatlaş.
Mais Təmkin:
Bir gözəl guşədə, cənnətməkanda,
Olanda , rahatlıq tapırsan onda.
Sevgimiz çağlasın damarda, qanda,
Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.
Gəl çıxaq gəzməyə çəmənə, düzə,
Oturaq üz-üzə, baxaq göz-gözə,
Sevənlər qoy qibtə eyləsin bizə,
Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.
Yarın xumar baxan gözü cənnətdir,
Ləbləri, nur saçan üzü cənnətdir.
Vüsala yetməyin özü cənnədir,…
Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.
Könlümü gətirdin təbə ilhama,
Bəs ağzım, de, nə vaxt gələcək tama?
Qovuşaq vüsala,xoş arzu kama,
Mən də rahatlaşım, sən də rahatlaş.