Təhsil Problemləri İnstitutunun Kurikulum Mərkəzinin böyük elmi işçisi, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin müəllimi, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Məsul katibi
Nəsə demə… dillənmə.
Səni bu yollara salan dünyaya
Dəymir,
Dəymir ki dillənib nəsə deməyə.
“Kimsəm yoxdu”
tökülür sözcüklər
təbəssüm çəkilmiş dodaqlarından.
Kiçicik əlləri titrəyir amma,
Soyuqluq tökülür baxışlarından.
Ağlama çocuq,
Ağlama!
Bu dünya kəfəni əlində hazır,
Dünən səni gətirənlər həyata
Sabahkı gününün qəbrini qazır.
Kimlər götürmədi,
beşikdə boğdu.
Sənin dünya boyda gülüşlərini…
De, kimsə görürmü günəşdən parlaq,
Sevməkçün yaranan üzü, əlləri?
Hələ süd qoxuyan məsum körpənin
Ovcuna tökülür çirkli qəpiklər
və o qəpiklərin soyuq səsləri.
Amma əvəz etmir
Nə soyuq baxışlar, nə cingiltilər
Şəfqətli ananın öpüşlərini..
19.01.2016